Geld & Recht
alle pijlers
Jij, jouw partner & geld.
donderdag 3 februari 2011 om 19:06
Naar aanleiding van een topic op een ander forum waar over dit onderwerp een hevige discussie woed.. ben ik ook wel benieuwd naar jullie mening.
Delen jullie al het geld of houden jullie alles gescheiden. Ik studeer op dit moment en houd niet meer dan 5 euro per maand over. Mijn partner houd veel meer over dan mij, daarom vind ik het niet meer dan normaal dat hij mij ondersteunt. Hij betaald op dit moment de meeste vaste lasten, ik betaal de boodschappen + 100 euro van de huur. Omdat ik maar 5 euro per maand overhoud kan ik verder bijna niets. Wanneer ik iets wil kopen moet ik geld vragen bij mijn partner. Wanneer het echt spullen zijn die nodig zijn zoals bijv. een nieuwe broek, omdat ik geen normale broek meer heb, dan vind ik het normaal dat hij mij daar geld voor geeft. (wel een normaal bedrag natuurlijk geen 100 euro, maar bij. 30 euro).
Wat vinden jullie? Is het normaal dat jouw partner zijn geld helemaal voor zichzelf houd buiten het betalen van de vaste lasten? Vertel vertel..
EDIT: Ik heb het hier over een situatie waarin je samenwoont, getrouwd bent enz. Niet over een prille relatie waarin ieder nog in eigen huis enz. woont.
Nog even een EDIT: Wanneer ik niet zou samenwonen zou ik in ieder geval tijdens mijn studie nog bij mijn ouders wonen, omdat ik om gezondheidsredenen naast mijn studie niet kan werken.
Delen jullie al het geld of houden jullie alles gescheiden. Ik studeer op dit moment en houd niet meer dan 5 euro per maand over. Mijn partner houd veel meer over dan mij, daarom vind ik het niet meer dan normaal dat hij mij ondersteunt. Hij betaald op dit moment de meeste vaste lasten, ik betaal de boodschappen + 100 euro van de huur. Omdat ik maar 5 euro per maand overhoud kan ik verder bijna niets. Wanneer ik iets wil kopen moet ik geld vragen bij mijn partner. Wanneer het echt spullen zijn die nodig zijn zoals bijv. een nieuwe broek, omdat ik geen normale broek meer heb, dan vind ik het normaal dat hij mij daar geld voor geeft. (wel een normaal bedrag natuurlijk geen 100 euro, maar bij. 30 euro).
Wat vinden jullie? Is het normaal dat jouw partner zijn geld helemaal voor zichzelf houd buiten het betalen van de vaste lasten? Vertel vertel..
EDIT: Ik heb het hier over een situatie waarin je samenwoont, getrouwd bent enz. Niet over een prille relatie waarin ieder nog in eigen huis enz. woont.
Nog even een EDIT: Wanneer ik niet zou samenwonen zou ik in ieder geval tijdens mijn studie nog bij mijn ouders wonen, omdat ik om gezondheidsredenen naast mijn studie niet kan werken.
donderdag 3 februari 2011 om 20:22
donderdag 3 februari 2011 om 20:25
Wij hebben hier een gezamelijke rekening, ik werk niet, partner werkt parttime. Alles gaat dus op een grote hoop (al breng ik dus duidelijk niet zo veel in) Hier is ook gewoon alles van ons samen, niet van iemand apart. We hebben een kind en zijn getrouwd (in gemeenschap van goederen ja)
Ik hoef geen toestemming te vragen om iets te kopen, hij duidelijk ook niet. Wij malen eigenlijk niet zo om geld, het is voor ons niet belangrijk, en daarom maakt het ook niet uit wie het inbrengt en wie het uitgeeft.
Ik hoef geen toestemming te vragen om iets te kopen, hij duidelijk ook niet. Wij malen eigenlijk niet zo om geld, het is voor ons niet belangrijk, en daarom maakt het ook niet uit wie het inbrengt en wie het uitgeeft.
donderdag 3 februari 2011 om 20:26
Wij zijn van het alles fifty/fifty, daar voelen wij ons het prettigs bij. Het betekent voor ons dat we allebei de eigen verantwoordelijkheid hebben voor de keuzes die we in ons leven gemaakt hebben en de keuzes die we nog willen maken; ik heb bijvoorbeeld mijn studie niet afgemaakt en vriend wel, dat betekent dat hij wat makkelijker in banen met een hoger salaris uitkomt, maar het niet afmaken van mijn studie was mijn keuze, en voor mij geen reden dat hij meer zou moeten bijdragen. Hij is dan weer iemand die zeker niet perse fulltime hoeft te werken, met 3 dagen per week en veel vrije tijd is hij ook ontzettend gelukkig, terwijl ik meer naar het workaholic zijn neig en dan wel enorm kan genieten van het feit dat ik dus met meer uren meer geld verdien en dus ook meer leuke dingen kan kopen. Hij kan die keuze om minder te gaan werken ook gewoon maken zonder dat dat betekent dat ik weer meer bij moet dragen. Op deze manier voelen we ons ook allebei helemaal vrij om de keuzes te kunnen maken die we willen, maar wij zijn ook wel allebei mensen die ons ontzettend snel 'opgesloten' en beknot voelen.
Dit alles betekent trouwens niet dat als de een een keer een hele krappe maand heeft, dat de ander niet gewoon het leeuwendeel van de boodschappen op zich neemt, of een keer die andere noodzakelijke aankoop betaalt. Wij leggen dingen als boodschappen, uitjes en andere extra's totaal niet op de weegschaal, dat is gewoon de ene maand de een wat meer en dan een andere maand de ander weer. Ik zou met alleen echt niet prettig voelen bij het anders dan 50/50 betalen van vaste afschrijvingen als hypotheek/huur, zorgverzekering, gwl, de echte grote kostenposten dus.
Dit alles betekent trouwens niet dat als de een een keer een hele krappe maand heeft, dat de ander niet gewoon het leeuwendeel van de boodschappen op zich neemt, of een keer die andere noodzakelijke aankoop betaalt. Wij leggen dingen als boodschappen, uitjes en andere extra's totaal niet op de weegschaal, dat is gewoon de ene maand de een wat meer en dan een andere maand de ander weer. Ik zou met alleen echt niet prettig voelen bij het anders dan 50/50 betalen van vaste afschrijvingen als hypotheek/huur, zorgverzekering, gwl, de echte grote kostenposten dus.
donderdag 3 februari 2011 om 20:28
quote:flip123456789 schreef op 03 februari 2011 @ 20:13:
Ik heb er een dubbel gevoel over, vooral in mijn eigen situatie. Wij hebben ieder onze eigen baan, kinderen, ik werk 32 uur en verdien niet zoveel, hij werkt meer dan fulltime en verdient echt heel veel. We hebben onze financiën helemaal gescheiden. Hij betaalt een stuk meer dan ik, dus wat dat betreft heb ik niks te klagen, maar ik vind het wel eens minder leuk dat ik áltijd heel zuinig moet zijn met mijn geld, terwijl hij kan kopen en doen wat hij wil. Daarom hebben we dus ook véél meer kosten, die ik niet zou hebben als ik alleen was (voor het geval iemand vraagt hoe ik dat dan zou doen). We zijn trouwens al 10 jaar samen en de zorg voor het huishouden en de kinderen komt voor 99,9% op mij neer. Ik zal er nooit over zeuren (behalve tegen jullie dan ), maar ik vind het wel eens oneerlijk dat ik eigenlijk net zo druk ben als hij, we samen een gezin hebben, maar ik bijna niks kan kopen en hij alles.
Sorry, maar ik vind dit echt bizar. Je trouwt met iemand, krijgt kinderen met iemand maar dan wel op deze manier de financien gescheiden houden... Ik vind het eigenlijk gewoon a-sociaal. Zou ik ook echt nooit mee akkoord gaan. Jij de lasten van een gezin (minder werken dus minder inkomen), hij de lusten (thuis minder hoeven doen, alles wordt wel geregeld en wel lekker veel geld hebben in zijn eentje!).
Tsssssss, wat een eikel (sorry)
Ik heb er een dubbel gevoel over, vooral in mijn eigen situatie. Wij hebben ieder onze eigen baan, kinderen, ik werk 32 uur en verdien niet zoveel, hij werkt meer dan fulltime en verdient echt heel veel. We hebben onze financiën helemaal gescheiden. Hij betaalt een stuk meer dan ik, dus wat dat betreft heb ik niks te klagen, maar ik vind het wel eens minder leuk dat ik áltijd heel zuinig moet zijn met mijn geld, terwijl hij kan kopen en doen wat hij wil. Daarom hebben we dus ook véél meer kosten, die ik niet zou hebben als ik alleen was (voor het geval iemand vraagt hoe ik dat dan zou doen). We zijn trouwens al 10 jaar samen en de zorg voor het huishouden en de kinderen komt voor 99,9% op mij neer. Ik zal er nooit over zeuren (behalve tegen jullie dan ), maar ik vind het wel eens oneerlijk dat ik eigenlijk net zo druk ben als hij, we samen een gezin hebben, maar ik bijna niks kan kopen en hij alles.
Sorry, maar ik vind dit echt bizar. Je trouwt met iemand, krijgt kinderen met iemand maar dan wel op deze manier de financien gescheiden houden... Ik vind het eigenlijk gewoon a-sociaal. Zou ik ook echt nooit mee akkoord gaan. Jij de lasten van een gezin (minder werken dus minder inkomen), hij de lusten (thuis minder hoeven doen, alles wordt wel geregeld en wel lekker veel geld hebben in zijn eentje!).
Tsssssss, wat een eikel (sorry)
donderdag 3 februari 2011 om 20:29
quote:Larissje schreef op 03 februari 2011 @ 20:25:
Wij hebben hier een gezamelijke rekening, ik werk niet, partner werkt parttime. Alles gaat dus op een grote hoop (al breng ik dus duidelijk niet zo veel in) Hier is ook gewoon alles van ons samen, niet van iemand apart. We hebben een kind en zijn getrouwd (in gemeenschap van goederen ja)
Ik hoef geen toestemming te vragen om iets te kopen, hij duidelijk ook niet. Wij malen eigenlijk niet zo om geld, het is voor ons niet belangrijk, en daarom maakt het ook niet uit wie het inbrengt en wie het uitgeeft.Precies zoals het bij ons geregeld is en zoals wij erover denken.
Wij hebben hier een gezamelijke rekening, ik werk niet, partner werkt parttime. Alles gaat dus op een grote hoop (al breng ik dus duidelijk niet zo veel in) Hier is ook gewoon alles van ons samen, niet van iemand apart. We hebben een kind en zijn getrouwd (in gemeenschap van goederen ja)
Ik hoef geen toestemming te vragen om iets te kopen, hij duidelijk ook niet. Wij malen eigenlijk niet zo om geld, het is voor ons niet belangrijk, en daarom maakt het ook niet uit wie het inbrengt en wie het uitgeeft.Precies zoals het bij ons geregeld is en zoals wij erover denken.
donderdag 3 februari 2011 om 20:31
donderdag 3 februari 2011 om 20:38
Wij zijn getrouwd op huwelijkse voorwaarden en hebben onze financien gescheiden. Voornamelijk omdat we zijn gaan samenwonen in mijn huis met flinke overwaarde, maar ook omdat hij een nogal op geld belustte ex vrouw en dochter heeft. Dit leek ons veiliger in dit geval.
Wij werken beide full time en ik verdien daarmee zo´n 1.000 euro per maand meer dan hij.
Ik betaal en regel in principe alles wat wij samen doen en hij betaalt mij maandelijks een bedrag, wat niet kosten dekkend is. Maar he, wat zou ik daar moeilijk over doen??? We zijn gelukkig getrouwd en al zou hij krapper zitten, dan zou hij minder hoeven bij te dragen.
Wij kunnen met deze constructie allebei zeer ruim leven zonder over elke euro verantwoording te hoeven af te leggen. Zo doen wij dat dus.
Wij werken beide full time en ik verdien daarmee zo´n 1.000 euro per maand meer dan hij.
Ik betaal en regel in principe alles wat wij samen doen en hij betaalt mij maandelijks een bedrag, wat niet kosten dekkend is. Maar he, wat zou ik daar moeilijk over doen??? We zijn gelukkig getrouwd en al zou hij krapper zitten, dan zou hij minder hoeven bij te dragen.
Wij kunnen met deze constructie allebei zeer ruim leven zonder over elke euro verantwoording te hoeven af te leggen. Zo doen wij dat dus.
donderdag 3 februari 2011 om 20:40
quote:germanwings schreef op 03 februari 2011 @ 19:23:
Wij hebben aparte rekeningen, salaris krijgen we beide op onze eigen rekening gestort, man maakt een bedrag op mijn rekening over en ik betaal alle vaste kosten.
Ik moet er niet aan denken om alleen maar 1 gezamelijke rekening te hebben.
Daarvoor vinden we beide andere dingen belangrijk. Op deze manier hebben we veel minder discussies over waar we ons geld aan uitgeven.zo doen wij het ook... werkt goed naar mijn mening. geen gezeur over wat we aan ons zelf besteden en vaste lasten zijn altijd veilig.
Wij hebben aparte rekeningen, salaris krijgen we beide op onze eigen rekening gestort, man maakt een bedrag op mijn rekening over en ik betaal alle vaste kosten.
Ik moet er niet aan denken om alleen maar 1 gezamelijke rekening te hebben.
Daarvoor vinden we beide andere dingen belangrijk. Op deze manier hebben we veel minder discussies over waar we ons geld aan uitgeven.zo doen wij het ook... werkt goed naar mijn mening. geen gezeur over wat we aan ons zelf besteden en vaste lasten zijn altijd veilig.
donderdag 3 februari 2011 om 20:40
hier ook een student! ik ga binnenkort samenwonen. We verdelen nu alles nog 50/50 omdat we allebei studeren. wel krijg ik straks geen stufi meer en doet hij af en toe wat vaker boodschappen en betaalt ie mss n xtje extra als we uitgaan. Ik studeer eerder af en als ik eenmaal verdien ondersteun ik hem wss wat meer. puur omdat we samen een huishouden hebben en ik gewoon wil dat hij ook normaal kan leven! in jouw situatie is het tijdelijk, als je straks werkt kan je gewoon mee betalen.
donderdag 3 februari 2011 om 20:44
Wij hebben allebei een aparte rekening en een gezamenlijke. Van de gezamenlijke betalen we mn de boodschappen, vaste lasten en leuke dingen die we samen ondernemen. We verdienen evenveel en brengen evenveel in. Mocht een van ons z'n baan kwijtraken, in overleg partime willen gaan werken, een studie willen oppakken oid. dan wil de ander wel ondersteunen. Maar we vind eigen geld ook wel erg prettig.
donderdag 3 februari 2011 om 20:47
quote:Moppetje schreef op 03 februari 2011 @ 19:35:
Mijn partner en ik gooien al ons geld op de grote hoop. Hij heeft een hoger inkomen als ik en werkt ook meer uren als ik. Ik heb thuis meer werk als hij. Hij bemoeit zich eigenlijk niet met het geld, ik regel de financien, doe de boodschappen etc. Als hij iets nodig heeft koopt hij het en als ik iets nodig heb of de kinderen, koop ik het. Wanneer het te hard gaat geef ik een seintje!
Zo gaat het bij ons ook. Voor ons een ideale situatie. We hebben wel een eigen rekening, maar wanneer mijn rekening leeg is, pak ik zonder vragen zijn pas, en dat doet hij ook bij mij. Ik hou ook in de gaten wat voor reserves we hebben.
Grotere aankopen bespreken we eigenlijk altijd. Niet als in goedkeuring vragen aan de ander, maar kijken of het financieel kan.
Mijn partner en ik gooien al ons geld op de grote hoop. Hij heeft een hoger inkomen als ik en werkt ook meer uren als ik. Ik heb thuis meer werk als hij. Hij bemoeit zich eigenlijk niet met het geld, ik regel de financien, doe de boodschappen etc. Als hij iets nodig heeft koopt hij het en als ik iets nodig heb of de kinderen, koop ik het. Wanneer het te hard gaat geef ik een seintje!
Zo gaat het bij ons ook. Voor ons een ideale situatie. We hebben wel een eigen rekening, maar wanneer mijn rekening leeg is, pak ik zonder vragen zijn pas, en dat doet hij ook bij mij. Ik hou ook in de gaten wat voor reserves we hebben.
Grotere aankopen bespreken we eigenlijk altijd. Niet als in goedkeuring vragen aan de ander, maar kijken of het financieel kan.
donderdag 3 februari 2011 om 20:56
Afschrijving aan elkaar betalen op meubels... dat is wel het gekste wat ik ooit heb gehoord!
Wie heeft dat verzonnen? En hoe bereken je dat? Over 5 jaar, 10 jaar, percentage/2 ?
Wat als je het niet eens bent met een aankoop? Of wat als jullie samen wat kopen? Wat als jij het alleen gebruikt? Wat als iets is afgeschreven?
Wie heeft dat verzonnen? En hoe bereken je dat? Over 5 jaar, 10 jaar, percentage/2 ?
Wat als je het niet eens bent met een aankoop? Of wat als jullie samen wat kopen? Wat als jij het alleen gebruikt? Wat als iets is afgeschreven?
donderdag 3 februari 2011 om 20:57
quote:eenhoorn schreef op 03 februari 2011 @ 20:49:
Wij hebben allebei een aparte bankrekening en geen gezamenlijke rekening. De vaste lasten delen we 50/50, ondanks ons verschil in inkomen. En onder de vaste lasten valt niet de alimentatie voor zijn kinderen uit een vorige relatie, deze betaalt hij zelf.
Dus:
mijn koophuis, hij betaalt huur aan mij
mijn meubels, hij betaalt maandelijks een beetje afschrijving
zijn meubels, ik betaal maandelijks een beetje afschrijvingenergie, boodschappen, verzekeringen, tv, enz, allebei 50/50
Grote aankopen doet of de een of de ander, en het item gaat dan in de afschrijving. Wat na de vaste lasten overblijft kan ieder voor zichzelf sparen of uitgeven. We denken allebei anders over geld en over het uitgeven ervan. Deze manier scheelt ons een hoop geruzie.Je moet er maar zin in hebben, dat is toch iedere keer een gereken? En stel hij koopt een luie stoel waar jij nooit in zit, hoef je dan geen afschrijving te betalen?
Wij hebben allebei een aparte bankrekening en geen gezamenlijke rekening. De vaste lasten delen we 50/50, ondanks ons verschil in inkomen. En onder de vaste lasten valt niet de alimentatie voor zijn kinderen uit een vorige relatie, deze betaalt hij zelf.
Dus:
mijn koophuis, hij betaalt huur aan mij
mijn meubels, hij betaalt maandelijks een beetje afschrijving
zijn meubels, ik betaal maandelijks een beetje afschrijvingenergie, boodschappen, verzekeringen, tv, enz, allebei 50/50
Grote aankopen doet of de een of de ander, en het item gaat dan in de afschrijving. Wat na de vaste lasten overblijft kan ieder voor zichzelf sparen of uitgeven. We denken allebei anders over geld en over het uitgeven ervan. Deze manier scheelt ons een hoop geruzie.Je moet er maar zin in hebben, dat is toch iedere keer een gereken? En stel hij koopt een luie stoel waar jij nooit in zit, hoef je dan geen afschrijving te betalen?
donderdag 3 februari 2011 om 21:07
Hier gescheiden rekeningen. We wonen samen in het koophuis van vriend. Ik betaal alleen de boodschappen en vriend alle andere vasten lasten.
We staan op het punt samen een huis te kopen. Dan zal er wel een verdeling van alle vaste lasten komen maar die zal niet 50/50 zijn ivm verschil in inkomen en wellicht een gezamenlijke rekening.
We staan op het punt samen een huis te kopen. Dan zal er wel een verdeling van alle vaste lasten komen maar die zal niet 50/50 zijn ivm verschil in inkomen en wellicht een gezamenlijke rekening.
donderdag 3 februari 2011 om 21:11
quote:eenhoorn schreef op 03 februari 2011 @ 21:07:
(...)
Situatie is ontstaan uit een ongelijke startverhouding bij het samenwonen. Zowel in geld, financiële verplichtingen, huis en spullen. Dit leek de meest eerlijke weg (je betaalt wat je gebruikt). En nu na 8 jaar voelen we ons hier nog steeds prettig bij.Ik ben bij vriend ingetrokken met alleen mijn kleding en mijn glasservies. Wij hebben vooraf een bedrag afgesproken wat ik meekrijg om opnieuw te beginnen mochten we uit elkaar gaan.
(...)
Situatie is ontstaan uit een ongelijke startverhouding bij het samenwonen. Zowel in geld, financiële verplichtingen, huis en spullen. Dit leek de meest eerlijke weg (je betaalt wat je gebruikt). En nu na 8 jaar voelen we ons hier nog steeds prettig bij.Ik ben bij vriend ingetrokken met alleen mijn kleding en mijn glasservies. Wij hebben vooraf een bedrag afgesproken wat ik meekrijg om opnieuw te beginnen mochten we uit elkaar gaan.
donderdag 3 februari 2011 om 21:30
Ik zit hier zelf ook regelmatig aan te denken de laatste tijd...
Ik ben dit jaar begonnen aan een nieuwe studie (ik moet dus nog 4 jaar) en mijn vriend is in juni klaar met zijn studie, heeft al een baan in het vooruitzicht en gaat dus binnenkort veel meer verdienen dan ik...
Voor mijn vriend heeft geld veel waarde, ik zelf vind geld persoonlijk niet zo belangrijk, als ik genoeg heb voor mijn dagelijkse dingen dan vind ik het wel prima. Ik vind mijn studie best zwaar en ben bang dat ik daarnaast niet kan werken (afgezien van hief of daar wat bij verdienen af en toe).
Hier zijn de discussies dus wel gaande hoe we het straks gaan doen. Nu storten we iedere maand ieder 400¤ op de gezamenlijke rekening en betalen daar vaste lasten en boodschappen van... maarja, ik leef nu van 70¤ in de maand, hij heeft nu al veel geld en gaat vanaf juni alleen maar veel verdienen.
Alles op 1 hoop vind hij geen goed idee gok ik... hij is erg bezig met zijn geld en weegt iedere uitgave dubbels en dwars af. Hier gaan we dus misschien maar naar rato inleggen... we shall see!
Ik ben dit jaar begonnen aan een nieuwe studie (ik moet dus nog 4 jaar) en mijn vriend is in juni klaar met zijn studie, heeft al een baan in het vooruitzicht en gaat dus binnenkort veel meer verdienen dan ik...
Voor mijn vriend heeft geld veel waarde, ik zelf vind geld persoonlijk niet zo belangrijk, als ik genoeg heb voor mijn dagelijkse dingen dan vind ik het wel prima. Ik vind mijn studie best zwaar en ben bang dat ik daarnaast niet kan werken (afgezien van hief of daar wat bij verdienen af en toe).
Hier zijn de discussies dus wel gaande hoe we het straks gaan doen. Nu storten we iedere maand ieder 400¤ op de gezamenlijke rekening en betalen daar vaste lasten en boodschappen van... maarja, ik leef nu van 70¤ in de maand, hij heeft nu al veel geld en gaat vanaf juni alleen maar veel verdienen.
Alles op 1 hoop vind hij geen goed idee gok ik... hij is erg bezig met zijn geld en weegt iedere uitgave dubbels en dwars af. Hier gaan we dus misschien maar naar rato inleggen... we shall see!
donderdag 3 februari 2011 om 21:43
Wij zijn ruim 9 jaar bij elkaar. Ik geloof dat we in het begin steeds om de beurt dingen betaalden (bijvoorbeeld de boodschappen). Ik dacht dat we na 3 jaar ongeveer het een gedoe vonden met twee rekeningen en het steeds overschrijven naar elkaar (hij betaalde dan twee keer achter elkaar de boodschapen, omdat ik bijvoorbeeld mijn portomonee thuis had liggen). We hebben alles op 1 hoop gegooid. Hij werkte toen veel meer dan ik.
We werken nu beide een paar jaar en ik verdien meer dan hij. Bovendien heb ik van mijn ouders een flink bedrag gekregen.
We zouden eigenlijk niet weten wie er nu meer geld heeft 'ingelegd'.
Geld interesseert ons ook vrij weinig (we hebben geen tekort, dat scheelt veel). We denken precies hetzelfde over geld en uitgaven en dat maakt het makkelijk om alles op 1 hoop te gooien. We vragen nooit toestemming aan elkaar over uitgaven.
We zijn overigens niet getrouwd, hebben wel een koophuis en een kindje is onderweg:)
Voor ons zou het heel onlogisch voelen om de financien te scheiden, terwijl je wel de rest deelt (huis, kind etc.).
We werken nu beide een paar jaar en ik verdien meer dan hij. Bovendien heb ik van mijn ouders een flink bedrag gekregen.
We zouden eigenlijk niet weten wie er nu meer geld heeft 'ingelegd'.
Geld interesseert ons ook vrij weinig (we hebben geen tekort, dat scheelt veel). We denken precies hetzelfde over geld en uitgaven en dat maakt het makkelijk om alles op 1 hoop te gooien. We vragen nooit toestemming aan elkaar over uitgaven.
We zijn overigens niet getrouwd, hebben wel een koophuis en een kindje is onderweg:)
Voor ons zou het heel onlogisch voelen om de financien te scheiden, terwijl je wel de rest deelt (huis, kind etc.).
donderdag 3 februari 2011 om 21:46
Hier (circa 8 jaar samenwonend in mijn huis, van mij alleen dus) zijn geld en bezittingen strikt gescheiden. Alleen de vaste lasten delen we. Wij verdienen allebei ongeveer evenveel en behoorlijk riant. Het grote voordeel vind ik dat we nooit gezeik over geld hebben, we doen allebei wat we willen. Heerlijk relaxt.
Ik denk dat iedereen gewoon moet doen wat ze zelf willen. Zolang het werkt en beide partners tevreden zijn, wat maakt het dan uit hoe je het geregeld hebt?
Ik denk dat iedereen gewoon moet doen wat ze zelf willen. Zolang het werkt en beide partners tevreden zijn, wat maakt het dan uit hoe je het geregeld hebt?
