Geld & Recht
alle pijlers
Jij, jouw partner & geld.
donderdag 3 februari 2011 om 19:06
Naar aanleiding van een topic op een ander forum waar over dit onderwerp een hevige discussie woed.. ben ik ook wel benieuwd naar jullie mening.
Delen jullie al het geld of houden jullie alles gescheiden. Ik studeer op dit moment en houd niet meer dan 5 euro per maand over. Mijn partner houd veel meer over dan mij, daarom vind ik het niet meer dan normaal dat hij mij ondersteunt. Hij betaald op dit moment de meeste vaste lasten, ik betaal de boodschappen + 100 euro van de huur. Omdat ik maar 5 euro per maand overhoud kan ik verder bijna niets. Wanneer ik iets wil kopen moet ik geld vragen bij mijn partner. Wanneer het echt spullen zijn die nodig zijn zoals bijv. een nieuwe broek, omdat ik geen normale broek meer heb, dan vind ik het normaal dat hij mij daar geld voor geeft. (wel een normaal bedrag natuurlijk geen 100 euro, maar bij. 30 euro).
Wat vinden jullie? Is het normaal dat jouw partner zijn geld helemaal voor zichzelf houd buiten het betalen van de vaste lasten? Vertel vertel..
EDIT: Ik heb het hier over een situatie waarin je samenwoont, getrouwd bent enz. Niet over een prille relatie waarin ieder nog in eigen huis enz. woont.
Nog even een EDIT: Wanneer ik niet zou samenwonen zou ik in ieder geval tijdens mijn studie nog bij mijn ouders wonen, omdat ik om gezondheidsredenen naast mijn studie niet kan werken.
Delen jullie al het geld of houden jullie alles gescheiden. Ik studeer op dit moment en houd niet meer dan 5 euro per maand over. Mijn partner houd veel meer over dan mij, daarom vind ik het niet meer dan normaal dat hij mij ondersteunt. Hij betaald op dit moment de meeste vaste lasten, ik betaal de boodschappen + 100 euro van de huur. Omdat ik maar 5 euro per maand overhoud kan ik verder bijna niets. Wanneer ik iets wil kopen moet ik geld vragen bij mijn partner. Wanneer het echt spullen zijn die nodig zijn zoals bijv. een nieuwe broek, omdat ik geen normale broek meer heb, dan vind ik het normaal dat hij mij daar geld voor geeft. (wel een normaal bedrag natuurlijk geen 100 euro, maar bij. 30 euro).
Wat vinden jullie? Is het normaal dat jouw partner zijn geld helemaal voor zichzelf houd buiten het betalen van de vaste lasten? Vertel vertel..
EDIT: Ik heb het hier over een situatie waarin je samenwoont, getrouwd bent enz. Niet over een prille relatie waarin ieder nog in eigen huis enz. woont.
Nog even een EDIT: Wanneer ik niet zou samenwonen zou ik in ieder geval tijdens mijn studie nog bij mijn ouders wonen, omdat ik om gezondheidsredenen naast mijn studie niet kan werken.
donderdag 3 februari 2011 om 22:48
Met mijn ex hadden we tijdens het samenwonen verschillende systemen gehad:
-beiden hetzelfde bedrag storten naar een rekening voor de vaste lasten. Toen studeerden we beiden en woonden we in een goedkope sloopwoning. We hadden beiden apart onze eigen meubels, de tv was van hem, het bed van mij bijvoorbeeld.
-toen hij ging werken en ik bleef studeren: bijdragen naar rato voor de vaste lasten, beiden 40% van ons inkomen ofzo. Ook meubels enzo kochten we 50/50.
-toen we beiden werkten en we steeds langer bij elkaar waren: alle inkomsten op gezamenlijke rekening binnen laten komen en we gaven onszelf een flink bedrag aan "zak"geld om zelf te besteden waar we zin in hadden en voor individuele dingen te sparen.
Wanneer ik weer in een serieuze samenwoonrelatie zou komen, dan zou ik een samenleefcontract opstellen en voor de tweede of derde vorm gaan. Bij trouwen absoluut de laatste, dat geeft een hoop rust en duidelijkheid en eerlijkheid.
-beiden hetzelfde bedrag storten naar een rekening voor de vaste lasten. Toen studeerden we beiden en woonden we in een goedkope sloopwoning. We hadden beiden apart onze eigen meubels, de tv was van hem, het bed van mij bijvoorbeeld.
-toen hij ging werken en ik bleef studeren: bijdragen naar rato voor de vaste lasten, beiden 40% van ons inkomen ofzo. Ook meubels enzo kochten we 50/50.
-toen we beiden werkten en we steeds langer bij elkaar waren: alle inkomsten op gezamenlijke rekening binnen laten komen en we gaven onszelf een flink bedrag aan "zak"geld om zelf te besteden waar we zin in hadden en voor individuele dingen te sparen.
Wanneer ik weer in een serieuze samenwoonrelatie zou komen, dan zou ik een samenleefcontract opstellen en voor de tweede of derde vorm gaan. Bij trouwen absoluut de laatste, dat geeft een hoop rust en duidelijkheid en eerlijkheid.
donderdag 3 februari 2011 om 23:48
wij hebben ieder een eigen inkomen en dat gaat op de grote hoop.. Toen wij net gingen samenwonen hebben we alles door de helft gedaan en schoven we met de rekeningen.. Later hebben we alles naar 1 en/of rekening verzet. Ik heb nog maar 1 eigen rekening (meisjesnaam) en daar komt de kinderbijslag op. Wij hebben beide passen van de rekening en beiden een creditcard van de rekening. Wij leggen geen verantwoording naar elkaar af over de uitgaven die we doen..
Spaarrekeningen idem dito.. gezamenlijk. Als ik wat nodig heb , kleding of wat dan ook, en het kan , dan koop ik dat en omgekeerd. We overleggen over grote uitgaven.
Ik spaar wel een soort van apart dwz.. ik leg wat apart van mijn huishoudbudget zodat ik het "gevoel" heb dat iets van "mijn" geld heb gekocht voor zijn verjaardag.. vind ik gewoon leuk.
Ik kan me wel voorstellen dat er omstandigheden zijn waarom je onder huwelijkse voorwaarden trouwt..
Spaarrekeningen idem dito.. gezamenlijk. Als ik wat nodig heb , kleding of wat dan ook, en het kan , dan koop ik dat en omgekeerd. We overleggen over grote uitgaven.
Ik spaar wel een soort van apart dwz.. ik leg wat apart van mijn huishoudbudget zodat ik het "gevoel" heb dat iets van "mijn" geld heb gekocht voor zijn verjaardag.. vind ik gewoon leuk.
Ik kan me wel voorstellen dat er omstandigheden zijn waarom je onder huwelijkse voorwaarden trouwt..
vrijdag 4 februari 2011 om 09:13
Wij wonen samen in het koophuis van mijn vriend. We hebben beiden een eigen betaal- en spaarrekening en daarnaast een gezamelijke betaal- en spaarrekening. We verdienen ongeveer evenveel. Wij hebben het zo verdeeld dat mijn vriend de hypotheek betaald en het onderhoud van het huis. Ik betaal alle boodschappen. Inrichting betalen we samen 50/50. Daarnaast maken we allebei elke maand hetzelfde bedrag over naar de gezamelijke betaalrekening voor de overige vaste lasten. En we sparen ook beiden hetzelfde bedrag op de gezamelijke spaarrekening.
Wat we overhouden is voor onszelf en dat vinden we beiden erg prettig omdat we anders met geld omgaan. Zo vind ik het fijn om veel te sparen en geeft mijn vriend meer luxeproducten.
Wat we overhouden is voor onszelf en dat vinden we beiden erg prettig omdat we anders met geld omgaan. Zo vind ik het fijn om veel te sparen en geeft mijn vriend meer luxeproducten.
vrijdag 4 februari 2011 om 10:34
quote:troetelbeertje30 schreef op 03 februari 2011 @ 19:54:
[...]
Als de inkomens verschillen, is 'naar rato' toch juist een eerlijke verdeling?Bij mij is juist het punt dat in alle relaties je kijkt naar wat het meest eerlijke is. Behalve bij je levenspartner. Ik kies er voor om met deze persoon mijn leven delen. Niet aspecten daarvan zoals in vriendschappen e.d., maar mijn gehele leven. Mijn huis, mijn bed, mijn leuke eigenschappen, maar zeker ook mijn minder leuke eigenschappen en dus ook de financiën. En toch blijven we binnen die relatie waar alles van ons is i.p.v. van mij of van hem, twee verschillende individuen.
[...]
Als de inkomens verschillen, is 'naar rato' toch juist een eerlijke verdeling?Bij mij is juist het punt dat in alle relaties je kijkt naar wat het meest eerlijke is. Behalve bij je levenspartner. Ik kies er voor om met deze persoon mijn leven delen. Niet aspecten daarvan zoals in vriendschappen e.d., maar mijn gehele leven. Mijn huis, mijn bed, mijn leuke eigenschappen, maar zeker ook mijn minder leuke eigenschappen en dus ook de financiën. En toch blijven we binnen die relatie waar alles van ons is i.p.v. van mij of van hem, twee verschillende individuen.
vrijdag 4 februari 2011 om 10:55
Hier gaat ook alles op de grote hoop.
Toen we nog studeerde en al wel samenwoonde hebben we een tijdje bonnetjes geteld maar dat was niet te doen. Dat werd al snel samen een rekening waar beide een bedrag op storte. Een tijdje was dat voor mij vanaf mijn spaarrekening en bij hem van zijn baantje. Toen we beide een baan kregen en bleek dat we soms ongewild rood stonden om de gezamelijke omdat we te laat doorhadden dat er te weinig op stond en vergaten wat over te maken hebben we da salari maar naar 1 rekening laten boeken. De eigen rekeningen en spaarrekeingen zijn er nog wel maar die kunnen in principe wel opgedoekt worden. (ow we hebben een koophuis en geregistreerd partnerschap igvg)
Toen we nog studeerde en al wel samenwoonde hebben we een tijdje bonnetjes geteld maar dat was niet te doen. Dat werd al snel samen een rekening waar beide een bedrag op storte. Een tijdje was dat voor mij vanaf mijn spaarrekening en bij hem van zijn baantje. Toen we beide een baan kregen en bleek dat we soms ongewild rood stonden om de gezamelijke omdat we te laat doorhadden dat er te weinig op stond en vergaten wat over te maken hebben we da salari maar naar 1 rekening laten boeken. De eigen rekeningen en spaarrekeingen zijn er nog wel maar die kunnen in principe wel opgedoekt worden. (ow we hebben een koophuis en geregistreerd partnerschap igvg)
vrijdag 4 februari 2011 om 11:42
Toen wij gingen samenwonen (16 jaar geleden)hadden we ieders 1 betaalrekening en 1 spaarrekening en ook nog een gezamelijke rekening,nou werd er gek van al die rekeningen,dus die hebben we dus bij mekaar gevoegd aangezien we een kindje kregen en ik parttime ging werken,dus nu hebben we 2 gezamelijke rekeningen 1 waar de lonen op worden gestort en de vaste lasten vanaf gaan en die andere is een huishoudrekening en dan hebben we nog 2 spaarrekeningen voor de noodsituaties maar ik beheer eigenlijk de rekeningen en hij bemoeid zich nergens mee hij haalt wat hij moet halen en hij laat het volledig aan mij over,hij heeft ook geen flauw idee hoe je internetbankieren moet hahaha.
Maar dat vertrouwen heeft hij in mij en dit werkt heel goed.
Maar dat vertrouwen heeft hij in mij en dit werkt heel goed.
vrijdag 4 februari 2011 om 13:53
Wij werken allebei fulltime (geen kinderen) en mijn vriend verdient iets meer dan ik. Ons loon komt op onze eigen betaalrekening binnen en wij storten van ons loon naar rato voor alle vaste lasten (maar dan ook alle vaste lasten, incl. boodschappen, bedrag voor etentjes/cadeautjes en gezamelijk sparen) een bedrag naar de gezamelijke betaalrekening.
Zo houden we per maand een bedrag over wat we zelf te besteden hebben voor bijv. kleding, sportschool, etc. Vriend houd ongeveer per maand 400.- over en ik 300,- (maar ik heb nog een schuld in te lossen, daar hoeft hij niet aan mee te betalen).
Ik vind het prima geregeld zo. Ooit zal er misschien een dag komen dat wel alles op 1 grote hoop komt, maar dat zien we dan wel weer.
Zo houden we per maand een bedrag over wat we zelf te besteden hebben voor bijv. kleding, sportschool, etc. Vriend houd ongeveer per maand 400.- over en ik 300,- (maar ik heb nog een schuld in te lossen, daar hoeft hij niet aan mee te betalen).
Ik vind het prima geregeld zo. Ooit zal er misschien een dag komen dat wel alles op 1 grote hoop komt, maar dat zien we dan wel weer.
vrijdag 4 februari 2011 om 13:53
Hier gaat alles op 1 hoop.
We hebben 1 rekening en een spaarrekening (allebei gezamelijk, waar we allebei aan kunnen komen)
Hij werkt fulltime en ik parttime en hebben 2 kinderen.
We hebben 1 huishouden, dus ook 1 rekening. Vind dat altijd zo'n gepuzzel om te kijken welke vaste last van welke rekening moet, en wanneer je dat huishoudgeld moet overboeken naar de gezamelijke om het weer aan te vullen.
En ik hou van overzicht, dus alles op 1 hoop, dan kan ik tenminste in 1 keer zien of het op is of niet.
We zijn allebei geen grote uitgevers.
Als er iets nodig is, dan meldt hij dat, en dan koop ik het, gewoon omdat ik er de tijd voor heb.
Als we iets 'duurders' willen hebben, kijken we of het kan. Als het kan en de ander vind het niet nodig / onzinnig, dan doen we het toch, gewoon omdat het kan! De volgende maand is dan de ander aan de beurt met een duurdere aankoop.
(Komt eigenlijk weinig voor dat laatste, omdat we alles op de spaar zetten)
We hebben 1 rekening en een spaarrekening (allebei gezamelijk, waar we allebei aan kunnen komen)
Hij werkt fulltime en ik parttime en hebben 2 kinderen.
We hebben 1 huishouden, dus ook 1 rekening. Vind dat altijd zo'n gepuzzel om te kijken welke vaste last van welke rekening moet, en wanneer je dat huishoudgeld moet overboeken naar de gezamelijke om het weer aan te vullen.
En ik hou van overzicht, dus alles op 1 hoop, dan kan ik tenminste in 1 keer zien of het op is of niet.
We zijn allebei geen grote uitgevers.
Als er iets nodig is, dan meldt hij dat, en dan koop ik het, gewoon omdat ik er de tijd voor heb.
Als we iets 'duurders' willen hebben, kijken we of het kan. Als het kan en de ander vind het niet nodig / onzinnig, dan doen we het toch, gewoon omdat het kan! De volgende maand is dan de ander aan de beurt met een duurdere aankoop.
(Komt eigenlijk weinig voor dat laatste, omdat we alles op de spaar zetten)
Who in the world do I think that I am... I suppose that depends on who I believe
vrijdag 4 februari 2011 om 14:03
quote:Yulia schreef op 03 februari 2011 @ 20:05:
[...]
Hoe zou je dat doen als je samen in een koopwoning woont waarvan 1 partij de hypotheek draagt en heeft?
Is 50/50 dan nog wel eerlijk? Of dient de andere partij dan een soort woonvergoeding te moeten overmaken?Als die ene partij de hypotheek draagt en heeft, is en blijft het huis van die partij. De andere partij betaalt idd een soort van woonvergoeding. (zoiets als huur)
[...]
Hoe zou je dat doen als je samen in een koopwoning woont waarvan 1 partij de hypotheek draagt en heeft?
Is 50/50 dan nog wel eerlijk? Of dient de andere partij dan een soort woonvergoeding te moeten overmaken?Als die ene partij de hypotheek draagt en heeft, is en blijft het huis van die partij. De andere partij betaalt idd een soort van woonvergoeding. (zoiets als huur)
vrijdag 4 februari 2011 om 15:08
Dat begrijp ik. Is ook wel net zo eerlijk.
Maar wat zou een acceptabele woonvergoeding zijn?
Daar ben ik dan wel benieuwd naar.
Voor de rest zou ik alles 50/50 doen en niet naar rato. Want je kijkt beide naar de tv, staat beide onder de douche, dus om die kosten naar rato te verdelen zou de één vaker of langer mogen douchen of tv kijken (om maar een onnozel voorbeeld te geven).
Maar wat zou een acceptabele woonvergoeding zijn?
Daar ben ik dan wel benieuwd naar.
Voor de rest zou ik alles 50/50 doen en niet naar rato. Want je kijkt beide naar de tv, staat beide onder de douche, dus om die kosten naar rato te verdelen zou de één vaker of langer mogen douchen of tv kijken (om maar een onnozel voorbeeld te geven).
vrijdag 4 februari 2011 om 15:26
Wij hebben niet echt een verdeling, mijn vriend verdient ongeveer 3,5 keer zoveel als ik. Ik ben bij hem gaan wonen, in zijn koophuis. Hij is 10 jaar geleden begonnen met werken, en ik pas een jaar geleden. Mijn vriend interesseert het niet of ik wel of niet een bijdrage lever. Ik betaal gewoon naar wat ik bij kan dragen, en in de maanden dat ik dus geen werk had was dat niets. Meestal probeer ik dan een keer de boodschappen te betalen ofzo.
Nu hebben we een gezamenlijke rekening waar ik ongeveer 1/3e op zet van wat we nodig hebben voor boodschappen, en dan betaal ik soms een etentje of algemene dingen. Grote aankopen voor het huis betaalt hij. (zoals bank, koelkast etc) Vakanties is altijd half half, maar als hij 3x uit eten wil, terwijl ik geld heb voor 1x dan betaald hij dus die andere 2x.
Daar tegen over staat dat ik het meeste doe in huis, altijd kook enz.
Nu hebben we een gezamenlijke rekening waar ik ongeveer 1/3e op zet van wat we nodig hebben voor boodschappen, en dan betaal ik soms een etentje of algemene dingen. Grote aankopen voor het huis betaalt hij. (zoals bank, koelkast etc) Vakanties is altijd half half, maar als hij 3x uit eten wil, terwijl ik geld heb voor 1x dan betaald hij dus die andere 2x.
Daar tegen over staat dat ik het meeste doe in huis, altijd kook enz.
vrijdag 4 februari 2011 om 15:41
Wij zijn gehuwd in GvG en hebben 1 betaal- en 1 spaarrekening. Inkomens zijn niet gelijk maar ook niet extreem ongelijk (onderling ca 450,- netto verschil). Ons bevalt dit goed. Wij denken hetzelfde over uitgaven en hebben hier nooit discussie over.
Waarbij ik op wil merken dat ik niet van mening ben dat dit dan ook 'het beste' is. Dat verschilt per situatie. Dit werkt voor ons, maar voor anderen kan een andere oplossing ook wel veel beter zijn. Ik kan ook wel een aantal gevallen bedenken waarbij is 'na ratio' of alles apart of wat dan ook een betere verdeling vind.
Waarbij ik op wil merken dat ik niet van mening ben dat dit dan ook 'het beste' is. Dat verschilt per situatie. Dit werkt voor ons, maar voor anderen kan een andere oplossing ook wel veel beter zijn. Ik kan ook wel een aantal gevallen bedenken waarbij is 'na ratio' of alles apart of wat dan ook een betere verdeling vind.
vrijdag 4 februari 2011 om 15:43
quote:Yulia schreef op 04 februari 2011 @ 15:08:
Dat begrijp ik. Is ook wel net zo eerlijk.
Maar wat zou een acceptabele woonvergoeding zijn?Daar ben ik dan wel benieuwd naar.
Voor de rest zou ik alles 50/50 doen en niet naar rato. Want je kijkt beide naar de tv, staat beide onder de douche, dus om die kosten naar rato te verdelen zou de één vaker of langer mogen douchen of tv kijken (om maar een onnozel voorbeeld te geven).Ik zou dan bv zeggen de helft van de rentelasten (en dat is wat anders dan de helft van de hypotheeklasten).
Dat begrijp ik. Is ook wel net zo eerlijk.
Maar wat zou een acceptabele woonvergoeding zijn?Daar ben ik dan wel benieuwd naar.
Voor de rest zou ik alles 50/50 doen en niet naar rato. Want je kijkt beide naar de tv, staat beide onder de douche, dus om die kosten naar rato te verdelen zou de één vaker of langer mogen douchen of tv kijken (om maar een onnozel voorbeeld te geven).Ik zou dan bv zeggen de helft van de rentelasten (en dat is wat anders dan de helft van de hypotheeklasten).
vrijdag 4 februari 2011 om 15:58
quote:flip123456789 schreef op 03 februari 2011 @ 20:13:
Ik heb er een dubbel gevoel over, vooral in mijn eigen situatie. Wij hebben ieder onze eigen baan, kinderen, ik werk 32 uur en verdien niet zoveel, hij werkt meer dan fulltime en verdient echt heel veel. We hebben onze financiën helemaal gescheiden. Hij betaalt een stuk meer dan ik, dus wat dat betreft heb ik niks te klagen, maar ik vind het wel eens minder leuk dat ik áltijd heel zuinig moet zijn met mijn geld, terwijl hij kan kopen en doen wat hij wil. Daarom hebben we dus ook véél meer kosten, die ik niet zou hebben als ik alleen was (voor het geval iemand vraagt hoe ik dat dan zou doen). We zijn trouwens al 10 jaar samen en de zorg voor het huishouden en de kinderen komt voor 99,9% op mij neer. Ik zal er nooit over zeuren (behalve tegen jullie dan ), maar ik vind het wel eens oneerlijk dat ik eigenlijk net zo druk ben als hij, we samen een gezin hebben, maar ik bijna niks kan kopen en hij alles.
Als ik eerlijk ben vind ik dat eerlijk gezegd ook geen gezonde situatie. Met het huishouden en de zorg voor de kinderen erbij, 'werk' jij ws evenveel (zo niet meer) uren dan hij. Ik kan me dus best voorstellen dat je dit geen eerlijke verdeling vindt.
Heb je hier al eens over gepraat met hem?
Natuurlijk is het wel zo dat hij meer betaalt (naar ik begrijp aan de vaste lasten?), maar ik vind de situatie wanneer je kinderen hebt gewoon heel anders worden. Ik zou me zelf heel bezwaard voelen als mijn partner zo zuinig moest leven terwijl ik kan doen wat ik leuk vind. Als je ervoor kiest samen een gezin te stichten, vind ik wel dat je het wat meer op één hoop 'moet' gooien en alles wat minder strikt gescheiden moet houden. Want wil je het perse gescheiden houden, dan moet je daar m.i. de zorg voor de kinderen en het huishouden daar ook in betrekken en dat wordt nu vaak niet gedaan.
Als je discussies hebt over bepaalde uitgaven, kun je bv best stellen dat je ieder per maand een vast bedrag aan zakgeld krijgt, waarover je dan geen verantwoording af hoeft te leggen.
Ik heb er een dubbel gevoel over, vooral in mijn eigen situatie. Wij hebben ieder onze eigen baan, kinderen, ik werk 32 uur en verdien niet zoveel, hij werkt meer dan fulltime en verdient echt heel veel. We hebben onze financiën helemaal gescheiden. Hij betaalt een stuk meer dan ik, dus wat dat betreft heb ik niks te klagen, maar ik vind het wel eens minder leuk dat ik áltijd heel zuinig moet zijn met mijn geld, terwijl hij kan kopen en doen wat hij wil. Daarom hebben we dus ook véél meer kosten, die ik niet zou hebben als ik alleen was (voor het geval iemand vraagt hoe ik dat dan zou doen). We zijn trouwens al 10 jaar samen en de zorg voor het huishouden en de kinderen komt voor 99,9% op mij neer. Ik zal er nooit over zeuren (behalve tegen jullie dan ), maar ik vind het wel eens oneerlijk dat ik eigenlijk net zo druk ben als hij, we samen een gezin hebben, maar ik bijna niks kan kopen en hij alles.
Als ik eerlijk ben vind ik dat eerlijk gezegd ook geen gezonde situatie. Met het huishouden en de zorg voor de kinderen erbij, 'werk' jij ws evenveel (zo niet meer) uren dan hij. Ik kan me dus best voorstellen dat je dit geen eerlijke verdeling vindt.
Heb je hier al eens over gepraat met hem?
Natuurlijk is het wel zo dat hij meer betaalt (naar ik begrijp aan de vaste lasten?), maar ik vind de situatie wanneer je kinderen hebt gewoon heel anders worden. Ik zou me zelf heel bezwaard voelen als mijn partner zo zuinig moest leven terwijl ik kan doen wat ik leuk vind. Als je ervoor kiest samen een gezin te stichten, vind ik wel dat je het wat meer op één hoop 'moet' gooien en alles wat minder strikt gescheiden moet houden. Want wil je het perse gescheiden houden, dan moet je daar m.i. de zorg voor de kinderen en het huishouden daar ook in betrekken en dat wordt nu vaak niet gedaan.
Als je discussies hebt over bepaalde uitgaven, kun je bv best stellen dat je ieder per maand een vast bedrag aan zakgeld krijgt, waarover je dan geen verantwoording af hoeft te leggen.
vrijdag 4 februari 2011 om 15:59
quote:Annicka schreef op 03 februari 2011 @ 20:13:
[...]
Dat is bij ons het geval. Wij wonen samen in mijn koophuis, dat al 12 jaar van mij was voordat hij er ook kwam wonen. Hij vast inkomen, ik wisselend ivm eigen zaak.
We betalen samen de hypotheekrente, aflossing doe ik.
Overige lasten naar rato inkomen, maar verbouwingen/verbeteringen, onderhoud huis zijn logischerwijze wel voor mij. Inrichting daarentegen weer samen.
Verder ieder onze eigen rekening, nogal uiteenlopende bestedingspatronen, dus voor ons de ideale manier en derhalve de afgelopen 10 jaar nooit gedoe gehad over geld. Zit er eens iemand krapjes, dan springt de ander uiteraard bij.
Best simpel dus, werkt goed hier.Dit vind ik ook een voorbeeld waarbij je alles gescheiden hebt, maar het naar mijn idee toch heel eerlijk verdeeld hebt!
[...]
Dat is bij ons het geval. Wij wonen samen in mijn koophuis, dat al 12 jaar van mij was voordat hij er ook kwam wonen. Hij vast inkomen, ik wisselend ivm eigen zaak.
We betalen samen de hypotheekrente, aflossing doe ik.
Overige lasten naar rato inkomen, maar verbouwingen/verbeteringen, onderhoud huis zijn logischerwijze wel voor mij. Inrichting daarentegen weer samen.
Verder ieder onze eigen rekening, nogal uiteenlopende bestedingspatronen, dus voor ons de ideale manier en derhalve de afgelopen 10 jaar nooit gedoe gehad over geld. Zit er eens iemand krapjes, dan springt de ander uiteraard bij.
Best simpel dus, werkt goed hier.Dit vind ik ook een voorbeeld waarbij je alles gescheiden hebt, maar het naar mijn idee toch heel eerlijk verdeeld hebt!
vrijdag 4 februari 2011 om 16:15
quote:Jippertje schreef op 04 februari 2011 @ 10:34:
[...]
Bij mij is juist het punt dat in alle relaties je kijkt naar wat het meest eerlijke is. Behalve bij je levenspartner. Ik kies er voor om met deze persoon mijn leven delen. Niet aspecten daarvan zoals in vriendschappen e.d., maar mijn gehele leven. Mijn huis, mijn bed, mijn leuke eigenschappen, maar zeker ook mijn minder leuke eigenschappen en dus ook de financiën. En toch blijven we binnen die relatie waar alles van ons is i.p.v. van mij of van hem, twee verschillende individuen.
Jippertje, dat vind jij. Ik kan me ook voorstellen dat je ook in de relatie met je levenspartner graag een beetje objectief wilt blijven. Er zijn situaties genoeg waarbij de één heel erg misbruik heeft gemaakt van de ander. Ik denk op zich hetzelfde: ik verdien meer dan mijn partner, maar dat zal me een rotzorg zijn, we genieten er gewoon samen van. Alleen dat komt mede doordat de verhoudingen bij ons niet heel scheef zijn. Zowel qua inkomen als qua ingebracht vermogen. Wanneer ik bv 2 ton vermogen had gehad of een huis vrij van hypotheek en hij niets, dan was ik ws niet in GvG getrouwd maar op huwelijkse voorwaarden. Dan had hij best mee mogen genieten van mijn vermogen (bv heel goedkoop wonen), maar had ik wel in willen dekken dat wanneer de relatie stuk zou lopen, hij niet met de helft van mijn vermogen zou kunnen gaan lopen. Dat vind ik niets te maken hebben met iets niet als 'ons' zien. Dat vind ik alleen maar verstandig.
Overigens heeft mijn man een erfenis gehad van zijn overleden ouders die buiten onze GvG valt omdat dat zo was vastgelegd in het testament. Het geld daarvan zit in ons huis, dus we profiteren er nu beiden van, maar als we ooit uit elkaar zouden gaan, is dat deel echt alleen van hem. Ik vind dat persoonlijk niet meer dan eerlijk. (en heb ook zeker niet het idee dat hij nu bevoordeeld is omdat hij wel meegeniet van mijn hogere salaris).
Wanneer je uit elkaar gaat, heb je het nl ook niet meer over 'ons'.
[...]
Bij mij is juist het punt dat in alle relaties je kijkt naar wat het meest eerlijke is. Behalve bij je levenspartner. Ik kies er voor om met deze persoon mijn leven delen. Niet aspecten daarvan zoals in vriendschappen e.d., maar mijn gehele leven. Mijn huis, mijn bed, mijn leuke eigenschappen, maar zeker ook mijn minder leuke eigenschappen en dus ook de financiën. En toch blijven we binnen die relatie waar alles van ons is i.p.v. van mij of van hem, twee verschillende individuen.
Jippertje, dat vind jij. Ik kan me ook voorstellen dat je ook in de relatie met je levenspartner graag een beetje objectief wilt blijven. Er zijn situaties genoeg waarbij de één heel erg misbruik heeft gemaakt van de ander. Ik denk op zich hetzelfde: ik verdien meer dan mijn partner, maar dat zal me een rotzorg zijn, we genieten er gewoon samen van. Alleen dat komt mede doordat de verhoudingen bij ons niet heel scheef zijn. Zowel qua inkomen als qua ingebracht vermogen. Wanneer ik bv 2 ton vermogen had gehad of een huis vrij van hypotheek en hij niets, dan was ik ws niet in GvG getrouwd maar op huwelijkse voorwaarden. Dan had hij best mee mogen genieten van mijn vermogen (bv heel goedkoop wonen), maar had ik wel in willen dekken dat wanneer de relatie stuk zou lopen, hij niet met de helft van mijn vermogen zou kunnen gaan lopen. Dat vind ik niets te maken hebben met iets niet als 'ons' zien. Dat vind ik alleen maar verstandig.
Overigens heeft mijn man een erfenis gehad van zijn overleden ouders die buiten onze GvG valt omdat dat zo was vastgelegd in het testament. Het geld daarvan zit in ons huis, dus we profiteren er nu beiden van, maar als we ooit uit elkaar zouden gaan, is dat deel echt alleen van hem. Ik vind dat persoonlijk niet meer dan eerlijk. (en heb ook zeker niet het idee dat hij nu bevoordeeld is omdat hij wel meegeniet van mijn hogere salaris).
Wanneer je uit elkaar gaat, heb je het nl ook niet meer over 'ons'.
vrijdag 4 februari 2011 om 16:20
vrijdag 4 februari 2011 om 16:23
We storten beiden een vast bedrag op de gezamenlijke en op de spaarrekening en de rest houden we zelf. Verdienen beiden overigens heel goed. Ik hoef nooit te vragen of ik een vreselijk veel te duur jurkje mag kopen of met mijn vriendin een shopweekend in Italie mag houden. Het hoeft ook niet overlegd te worden oid. Zolang er maar genoeg op de gezamenlijke staat. We hebben ook werkelijk nog nooit ruzie om de financieen gehad. Ik zou ook niet anders willen. Alles wat ik over hou gaat naar mijn eigen spaarrekening.
vrijdag 4 februari 2011 om 16:37
quote:Jippertje schreef op 03 februari 2011 @ 19:18:
Bij ons gaat alles op een hoop. Ik vind dat de meest natuurlijke situatie. Ik vind het erg kil en afstandelijk om de financiën met je levenspartner de scheiden.
Ik ben mij er van bewust dat veel stellen daar anders over denken, ieder zijn manier!Hier ook hoor....alles op 1 hoop!
Bij ons gaat alles op een hoop. Ik vind dat de meest natuurlijke situatie. Ik vind het erg kil en afstandelijk om de financiën met je levenspartner de scheiden.
Ik ben mij er van bewust dat veel stellen daar anders over denken, ieder zijn manier!Hier ook hoor....alles op 1 hoop!
vrijdag 4 februari 2011 om 16:56
quote:blijfgewoonbianca schreef op 03 februari 2011 @ 19:56:
[...]
Misschien een brutale vraag, maar kun je straks om diezelfde redenen wel werken als je afgestudeerd bent?
Is geen brutale vraag hoor
Eigenlijk is het een heel logische vraag. Ik kan op dit moment niet de studie en werken tegelijk doen, maar wanneer ik klaar ben met mijn studie verwacht ik wel gewoon te kunnen werken. Waarschijnlijk geen fulltime, maar parttime. Dat zal dan waarschijnlijk het enorme verschil in onze inkomens ook opheffen aangezien ik straks in mijn beroep net zo'n hoog startloon heb als wat mijn vriend dan ongeveer verdient met zijn werk.
quote:Mariska76 schreef op 03 februari 2011 @ 20:18:
[...]
Wij hebben ook geen kinderen Mijn vriend en ik zijn al 15 jaar bij elkaar, ik vind ons "een gezin" (ook al horen daar meestal kinderen bij).
Haha dat kan natuurlijk ook.
quote:troetelbeertje30 schreef op 03 februari 2011 @ 19:58:
Ik weet natuurlijk niet wat jullie uitgeven aan boodschappen, maar dat kan nog best oplopen. Want zijn jouw totale lasten; dus de boodschappen + 100 euro huur? En hoe hoog is de zijne? Misschien is jouw aandeel nu wel te hoog.
Ik vind het niet prettig om hier verder voor alles berdragen neer te zetten, maar wat ik nu betaal incl. mijn eigen dingen is het volgende:
- Belasting + verzekering en eventuele reparaties van de auto
- 100 euro huur
- Boodschappen (deze doe ik zo goedkoop mogelijk, aanbiedingen, goedkope producten, niet teveel overbodige luxe zoals zakken chips en snoep enz.).
- Collegegeld
- Zorgverzekering
- Telefoonrekening
Op dit moment is vooral de rekening van mijn zorgverzekering heel hoog, dit komt, maar dat komt dus doordat ik vaak ziek ben. Ik ben op dit moment in behandeling bij een homeopaat en ik hoop dat, dat de klachten wat 'verlicht' waardoor ik misschien naar een goedkoper pakket kan.
Heb je zo een duidelijker beeld?
quote:MereldeMus schreef op 03 februari 2011 @ 20:01:
Toen wij gingen samen wonen studeerde ik maar werkte ik daarnaast (duale studie). Mijn inkomen lag beduidend lager dan dat van mijn partner. Ondanks dat hebben wij vrij snel een betaal en een spaarreking. We sparen samen en betalen samen.
In alle eerlijkheid doe ik van de gezamelijke betaalrekening veel meer 'leuke dingen' dan hij.
Inmiddels werk ik ook en is mijn salaris gemiddeld netto 300 meer. We hebben uiteraard hetzelfde systeem gehanteerd.
Over jouw situatie heb ik gemengde gevoelens. Nee je vriend hoeft jou niet te onderhouden. Ja het is een afhankelijk gevoel om geld te moeten vragen aan je vriend. Nee je kan niet van hem verlangen dat hij jouw onderhoudt. Aan de andere kant waarom zou je wel alles met elkaar delen behalve je inkomen?
Het is mij niet helemaal duidelijk of je wilt dat de inkomsten op een hoop komen of juist niet....
Dit topic was meer bedoelt, om te kijken hoe het bij anderen gaat. Mijn verhaal in de post was meer als inleiding bedoelt. Maar wat mij betreft hoeft niet alles persé op 1 hoop. Ik zou het alleen prettiger vinden wanneer mijn vriend mij af en toe zou willen ondersteunen. Wij wisten van tevoren niet dat we in deze situatie zouden komen. We hebben er zelf voor gekozen samen te wonen en willen aan een toekomst bouwen. We zijn al 5 jaar samen en we gaan er vanuit dat er nog vele jaren bij zullen komen. Daarom had ik verwacht dat hij mij ook in de mindere tijden zou ondersteunen, maar nu het minder gaat trekt hij op deze manier voor mijn gevoel zijn handen er als het ware vanaf. Omdat wanneer hij mij zou ondersteunen dit zou betekenen dat hij zelf af en toe iets zal moeten inleveren.
Ik houd heel veel van mijn vriend en het komt nu over alsof hij een eikel is, maar dat is niet zo. Alleen wat geld betreft is hij wel enorm egoistisch.
Ik ben ook opgevoed met het idee dat wanneer je besluit samen door het leven te gaan je elkaar hoort te steunen in voor en tegenspoed en op ieder vlak. Ik zelf zou er dus niet moeilijk over doen wanneer ik veel meer zou verdienen en hij niet, maar goed ik denk dat ik juist het andere uiterste ben. Ik zou hem dan gewoon iedere maand extra geld geven zodat we allebei lekker kunnen leven. Ik zou het vreselijk vinden wanneer mijn partner iedere maand ieder dubbeltje zou moeten omdraaien en ik er maar lekker op los zou (kunnen) leven.
[...]
Misschien een brutale vraag, maar kun je straks om diezelfde redenen wel werken als je afgestudeerd bent?
Is geen brutale vraag hoor
Eigenlijk is het een heel logische vraag. Ik kan op dit moment niet de studie en werken tegelijk doen, maar wanneer ik klaar ben met mijn studie verwacht ik wel gewoon te kunnen werken. Waarschijnlijk geen fulltime, maar parttime. Dat zal dan waarschijnlijk het enorme verschil in onze inkomens ook opheffen aangezien ik straks in mijn beroep net zo'n hoog startloon heb als wat mijn vriend dan ongeveer verdient met zijn werk. quote:Mariska76 schreef op 03 februari 2011 @ 20:18:
[...]
Wij hebben ook geen kinderen Mijn vriend en ik zijn al 15 jaar bij elkaar, ik vind ons "een gezin" (ook al horen daar meestal kinderen bij).
Haha dat kan natuurlijk ook.
quote:troetelbeertje30 schreef op 03 februari 2011 @ 19:58:
Ik weet natuurlijk niet wat jullie uitgeven aan boodschappen, maar dat kan nog best oplopen. Want zijn jouw totale lasten; dus de boodschappen + 100 euro huur? En hoe hoog is de zijne? Misschien is jouw aandeel nu wel te hoog.
Ik vind het niet prettig om hier verder voor alles berdragen neer te zetten, maar wat ik nu betaal incl. mijn eigen dingen is het volgende:
- Belasting + verzekering en eventuele reparaties van de auto
- 100 euro huur
- Boodschappen (deze doe ik zo goedkoop mogelijk, aanbiedingen, goedkope producten, niet teveel overbodige luxe zoals zakken chips en snoep enz.).
- Collegegeld
- Zorgverzekering
- Telefoonrekening
Op dit moment is vooral de rekening van mijn zorgverzekering heel hoog, dit komt, maar dat komt dus doordat ik vaak ziek ben. Ik ben op dit moment in behandeling bij een homeopaat en ik hoop dat, dat de klachten wat 'verlicht' waardoor ik misschien naar een goedkoper pakket kan.
Heb je zo een duidelijker beeld?
quote:MereldeMus schreef op 03 februari 2011 @ 20:01:
Toen wij gingen samen wonen studeerde ik maar werkte ik daarnaast (duale studie). Mijn inkomen lag beduidend lager dan dat van mijn partner. Ondanks dat hebben wij vrij snel een betaal en een spaarreking. We sparen samen en betalen samen.
In alle eerlijkheid doe ik van de gezamelijke betaalrekening veel meer 'leuke dingen' dan hij.
Inmiddels werk ik ook en is mijn salaris gemiddeld netto 300 meer. We hebben uiteraard hetzelfde systeem gehanteerd.
Over jouw situatie heb ik gemengde gevoelens. Nee je vriend hoeft jou niet te onderhouden. Ja het is een afhankelijk gevoel om geld te moeten vragen aan je vriend. Nee je kan niet van hem verlangen dat hij jouw onderhoudt. Aan de andere kant waarom zou je wel alles met elkaar delen behalve je inkomen?
Het is mij niet helemaal duidelijk of je wilt dat de inkomsten op een hoop komen of juist niet....
Dit topic was meer bedoelt, om te kijken hoe het bij anderen gaat. Mijn verhaal in de post was meer als inleiding bedoelt. Maar wat mij betreft hoeft niet alles persé op 1 hoop. Ik zou het alleen prettiger vinden wanneer mijn vriend mij af en toe zou willen ondersteunen. Wij wisten van tevoren niet dat we in deze situatie zouden komen. We hebben er zelf voor gekozen samen te wonen en willen aan een toekomst bouwen. We zijn al 5 jaar samen en we gaan er vanuit dat er nog vele jaren bij zullen komen. Daarom had ik verwacht dat hij mij ook in de mindere tijden zou ondersteunen, maar nu het minder gaat trekt hij op deze manier voor mijn gevoel zijn handen er als het ware vanaf. Omdat wanneer hij mij zou ondersteunen dit zou betekenen dat hij zelf af en toe iets zal moeten inleveren.
Ik houd heel veel van mijn vriend en het komt nu over alsof hij een eikel is, maar dat is niet zo. Alleen wat geld betreft is hij wel enorm egoistisch.
Ik ben ook opgevoed met het idee dat wanneer je besluit samen door het leven te gaan je elkaar hoort te steunen in voor en tegenspoed en op ieder vlak. Ik zelf zou er dus niet moeilijk over doen wanneer ik veel meer zou verdienen en hij niet, maar goed ik denk dat ik juist het andere uiterste ben. Ik zou hem dan gewoon iedere maand extra geld geven zodat we allebei lekker kunnen leven. Ik zou het vreselijk vinden wanneer mijn partner iedere maand ieder dubbeltje zou moeten omdraaien en ik er maar lekker op los zou (kunnen) leven.
maandag 7 februari 2011 om 14:46
dinsdag 8 februari 2011 om 12:36
Wij gooien alles op een grote hoop, altijd al gedaan. We hebben samen 1 betaalrekening en 3 spaarrekeningen, waar alles op binnenkomt en vanaf gaat. En nog onze eigen oude easybluerekeningen van vroeger, maar daar doen we niet veel mee.
We hebben elkaar ook onderling wel een tijdje 'onderhouden'. In het begin studeerde ik nog en hij werkte, toen deden we bijna alles van zijn salaris. Een paar jaar later is hij gaan studeren toen ik werkte en hebben we een paar jaar op mijn salaris geleefd. En nu werken we allebei, maar ik verdien 3x zoveel als hij.
Ik vind dit de fijnste manier, kan me er echt niks bij voorstellen om voortdurend van alles af te rekenen. We wonen toch ook samen in een huis, eten samen uit dezelfde pannen, gaan samen op vakantie en rijden met dezelfde auto. Dus betalen we ook alles samen.
We hebben elkaar ook onderling wel een tijdje 'onderhouden'. In het begin studeerde ik nog en hij werkte, toen deden we bijna alles van zijn salaris. Een paar jaar later is hij gaan studeren toen ik werkte en hebben we een paar jaar op mijn salaris geleefd. En nu werken we allebei, maar ik verdien 3x zoveel als hij.
Ik vind dit de fijnste manier, kan me er echt niks bij voorstellen om voortdurend van alles af te rekenen. We wonen toch ook samen in een huis, eten samen uit dezelfde pannen, gaan samen op vakantie en rijden met dezelfde auto. Dus betalen we ook alles samen.
..
