Geld & Recht
alle pijlers
Niet van plan fulltime te werken
dinsdag 4 mei 2021 11:13
+/- 2 maanden geleden ben ik begonnen bij mijn nieuwe baan. Ze hebben me aangenomen ondanks dat ik nog studeer. Dat is ook de reden dat ik 4 dagen werk, zodat ik me 1 dag vol kan focussen op mijn (deeltijd)studie. Destijds heb ik gezegd dat ik na mijn studie fulltime wilde werken. Daar stond ik ook echt achter. Want (even kort-door-de-bocht) ik vind dat je als vrouw bijdraagt aan emancipatie door fulltime te werken. Zolang vrouwen veelal parttime blijven werken, groeien ze minder snel door naar hogere functies, etc. Het is overigens niet mijn bedoeling om hier een discussie over te starten maar dit vertel ik even om uit te leggen waarom ik graag 40 uur per week wilde werken.
Nu werk ik er ongeveer 2 maanden en besef ik me dat ik liever 4 dagen blijf werken. Ook na mijn studie. Ik wil die ene dag dan namelijk gebruiken voor persoonlijke ontwikkeling, los van het werk. Op het werk ontwikkel ik mij natuurlijk ook heel erg, en heb ik ook opleidingsmogelijkheden. Maar het is natuurlijk allemaal gericht op die functie en dat bedrijf om mijn werk nog beter uit te kunnen voeren. Terwijl het natuurlijk ook gewoon een baan is waar ik toevallig terecht ben gekomen, en waarschijnlijk niet mijn hele leven blijf. Ik denk dat het waardevoller is als ik 1 dag in de week gebruik door te doen waar ik zelf zin in heb, maar wat niet per se van toegevoegde waarde hoeft te zijn voor mijn werk. Wat ik puur voor mezelf doe. Bijvoorbeeld een taal leren, iets creatiefs zoals een muziekinstrument bespelen of schilderen, literatuur lezen over een bepaald onderwerp, vrijwilligerswerk doen of gewoon lekker een keer de hele dag met mijn hond naar het bos.
Maar ik heb het gevoel dat ik niet meer 'terug' kan. Bovendien loop ik waarschijnlijk wat vertraging op met mijn studie en weet ik ook niet wat mijn werkgever daarvan vindt, omdat het dan nog langer duurt dat ik 40 uur kan werken (als ik dat al zou willen). Ik weet nu nog niet wanneer ik klaar zal zijn. Aan de andere kant denk ik ook, zij wisten en weten dat ik nog studeer. Ze hebben dit risico zelf genomen en hadden ook voor iemand kunnen kiezen die al afgestudeerd was en direct fulltime kon werken. Maar wanneer kan ik dit het beste melden? Ik heb een half jaar contract en die duurt nu nog 4 maanden. Kan ik het beste nu al zeggen dat ik tzt niet fulltime wil werken? De kans dat ik misschien al eerder nieuw werk moet zoeken omdat ze het er niet mee eens zijn? Of tegen die tijd, wanneer het bijna zover is, het gesprek aangaan en zeggen dat ik sowieso niet fulltime wil werken in de toekomst? Met de kans dus dat mijn contract alsnog niet verlengd wordt.
Nu werk ik er ongeveer 2 maanden en besef ik me dat ik liever 4 dagen blijf werken. Ook na mijn studie. Ik wil die ene dag dan namelijk gebruiken voor persoonlijke ontwikkeling, los van het werk. Op het werk ontwikkel ik mij natuurlijk ook heel erg, en heb ik ook opleidingsmogelijkheden. Maar het is natuurlijk allemaal gericht op die functie en dat bedrijf om mijn werk nog beter uit te kunnen voeren. Terwijl het natuurlijk ook gewoon een baan is waar ik toevallig terecht ben gekomen, en waarschijnlijk niet mijn hele leven blijf. Ik denk dat het waardevoller is als ik 1 dag in de week gebruik door te doen waar ik zelf zin in heb, maar wat niet per se van toegevoegde waarde hoeft te zijn voor mijn werk. Wat ik puur voor mezelf doe. Bijvoorbeeld een taal leren, iets creatiefs zoals een muziekinstrument bespelen of schilderen, literatuur lezen over een bepaald onderwerp, vrijwilligerswerk doen of gewoon lekker een keer de hele dag met mijn hond naar het bos.
Maar ik heb het gevoel dat ik niet meer 'terug' kan. Bovendien loop ik waarschijnlijk wat vertraging op met mijn studie en weet ik ook niet wat mijn werkgever daarvan vindt, omdat het dan nog langer duurt dat ik 40 uur kan werken (als ik dat al zou willen). Ik weet nu nog niet wanneer ik klaar zal zijn. Aan de andere kant denk ik ook, zij wisten en weten dat ik nog studeer. Ze hebben dit risico zelf genomen en hadden ook voor iemand kunnen kiezen die al afgestudeerd was en direct fulltime kon werken. Maar wanneer kan ik dit het beste melden? Ik heb een half jaar contract en die duurt nu nog 4 maanden. Kan ik het beste nu al zeggen dat ik tzt niet fulltime wil werken? De kans dat ik misschien al eerder nieuw werk moet zoeken omdat ze het er niet mee eens zijn? Of tegen die tijd, wanneer het bijna zover is, het gesprek aangaan en zeggen dat ik sowieso niet fulltime wil werken in de toekomst? Met de kans dus dat mijn contract alsnog niet verlengd wordt.
woensdag 5 mei 2021 10:03
TO, zo te lezen heb je er goed over nagedacht en red je het nu ook in 4 dagen, kan me haast niet voorstellen dat werkgever hierom je contact niet zou verlengen. Gelukkig is het anno 2021 ook vrij normaal niet 40 uur te werken en mocht er een keer extra capaciteit nodig zijn, kun je altijd een poosje 5 dagen werken als het werk daarom vraagt.
woensdag 5 mei 2021 10:03
Ik vind dat TO een aantal dingen met elkaar verbindt die niks met elkaar te maken hebben. Als je jezelf kunt bedruipen met 32 uur, dan is het het toppunt van emancipatie om daarvoor te kunnen kiezen. Je bent niemand meer verschuldigd zolang het voor jou werkt.
Daarnaast is er ook geen verplichting om nu al aan je werkgever te melden wat jij misschien/waarschijnlijk/eventueel over een paar maanden wil. Als het heel gericht en dwingend ter sprake komt zou je het nog eens kunnen opmerken, maar verder zou ik me op de vlakte houden en het werk gewoon doen totdat je je plekje daar goed warm hebt gemaakt.
Die werkgever is ook maar een werkgever en zijn belang is om zoveel mogelijk arbeid en kennis uit jou te halen. Dat is niet jouw (hele) belang en dat is normaal. Jouw belangen zijn ook ontspanning, het leven inrichten dat het voor jou werkt
Enne, die "ene dag om te doen waar je zelf zin in hebt"? Je hebt er drie! Zaterdag en zondag zijn ook gewoon dagen waarop je kunt schilderen, een taal leren of lekker luieflikkeren op de bank. Ik zou wat je met vrije tijd zou kunnen doen eventueel niet inbrengen als argument. Daar heeft een werkgever geen boodschap aan of belang bij. Sterker nog, hij heeft er niks mee te maken.
In het kader van sociale normen is het handig om dit vriendelijk te verpakken, maar je hoeft echt geen argumenten aan te dragen om het te doen zoals jij het wilt.
Daarnaast is er ook geen verplichting om nu al aan je werkgever te melden wat jij misschien/waarschijnlijk/eventueel over een paar maanden wil. Als het heel gericht en dwingend ter sprake komt zou je het nog eens kunnen opmerken, maar verder zou ik me op de vlakte houden en het werk gewoon doen totdat je je plekje daar goed warm hebt gemaakt.
Die werkgever is ook maar een werkgever en zijn belang is om zoveel mogelijk arbeid en kennis uit jou te halen. Dat is niet jouw (hele) belang en dat is normaal. Jouw belangen zijn ook ontspanning, het leven inrichten dat het voor jou werkt
Enne, die "ene dag om te doen waar je zelf zin in hebt"? Je hebt er drie! Zaterdag en zondag zijn ook gewoon dagen waarop je kunt schilderen, een taal leren of lekker luieflikkeren op de bank. Ik zou wat je met vrije tijd zou kunnen doen eventueel niet inbrengen als argument. Daar heeft een werkgever geen boodschap aan of belang bij. Sterker nog, hij heeft er niks mee te maken.
In het kader van sociale normen is het handig om dit vriendelijk te verpakken, maar je hoeft echt geen argumenten aan te dragen om het te doen zoals jij het wilt.
woensdag 5 mei 2021 10:15
Met 32 uur t.o.v. 36-40 uur? Dat valt wel mee...Roodborstje86 schreef: ↑05-05-2021 10:06TO in welke sector werk je? Waarom zou je er nu voor kiezen om in het begin van jouw loopbaan al een stap terug te doen? Je staat echt met 1-0 achter op mensen die wel fulltime werken.
woensdag 5 mei 2021 11:02
Roodborstje86 schreef: ↑05-05-2021 10:06TO in welke sector werk je? Waarom zou je er nu voor kiezen om in het begin van jouw loopbaan al een stap terug te doen? Je staat echt met 1-0 achter op mensen die wel fulltime werken.
Huh? Ik weet niet bij welke werkgever jij werkt als je dit zo als feit kunt stellen, maar ik deel deze mening absoluut niet.
Mensen die 32-36 uur werken staan echt niet achter op mensen die 40 uur werken, want het zegt nl helemaal niets over je prestaties.
woensdag 5 mei 2021 11:22
Nou ja, in sectoren als bijvoorbeeld de corporate advocatuur zijn er nauwelijks opties om als jonge up & coming advocaat parttime te werken.
woensdag 5 mei 2021 11:25
Welja, alsof we met zijn allen nog niet genoeg in een rat race zitten. Praat haar ook nog even een complex aan.Roodborstje86 schreef: ↑05-05-2021 10:06TO in welke sector werk je? Waarom zou je er nu voor kiezen om in het begin van jouw loopbaan al een stap terug te doen? Je staat echt met 1-0 achter op mensen die wel fulltime werken.
You can never have too many hats, gloves and shoes
woensdag 5 mei 2021 11:25
woensdag 5 mei 2021 12:04
Dat is wel heel erg afhankelijk van de sector én van het bedrijf zelf. Bij mijn huidige werkgever werken de meesten 32 of 36 uur, maar een enkeling 40 uur. Bij mijn vorige werkgever was ik de enige zonder kinderen die niet 40 uur werkte.Roodborstje86 schreef: ↑05-05-2021 10:06TO in welke sector werk je? Waarom zou je er nu voor kiezen om in het begin van jouw loopbaan al een stap terug te doen? Je staat echt met 1-0 achter op mensen die wel fulltime werken.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 5 mei 2021 12:15
ADV = arbeidsduurverkorting. Je werkt meer dan je contracturen, in ruil daar voor krijg je extra vakantiedagen.
Dus je werkt 40 uur, maar krijgt obv 36 uur betaald en je spaart elke week een halve vakantiedag.
Iemand die 32 uur werkt, krijgt geen adv dagen, omdat diegene ook voor 32 uur betaald krijgt. Maar krijgt dus wel 90% salaris ipv 80%. Het is niet zo dat iemand die 40 uur werkt, ook 40 uur betaald krijgt en daarboven op nog eens extra vakantiedagen.
woensdag 5 mei 2021 12:39
Als je denkt dat fulltime werken iets met emancipatie te maken heeft, dan heb je emancipatie niet begrepen.
Emancipatie is het zelfde kunnen doen als mannen zonder daar voor beoordeeld te worden. Dus part-time kunnen werken gaat juist dan meer richting emancipatie omdat je dan niet meer aan die rare verwachtingen voldoet.
Emancipatie is het zelfde kunnen doen als mannen zonder daar voor beoordeeld te worden. Dus part-time kunnen werken gaat juist dan meer richting emancipatie omdat je dan niet meer aan die rare verwachtingen voldoet.
Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rave at close of day; Rage, rage against the dying of the light.
woensdag 5 mei 2021 12:47
Snap ik niet hoor, bij ons werken mensen tussen de 20 en 38u (in B is 38 fulltime) en de ene is echt niet meer waard dan de ander.Roodborstje86 schreef: ↑05-05-2021 10:06TO in welke sector werk je? Waarom zou je er nu voor kiezen om in het begin van jouw loopbaan al een stap terug te doen? Je staat echt met 1-0 achter op mensen die wel fulltime werken.
woensdag 5 mei 2021 12:50
Ik zou het niet nu al aankaarten, je werkt er pas 2 maanden. Waarschijnlijk hoor je een maand van te voren of je contract verlengd wordt en dan kun je het er toch over hebben? Of het komt al eerder ter sprake tijdens een evaluatie. Over een paar maanden weet je meer over het verloop van je studie en wie weet wordt jouw contract wel helemaal niet verlengd of wil je zelf niet dat je contract verlengd wordt.
woensdag 5 mei 2021 12:51
woensdag 5 mei 2021 12:53
Ik heb dit ook gehad. Begonnen met 32 uur want deed een post academische studie. Zou na afronding daarvan 40 uur gaan werken. Zelfde gevoel erbij als jij, voelde me verplicht maar heb het bij de contractverlenging bespreekbaar gemaakt en ben toen 36 uur gaan werken. Vond ik nog steeds teveel maar wel zo eerlijk. Inmiddels werk ik wel 32 uur en daarmee ben ik goed in balans. Daar gaat het je werkgever uiteindelijk ook om. Kortom, ik zou het dus tzt bespreekbaar maken en dan gewoon eerlijk zijn. Andere optie is een contract met 40 uur aanvaarden en tegen de tijd dat het een vast contract is, alsnog 32 uur aanvragen. Dat mag alleen onder zeer bijzondere omstandigheden geweigerd worden. Zelf vind ik dat echter niet de koninklijke weg.
woensdag 5 mei 2021 12:56
Ik vind dit echt enorme onzin. Sinds mn afstuderen werk ik al niet fulltime en mijn carrière gaat prima. Fulltime werken als norm is zo 1985 en vind werkgevers die alleen carrièreperspectief bieden aan mensen die 40 uur werken echt totaal niet modern. Is zo'n babyboom uitgangspunt. Gelukkig vindt mijn werkgever dat ook. 1 van de directeuren werkt zelfs parttime.Roodborstje86 schreef: ↑05-05-2021 10:06TO in welke sector werk je? Waarom zou je er nu voor kiezen om in het begin van jouw loopbaan al een stap terug te doen? Je staat echt met 1-0 achter op mensen die wel fulltime werken.
anjer84 wijzigde dit bericht op 05-05-2021 13:00
0.72% gewijzigd
woensdag 5 mei 2021 12:57
En dat wordt ook met regelmaat ter discussie gesteld door jonge advocaten tegenwoordig. Het duurt daar miss wat langer maar ook daar wordt werk/prive balans steeds belangrijker. De advocatuur loopt in alle opzichten natuurlijk best achter met de heersende partnerstructuur op de Zuidas.
anjer84 wijzigde dit bericht op 05-05-2021 13:02
24.54% gewijzigd
woensdag 5 mei 2021 13:19
Ik heb niet alles gelezen, dus misschien is dit wel mosterd.
Kijk ook naar wat er gedaan wordt met overuren.
Daar heb ik al zoveel dingen mee mee gemaakt, die ik apart vindt:
- fulltime was 40 uur, mijn contract 36 uur. Ik mocht pas overuren schrijven als ik over de 40 uur heen ging. Dus tussen 36 en 40 uur was gratis werken.......Mijn directe manager vond die regeling idioot, heeft er van alles aan gedaan om het te veranderen, maar het bedrijf wilde niet. Die overuren maakte ik vaak in het weekend en dat moest dan maar gratis van mijn werkgever. In de sollicitatieprocedure had ik dit gevraagd en is dit verzwegen. Ik ben na 11 maanden weer vertrokken. Bijna elk weekend 4 uur voor niets werken (tijd voor tijd kon/mocht ook niet) gaat me echt te ver. (nog afgezien van het feit dat elk weekend werken voor mij erg slecht was, ik kwam nooit meer los van het werk en had veel te weinig tijd voor eens een weekend weg o.i.d.).
- andere werkgever: in het contract stond dat overwerk niet betaald werd. Prima, dan werk ik niet over. Toen het erg druk werd, kreeg ik de vraag om 3 maanden 40 uur ipv 32 uur te werken. Gratis.......Ik heb tegen mijn werkgever gezegd dat ik het wel wilde doen, maar wel betaald en reiskosten ook betaald. Nee, daar begon hij niet aan. Prima, maar dan begin ik niet aan meer werken en dan zoek je het maar uit met teveel werk. Eind van het liedje: uitzendkracht ingehuurd. Die heeft meer gekost dan als hij mij betaald werd.
- bij mijn huidige werkgever mag ik ook geen overuren maken, maar ik maak ze wel, want het is razend druk. Ik schrijf ze ook op, want het gaat me echt te ver om ze allemaal gratis te maken. En zo nu en dan ga ik op vakantie van mijn overuren (en mijn manager zegt daar niets van, want weet heel goed dat het niet reëel is om te verwachten dat ik al dat werk gratis en voor niets doe).
Kijk ook naar wat er gedaan wordt met overuren.
Daar heb ik al zoveel dingen mee mee gemaakt, die ik apart vindt:
- fulltime was 40 uur, mijn contract 36 uur. Ik mocht pas overuren schrijven als ik over de 40 uur heen ging. Dus tussen 36 en 40 uur was gratis werken.......Mijn directe manager vond die regeling idioot, heeft er van alles aan gedaan om het te veranderen, maar het bedrijf wilde niet. Die overuren maakte ik vaak in het weekend en dat moest dan maar gratis van mijn werkgever. In de sollicitatieprocedure had ik dit gevraagd en is dit verzwegen. Ik ben na 11 maanden weer vertrokken. Bijna elk weekend 4 uur voor niets werken (tijd voor tijd kon/mocht ook niet) gaat me echt te ver. (nog afgezien van het feit dat elk weekend werken voor mij erg slecht was, ik kwam nooit meer los van het werk en had veel te weinig tijd voor eens een weekend weg o.i.d.).
- andere werkgever: in het contract stond dat overwerk niet betaald werd. Prima, dan werk ik niet over. Toen het erg druk werd, kreeg ik de vraag om 3 maanden 40 uur ipv 32 uur te werken. Gratis.......Ik heb tegen mijn werkgever gezegd dat ik het wel wilde doen, maar wel betaald en reiskosten ook betaald. Nee, daar begon hij niet aan. Prima, maar dan begin ik niet aan meer werken en dan zoek je het maar uit met teveel werk. Eind van het liedje: uitzendkracht ingehuurd. Die heeft meer gekost dan als hij mij betaald werd.
- bij mijn huidige werkgever mag ik ook geen overuren maken, maar ik maak ze wel, want het is razend druk. Ik schrijf ze ook op, want het gaat me echt te ver om ze allemaal gratis te maken. En zo nu en dan ga ik op vakantie van mijn overuren (en mijn manager zegt daar niets van, want weet heel goed dat het niet reëel is om te verwachten dat ik al dat werk gratis en voor niets doe).
woensdag 5 mei 2021 14:08
Ik zou aan mijzelf denken en niet aan jouw bijdrage aan emancipatie. Het gaat om jouw leven en emancipatie is niet bedoeld als een ander soort ketting waar vrouwen aan moeten liggen.
Dat gezegd hebbende: zodra het over een nieuw contract gaat zou ik het aankaarten dat je liever 4 dagen werkt en 1 dag over wil hebben om jezelf te ontwikkelen. Benoem het wat ruimer dan persoonlijke ontwikkeling.
Goede kans dat jouw werkgever daar wel wat in ziet. En zo niet hoor je dat ook wel. Dan kun je altijd nog het aanbod aannemen en rustig zoeken naar een alternatief.
Dat gezegd hebbende: zodra het over een nieuw contract gaat zou ik het aankaarten dat je liever 4 dagen werkt en 1 dag over wil hebben om jezelf te ontwikkelen. Benoem het wat ruimer dan persoonlijke ontwikkeling.
Goede kans dat jouw werkgever daar wel wat in ziet. En zo niet hoor je dat ook wel. Dan kun je altijd nog het aanbod aannemen en rustig zoeken naar een alternatief.
