Geld & Recht alle pijlers

Onvoorstelbare gierige acties II

30-08-2012 21:56 3027 berichten
Alle reacties Link kopieren
Nou, dat er zoveel verhalen zouden zijn, had ik nooit kunnen vermoeden, wat een gierigheid, geslepenheid en onbeschoft gedrag heb ik de laatste tijd gelezen.



Gelukkig hebben we er nu wel plezier om . Krijg je toch nog iets terug.....



Deel 2 dus.



Ik zou heel graag de ergste acties op een rij willen zetten, maar helaas heb ik daar de tijd niet voor.



Maar, spui verder! En laat ons meegenieten van het leed dat gierigheid heet.



Hier is deel 1: Hilarische gierige acties deel 1
quote:vrouwke_theelepel schreef op 06 oktober 2012 @ 16:00:

Van oudsher misschien bedoeld voor uitzet, maar dan gebruik je het toch om de kosten te drukken?Maar dat vind ik een flauwe reden om een kado te willen. Maar géén envelopje leidt volgens mijn partner tot 30 bossen bloemen, 20 flessen wijn en evenzoveel douchepakketjes o.i.d...
Alle reacties Link kopieren
quote:NYC schreef op 06 oktober 2012 @ 16:07:

[...]





Maar dat vind ik een flauwe reden om een kado te willen. Maar géén envelopje leidt volgens mijn partner tot 30 bossen bloemen, 20 flessen wijn en evenzoveel douchepakketjes o.i.d...Dat denk ik ook, veel mensen zullen zich toch bezwaard voelen om met lege handen op een bruiloft aan te komen. Is er niet iets groots wat je wilt, wat al je gasten samen kunnen geven?
Ik zou toch altijd een kleinigheidje meenemen, inderdaad bloemen, flesje wijn oid. Ik denk dat dat er bij de meeste mensen echt wel ingebakken zit.

Ik heb ook wel eens gehoord dat mensen die echt geen cadeaus willen dan een donatie aan een bepaald goed doel vragen, dat kun je ook nog doen.
Ik heb schuddebuikend dit en deel 1 van het topic gelezen. En, ik moest denken aan de familie van mijn moeder. In de familie is dit een legendarisch verhaal.



Mijn moeder heeft een groot aantal broers. Een paar daarvan staan erom bekend ontzettend (maar dan ook ontzettend) gierig te zijn. Een tante van mij vertelde dat als je daar over de vloer komt (ik ben er nooit geweest) dat je dan opgewarmde thee en koffie krijgt. Niks wordt weg gegooid en men probeert overal een slaatje uit te slaan.

Het legendarische verhaal ging over twee van die broers. Ze hadden allebei zo'n allesbrander in de kamer staan, hoefden ze in de woonkamer niet te stoken. Maar ja, hout kost ook geld... Een van die twee broers had ergens een paar kuub hout zien liggen en vertelde trots aan de andere broer dat hij dat eventjes op ging halen. Dat scheelde weer een paar honderd euro. Maar, wat deed die andere broer? Die ging er, onder de neus van zijn eigen broer, met het hout vandoor. Hout wat waarschijnlijk van iemand was, maar ja, het lag daar. Pik in, 't is winter.



In de familie lachen wij daar allemaal hard om, maar eigenlijk is het in en intriest. Het is niet alleen gierig, je gunt een ander ook nog eens niks. Niet eens het licht in de ogen. Bah!
Haha, ik bedenk me net dat ik ooit op een bruiloft was uitgenodigd van een kennis van mijn moeder. Ik was 18 en woonde net samen en had eigenlijk niet zo goed nagedacht over hoe en wat. Ik had ook geen kaartje gekregen hoor, maar die kennis had me via mijn moeder uitgenodigd. We kwamen dus aan met alleen bloemen (wel hele mooie bloemen hoor) en geen envelopje. Geen idee of ze ons gierig vonden



edit: ik was in die tijd nogal van het minimalistische dus we hadden natuurlijk geen bos bloemen mee, maar een enkele lelie (wel mooi 'ingepakt' met gaas). Het was wel een grote, dure bloem, maar geen idee of en hoe het gewaardeerd werd.
Alle reacties Link kopieren
"Maar dat vind ik een flauwe reden om een kado te willen. Maar géén envelopje leidt volgens mijn partner tot 30 bossen bloemen, 20 flessen wijn en evenzoveel douchepakketjes o.i.d.."



Het zit denk ik bij mensen ingebakken om iets mee te nemen, zelfs als je nadrukkelijk vooraf meldt geen cadeaus te willen. Inderdaad toch vaak een enorme bloemenzee.
Wij hadden bij onze bruiloft helemaal geen cadeau-idee aangegeven en dan komen mensen uit zichzelf met envelopjes, bloemen, wijntjes, douchepakketten etc. Soms zelfs bloemen èn envelop. Nou prima hoor. Snap niet waarom er altijd zo krampachtig wordt gedaan over envelopjes met inhoud op trouwerijen.
En zou het voor jullie uitmaken of je naar een bruiloftsgelegenheid gaat of naar een feest omwille van een geregistreerd partnerschap?
Alle reacties Link kopieren
Nee, het blijft een feest toch?
Wij hadden ook op de uitnodiging aangegeven dat we geen cadeaus wilden, maar hebben toch van alle gasten iets gekregen; variërend van een fles champagne en envelopjes, tot een lang weekend in een hotel (wat we zelf al geboekt hadden, maar waar een deel van de familie gezamenlijk de rekening van heeft voldaan).
Blijft altijd lastig, bruiloften. Want als je wel gewoon geld geeft, hoeveel dan? En wat geef je uit voor het vrijgezellenfeest?



Toch voel ik me zelf soms een knieperd. Ik zal het niet zo duidelijk laten merken maar ik baal als single enorm van alle kado's die ik moet kopen voor anderen (of geld inleggen). Eerst de verjaardagen van bv vriendinnen (dat is prima), dan ook van hun man, dan gaan ze trouwen, vrijgezellenfeest, bruiloft etc. Dan worden ze zwanger, babyshower, kraamfeest, kraamkado's. Dan een tweede, een derde enz. Reken maar uit wat dat kost dan!

Ik zal er niks van zeggen en doe altijd mee met de kadootjes, maar van binnen baal ik. Ik krijg het namelijk nooit terug. Ik hou er niet zo van om mijn verjaardag uitgebreid te vieren. Dus ik krijg nooit een kadootje terug. En dat vind ik stiekem best jammer!



Tegelijk is dat absoluut niet het belangrijkste hoor!! Maar ik betrap mezelf erop dat ik, als ik de zoveelste uitnodiging voor een kinderverjaardag krijg, denk oh nee, he, niet weer! (ook omdat het best confronterend is als je de enige zonder man en zonder kind bent op zo'n verjaardag...)



Herkent iemand dit of kan ik deze gedachten beter voor me houden?
Alle reacties Link kopieren
quote:gaby030 schreef op zaterdag 06 oktober 2012 20:47 Blijft altijd lastig, bruiloften. Want als je wel gewoon geld geeft, hoeveel dan? En wat geef je uit voor het vrijgezellenfeest?



Toch voel ik me zelf soms een knieperd. Ik zal het niet zo duidelijk laten merken maar ik baal als single enorm van alle kado's die ik moet kopen voor anderen (of geld inleggen). Eerst de verjaardagen van bv vriendinnen (dat is prima), dan ook van hun man, dan gaan ze trouwen, vrijgezellenfeest, bruiloft etc. Dan worden ze zwanger, babyshower, kraamfeest, kraamkado's. Dan een tweede, een derde enz. Reken maar uit wat dat kost dan!

Ik zal er niks van zeggen en doe altijd mee met de kadootjes, maar van binnen baal ik. Ik krijg het namelijk nooit terug. Ik hou er niet zo van om mijn verjaardag uitgebreid te vieren. Dus ik krijg nooit een kadootje terug. En dat vind ik stiekem best jammer!



Tegelijk is dat absoluut niet het belangrijkste hoor!! Maar ik betrap mezelf erop dat ik, als ik de zoveelste uitnodiging voor een kinderverjaardag krijg, denk oh nee, he, niet weer! (ook omdat het best confronterend is als je de enige zonder man en zonder kind bent op zo'n verjaardag...)



Herkent iemand dit of kan ik deze gedachten beter voor me houden?



je geeft toch geen cadeautjes om ze terúg te krijgen?!?

Je beslist toch zélf dat je geen zin hebt om je verjaardag uitgebreid te vieren?

En als jij straks gaat trouwen/werpen/showeren/kinderverjaardagen vieren, dan krijg je toch 'alles terug?'



Dat je als enige als vrijgezel op dat soort feestjes bent, kan ik me bij voorstellen dat je daarvan baalt. En dat dat confronterend is, óók. Maar de rest van wat je zegt vind ik een beetje raar eigenlijk.
Ik heb een, laten we zeggen, vrij rijke maar knieperige vriendin. Zij verdient minstens 6 keer zoveel als dat ik doe. Nu komt ze regelmatig bij me eten, ik vraag haar dan. Dus ik verwacht niks terug.

Maar laatst ging ik bij haar eten (dat gebeurd niet zo vaak, ze komt liever hier). Ze had van haar werk een brood meegenomen, want dat was gratis. Maar verder had ze niets dus we moesten even boodschappen doen. Prima, ik mocht vanwege allergie dat brood toch niet eten dus ik was blij dat we nog even wat erbij gingen kopen.

We hebben overlegd wat we verder graag wilden eten, dus boodschapjes gedaan. Laat ze mij, zonder blikken of blozen, bij elke winkel gewoon afrekenen...

Ik stond een beetje te kijken, want ik ging toch bij haar eten? Al die keren dat ze bij mij kwam eten, heb ik haar nooit gevraagd iets te betalen.Maar ik liet me niet kennen, (ook al heb ik het krap) ik heb gewoon betaald en er extra van genoten!

En sinds die keer heb ik haar nog maar 1x bij mij uitgenodigd te eten. Een stuk minder dan ik eerder deed besef ik me nu.



Ach, uiteindelijk gaat het er om dat het gezellig is, en dat is het ook. Dus ik maak er geen punt van, ik weet dat zij zo is. Ik heb weer andere dingen die zij misschien niet zo leuk vindt... Haha!
Alle reacties Link kopieren
Gaby, waarom doe je dat? Hoe kan zoiets gebeuren?
@Snoez, nee natuurlijk geef ik geen kado's om iets terug te krijgen! (nou ja, misschien ook wel eigenlijk. Niet het kado op zich, maar dat beetje aandacht dat ik in de ander steek vind ik wel leuk om terug te krijgen) Maar ik kies altijd iets moois voor iemand uit. Dan ga ik op pad, speciaal voor diegene. En dan vind ik het leuk als een ander ook voor mij iets leuks uitkiest, of iets maakt of wat dan ook. (het hoeft geen geld te kosten) Dat iemand even wat aandacht aan je verjaardag schenkt!



En als je dan dus geen groot feest geeft, krijg je geen kadootje? Wat is er gebeurd met even gezellig langskomen op iemands verjaardag? Ik hoef absoluut geen dure kado's, ik ben het meest blij met een kleinigheidje dat iemand heeft uitgezocht of gemaakt voor je. Maar dat kan dus alleen als je een groot feest geeft? Ik hou niet van grote feesten. Dus dan zit er dus nooit een aardigheidje voor mij in? Want dan had ik maar een feest moeten geven....

Dat vind ik dan weer raar.
Alle reacties Link kopieren
@Gaby, dat noem ik niet de eer aan jezelf houden hoor, maar gewoon over je heen laten lopen.

Ik had bij de kassa toch gezegd; "betaal jij deze boodschappen even?"
Frankly my dear, I don"t give a damn
quote:Ster_ schreef op 06 oktober 2012 @ 21:01:

Gaby, waarom doe je dat? Hoe kan zoiets gebeuren?Hoe bedoel je dit? Dat ik er niets van zeg?
@Calvijn, ja, zo kan je het ook zien idd. Ik had ook mijn mond kunnen opentrekken. Maar op dat moment stond ik er niet eens bij stil, pas toen ik thuis was, dacht ik; dat was wel een beetje krom!
Alle reacties Link kopieren
Ja dat bedoel ik. Ik zou op zijn minst de helft hebben teruggevraagd.
Ja, zoals ik hieronder schrijf, ik besefte het later pas. En heb er niets meer mee gedaan daarna. Had ik best kunnen doen... Maar goed, niet gedaan dus. Weer iets om een volgende keer iets mee te doen!
Alle reacties Link kopieren
Kun je nu niet smssen 'ik krijg trouwens nog geld van je van dat eten toen'
Gaby, ik vind dit heel erg. Jij komt bij haar eten en je betaald AL haar boodschappen? Terwijl ze 6 keer zo veel verdiend als jij....



Voel je je nou niet ontzettend stom? Hoe is dat in de winkel gegaan dan? Je zoekt samen eten uit. En dan?



Ik snap dit niet hoor. Echt niet.
Hier nog een die dat niet snapt. En wat ik nog mnder snap is hoe je daarna nog gezellig kunt zitten eten samen, terwijl iemand zo overduidelijk van je aan het profiteren is.

Oprecht benieuwd hoor, ik ben altijd iets te assertief vrees ik, dus ik zou er wat van kunnen leren,
Alle reacties Link kopieren
Ja dat bedoel ik dus eigenlijk ook.. Ik snap dat echt oprecht niet hoe zoiets kan gebeuren.
Het was nog voor de zomer, om dan daar nu nog op terug te komen voelt niet goed. Maar ik leer van dit soort dingen altijd wel! (ben erg druk met opkomen voor mezelf dus ben nog volop aan het leren om eerst te kijken; wat wil IK nu?) En wat ik van dit soort dingen leer, is dat ik een volgende keer er dus wel iets van zou zeggen. Of demonstratief mijn geld in mijn zak hou! En net zolang zou wachten tot zij haar geld zou pakken.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven