Geld & Recht
alle pijlers
Verdeling gezamenlijke lasten
zondag 27 november 2011 om 19:38
Hallo allemaal!
Ik woon net een klein half jaar samen met mijn vriend en we zijn heel erg gelukkig. Jippie!
Alleen knaagt er de laatste tijd wel het één en ander op financieel gebied:
- We zijn allebei fulltime studenten, alleen krijgt hij nog studiefinanciering (à ongeveer ¤ 250 per maand) en ik niet meer.
- Ik heb drie baantjes naast mijn studie, samen goed voor zo'n 18,5 uur per week (soms meer). Per maand levert me dit ¤ 600,00 op. Mijn vriend werkt drie nachten per week, dat zijn meteen diensten van zo'n 10 à 12 uur (horeca), waarmee hij dus rond de ¤ 900,00 per maand vangt. Hiernaast verdient hij ook nog fooi. Dit kan wel variëren van de ¤ 100,00 tot ¤ 400,00 per week, maar per maand zijn het behoorlijke bedragen (waar hij natuurlijk wel hard voor werkt!).
- Verder krijgen we ook allebei zorgtoeslag, alleen mag hij dit houden en betalen zijn ouders zijn zorgverzekering. Mijn uitgaven liggen dus sowieso ¤ 100,00 per maand hoger dan die van hem.
Al met al verdient mijn vriend ¤ 300,00 per maand meer dan ik, maar daar werkt hij ook wel bijna twee keer zoveel voor. Dat vind ik een vrij lastige kwestie, omdat ik het ook onbegrijpelijk vind dat hij het kan combineren met zijn studie en ik met mijn 18,5 uur per week soms al in de stress zit. Ik kan dat niet, ik heb wat meer tijd nodig voor mijn studie, zeker nu ik bezig ben met mijn scriptie. Verder heeft hij ¤ 350,00 per maand voordeel omdat zijn zorgverzekering betaald wordt door zijn ouders en zijn studiefinanciering nog elke maand binnen komt. Sowieso kan daar ook nog 's ¤ 400,00 fooi per maand bij worden opgeteld, wat dus neerkomt op een verschil van inkomsten van ¤ 1.000,00 per maand.
Welnu, dit allen in beschouwing genomen. Als ik volgend jaar maart 23 wordt, heb ik recht op zo'n ¤ 150,00 huurtoeslag per maand. Tenminste, daar hebben wij samen recht op. Maar mijn vriend is twee jaar jonger dan ik en je moet 23 zijn om huurtoeslag boven een bepaald huurbedrag aan te vragen.
Nu hebben we 't al een paar keer gehad over het herverdelen van de vaste lasten, maar daar bereiken we niet echt een compromis in. Samen komen we rond van ¤ 900,00 per maand en dit verdelen we 50/50; huur, gas/water/elektriciteit, boodschappen, 1x uit eten, verzekeringen, rekeningkosten, alles. Hij wilde mij ¤ 50,00 minder laten betalen, maar dat voelt nog een beetje als een druppel op een gloeiende plaat. Ik was van plan de huurtoeslag te gaan delen, maar daar zie ik misschien ook wel gewoon vanaf. Ik vind het verschil gewoon te groot en ik moet lenen om rond te kunnen komen...!
Dus: hoe zouden jullie dit oplossen? Mijn vriend zegt (en dat is voor een groot deel ook zo) dat ik vooral gefrustreerd ben omdat hij zoveel kan werken naast zijn studie en dat dit mij niet lukt. En dat het weinig met geld te maken heeft (en dat is dan weer niet zo ;p).
Ik woon net een klein half jaar samen met mijn vriend en we zijn heel erg gelukkig. Jippie!
Alleen knaagt er de laatste tijd wel het één en ander op financieel gebied:
- We zijn allebei fulltime studenten, alleen krijgt hij nog studiefinanciering (à ongeveer ¤ 250 per maand) en ik niet meer.
- Ik heb drie baantjes naast mijn studie, samen goed voor zo'n 18,5 uur per week (soms meer). Per maand levert me dit ¤ 600,00 op. Mijn vriend werkt drie nachten per week, dat zijn meteen diensten van zo'n 10 à 12 uur (horeca), waarmee hij dus rond de ¤ 900,00 per maand vangt. Hiernaast verdient hij ook nog fooi. Dit kan wel variëren van de ¤ 100,00 tot ¤ 400,00 per week, maar per maand zijn het behoorlijke bedragen (waar hij natuurlijk wel hard voor werkt!).
- Verder krijgen we ook allebei zorgtoeslag, alleen mag hij dit houden en betalen zijn ouders zijn zorgverzekering. Mijn uitgaven liggen dus sowieso ¤ 100,00 per maand hoger dan die van hem.
Al met al verdient mijn vriend ¤ 300,00 per maand meer dan ik, maar daar werkt hij ook wel bijna twee keer zoveel voor. Dat vind ik een vrij lastige kwestie, omdat ik het ook onbegrijpelijk vind dat hij het kan combineren met zijn studie en ik met mijn 18,5 uur per week soms al in de stress zit. Ik kan dat niet, ik heb wat meer tijd nodig voor mijn studie, zeker nu ik bezig ben met mijn scriptie. Verder heeft hij ¤ 350,00 per maand voordeel omdat zijn zorgverzekering betaald wordt door zijn ouders en zijn studiefinanciering nog elke maand binnen komt. Sowieso kan daar ook nog 's ¤ 400,00 fooi per maand bij worden opgeteld, wat dus neerkomt op een verschil van inkomsten van ¤ 1.000,00 per maand.
Welnu, dit allen in beschouwing genomen. Als ik volgend jaar maart 23 wordt, heb ik recht op zo'n ¤ 150,00 huurtoeslag per maand. Tenminste, daar hebben wij samen recht op. Maar mijn vriend is twee jaar jonger dan ik en je moet 23 zijn om huurtoeslag boven een bepaald huurbedrag aan te vragen.
Nu hebben we 't al een paar keer gehad over het herverdelen van de vaste lasten, maar daar bereiken we niet echt een compromis in. Samen komen we rond van ¤ 900,00 per maand en dit verdelen we 50/50; huur, gas/water/elektriciteit, boodschappen, 1x uit eten, verzekeringen, rekeningkosten, alles. Hij wilde mij ¤ 50,00 minder laten betalen, maar dat voelt nog een beetje als een druppel op een gloeiende plaat. Ik was van plan de huurtoeslag te gaan delen, maar daar zie ik misschien ook wel gewoon vanaf. Ik vind het verschil gewoon te groot en ik moet lenen om rond te kunnen komen...!
Dus: hoe zouden jullie dit oplossen? Mijn vriend zegt (en dat is voor een groot deel ook zo) dat ik vooral gefrustreerd ben omdat hij zoveel kan werken naast zijn studie en dat dit mij niet lukt. En dat het weinig met geld te maken heeft (en dat is dan weer niet zo ;p).
maandag 28 november 2011 om 17:08
quote:Roodhaarr schreef op 27 november 2011 @ 21:39:
Ik vind dit altijd wel interessant: de redeneringen rondom financiën in relaties. Hoe doe je het dan als een van de twee onverhoopt ernstig ziek wordt en niet meer kan werken? Dan heb je pech? Gaat de verdienende partner lekker op skivakantie in fancy outfits en de zieke partner hangt in een huispak van Zeeman op de bank? Tja, dan moet je maar zorgen dat je werkt?
Of er komen kinderen en een van de twee zorgt thuis voor de kinderen? Dan mag de verdienende partner zijn nieuwe motor/computer of andere gadget kopen en de niet-verdienende partner moet de hand ophouden voor huishoudgeld?
Of dan komt de dag dat je met pensioen gaat. De een gaat eerder en daalt drastisch in inkomen. De partner die dan nog werkt kan naar theatervoorstellingen, maar de gepensioneerde zal zich tevreden moeten stellen met de plaatselijke klaverjasclub?
Ik vind dat als je kiest om samen te wonen (en je ook langetermijn plannen hebt) dat je dan als vanzelfsprekend de verantwoordelijkheid voor elkaar voelt en neemt.
Primair is trouwens vooral dat je elkaar dingen moet gúnnen. Als je bovenop je geld zit, dan betekent dat m.i. dat je je partner dingen niet gunt. Of dat je eigenlijk vindt dat je partner te lui is. Of dat je geen waardering hebt voor de onbezoldigde taken die je partner doet. Of dat je eigenlijk niet aan de lange termijn denkt. Je weet wel, samen oud willen worden of zo.
Ik heb in mijn relatie nooit discussies gehad over geld (we zijn gaan samenwonen toen we nog studeerden), maar als we die wel gehad zouden hebben, dan zou ik al die vragen zijn gaan stellen.Hier draait het m.i. om. Je moet er ook beiden goed bij voelen. Zo zijn er mannen/ vrouwen die echt volledig hun eigen boontjes willen doppen. Prima, maar dan lijkt het me ook wel fair -in mijn situatie- als de overige huishoudelijke taken ook 50-50 verdeeld worden en dat voor de extra uitgaven diegene betaalt die er ook daadwerkelijk het meest van profiteert. Ik betaal immers de helft van het eten e.d. terwijl ik niet de helf consumeer. Ik heb nu eenmaal minder inkomen. Ik zou er andersom ook weinig plezier aan beleven dat mijn partner minder te besteden heeft en dat ik daardoor altijd de extra leuke dingetjes in mijn eentje zou moeten doen, of met anderen, die wel meer geld te besteden hebben. Ik wil het juist leuk hebben met mijn vriend. En van mijn succes mag een ander best ook "profiteren" en andersom? Je doet het toch samen? Doordat hij meer werkt, komt er ook meer op mijn schouders terecht en is er daarbij minder aandacht voor me. Maar goed, het schijnt hier een gebed zonder eind te zijn. Hij snapt mijn zienswijze gewoon echt echt echt niet....
Ik vind dit altijd wel interessant: de redeneringen rondom financiën in relaties. Hoe doe je het dan als een van de twee onverhoopt ernstig ziek wordt en niet meer kan werken? Dan heb je pech? Gaat de verdienende partner lekker op skivakantie in fancy outfits en de zieke partner hangt in een huispak van Zeeman op de bank? Tja, dan moet je maar zorgen dat je werkt?
Of er komen kinderen en een van de twee zorgt thuis voor de kinderen? Dan mag de verdienende partner zijn nieuwe motor/computer of andere gadget kopen en de niet-verdienende partner moet de hand ophouden voor huishoudgeld?
Of dan komt de dag dat je met pensioen gaat. De een gaat eerder en daalt drastisch in inkomen. De partner die dan nog werkt kan naar theatervoorstellingen, maar de gepensioneerde zal zich tevreden moeten stellen met de plaatselijke klaverjasclub?
Ik vind dat als je kiest om samen te wonen (en je ook langetermijn plannen hebt) dat je dan als vanzelfsprekend de verantwoordelijkheid voor elkaar voelt en neemt.
Primair is trouwens vooral dat je elkaar dingen moet gúnnen. Als je bovenop je geld zit, dan betekent dat m.i. dat je je partner dingen niet gunt. Of dat je eigenlijk vindt dat je partner te lui is. Of dat je geen waardering hebt voor de onbezoldigde taken die je partner doet. Of dat je eigenlijk niet aan de lange termijn denkt. Je weet wel, samen oud willen worden of zo.
Ik heb in mijn relatie nooit discussies gehad over geld (we zijn gaan samenwonen toen we nog studeerden), maar als we die wel gehad zouden hebben, dan zou ik al die vragen zijn gaan stellen.Hier draait het m.i. om. Je moet er ook beiden goed bij voelen. Zo zijn er mannen/ vrouwen die echt volledig hun eigen boontjes willen doppen. Prima, maar dan lijkt het me ook wel fair -in mijn situatie- als de overige huishoudelijke taken ook 50-50 verdeeld worden en dat voor de extra uitgaven diegene betaalt die er ook daadwerkelijk het meest van profiteert. Ik betaal immers de helft van het eten e.d. terwijl ik niet de helf consumeer. Ik heb nu eenmaal minder inkomen. Ik zou er andersom ook weinig plezier aan beleven dat mijn partner minder te besteden heeft en dat ik daardoor altijd de extra leuke dingetjes in mijn eentje zou moeten doen, of met anderen, die wel meer geld te besteden hebben. Ik wil het juist leuk hebben met mijn vriend. En van mijn succes mag een ander best ook "profiteren" en andersom? Je doet het toch samen? Doordat hij meer werkt, komt er ook meer op mijn schouders terecht en is er daarbij minder aandacht voor me. Maar goed, het schijnt hier een gebed zonder eind te zijn. Hij snapt mijn zienswijze gewoon echt echt echt niet....
maandag 28 november 2011 om 17:25
quote:kaasfondue schreef op 28 november 2011 @ 16:04:
@Kastanjez. Je spreekt over je man dus dan ben je getrouwd neem ik aan. Is dit dan in gemeenschap van goederen of huwelijkse voorwaarden?
Huwelijke voorwaarden
(ik zou bijna zeggen: Uiteraard... Maar ik wil dit topic verder liever niet laten verzanden in een discussie hierover, heb er al vaker in andere topics over geschreven dus ik ga weer ontopic! )
@Kastanjez. Je spreekt over je man dus dan ben je getrouwd neem ik aan. Is dit dan in gemeenschap van goederen of huwelijkse voorwaarden?
Huwelijke voorwaarden
(ik zou bijna zeggen: Uiteraard... Maar ik wil dit topic verder liever niet laten verzanden in een discussie hierover, heb er al vaker in andere topics over geschreven dus ik ga weer ontopic! )
maandag 28 november 2011 om 19:52
quote:vaintje schreef op 28 november 2011 @ 10:57:
Helemaal eens met Roodhaarrr en flower, ik vind dat naar rato en zo altijd van dat spastische gedoe. Je voert samen een huishouden, dus je kiest er samen voor wie hoeveel werkt, en de vaste kosten en lasten (huishouden) zijn dus ook gezamenlijk. Dus waarom niet al het geld op een grote hoop? En dan ieder daarvan hetzelfde vaste bedrag per maand voor dingen die je voor jezelf wilt.
Dat snap ik wel, maar voor mij maakt het gevoelsmatig dan nogal uit of je net een jaar bij elkaar bent en beide 20 bent, of al tien jaar bij elkaar bent en in de dertig bent. In het tweede geval zou ik alles bij elkaar gooien nog wel overwegen, in het eerste geval nooit.
Het is helemaal niet spastisch, gewoon realistisch. Ik vind het niet nodig om iemand anders te onderhouden als diegene dat zelf prima kan en andersom. Daarom hebben wij gesplitste financiën. Langzamerhand gaat het wel in elkaar overlopen en we zitten heus niet elke maand met de bonnetjes uit te rekenen wie nog ¤3,75 van wie krijgt. Welnee. Gedeelde rekening voor de gedeelde uitgaven, beide hetzelfde bedrag erop storten en verder doe ik met mijn geld wat ik wil. En hij ook.
Helemaal eens met Roodhaarrr en flower, ik vind dat naar rato en zo altijd van dat spastische gedoe. Je voert samen een huishouden, dus je kiest er samen voor wie hoeveel werkt, en de vaste kosten en lasten (huishouden) zijn dus ook gezamenlijk. Dus waarom niet al het geld op een grote hoop? En dan ieder daarvan hetzelfde vaste bedrag per maand voor dingen die je voor jezelf wilt.
Dat snap ik wel, maar voor mij maakt het gevoelsmatig dan nogal uit of je net een jaar bij elkaar bent en beide 20 bent, of al tien jaar bij elkaar bent en in de dertig bent. In het tweede geval zou ik alles bij elkaar gooien nog wel overwegen, in het eerste geval nooit.
Het is helemaal niet spastisch, gewoon realistisch. Ik vind het niet nodig om iemand anders te onderhouden als diegene dat zelf prima kan en andersom. Daarom hebben wij gesplitste financiën. Langzamerhand gaat het wel in elkaar overlopen en we zitten heus niet elke maand met de bonnetjes uit te rekenen wie nog ¤3,75 van wie krijgt. Welnee. Gedeelde rekening voor de gedeelde uitgaven, beide hetzelfde bedrag erop storten en verder doe ik met mijn geld wat ik wil. En hij ook.
maandag 28 november 2011 om 19:55
quote:give_love schreef op 28 november 2011 @ 12:28:
Hij durft geen gezamenlijke rekening te openen voor de boodschappen.
(...) Hij wil ook geen samenlevingscontract o.i.d. afsluiten. (...) Ik moet voor zijn genot (eten e.d.) exact de helft betalen en anderzijds mag ik dus ook meer in het huishouden doen, omdat hij druk is met zijn werk. Ja, hij werkt nu eenmaal meer, ja hij verdient nu eenmaal meer.
Die vriend van jou is me nogal een eikel, of niet? Excusez le mot, maar zelfs ik als voorvechtster van de gescheiden rekeningen, hiervan valt mijn mond open.
Wat denkt ie dat er gebeurt als ie een gedeelde rekening opent, dat het een groot paars monster wordt en 't 'm opeet?
(Maar serieus, waarom wil hij dat niet?)
Hij durft geen gezamenlijke rekening te openen voor de boodschappen.
(...) Hij wil ook geen samenlevingscontract o.i.d. afsluiten. (...) Ik moet voor zijn genot (eten e.d.) exact de helft betalen en anderzijds mag ik dus ook meer in het huishouden doen, omdat hij druk is met zijn werk. Ja, hij werkt nu eenmaal meer, ja hij verdient nu eenmaal meer.
Die vriend van jou is me nogal een eikel, of niet? Excusez le mot, maar zelfs ik als voorvechtster van de gescheiden rekeningen, hiervan valt mijn mond open.
Wat denkt ie dat er gebeurt als ie een gedeelde rekening opent, dat het een groot paars monster wordt en 't 'm opeet?
(Maar serieus, waarom wil hij dat niet?)
maandag 28 november 2011 om 20:14
Ik zou het niet weten... Hij denkt dat ik profiteer. Ik heb altijd voor mezelf gezorgd, ook voor mijn (nu ex-) man destijds. Ik heb nooit zo onverantwoord het geld er doorheen gedraaid als mijn vriend, die heeft nog een renteloze lening bij zijn moeder omdat hij te lang op te grote voet geleefd heeft. Ik heb een dikke vette schuld omdat ik mijn huis moest verkopen vanwege echtscheiding. Ik ben nu eenmaal 510 euro kwijt aan aflossing, 100 euro voor gas, water en elektra, 175 euro voor de opslag van mijn spullen, daarnaast nog verzekering voor auto, wegenbelasting, zorgverzekering, lenzen, telefoon, DUO, reiskosten werk 250 euro, boodschappen 250 euro per maand. Dan blijft er gewoon niet zo veel over. Ik heb al mijn fijne auto verkocht voor een barrel om 40 euro per maand te besparen. Nu gaf hij als voorstel dat ik dan maar de helft van zijn hypotheek moest overnemen en betalen. Maar dan ga ik gelijk een schuld aan van 10.000 euro omdat hij zijn huis veel te duur heeft gekocht 4 jaar geleden. Als het nu verkocht wordt betekent dar 20.000 euro schuld. Het huis is te klein, ongeveen 55 m2 en er staat alleen 1 tv en 1 kastje van mij, omdat het gewoon te klein is. Voel me echt kut nu. Sta in mijn uppie te janken in de badkamer, want zijn voorstel maakt 't alleen maar slechter en hij heeft me pijn gedaan door herhaaldelijk met zijn vinger in mijn schouder te porren. En dat terwijl ik slachtoffer ben van een geweldsdelict, dus dat is extra vervelend.
maandag 28 november 2011 om 20:20
Kom op, ik ben een goed opgeleide en verstandige vrouw van 32 jaar!!! Waarom bestaan er zulke eikels. Ik zou zijn geliefde moeten zijn, hij zou mij ook gelukkig moeten willen zien en niet alleen aan zijn centjes. Over 3 jaar ben ik schuldvrij en heb ik ineens 500 euro meer te spenderen. Dat zou mij niet uitmaken, dat zou ONS geld zijn, daar zou hij ook van kunnen "profiteren" tegen die tijd. Sinds wanneer is geld belangrijker dan liefde?
Beter als ik vertrek. Zo'n man wil ik niet. Ik weet dat het anders kan.
Beter als ik vertrek. Zo'n man wil ik niet. Ik weet dat het anders kan.
maandag 28 november 2011 om 20:28
quote:give_love schreef op 28 november 2011 @ 20:20:
Kom op, ik ben een goed opgeleide en verstandige vrouw van 32 jaar!!! Waarom bestaan er zulke eikels. Ik zou zijn geliefde moeten zijn, hij zou mij ook gelukkig moeten willen zien en niet alleen aan zijn centjes. Over 3 jaar ben ik schuldvrij en heb ik ineens 500 euro meer te spenderen. Dat zou mij niet uitmaken, dat zou ONS geld zijn, daar zou hij ook van kunnen "profiteren" tegen die tijd. Sinds wanneer is geld belangrijker dan liefde?
Beter als ik vertrek. Zo'n man wil ik niet. Ik weet dat het anders kan.En waarom precies blijf je nog in deze relatie?
Kom op, ik ben een goed opgeleide en verstandige vrouw van 32 jaar!!! Waarom bestaan er zulke eikels. Ik zou zijn geliefde moeten zijn, hij zou mij ook gelukkig moeten willen zien en niet alleen aan zijn centjes. Over 3 jaar ben ik schuldvrij en heb ik ineens 500 euro meer te spenderen. Dat zou mij niet uitmaken, dat zou ONS geld zijn, daar zou hij ook van kunnen "profiteren" tegen die tijd. Sinds wanneer is geld belangrijker dan liefde?
Beter als ik vertrek. Zo'n man wil ik niet. Ik weet dat het anders kan.En waarom precies blijf je nog in deze relatie?
maandag 28 november 2011 om 20:37
Interressant hoe dit onderwerp toch altijd weer voor discussie zorgt en dat er toch hele verschillende opvattingen over bestaan.
Geld en Liefde zijn twee dingen die blijkbaar lastig te combineren zijn.
De een gooit alles op een hoop maar raakt het overzicht kwijt. De ander maakt een nauwkeurig calculatie maar waar laat je de "controle" los!?
Het is verschillend of je kinderen hebt, of je net bij elkaar bent en wat je startpositie is. Had je al schulden ? dan horen ze er vanaf het begin bij.
Ik denk dat het ook wel bij de huidige stromingen in de maatschappij hoort: We worden allemaal calculerender en relaties zijn niet meer voor altijd. Tegelijkertijd worden man en vrouw steeds meer elkaars "gelijken".
Daarbij zijn er ook verschillen als opvoeding, afkomst en opvatting.
Het is eigenlijk een enorme puzzel om alles op de juiste manier binnen de aanwezige kaders tot een optimale balans te brengen.
Misschien is het verstandig om eerst eens bovenstaande factoren eens goed af te stemmmen, te doorzien en er tot in de essentie bewust van te worden. Als je dat dan combineert met een ijzersterke financieele bewindvoering (kan ook met hulp van buitenaf) dan zit je misschien wel aan de goeie kant.
Geld en Liefde zijn twee dingen die blijkbaar lastig te combineren zijn.
De een gooit alles op een hoop maar raakt het overzicht kwijt. De ander maakt een nauwkeurig calculatie maar waar laat je de "controle" los!?
Het is verschillend of je kinderen hebt, of je net bij elkaar bent en wat je startpositie is. Had je al schulden ? dan horen ze er vanaf het begin bij.
Ik denk dat het ook wel bij de huidige stromingen in de maatschappij hoort: We worden allemaal calculerender en relaties zijn niet meer voor altijd. Tegelijkertijd worden man en vrouw steeds meer elkaars "gelijken".
Daarbij zijn er ook verschillen als opvoeding, afkomst en opvatting.
Het is eigenlijk een enorme puzzel om alles op de juiste manier binnen de aanwezige kaders tot een optimale balans te brengen.
Misschien is het verstandig om eerst eens bovenstaande factoren eens goed af te stemmmen, te doorzien en er tot in de essentie bewust van te worden. Als je dat dan combineert met een ijzersterke financieele bewindvoering (kan ook met hulp van buitenaf) dan zit je misschien wel aan de goeie kant.
maandag 28 november 2011 om 20:46
quote:give_love schreef op 28 november 2011 @ 20:43:
Ik ben echt zo boos op die kerel! Hij doet ook nog eens of ik de bitch ben die overal een probleem van maakt. Hij is hier de ongevoelige, niet ik.
Ik weet gewoon even niet wat ik moet doen.
Echt niet?
Volgens mij weet jij eigenlijk prima wat je doen moet..
Ik ben echt zo boos op die kerel! Hij doet ook nog eens of ik de bitch ben die overal een probleem van maakt. Hij is hier de ongevoelige, niet ik.
Ik weet gewoon even niet wat ik moet doen.
Echt niet?
Volgens mij weet jij eigenlijk prima wat je doen moet..
maandag 28 november 2011 om 21:14
give_love, , wat ontzettend akelig! Ik zou daar niets mee kunnen zo'n relatie. Je bent toch geen huishoudster die nog voor dat voorrecht moet betalen ook! Zeker als hij je ook nog pijn doet. Ik zou me serieus afvragen of dit de man is om oud mee te worden, op te vertrouwen. Om je leven mee te delen. Dat laatste lijkt hier echt het probleem.
maandag 28 november 2011 om 21:24
Ik heb ooit eens een soortgelijk topic geopend en daar ontstond ook een enorme discussie haha. Het inkomen van mijn vriend en mij is namelijk ook heel verschillend waardoor hij veel meer te besteden zou hebben dan mij. Uiteindelijk hebben mijn vriend en ik besloten dat we het beste gewoon alles op 1 hoop konden gooien en daarvan alles konden gaan betalen. Dat doen we nu nog steeds. Het is nu wel zo dat 'luxe' en onnodige aankopen om het zo maar even te noemen overlegd worden. Dit gaat allemaal prima. Ik vind namelijk dat je wanneer je ervoor kiest om te gaan samwonen en samen met elkaar door het leven te gaan je ook samen de verantwoordelijkheden moet delen. Niet dat de één op een houtje moet bijten en de ander maar raak koopt en doet, omdat er zo'n enorm verschil in inkomen is. Een relatie betekend voor mij samen en niet ieder voor zich..
maandag 28 november 2011 om 21:26
quote:give_love schreef op 28 november 2011 @ 20:14:
... en hij heeft me pijn gedaan door herhaaldelijk met zijn vinger in mijn schouder te porren.
Door het hele verhaal heen lees ik dat je samen bent met een ongelofelijke zak hooi.
En dit vind ik dus ook echt niet kunnen. De dag dat mijn vriend mij gaat pesten door mij te porren, is de dag dat ie subiet kan vertrekken.
Want één ding is zeker: respect is ver te zoeken bij zo'n gast.
... en hij heeft me pijn gedaan door herhaaldelijk met zijn vinger in mijn schouder te porren.
Door het hele verhaal heen lees ik dat je samen bent met een ongelofelijke zak hooi.
En dit vind ik dus ook echt niet kunnen. De dag dat mijn vriend mij gaat pesten door mij te porren, is de dag dat ie subiet kan vertrekken.
Want één ding is zeker: respect is ver te zoeken bij zo'n gast.
maandag 28 november 2011 om 21:36
quote:mi-jo schreef op 28 november 2011 @ 21:24:
Ik heb ooit eens een soortgelijk topic geopend en daar ontstond ook een enorme discussie haha. Het inkomen van mijn vriend en mij is namelijk ook heel verschillend waardoor hij veel meer te besteden zou hebben dan mij. Uiteindelijk hebben mijn vriend en ik besloten dat we het beste gewoon alles op 1 hoop konden gooien en daarvan alles konden gaan betalen. Dat doen we nu nog steeds. Het is nu wel zo dat 'luxe' en onnodige aankopen om het zo maar even te noemen overlegd worden. Dit gaat allemaal prima. Ik vind namelijk dat je wanneer je ervoor kiest om te gaan samwonen en samen met elkaar door het leven te gaan je ook samen de verantwoordelijkheden moet delen. Niet dat de één op een houtje moet bijten en de ander maar raak koopt en doet, omdat er zo'n enorm verschil in inkomen is. Een relatie betekend voor mij samen en niet ieder voor zich..
Dit betekend wel dat hij nu meer bijdraagt aan jullie gezamelijke huishouden dan jij. Dat kan in de jaren flink oplopen. Stel dat hij 5 jaar 200 per maand meer betaald aan de hypotheek dan jij dan komt dat neer op 12x200x5= 12.000 euro.
Ben je er dan ook op voorbereid dat jij bij het beindigen van de relatie dit aan hem terugbetaald?
Ik heb ooit eens een soortgelijk topic geopend en daar ontstond ook een enorme discussie haha. Het inkomen van mijn vriend en mij is namelijk ook heel verschillend waardoor hij veel meer te besteden zou hebben dan mij. Uiteindelijk hebben mijn vriend en ik besloten dat we het beste gewoon alles op 1 hoop konden gooien en daarvan alles konden gaan betalen. Dat doen we nu nog steeds. Het is nu wel zo dat 'luxe' en onnodige aankopen om het zo maar even te noemen overlegd worden. Dit gaat allemaal prima. Ik vind namelijk dat je wanneer je ervoor kiest om te gaan samwonen en samen met elkaar door het leven te gaan je ook samen de verantwoordelijkheden moet delen. Niet dat de één op een houtje moet bijten en de ander maar raak koopt en doet, omdat er zo'n enorm verschil in inkomen is. Een relatie betekend voor mij samen en niet ieder voor zich..
Dit betekend wel dat hij nu meer bijdraagt aan jullie gezamelijke huishouden dan jij. Dat kan in de jaren flink oplopen. Stel dat hij 5 jaar 200 per maand meer betaald aan de hypotheek dan jij dan komt dat neer op 12x200x5= 12.000 euro.
Ben je er dan ook op voorbereid dat jij bij het beindigen van de relatie dit aan hem terugbetaald?
maandag 28 november 2011 om 21:42
quote:redhot105 schreef op 28 november 2011 @ 21:36:
[...]
Dit betekend wel dat hij nu meer bijdraagt aan jullie gezamelijke huishouden dan jij. Dat kan in de jaren flink oplopen. Stel dat hij 5 jaar 200 per maand meer betaald aan de hypotheek dan jij dan komt dat neer op 12x200x5= 12.000 euro.
Ben je er dan ook op voorbereid dat jij bij het beindigen van de relatie dit aan hem terugbetaald?En waarom zou ze dit terug moeten betalen?
[...]
Dit betekend wel dat hij nu meer bijdraagt aan jullie gezamelijke huishouden dan jij. Dat kan in de jaren flink oplopen. Stel dat hij 5 jaar 200 per maand meer betaald aan de hypotheek dan jij dan komt dat neer op 12x200x5= 12.000 euro.
Ben je er dan ook op voorbereid dat jij bij het beindigen van de relatie dit aan hem terugbetaald?En waarom zou ze dit terug moeten betalen?
