Geld & Recht
alle pijlers
waar heb ik recht op ??
woensdag 22 juni 2011 om 13:11
Hallo,
Kan iemand mij wat raad geven aub. Mijn partner heeft mij laten zitten voor iemand anders. Kan iemand mij aangeven waarop ik financieel recht heb? Wij zijn 20 jaar samen en hebben samenleefcontract. Dit is standaard opgesteld mbt vruchtgebruik van onze koopwoning. We hebben 3 kinderen (ts 10 en 13 jaar) en ik heb geen inkomen. Heb ik recht op partneralimentatie? Deel van opgebouwd pensioen? Hoeveel alimentatie zou moeten betaald worden voor de kinderen. Zijn inkomen bedraagt +/- 2.800 per maand.
Ik zal zowiezo een advocaat moeten contacteren, maar mochten jullie mij al een idee kunnen geven kan ik mij al een voorstelling maken in hoeveel ellende ik terechtkom.
Groeten, N.
Kan iemand mij wat raad geven aub. Mijn partner heeft mij laten zitten voor iemand anders. Kan iemand mij aangeven waarop ik financieel recht heb? Wij zijn 20 jaar samen en hebben samenleefcontract. Dit is standaard opgesteld mbt vruchtgebruik van onze koopwoning. We hebben 3 kinderen (ts 10 en 13 jaar) en ik heb geen inkomen. Heb ik recht op partneralimentatie? Deel van opgebouwd pensioen? Hoeveel alimentatie zou moeten betaald worden voor de kinderen. Zijn inkomen bedraagt +/- 2.800 per maand.
Ik zal zowiezo een advocaat moeten contacteren, maar mochten jullie mij al een idee kunnen geven kan ik mij al een voorstelling maken in hoeveel ellende ik terechtkom.
Groeten, N.
woensdag 22 juni 2011 om 14:36
woensdag 22 juni 2011 om 14:38
quote:Oriane schreef op 22 juni 2011 @ 14:32:
Overigens ben ik ook zwaar tegenstander van partneralimentatie en vind het zo niet meer van deze tijd. Als hier ooit een referendum over gehouden wordt zal ik tegen die vorm van alimentatie gaan stemmen. Vind dat men vandaag de dag de eigen broek op moet kunnen houden.Maar ik vind ook dat als partners besluiten dat er een van de twee thuis blijft voor kinderen en huishouden, en dus financieel niets opbouwt, de "financiele partner", die kans heeft gehad carriere te maken en pensioen op te bouwen, nog wel enige tijd plicht heeft ter ondersteuning van de andere partner.
Overigens ben ik ook zwaar tegenstander van partneralimentatie en vind het zo niet meer van deze tijd. Als hier ooit een referendum over gehouden wordt zal ik tegen die vorm van alimentatie gaan stemmen. Vind dat men vandaag de dag de eigen broek op moet kunnen houden.Maar ik vind ook dat als partners besluiten dat er een van de twee thuis blijft voor kinderen en huishouden, en dus financieel niets opbouwt, de "financiele partner", die kans heeft gehad carriere te maken en pensioen op te bouwen, nog wel enige tijd plicht heeft ter ondersteuning van de andere partner.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
woensdag 22 juni 2011 om 14:40
In dit soort situaties ben ik absoluut voor partneralimentatie. Als je samen besluit dat de een thuisblijft zodat de ander carriere kan maken, vind ik het bespottelijk dat de een werkelijk niets overhoudt als de ander besluit de stekker eruit te trekken. Probeer nog maar eens een baan te vinden als je jaren thuis gezeten hebt, dat is geen picknick.
Sterkte TO, zoek een goede advocaat, kopieer alle papieren die ook maar een beetje interessant lijken en laat je goed voorlichten. Waarschijnlijk heb je op niet zoveel zaken recht, maar probeer in ieder geval alles zo helder mogelijk te krijgen.
Sterkte TO, zoek een goede advocaat, kopieer alle papieren die ook maar een beetje interessant lijken en laat je goed voorlichten. Waarschijnlijk heb je op niet zoveel zaken recht, maar probeer in ieder geval alles zo helder mogelijk te krijgen.
woensdag 22 juni 2011 om 14:41
Ik veroordeel het fulltime verzorgen van kinderen niet. Veel stellen kiezen ervoor het om het samen te doen. Samen werk, samen de zorg. En als dan een relatie overgaat, staat de vrouw ook stevig in de arbeidsmarkt.
En TO, je zal echt aan de bak moeten. Het lijkt alsof je gewoon thuis wil blijven zitten: waar heb ik recht op? Op heel weinig zoals Oriane al schrijft.
En TO, je zal echt aan de bak moeten. Het lijkt alsof je gewoon thuis wil blijven zitten: waar heb ik recht op? Op heel weinig zoals Oriane al schrijft.
woensdag 22 juni 2011 om 14:42
En toch zijn er situatie's waarbij ik het aannemelijk vind dat er PA betaald wordt.
Ook al is het een ouderwets model.
Als beide partners daarvoor hebben gekozen en 1 van de partners het profijt heeft gehad zich volledig op carriere te kunnen storten en de thuisblijver zijn kansen ten behoeve van de ander heeft ingeleverd door voor de randvoorwaarden te zorgen die men nodige heeft om dat carriere te maken.
Vind ik dat een investering wat best omgezet mag worden in PA als je niet meer samen bent.
Vaak zetten de randvoorwaarden zich na een breuk wel voort ( de zorgende blijft het leeuwendeel voor de kinderen zorgen en ondervangt daarmee een hoop voor de ander) , maar het financiele profijt zou dan moeten stoppen?
Ik weet niet,ergens zie ik het dan schreef lopen als er geen PArechten meer zijn.
Er zijn weer andere situatie's waarbij ik idd ook denk, waarom nog PA ?
Ook al is het een ouderwets model.
Als beide partners daarvoor hebben gekozen en 1 van de partners het profijt heeft gehad zich volledig op carriere te kunnen storten en de thuisblijver zijn kansen ten behoeve van de ander heeft ingeleverd door voor de randvoorwaarden te zorgen die men nodige heeft om dat carriere te maken.
Vind ik dat een investering wat best omgezet mag worden in PA als je niet meer samen bent.
Vaak zetten de randvoorwaarden zich na een breuk wel voort ( de zorgende blijft het leeuwendeel voor de kinderen zorgen en ondervangt daarmee een hoop voor de ander) , maar het financiele profijt zou dan moeten stoppen?
Ik weet niet,ergens zie ik het dan schreef lopen als er geen PArechten meer zijn.
Er zijn weer andere situatie's waarbij ik idd ook denk, waarom nog PA ?
woensdag 22 juni 2011 om 14:43
quote:nlies schreef op 22 juni 2011 @ 14:38:
[...]
Maar ik vind ook dat als partners besluiten dat er een van de twee thuis blijft voor kinderen en huishouden, en dus financieel niets opbouwt, de "financiele partner", die kans heeft gehad carriere te maken en pensioen op te bouwen, nog wel enige tijd plicht heeft ter ondersteuning van de andere partner.Elke keuze heeft consequenties. Ze is niet gedwongen om thuis te blijven. Zij had namelijk ook de kans om carierre te maken en pensioen op te bouwen, maar daar heeft ze niet voor gekozen. Ze heeft er ook nog eens voor gekozen om financieel een en ander niet vast te laten leggen op papier voor het geval dat ze zonder partner kwam te zitten. En laten we wel zijn, het is gewoon meestal de vrouw die besluit thuis te blijven en de man die dat wel 'oke' vindt.
[...]
Maar ik vind ook dat als partners besluiten dat er een van de twee thuis blijft voor kinderen en huishouden, en dus financieel niets opbouwt, de "financiele partner", die kans heeft gehad carriere te maken en pensioen op te bouwen, nog wel enige tijd plicht heeft ter ondersteuning van de andere partner.Elke keuze heeft consequenties. Ze is niet gedwongen om thuis te blijven. Zij had namelijk ook de kans om carierre te maken en pensioen op te bouwen, maar daar heeft ze niet voor gekozen. Ze heeft er ook nog eens voor gekozen om financieel een en ander niet vast te laten leggen op papier voor het geval dat ze zonder partner kwam te zitten. En laten we wel zijn, het is gewoon meestal de vrouw die besluit thuis te blijven en de man die dat wel 'oke' vindt.
woensdag 22 juni 2011 om 14:46
En sterker nog, had de TO wel getrouwd geweest had ze een schijntje gehad. 2800 is niet zoveel dus ze had er niet rond van kunnen komen. Ze zal dus de bijstand in gaan, ook als ze wel getrouwd was geweest. En wie mag dat dan weer betalen? Juist.... en ik baal er soms stevig van dat ik voor de keuzes van een ander mag gaan betalen. Ik ben ook moeder en ik werk ook gewoon en kan mijn eigen broek op houden. Ik heb er erg weinig zin in om de broek van de TO ook nog eens op te moeten houden bij wijze van spreke.
Keuzes prima, maar laat de maatschappij daar niet voor opdraaien als de keuze niet datgeen brengt wat je had gehoopt.
Keuzes prima, maar laat de maatschappij daar niet voor opdraaien als de keuze niet datgeen brengt wat je had gehoopt.
woensdag 22 juni 2011 om 14:46
Hoezo is de man van TO meteen een klootzak?
We kennen het verhaal toch niet?
Wie weet is TO zelf wel een onmogelijk persoon en deed geen moeite meer voor haar man?
TO waar je recht op hebt weet niemand. Je hebt met je ex afspraken gemaakt lijkt mij, daar hangt alles vanaf. Schakel een advocaat in.
En wees niet afhankelijk van het geld van je ex. Zorg voor een inkomen op het moment dat er rust in de tent is.
We kennen het verhaal toch niet?
Wie weet is TO zelf wel een onmogelijk persoon en deed geen moeite meer voor haar man?
TO waar je recht op hebt weet niemand. Je hebt met je ex afspraken gemaakt lijkt mij, daar hangt alles vanaf. Schakel een advocaat in.
En wees niet afhankelijk van het geld van je ex. Zorg voor een inkomen op het moment dat er rust in de tent is.
woensdag 22 juni 2011 om 14:47
Als er binnen een relatie 1 flink carriere heeft gemaakt,zal deze na een breuk die echt zelden gaan opgeven om een zorgtaak te volbrengen/te delen.
Ik heb pas bij de rechtbank gezeten waarbij de advocaat van mijn ex blaten "mijnheer kan niet door de week voor zijn kind zorgen, hij werkt immers fultime"
Dus??
Nu werk ik niet, prima ik zorg wel voor ons kind,maar bij deze vanzelfsprekendheid kreeg ik echt kromme tenen.
Ik heb pas bij de rechtbank gezeten waarbij de advocaat van mijn ex blaten "mijnheer kan niet door de week voor zijn kind zorgen, hij werkt immers fultime"
Dus??
Nu werk ik niet, prima ik zorg wel voor ons kind,maar bij deze vanzelfsprekendheid kreeg ik echt kromme tenen.
woensdag 22 juni 2011 om 14:48
woensdag 22 juni 2011 om 14:50
quote:Oriane schreef op 22 juni 2011 @ 14:46:
En sterker nog, had de TO wel getrouwd geweest had ze een schijntje gehad. 2800 is niet zoveel dus ze had er niet rond van kunnen komen. Ze zal dus de bijstand in gaan, ook als ze wel getrouwd was geweest. En wie mag dat dan weer betalen? Juist.... en ik baal er soms stevig van dat ik voor de keuzes van een ander mag gaan betalen. Ik ben ook moeder en ik werk ook gewoon en kan mijn eigen broek op houden. Ik heb er erg weinig zin in om de broek van de TO ook nog eens op te moeten houden bij wijze van spreke.
Keuzes prima, maar laat de maatschappij daar niet voor opdraaien als de keuze niet datgeen brengt wat je had gehoopt.
Nounou, wat een vooroordeel, je kent de situatie van TO helemaal niet.
En stel dat ze de bijstand in gaat, dan heeft ze er ook recht op.
Dit is Nederland hè.
En sterker nog, had de TO wel getrouwd geweest had ze een schijntje gehad. 2800 is niet zoveel dus ze had er niet rond van kunnen komen. Ze zal dus de bijstand in gaan, ook als ze wel getrouwd was geweest. En wie mag dat dan weer betalen? Juist.... en ik baal er soms stevig van dat ik voor de keuzes van een ander mag gaan betalen. Ik ben ook moeder en ik werk ook gewoon en kan mijn eigen broek op houden. Ik heb er erg weinig zin in om de broek van de TO ook nog eens op te moeten houden bij wijze van spreke.
Keuzes prima, maar laat de maatschappij daar niet voor opdraaien als de keuze niet datgeen brengt wat je had gehoopt.
Nounou, wat een vooroordeel, je kent de situatie van TO helemaal niet.
En stel dat ze de bijstand in gaat, dan heeft ze er ook recht op.
Dit is Nederland hè.
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
woensdag 22 juni 2011 om 14:52
quote:Oriane schreef op 22 juni 2011 @ 14:43:
[...]
Elke keuze heeft consequenties. Ze is niet gedwongen om thuis te blijven. Zij had namelijk ook de kans om carierre te maken en pensioen op te bouwen, maar daar heeft ze niet voor gekozen. Ze heeft er ook nog eens voor gekozen om financieel een en ander niet vast te laten leggen op papier voor het geval dat ze zonder partner kwam te zitten. En laten we wel zijn, het is gewoon meestal de vrouw die besluit thuis te blijven en de man die dat wel 'oke' vindt.
Hmm.dat laatste durf ik wel in twijfel te trekken.
Ik denk dat nog veel mannen heel graag zich vol op hun werk willen storten.
Met name diegene die zich aan de top willen brengen of zijn.
Dan blijft er weinig ruimte over voor verdeling van zorgtaken en is het denk ik heel welkom iemand daarvoor thuis te hebben zitten.
En of je het gewoon maar oke vindt of het goed doorsproken hebt samen, doet niet af aan dat het nog atijd beider keuze is. Het zegt slechts hoe deze in stand gekomen is.
maar zou je het niet eens zijn,dan laat je je horen, niet achteraf zeggen ik had het liever anders gezien.
[...]
Elke keuze heeft consequenties. Ze is niet gedwongen om thuis te blijven. Zij had namelijk ook de kans om carierre te maken en pensioen op te bouwen, maar daar heeft ze niet voor gekozen. Ze heeft er ook nog eens voor gekozen om financieel een en ander niet vast te laten leggen op papier voor het geval dat ze zonder partner kwam te zitten. En laten we wel zijn, het is gewoon meestal de vrouw die besluit thuis te blijven en de man die dat wel 'oke' vindt.
Hmm.dat laatste durf ik wel in twijfel te trekken.
Ik denk dat nog veel mannen heel graag zich vol op hun werk willen storten.
Met name diegene die zich aan de top willen brengen of zijn.
Dan blijft er weinig ruimte over voor verdeling van zorgtaken en is het denk ik heel welkom iemand daarvoor thuis te hebben zitten.
En of je het gewoon maar oke vindt of het goed doorsproken hebt samen, doet niet af aan dat het nog atijd beider keuze is. Het zegt slechts hoe deze in stand gekomen is.
maar zou je het niet eens zijn,dan laat je je horen, niet achteraf zeggen ik had het liever anders gezien.
woensdag 22 juni 2011 om 14:53
Feit is dat er genoeg situaties zijn waarin er helemaal geen sprake is van een bewuste keuze: de mannelijke partner is hoofdverdiener en de vrouw kiest dan liever voor parttime werken of helemaal niét werken.
TO heeft dt niet duidelijk gemaakt, en dus mogen we sowieso (ver)oordelen.
Iemand die al die jaren niet gewerkt heeft, heeft een achterstand op de arbeidsmarkt. Ik zou adviseren je te melden bij de gemeentelijke maatschappelijke dienst. Zij kunnen je vertellen of je in aanmerking komt voor een uitkering, je doorverwijzen naar Werkplein, huisvesting etc.
TO heeft dt niet duidelijk gemaakt, en dus mogen we sowieso (ver)oordelen.
Iemand die al die jaren niet gewerkt heeft, heeft een achterstand op de arbeidsmarkt. Ik zou adviseren je te melden bij de gemeentelijke maatschappelijke dienst. Zij kunnen je vertellen of je in aanmerking komt voor een uitkering, je doorverwijzen naar Werkplein, huisvesting etc.
woensdag 22 juni 2011 om 14:53
quote:Eindeloos schreef op 22 juni 2011 @ 14:50:
[...]
Nounou, wat een vooroordeel, je kent de situatie van TO helemaal niet.
En stel dat ze de bijstand in gaat, dan heeft ze er ook recht op.
Dit is Nederland hè.En ik vind dus niet dat ze daar recht op heeft. Als ze gezond van lijf en leden is moet ze gewoon, net als elk ander gezond mens.. aan de bak en haar eigen centen verdienen. Basta. Niks niet steun trekken omdat je het nu eenmaal fijner vind om thuis te zitten omdat je dat nu eenmaal zo gewend bent. Wat een onzin. De Bijstand is er voor mensen die echt niet kunnen. DIE hebben er recht op. Niet moeders die liever thuis willen blijven. Lieverkoekjes worden niet gebakken.
[...]
Nounou, wat een vooroordeel, je kent de situatie van TO helemaal niet.
En stel dat ze de bijstand in gaat, dan heeft ze er ook recht op.
Dit is Nederland hè.En ik vind dus niet dat ze daar recht op heeft. Als ze gezond van lijf en leden is moet ze gewoon, net als elk ander gezond mens.. aan de bak en haar eigen centen verdienen. Basta. Niks niet steun trekken omdat je het nu eenmaal fijner vind om thuis te zitten omdat je dat nu eenmaal zo gewend bent. Wat een onzin. De Bijstand is er voor mensen die echt niet kunnen. DIE hebben er recht op. Niet moeders die liever thuis willen blijven. Lieverkoekjes worden niet gebakken.
woensdag 22 juni 2011 om 14:54
quote:Eindeloos schreef op 22 juni 2011 @ 14:50:
[...]
Nounou, wat een vooroordeel, je kent de situatie van TO helemaal niet.
En stel dat ze de bijstand in gaat, dan heeft ze er ook recht op.
Dit is Nederland hè.Ook zonder deze specifieke situatie te kennen, zijn er voldoende vrouwen voor wie dit wel geldt
[...]
Nounou, wat een vooroordeel, je kent de situatie van TO helemaal niet.
En stel dat ze de bijstand in gaat, dan heeft ze er ook recht op.
Dit is Nederland hè.Ook zonder deze specifieke situatie te kennen, zijn er voldoende vrouwen voor wie dit wel geldt
woensdag 22 juni 2011 om 14:55
@patchouli_: Het probleem is niet dat ze gestopt is met werken. Of dat ze parttime zou hebben gewerkt met een laag inkomen. Het probleem is dat het risico van deze situatie volledig bij de ene partner ligt en de voordelen bij de andere.
Je kunt best samen afspreken om te stoppen met werken, maar dan moet de stopper wel zo slim zijn om duidelijke afspraken te maken over de gevolgen als de relatie eindigt.
Je kunt best samen afspreken om te stoppen met werken, maar dan moet de stopper wel zo slim zijn om duidelijke afspraken te maken over de gevolgen als de relatie eindigt.
...
woensdag 22 juni 2011 om 14:56
quote:47084 schreef op 22 juni 2011 @ 14:53:
Feit is dat er genoeg situaties zijn waarin er helemaal geen sprake is van een bewuste keuze: de mannelijke partner is hoofdverdiener en de vrouw kiest dan liever voor parttime werken of helemaal niét werken.
TO heeft dt niet duidelijk gemaakt, en dus mogen we sowieso (ver)oordelen.
Iemand die al die jaren niet gewerkt heeft, heeft een achterstand op de arbeidsmarkt. Ik zou adviseren je te melden bij de gemeentelijke maatschappelijke dienst. Zij kunnen je vertellen of je in aanmerking komt voor een uitkering, je doorverwijzen naar Werkplein, huisvesting etc.
Hoe je het ook went of keert. Thuis-blijven, niet buitenshuis-werken is een keuze.
En niet de slimste keuze. Het gaat jarenlang goed, het gaat vaak goed, maar als het goed gaat, zit de vrouw met de teringsooi. En het is slim om dat te voorkomen!
Feit is dat er genoeg situaties zijn waarin er helemaal geen sprake is van een bewuste keuze: de mannelijke partner is hoofdverdiener en de vrouw kiest dan liever voor parttime werken of helemaal niét werken.
TO heeft dt niet duidelijk gemaakt, en dus mogen we sowieso (ver)oordelen.
Iemand die al die jaren niet gewerkt heeft, heeft een achterstand op de arbeidsmarkt. Ik zou adviseren je te melden bij de gemeentelijke maatschappelijke dienst. Zij kunnen je vertellen of je in aanmerking komt voor een uitkering, je doorverwijzen naar Werkplein, huisvesting etc.
Hoe je het ook went of keert. Thuis-blijven, niet buitenshuis-werken is een keuze.
En niet de slimste keuze. Het gaat jarenlang goed, het gaat vaak goed, maar als het goed gaat, zit de vrouw met de teringsooi. En het is slim om dat te voorkomen!
woensdag 22 juni 2011 om 14:56
Eens met Oriane en Evelyn Salt.
Ik snap ook werkelijk niet dat een vrouw zich in een afhankelijke positie manoeuvreert of laat manoeuvreren zodra er kinderen komen. Blijven werken en de zorg delen is niet de gemakkelijkste oplossing, wel de slimste. Dan heb je tenminste geen gat in je arbeidsverleden en/of een drempel tot de arbeidsmarkt als er een einde aan je relatie komt.
En 12 jaar (dat is geloof ik de maximale duur) partneralimentatie betalen, vind ik ook niet meer van deze tijd. Na 2 jaar moet een ex (of dat nu een man of vrouw is) toch wel in staat geacht worden op eigen benen te staan in plaats van op de ex partner te leunen.
Ik snap ook werkelijk niet dat een vrouw zich in een afhankelijke positie manoeuvreert of laat manoeuvreren zodra er kinderen komen. Blijven werken en de zorg delen is niet de gemakkelijkste oplossing, wel de slimste. Dan heb je tenminste geen gat in je arbeidsverleden en/of een drempel tot de arbeidsmarkt als er een einde aan je relatie komt.
En 12 jaar (dat is geloof ik de maximale duur) partneralimentatie betalen, vind ik ook niet meer van deze tijd. Na 2 jaar moet een ex (of dat nu een man of vrouw is) toch wel in staat geacht worden op eigen benen te staan in plaats van op de ex partner te leunen.
woensdag 22 juni 2011 om 14:56
quote:Oriane schreef op 22 juni 2011 @ 14:07:
Patchouli, het is een keuze om destijds thuis te blijven van beide. Net zoals ik een keuze maak door zelfstandig ondernemer te zijn. Als ik geen opdrachten meer binnen zou halen moet ik mij achter de oren krabben en mijn keuze herzien... en dus gaan voor een vaste baan bij wijze van. Het feit dat je ooit een keuze hebt gemaakt wil niet zeggen dat je je de rest van je leven aan die keuze kunt blijven vasthouden. De situatie vraagt om herziening en dat is niet meer dan logisch. Net zoals bij alles in het leven. En waarom zou het hier dan anders zijn?Het is inderdaad een keuze van beiden. En aan deze keuze zitten consequenties vast en risico's. En deze laatste twee komen vaak op conto van de thuis blijvende partner, als de zaken niet goed vast gelegd zijn (juridisch). Ik ben het helemaal met je eens, dat de situatie altijd kan veranderen. De keuze voor thuisblijven hoeft niet voor altijd te zijn. Toch is het niet zo simpel, dat bij een scheiding de thuisblijvende partner alles zo maar om kan gooien. Iemand heeft veel minder tot misschien geen werkervaring, dan de werkende partner. Geen loopbaan om op voort te borduren, terwijl de ander gewoon door gaat met zijn loopbaan/carriere. De thuisblijvende partner blijft ook nog eens in de meeste gevallen na de scheiding achter met de full time zorg voor de kinderen, omdat deze dit altijd al op zich heeft genomen. Maar mag nu ineens ook weer alleen de broek ophouden, terwijl we allemaal ook wel begrijpen, dat diegene niet ineens een wereldbaan te pakken zal krijgen, welke een prachtig salaris voor 2 dagen per week gaat opleveren. Die thuisblijvende partner zit met een dikke achterstand en met de gebakken peren. Dat het risico eenzijdig wordt gedragen vind ik niet fair. Daarom moeten de risico's gelijkmatiger verdeeld worden op juridische basis: huwelijk. De thuisvblijvende partner heeft mijns inziens in de constructie waar gezamenlijk voor is gekozen, recht op partner alimentatie en pensioen. Dat deze partner na de scheiding zich inzet voor een eigen inkomen, vind ik heel belangrijk, maar je kunt iemand niet ineens van het ene op het andere moment na meer dan 10 jaar thuis blijven, op zichzelft terug werpen en zeggen: zoek het vanaf nu alleen maar uit. In die zin ben ik voor partner alimentatie. Er zijn nou eenmaal gezinnen waar mensen kiezen voor de traditionele rolverderling, en ik vind niet dat slechts één partner daar de risico's van hoeft te dragen.
Patchouli, het is een keuze om destijds thuis te blijven van beide. Net zoals ik een keuze maak door zelfstandig ondernemer te zijn. Als ik geen opdrachten meer binnen zou halen moet ik mij achter de oren krabben en mijn keuze herzien... en dus gaan voor een vaste baan bij wijze van. Het feit dat je ooit een keuze hebt gemaakt wil niet zeggen dat je je de rest van je leven aan die keuze kunt blijven vasthouden. De situatie vraagt om herziening en dat is niet meer dan logisch. Net zoals bij alles in het leven. En waarom zou het hier dan anders zijn?Het is inderdaad een keuze van beiden. En aan deze keuze zitten consequenties vast en risico's. En deze laatste twee komen vaak op conto van de thuis blijvende partner, als de zaken niet goed vast gelegd zijn (juridisch). Ik ben het helemaal met je eens, dat de situatie altijd kan veranderen. De keuze voor thuisblijven hoeft niet voor altijd te zijn. Toch is het niet zo simpel, dat bij een scheiding de thuisblijvende partner alles zo maar om kan gooien. Iemand heeft veel minder tot misschien geen werkervaring, dan de werkende partner. Geen loopbaan om op voort te borduren, terwijl de ander gewoon door gaat met zijn loopbaan/carriere. De thuisblijvende partner blijft ook nog eens in de meeste gevallen na de scheiding achter met de full time zorg voor de kinderen, omdat deze dit altijd al op zich heeft genomen. Maar mag nu ineens ook weer alleen de broek ophouden, terwijl we allemaal ook wel begrijpen, dat diegene niet ineens een wereldbaan te pakken zal krijgen, welke een prachtig salaris voor 2 dagen per week gaat opleveren. Die thuisblijvende partner zit met een dikke achterstand en met de gebakken peren. Dat het risico eenzijdig wordt gedragen vind ik niet fair. Daarom moeten de risico's gelijkmatiger verdeeld worden op juridische basis: huwelijk. De thuisvblijvende partner heeft mijns inziens in de constructie waar gezamenlijk voor is gekozen, recht op partner alimentatie en pensioen. Dat deze partner na de scheiding zich inzet voor een eigen inkomen, vind ik heel belangrijk, maar je kunt iemand niet ineens van het ene op het andere moment na meer dan 10 jaar thuis blijven, op zichzelft terug werpen en zeggen: zoek het vanaf nu alleen maar uit. In die zin ben ik voor partner alimentatie. Er zijn nou eenmaal gezinnen waar mensen kiezen voor de traditionele rolverderling, en ik vind niet dat slechts één partner daar de risico's van hoeft te dragen.
woensdag 22 juni 2011 om 14:57
quote:Oriane schreef op 22 juni 2011 @ 14:53:
[...]
En ik vind dus niet dat ze daar recht op heeft. Als ze gezond van lijf en leden is moet ze gewoon, net als elk ander gezond mens.. aan de bak en haar eigen centen verdienen. Basta. Niks niet steun trekken omdat je het nu eenmaal fijner vind om thuis te zitten omdat je dat nu eenmaal zo gewend bent. Wat een onzin. De Bijstand is er voor mensen die echt niet kunnen. DIE hebben er recht op. Niet moeders die liever thuis willen blijven. Lieverkoekjes worden niet gebakken.
Maar Oriane, zo werkt het toch ook niet?
Als je in de bijstand komt heb je meer plichten dan rechten hoor.
De plicht is idd dat je zo snel mogelijk weer zelfvoorzienend gaat worden.
Het is een tijdelijk vangnet, niemand die gezond is van lijf en leden trekt onbekommerd bijstand.
[...]
En ik vind dus niet dat ze daar recht op heeft. Als ze gezond van lijf en leden is moet ze gewoon, net als elk ander gezond mens.. aan de bak en haar eigen centen verdienen. Basta. Niks niet steun trekken omdat je het nu eenmaal fijner vind om thuis te zitten omdat je dat nu eenmaal zo gewend bent. Wat een onzin. De Bijstand is er voor mensen die echt niet kunnen. DIE hebben er recht op. Niet moeders die liever thuis willen blijven. Lieverkoekjes worden niet gebakken.
Maar Oriane, zo werkt het toch ook niet?
Als je in de bijstand komt heb je meer plichten dan rechten hoor.
De plicht is idd dat je zo snel mogelijk weer zelfvoorzienend gaat worden.
Het is een tijdelijk vangnet, niemand die gezond is van lijf en leden trekt onbekommerd bijstand.
woensdag 22 juni 2011 om 14:58
quote:iry schreef op 22 juni 2011 @ 14:52:
[...]
Hmm.dat laatste durf ik wel in twijfel te trekken.
Ik denk dat nog veel mannen heel graag zich vol op hun werk willen storten.
Met name diegene die zich aan de top willen brengen of zijn.
Dan blijft er weinig ruimte over voor verdeling van zorgtaken en is het denk ik heel welkom iemand daarvoor thuis te hebben zitten.
En of je het gewoon maar oke vindt of het goed doorsproken hebt samen, doet niet af aan dat het nog atijd beider keuze is. Het zegt slechts hoe deze in stand gekomen is.
maar zou je het niet eens zijn,dan laat je je horen, niet achteraf zeggen ik had het liever anders gezien.
Zowel mijn man als ik werken Fulltime. Eenmaal thuis doen we samen de zorg. Het is niet zo dat de een thuis moet blijven omdat de ander moet werken.
Daarnaast, een keuze is altijd onderhevig aan omstandigheden. je kunt niet je leven lang vasthouden aan een keuze die je destijds hebt gemaakt als de situatie inmiddels is veranderd. Dan wordt het gewoon tijd om de feiten onder ogen te zien en te beseffen dat je gewoon moet werken. De ex van TO verdient 2800 euro. Daar betaalt hij zometeen kinderalimentatie van. En had TO getrouwd geweest (dat is ze niet dus het hele PA verhaal gaat sowieso niet op hier) had ze misschien nog een 300 euro gehad wellicht? Niet genoeg om van te kunnen leven. Ook dan had ze gewoon aan het werk gemoeten. haar kinderen zijn oud genoeg en keuze heeft ze dus gewoon niet.
[...]
Hmm.dat laatste durf ik wel in twijfel te trekken.
Ik denk dat nog veel mannen heel graag zich vol op hun werk willen storten.
Met name diegene die zich aan de top willen brengen of zijn.
Dan blijft er weinig ruimte over voor verdeling van zorgtaken en is het denk ik heel welkom iemand daarvoor thuis te hebben zitten.
En of je het gewoon maar oke vindt of het goed doorsproken hebt samen, doet niet af aan dat het nog atijd beider keuze is. Het zegt slechts hoe deze in stand gekomen is.
maar zou je het niet eens zijn,dan laat je je horen, niet achteraf zeggen ik had het liever anders gezien.
Zowel mijn man als ik werken Fulltime. Eenmaal thuis doen we samen de zorg. Het is niet zo dat de een thuis moet blijven omdat de ander moet werken.
Daarnaast, een keuze is altijd onderhevig aan omstandigheden. je kunt niet je leven lang vasthouden aan een keuze die je destijds hebt gemaakt als de situatie inmiddels is veranderd. Dan wordt het gewoon tijd om de feiten onder ogen te zien en te beseffen dat je gewoon moet werken. De ex van TO verdient 2800 euro. Daar betaalt hij zometeen kinderalimentatie van. En had TO getrouwd geweest (dat is ze niet dus het hele PA verhaal gaat sowieso niet op hier) had ze misschien nog een 300 euro gehad wellicht? Niet genoeg om van te kunnen leven. Ook dan had ze gewoon aan het werk gemoeten. haar kinderen zijn oud genoeg en keuze heeft ze dus gewoon niet.
