Afvallen d.m.v. operatie (maagband, GBP of sleeve) deel 4!

P.S. let niet op de vauten ik ben blond en nog niet helemaal up to date

Hahahahahahaha!

Brendah, ik ga morgen weer aan het werk. Niet het 'gewone' werk wat ik doe (huishoudelijke hulp in de thuiszorg) maar alternatief werk. Ben wel blij dat ik weer wat kan doen. Ben een beetje klaar met thuis zitten.

Met de misselijkheid gaat het ook goed. Ik denk dat ik gewoon last heb gehad van verkeerd eten. Het is voor mij nu elke keer een ontdekking wat ik wel en niet kan eten. Dus weer iets ontdekt wat niet gaat. Gelukkig ben ik er nu overheen en kan ik ook weer naar de wc.



Wel erg vervelend dat je weer een afwijzing hebt. Ik hoop dat je snel een positieve reactie krijgt!



Hoi Wapiti. Het is inderdaad erg veel waar je over na denkt voordat je een besluit tot GPB of bandje neemt. Maar als je je goed laat voorlichten zul je antwoord vinden op al je vragen. En Brendah heeft er ook al een groot aantal uitgelegd. Ik vind het wel heel verstandig en goed dat je over andere mogelijkheden nadenkt dan je leven te blijven leven zoals het nu gaat. Je neemt misschien een hele grote en belangrijke stap, maar als het resultaat positief is, zal je leven ook in positieve zin veranderen. Ik hoop dat dit goed overkomt. Ik bedoel het positief. Sterkte met je beslissing!

Bedankt meiden voor jullie uitleg! Heb me vanmiddag (na enkele van jullie posts en een gesprek met de zorgconsulent van mijn verzekeraar) aangemeld! (Uiteraard eerst voor de intake enz enz dus ik ben er nog lange niet.) Maar de eerste stap is gezet en het spookt al de hele dag door mijn hoofd.



Het is overigens het Catharina geworden omdat ik daar minder wachttijd heb dan in Arnhem. (Ik zit momenteel zonder werk, dus (nu nog) alle tijd hiervoor en vandaar dus die keus voor Eindhoven. Ik kan overigens altijd nog switchen mocht het gevoel niet goed zijn. Maar de ervaringen met beide ziekenhuizen was prima volgens de consulent.) Ik zie dus wat er op me afkomt...(Maar goed jullie hebben al een tipje van de sluier opgelicht. )



Ik zal hier af en toe blijven meelezen, maar kan nog niet zeggen of ik een heul actieve schrijfster hier word. (Hopelijk is dat niet erg.) Ligt niet aan jullie maar meer aan mijn discipline hoor.

Maar zal jullie wel op de hoogte houden van mijn traject. (Dat ben ik wel aan jullie verschuldigd.)

quote:M@rtje24 schreef op 19 februari 2013 @ 15:43:

Hoi Wapiti. Het is inderdaad erg veel waar je over na denkt voordat je een besluit tot GPB of bandje neemt. Maar als je je goed laat voorlichten zul je antwoord vinden op al je vragen. En Brendah heeft er ook al een groot aantal uitgelegd. Ik vind het wel heel verstandig en goed dat je over andere mogelijkheden nadenkt dan je leven te blijven leven zoals het nu gaat. Je neemt misschien een hele grote en belangrijke stap, maar als het resultaat positief is, zal je leven ook in positieve zin veranderen. Ik hoop dat dit goed overkomt. Ik bedoel het positief. Sterkte met je beslissing!



Dank je voor je woorden. komt helemaal goed over hoor. (Don't worry.) Ik begrijp wel wat je bedoelt en denk dat dit voor iedereen hier geldt. Het afgelopen jaar was overigens een jaar van belangrijke keuzes voor mezelf (weggaan bij mijn oude werkgever (niet vrijwillig) en kiezen voor mijn gezondheid= leven naar mijn aandoening (aangepast bedoel ik) ) en daarom nu een volgende stap. De vorige beslissingen zijn me goed bevallen en hopelijk deze ook.



voor jullie dames!

Ohhhh, gisteren en vandaag weer gewerkt, voor het eerst in 4 weken. Ik ben kapot. Niet meer vooruit te branden. Viel toch vies tegen! Ga nu maar eerst even lekker op de bank liggen....

Hoe lang duur het na de operatie voor je alles weer mag?

hallo dames, effe een kleine update van mijn kant:



Vorige week maandag ben ik super enthousiast begonnen met sporten op de sportschool...ik voelde me goed, ik voelde me fit en had er erg zin in. Maandag ging goed, 2 keer 15 minuten loopband, goed begin en niet te overbelastend.

Dinsdagochtend weer goed gemotiveerd naar de sportschool, 15 minuten loopband, 15 minuten hometrainer en weer 15 minuten loopband.

In de loop van de dag steeds meer pijnklachten links net boven de maagruimte...en het werd maar erger en erger en erger...nog veel erger dan de momenten na de operatie...wat was er toch gebeurd...ik had geen koorts, was niet duizelig of misselijk, ik had alleen een enorme stekende en snijdende pijn, zo erg dat mijn adem stokte...uiteindelijk heeft mijn man om 1.00 's nachts de eerste hulp gebeld met de vraag hoe of wat, er werd geadviseerd om dubbele portie pijnstillers in te nemen maar als echt niet zou gaan konden we meteen komen.

Uiteindelijk lag ik om 6.00 's morgens op een kamer op de eerste hulp en werden direct alle controlers uitgevoerd en bloed afgenomen...en een echo...en wat bleek nou: een gescheurde spier...net onder de 2de snee van links en net boven de maagruimte...een behoorlijk onhandige plek!!! Nu inmiddels iets meer dan een week verder...nog steeds erg veel pijn, slik de heled dag door pijnstillers, slaap heel slecht, beweeg heel moeilijk, alleen als ik rechtop sta, heb ik geen pijn, zitten, opstaan, bukken, draaien, liggen, alles doet pijn

Op zich gaat eten en drinken redelijk, maar omdat ik niet lekker in me vel zit, heb ik eigenlijk minder trek dan ik misschien zou moeten hebben

Al met al voel me erg ongemakkelijk en eigenlijk ook een beetje ongelukkig. Ik weet dat het goed gaat komen, maar ik baal gewoon heel erg van het feit dat mijn motivatie en enthousiasme elke keer weer tegenslag krijgen...

1 positief ding is wel dat ik ondertussen 8 kilo lichter ben

had misschien meer geweest als ik had kunnen sporten, maar dat neemt niet weg dat 8 kilo in bijna 3 weken (maandag gewogen) gewoon voor mijn doen erg goed is



lieve groet aan iedereen!!!

Ooooh wat een pijn Ozlem ik heb zeer met je te doen meid. Ik hoop dat mij dat bespaard zal blijven. Maar ik vind: "niet overbelasten". Net zoiets als kalm aan doen. Dus al die 15 min is misschien toch net te veel geweest. Jammer je was zo lekker bezig, en op de goede weg. En - 8 kilo in 3 weken. Is toch geweldig!! Ik wou dat ik al zo ver was. Ik kreeg gisteren een brief van de cardioloog van het Rijnstate ziekenhuis moet maandagmorgen om 9 uur al daar zijn.(Moet er wel een uur en dertig mijn voor rijden ). Het gaat schijnbaar ook hier snel. Vorige week ben ik nog bij mijn eigen cardioloog geweest. Maar in Arnhem moeten ze weer alles opnieuw weten. Moet toch geld kosten niet dan? Meid ik wens je hel veel sterkte, en minder pijn. En een heel goed weekend.

@ Wapiti: wat spannend zeg, zie dat jij ook in het catharina word geholpen.



Ik heb net de eerste gesprekken gehad met psycholoog, obesitas verpleegkundige en de diëtist, ook zijn er 10 buisjes bloed geprikt.



Krijg over 4 weken te horen, of ik een officiële GO krijg voor de operatie.

Gelukkig vertelde ze mij al (tussen neus en lippen) dat ze geen reden zagen om mij niet te opereren, natuurlijk moeten ze niks vreemd vinden in mijn bloed, en hebben ze nog teamoverleg.

Maar in het positiefste geval kan ik al binnen 6-8 weken geholpen worden.



Echt super spannend vind ik het wel, ook vroegen ze of ik voorkeur had voor gbp of sleeve, best moeilijk om zelf een keuze te maken, ze zeiden dat ik mijn geval alle2 de ingrepen goed zouden kunnen.



Ieder geval super spannend allemaal, wanneer denk jij geholpen te worden, weet je dat al?

En ook door Dokter Smulders?



Gr Manonnos

Manonnos: fijn iemand die ook in Eindhoven 'zit'! Ik heb vandaag pas de vragenlijsten opgestuurd en zit dus echt aan het begin. (Vorige week heb ik het pas voor het eerst te berde gebracht bij mijn huisarts.)

Fijn dat ze jou wel min of meer hebben laten weten dat het een GO wordt. Dat maakt het de komende vier weken hopelijk wat minder onzeker.



Hoe lang duurde alles bij jou en dan bedoel ik:

-eerste gesprek na insturen vragenlijst;

- tijd tot de eerste screeningsafspraken;

- tijd tussen de screeningsafspraken?



Naar aanleiding van het gesprek met de dame aan de telefoon reken ik vanaf nu (insturen vragenlijst) op ca. 6 maanden voordat ik geopereerd zou (kunnen) gaan worden. (Heb dus ook geen GO dus wie weet krijg ik die wel niet.)



Dat is trouwens ook iets wat ik me afvroeg: wat zijn risicofactoren om geen GO te krijgen en hoeveel mensen overkomt dit? (Maw hoe groot is die kans?)



En hoe lang mag je eigenlijk niet werken? (Na een maagband OP maar ook na bijv een GBP-OP.) Heb nu wel geen werk, maar blijf wel op zoek zijn naar werk. (Iig totdat ik een GO heb. Dan zou ik denk ik stoppen met solliciteren. Maar nu is nog niet gezegd dat ik geen GO krijg en daarom solliciteer ik vrolijk (ahum) verder.)



@Coral: succes/sterkte maandag! (Als je hier uit de regio (ten zuiden van Arnhem) komt ook veel sterkte onderweg.)



@Özlem voor jou ook sterkte...

bedankt dames voor de lieve woorden en de knuffel



jullie in ieder geval heel veel succes met het traject...zooo spannend allemaal, voor je het weet is het zover en kunnenn jullie ook starten met een nieuw leven, want onderschat het niet...en ik hoop voor jullie dat er geen tegenslag komt!!!



liefs

quote:@Coral: succes/sterkte maandag! (Als je hier uit de regio (ten zuiden van Arnhem) komt ook veel sterkte:Ik kom meer uit het oosten.

quote:@Coral: succes/sterkte maandag! (Als je hier uit de regio (ten zuiden van Arnhem) komt ook veel sterkte:Ik kom meer uit het oosten.

Wat is een GO?

Hoi Wapiti, (en de rest van de dames natuurlijk)



Even kijken waar ik moet beginnen, met het beantwoorden van je vragen



Ik zat 22 jan. bij de huisarts, doorverwijzing gekregen, heeft hij meteen door gestuurd naar het Catharina.

Toen heb ik daar zelf meteen achteraan gebeld, om beetje informatie op te vragen.

Dag later 23 januari kreeg ik al de vragenlijst in de brievenbus.

Meteen ingevuld (zal hier echt rustig voor gaan zitten) en die zelfde dag terug gestuurd.



Weer paar dagen later kreeg ik meteen de afsprakenkaart in de bus, 26 Februari had ik mijn eerste afspraak.

Nu was er iemand uitgevallen, en belde ze mij op, of ik toevallig deze week al kon!Daar was ik echt super blij mee, want ben er helemaal klaar mee, en was de dagen aan het aftellen.



afgelopen week heb ik dus de info ochtend gehad, persoonlijk gesprek met de diëtist, psycholoog en de obesitas verpleegkundige. en daarna bloed geprikt.



meteen kreeg ik een afsprakenkaart mee, dat ik precies over 1 maand weer terug moet komen.

Ze hebben dan teamoverleg gehad, en de bloedverslagen van het lab zijn dan binnen.

Ook krijg ik die dag te horen of ik geopereerd kan worden.

Zo ja, dan kan ik meteen met de chiurg een afspraak maken, voor de operatie datum.

Dan ligt het eraan, hoe druk hij het heeft, en wanneer hij plek heeft.

Dat kan binnen 2 weken, maar ook 2 maanden zijn.

Catharina, staat er bekend om, dat de wachttijden kort zijn, en als alles goed is, je best snel geholpen kan worden.



Als ze nu zeggen, dat ik niet meteen een GO krijg, dan is dat niet zonder reden, het kan zijn, dat ik nog moet werken, met psycholoog of diëtist aan mijn voedingspatroon of aan het psychische gedeelte.



Dit doen ze niet voor niks, dit vooral om de operatie een succes te geven.

Er zijn mensen die denken dat dit een wondermiddel is, en dat je dan alles kan doen en laten wat je wilt.

Maar dat is zeker niet zo, tuurlijk val je in het begin af, gewoon weg, omdat je bijna niks binnen krijgt, en je echt openieuw moet gaan leren eten.

Wel is het heel belangrijk omdat je maag de inhoud krijgt van een ei (gbp) je de goede voedingsstoffen binnen krijgt, want er kan al zoweinig naar binnen, dus dit is heel belangrijk.

Ook als je nog last hebt van eetbuien, is dat heel erg gevaarlijk, die gaan namelijk niet weg als je geopereerd bent, want dat word aangestuurd vanuit je hoofd.

Als je dan echt veel eet, kan je maag scheuren, en dan kan je wel bedenken, hoe dat kan eindigen.



Het is dus echt heel erg belangrijk dat je echt je levenspatroon aan wilt passen, en je daar ook echt klaar voor bent.



Bij mij vroegen ze of ik voorkeur had voor een operatie gbp of sleeve, ik zelf heb een beter gevoel bij de gbp, maag word kleiner als met de sleeve, en als je te veel zoet eet, word je gestraft door je eigen lichaam door een dumping (en dat wil niemand) ik ben een zoetekauw, dus voor mij een extra stok achter de deur.

Ook voeren ze de gbp alheel wat jaren uit, en de sleeve is iets van de laatste jaren, dus nog geen resultaten op lange termijn, ik ben nog jong 27, dus geeft mij gbp meer vertrouwen.(maar dat is voor iedereen persoonlijk natuurlijk) en altijd bepaald de chirurg natuurlijk het advies welke ingreep.



Veel mensen zijn bang om afgekeurd te worden (incl. ik zelf) maar ze zeiden dat dit bijna nooit gebeurd, alleen dat er wel eens wat meer sessies worden afgesproken met de diëtist of psycholoog, om je zo goed mogelijk voor te bereiden.



Ik hoop, dat ik je zo genoeg heb geïnformeerd, als er nog vragen zijn hoor ik het graag.



Groetjes

Manonnos: dank voor je uitleg. Heel fijn. En goed om te horen dat het bij jou zo snel is gegaan! (Mag bij mij ook wel vooral omdat ik nu alle tijd heb en dus altijd kan, haha. Dus zal wel aangeven dat ze mij wel ergens tussen mogen proppen als iemand uitvalt. )



De vragenlijst heb ik idd al ingevuld. Ben daarin ook heel eerlijk geweest. (Mag soms weleens jokken over mijn gewicht als dit niet zo belangrijk is.) Vond alleen die vraag van vreetbuien zo vaag. Wat is een vreetbui? Voor mij is het als ik een pak koekjes opeet (met 6 koekjes erin) en voor een ander is dat als diegene alles opeet wat los en vastzit. Dat laatste heb ik dus niet, maar dat eerste wel. Maar goed veel van mijn slanke vriendinnen hebben dat ook.



Jij bent dus ook een zoetekauw? Ik dus ook! (Soms denk ik dat ik een uitstervend ras ben daarin.) Mij maak je niet blij met kaas en worst (of chips) en dus heb ik ook geen atkins ofzo gedaan want die dingen die je dan mag eten, lust ik gewoonweg niet (of niet zo graag). Fijn dat je daarom jouw overweging uiteenzet. Ik herken me daar wel in.



Toen ik die lijst invulde kreeg ik zelf ook wat meer inzicht in bepaalde dingen. Dat bij mij bijv meespeelt dat ik altijd trek heb. Ook na een maaltijd. Daarom snaai ik tussendoor ook. Ik verwacht zelf dus dat ik bij bij een GBP (of iets anders) dus niet meer kan snaaien en me dus alleen kan beperken tot de gewone maaltijden (ontbijt, lunch en avondeten) hoeveel dat dan ook mag zijn. (Die maaltijden nuttig ik nu ook altijd al en ik eet dan gewoon gezond.)



En verder vind ik die screening prima. Ga zelf liever niet over een nacht ijs. (In het algemeen niet maar in dit geval helemaal niet.)



Doordat ik een paar jaar geleden een buikoperatie (geen kijkoperatie) heb gehad en het heel lang duurde voordat ik de oude was (oa. door de narcose) denk ik er ook niet al te licht over, denk ik. Door die buikoperatie wilde ik eerst liever een maagbandje omdat je dan niet zo'n zware operatie hebt. Maar nu neig ik al meer naar GBP (zeker naar wat jij Manonnas schrijft).



Wat ik me trouwens afvroeg (algemene vraag): iedereen die geholpen wordt (zo noem ik het ff) heeft wel een ander BMI. Hoe wordt dan bepaald hoe groot bijv. de verkleining wordt? Of is dat altijd hetzelfde? Ik kan me nl ook voorstellen dat de een heeeeel veel afvalt en dus onder het gezonde gewicht mss uitkomt (extreem gezegd) terwijl de ander minimaal (wat dat ook moge zijn) afvalt. Kan men (de artsen) dit ook nog sturen? (Bijv. nav BMI.)

quote:coral schreef op 23 februari 2013 @ 10:25:

Wat is een GO?Gewoon een goedkeuring. (Een go zeg maar van het Engelse ww to go.) Het was dus niet zo'n wilde/ingewikkelde verklaring.

quote:Ozlem schreef op 22 februari 2013 @ 20:08:

bedankt dames voor de lieve woorden en de knuffel



jullie in ieder geval heel veel succes met het traject...zooo spannend allemaal, voor je het weet is het zover en kunnenn jullie ook starten met een nieuw leven, want onderschat het niet...en ik hoop voor jullie dat er geen tegenslag komt!!!



liefsGoed dat je ons er nog op wijst. Als ik voor mezelf spreek: voor mij is het glas altijd halfvol, haha. Dus ik houd er al (bijna) rekening mee dat als er complicaties optreden die bij mij wel zullen optreden. (Heel extreem neergezet.) Maar idd ik denk er iig niet te licht over. Ben zelf niet zo bang voor de OP (want al eerder een zware OP gehad) maar ben bang voor complicaties of andere tegenslagen. Dit is ook reden dat ik zoveel mogelijk wil weten. (Heb ook al een opschrijfboekje met vragen voor de artsen.) En als ik twijfel dan doe ik het niet. (En dat terwijl ik het heel erg graag wil!!) Maar het gaat om mijn gezondheid. (Aan de andere kant, brengt mijn morbide obesitas ook gevaren en risico's met zich mee en dat geldt ook voor operaties in het algemeen.)

Ik heb gevraagd wat een vreetbui is. De dietiste zei,: een vreetbui is als je gegeten hebt, er nog een stuk kaas tegen aan gooit. En nog de hele koelkast plundert. Of alle chips opeet. Een paar plakken chocola. En dan krijg je dorst. Dan wil je je vado drankje of je neemt alcohol. Dan wordt je midden in de nacht wakker. En heb ke spijt dat je dat allemaal opgegeten en gedronken heb. Dan vind jij, je zelf zo zielig. En kan er weer een vreet bui aan komen.

Dus die 6 koekjes van jou is echt geen vreet bui. Maar niet elke dagi doen hè!

Hoi Wapiti,



Wat goed dat je er zo goed over nadenkt, het is ook een hele ingrijpende ingreep, waar je de rest van je leven mee moet weten om te gaan.



Ik zou zeggen, wacht even rustig af, tot je opgeroepen word, dat is ongeveer 4 weken, nadat je de vragenlijst hebt terug gestuurd.

En vraag daar, precies wat je allemaal wilt weten, ook goed dat je alles wat je wilt weten op hebt geschreven, dat had ik ook gedaan namelijk.



De arts bepaald natuurlijk welke ingreep hij wilt uitvoeren, maar als het inderdaad alle2 kan, kun je zelf kiezen.

Er word ook rekening gehouden met eerdere operatie,s ivm littekenweefsel enz. Het kan gerust dat je voor een gbp de operatie zaal in gaat, en er uiteindelijk met een sleeve uit komt, de arts kijkt wat het beste is.



zoals jij je eetbui opnoemt, 6 koekjes eten, zo heb ik ze ook gehad, gelukkig nu minder, omdat ik er beter mee weet om te gaan, voor mij gevoel waren het ook meer snaaibuien, ipv eetbuien. Toch moet je deze niet negeren, want is wel belangrijk dat je hier mee weet om te gaan, want dit kan je maag na de operatie echt niet meer verdragen, en doet waarschijnlijk heel erg pijn. (voor mij een goede straf om dit niet te doen)



Je bmi hangt wel af, van het advies welke operatie het beste is voor je, maar daar verteld de arts of verpleegkundige je alles over.



Dit filmpje, heeft mij overtuigd:



http://www.youtube.com/watch?v=56xRF1A3wbc



Zij is de obesitas verpleegkundige die de voorlichting geeft, en zelf dus ook een gbp heeft ondergaan.



IK zou zeggen, zet je geluid aan, en kijk hier even na.



p.s Ik heb ook nog niet oficieel een go, en ook nog geen operatie datum, dus kan best zijn dat het nog tegen gaat vallen, qua wachttijd.



Groetjes

pffff nieuwe namen hier dus. ik heb straks in januari 2 jaar een gbp, ben 35kg lichter, en moet er gewoon aan blijven werken om dat zo te houden. dus wel nog altijd opletten met eten. en nee, je wordt niet meer automatisch beroerd bij elk zoet ding hoor....ik kan best iets zoets eten, maar dan minder.

op dit moment heb ik problemen met mijn bloedwaardes, vooral het calcium gehalte. daarbij de laatste 2 weken rare capriolen qua suikerspiegel....zomaar ineens 2.2 waar je dus heel beroerd van wordt en dan weer onverwacht ineens in de 11.....

er gebeurt dus van alles in je lijf na de operatie. ik heb bijna een jaar moeten wachten tot het zover was,en dat was achteraf heel goed. tijd om na te denken. want ja, er gaan mensen dood na deze operatie....en dat risico moet je willen nemen. ik heb een goede voorberieding gehad, zorg dat je die ook krijgt, en dat je een beetje weet wat je kunt verwachten. sommigen kotsen weken- of zelfs jarenlang . het is geen wondermiddel !!!

nee , ik heb geen spijt, maar de impact van deze ingreep is groter dan je denkt...het zet je hele leven op de kop, dus neem de tijd !!!!

Majesteit: dank voor je extra info. Heel goed wat jij hier aanstipt. Als je dit vooraf allemaal had geweten, had je het dan ook gedaan?

quote:majesteit schreef op 24 februari 2013 @ 19:27:

pffff nieuwe namen hier dus. ik heb straks in januari 2 jaar een gbp, ben 35kg lichter, en moet er gewoon aan blijven werken om dat zo te houden. dus wel nog altijd opletten met eten. en nee, je wordt niet meer automatisch beroerd bij elk zoet ding hoor....ik kan best iets zoets eten, maar dan minder.

op dit moment heb ik problemen met mijn bloedwaardes, vooral het calcium gehalte. daarbij de laatste 2 weken rare capriolen qua suikerspiegel....zomaar ineens 2.2 waar je dus heel beroerd van wordt en dan weer onverwacht ineens in de 11.....

er gebeurt dus van alles in je lijf na de operatie. ik heb bijna een jaar moeten wachten tot het zover was,en dat was achteraf heel goed. tijd om na te denken. want ja, er gaan mensen dood na deze operatie....en dat risico moet je willen nemen. ik heb een goede voorberieding gehad, zorg dat je die ook krijgt, en dat je een beetje weet wat je kunt verwachten. sommigen kotsen weken- of zelfs jarenlang . het is geen wondermiddel !!!

nee , ik heb geen spijt, maar de impact van deze ingreep is groter dan je denkt...het zet je hele leven op de kop, dus neem de tijd !!!!





Dit is dus wat ik momenteel meemaak!!! Ook al ben je zo goed voorbereid, heb je diverse mensen gesproken die in de afgelopen jaren een sleeve of bypass hebben laten doen, alle info, alle gesprekken,...en toch heb ik het gevoel dat ik de boel onderschat heb...!!!

Ik heb ook absoluut geen spijt en ik weet dat ik over een tijdje mezelf veel gelukkiger ga voelen, en dat mijn leven stukken makkelijker wordt maar voor nu is het echt heftig; 1 klein hapje echt maar 1 klein hapje of slokje te veel en ik voel me vreselijk beroerd...kan absoluut niet genieten van eten en drinken, en dan heb ik het effe niet over die ellendige spierscheur



en ondertussen 10 kg lichter