Gezondheid
alle pijlers
Borstkanker, wie wil meekletsen?
woensdag 3 januari 2018 20:47
2 Man en 'n echoapparaat waren er nodig om dat infuus fatsoenlijk in m'n arm te steken. En aangezien ze een aantal keer misprikten en wel vloeistof inspoten om te checken of ie goed zat, heb ik nu 'n dikke pijnlijke arm. Maar dat warme gevoel vond ik niet heel vervelend. Voelde in elk geval niet of ik moest plassen maar gewoon lekker warm in die koude ruimte.
vrijdag 12 januari 2018 11:00
Succes maandag!
Ik zit nu in het ziekenhuis waar van alles mis gaat. Man naast mij zit al een uur op zn infuus te wachten wat het lab niet klaar had gemaakt, mijn bloed is nog niet eens verstuurd want de stickers kunnen niet geprint worden. Personeel wat echt zn best doet maar het nu al zat is. Gezellig hier dus
Ik zit nu in het ziekenhuis waar van alles mis gaat. Man naast mij zit al een uur op zn infuus te wachten wat het lab niet klaar had gemaakt, mijn bloed is nog niet eens verstuurd want de stickers kunnen niet geprint worden. Personeel wat echt zn best doet maar het nu al zat is. Gezellig hier dus
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
vrijdag 12 januari 2018 11:02
vrijdag 12 januari 2018 13:26
Geen kinkhoest hier gelukkig. Ook geen longontsteking. Gewoon een verkoudheid die heel erg hard aankomt. Nu even afwachten wat het ziekenhuis ermee wil: kan zijn dat ik met de pillen moet stoppen totdat het beter gaat. Ben echt gesloopt. Kom nauwelijks uit mn hoestbuien en slaap haast niet.
Gatver, wat een gedoe Anna. In mijn ziekenhuis zijn ze op een nieuw systeem overgestapt, dat is ook aldoor gedoe met stickertjes, opdrachten in het systeem en medewerkers die hun weg nog moeten vinden.
Rb, fijn dat er in ieder geval niets verontrustend uit de scan is gekomen. Sterkte voor maandag!
Gatver, wat een gedoe Anna. In mijn ziekenhuis zijn ze op een nieuw systeem overgestapt, dat is ook aldoor gedoe met stickertjes, opdrachten in het systeem en medewerkers die hun weg nog moeten vinden.
Rb, fijn dat er in ieder geval niets verontrustend uit de scan is gekomen. Sterkte voor maandag!
maandag 15 januari 2018 14:07
Weer tijd geleden. Heb afgelopen vrijdag tweede chemo gehad. 1 ste met hoofdkoeling waar ik zo naar van werd dat ik besloten heb verder geen hoofdkoeling te doen.
Wel erg moe van chemo misselijkheid valt mee. Moet zeggen wel last had van infuus prikken gewoon 4 keer dat misging.
Heb ook botpunctie gehad uitzaaiing is zelfde als borst op mri bleken het er 2 te zijn ipv 3.
Heb nu om 2 weken chemo hoor bij volgende chemo of ik aan onderzoek mee kan doen in avl moet er hrd in tumor zitten.
Vind knap hoe jullie er allemaal mee omgaan leef nu beetje van dag tot dag
Wel erg moe van chemo misselijkheid valt mee. Moet zeggen wel last had van infuus prikken gewoon 4 keer dat misging.
Heb ook botpunctie gehad uitzaaiing is zelfde als borst op mri bleken het er 2 te zijn ipv 3.
Heb nu om 2 weken chemo hoor bij volgende chemo of ik aan onderzoek mee kan doen in avl moet er hrd in tumor zitten.
Vind knap hoe jullie er allemaal mee omgaan leef nu beetje van dag tot dag
maandag 15 januari 2018 14:22
Sterkte vandaag RB! Is hij (zij?) er al uit?
SB: hier zijn ze inderdaad ook op een ander computersysteem overgestapt een paar maande terug. En dat werkt nog steeds niet altijd even soepel (netjes uitgedrukt).
Uiteindelijk liep alles zo uit dat man mij alleen achter heeft gelaten om kinderen uit school te halen, dat ik toen pillen en broodjes heb gehaald (was tas vergeten, dus moest nog m;n jaszakken leeggrabbelen voor de broodjes), zodat hij mij met 2 kinderen weer op kon halen, oudste in de auto een broodje kon eten en we hem daarna weer op tijd op school af konden zetten.
Maar goed nieuws: bloedplaatjes waren weer hoog genoeg voor de chemo!
Hopemar: Naar dat je zo naar werd van de hoofdhuidkoeling. Wel fijn dat misselijkheid meevalt. Ik was de eerste chemo heel misselijk, toen bleek dat ik misselijk werd van de medicijnen die ik moest slikken tegen de bijwerkingen van de anti-misselijkheidsmedicijnen *zoekt rollende ogen smiley maar kan hem niet vinden*
Toen ik daarmee stopte ging het een stuk beter en had ik na elke chemo honger als een paard! Zolang het maar veel en vet was
En dat wij er zo goed mee omgaan..... tja.... ik denk dat dat komt omdat wij er al langer inzitten. Na een tijdje wordt het 'gewoon'. Als ik voor mezelf terugkijk waren de eerste maanden een soort combi van een roes en een emotionele achtbaan. Ik kan me nog 1 keer heel goed herinneren dat ik in het ziekenhuis 4 uur lang heb zitten janken. En dan niet een beetje snotteren, maar echt het ongegeneerde alles eruitgooijanken. Dat ik na afloop per ongeluk een gesprek opving "was dat die vrouw die zo moest huilen? Oh, wat was dat erg he? Ik had zo met haar te doen. En ik kon helemaal niets anders doen dan subtiel een doos tissues neerzetten."
SB: hier zijn ze inderdaad ook op een ander computersysteem overgestapt een paar maande terug. En dat werkt nog steeds niet altijd even soepel (netjes uitgedrukt).
Uiteindelijk liep alles zo uit dat man mij alleen achter heeft gelaten om kinderen uit school te halen, dat ik toen pillen en broodjes heb gehaald (was tas vergeten, dus moest nog m;n jaszakken leeggrabbelen voor de broodjes), zodat hij mij met 2 kinderen weer op kon halen, oudste in de auto een broodje kon eten en we hem daarna weer op tijd op school af konden zetten.
Maar goed nieuws: bloedplaatjes waren weer hoog genoeg voor de chemo!
Hopemar: Naar dat je zo naar werd van de hoofdhuidkoeling. Wel fijn dat misselijkheid meevalt. Ik was de eerste chemo heel misselijk, toen bleek dat ik misselijk werd van de medicijnen die ik moest slikken tegen de bijwerkingen van de anti-misselijkheidsmedicijnen *zoekt rollende ogen smiley maar kan hem niet vinden*
Toen ik daarmee stopte ging het een stuk beter en had ik na elke chemo honger als een paard! Zolang het maar veel en vet was
En dat wij er zo goed mee omgaan..... tja.... ik denk dat dat komt omdat wij er al langer inzitten. Na een tijdje wordt het 'gewoon'. Als ik voor mezelf terugkijk waren de eerste maanden een soort combi van een roes en een emotionele achtbaan. Ik kan me nog 1 keer heel goed herinneren dat ik in het ziekenhuis 4 uur lang heb zitten janken. En dan niet een beetje snotteren, maar echt het ongegeneerde alles eruitgooijanken. Dat ik na afloop per ongeluk een gesprek opving "was dat die vrouw die zo moest huilen? Oh, wat was dat erg he? Ik had zo met haar te doen. En ik kon helemaal niets anders doen dan subtiel een doos tissues neerzetten."
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
maandag 19 maart 2018 09:47
maandag 19 maart 2018 10:13
Met mij gaat het niet goed, maar ook niet slecht. Heb aldoor last van mn maag: misselijk, maagzuur en heel veel lucht wat ik nauwelijks kwijt raak. Ben verder niet ziek , maar zit ook niet echt fijn in mn vel (en doe daarom weinig). Ik ben echt toe aan iets leuks. Was de bedoeling om volgende week (ver) op vakantie te gaan, maar ik geloof dat eerst een beetje bijkomen misschien handiger is.
Kankertechnisch gaat het trouwens wel goed. Geen reden om te denken dat er momenteel iets speelt.
Kankertechnisch gaat het trouwens wel goed. Geen reden om te denken dat er momenteel iets speelt.
Luang Prabang 