brok in keel

Hyperventilatie??? Stress?? Hooikoorts??

Ben je misschien chronisch aan het hyperventileren? Ik herken je klachten namelijk, heb er zelf ook last van. Gelukkig herken ik nu het verkeerde ademen en kan ik het weer herstellen.



Maar goed, het is altijd goed terug te gaan naar je huisarts als het niet over gaat. Dus dat zou ik doen.

Stress kan seizoensgebonden zijn deels. Ik ken mensen die het hebben richting de winter... Onrustig, chagrijnig enz. richting de zomer kan dat natuurlijk ook.

Heb je (onbewust) het idee dat je in het voorjaar en de zomer meer moet? Dat dat een drukkere periode is, en je daar tegenop ziet?



Dat zenuwachtige en gejaagde gevoel komt meestal door tegen dingen op zien of het gevoel dat je dingen moet.

Ik zou eens yoga proberen. Daar leer je hele fijne oefeningen om te ontspannen, voor een denkertje kan dat wel eens handig zijn. En wellicht toch eens zo'n ademhalingscursus tegen hyperventilatie proberen?



Valt allemaal in de categorie: baat het niet dan schaadt het niet.

Ben je verliefd? Lentekriebels?

met emoties kan je dat hebben en met stress. Het zijn gewoon spieren die in aangespannen toestand blijven neem ik aan.

Ik heb dat heel regelmatig



En achteraf is het elke keer terug te schrijven aan stress. Niet altijd bewuste stress, maar achteraf vaak te verklaren.



Wat mij heeft geholpen (al wil ik niet zomaar mensen het 'alternatieve' circuit inhelpen) is een haptonoom bezoeken

Dat noemen ze in medische termen een globus gevoel. Google op die term loslaten en jezelf daarbij beperken tot lezen van ziekenhuisfolders kan informerend werken.



Een globusgevoel komt meestal voort uit iets anders dan fysieke kernoorzaak. Stress, heftigere emoties, dat soort zaken. Daar komt het spreekwoord ook vandaan "een brok in de keel hebben". Je zegt dat je je niet gestresster dan normaal voelt, wat mooi is, maar daarmee kun je de meest voorkomende hoek niet meteen wegstrepen. Niet iedereen merkt elke stress altijd even goed, behalve dus bijv. aan fysieke uitingen. Denk bijv. aan mensen die de klok erop gelijk kunnen zetten dat ze ziek zijn zodra ze op vakantie gaan. Neeeeeee, geen stress, heerlijk vakantie! Maar toch zit er kennelijk teveel druk op de ketel en is het hun "ding" dat dit zich fysiek uit zodra er ruimte is voor ontspanning en rust.



Dat je een regelmaat merkt qua voorjaar is een punt om eens verder mee te gaan denken. Wát is er in de tijd voorafgaand, gedurende en direct erna zoal gaande, houdt je bezig etc? Bijv. kan het een uiting zijn van een heftigere emotionele periode die je er op hebt zitten of eraan komt? Of bijv. onbewust gevoeliger voor winterweer qua humeur en welzijn en uit het zich op deze wijze, etc. etc.



Als je het prettig vind zou je eventueel een bezoek kunnen brengen aan een logopedist(e), maar dan ben je wel puur symptomatisch bezig. Stukje bewustwording van eventuele houdingsprobleem, slikken, bewegen, bezig zijn met ontspannen van dat gebied etc.





Herkenning? Yep. In mijn geval is er een fysieke oorzaak, niet alledaagse uiting van het syndroom wat ik heb. Waarbij ik weet hoe ik in moet grijpen om eventueel minder onschuldige gevolgen aan te pakken en hoe onschuldig de rest is. Een paar jaar geleden een paar sessies logopedie er overheen puur ter optimaliseren voor zover de rol van eigen houding, spiergebruik/spanning en wat andere probleempjes in hetzelfde gebied ivm genoemd syndroom. Maar; de uitzondering op de regel. Wat niet betekent dat ik dús automatisch immuun ben voor al het andere. Als ik te lang negeer en te hard door blijf hollen dan zullen bepaalde stressonderwerpen of heftigere emoties zich uiten in een wat hogere spierspanning. Nek is een lokatie waar dit zo ongeveer het eerste opduikt voor mij en zie daar; typisch tekstboek gevalletje globusgevoel. Die direct foetsie is zodra ik mijn spierspanning aanpak en onderliggende oorzaak vervolgens tackel. En inmiddels ook duidelijk dat beide "brokken in keel" totaal anders zijn. Niet fysieke oorzaak resulteert in blokgevoel, fysieke oorzaak zorgt voor ingeademde-basketbalgevoel.

quote:ikweetgeennickd schreef op 29 maart 2013 @ 23:29:

Ja stres is wat de dokter ook zegt omdat er medisch niets gevonden kan worden. Maar ik voel mij niet meer gestrest dan normaal( ben wel een denkertje)





Grappig, want ik weet dat ik een tijdje te druk ben geweest en gestresst ben als ik de symptomen heb die jij opnoemt: brok in de keel, drukkend gevoel bij mn borst, steen in mn buik ligt,een gehaast/ zenuwachtig gevoel en dat alles met vlagen.

Voor mij zijn het dus tekenen om meer te relativeren en te ontspannen.



Als als die symptomen volgens jou niets te maken hebben met stress/drukte in je hoofd, hoe voel je je dan als je gestresst bent?

quote:ikweetgeennickd schreef op 30 maart 2013 @ 00:00:

Pixiedust, voel jij ook de druk op je borst en de steen in je maag?



Nee. Maar wist je dat zowel druk op de borst sensatie als steen in de maag typische uitingen van stress/heftige emoties kunnen zijn?



Nogmaals; mijn fysieke oorzaak is hartstikke uitzonderlijk. Dat is ook geen oorzaak waar je vrolijk mee rondhobbelt spreekwoordelijk gezegd en bij lichamelijk onderzoek zeer makkelijk detecteerbaar en reproduceerbaar. Grijp mijn fysieke oorzaak svp niet aan om je vervolgens blind te staren op "er is iemand met een fysieke oorzaak, dús moet het fysiek zijn". Ik heb het ook niet genoemd in het kader van "ja maar, fysiek hooooooor". Juist het tegenovergestelde, waarbij ik pas kon communiceren hoe duidelijk het verschil voelt tussen de fysieke oorzaak en het brokgevoel wat ik ervaar voortkomend uit stress of emotie. Wereld van verschil qua gevoel maar in mijn omschrijving ook kennelijk wereld van verschil voor artsen tussen horen van ene of andere oorzaak.



Focus is hierin imho al niet altijd even handig door de invloed van geest hierbij, maar als je die hebt dan zou ik hem eerder hebben op het leeuwendeel waar de oorzaak puur niet fysiek is. Haal een extra steun uit het feit dat het medisch verder bekeken is, er is dus gekeken naar de kleine groep waarbij de oorzaak fysiek kan zijn. Daar is gelukkig niets gevonden. Wel merk je andere symptomen die ook typische uitingen van ook weer stress en heftige emotie kunnen zijn.



Dan heb je goede kans dat je winst kunt behalen door daar op in te spelen en daarmee aan de slag te gaan. Kijken of je daar toch niet alsnog tot op heden je nog niet opgevallen triggers van stress of emotie kunt ontdekken, wat wil het lijf je vertellen? Pak het op om symptomatisch aan de slag te kunnen. Dus bijv. door het oppakken van een activiteit waarmee je bewust ruimte maakt voor geestelijke ontspanning. Yoga, haptonomie, er is al heel aan goede opties genoemd. Mindfullnes werkt ook goed voor veel mensen. De vorm doet er nog niet eens direct zoveel toe, als het voor jou maar werkt.



Ik kan het mis hebben, maar klopt mijn beeld dat je je hier toch best druk om maakt en het niet echt los kunt laten? Geen waardeoordeel, maar als dat inderdaad zou kloppen dan is dat ook wel iets om wat mee te doen. Dat alleen al kan een mens op termijn opvreten. Dan kan het verstandig zijn om met bijv. ha te praten waarom druk maken ook tegen je kan gaan werken en hoe verder. Eventueel bijv. samen alles nog eens doorlopen aan wat er onderzocht is, wat jouw gedachten, verwachtingen en misschien zelfs wel angsten zijn en wat terecht is of niet. Om daarbij of te horen waarom de conclusie gerechtvaardigd is dat je de fysieke oorzaak los kunt laten, indien er aanknopingspunten zijn die niet reeds uitgeplozen zijn die te bespreken (je zult toch op een gegeven moment bepaalde nieuwe aanknopingspunten moeten hebben, anders is het fysiek zoeken ook letterlijk schieten in het donker), of je wellicht profijt kunt hebben bij symptomatische aanpak etc. etc. Hopelijk is dat "alleen al" genoeg voor je om niet alleen tot een geadviseerd pad te komen, maar je daar ook goed bij te voelen.

Ook gehad. Iedereen maar zeggen dat het psychisch was. Ik ging bijna aan mezelf twijfelen. Later naar een andere huisarts gegaan, wat denk je? Last van reflux, terugvloeiend maagzuur.

Maagzuurremmers gekregen, na 2 dagen was het weg. Dat kan het dus ook nog zijn.

Stress verergert ook reflux dus dat het erger is als je gestressed bent kan heel goed maar dat maakt de oorzaak nog niet perse psychisch. Juist dat steen in de maag gevoel herken ik ook. Probeer eens een paar weken maagzuurremmers (op recept, niet gaviscon of rennies die zijn niet goed) dan weet je of dat het is.

Ik ken iemand die heeft ook last van het globusgevoel, een echte stresskip en bijna dezelfde symptomen als TO. Er is niets lichamelijke mis met degene maar maakt zich druk om alles en nog wat.

Het doet mij als (aankomend) logopedist ook denken aan globusgevoel, ben je al eens bij een KNO arts geweest voor onderzoek?

Het is vaak psychisch, dus of een logopedist kan je helpen (liefst iemand die ook iets doet met manuele facilitatie (google maar eens)) en ontspanningsoefeningen, of misschien een psycholoog om te ontdekken wat de oorzaak van je gevoel is.



Succes ermee!

Ik herken de klachten. Zowel het brok gevoel als de steen en de daarbij behorende pijn (in je maagkuiltje in mijn geval).

Bij mij is het mijn maag. Het wordt ook erger als ik bv teveel koffie drink.

Vreemde is wel, dat ik minder last heb als ik ga liggen. Terwijl reflux dan juist erger zou moeten worden.

Maagzuurremmers helpen bij mij soms heel goed en soms maar matig.

IWGN, kortom als ik het samenvat is er voor jou maar 1 optie; fysieke oorzaak. Dat is althans wat ik in jouw laatste posting lees.



Dat je het niet wilt "geloven" dat stress dergelijke fysieke klachten kan geven, maakt natuurlijk niet dat het dús niet kan. Zie mijn eigen ervaring en diverse anderen hier die precies hetzelfde aangeven. Zie de materie waarin het merendeel deze klachten gelukkig niet te danken heeft aan fysieke oorzaak, maar aan stress en emotie.



Echt, bespreek dit. Alleen al vastbijten in fysieke oorzaak of bang zijn dat er iets speelt kan een cirkel hierin veroorzaken, enorm vervelend. Hoe lastig te "geloven" ook, is het eigenlijk niet meest gunstig als jij ook in die grote groep valt waarbij er niets fysieks speelt? Want alhoewel vervelend, is het is waar je heel gericht wat mee kunt. Door bijv. ontspanning of met bepaalde emotie/gebeuren aan de slag. Dan is het een alarmsysteem waaraan je voor jezelf relatief snel kunt gaan opmerken als je toch onbewust teveel stress of emotie in het lijf hebt. Zodat je het kan geven wat nodig is voordat het nog groter en groter wordt en uiteindelijk toch ook aangepakt moet worden maar daarvoor onverhoopt eerst nog meer fysieke en/of psychische klachten kan geven. Ervaar het in elk geval zelf wel zo. Niet alleen heb ik zo een vroeg signaal dat er iets is waar ik me nog niet genoeg bewust van was, ik merk het steeds sneller op en kan daardoor een euvel eerder oppakken voordat het echt een groot ding wordt. Het is een alarmsignaal geworden; pas op de plaats, even tijd voor rust, ontspanning, bewustwording, even gas terug. Erg handig hoor, zo'n bijsluiter.



Je hebt niet veel te verliezen als daar de oorzaak niet ligt, immers je vreest toch niets ernstigs? Terwijl je wel veel kunt winnen als daar het wel te moeten blijken zoeken. Wat je zelfs op manieren kunt doen waarbij nul aandacht is voor fysiek mocht daar in verloop nieuwe aanknopingspunten voor opduiken. Denk dan bijv. aan een fysiotherapeut die ook haptonomie doet (lijf en mens dus), zoals SummerDee ook al aan gaf een logopedist(e) (kijken ook naar fysiek en mens) of een psycholoog met ervaring met psychosomatiek, somatiek en interactie.



Maar imho doe je jezelf echt tekort door bij voorbaat de mogelijkheid van niet-fysieke oorzaak uit te sluiten.



Daarom ga ik ook niet verder in op het labeltje van de fysieke oorzaak bij mij. Heeft totaal geen toegevoegde waarde, die is allang al uitgesloten met de molen waar je reeds doorheen gegaan bent.

Bij mij was het mijn schildklier mss dat ook eens laten controleren?