Gezondheid
alle pijlers
De zorg in Nederland
maandag 9 maart 2020 19:44
Een collega van me was vandaag op karwei, zo'n 120 kilometer verderop, in de regio Rotterdam. Hij struikelde en kwam ten val en zijn arm moest het ontgelden. Ontzettende pijn in de pols en geen idee of het gebroken was, of zwaar gekneusd of anderszins. Maar hij verging van de pijn. Naar de eerste hulp van het plaatselijk ziekenhuis dus. Daar werd hij geweigerd, want hij had geen verwijsbrief van zijn huisarts. Dus heeft hij zijn huisarts gebeld, de situatie uitgelegd en men zou een verwijsbrief mailen. Maar tja. het was bijna 12 uur, dus de assistentes gingen met pauze. En die pauze duurde tot 13.00 uur. Meer dan een uur heeft mijn collega dus zijn pijn zitten verbijten op de eerste hulp tot die vermaledijde verwijsbrief eindelijk gemaild was. Eindelijk was die binnen en met de verwijsbrief in de mail op zijn telefoon ging hij naar radiologie voor de foto. Daar werd hem verteld dat hij de verwijsbrief uitgeprint bij zich moest hebben. Maar na veel vijven en zessen werd de foto dan uiteindelijk toch maar gemaakt. Zwaar gekneusd, gelukkig niet gebroken, scheurtje in het bot, was de uitkomst. Collega vroeg daarna of de pols ingetaped kon worden of dusdanig verbonden dat de pijn minder zou worden, maar.... tja... daar waren ze niet voor, dan moest hij bij zijn huisarts zijn. Collega vertelde nogmaals dat de huisarts 120 km verderop zat, maar dat maakte niet uit, hij werd niet verbonden, kreeg geen steunverband, niks. Een andere collega die samen met hem aanwezig was op dat karwei, heeft hem 120 km naar huis moeten rijden naar zijn eigen huisarts om verbonden te worden...
Mijn collega had alles bij zich: een ID, een pasje van zijn ziektekostenverzekering, bankpassen en contant geld, maar hij werd zo weggestuurd en op deze manier behandeld.
Nou heb ik het zelf gelukkig nooit meegemaakt, maar is dit normaal als je in een andere plaats in Nederland letsel oploopt, dat men je zo behandelt op de eerste hulp?
Mijn collega had alles bij zich: een ID, een pasje van zijn ziektekostenverzekering, bankpassen en contant geld, maar hij werd zo weggestuurd en op deze manier behandeld.
Nou heb ik het zelf gelukkig nooit meegemaakt, maar is dit normaal als je in een andere plaats in Nederland letsel oploopt, dat men je zo behandelt op de eerste hulp?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 10 maart 2020 08:42
Omdat een radioloog wel een breuk vast kan stellen (kan een leek zelfs), maar die kan niet beoordelen hoe het gezet moet worden, of er geopereerd moet worden enz.YagaBaba schreef: ↑10-03-2020 08:20De zorg is niet zozeer slecht maar wel enorm bureaucratisch.
Mijn zoon brak een paar jaar geleden zijn pols. Na een onrustige nacht (kind werd bleek en klam) de huisarts gebeld. Assistente was mijn vriendin en zij verwees ons gelukkig ongezien door naar radiologie.
In het ziekenhuis een foto gemaakt: inderdaad gebroken, zei de radioloog. Ga maar naar de SEH.
Dus wij, met beoordeelde foto (!!!) naar de SEH. Kind kreeg paracetamol. Uur wachten. Foto moest beoordeeld worden. Was arts assistent dus wachten op supervisor. Weer beoordeeld. Ja, die is gebroken. Joh, dat zei de radioloog inmiddels twee uur geleden al, daarom zitten we hier. Daarna werd hij pas gegipst.
Het was niet heel spoedeisend, het kind liep er inmiddels al bijna 24 uur mee, maar waarom die bureaucratie? Er was al een breuk vastgesteld door een radioloog. Van hetzelfde ziekenhuis ook. Gipsen en wegwezen lijkt mij.
dinsdag 10 maart 2020 08:44
Precies dit. Als ik thuis ben, weet ik dat ik eerst de huisarts moet bellen, maar hoezo moet je naar een vreemde huisarts in een vreemde plaats? Dat lijkt me pas nodeloos omslachtig en duur. Vooral omdat zo'n huisarts in negen van de tien gevallen zou zeggen dat je eerst maar even een foto moet laten maken. Hij/zij kent je immers niet als patiënt en weet niets van je geschiedenis. Pure bureaucratie is het en niets anders.
dinsdag 10 maart 2020 08:45
In veel gevallen is behandelen ook compleet nutteloos...liubi schreef: ↑09-03-2020 23:40De paracetamol-cuktuur is sowieso berucht bij Nederlandse remigranten, expats en andere buitenlandse bezoekers. "Neem maar paracetamol" is het algehele advies van de huisarts. De Nederlandse 1e lijns gezondheidszorg (en dat zien we nu ook bij corona" wordt door buitenlanders niks voor niks als de slechtste gezondheidszorg van alle ontwikkelde landen gezien.
Ben er zelf ook weer tegenaan gelopen bij remigratie naar NL. Ik had het kunnen weten.
Maar ja dat is moeilijk te accepteren dus schrijven ze maar wat voor.
dinsdag 10 maart 2020 09:03
Astromeria schreef: ↑10-03-2020 08:44Precies dit. Als ik thuis ben, weet ik dat ik eerst de huisarts moet bellen, maar hoezo moet je naar een vreemde huisarts in een vreemde plaats? Dat lijkt me pas nodeloos omslachtig en duur. Vooral omdat zo'n huisarts in negen van de tien gevallen zou zeggen dat je eerst maar even een foto moet laten maken. Hij/zij kent je immers niet als patiënt en weet niets van je geschiedenis. Pure bureaucratie is het en niets anders.
Het is een keuze hoe je het zorgstelsel inricht. Het doel van deze keuze is om relatief eenvoudige behandelingen af te vangen en laagdrempelig de zorgvraag te kunnen inventariseren. In feite is dat in de basis het doel van huisartsen; het opvangen en inventariseren van de zorgvraag. Zij zijn het eerste aanspreekpunt en inventariseren je zorgbehoefte.
Als je iets simpels hebt ga je naar een huisarts. Als je een noodgeval hebt bel je 112. En alles daar tussenin is een inschatting. Ons zorgstelsel is er op ingericht dat die inschatting door de huisarts gemaakt wordt.
dinsdag 10 maart 2020 09:06
Of gewoon even inlichtingen bellen als je geen smartphone hebt.
dinsdag 10 maart 2020 09:15
Dank je voor deze uitleg. Dat verklaart veel. Kind had er overigens niet overdreven veel pijn aan verder, het duurde alleen waanzinnig lang.-Darkside- schreef: ↑10-03-2020 08:42Omdat een radioloog wel een breuk vast kan stellen (kan een leek zelfs), maar die kan niet beoordelen hoe het gezet moet worden, of er geopereerd moet worden enz.
dinsdag 10 maart 2020 09:16
Ik heb zo'n zelfde verhaal als Pejeka. Was met mijn moeder naar het strand. Daar is ze uitgegleden. Met moeite in de auto gebracht. En naar haar woonplaats gereden in het oosten van het land. Man(is arts) bracht haar naar de eerste hulp: Meneer we kunnen die dame niet helpen want ze moet eerst naar de huisarts....... Man: maar U ziet toch dat ze een röntgen foto moeten maken....En zo ging dat heen en weer. Hebben we de huisarts gebeld. En die heeft en fax gestuurd....Mijn moeder had een gebroken heup.....
Ja, dan ben ik blij dat ik in Zwitserland woon-
Ja, dan ben ik blij dat ik in Zwitserland woon-
dinsdag 10 maart 2020 09:27
Heeft dat niet voor een deel ook met voorlichting te maken? Oprechte vraag hoor, want ik heb geen idee.-Darkside- schreef: ↑10-03-2020 09:22Afgaande op dit topic is het vooral slecht gesteld met de kennis in dit land. De zorg is best okay.
Ik kan me voorstellen als je zelf eigenlijk nooit gebruik moet maken van de zorg je bepaalde dingen ook gewoon niet weet.
dinsdag 10 maart 2020 09:28
Ook al weet ik het wel zonder dat ik wekelijks bij de seh zit, lijkt een postbus 51 campagne je geen overbodige luxe nee.
dinsdag 10 maart 2020 09:39
Dit ja!
Ik maak gelukkig ook niet of nauwelijks gebruik van het zorgstelsel en had geen idee dat het inmiddels zo absurd bureaucratisch is geworden in vergelijking met vroeger. Ik zou ook met een gebroken been naar de SEH gaan (vriend laten rijden of taxi bellen). Het zou dan echt niet in me opkomen om voor een gebroken been 112 te bellen!
dinsdag 10 maart 2020 09:44
Zo bureaucratisch is het helemaal niet. Maar het is toch logisch dat er een vorm van triage plaatsvindt?Taralina schreef: ↑10-03-2020 09:39Dit ja!
Ik maak gelukkig ook niet of nauwelijks gebruik van het zorgstelsel en had geen idee dat het inmiddels zo absurd bureaucratisch is geworden in vergelijking met vroeger. Ik zou ook met een gebroken been naar de SEH gaan (vriend laten rijden of taxi bellen). Het zou dan echt niet in me opkomen om voor een gebroken been 112 te bellen!
dinsdag 10 maart 2020 09:52
Echt niet? Je weet toch dat je met gebroken botten niet moet gaan slepen? Dus juist 112 bellen zodat de ambulance het kan stabiliseren.Taralina schreef: ↑10-03-2020 09:39Dit ja!
Ik maak gelukkig ook niet of nauwelijks gebruik van het zorgstelsel en had geen idee dat het inmiddels zo absurd bureaucratisch is geworden in vergelijking met vroeger. Ik zou ook met een gebroken been naar de SEH gaan (vriend laten rijden of taxi bellen). Het zou dan echt niet in me opkomen om voor een gebroken been 112 te bellen!
Mijn zoon had ooit zijn arm gebroken, en daar is ook een ambulance voor gekomen.
Sws, je kan 112 altijd bellen als jij dat nodig acht. De telefonist daar vertelt je dan wel wat je moet doen (ambulance, naar de HAP, etc)
dinsdag 10 maart 2020 09:53
Ambulance kun je volgens mij zelf ook alleen maar bereiken via 112?-Darkside- schreef: ↑10-03-2020 09:52Echt niet? Je weet toch dat je met gebroken botten niet moet gaan slepen? Dus juist 112 bellen zodat de ambulance het kan stabiliseren.
Mijn zoon had ooit zijn arm gebroken, en daar is ook een ambulance voor gekomen.
Sws, je kan 112 altijd bellen als jij dat nodig acht. De telefonist daar vertelt je dan wel wat je moet doen (ambulance, naar de HAP, etc)
dinsdag 10 maart 2020 10:03
Inderdaad.
Er is lang op gehamerd dat je 112 alleen moet bellen bij levensgevaar, maar dat klopt niet. Je moet bellen als er acuut hulp nodig is en/of als de situatie levensbedreigend is.
Een gebroken been is niet levensbedreigend maar er is wel hulp nodig.
Gebroken heup idem. Daar ga je toch niet mee slepen?
dinsdag 10 maart 2020 10:16
Dat snap ik helemaal en met dat systeem is op zich niets mis. Ik heb ook wel eens op mijn vakantieadres de plaatselijke huisarts moeten bellen. Als die dan zegt, je kunt om half twee vanmiddag terecht, dan is dat prima. Maar als je in een vreemde stad loopt en een ongeluk krijgt, is het in mijn ogen onzin dat je (zoals in dit geval) met een mogelijk gebroken arm eerst een huisarts moet gaan zoeken die toevallig op dat moment spreekuur heeft en waar je terecht kunt. Dat is bureaucratie om de bureaucratie. In zo'n geval moet je gewoon naar de SEH kunnen gaan. Op alle ziektegevallen en ongevallen die er zijn, zal dat heus niet zo'n groot percentage zijn. En uitzonderingen bevestigen de regel.-Shifty- schreef: ↑10-03-2020 09:03Het is een keuze hoe je het zorgstelsel inricht. Het doel van deze keuze is om relatief eenvoudige behandelingen af te vangen en laagdrempelig de zorgvraag te kunnen inventariseren. In feite is dat in de basis het doel van huisartsen; het opvangen en inventariseren van de zorgvraag. Zij zijn het eerste aanspreekpunt en inventariseren je zorgbehoefte.
Als je iets simpels hebt ga je naar een huisarts. Als je een noodgeval hebt bel je 112. En alles daar tussenin is een inschatting. Ons zorgstelsel is er op ingericht dat die inschatting door de huisarts gemaakt wordt.
dinsdag 10 maart 2020 10:25
Ik heb liever alles in één ziekenhuis maar als het gaat om spoed interesseert het me niet meer of dat ik naar mijn 'eigen' ziekenhuis kan of dat ik desnoods naar de andere kant van het land moet.-Darkside- schreef: ↑10-03-2020 10:22Ja. Wat ook nog kan: ziekenhuis in eigen regio is vol en dan word je gewoon naar elders gestuurd. Lig je nog niet in je vertrouwde omgeving (waarom dat een pré zou zijn, is mij een raadsel)
dinsdag 10 maart 2020 11:30
Astromeria schreef: ↑10-03-2020 10:16Dat snap ik helemaal en met dat systeem is op zich niets mis. Ik heb ook wel eens op mijn vakantieadres de plaatselijke huisarts moeten bellen. Als die dan zegt, je kunt om half twee vanmiddag terecht, dan is dat prima. Maar als je in een vreemde stad loopt en een ongeluk krijgt, is het in mijn ogen onzin dat je (zoals in dit geval) met een mogelijk gebroken arm eerst een huisarts moet gaan zoeken die toevallig op dat moment spreekuur heeft en waar je terecht kunt. Dat is bureaucratie om de bureaucratie. In zo'n geval moet je gewoon naar de SEH kunnen gaan. Op alle ziektegevallen en ongevallen die er zijn, zal dat heus niet zo'n groot percentage zijn. En uitzonderingen bevestigen de regel.
Je hoeft geen rondje te gaan bellen waar je terecht kan. Je belt de dichtstbijzijnde huisarts of je loopt er binnen en je wordt verder geholpen. Daar zijn ze voor. En dan word je dus sneller geholpen dan dat je onaangekondigd een ziekenhuis opzoekt dat dus ongetwijfeld ook verder weg is dan de dichtstbijzijnde huisarts.
Een ziekenhuis is groot en regionaal en bureaucratisch. En daarom doe je er juist goed aan om een kleinschalige dichtbij zijnde huisarts op te zoeken. Als je die stap over slaat ga je dus verder reizen om buiten de juiste procedures om, zonder voorinformatie en inventarisatie, een groot log bureaucratisch zorgbedrijf binnen te stappen.
Een ziekenhuis is daar niet op ingericht omdat huisartsen daar wel op zijn ingericht. Dat is de keuze van ons zorgstelsel. Dat is geen bureaucratie om de bureaucratie. Dat zou alleen wel wat beter gecommuniceerd mogen worden.
anoniem_393485 wijzigde dit bericht op 10-03-2020 11:34
0.21% gewijzigd
dinsdag 10 maart 2020 11:33
Ik zou het heel raar vinden om 112 te bellen met een gebroken arm en er een ambulance voor te laten komen.-Darkside- schreef: ↑10-03-2020 09:52Echt niet? Je weet toch dat je met gebroken botten niet moet gaan slepen? Dus juist 112 bellen zodat de ambulance het kan stabiliseren.
Mijn zoon had ooit zijn arm gebroken, en daar is ook een ambulance voor gekomen.
Sws, je kan 112 altijd bellen als jij dat nodig acht. De telefonist daar vertelt je dan wel wat je moet doen (ambulance, naar de HAP, etc)
Vroeger gewoon zelf met een gebroken arm naar de SEH gelopen en geholpen.
Het zit inderdaad in mijn systeem dat je pas 112 belt wanneer een situatie echt levensbedreigend is.
Maar dit is blijkbaar aangepast zonder dat ik -en veel anderen met mij- dit wist.
Vind het heel raar dat dit niet wijdverbreid is duidelijk gemaakt via tv-spots etc., of ik moet onder een steen gelegen hebben.
