Gezondheid
alle pijlers
Donorweek
vrijdag 11 oktober 2013 om 08:39
Maandag 14 oktober gaat de Donorweek weer van start.
Ik zelf ben geboren met een zeldzame stofwisselingsziekte en levercirrose en heb daardoor ontzettend vaak in het ziekenhuis gelegen en een aantal keer op sterven gelegen.
Op het einde ging het hard met me achteruit; ik zat in de rolstoel, 24 uur per dag aan de beademing, had veel pijn, enz. Ik had niet lang meer te leven.
Bijna twee jaar geleden kreeg ik een nieuwe lever van iemand die zich als donor had geregistreerd. Na wat complicaties op het begin ben ik nu gezond; ik werk, kan lekker gaan shoppen, leuke dingen doen met vriendinnen. Kortom ik sta weer volop in het leven. Ik wist niet dat het mogelijk was je zo gezond en lekker te voelen als dat ik me nu voel.
Ik, en met mij mijn familie en vrienden, zijn mijn donor enorm dankbaar en natuurlijk ben ik zelf ook donor en jullie?
Groetjes,
Fiona.
Ik zelf ben geboren met een zeldzame stofwisselingsziekte en levercirrose en heb daardoor ontzettend vaak in het ziekenhuis gelegen en een aantal keer op sterven gelegen.
Op het einde ging het hard met me achteruit; ik zat in de rolstoel, 24 uur per dag aan de beademing, had veel pijn, enz. Ik had niet lang meer te leven.
Bijna twee jaar geleden kreeg ik een nieuwe lever van iemand die zich als donor had geregistreerd. Na wat complicaties op het begin ben ik nu gezond; ik werk, kan lekker gaan shoppen, leuke dingen doen met vriendinnen. Kortom ik sta weer volop in het leven. Ik wist niet dat het mogelijk was je zo gezond en lekker te voelen als dat ik me nu voel.
Ik, en met mij mijn familie en vrienden, zijn mijn donor enorm dankbaar en natuurlijk ben ik zelf ook donor en jullie?
Groetjes,
Fiona.
Het leven is een feest, gisteren is een feest, morgen moet nog komen, maar vandaag leef ik mijn dromen!
vrijdag 11 oktober 2013 om 18:19
quote:christiane schreef op 11 oktober 2013 @ 18:04:
Geregistreerd als niet-donor.
En ik hoef ook geen donororganen, dus dan staan we kiet.
Ik moet er niet aan denken dat er een orgaan van mij in eoa klootzak wordt gepropt.
Voordat mensen in aanmerking komen voor een transplantatie, wordt o.a. gekeken of er een steunsysteem is. Met steunsysteem wordt familie of vrienden bedoelt die je tijdens het herstel kunnen en willen helpen. Dat geeft een beeld van in hoeverre iemand functioneert. Het vergt namelijk nogal wat inzet om trouw je medicijnen tegen afstoting in te nemen, op de doktersbezoeken te komen, etc... Wat als de nieuwe medicijnen je heel erg ziek maken? Is er dan iemand die je naar het ziekenhuis kan brengen? Is er iemand die je een kom soep of een glas water komt brengen als je met een buikgriep boven het toilet hangt, zodat je nog steeds die medicijnen binnenkrijgt? Etc...?
Ik kan je vertellen, klootzakken hebben geen steunsysteem. En daarom wordt in overleg met deze mensen vrijwel altijd besloten dat transplantatie geen optie is...
quote:Je overlijdt en alles moet ineens snel snel, want je organen zijn nodig en nu nog warm dus heeft mn familie niet eens de tijd om rustig afscheid van me te nemen.
Ook dat is niet waar. Er wordt heel zorgvuldig omgegaan met de familie van een donor. Afscheid nemen is daarbij een essentieel onderdeel.
quote:Is het trouwens nodig om een formuliertje bij je te dragen als het al in de computers geregistreerd staat?Nee, niemand gaat jouw zakken nazoeken om te kijken wat je wensen zijn. Dat staat allemaal in het systeem.
Geregistreerd als niet-donor.
En ik hoef ook geen donororganen, dus dan staan we kiet.
Ik moet er niet aan denken dat er een orgaan van mij in eoa klootzak wordt gepropt.
Voordat mensen in aanmerking komen voor een transplantatie, wordt o.a. gekeken of er een steunsysteem is. Met steunsysteem wordt familie of vrienden bedoelt die je tijdens het herstel kunnen en willen helpen. Dat geeft een beeld van in hoeverre iemand functioneert. Het vergt namelijk nogal wat inzet om trouw je medicijnen tegen afstoting in te nemen, op de doktersbezoeken te komen, etc... Wat als de nieuwe medicijnen je heel erg ziek maken? Is er dan iemand die je naar het ziekenhuis kan brengen? Is er iemand die je een kom soep of een glas water komt brengen als je met een buikgriep boven het toilet hangt, zodat je nog steeds die medicijnen binnenkrijgt? Etc...?
Ik kan je vertellen, klootzakken hebben geen steunsysteem. En daarom wordt in overleg met deze mensen vrijwel altijd besloten dat transplantatie geen optie is...
quote:Je overlijdt en alles moet ineens snel snel, want je organen zijn nodig en nu nog warm dus heeft mn familie niet eens de tijd om rustig afscheid van me te nemen.
Ook dat is niet waar. Er wordt heel zorgvuldig omgegaan met de familie van een donor. Afscheid nemen is daarbij een essentieel onderdeel.
quote:Is het trouwens nodig om een formuliertje bij je te dragen als het al in de computers geregistreerd staat?Nee, niemand gaat jouw zakken nazoeken om te kijken wat je wensen zijn. Dat staat allemaal in het systeem.
Occam's razor
vrijdag 11 oktober 2013 om 18:23
quote:Debora schreef op 11 oktober 2013 @ 18:09:
[...]
Die hoor ik wel vaker. Maar heb jij wel eens in een kist gekeken waarbij de persoon met zn ogen open ligt? Dat is een heel onprettig gezicht, dus de oogleden worden over de ogen gedaan. Het hoornvlies is maar een heel dun laagje dus dat zie je niet, het is echt niet zo dat ze je ogen er helemaal uithalen of iets dergelijks. De huiddonatie vindt plaats op niet-zichtbare plekken. Ik dacht de rug en de bovenbenen. Dus ook dat zien je nabestaanden niet.
Maar desondanks fijn dat dit topic je heeft overgehaald om donor te worden.
Ik bedacht me overigens, voor die persoon die dacht op zn 18e verjaardag een envelop te krijgen: volgens mij sturen ze in januari een oproep aan alle mensen die het jaar daarvoor 18 zijn geworden. Dus wellicht was je te ongeduldig Klopt! Huid is ook niet zozeer omdat ik het eng vind maar omdat mijn huid heel persoonlijk voor mij is haha. Kan er slecht tegen als mensen mn huid, behalve mn partner dan, aanraken. Past niet bij mij als ik dat dan zou doneren. Al maak je me nu wel weer aan t twijfelen..
[...]
Die hoor ik wel vaker. Maar heb jij wel eens in een kist gekeken waarbij de persoon met zn ogen open ligt? Dat is een heel onprettig gezicht, dus de oogleden worden over de ogen gedaan. Het hoornvlies is maar een heel dun laagje dus dat zie je niet, het is echt niet zo dat ze je ogen er helemaal uithalen of iets dergelijks. De huiddonatie vindt plaats op niet-zichtbare plekken. Ik dacht de rug en de bovenbenen. Dus ook dat zien je nabestaanden niet.
Maar desondanks fijn dat dit topic je heeft overgehaald om donor te worden.
Ik bedacht me overigens, voor die persoon die dacht op zn 18e verjaardag een envelop te krijgen: volgens mij sturen ze in januari een oproep aan alle mensen die het jaar daarvoor 18 zijn geworden. Dus wellicht was je te ongeduldig Klopt! Huid is ook niet zozeer omdat ik het eng vind maar omdat mijn huid heel persoonlijk voor mij is haha. Kan er slecht tegen als mensen mn huid, behalve mn partner dan, aanraken. Past niet bij mij als ik dat dan zou doneren. Al maak je me nu wel weer aan t twijfelen..
vrijdag 11 oktober 2013 om 18:37
Christiane, is het in dit soort grootse leven en dood kwesties niet veel prettiger om beslissingen niet te maken op "ik denk" maar op "ik weet zeker dat........"?
Neem bijv. die ogen. Je denkt dat ze die moeten verwijderen, dat wekt een bepaald gevoel op en daarom een nee.
Maar wat als je al de mist in zou gaan bij dat denken dat ze ogen verwijderen om netvlies te oogsten? Als je wéét wat de oogstprocedure is, kun je een beslissing maken gebaseerd op feiten. Natuurlijk, ook bij feiten hebben we allemaal gevoelens en gevoelens spelen altijd mee bij grote beslissingen waar een stuk ongrijpbaarheid bij speelt. Maar is het daarin niet veel prettiger om die keuze te kunnen maken en bijhorende gevoelens of emoties te hebben op feiten i.p.v. vermoedens die eventueel kant noch wal kunnen raken?
Dat is namelijk het mooie van ons systeem, je hoeft niet op vermoedens af te gaan. Er is enorm veel voorlichting te krijgen, goede gerichte voorlichting. Geen vraag is daarin "te gek".
Neem bijv. die ogen. Je denkt dat ze die moeten verwijderen, dat wekt een bepaald gevoel op en daarom een nee.
Maar wat als je al de mist in zou gaan bij dat denken dat ze ogen verwijderen om netvlies te oogsten? Als je wéét wat de oogstprocedure is, kun je een beslissing maken gebaseerd op feiten. Natuurlijk, ook bij feiten hebben we allemaal gevoelens en gevoelens spelen altijd mee bij grote beslissingen waar een stuk ongrijpbaarheid bij speelt. Maar is het daarin niet veel prettiger om die keuze te kunnen maken en bijhorende gevoelens of emoties te hebben op feiten i.p.v. vermoedens die eventueel kant noch wal kunnen raken?
Dat is namelijk het mooie van ons systeem, je hoeft niet op vermoedens af te gaan. Er is enorm veel voorlichting te krijgen, goede gerichte voorlichting. Geen vraag is daarin "te gek".
when you wish upon a star...
vrijdag 11 oktober 2013 om 18:39
quote:Pixiedust schreef op 11 oktober 2013 @ 18:07:
Ooit was ik in de heerlijke naïeve waan (geen oordeel richting anderen, maar terugkijkend kan ik mijn denkwijze van toen niet anders benoemen) waarin ik heerlijk zwart-wit overtuigd was van "willen ontvangen, is willen doneren". Een opinie waar ik op zich nog veel in zie, maar inmiddels wel weet dat het niet altijd maar simpel zwart-wit is.
Ik ben altijd als orgaandonor geregistreerd geweest. Geweest, inderdaad, inmiddels is dat veranderd naar een "nabestaande besluit" wat momenteel inhoudt geen donatie. Waarom? Omdat inmiddels ik een stuk wijzer ben geworden voor wat betreft mijn eigen gezondheid. Mijn eigen diagnose was al niet onbekend in merendeel van die jaren geregistreerde donorschap, maar het heeft een tijd geduurd voordat het duidelijk werd dat in mijn geval het geen theorie was dat deze diagnose invloed kon hebben op de werking van organen, maar in mijn geval absoluut invloed hebben. Dusdanige invloed dat diverse organen die theoretisch transplanteerbaar kunnen zijn, in mijn huidige levende toestand al ondersteuning of volledige overname van hun functie behoeven.
Donatie gebeurt pas na een zeer grondige medische procedure. Helaas is dat echter geen alwetende almachtige procedure. De wetenschap dat we enorm weinig nog weten over mijn diagnose en hoe lastig diagnose bij leven reeds is, heeft bij mij veel vragen doen opwekken. Afgezien van bepaalde acute problemen die kunnen opduiken, vroeg ik mij ernstig af of wel juist beoordeeld zou kunnen worden of mijn organen genoeg kwaliteit kunnen bieden om een transplantatie te "vergoeilijken". Nu mag ik dan wel een behoorlijke expert zijn in mijn diagnose, maar ben ik een stuk minder bekend rondom transplantaties. Dus hup, in de telefoon gekropen. Van het een kwam het ander, waaronder telefonisch veelvuldig contact, irl consulten en doorzetten van de casus waarbij oa transplantatiecoördinatoren, medisch adviseurs, transplantatiespecialisten etc. de revue gepasseerd zijn. Ik moet zeggen; petje af voor betrokken organisaties hoe serieus ze mijn vraag genomen hebben en ook niet met kluitjes of "we denken", "het zal wel loslopen" etc. weg gestuurd hebben, maar zijn gaan graven zo ver als men kon.
Conclusie van dat alles? Inderdaad mevrouw, met deze diagnose kunnen we met onze huidige medische wetenschap niet voor daadwerkelijke transplantatie uw organen juist beoordelen en is er inderdaad een realistisch risico dat een orgaan getransplanteerd zou worden die achteraf gezien als niet geschikt kan worden gezien.
Het was niet het antwoord waar ik op hoopte, wel waar ik op voorbereid was, mijn diagnose kennende. Ik weet dat het "pijnpunt" zogezegd in een onderdeel zit dat in elk orgaan een belangrijke rol speelt. Ik weet hoe de gevolgen kunnen uitpakken van levensbedreigend, tot pijnlijke situaties en noem maar op. Hoe graag ik een ieder ook een transplantatie gun die dat nodig heeft, ik gun die personen nog meer de zekerheid dat men een voor hun gezondheid veilig orgaan getransplanteerd krijgt. Mijn organen zijn daarvoor niet correct te beoordelen en komen met risico's, of we het nu hebben over de grotere heftigere transplantaties zoals lever, hart, long etc. of over de "kleinere" transplantaties zoals huid, vaten, netvlies etc. etc. Ik weet inmiddels dat mijn diagnose zich bij mij heeft uitgepakt in het heftige uiterste van de problematiek. Hoger risico derhalve voor heftigere problematiek, ook na transplantatie. Dat kan en wil ik een ander niet aan doen, dat risico.
Een harde "nee" is het niet. Het is zeer onwaarschijnlijk, maar we hebben nooit 100% garantie dat de medische wetenschap niet in ene enorme grote sprongen kan maken. Zeer onwaarschijnlijk dat men voor mijn diagnose genoeg kennis, kunde en vaardigheid zal kunnen opbouwen in korte tijd, maar het zou toch ook weer jammer zijn als dat wereldwonder wel zou geschieden en er al een "nee" geregistreerd is. Mijn ouders weten mijn standpunt hierin en weten wanneer een "nee" en wanneer een "ja". Zij kunnen en willen dat besluit ook maken.
Dus nee, ik ben naar alle waarschijnlijkheid geen donor. En heb in mijn weg van "ja" naar "nee, tenzij" meer geleerd over alle ins en outs dan ik ooit heb geleerd in die jaren "ja". Het feit dat ik moreel voorstander ben van donatie is niet veranderd, wel is mijn overtuiging dat donatie alleen bestaansrecht heeft bij een bepaald kwaliteitsniveau alleen maar sterker geworden. Net zoals mijn overtuiging is gegroeid dat hierin keuzevrijheid gegarandeerd hoort te zijn. En alhoewel voorstander van een systeem waarin we allemaal geregistreerd zijn als donor tenzij actief registreren als andere optie, kan in mijn opinie keuzevrijheid alleen gegarandeerd blijven als het systeem vrij is van welke vorm van manipulatie ook. Iemand de beste zorg onthouden omdat die persoon uit zelfbeschikking niet geregisteerd staat als donor neigt voor mij te veel naar manipulatie waarin keuzevrijheid niet meer een feit is. Dat transplantatie onthouden kan/moet worden om medische redenen, logisch. Maar om een beoordeling op wie "meer" zou verdienen op basis van registratie? Nee, te glijdende schaal imho. Ongeacht de reden waarom men niet wenst te doneren. Idem dito voor wat betreft sommigen die het liefst zelf zouden bepalen wie wel of niet hun organen zouden mogen ontvangen.Pixiedust, heftig Hele mooie en treffende post!
Ooit was ik in de heerlijke naïeve waan (geen oordeel richting anderen, maar terugkijkend kan ik mijn denkwijze van toen niet anders benoemen) waarin ik heerlijk zwart-wit overtuigd was van "willen ontvangen, is willen doneren". Een opinie waar ik op zich nog veel in zie, maar inmiddels wel weet dat het niet altijd maar simpel zwart-wit is.
Ik ben altijd als orgaandonor geregistreerd geweest. Geweest, inderdaad, inmiddels is dat veranderd naar een "nabestaande besluit" wat momenteel inhoudt geen donatie. Waarom? Omdat inmiddels ik een stuk wijzer ben geworden voor wat betreft mijn eigen gezondheid. Mijn eigen diagnose was al niet onbekend in merendeel van die jaren geregistreerde donorschap, maar het heeft een tijd geduurd voordat het duidelijk werd dat in mijn geval het geen theorie was dat deze diagnose invloed kon hebben op de werking van organen, maar in mijn geval absoluut invloed hebben. Dusdanige invloed dat diverse organen die theoretisch transplanteerbaar kunnen zijn, in mijn huidige levende toestand al ondersteuning of volledige overname van hun functie behoeven.
Donatie gebeurt pas na een zeer grondige medische procedure. Helaas is dat echter geen alwetende almachtige procedure. De wetenschap dat we enorm weinig nog weten over mijn diagnose en hoe lastig diagnose bij leven reeds is, heeft bij mij veel vragen doen opwekken. Afgezien van bepaalde acute problemen die kunnen opduiken, vroeg ik mij ernstig af of wel juist beoordeeld zou kunnen worden of mijn organen genoeg kwaliteit kunnen bieden om een transplantatie te "vergoeilijken". Nu mag ik dan wel een behoorlijke expert zijn in mijn diagnose, maar ben ik een stuk minder bekend rondom transplantaties. Dus hup, in de telefoon gekropen. Van het een kwam het ander, waaronder telefonisch veelvuldig contact, irl consulten en doorzetten van de casus waarbij oa transplantatiecoördinatoren, medisch adviseurs, transplantatiespecialisten etc. de revue gepasseerd zijn. Ik moet zeggen; petje af voor betrokken organisaties hoe serieus ze mijn vraag genomen hebben en ook niet met kluitjes of "we denken", "het zal wel loslopen" etc. weg gestuurd hebben, maar zijn gaan graven zo ver als men kon.
Conclusie van dat alles? Inderdaad mevrouw, met deze diagnose kunnen we met onze huidige medische wetenschap niet voor daadwerkelijke transplantatie uw organen juist beoordelen en is er inderdaad een realistisch risico dat een orgaan getransplanteerd zou worden die achteraf gezien als niet geschikt kan worden gezien.
Het was niet het antwoord waar ik op hoopte, wel waar ik op voorbereid was, mijn diagnose kennende. Ik weet dat het "pijnpunt" zogezegd in een onderdeel zit dat in elk orgaan een belangrijke rol speelt. Ik weet hoe de gevolgen kunnen uitpakken van levensbedreigend, tot pijnlijke situaties en noem maar op. Hoe graag ik een ieder ook een transplantatie gun die dat nodig heeft, ik gun die personen nog meer de zekerheid dat men een voor hun gezondheid veilig orgaan getransplanteerd krijgt. Mijn organen zijn daarvoor niet correct te beoordelen en komen met risico's, of we het nu hebben over de grotere heftigere transplantaties zoals lever, hart, long etc. of over de "kleinere" transplantaties zoals huid, vaten, netvlies etc. etc. Ik weet inmiddels dat mijn diagnose zich bij mij heeft uitgepakt in het heftige uiterste van de problematiek. Hoger risico derhalve voor heftigere problematiek, ook na transplantatie. Dat kan en wil ik een ander niet aan doen, dat risico.
Een harde "nee" is het niet. Het is zeer onwaarschijnlijk, maar we hebben nooit 100% garantie dat de medische wetenschap niet in ene enorme grote sprongen kan maken. Zeer onwaarschijnlijk dat men voor mijn diagnose genoeg kennis, kunde en vaardigheid zal kunnen opbouwen in korte tijd, maar het zou toch ook weer jammer zijn als dat wereldwonder wel zou geschieden en er al een "nee" geregistreerd is. Mijn ouders weten mijn standpunt hierin en weten wanneer een "nee" en wanneer een "ja". Zij kunnen en willen dat besluit ook maken.
Dus nee, ik ben naar alle waarschijnlijkheid geen donor. En heb in mijn weg van "ja" naar "nee, tenzij" meer geleerd over alle ins en outs dan ik ooit heb geleerd in die jaren "ja". Het feit dat ik moreel voorstander ben van donatie is niet veranderd, wel is mijn overtuiging dat donatie alleen bestaansrecht heeft bij een bepaald kwaliteitsniveau alleen maar sterker geworden. Net zoals mijn overtuiging is gegroeid dat hierin keuzevrijheid gegarandeerd hoort te zijn. En alhoewel voorstander van een systeem waarin we allemaal geregistreerd zijn als donor tenzij actief registreren als andere optie, kan in mijn opinie keuzevrijheid alleen gegarandeerd blijven als het systeem vrij is van welke vorm van manipulatie ook. Iemand de beste zorg onthouden omdat die persoon uit zelfbeschikking niet geregisteerd staat als donor neigt voor mij te veel naar manipulatie waarin keuzevrijheid niet meer een feit is. Dat transplantatie onthouden kan/moet worden om medische redenen, logisch. Maar om een beoordeling op wie "meer" zou verdienen op basis van registratie? Nee, te glijdende schaal imho. Ongeacht de reden waarom men niet wenst te doneren. Idem dito voor wat betreft sommigen die het liefst zelf zouden bepalen wie wel of niet hun organen zouden mogen ontvangen.Pixiedust, heftig Hele mooie en treffende post!
vrijdag 11 oktober 2013 om 18:46
Even een vraag:
Waarom zou je hier als bewust niet donor hier je redenen aangeven als vooraf, door sommigen, wordt aangegeven dat er geen begrip is voor welk argument dan ook (m.u.v. medisch)? Dan kun je toch niet discussiëren?
Ik vraag me eerder af hoeveel mensen er in het middenkader zitten (te lui / laks / of wat dan ook om zich te registreren, terwijl ze wel willen). En wat er nodig is om deze mensen in actie te laten komen. Het lijkt mij een sneller resultaat opleveren tegen minder moeite.
Waarom zou je hier als bewust niet donor hier je redenen aangeven als vooraf, door sommigen, wordt aangegeven dat er geen begrip is voor welk argument dan ook (m.u.v. medisch)? Dan kun je toch niet discussiëren?
Ik vraag me eerder af hoeveel mensen er in het middenkader zitten (te lui / laks / of wat dan ook om zich te registreren, terwijl ze wel willen). En wat er nodig is om deze mensen in actie te laten komen. Het lijkt mij een sneller resultaat opleveren tegen minder moeite.
vrijdag 11 oktober 2013 om 19:03
quote:LadyZiva schreef op 11 oktober 2013 @ 18:46:
Even een vraag:
Waarom zou je hier als bewust niet donor hier je redenen aangeven als vooraf, door sommigen, wordt aangegeven dat er geen begrip is voor welk argument dan ook (m.u.v. medisch)? Dan kun je toch niet discussiëren? Klopt helemaal. Ik heb me meerdere malen als zeer bewuste en veel over het onderwerp gelezen hebbende niet-donor in dit soort topics gemengd. Dat doe ik liever niet meer. Want inderdaad, erg weinig begrip van anders denkenden. En ook veel boosheid, schelden van hun kant.
Even een vraag:
Waarom zou je hier als bewust niet donor hier je redenen aangeven als vooraf, door sommigen, wordt aangegeven dat er geen begrip is voor welk argument dan ook (m.u.v. medisch)? Dan kun je toch niet discussiëren? Klopt helemaal. Ik heb me meerdere malen als zeer bewuste en veel over het onderwerp gelezen hebbende niet-donor in dit soort topics gemengd. Dat doe ik liever niet meer. Want inderdaad, erg weinig begrip van anders denkenden. En ook veel boosheid, schelden van hun kant.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
vrijdag 11 oktober 2013 om 19:33
quote:christiane schreef op 11 oktober 2013 @ 18:25:
Bedankt voor je reactie Debora.
Maar je steunsysteem snap ik niet zo goed, want ik kan iemand een klootzak vinden, maar iemand anders kan er helemaal dol op zijn.
Dat kan ja. Maar ik zie het zo: ik wil niet het risico lopen dat een fantastisch persoon, die misschien ooit een medicijn voor kanker gaat uitvinden, of 5 weeskinderen adopteert die anders crimineel zouden zijn geworden of een belangrijke pijler is in een liefdevol gezin onnodig komt te overlijden omdat ik bang was dat mijn organen naar een pedofiel zouden gaan.
En begrijp me niet verkeerd, die gedachte vind ik ook niet zo tof, maar ik ben toch meer van: het rechtssysteem moet maar dealen met klootzakken. Ik wil ze niet veroordelen tot de dood bij gebrek aan medische opties.
Ik heb tijdens mijn studie een onderzoeksproject gedaan onder mensen die een orgaan ontvingen en ik kan je zeggen dat het gros van die mensen ontzettend dankbaar was voor dit nieuwe leven, liefhebbende familieleden en vrienden hadden die hen vreselijk zouden gaan missen en vooral heel druk bezig waren met verwonderen dat het zo fantastisch was dat ze weer mochten en konden leven, dan bezig zijn met de klootzak uithangen.
Bedankt voor je reactie Debora.
Maar je steunsysteem snap ik niet zo goed, want ik kan iemand een klootzak vinden, maar iemand anders kan er helemaal dol op zijn.
Dat kan ja. Maar ik zie het zo: ik wil niet het risico lopen dat een fantastisch persoon, die misschien ooit een medicijn voor kanker gaat uitvinden, of 5 weeskinderen adopteert die anders crimineel zouden zijn geworden of een belangrijke pijler is in een liefdevol gezin onnodig komt te overlijden omdat ik bang was dat mijn organen naar een pedofiel zouden gaan.
En begrijp me niet verkeerd, die gedachte vind ik ook niet zo tof, maar ik ben toch meer van: het rechtssysteem moet maar dealen met klootzakken. Ik wil ze niet veroordelen tot de dood bij gebrek aan medische opties.
Ik heb tijdens mijn studie een onderzoeksproject gedaan onder mensen die een orgaan ontvingen en ik kan je zeggen dat het gros van die mensen ontzettend dankbaar was voor dit nieuwe leven, liefhebbende familieleden en vrienden hadden die hen vreselijk zouden gaan missen en vooral heel druk bezig waren met verwonderen dat het zo fantastisch was dat ze weer mochten en konden leven, dan bezig zijn met de klootzak uithangen.
Occam's razor
vrijdag 11 oktober 2013 om 19:34
quote:tonkje schreef op 11 oktober 2013 @ 19:03:
[...]
Klopt helemaal. Ik heb me meerdere malen als zeer bewuste en veel over het onderwerp gelezen hebbende niet-donor in dit soort topics gemengd. Dat doe ik liever niet meer. Want inderdaad, erg weinig begrip van anders denkenden. En ook veel boosheid, schelden van hun kant.
Ik kan me voorstellen dat de pro-donor mensen hier erg emotioneel van worden, vooral als je dichtbij iemand staat die een orgaan nodig heeft of er zelf één nodig hebt. Het is gewoon ontzettend zonde vanuit ons perspectief.
Maar ik vind ook niet dat je mensen moet dwingen en als iemand niet wil, dan wil diegene niet. Het is ook niet niks om over je eigen dood na te moeten denken.
[...]
Klopt helemaal. Ik heb me meerdere malen als zeer bewuste en veel over het onderwerp gelezen hebbende niet-donor in dit soort topics gemengd. Dat doe ik liever niet meer. Want inderdaad, erg weinig begrip van anders denkenden. En ook veel boosheid, schelden van hun kant.
Ik kan me voorstellen dat de pro-donor mensen hier erg emotioneel van worden, vooral als je dichtbij iemand staat die een orgaan nodig heeft of er zelf één nodig hebt. Het is gewoon ontzettend zonde vanuit ons perspectief.
Maar ik vind ook niet dat je mensen moet dwingen en als iemand niet wil, dan wil diegene niet. Het is ook niet niks om over je eigen dood na te moeten denken.
Occam's razor
vrijdag 11 oktober 2013 om 19:59
quote:angelique schreef op 11 oktober 2013 @ 09:58:
Voor de mensen, die geen organen af willen staan. Zouden jullie bezwaar hebben tegen het systeem, dat iedereen donor is, tenzij je aangeeft het niet te willen zijn?
Nee, ik vind het iets waar je goed over na moet denken en vind het alleen maar goed om 'standaard' donor te zijn. Door nee te zeggen moet je daar wel een reden voor hebben.
Je kunt je kop in het zand steken door te zeggen dat je Sanquin niet wilt helpen, maar Sanquin is net zo goed een bedrijf als ieder ander bedrijf in Nederland. Wat dan toevallig wél geld heeft. Er wordt zo veel bloed onnodig weg gegooid wanneer Sanquin er geen of maar weinig geld voor zou vragen. Voor die mensen die je er mee kunt helpen, zou ik het wel over hebben. De wetenschappers die er werken hebben ook het beste met de mens voor en goede wetenschappers kosten ook geld, die gaan net als ieder ander mens ook niet voor de lol werken en anders zoeken ze wel een baan die beter betaalt.
Als ik bloeddonor kon zijn had ik dat wel gedaan, maar dat kan nu niet.
Ik sta nu geregistreerd als niet-donor voor mijn organen maar wil dit over een aantal jaar als ik zelf ook wat ouder ben wel veranderen naar wel alles doneren. Ik vind het nu een naar idee dat mijn ouders en familie afscheid moet nemen van een vel met daarin bijna niets meer maar opgestopt met plastic o.i.d. Als mijn ouders er niet meer zijn en mijn toekomstige kinderen zijn zelf ook al volwassen, kan ik het wel en kan het me allemaal niet meer zo veel schelen.
Eigenlijk klinkt het wel een beetje krom zo, haha. Later doneer ik me wel aan de wetenschap en kunnen ze zich daar op me uitleven. Op sterk water staan lijkt me ook wel wat, het is alleen jammer dat ze die mensen nooit kleren aan geven. Ze hoeven me in ieder geval niet te begraven of te verbranden als ik oud ben.
Voor de mensen, die geen organen af willen staan. Zouden jullie bezwaar hebben tegen het systeem, dat iedereen donor is, tenzij je aangeeft het niet te willen zijn?
Nee, ik vind het iets waar je goed over na moet denken en vind het alleen maar goed om 'standaard' donor te zijn. Door nee te zeggen moet je daar wel een reden voor hebben.
Je kunt je kop in het zand steken door te zeggen dat je Sanquin niet wilt helpen, maar Sanquin is net zo goed een bedrijf als ieder ander bedrijf in Nederland. Wat dan toevallig wél geld heeft. Er wordt zo veel bloed onnodig weg gegooid wanneer Sanquin er geen of maar weinig geld voor zou vragen. Voor die mensen die je er mee kunt helpen, zou ik het wel over hebben. De wetenschappers die er werken hebben ook het beste met de mens voor en goede wetenschappers kosten ook geld, die gaan net als ieder ander mens ook niet voor de lol werken en anders zoeken ze wel een baan die beter betaalt.
Als ik bloeddonor kon zijn had ik dat wel gedaan, maar dat kan nu niet.
Ik sta nu geregistreerd als niet-donor voor mijn organen maar wil dit over een aantal jaar als ik zelf ook wat ouder ben wel veranderen naar wel alles doneren. Ik vind het nu een naar idee dat mijn ouders en familie afscheid moet nemen van een vel met daarin bijna niets meer maar opgestopt met plastic o.i.d. Als mijn ouders er niet meer zijn en mijn toekomstige kinderen zijn zelf ook al volwassen, kan ik het wel en kan het me allemaal niet meer zo veel schelen.
Eigenlijk klinkt het wel een beetje krom zo, haha. Later doneer ik me wel aan de wetenschap en kunnen ze zich daar op me uitleven. Op sterk water staan lijkt me ook wel wat, het is alleen jammer dat ze die mensen nooit kleren aan geven. Ze hoeven me in ieder geval niet te begraven of te verbranden als ik oud ben.
vrijdag 11 oktober 2013 om 20:06
quote:tonkje schreef op 11 oktober 2013 @ 19:03:
[...]
Klopt helemaal. Ik heb me meerdere malen als zeer bewuste en veel over het onderwerp gelezen hebbende niet-donor in dit soort topics gemengd. Dat doe ik liever niet meer. Want inderdaad, erg weinig begrip van anders denkenden. En ook veel boosheid, schelden van hun kant.Ach kom nou toch. Het was geen hullie/zullie huil verhaal, eerder actie/ reactie. Kan me nog herinneren dat er vooral geen argumenten van de anti's kwamen.
[...]
Klopt helemaal. Ik heb me meerdere malen als zeer bewuste en veel over het onderwerp gelezen hebbende niet-donor in dit soort topics gemengd. Dat doe ik liever niet meer. Want inderdaad, erg weinig begrip van anders denkenden. En ook veel boosheid, schelden van hun kant.Ach kom nou toch. Het was geen hullie/zullie huil verhaal, eerder actie/ reactie. Kan me nog herinneren dat er vooral geen argumenten van de anti's kwamen.
vrijdag 11 oktober 2013 om 20:07
quote:Debora schreef op 11 oktober 2013 @ 19:34:
[...]
Ik kan me voorstellen dat de pro-donor mensen hier erg emotioneel van worden, vooral als je dichtbij iemand staat die een orgaan nodig heeft of er zelf één nodig hebt. Het is gewoon ontzettend zonde vanuit ons perspectief.
Maar ik vind ook niet dat je mensen moet dwingen en als iemand niet wil, dan wil diegene niet. Het is ook niet niks om over je eigen dood na te moeten denken.een ander registratiesysteem is geen dwang. Het is niet niks om over je eigen dood na te moeten denken, maar mensen moeten zich goed realiseren dat het een luxe is om dit niet te willen.
[...]
Ik kan me voorstellen dat de pro-donor mensen hier erg emotioneel van worden, vooral als je dichtbij iemand staat die een orgaan nodig heeft of er zelf één nodig hebt. Het is gewoon ontzettend zonde vanuit ons perspectief.
Maar ik vind ook niet dat je mensen moet dwingen en als iemand niet wil, dan wil diegene niet. Het is ook niet niks om over je eigen dood na te moeten denken.een ander registratiesysteem is geen dwang. Het is niet niks om over je eigen dood na te moeten denken, maar mensen moeten zich goed realiseren dat het een luxe is om dit niet te willen.
vrijdag 11 oktober 2013 om 20:10
quote:LadyZiva schreef op vrijdag 11 oktober 2013 18:46 Even een vraag:
Waarom zou je hier als bewust niet donor hier je redenen aangeven als vooraf, door sommigen, wordt aangegeven dat er geen begrip is voor welk argument dan ook (m.u.v. medisch)? Dan kun je toch niet discussiëren?
Ik vraag me eerder af hoeveel mensen er in het middenkader zitten (te lui / laks / of wat dan ook om zich te registreren, terwijl ze wel willen). En wat er nodig is om deze mensen in actie te laten komen. Het lijkt mij een sneller resultaat opleveren tegen minder moeite. Eerlijk gezegd vind het ook geen punt van discussie wel of niet donor willen zijn. Er zullen zeker wel argumenten zijn om het niet te doen, maar voor mij zijn er maar een paar die in mijn ogen relevant zijn. Iedereen mag doen en laten wat ie wil, ik hoef daar geen begrip voor te hebben toch?
Waarom zou je hier als bewust niet donor hier je redenen aangeven als vooraf, door sommigen, wordt aangegeven dat er geen begrip is voor welk argument dan ook (m.u.v. medisch)? Dan kun je toch niet discussiëren?
Ik vraag me eerder af hoeveel mensen er in het middenkader zitten (te lui / laks / of wat dan ook om zich te registreren, terwijl ze wel willen). En wat er nodig is om deze mensen in actie te laten komen. Het lijkt mij een sneller resultaat opleveren tegen minder moeite. Eerlijk gezegd vind het ook geen punt van discussie wel of niet donor willen zijn. Er zullen zeker wel argumenten zijn om het niet te doen, maar voor mij zijn er maar een paar die in mijn ogen relevant zijn. Iedereen mag doen en laten wat ie wil, ik hoef daar geen begrip voor te hebben toch?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
vrijdag 11 oktober 2013 om 20:11
Wat zijn dan goede argumenten in jouw optiek?
Als iemand uit angst geen donor is, is dat volgens mij wel degelijk een argument. Hoewel heel veel angsten gebaseerd zijn op irreële gedachten, zijn ze er wel en mogen ze er ook over het algemeen zijn. Waarom geen begrip hiervoor i.p.v. veroordelen en een manier zoeken om mensen van deze angst af te helpen?
Als iemand uit angst geen donor is, is dat volgens mij wel degelijk een argument. Hoewel heel veel angsten gebaseerd zijn op irreële gedachten, zijn ze er wel en mogen ze er ook over het algemeen zijn. Waarom geen begrip hiervoor i.p.v. veroordelen en een manier zoeken om mensen van deze angst af te helpen?
vrijdag 11 oktober 2013 om 20:20
Goede argumenten: gezondheid zoals in het geval van Pixiedust en geloofsovertuiging. Verder vind ik het ook prima als je naast niet willen doneren ook niet wil ontvangen.
Angst vind ik geen goed argument. Vraag me af in hoeverre angst nog meespeelt wanneer je het geen bezwaarsysteem invoert.
Angst vind ik geen goed argument. Vraag me af in hoeverre angst nog meespeelt wanneer je het geen bezwaarsysteem invoert.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
vrijdag 11 oktober 2013 om 20:27
Ik heb het heel lang uitgesteld.. Voor mij idee dan Maar heb me een half jaartje geleden toch aangemeld als donor. Ik zou het vreselijk vinden als mijn vriend of mijn ouders het besluit zouden moeten maken als ik na een ongeluk of iets dergelijks op sterven lig.. En tja, ik heb er niets aan als ik dood ben dus dan zou ik er graag een ander mee helpen een mooi(er) leven te hebben.
vrijdag 11 oktober 2013 om 20:32
quote:LadyZiva schreef op 11 oktober 2013 @ 20:11:
Wat zijn dan goede argumenten in jouw optiek?
Als iemand uit angst geen donor is, is dat volgens mij wel degelijk een argument. Hoewel heel veel angsten gebaseerd zijn op irreële gedachten, zijn ze er wel en mogen ze er ook over het algemeen zijn. Waarom geen begrip hiervoor i.p.v. veroordelen en een manier zoeken om mensen van deze angst af te helpen?Het is te simpel om te zeggen dat het door angst komt. Angst is een voortvloeisel van (irreële) gedachten. Die gedachten zijn de echte argumenten en als die gedachten irreëel zijn of niet kloppen dan moet je misschien concluderen dat je angst niet terecht is. Echt angstig is het natuurlijk om geopereerd te worden en een donororgaan te krijgen of om op een wachtlijst te staan.
Wat zijn dan goede argumenten in jouw optiek?
Als iemand uit angst geen donor is, is dat volgens mij wel degelijk een argument. Hoewel heel veel angsten gebaseerd zijn op irreële gedachten, zijn ze er wel en mogen ze er ook over het algemeen zijn. Waarom geen begrip hiervoor i.p.v. veroordelen en een manier zoeken om mensen van deze angst af te helpen?Het is te simpel om te zeggen dat het door angst komt. Angst is een voortvloeisel van (irreële) gedachten. Die gedachten zijn de echte argumenten en als die gedachten irreëel zijn of niet kloppen dan moet je misschien concluderen dat je angst niet terecht is. Echt angstig is het natuurlijk om geopereerd te worden en een donororgaan te krijgen of om op een wachtlijst te staan.
vrijdag 11 oktober 2013 om 20:34
quote:rosanna08 schreef op 11 oktober 2013 @ 20:20:
Goede argumenten: gezondheid zoals in het geval van Pixiedust en geloofsovertuiging. Verder vind ik het ook prima als je naast niet willen doneren ook niet wil ontvangen.
Angst vind ik geen goed argument. Vraag me af in hoeverre angst nog meespeelt wanneer je het geen bezwaarsysteem invoert.zelf geen donor zijn mag niet meespelen bij het toekennen van een donororgaan. Helaas kunnen gezonde mensen op geen enkele manier bevatten hoe het is om levensbedreigend ziek te zijn. Je wil dan niet afgerekend worden op dergelijke naieviteit als het er echt op aan komt.
Goede argumenten: gezondheid zoals in het geval van Pixiedust en geloofsovertuiging. Verder vind ik het ook prima als je naast niet willen doneren ook niet wil ontvangen.
Angst vind ik geen goed argument. Vraag me af in hoeverre angst nog meespeelt wanneer je het geen bezwaarsysteem invoert.zelf geen donor zijn mag niet meespelen bij het toekennen van een donororgaan. Helaas kunnen gezonde mensen op geen enkele manier bevatten hoe het is om levensbedreigend ziek te zijn. Je wil dan niet afgerekend worden op dergelijke naieviteit als het er echt op aan komt.
vrijdag 11 oktober 2013 om 21:33
Ik ben niet levensbedreigend ziek, heb geen mensen in mijn omgeving die een orgaan nodig hebben, maar zie wel het belang in van het doneren van mijn organen na mijn dood.
Ik weet dat je mensen niet uit kunt sluiten van ontvangst, dat zou ook niet eerlijk zijn. Wat ik gewoon niet snap, is dat iemand zelf vanwege onderbuikgevoelens niet wil doneren het blijkbaar wel normaal vind dat een ander het voor hem of haar doet.
En ja ik weet dat ik hier erg onredelijk en ongenuanceerd in ben.
Ik weet dat je mensen niet uit kunt sluiten van ontvangst, dat zou ook niet eerlijk zijn. Wat ik gewoon niet snap, is dat iemand zelf vanwege onderbuikgevoelens niet wil doneren het blijkbaar wel normaal vind dat een ander het voor hem of haar doet.
En ja ik weet dat ik hier erg onredelijk en ongenuanceerd in ben.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
vrijdag 11 oktober 2013 om 21:48
quote:christiane schreef op 11 oktober 2013 @ 18:04:
Geregistreerd als niet-donor.
En ik hoef ook geen donororganen, dus dan staan we kiet.
Ik moet er niet aan denken dat er een orgaan van mij in eoa klootzak wordt gepropt.
Je overlijdt en alles moet ineens snel snel, want je organen zijn nodig en nu nog warm dus heeft mn familie niet eens de tijd om rustig afscheid van me te nemen.
Is het trouwens nodig om een formuliertje bij je te dragen als het al in de computers geregistreerd staat?
Mijn hemel zeg, jij verdient de prijs voor kortzichtigheid 2013!
Welke 'klootzakken' denk jij dan die àllemáál voor een transplantatie van welk orgaan of lichaamsdeel in aanmerking komen?
En wat een ontzettend verkeerd beeld heb jij van donor zijn.
Jammer dat je het niet weet en wat dom om te denken dat je het wèl weet. Er klopt niets van, helemaal niets.
Jij ook een gezond leven gewenst!
( wat mis ik die ene smiley ineens)
Geregistreerd als niet-donor.
En ik hoef ook geen donororganen, dus dan staan we kiet.
Ik moet er niet aan denken dat er een orgaan van mij in eoa klootzak wordt gepropt.
Je overlijdt en alles moet ineens snel snel, want je organen zijn nodig en nu nog warm dus heeft mn familie niet eens de tijd om rustig afscheid van me te nemen.
Is het trouwens nodig om een formuliertje bij je te dragen als het al in de computers geregistreerd staat?
Mijn hemel zeg, jij verdient de prijs voor kortzichtigheid 2013!
Welke 'klootzakken' denk jij dan die àllemáál voor een transplantatie van welk orgaan of lichaamsdeel in aanmerking komen?
En wat een ontzettend verkeerd beeld heb jij van donor zijn.
Jammer dat je het niet weet en wat dom om te denken dat je het wèl weet. Er klopt niets van, helemaal niets.
Jij ook een gezond leven gewenst!
( wat mis ik die ene smiley ineens)
Je bent zelf een theepot
vrijdag 11 oktober 2013 om 21:54
quote:LadyZiva schreef op 11 oktober 2013 @ 20:11:
Wat zijn dan goede argumenten in jouw optiek?
Als iemand uit angst geen donor is, is dat volgens mij wel degelijk een argument. Hoewel heel veel angsten gebaseerd zijn op irreële gedachten, zijn ze er wel en mogen ze er ook over het algemeen zijn. Waarom geen begrip hiervoor i.p.v. veroordelen en een manier zoeken om mensen van deze angst af te helpen?
Angst? Angst voor wat? Je bent dood, je voelt niets, je zult er niets van merken. Dan begrijp ik mensen die zeggen "ik wil het gewoon niet, puur egoïsme" nog beter, ook al kan ik er geen begrip voor opbrengen.
Dat het ver van mijn bed is kan ik gerust voorstellen. Maar het zal ver-van-je-bed blijven tot het te laat is. Het is eigenlijk zoals een brandverzekering. Ik kan mij ook niet inbeelden dat mijn huis zal afbranden, maar ik wil toch een geruststelling hebben dat als het moest gebeuren ik op iets kan terugvallen.
Hetzelfde voor orgaandonatie. Ik denk niet dat ik er ooit een nodig zal hebben, maar als het zover is wil ik er wel één. En dat kan dus alleen als iedereen donor wordt.
Hier in België mag het dan wel zo zijn dat nagenoeg iedereen donor is, deze organen komen op de Europese donorlijst, en het is dus niet zo dat je in België sneller een orgaan zal krijgen, omdat ze gewoon verdeeld worden. Andere landen 'profiteren' dus heel hard van het Belgische systeem.
Wat zijn dan goede argumenten in jouw optiek?
Als iemand uit angst geen donor is, is dat volgens mij wel degelijk een argument. Hoewel heel veel angsten gebaseerd zijn op irreële gedachten, zijn ze er wel en mogen ze er ook over het algemeen zijn. Waarom geen begrip hiervoor i.p.v. veroordelen en een manier zoeken om mensen van deze angst af te helpen?
Angst? Angst voor wat? Je bent dood, je voelt niets, je zult er niets van merken. Dan begrijp ik mensen die zeggen "ik wil het gewoon niet, puur egoïsme" nog beter, ook al kan ik er geen begrip voor opbrengen.
Dat het ver van mijn bed is kan ik gerust voorstellen. Maar het zal ver-van-je-bed blijven tot het te laat is. Het is eigenlijk zoals een brandverzekering. Ik kan mij ook niet inbeelden dat mijn huis zal afbranden, maar ik wil toch een geruststelling hebben dat als het moest gebeuren ik op iets kan terugvallen.
Hetzelfde voor orgaandonatie. Ik denk niet dat ik er ooit een nodig zal hebben, maar als het zover is wil ik er wel één. En dat kan dus alleen als iedereen donor wordt.
Hier in België mag het dan wel zo zijn dat nagenoeg iedereen donor is, deze organen komen op de Europese donorlijst, en het is dus niet zo dat je in België sneller een orgaan zal krijgen, omdat ze gewoon verdeeld worden. Andere landen 'profiteren' dus heel hard van het Belgische systeem.
