Gezondheid
alle pijlers
Frozen shoulder
maandag 22 november 2021 21:42
Sinds ca. 5 maanden heb ik een frozen shoulder, door onbekende oorzaak.
Zo ontzettend balen, wat ben je dan onthand. Veel simpele dingen gaan lastig. Je gaat dus (ongemerkt) compenseren wat weer vastzittende spieren in bovenlijf tot gevolg heeft.
Ik heb wekelijks fysiotherapie die oefeningen bij me doet om de boel wat losser te krijgen en ik doe thuis ook dagelijks oefeningen, maar merk nog geen vooruitgang. Meer kan ik niet doen, aldus de fysio. Alles wat ik doe moet binnen de pijngrens en absoluut daar binnen blijven en niet overbelasten.
Ik weet dat het een heeeeel langdurig traject is en ik (veel) geduld moet hebben.
Wie heeft er ook last van (gehad)? Hoe verliep het en hoe lang duurde het bij jou?
Zo ontzettend balen, wat ben je dan onthand. Veel simpele dingen gaan lastig. Je gaat dus (ongemerkt) compenseren wat weer vastzittende spieren in bovenlijf tot gevolg heeft.
Ik heb wekelijks fysiotherapie die oefeningen bij me doet om de boel wat losser te krijgen en ik doe thuis ook dagelijks oefeningen, maar merk nog geen vooruitgang. Meer kan ik niet doen, aldus de fysio. Alles wat ik doe moet binnen de pijngrens en absoluut daar binnen blijven en niet overbelasten.
Ik weet dat het een heeeeel langdurig traject is en ik (veel) geduld moet hebben.
Wie heeft er ook last van (gehad)? Hoe verliep het en hoe lang duurde het bij jou?
dinsdag 23 november 2021 23:15
Ik kon gelukkig wel gewoon werken.
Erg pijnlijk was jas aan doen, autogordel om doen, parkeerkaartje pakken bij parkeergarage (ging echt niet, wat een hel) , haar drogen of in staart doen bijvoorbeeld. Het was mijn linkerarm, bij rechts kan je ook niet meer schakelen denk ik.
Ik heb ook een tijdje gehad dat ik zo’n pijn had dat ik er wakker van lag.
Erg pijnlijk was jas aan doen, autogordel om doen, parkeerkaartje pakken bij parkeergarage (ging echt niet, wat een hel) , haar drogen of in staart doen bijvoorbeeld. Het was mijn linkerarm, bij rechts kan je ook niet meer schakelen denk ik.
Ik heb ook een tijdje gehad dat ik zo’n pijn had dat ik er wakker van lag.
woensdag 24 november 2021 01:19
Herkenbare verhalen.
Ik heb ook een frozen shoulder gehad. Hele traject heeft ruim anderhalf jaar geduurd. Maandenlang helse pijn bij verkeerde bewegingen en steeds minder bewegingsruimte. Amper slapen omdat praktisch geen enkele slaaphouding pijnloos was. Hoge doses diclofenac geslikt, maar dat haalde enkel de scherpe randjes eraf.
Fysiotherapeut heeft eerst elke week de schouder en bovenrug gemasseerd, pas later (toen de pijn verminderde) begonnen met oefeningen (binnen de pijngrens).
Behalve de pijn is het inderdaad ook ontzettend lastig. Niets kunnen pakken wat boven je ligt. (Zo lastig bij boodschappen doen). Bij elke beweging oppassen. Eén fractie te ver doorstrekken betekende weer een verzengende pijnaanval.
Aan- en uitkleden was elke dag een uitdaging. Heb een bh met voorsluiting aangeschaft. M'n haar voornamelijk los gedragen. Autorijden lukte me niet. Op de fiets stappen moest ook heel voorzichtig en geconcentreerd.
Nou ja, je leert ermee leven en wordt gaandeweg wel creatief in oplossingen bedenken.
Het goede nieuws is dat het met de schouder eigenlijk heel goed afgelopen is. Alleen wat restschade in beweeglijkheid (maar dat is acceptabel). Jammer alleen dat toen de eerste schouder goed aan het genezen was, de andere schouder ging opspelen en daar heb ik nu nog steeds veel pijn en klachten aan.
Ik heb lang gedacht dat het nooit meer goed zou komen, maar dat is dus niet zo.
Dus heb geduld, geef je schouder de nodige rust en volg goed de aanwijzingen van je fysiotherapeut op. Take care, het komt goed!
Ik heb ook een frozen shoulder gehad. Hele traject heeft ruim anderhalf jaar geduurd. Maandenlang helse pijn bij verkeerde bewegingen en steeds minder bewegingsruimte. Amper slapen omdat praktisch geen enkele slaaphouding pijnloos was. Hoge doses diclofenac geslikt, maar dat haalde enkel de scherpe randjes eraf.
Fysiotherapeut heeft eerst elke week de schouder en bovenrug gemasseerd, pas later (toen de pijn verminderde) begonnen met oefeningen (binnen de pijngrens).
Behalve de pijn is het inderdaad ook ontzettend lastig. Niets kunnen pakken wat boven je ligt. (Zo lastig bij boodschappen doen). Bij elke beweging oppassen. Eén fractie te ver doorstrekken betekende weer een verzengende pijnaanval.
Aan- en uitkleden was elke dag een uitdaging. Heb een bh met voorsluiting aangeschaft. M'n haar voornamelijk los gedragen. Autorijden lukte me niet. Op de fiets stappen moest ook heel voorzichtig en geconcentreerd.
Nou ja, je leert ermee leven en wordt gaandeweg wel creatief in oplossingen bedenken.
Het goede nieuws is dat het met de schouder eigenlijk heel goed afgelopen is. Alleen wat restschade in beweeglijkheid (maar dat is acceptabel). Jammer alleen dat toen de eerste schouder goed aan het genezen was, de andere schouder ging opspelen en daar heb ik nu nog steeds veel pijn en klachten aan.
Ik heb lang gedacht dat het nooit meer goed zou komen, maar dat is dus niet zo.
Dus heb geduld, geef je schouder de nodige rust en volg goed de aanwijzingen van je fysiotherapeut op. Take care, het komt goed!
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
woensdag 24 november 2021 07:23
FeeLucifer01 schreef: ↑23-11-2021 22:14Vraag bij de huisarts eens naar de pijn poli. Hier zijn ze voor.
Als je een (of 2) Frozen shoulders hebt gehad, weet je dat het zo’n rare pijn is dat pijnstillers vrijwel niet helpen. Zelfs met de zware middelen als tramadol en morfine maakt het bij velen de pijn ‘hoogstens iets dragelijker’. En de bijwerkingen van veel middelen zijn ook niet mis.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 24 november 2021 09:56
himalaya schreef: ↑24-11-2021 07:23Als je een (of 2) Frozen shoulders hebt gehad, weet je dat het zo’n rare pijn is dat pijnstillers vrijwel niet helpen. Zelfs met de zware middelen als tramadol en morfine maakt het bij velen de pijn ‘hoogstens iets dragelijker’. En de bijwerkingen van veel middelen zijn ook niet mis.
De pijnpoli is juist veel meer meer dan medicatie, vandaar mijn advies.
Ik heb ( voor andere chronische pijn en zenuwklachten) er verschillende soorten therapie gekregen, revalidatiehulp, een tense, qutenzabehandelingen, blokkades met stroom (ook zijn die er met onstekingremmers) , en zo zijn er nog een heel scala aan behandelingen, alternatieven voor medicatie en inderdaad heel veel verschillende soorten medicatie die misschien wel helpt. Of inderdaad dragelijker maken. Lijkt me wel fijn als het niet zo te genezen is.
Verwijzing moet wel via de huisarts ( of een andere specialist/arts).
woensdag 24 november 2021 13:42
't Is inderdaad een hevig waarschuwende pijn die je helemaal stil maakt. Het lijkt dan ook niet goed om deze waarschuwing in de wind te slaan door middel van pijnstillers. Want dan ga je het weer overbelasten.
Tenzij het om een auto-immuunziekte gaat waarbij de ontsteking en de pijn totaal zinloos zijn.
Maar je kan je wél afvragen waarom een goed doorbloed gebied als je schouder er twee jaar voor nodig heeft om te genezen.
Tenzij het om een auto-immuunziekte gaat waarbij de ontsteking en de pijn totaal zinloos zijn.
Maar je kan je wél afvragen waarom een goed doorbloed gebied als je schouder er twee jaar voor nodig heeft om te genezen.
Dan moet het maar zoals het kan
woensdag 24 november 2021 13:58
Herkenbare verhalen, die pijn was echt vreselijk. Heb echt jankend op de grond gezeten in een supermarkt door een verkeerde beweging. Ik kon geen autorijden, aankleden was lastig, haren wassen wilde niet zo goed, sporten aangepast enz. enz..
De fysio herkende de klachten niet, wat zeker een negatieve invloed heeft gehad. Uiteindelijk bij een goede specialist terecht gekomen die bewegingsoefeningen gaf. Dit heeft de beweeglijkheid weer redelijk snel terug gebracht. Het is nu ruim 4 jaar geleden begonnen, er is nog wel restschade. Maar dit beperkt mij niet meer. Toen de linkerschouder herstellende was heb ik problemen gekregen met de rechterschouder. Daar ben ik nu van herstellende. In totaal dus al ruim 4 jaar zoet.
Er valt geen oorzaak voor de frozen sholder aan te wijzen. Gewoon pech gehad,
De fysio herkende de klachten niet, wat zeker een negatieve invloed heeft gehad. Uiteindelijk bij een goede specialist terecht gekomen die bewegingsoefeningen gaf. Dit heeft de beweeglijkheid weer redelijk snel terug gebracht. Het is nu ruim 4 jaar geleden begonnen, er is nog wel restschade. Maar dit beperkt mij niet meer. Toen de linkerschouder herstellende was heb ik problemen gekregen met de rechterschouder. Daar ben ik nu van herstellende. In totaal dus al ruim 4 jaar zoet.
Er valt geen oorzaak voor de frozen sholder aan te wijzen. Gewoon pech gehad,
woensdag 24 november 2021 14:52
Jullie verhalen over gruwelijke pijn herken ik niet zo. (gelukkig, eerlijk gezegd!). Lijkt me de hel.
Er schieten wel pijnscheuten door als ik een foute beweging maak. Soms is het een felle steek, soms een soort heftige speldenprik en héél soms springen de tranen me in de ogen en moet ik even een paar tellen zuchtend bijkomen. Maar na een minuut of twee ofzo is het doorgaans ook wel weer weg. Het houdt niet lang aan ofzo.
‘S nachts op die schouder liggen is meer een zeurend onprettig en licht pijnlijk gevoel. Ik kan soms meer last hebben van vastzittende spieren in mijn schouders, rug.
Maar ik ben wel continue op mijn hoede ofzo, inderdaad bij elke beweging opletten. Niet denken, ik gooi die deur wel even achter me dicht en hopen dat het goed gaat, want die gok neem ik niet.
Autorijden gaat redelijk, als ik maar niet teveel rotondes hoef enzo. Het zit links dus ik kan wel goed schakelen. Parkeerkaarten pakken is de auto stil zetten, gordel losmaken en met mijn rechterarm een kaartje pakken. Of ik stap gewoon uit. Het gaat niet anders.
Qua kleding pak ik alleen die shirts uit de kast waar stretch in zit. Anders laat maar zitten. Ben wel een keer gaan shoppen maar weinig lol aan want het is gedoe en geklungel in dat pashok. Gewoon geen zin in op deze manier. Kon een jurk niet eens aankrijgen en geen zin om zo’n verkoopster te roepen om te helpen terwijl je in je ondergoed staat. Van pure frustratie jurk teruggekwakt in het rek en naar huis. Ik doe het wel met wat er nog in de kast hangt.
Ik denk heel soms wel eens: IS het wel een frozen shoulder wat ik heb. De fysio zegt van wel en qua bewegingsbeperking en lange duur klopt het ook wel. Maar die heftige pijn de hele dag heb ik dus niet. Als ik gewoon rustig doe en de middag op de bank zit heb ik eigenlijk geen pijn, op een enkele prik of zeurend gevoel na, maar niet dat ik paracetamol moet nemen of niet weet waar ik het zoeken moet.
Er schieten wel pijnscheuten door als ik een foute beweging maak. Soms is het een felle steek, soms een soort heftige speldenprik en héél soms springen de tranen me in de ogen en moet ik even een paar tellen zuchtend bijkomen. Maar na een minuut of twee ofzo is het doorgaans ook wel weer weg. Het houdt niet lang aan ofzo.
‘S nachts op die schouder liggen is meer een zeurend onprettig en licht pijnlijk gevoel. Ik kan soms meer last hebben van vastzittende spieren in mijn schouders, rug.
Maar ik ben wel continue op mijn hoede ofzo, inderdaad bij elke beweging opletten. Niet denken, ik gooi die deur wel even achter me dicht en hopen dat het goed gaat, want die gok neem ik niet.
Autorijden gaat redelijk, als ik maar niet teveel rotondes hoef enzo. Het zit links dus ik kan wel goed schakelen. Parkeerkaarten pakken is de auto stil zetten, gordel losmaken en met mijn rechterarm een kaartje pakken. Of ik stap gewoon uit. Het gaat niet anders.
Qua kleding pak ik alleen die shirts uit de kast waar stretch in zit. Anders laat maar zitten. Ben wel een keer gaan shoppen maar weinig lol aan want het is gedoe en geklungel in dat pashok. Gewoon geen zin in op deze manier. Kon een jurk niet eens aankrijgen en geen zin om zo’n verkoopster te roepen om te helpen terwijl je in je ondergoed staat. Van pure frustratie jurk teruggekwakt in het rek en naar huis. Ik doe het wel met wat er nog in de kast hangt.
Ik denk heel soms wel eens: IS het wel een frozen shoulder wat ik heb. De fysio zegt van wel en qua bewegingsbeperking en lange duur klopt het ook wel. Maar die heftige pijn de hele dag heb ik dus niet. Als ik gewoon rustig doe en de middag op de bank zit heb ik eigenlijk geen pijn, op een enkele prik of zeurend gevoel na, maar niet dat ik paracetamol moet nemen of niet weet waar ik het zoeken moet.
woensdag 24 november 2021 15:00
Paracetamol helpt niet tegen de pijn. Veel heeft met houding te maken. Op de bank zitten kon ik bijvoorbeeld niet, maar de hele avond op een rechte stoel ging prima.
De pijn was ook niet continu, maar als die er was wel heel heftig. Ik ervaarde het als een elektrische schok die door de hele arm ging. Na ene paar minuten trok dit weg, maar in die paar minuten kon ik soms wel janken van de pijn.
Zoals jij het omschrijft klinkt toch echt als een frozen sholder. Een ieder ervaart pijn anders he.
De pijn was ook niet continu, maar als die er was wel heel heftig. Ik ervaarde het als een elektrische schok die door de hele arm ging. Na ene paar minuten trok dit weg, maar in die paar minuten kon ik soms wel janken van de pijn.
Zoals jij het omschrijft klinkt toch echt als een frozen sholder. Een ieder ervaart pijn anders he.
woensdag 24 november 2021 15:15
Ik ben geen watje en kan best wat pijn verdragen, maar deze pijnaanvallen heb ik soms ook jankend moeten doorstaan.
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
woensdag 24 november 2021 15:18
Voor mij was de beste en meest comfortabele houding was mijn aangedane arm voor me kruisen en met de andere arm ondersteunen.
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
woensdag 24 november 2021 17:06
*Sikkepit* schreef: ↑24-11-2021 15:15Ik ben geen watje en kan best wat pijn verdragen, maar deze pijnaanvallen heb ik soms ook jankend moeten doorstaan.
Ik ook. Op straat is er wel eens iemand tegen me aan gebotst van voren, schouder tegen schouder. Ik moest zo huilen, het deed zo’n pijn. De man schrok zich een ongeluk. ‘Zo erg was het toch niet?!’ Nee, normaal gesproken niet, maar nu wel!
Ook de vrouw van de borstenpletbus heeft er van langs gekregen. Ze wilde mijn arm wel even hoger duwen, want dat moest. Terwijl ik van te voren mijn beperkingen had aangegeven en dat IK mijn arm zo hoog mogelijk zou doen. En dat méér dan niet mogelijk is.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 24 november 2021 17:33
Oh, ik kan bijna met je meevoelenhimalaya schreef: ↑24-11-2021 17:06Ik ook. Op straat is er wel eens iemand tegen me aan gebotst van voren, schouder tegen schouder. Ik moest zo huilen, het deed zo’n pijn. De man schrok zich een ongeluk. ‘Zo erg was het toch niet?!’ Nee, normaal gesproken niet, maar nu wel!
Ook de vrouw van de borstenpletbus heeft er van langs gekregen. Ze wilde mijn arm wel even hoger duwen, want dat moest. Terwijl ik van te voren mijn beperkingen had aangegeven en dat IK mijn arm zo hoog mogelijk zou doen. En dat méér dan niet mogelijk is.
.Ik had in de tijd van de frozen shoulder een CT-scan van mijn borst, daarvoor moest ik met beide armen boven m'n hoofd liggen. Dan kon ik dus niet
. Maar het moest, het kon niet anders. In één woord: hels! Ook een keer fietsend vol op de rem vanwege een niet-oplettende voorganger. Een abrupte slinger aan m'n stuur en daarmee een harde ruk aan m'n schouder. Ben schreeuwend met fiets en al omgevallen. De fietser voor me schrok zich te pletter en dacht dat ze me aangereden had.
. Oh men, de pijn... 
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
woensdag 24 november 2021 18:01
Och Himalaya en Sikkepit, ik vóel jullie pijn zowat. Heb rilling over mijn lijf lopen.
Wát afschuwelijk moet dat zijn geweest.
En wat niet gaat, gaat niet toch. Ik geloof dat ik geweigerd had voor die scan. Bel mijn fysio/behandelend arts maar om te horen dat het gewoon niet kan. Als je binnen de pijngrens moet blijven, gaat zoiets toch niet. En anders maar onder narcose/roesje.
En die mevrouw van de mammografie had ik uit reflex een klap verkocht vrees ik.
En ik ben ook bang dat iemand tegen me aan botst in inderdaad, heel herkenbaar.
Wát afschuwelijk moet dat zijn geweest.
En wat niet gaat, gaat niet toch. Ik geloof dat ik geweigerd had voor die scan. Bel mijn fysio/behandelend arts maar om te horen dat het gewoon niet kan. Als je binnen de pijngrens moet blijven, gaat zoiets toch niet. En anders maar onder narcose/roesje.
En die mevrouw van de mammografie had ik uit reflex een klap verkocht vrees ik.
En ik ben ook bang dat iemand tegen me aan botst in inderdaad, heel herkenbaar.
woensdag 24 november 2021 20:18
himalaya schreef: ↑24-11-2021 17:06Ik ook. Op straat is er wel eens iemand tegen me aan gebotst van voren, schouder tegen schouder. Ik moest zo huilen, het deed zo’n pijn. De man schrok zich een ongeluk. ‘Zo erg was het toch niet?!’ Nee, normaal gesproken niet, maar nu wel!
Ook de vrouw van de borstenpletbus heeft er van langs gekregen. Ze wilde mijn arm wel even hoger duwen, want dat moest. Terwijl ik van te voren mijn beperkingen had aangegeven en dat IK mijn arm zo hoog mogelijk zou doen. En dat méér dan niet mogelijk is.
Oh dat inderdaad ook. Ik ben zo bang geworden voor echte schouderklopjes. Of iemand die je gemoedelijk even aan je schouder staande houd.
Gelukkig vielen covid en mijn frozen schoulder grotendeels samen.
woensdag 24 november 2021 22:19
Zo herkenbaar. Ik herinner me nu opeens ook weer idd dat ik een jaar niet in een pashok ging idd want uit en aankleden had ik mn eigen manier voor en liefst niet zomaar. Maar idd gaat echt over en je redt je wel ook nog. Ik heb t zonder fysio gedaan. Ik weet ook nog dat ik een beetje voorzichtig was met water want opeens was t als ik erin val dan verdrink ik… ook op die vakantie in italie practhige zee langzaam aflopend dus ik liep erin tpt aan mn borsten en zakte door mn knieen lekker tot mn nek ik t water. Golfde t water wat…. Au dat deed gewoon zeer aan mn schouder de beweging van t water…. En toch was t gewoon zo en dan ging ik wat minder ver. Ik kan t me nu niet meervoorstellen, heb me wel goed gered en niet veel merkten t. Was voor corona . Succes en t gaat echt over.
idd want uit en aankleden had ik mn eigen manier voor en liefst niet zomaar. Maar idd gaat echt over en je redt je wel ook nog. Ik heb t zonder fysio gedaan. Ik weet ook nog dat ik een beetje voorzichtig was met water want opeens was t als ik erin val dan verdrink ik… ook op die vakantie in italie practhige zee langzaam aflopend dus ik liep erin tpt aan mn borsten en zakte door mn knieen lekker tot mn nek ik t water. Golfde t water wat…. Au dat deed gewoon zeer aan mn schouder de beweging van t water…. En toch was t gewoon zo en dan ging ik wat minder ver. Ik kan t me nu niet meervoorstellen, heb me wel goed gered en niet veel merkten t. Was voor corona . Succes en t gaat echt over.
donderdag 25 november 2021 19:12
Na twee redelijke dagen waarin ik echt dacht dat het op z'n retour was doet vandaag weer elke strekking van mijn arm zeer, tijdens heel gewone bewegingen die ik gisteren nog gewoon kon maken. Niks speciaals gedaan, niet geprovoceerd, juist niet. En dan ineens dit. Het zweet breekt me telkens uit als ik het voel.
Dan moet het maar zoals het kan
donderdag 25 november 2021 20:12
donderdag 25 november 2021 20:23
Klopt, de beste houding voor mijn aangedane schouder was als ik die arm voor me kruiste en ondersteunde met m'n andere arm.
Ik gebruikte ook extra kussens op bed, maar helaas bood dat weinig soelaas.
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
donderdag 25 november 2021 22:05
Ja zwemmen gaat niet. Beetje poedelen en tot je navel in het water lopen en dat is het wel.
Had op vakantie een hotel met glijbanen maar ik mocht absoluut er niet af van de fysio. Nu durf ik al niet van hoge en snelle glijbanen, ik ben van de zittende, langzame glijbanen, da’s hard zat, maar ook dat mocht niet. Als je onverwachte bewegingen moet maken, fout terecht komt of wat dan ook….niet gedaan dus.
Heb braaf geluisterd, want in de zomer (toen ik al wel pijnscheuten had maar nog dacht dat het een ontsteking was en ontstekingsremmende slikte) ging ik ook van een hele slome glijbaan af. Ik zette me bovenaan af (dus armen naar achteren) om een beetje op gang te komen, maar dat was dus heeeeel fout…..de hele weg naar beneden pijn gehad. Dat was dus 1x en niet meer!
Had op vakantie een hotel met glijbanen maar ik mocht absoluut er niet af van de fysio. Nu durf ik al niet van hoge en snelle glijbanen, ik ben van de zittende, langzame glijbanen, da’s hard zat, maar ook dat mocht niet. Als je onverwachte bewegingen moet maken, fout terecht komt of wat dan ook….niet gedaan dus.
Heb braaf geluisterd, want in de zomer (toen ik al wel pijnscheuten had maar nog dacht dat het een ontsteking was en ontstekingsremmende slikte) ging ik ook van een hele slome glijbaan af. Ik zette me bovenaan af (dus armen naar achteren) om een beetje op gang te komen, maar dat was dus heeeeel fout…..de hele weg naar beneden pijn gehad. Dat was dus 1x en niet meer!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
