Gezondheid
alle pijlers
Heel angstig dat mij kinderen hiv oplopen!!
zondag 6 april 2014 om 23:12
Beste lezers,
ik ben zo bang en angstig dat mijn kinderen hiv oplopen van buiten, ik loop al bij een psychiater en ga binnenkort met groepstherapie beginnen.ik denk elke keer/ bijna elke dag dat mij kinderen hiv hebben opgelopen, als mij kinderen vallen buiten moet ik die hele plek controleren, ben als de dood dat ze op glas/ naald/ bloed vallen en zo besmet raken. Laatst was ik buiten in de stad had mij jongste dochtertje van 4 mnd in een draagzak tegen mij buik aan, er liep een man langs mij, en mij gedachten zeggen nu elke keer dat hij mij dochtertje heeft geprikt in haar been. Ik wordt echt helemaal gek en krijg het maar niet uit mij hoofd!! En nog veel meer angsten waar ik elke dag mee bezig ben, en ook probeer er niet aan te denken maar helaas lukt het mij nog niet.
Ga morgen door met schrijven, en mij angsten met jullie te delen.
ik ben zo bang en angstig dat mijn kinderen hiv oplopen van buiten, ik loop al bij een psychiater en ga binnenkort met groepstherapie beginnen.ik denk elke keer/ bijna elke dag dat mij kinderen hiv hebben opgelopen, als mij kinderen vallen buiten moet ik die hele plek controleren, ben als de dood dat ze op glas/ naald/ bloed vallen en zo besmet raken. Laatst was ik buiten in de stad had mij jongste dochtertje van 4 mnd in een draagzak tegen mij buik aan, er liep een man langs mij, en mij gedachten zeggen nu elke keer dat hij mij dochtertje heeft geprikt in haar been. Ik wordt echt helemaal gek en krijg het maar niet uit mij hoofd!! En nog veel meer angsten waar ik elke dag mee bezig ben, en ook probeer er niet aan te denken maar helaas lukt het mij nog niet.
Ga morgen door met schrijven, en mij angsten met jullie te delen.
donderdag 10 april 2014 om 22:47
depri32,
iedere moeder is wel eens bang dat haar kinderen iets naars overkomt.
Was jij vroeger ook zo bang voor jezelf?
Ik denk dat je ervan uit mag gaan: als je er zelf niet ziek van geworden bent, worden jouw kinderen het ook niet.
En die keren dat ze koorts of diarree hadden, zijn ze toch ook weer doorgekomen?
iedere moeder is wel eens bang dat haar kinderen iets naars overkomt.
Was jij vroeger ook zo bang voor jezelf?
Ik denk dat je ervan uit mag gaan: als je er zelf niet ziek van geworden bent, worden jouw kinderen het ook niet.
En die keren dat ze koorts of diarree hadden, zijn ze toch ook weer doorgekomen?
Wat is de vraag die ik niet weet maar wel moet stellen?
donderdag 10 april 2014 om 23:57
quote:netniet schreef op 10 april 2014 @ 22:47:
[...]
Ik zou mezelf dat maar niet al te hard aanpraten als ik jou was. Het is totaal onrealistisch om te denken dat je kinderen hier niks van meekrijgen. Hoe goed je ook je best zal doen, ze voelen heus wel dat jij geen vrolijke en ontspannen moeder bent, en dan heb ik me nog maar heel zachtjes uitgedrukt. Het is heel erg naar voor je dat je met zoveel angsten leeft, maar je doet je kinderen heel erg tekort door te blijven zeggen dat ze hier niks van mee krijgen.Misschien heb je wel gelijk, ik heb het nu gewoon zo moeilijk!!!
[...]
Ik zou mezelf dat maar niet al te hard aanpraten als ik jou was. Het is totaal onrealistisch om te denken dat je kinderen hier niks van meekrijgen. Hoe goed je ook je best zal doen, ze voelen heus wel dat jij geen vrolijke en ontspannen moeder bent, en dan heb ik me nog maar heel zachtjes uitgedrukt. Het is heel erg naar voor je dat je met zoveel angsten leeft, maar je doet je kinderen heel erg tekort door te blijven zeggen dat ze hier niks van mee krijgen.Misschien heb je wel gelijk, ik heb het nu gewoon zo moeilijk!!!
donderdag 10 april 2014 om 23:57
donderdag 10 april 2014 om 23:57
quote:depri32 schreef op 10 april 2014 @ 22:38:
[...]
Ik kan gelukkig goed voor mijn kinderen Zorgen, heb veel steun en hulp van mijn man en familie. Dus als ik het even niet trek dan kan ik aan de bel trekken, ik probeer ook echt mijn kinderen niks meer te laten merken van mijn angsten, ik weet dat het niet goed is voor hun. Toch bedankt voor het reageren. XJe kan je angsten niet voor kinderen verbergen. Je brengt het absoluut op hen over als je dit niet gauw de baas wordt.
[...]
Ik kan gelukkig goed voor mijn kinderen Zorgen, heb veel steun en hulp van mijn man en familie. Dus als ik het even niet trek dan kan ik aan de bel trekken, ik probeer ook echt mijn kinderen niks meer te laten merken van mijn angsten, ik weet dat het niet goed is voor hun. Toch bedankt voor het reageren. XJe kan je angsten niet voor kinderen verbergen. Je brengt het absoluut op hen over als je dit niet gauw de baas wordt.
vrijdag 11 april 2014 om 00:09
Je zegt dat anderen je helpen met de kinderen als je het niet trekt. Ik denk dat die anderen de impact van jouw angsten niet goed begrijpen. Mensen die het beste willen voor jouw kinderen zorgen dat jij voorlopig niet zonder toezicht bij je kinderen bent. Je beschadigt ze voor het leven. Dat is heel wat erger dan alle irreële dingen die jij denkt dat ze kan overkomen.
Zoek goeie hulp voor je kinderen en laat je opnemen.
Zoek goeie hulp voor je kinderen en laat je opnemen.
vrijdag 11 april 2014 om 00:22
quote:karinabos schreef op 11 april 2014 @ 00:09:
Je zegt dat anderen je helpen met de kinderen als je het niet trekt. Ik denk dat die anderen de impact van jouw angsten niet goed begrijpen. Mensen die het beste willen voor jouw kinderen zorgen dat jij voorlopig niet zonder toezicht bij je kinderen bent. Je beschadigt ze voor het leven. Dat is heel wat erger dan alle irreële dingen die jij denkt dat ze kan overkomen.
Zoek goeie hulp voor je kinderen en laat je opnemen.Hulp ben ik mee bezig, alleen dat je zegt zoek goeie hulp voor jouw kinderen ben ik niet mee eens. Wat bedoel jij zonder toezicht??? Ik ben niet gek hoor, heb een angstsoornis!!!!
Je zegt dat anderen je helpen met de kinderen als je het niet trekt. Ik denk dat die anderen de impact van jouw angsten niet goed begrijpen. Mensen die het beste willen voor jouw kinderen zorgen dat jij voorlopig niet zonder toezicht bij je kinderen bent. Je beschadigt ze voor het leven. Dat is heel wat erger dan alle irreële dingen die jij denkt dat ze kan overkomen.
Zoek goeie hulp voor je kinderen en laat je opnemen.Hulp ben ik mee bezig, alleen dat je zegt zoek goeie hulp voor jouw kinderen ben ik niet mee eens. Wat bedoel jij zonder toezicht??? Ik ben niet gek hoor, heb een angstsoornis!!!!
vrijdag 11 april 2014 om 00:29
quote:depri32 schreef op 11 april 2014 @ 00:22:
[...]
Hulp ben ik mee bezig, alleen dat je zegt zoek goeie hulp voor jouw kinderen ben ik niet mee eens. Wat bedoel jij zonder toezicht??? Ik ben niet gek hoor, heb een angstsoornis!!!!En je beschadigt ze. Je creëert de nieuwe generatie psychiatrisch patiënten. Zoals jij nu handelt, dat is een vorm van mishandeling. Je denk dat ze er niets van mee krijgen, dat krijgen ze wel!
[...]
Hulp ben ik mee bezig, alleen dat je zegt zoek goeie hulp voor jouw kinderen ben ik niet mee eens. Wat bedoel jij zonder toezicht??? Ik ben niet gek hoor, heb een angstsoornis!!!!En je beschadigt ze. Je creëert de nieuwe generatie psychiatrisch patiënten. Zoals jij nu handelt, dat is een vorm van mishandeling. Je denk dat ze er niets van mee krijgen, dat krijgen ze wel!
vrijdag 11 april 2014 om 00:33
vrijdag 11 april 2014 om 08:20
quote:depri32 schreef op 06 april 2014 @ 23:12:
ik ben zo bang en angstig dat mijn kinderen hiv oplopen van buiten...
Laatst was ik buiten in de stad had mijn jongste dochtertje van 4 mnd in een draagzak tegen mijn buik aan, er liep een man langs mij, en mijn gedachten zeggen nu elke keer dat hij mijn dochtertje heeft geprikt in haar been.
Dat woordje "buiten"geeft het al aan, jij leert je kinderen (al is het niet met woorden dan wel door je hele lichaamshouding) dat je buiten altijd op je hoede moet zijn. "Vreemde mensen? Dubbel op je hoede! Die willen je besmetten!"
Afschuwelijk om je kinderen zoiets in te prenten.
Ik vind dat je aan je kinderen in ieder geval verplicht bent dat nieuwe medicijn te nemen.
ik ben zo bang en angstig dat mijn kinderen hiv oplopen van buiten...
Laatst was ik buiten in de stad had mijn jongste dochtertje van 4 mnd in een draagzak tegen mijn buik aan, er liep een man langs mij, en mijn gedachten zeggen nu elke keer dat hij mijn dochtertje heeft geprikt in haar been.
Dat woordje "buiten"geeft het al aan, jij leert je kinderen (al is het niet met woorden dan wel door je hele lichaamshouding) dat je buiten altijd op je hoede moet zijn. "Vreemde mensen? Dubbel op je hoede! Die willen je besmetten!"
Afschuwelijk om je kinderen zoiets in te prenten.
Ik vind dat je aan je kinderen in ieder geval verplicht bent dat nieuwe medicijn te nemen.
vrijdag 11 april 2014 om 08:21
quote:depri32 schreef op vrijdag 11 april 2014 00:33 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="karinabos in "Heel angstig dat mij kinderen hiv oplopen!!"" class="messagelink">karinabos schreef op 11 april 2014 @ 00:29</a>:</b>
[...]
En je beschadigt ze. Je creëert de nieuwe generatie psychiatrisch patiënten. Zoals jij nu handelt, dat is een vorm van mishandeling. Je denk dat ze er niets van mee krijgen, dat krijgen ze wel!</div></blockquote>Vorm van mishandeling?? Sorry hoor!!
Het klinkt ook heel cru en hard, maar echt, jouw kinderen krijgen hier veel meer van mee dan jij denkt. En geloof me, ik weet waar ik over praat...
Je moet je heel goed beseffen dat, ondanks dat jij echt het allerbeste met je kinderen voor hebt en ontzettend je best doet, je dingen niet helemaal helder ziet. Je moet echt hulp zoeken!
[...]
En je beschadigt ze. Je creëert de nieuwe generatie psychiatrisch patiënten. Zoals jij nu handelt, dat is een vorm van mishandeling. Je denk dat ze er niets van mee krijgen, dat krijgen ze wel!</div></blockquote>Vorm van mishandeling?? Sorry hoor!!
Het klinkt ook heel cru en hard, maar echt, jouw kinderen krijgen hier veel meer van mee dan jij denkt. En geloof me, ik weet waar ik over praat...
Je moet je heel goed beseffen dat, ondanks dat jij echt het allerbeste met je kinderen voor hebt en ontzettend je best doet, je dingen niet helemaal helder ziet. Je moet echt hulp zoeken!
vrijdag 11 april 2014 om 11:38
Jouw reacties maken duidelijk dat je de ernst van de situatie niet ziet. Wat je je kinderen aandoet is heel ernstig. Je onderschat wat je doet en wat het effect op de langere termijn is.
Stop met jezelf verstoppen en ga doen wat voor je kinderen het beste is.
Het is heel rot dat jij je zo rot voelt, maar het is nog veel erger voor je kinderen die er niet om gevraagd hebben om in zo'n ongezonde situatie te worden opgevoed. En laat ook eens aan je man lezen wat er hier geschreven wordt.
Stop met jezelf verstoppen en ga doen wat voor je kinderen het beste is.
Het is heel rot dat jij je zo rot voelt, maar het is nog veel erger voor je kinderen die er niet om gevraagd hebben om in zo'n ongezonde situatie te worden opgevoed. En laat ook eens aan je man lezen wat er hier geschreven wordt.
vrijdag 11 april 2014 om 12:05
Heeft je man wel contact met de huisarts? Ik bedoel het echt niet veroordelend, je kunt niks aan je angstbeelden doen, maar jouw angsten zijn schadelijker voor je kinderen dan duizend naalden. Zo mag je niet met je kinderen omgaan, en welk gedrag je ook probeert te verbergen, de angsten van mama krijgt elk kind mee, die spreken uit je lichaamstaal. Je helpt je kinderen met alle goede bedoelingen met volkomen irrationele angsten het leven in. Laat je helpen, laat je man of familie meer van de zorg voor je kindjes over nemen, het is in hun beste belang!
Maak jezelf vrij om aan je angsten te werken.
Maak jezelf vrij om aan je angsten te werken.
vrijdag 11 april 2014 om 12:16
goed dat je bij een psych loopt..
ik vind je verhaal wel erg eng overkomen..
ik krijg niet echt het idee dat jij een stabiel persoon bent, en wat denk je als je kinderen naar een kdv gaan of een gastouder als je werkt en daar met anderen in aanraking komen??
waar komt je angst vandaan? iemand in de omgeving die eraan is overleden?
weet wel dat jij strax als je kinderen groter zijn een 'slechte' invloed op ze kan overbrengen door angsten die niet echt gegrond zijn..
maar ik vind het wel sneu voor je dat je zo bang bent om nix.
ik vind je verhaal wel erg eng overkomen..
ik krijg niet echt het idee dat jij een stabiel persoon bent, en wat denk je als je kinderen naar een kdv gaan of een gastouder als je werkt en daar met anderen in aanraking komen??
waar komt je angst vandaan? iemand in de omgeving die eraan is overleden?
weet wel dat jij strax als je kinderen groter zijn een 'slechte' invloed op ze kan overbrengen door angsten die niet echt gegrond zijn..
maar ik vind het wel sneu voor je dat je zo bang bent om nix.
vrijdag 11 april 2014 om 12:39
quote:depri32 schreef op 11 april 2014 @ 00:22:
[...]
Hulp ben ik mee bezig, alleen dat je zegt zoek goeie hulp voor jouw kinderen ben ik niet mee eens. Wat bedoel jij zonder toezicht??? Ik ben niet gek hoor, heb een angstsoornis!!!!Dit is wel iets meer dan alleen een angststoornis. Waanideeën heb je. 1x per week therapie, meid daar ga jij het echt niet mee redden! Laat jezelf opnemen, dit gaat zo echt niet.
[...]
Hulp ben ik mee bezig, alleen dat je zegt zoek goeie hulp voor jouw kinderen ben ik niet mee eens. Wat bedoel jij zonder toezicht??? Ik ben niet gek hoor, heb een angstsoornis!!!!Dit is wel iets meer dan alleen een angststoornis. Waanideeën heb je. 1x per week therapie, meid daar ga jij het echt niet mee redden! Laat jezelf opnemen, dit gaat zo echt niet.
vrijdag 11 april 2014 om 12:43
vrijdag 11 april 2014 om 13:07
Oke, depri, je hebt nu een aantal keer gehoord dat je kinderen géén HIV op kunnen lopen door de dingen die jij omschrijft. We hebben uitgelegd hoe het HIV-virus zich verspreidt, en dat het buiten het lichaam niet lang overleeft. Toch neem je het niet van ons aan, niet van de huisarts en niet van je behandelaars. Wat wij in feite doen is jou de argumenten tegen jouw gedachten geven, een stap die je gaat leren als je cognitieve gedragstherapie gaat volgen (lijkt me niet onverstandig voor je, overigens).
De reden dat er mensen roepen dat het misschien beter is voor je kinderen als jij je laat opnemen, is dat jij in opname intensief aan jezelf kunt werken. Daarnaast is men hier bang dat jij je angst overbrengt op je kinderen. Vergelijk het maar met een moeder die heel bang is dat haar kinderen te dik zijn/worden en ze daarom heel weinig te eten geeft, of alleen als ze de hele dag bewogen/gesport hebben. Als ik zou horen dat mijn buurvrouw dat zou doen bij haar kinderen, zou ik het AMK bellen. Om een lang verhaal kort te maken: de forummers zijn bang dat jij misschien, door je angststoornis, een gevaar vormt voor je kinderen. Uit zorg voor jouw kinderen, raden ze je daarom aan om je medicijnen te nemen en je op te laten nemen.
Ik schaar me achter het advies van de forummers om een intensievere behandeling te zoeken en je medicatie te gaan nemen. Je hebt de eerste stap gezet naar therapie, en dat is heel goed, en ik weet uit ervaring hoe moeilijk die stap is. Ik ben dan ook wat dat betreft heel trots op je. Tegelijkertijd zie ik, net als de meeste mensen hier, dat de therapie die je nu gaat volgen waarschijnlijk niet genoeg is om jou te helpen, omdat het zo je leven beheerst. Ik trek maar eens de vergelijking met anorexia: als iemand bij iedere hap bang is dat hij/zij aankomt, en daarom niets meer durft te eten, of alleen datgene wat 'veilig' is, dan wordt er vaak ook gesproken over intensieve therapie, deeltijdbehandeling, deeltijd-opname of volledige opname. Jij bent net zo bang voor het idee dat je kinderen HIV oplopen als een anorexia-patiënt voor aankomen.
Dat is waarom iedereen zegt: zoek meer hulp, neem je medicijnen en laat je (indien nodig) opnemen.
Persoonlijk wil ik je ook nog beschermen tegen iets anders: gedwongen opnames, RM, dat soort dingen. Dan komt het AMK erbij kijken, en Bureau Jeugdzorg. Dan heb je helemaal geen zeggenschap meer over je kinderen, je kunt dan uit de ouderlijke macht ontheven worden, je kinderen kunnen uit huis geplaatst worden, jij mag je kinderen misschien alleen onder toezicht van een hulpverlener zien, en dat is dan maar een paar uurtjes per week/maand. Is dat wat je wil?
Zo niet, dan zou ik het advies van de forummers hier ter harte nemen, je medicijnen innemen en snel meer hulp voor jezelf gaan zoeken.
De reden dat er mensen roepen dat het misschien beter is voor je kinderen als jij je laat opnemen, is dat jij in opname intensief aan jezelf kunt werken. Daarnaast is men hier bang dat jij je angst overbrengt op je kinderen. Vergelijk het maar met een moeder die heel bang is dat haar kinderen te dik zijn/worden en ze daarom heel weinig te eten geeft, of alleen als ze de hele dag bewogen/gesport hebben. Als ik zou horen dat mijn buurvrouw dat zou doen bij haar kinderen, zou ik het AMK bellen. Om een lang verhaal kort te maken: de forummers zijn bang dat jij misschien, door je angststoornis, een gevaar vormt voor je kinderen. Uit zorg voor jouw kinderen, raden ze je daarom aan om je medicijnen te nemen en je op te laten nemen.
Ik schaar me achter het advies van de forummers om een intensievere behandeling te zoeken en je medicatie te gaan nemen. Je hebt de eerste stap gezet naar therapie, en dat is heel goed, en ik weet uit ervaring hoe moeilijk die stap is. Ik ben dan ook wat dat betreft heel trots op je. Tegelijkertijd zie ik, net als de meeste mensen hier, dat de therapie die je nu gaat volgen waarschijnlijk niet genoeg is om jou te helpen, omdat het zo je leven beheerst. Ik trek maar eens de vergelijking met anorexia: als iemand bij iedere hap bang is dat hij/zij aankomt, en daarom niets meer durft te eten, of alleen datgene wat 'veilig' is, dan wordt er vaak ook gesproken over intensieve therapie, deeltijdbehandeling, deeltijd-opname of volledige opname. Jij bent net zo bang voor het idee dat je kinderen HIV oplopen als een anorexia-patiënt voor aankomen.
Dat is waarom iedereen zegt: zoek meer hulp, neem je medicijnen en laat je (indien nodig) opnemen.
Persoonlijk wil ik je ook nog beschermen tegen iets anders: gedwongen opnames, RM, dat soort dingen. Dan komt het AMK erbij kijken, en Bureau Jeugdzorg. Dan heb je helemaal geen zeggenschap meer over je kinderen, je kunt dan uit de ouderlijke macht ontheven worden, je kinderen kunnen uit huis geplaatst worden, jij mag je kinderen misschien alleen onder toezicht van een hulpverlener zien, en dat is dan maar een paar uurtjes per week/maand. Is dat wat je wil?
Zo niet, dan zou ik het advies van de forummers hier ter harte nemen, je medicijnen innemen en snel meer hulp voor jezelf gaan zoeken.
vrijdag 11 april 2014 om 13:14
Een wijze post van blueeyes.
Depri32, je bent heel veel verder heen dan je zelf lijkt te beseffen. Dat is jouw schuld niet en het is ontzettend naar voor je, maar stel in godsnaam je kinderen hier niet langer aan bloot. Trek aan de bel bij je man en je huisarts. Laat ze desnoods lezen wat je hier hebt geschreven. Zoek hulp, en doe het nu, want je bent finaal aan het doordraaien.
Depri32, je bent heel veel verder heen dan je zelf lijkt te beseffen. Dat is jouw schuld niet en het is ontzettend naar voor je, maar stel in godsnaam je kinderen hier niet langer aan bloot. Trek aan de bel bij je man en je huisarts. Laat ze desnoods lezen wat je hier hebt geschreven. Zoek hulp, en doe het nu, want je bent finaal aan het doordraaien.
vrijdag 11 april 2014 om 13:14
Hiv is zeker geen pretje en al helemaal niet voor kinderen. Maar het is behandelbaar.
Psychische stoornissen - zoals je zelf al kunt merken- hebben minimaal eenzelfde impact en zijn misschien nog wel minder makkelijk te behandelen. Je kunt er niets aan doen dat je dit hebt, maar je kunt wel alles aan doen om je kinderen dit te besparen.
Je angt focust zich op een onzin dreiging, terwijl er een zeer donker grijze wolk boven de hoofdjes van je kinderen hangt, die bij jou vandaan komt. Redt ze door medicijnen te nemen zoals artsen voorschrijven en eventueel de zorg (tijdelijk) uit handen te geven of onder toezicht. Het gaat in deze even niet meer om wat jij voelt, maar om wat goed is.
Psychische stoornissen - zoals je zelf al kunt merken- hebben minimaal eenzelfde impact en zijn misschien nog wel minder makkelijk te behandelen. Je kunt er niets aan doen dat je dit hebt, maar je kunt wel alles aan doen om je kinderen dit te besparen.
Je angt focust zich op een onzin dreiging, terwijl er een zeer donker grijze wolk boven de hoofdjes van je kinderen hangt, die bij jou vandaan komt. Redt ze door medicijnen te nemen zoals artsen voorschrijven en eventueel de zorg (tijdelijk) uit handen te geven of onder toezicht. Het gaat in deze even niet meer om wat jij voelt, maar om wat goed is.
