Gezondheid
alle pijlers
Leven met pijn gaat verder, met uitleg over de salamiworst.
donderdag 3 juli 2014 om 19:02
In dit topic praten we over ons leven met pijn, wat dat met ons doet en waar we in het dagelijks leven tegenaan lopen. Iedereen is welkom, om mee te lezen, mee te schrijven of af en toe binnen te vallen.
De klachten van de dames, die hier tot nu toe schreven, lopen uiteen. De oorzaken ook. Toch hebben we voor een deel te maken met dezelfde frustraties, valkuilen en zo zoeken we vangnetten. Vaak schrijven we ook gewoon onze frustraties van ons af en steunen we elkaar.
Zo kwam iemand met het voorbeeld: Leven met pijn en vooral gebrek aan energie, is als het eten van een salamiworst: eet je de worst in één keer op, dan word je naar alle waarschijnlijkheid misselijk. Maar eet je de worst plakje voor plakje over verschillende dagen, dan geniet je ervan.
Zo is het met ons leven ook. We delen onze activiteiten in in 'plakjes', niet teveel ineens, zodat we niet teveel teruggefloten worden door ons lichaam. Zodat we niet de ene dag genieten van een overheerlijke salamiworst, om de volgende dagen misselijk in bed of op de bank te liggen.
Hier een link naar het vorige topic
De klachten van de dames, die hier tot nu toe schreven, lopen uiteen. De oorzaken ook. Toch hebben we voor een deel te maken met dezelfde frustraties, valkuilen en zo zoeken we vangnetten. Vaak schrijven we ook gewoon onze frustraties van ons af en steunen we elkaar.
Zo kwam iemand met het voorbeeld: Leven met pijn en vooral gebrek aan energie, is als het eten van een salamiworst: eet je de worst in één keer op, dan word je naar alle waarschijnlijkheid misselijk. Maar eet je de worst plakje voor plakje over verschillende dagen, dan geniet je ervan.
Zo is het met ons leven ook. We delen onze activiteiten in in 'plakjes', niet teveel ineens, zodat we niet teveel teruggefloten worden door ons lichaam. Zodat we niet de ene dag genieten van een overheerlijke salamiworst, om de volgende dagen misselijk in bed of op de bank te liggen.
Hier een link naar het vorige topic
Later is nu
dinsdag 7 april 2015 om 13:23
Welkom caaf.
Ik heb chronische pijn ten gevolge van een herseninfarct. Iets wat volgens de artsen niet bestaat.
Dus heb ik "niks".
Was het maar zo makkelijk he?
De hoeveelheid mensen die het niet geloven ( want je ziet toch niets aan me en doktoren zeggen dat het niet kan)
zijn helaas legio.
Grotere betonnen muren van onbegrip loop ik dagelijks tegenop, zelfs zo nu en dan in eigen gezin.
Ik heb me er maar bij neergelegd. Ze denken maar wat ze denken willen. Ik ben degene die het toch echt voelt. Het kost me TE veel energie om ertegenin te gaan of proberen ze te overtuigen. Die energie steek ik liever in mezelf.
Ik heb chronische pijn ten gevolge van een herseninfarct. Iets wat volgens de artsen niet bestaat.
Dus heb ik "niks".
Was het maar zo makkelijk he?
De hoeveelheid mensen die het niet geloven ( want je ziet toch niets aan me en doktoren zeggen dat het niet kan)
zijn helaas legio.
Grotere betonnen muren van onbegrip loop ik dagelijks tegenop, zelfs zo nu en dan in eigen gezin.
Ik heb me er maar bij neergelegd. Ze denken maar wat ze denken willen. Ik ben degene die het toch echt voelt. Het kost me TE veel energie om ertegenin te gaan of proberen ze te overtuigen. Die energie steek ik liever in mezelf.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
dinsdag 7 april 2015 om 13:45
@Dreamer, als ik zeg dat ik chronisch ziek ben vanwege mijn kinderkanker dan word er veelal gereageerd met "Wees blij dat je er nog bent" of "tis meer dan 30jr. geleden, hoe kan je er dan nu ineens lasten hebben" Ik heb me heel lang verdedigd, maar ben daar mee gestopt, al steekt het me soms nog behoorlijk. Tja, onbekend maakt onbemind hè en voor velen geldt idd dat wanneer je kanker hebt overleefd, het ook weer allemaal goed is en het leven weer normaal verdergaat....
@Lien, ik loop sinds mijn kinderkanker na 4 jr. in een rolstoel te hebben gezeten, mank en met kruk. Wat dat betreft zijn mensen het van me gewend. Wat ze maar niet willen (kunnen) begrijpen is dat mijn lichaam veel heeft geleden van de chemo's en dat die (orgaan)schade nu met het ouder worden (ben eind 40 en in de overgang ) steeds erger word. Heb de laatste jaren steeds vaker last van pijn.
En ja, net als bij jou zijn er bij mij ook artsen die zeggen dat het niet kan, dat het niets te maken heeft met chemo's. Ik ben er anders ook vervroegd door in de overgang gekomen, dat geven ze dan wel weer toe Herkenbaar van je gezin. Ook hier niet altijd begrip. Heb het er dan ook bijna niet meer over....
@Lien, ik loop sinds mijn kinderkanker na 4 jr. in een rolstoel te hebben gezeten, mank en met kruk. Wat dat betreft zijn mensen het van me gewend. Wat ze maar niet willen (kunnen) begrijpen is dat mijn lichaam veel heeft geleden van de chemo's en dat die (orgaan)schade nu met het ouder worden (ben eind 40 en in de overgang ) steeds erger word. Heb de laatste jaren steeds vaker last van pijn.
En ja, net als bij jou zijn er bij mij ook artsen die zeggen dat het niet kan, dat het niets te maken heeft met chemo's. Ik ben er anders ook vervroegd door in de overgang gekomen, dat geven ze dan wel weer toe Herkenbaar van je gezin. Ook hier niet altijd begrip. Heb het er dan ook bijna niet meer over....
dinsdag 7 april 2015 om 17:27
Hier ben ik dan weer eens. De eerste keer na ?? weken. Terug lezen doe ik nog maar had even absoluut geen zin om nog op het forum te zitten met al dat gehakketak van sommigen op andere topics.
Na een fikse longontsteking en kleine terugval denk ik er iets genuanceerder over want die topics ga ik gewoon niet lezen
Morgen of verder op ga ik alles bijlezen.
voor jullie
Na een fikse longontsteking en kleine terugval denk ik er iets genuanceerder over want die topics ga ik gewoon niet lezen
Morgen of verder op ga ik alles bijlezen.
voor jullie
dinsdag 7 april 2015 om 17:53
@asotut: Beterschap!! Is niet nix een longontsteking.
@Caaf: heb zelf als kind ook kanker gehad (niet opereerbaar omdat hij tegen mijn aorta aan zat) maar heb het idee dat dat ding veel te maken heeft met de ziektes die ik nu heb. (Was een thymustumor en die regelt je immuumsysteem) je kan zeker last hebben van iets wat je vroeger hebt gehad. ( en de gevolgen van chemo gaan nog lang door)
Net terug van het bezoek aan een vriendin. Lekker eruit geweest, had ik net nodig. Ben nu doodop dus manlief kookt zo. Verenbol is ook moe dus die hoor ik vanavond niet meer. Nu met de pootjes omhoog en verder met tv kijken
@Caaf: heb zelf als kind ook kanker gehad (niet opereerbaar omdat hij tegen mijn aorta aan zat) maar heb het idee dat dat ding veel te maken heeft met de ziektes die ik nu heb. (Was een thymustumor en die regelt je immuumsysteem) je kan zeker last hebben van iets wat je vroeger hebt gehad. ( en de gevolgen van chemo gaan nog lang door)
Net terug van het bezoek aan een vriendin. Lekker eruit geweest, had ik net nodig. Ben nu doodop dus manlief kookt zo. Verenbol is ook moe dus die hoor ik vanavond niet meer. Nu met de pootjes omhoog en verder met tv kijken
dinsdag 7 april 2015 om 18:22
@Maiskip, weet wel zeker dat we last hebben van wat we vroeger gehad hebben, in mijn geval valt er een deel onder Late Effecten Kinderkanker. Zo heb ik een vergroot hart door de Adriamycine, is mijn zenuwstelsel aangetast door de Vincristine, heb ik een middenrifbreukje door het vele braken ten tijde van de chemo's, verminderde energie en ben ik heel moeilijk aanprikbaar vanwege het vele infuusprikken, mijn elleboogholtes, handpalmen zien er dan ook uit als die van een drugsverslaafde. Weet niet of je bekend bent met Late Effecten en/of je weleens op de LATERpoli geweest bent.
De pijn aan mijn spieren/pezen kunnen de artsen (oncologen) echter (nog) niet verklaren. Ik denk toch ook dat het te maken heeft met de chemo's van toen. Spreek overigens over 1981....
@Asotut, beterschap. Longontsteking is zeker niet niks. Gelukkig gaat het weer de betere kant op, kan je lekker van het zonnetje (lees warmte) genieten.....
De pijn aan mijn spieren/pezen kunnen de artsen (oncologen) echter (nog) niet verklaren. Ik denk toch ook dat het te maken heeft met de chemo's van toen. Spreek overigens over 1981....
@Asotut, beterschap. Longontsteking is zeker niet niks. Gelukkig gaat het weer de betere kant op, kan je lekker van het zonnetje (lees warmte) genieten.....
dinsdag 7 april 2015 om 18:59
@Caaf: nooitde laterpoli geweest. Mijn tumor was niet operabel en ook niet behandelbaar met chemo of andere medicatie. Mijn ouders moesteb tekenen voor de operatie omdat de overlevingskans klein was. (hij was op mijn 18e totaal verdwenen alleen in 2008 was hij weer terug toen ik cmv had. Weer een immuum iets).
Was al van plan om dit allemaal uit te laten zoeken in het zh. Vermoed dat er nog meer uitkomt als ze eenmaal gaan graven.
Was al van plan om dit allemaal uit te laten zoeken in het zh. Vermoed dat er nog meer uitkomt als ze eenmaal gaan graven.
dinsdag 7 april 2015 om 19:55
Aso: blij weer wat van je te horen. Van harte beterschap!
Géén idee over welke topics je het hebt, maar op het het vivaforum wordt toch altijd wel ergens vervelend gedaan?
Als op een topic teveel wordt gekat naar mijn zin, zoek ik idd ook een ander topic op. Je komt er helaas niet helemaal van buiten vrees ik.
Géén idee over welke topics je het hebt, maar op het het vivaforum wordt toch altijd wel ergens vervelend gedaan?
Als op een topic teveel wordt gekat naar mijn zin, zoek ik idd ook een ander topic op. Je komt er helaas niet helemaal van buiten vrees ik.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
dinsdag 7 april 2015 om 20:04
Caaf: hier een voorbeeld van hoe het in dit gezin gaat. Ik werk tot zes uur in een winkel twee dagen per week. Dat valt me zwaar, héél zwaar.
Ik ruim op tot kwart over zes en ben dan tegen half zeven thuis.
Man ligt op de bank tv te kijken en kinderen zitten achter computer/ mobiel.
En als ik dan binnenstap, kijkt 3 man me aan: wanneer gaan we eten?
Ander voorbeeld. Ik geef aan veel pijn te hebben. Tegen hele gezin.
O zeggen ze, wat vervelend.
Om achtereenvolgens van man de vraag te krijgen of ik een paar uur kan helpen in bedrijf, dochter vraagt of ik op de manege kom kijken en of Liesje mag blijven eten en slapen en zoon deelt mede een feest te hebben om half acht 25 km verderop en of ik hem maar even kan brengen en o ja, graag weer ophalen om een uur s nachts en kunnen we Pietje dan even in P. afzetten want we komen daar toch bijna langs dus dat heb ik beloofd.
Zucht. Soms krijg ik neigingen.
Ik ruim op tot kwart over zes en ben dan tegen half zeven thuis.
Man ligt op de bank tv te kijken en kinderen zitten achter computer/ mobiel.
En als ik dan binnenstap, kijkt 3 man me aan: wanneer gaan we eten?
Ander voorbeeld. Ik geef aan veel pijn te hebben. Tegen hele gezin.
O zeggen ze, wat vervelend.
Om achtereenvolgens van man de vraag te krijgen of ik een paar uur kan helpen in bedrijf, dochter vraagt of ik op de manege kom kijken en of Liesje mag blijven eten en slapen en zoon deelt mede een feest te hebben om half acht 25 km verderop en of ik hem maar even kan brengen en o ja, graag weer ophalen om een uur s nachts en kunnen we Pietje dan even in P. afzetten want we komen daar toch bijna langs dus dat heb ik beloofd.
Zucht. Soms krijg ik neigingen.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
dinsdag 7 april 2015 om 20:04
@Maiskip, mmmmm frappant . Ook ik heb het Cytomegalievirus gehad. Ik ben in '97 weer geopereerd en tot maanden erna bleef ik moe. Uit het bloedonderzoek kwam dat ik CMV had gehad, maar dat het inmiddels in de genezende fase zat???? Als ze gaan graven zal er vast het 1 en ander gevonden worden. Vraag is of je het allemaal wel wilt weten....
Ik bedoel maar, ik ben bijvoorbeeld in 1992, 10 jaar na de diagnose, "genezen verklaard" . Heb het " boek kanker" toen afgesloten en zorgeloos geleefd tot het moment in 2004 dat ik door de Laterpoli van het Sophiakzh. werd opgeroepen om me te laten controleren op LATE effecten. Werd niet vrolijk van wat ik toen te weten kwam, ook geestelijk kreeg ik er (weer) een flinke klap van...
Ik bedoel maar, ik ben bijvoorbeeld in 1992, 10 jaar na de diagnose, "genezen verklaard" . Heb het " boek kanker" toen afgesloten en zorgeloos geleefd tot het moment in 2004 dat ik door de Laterpoli van het Sophiakzh. werd opgeroepen om me te laten controleren op LATE effecten. Werd niet vrolijk van wat ik toen te weten kwam, ook geestelijk kreeg ik er (weer) een flinke klap van...
dinsdag 7 april 2015 om 20:29
quote:AsoTut schreef op 07 april 2015 @ 17:27:
Hier ben ik dan weer eens. De eerste keer na ?? weken. Terug lezen doe ik nog maar had even absoluut geen zin om nog op het forum te zitten met al dat gehakketak van sommigen op andere topics.
Na een fikse longontsteking en kleine terugval denk ik er iets genuanceerder over want die topics ga ik gewoon niet lezen
Morgen of verder op ga ik alles bijlezen.
voor jullie
Fijn dat je er weer bent. De topics die vervelend zijn sla je gewoon over meid.
Sterkte met de laatste opknap-loodjes..
Hier ben ik dan weer eens. De eerste keer na ?? weken. Terug lezen doe ik nog maar had even absoluut geen zin om nog op het forum te zitten met al dat gehakketak van sommigen op andere topics.
Na een fikse longontsteking en kleine terugval denk ik er iets genuanceerder over want die topics ga ik gewoon niet lezen
Morgen of verder op ga ik alles bijlezen.
voor jullie
Fijn dat je er weer bent. De topics die vervelend zijn sla je gewoon over meid.
Sterkte met de laatste opknap-loodjes..
dinsdag 7 april 2015 om 20:45
quote:lientje69 schreef op 07 april 2015 @ 20:04:
Caaf: hier een voorbeeld van hoe het in dit gezin gaat. Ik werk tot zes uur in een winkel twee dagen per week. Dat valt me zwaar, héél zwaar.
Ik ruim op tot kwart over zes en ben dan tegen half zeven thuis.
Man ligt op de bank tv te kijken en kinderen zitten achter computer/ mobiel.
En als ik dan binnenstap, kijkt 3 man me aan: wanneer gaan we eten?
Ander voorbeeld. Ik geef aan veel pijn te hebben. Tegen hele gezin.
O zeggen ze, wat vervelend.
Om achtereenvolgens van man de vraag te krijgen of ik een paar uur kan helpen in bedrijf, dochter vraagt of ik op de manege kom kijken en of Liesje mag blijven eten en slapen en zoon deelt mede een feest te hebben om half acht 25 km verderop en of ik hem maar even kan brengen en o ja, graag weer ophalen om een uur s nachts en kunnen we Pietje dan even in P. afzetten want we komen daar toch bijna langs dus dat heb ik beloofd.
Zucht. Soms krijg ik neigingen.
en de 10000000000 euro vraag is dan.. Wat doet Lientje?
Gaat Lientje eten koken, kijken in de manege en helpen bij bedrijf, terwijl ze tussendoor zoon wegbrengt en ophaalt of ontploft Lientje, zegt dat ze moe is en pijn heeft, schopt haar schoenen uit en ploft in de énige luie stoel die het gezin rijk is?
Ik herken het wel. Kinderen vakantie, ik kom thuis en vaatwasser is nog niet uitgepakt, wíl ontploffen, maar zoon is bezig de zolder (onze slaapkamer) schoon te maken (weliswaar betalen we hem ervoor, maar hij is bezig) en dochter kan haar benen weer eens niet gebruiken. De hond was er al wél uitgeweest. Vandaag viel het dus mee. Ik ben wél een keer ontploft, toen zoon een feestje had gehad, en de troep nog in de woonkamer lag, toen ik de volgende dag thuiskwam van het werk. Ook in vakantietijd kan ik ontploffen als het aanrecht bij thuiskomst nog steeds een zootje is. (om dan verongelijkte blikken te krijgen en een 'maar je bent vroeger thuis dan anders, toch?', alsof je pas op kunt ruimen 5 minuten voordat je moeder thuiskomt )
Ontploffen hoeft misschien niet gelijk, maar neerploffen wel degelijk.
Caaf: hier een voorbeeld van hoe het in dit gezin gaat. Ik werk tot zes uur in een winkel twee dagen per week. Dat valt me zwaar, héél zwaar.
Ik ruim op tot kwart over zes en ben dan tegen half zeven thuis.
Man ligt op de bank tv te kijken en kinderen zitten achter computer/ mobiel.
En als ik dan binnenstap, kijkt 3 man me aan: wanneer gaan we eten?
Ander voorbeeld. Ik geef aan veel pijn te hebben. Tegen hele gezin.
O zeggen ze, wat vervelend.
Om achtereenvolgens van man de vraag te krijgen of ik een paar uur kan helpen in bedrijf, dochter vraagt of ik op de manege kom kijken en of Liesje mag blijven eten en slapen en zoon deelt mede een feest te hebben om half acht 25 km verderop en of ik hem maar even kan brengen en o ja, graag weer ophalen om een uur s nachts en kunnen we Pietje dan even in P. afzetten want we komen daar toch bijna langs dus dat heb ik beloofd.
Zucht. Soms krijg ik neigingen.
en de 10000000000 euro vraag is dan.. Wat doet Lientje?
Gaat Lientje eten koken, kijken in de manege en helpen bij bedrijf, terwijl ze tussendoor zoon wegbrengt en ophaalt of ontploft Lientje, zegt dat ze moe is en pijn heeft, schopt haar schoenen uit en ploft in de énige luie stoel die het gezin rijk is?
Ik herken het wel. Kinderen vakantie, ik kom thuis en vaatwasser is nog niet uitgepakt, wíl ontploffen, maar zoon is bezig de zolder (onze slaapkamer) schoon te maken (weliswaar betalen we hem ervoor, maar hij is bezig) en dochter kan haar benen weer eens niet gebruiken. De hond was er al wél uitgeweest. Vandaag viel het dus mee. Ik ben wél een keer ontploft, toen zoon een feestje had gehad, en de troep nog in de woonkamer lag, toen ik de volgende dag thuiskwam van het werk. Ook in vakantietijd kan ik ontploffen als het aanrecht bij thuiskomst nog steeds een zootje is. (om dan verongelijkte blikken te krijgen en een 'maar je bent vroeger thuis dan anders, toch?', alsof je pas op kunt ruimen 5 minuten voordat je moeder thuiskomt )
Ontploffen hoeft misschien niet gelijk, maar neerploffen wel degelijk.
Later is nu
dinsdag 7 april 2015 om 20:48
dinsdag 7 april 2015 om 21:11
Dreamer. Je hebt de hoofdprijs gewonnen.
Ontploffen kost mij óók weer teveel energie. Dus ik doe alles braaf wat mij gevraagd word. Om de dag erna, als iedereen weg is, mijn me time te pakken. Hele dag niks doen en een gemaksmaaltijd.
Heb dat strijden opgegeven.
Word mijn humeur ook niet beter van. En de pijn ook niét.
Dus ik gooi er een pijnstillingscoctail in, sleep me door de dag, compromis een beetje (liesje wél eten maar niet slapen en pietje thuisbrengen oké maar dan brengen zijn ouders jullie maar weg)
En voor man wel helpen (want ja is ook weer boodschappengeld tenslotte) maar niet langer dan zo en zolang.
Dus ik probeer iedereen een beetje tevreden te stellen inclusief mezelf.
En de dag erna....dat is dan mijn pijnuitrustdag.
Tsja....ik ben te lief voor anderen
Ontploffen kost mij óók weer teveel energie. Dus ik doe alles braaf wat mij gevraagd word. Om de dag erna, als iedereen weg is, mijn me time te pakken. Hele dag niks doen en een gemaksmaaltijd.
Heb dat strijden opgegeven.
Word mijn humeur ook niet beter van. En de pijn ook niét.
Dus ik gooi er een pijnstillingscoctail in, sleep me door de dag, compromis een beetje (liesje wél eten maar niet slapen en pietje thuisbrengen oké maar dan brengen zijn ouders jullie maar weg)
En voor man wel helpen (want ja is ook weer boodschappengeld tenslotte) maar niet langer dan zo en zolang.
Dus ik probeer iedereen een beetje tevreden te stellen inclusief mezelf.
En de dag erna....dat is dan mijn pijnuitrustdag.
Tsja....ik ben te lief voor anderen
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
dinsdag 7 april 2015 om 21:20
@lientje en Dreamer, sorry hoor, maar ik moest ff lachen bij jullie gezinsdramaatjes. Ëën troost, het is hier niet veel anders. Heb 2 kinderen, waarvan 1 inmiddels het huis uit is. Blijft over man en zoon.
Zijn beste mannen hoor, maar zien niks. Mam, waar is dit, mam de ...... is op en je zou nieuwe meebrengen, manlief: Is dat overhemd nou nog niet gestreken? Ja sorry, ik vergeet ook weleens wat, maar dat is kennelijk een doodzonde. Vergeten hun wat, dan is het, ja maar wij hebben meer aan ons hoofd en jij hebt heel de dag de tijd..... Soms heb ik van die dagen dat ik vol plannen zit, maar komt er niets uit mijn handen. Ach ja, soms reageer ik boos, anderzijds ben ik ergens wel blij dat ze me zo "behandelen" , want het betekend dat ze me als "gewoon" mens zien
@Dreamer, die Late Effecten zijn dus ook een reden waarom ik me soms "gestraft" voel. Kom al niet in aanmerking voor WIA op mijn 40e en dat nadat ik op mijn 18e rechtstreeks de WAjong in gekunnen had. Ik ben van mijn kinderkanker (Osteosarcoom = kwaadaardige botkanker) ook lichamelijk beperkt geraakt. Van een gezonde tiener (was 13) veranderde ik van de 1 op andere dag in een meisje dat veel niet meer kon en mocht. Met veel bloed, zweet en tranen heb ik weer leren lopen en mijn zelfredzaamheid teruggekregen. Dagelijks word ik door mijn beperkingen herinnerd aan die zwarte periode en dan komt daar nog die Late Effecten bovenop. Zit levenslang gebonden aan ziekenhuiscontroles. Ben behoorlijk overspannen geweest in de tijd dat ik in de ziektewet (2005-2007) zat en naderhand het gedoe met UWV, maar ben er nu helemaal bovenop en ben weer blij dat ik leef.
Weet je, ik kan dan misschien een hele hoop niet en moet met veel dingen rekening houden, maar heel cliché "Alles went" ......
Zijn beste mannen hoor, maar zien niks. Mam, waar is dit, mam de ...... is op en je zou nieuwe meebrengen, manlief: Is dat overhemd nou nog niet gestreken? Ja sorry, ik vergeet ook weleens wat, maar dat is kennelijk een doodzonde. Vergeten hun wat, dan is het, ja maar wij hebben meer aan ons hoofd en jij hebt heel de dag de tijd..... Soms heb ik van die dagen dat ik vol plannen zit, maar komt er niets uit mijn handen. Ach ja, soms reageer ik boos, anderzijds ben ik ergens wel blij dat ze me zo "behandelen" , want het betekend dat ze me als "gewoon" mens zien
@Dreamer, die Late Effecten zijn dus ook een reden waarom ik me soms "gestraft" voel. Kom al niet in aanmerking voor WIA op mijn 40e en dat nadat ik op mijn 18e rechtstreeks de WAjong in gekunnen had. Ik ben van mijn kinderkanker (Osteosarcoom = kwaadaardige botkanker) ook lichamelijk beperkt geraakt. Van een gezonde tiener (was 13) veranderde ik van de 1 op andere dag in een meisje dat veel niet meer kon en mocht. Met veel bloed, zweet en tranen heb ik weer leren lopen en mijn zelfredzaamheid teruggekregen. Dagelijks word ik door mijn beperkingen herinnerd aan die zwarte periode en dan komt daar nog die Late Effecten bovenop. Zit levenslang gebonden aan ziekenhuiscontroles. Ben behoorlijk overspannen geweest in de tijd dat ik in de ziektewet (2005-2007) zat en naderhand het gedoe met UWV, maar ben er nu helemaal bovenop en ben weer blij dat ik leef.
Weet je, ik kan dan misschien een hele hoop niet en moet met veel dingen rekening houden, maar heel cliché "Alles went" ......
dinsdag 7 april 2015 om 21:29
Lientje, je hebt 2 lange werkdagen in de week, begrijp ik. Tijd voor een plan de campagne op die dagen, vooraf aangegeven!
Ja, Liesje mag hier best wel eens eten, maar niet op die dag of de dag erna. Ja, ik kan je wel wegbrengen óf ophalen, maar liever niet op een werkdag, of de dag erna. Jouw grenzen duidelijk aan hén vertellen en je daaraan houden. "Dit is wat ik doe, dit is wat jullie doen." Het zal niet ineens werken, ik klink heel stoer, maar dat valt in het dagelijkse leven ook tegen, maar je poot stijf houden op punten, die niet zo heel erg belangrijk zijn (liesje en P) werkt op den duur vást door. Ga het gesprek met de kinderen aan. Ze weten het wel, maar zolang jij toch doet wat je doet, denken zij dat het niet zo erg is. Je doet het immers nog. Dat je vervolgens een pan heet water over jezelf heengooit.. goh. Dat is een oorzaak en gevolg die pubers best kunnen snappen, uiteindelijk.
Verder kunnen pubers óók koken he
(deed ik al met 12 jaar, mijn zoon heeft het ook een tijdje gedaan, dochter écht niet.. die maakt nou af en toe pannenkoeken)
Caaf.. ik 'vergeet' geen dingen in het huishouden, ik doe ze gewoon niet. Dat is voor mij dan het voordeel dat ik wel werk: als man over zoiets begint, wijs ik hem waar alles staat, kan hij het mooi zelf doen. En.. eerlijk is eerlijk, dat doet hij ook, hoewel ik strijkwerk dan het liefst uit zijn handen wil trekken (maar goed, dat is 1x per jaar en ik strijk zelf nooit, dus ach.. dat lukt dan nog wel)
Echt frustrerend dat dat wat je genas je ook ziek maakte. Niet echt dat je een keuze had, natuurlijk
Ja, Liesje mag hier best wel eens eten, maar niet op die dag of de dag erna. Ja, ik kan je wel wegbrengen óf ophalen, maar liever niet op een werkdag, of de dag erna. Jouw grenzen duidelijk aan hén vertellen en je daaraan houden. "Dit is wat ik doe, dit is wat jullie doen." Het zal niet ineens werken, ik klink heel stoer, maar dat valt in het dagelijkse leven ook tegen, maar je poot stijf houden op punten, die niet zo heel erg belangrijk zijn (liesje en P) werkt op den duur vást door. Ga het gesprek met de kinderen aan. Ze weten het wel, maar zolang jij toch doet wat je doet, denken zij dat het niet zo erg is. Je doet het immers nog. Dat je vervolgens een pan heet water over jezelf heengooit.. goh. Dat is een oorzaak en gevolg die pubers best kunnen snappen, uiteindelijk.
Verder kunnen pubers óók koken he
(deed ik al met 12 jaar, mijn zoon heeft het ook een tijdje gedaan, dochter écht niet.. die maakt nou af en toe pannenkoeken)
Caaf.. ik 'vergeet' geen dingen in het huishouden, ik doe ze gewoon niet. Dat is voor mij dan het voordeel dat ik wel werk: als man over zoiets begint, wijs ik hem waar alles staat, kan hij het mooi zelf doen. En.. eerlijk is eerlijk, dat doet hij ook, hoewel ik strijkwerk dan het liefst uit zijn handen wil trekken (maar goed, dat is 1x per jaar en ik strijk zelf nooit, dus ach.. dat lukt dan nog wel)
Echt frustrerend dat dat wat je genas je ook ziek maakte. Niet echt dat je een keuze had, natuurlijk
Later is nu
dinsdag 7 april 2015 om 22:03
Ja hoor Dreamer. Pubers kunnen ook koken.
Zoon maakte de kaassaus met koffie!!! aan.....en iedereen kreeg last van zijn maag.
Dochter presteerde het om het hele huis vol met rook te krijgen met een ontplofte magnetron. Rookalarm bleef brullen. En stinken dat het deed!
Dus mwah, ik zal ze nog wat moeten trainen vrees ik....
Caaf
Lijkt me idd moeilijk te accepteren. Denk je dat je genezen bent, ben je wéér ziek.
Is uiteindelijk wel alles geregeld met WAO of zoiets?
Hier kon ik ooit afgekeurd worden. Op psychische gronden.
Omdat het bij mij een lichamelijke oorzaak had niet te kunnen werken, heb ik dat geweigerd.
Nu denk ik soms, zeker op mijn slechte dagen : had ik dat beter wel kunnen doen wellicht? Maar ik vond het zo....oneerlijk, wilde niet liegen om zoiets.
En dus werk ik nu met heel veel pijn en moeite (omdat het financieel moet) 2 dagen.
Zoon maakte de kaassaus met koffie!!! aan.....en iedereen kreeg last van zijn maag.
Dochter presteerde het om het hele huis vol met rook te krijgen met een ontplofte magnetron. Rookalarm bleef brullen. En stinken dat het deed!
Dus mwah, ik zal ze nog wat moeten trainen vrees ik....
Caaf
Lijkt me idd moeilijk te accepteren. Denk je dat je genezen bent, ben je wéér ziek.
Is uiteindelijk wel alles geregeld met WAO of zoiets?
Hier kon ik ooit afgekeurd worden. Op psychische gronden.
Omdat het bij mij een lichamelijke oorzaak had niet te kunnen werken, heb ik dat geweigerd.
Nu denk ik soms, zeker op mijn slechte dagen : had ik dat beter wel kunnen doen wellicht? Maar ik vond het zo....oneerlijk, wilde niet liegen om zoiets.
En dus werk ik nu met heel veel pijn en moeite (omdat het financieel moet) 2 dagen.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
dinsdag 7 april 2015 om 22:20
Maar bij leren hoort ook fouten maken he. En ik liet vandaag de aardappelen droogkoken, toch sta ik morgen weer in de keuken. Niemand die zegt 'nou, het ging niet zo goed, doe dat maar niet meer....' Je zoon zal geen koffie meer in de kassaus gooien en dochter weet inmiddels hoe de magnetron (niet) werkt van daaruit verder ....
Later is nu
woensdag 8 april 2015 om 00:12
Loslaten... Let it go! Lientje, volgens mij wil jij een beetje veel in eigen hand houden. Het is voor de kids supermakkelijk dat jij elke keer op komt draven. Ik doe het niet. Ze zoeken eerst zelf maar een oplossing voor dat feest waar ze heen willen of naar een vriendin 20km verderop. En als ik te moe ben, nou dan ruimen we een dagje niet op. Gelukkig kookt mijn man meestal want om vijf uur ben ik echt af. De kleintjes helpen met tafeldekken (vinden ze nu nog leuk) en ze moeten elke dag hun eigen speelgoed opruimen, schooltas uitruimen en spullen in de vaatwasser.
Als de oudsten niks bij de was gooien wordt er ook niks gewassen. Kamer ruimen ze zelf maar op, bed opmaken kunnen ze ook zelf. (al gaat zoon dan rustig naast zijn schone, nog opgevouwen, beddengoed liggen
. Kleding was ik maar ze moeten het zelf opvouwen en in hun kast leggen. (resultaat zoon: zit in zijn kast gepropt, maar dat is niet mijn probleem).
Zoon moet elke dag de vaatwasser uitruimen en dochter beneden stofzuigen/Vegen. En dat is nog niet eens zozeer om mij, maar omdat ik ook vind dat ze zorg moeten leren dragen voor hun eigen spullen en eigen verantwoordelijkheden.
Als de oudsten niks bij de was gooien wordt er ook niks gewassen. Kamer ruimen ze zelf maar op, bed opmaken kunnen ze ook zelf. (al gaat zoon dan rustig naast zijn schone, nog opgevouwen, beddengoed liggen
. Kleding was ik maar ze moeten het zelf opvouwen en in hun kast leggen. (resultaat zoon: zit in zijn kast gepropt, maar dat is niet mijn probleem). Zoon moet elke dag de vaatwasser uitruimen en dochter beneden stofzuigen/Vegen. En dat is nog niet eens zozeer om mij, maar omdat ik ook vind dat ze zorg moeten leren dragen voor hun eigen spullen en eigen verantwoordelijkheden.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
woensdag 8 april 2015 om 06:26
I know, ik zei het al. Ik ben te lief.....
Man hier vind mijn baantje ook niks voorstellen. Ah die paar uurtjes zegt hij dan. Dat andere kan er makkelijk bij.
Afgezet tegen zijn werkweken heeft hij gelijk.
En ja, hij heeft ook veel pijn ( reuma, versleten gewrichten en zwaar astma)
Als je maar wilt, zegt hij altijd.
Tsja, de een is de ander niet. Ik wil best. Maar het gaat soms gewoon niet.
Vannacht is lientje wel ontploft. Dochter is ziek. En onder het motto, als ik niet slapen kan, slaapt er maar niemand hier in huis, zette ze het hele huis op stelten.
Bah. Wat ben ik boos (geweest) zeg. Nog dus.
Alsof ze een kleuter was. Zooooo kinderachtig!
Man hier vind mijn baantje ook niks voorstellen. Ah die paar uurtjes zegt hij dan. Dat andere kan er makkelijk bij.
Afgezet tegen zijn werkweken heeft hij gelijk.
En ja, hij heeft ook veel pijn ( reuma, versleten gewrichten en zwaar astma)
Als je maar wilt, zegt hij altijd.
Tsja, de een is de ander niet. Ik wil best. Maar het gaat soms gewoon niet.
Vannacht is lientje wel ontploft. Dochter is ziek. En onder het motto, als ik niet slapen kan, slaapt er maar niemand hier in huis, zette ze het hele huis op stelten.
Bah. Wat ben ik boos (geweest) zeg. Nog dus.
Alsof ze een kleuter was. Zooooo kinderachtig!
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
woensdag 8 april 2015 om 08:32
Maar op de dagen dat je niet werkt, kun je natuurlijk ook meer. Het gaat vooral om de dagen dat je werkt, toch? Dat zijn 2 dagen in de week, dan kunnen je kinderen best dingen overnemen. Mijn man doet trouwens niet zoveel meer, maar zet met gemak beide kinderen aan het werk als er wat moet gebeuren
En bij jou vallen er pannen gekookt water over je heen, als het even niet wilt. Of je wilt of niet, dan kán het dus niet. Dat kan een keer erger aflopen, toch? En dan? Wie doet het dán allemaal?
Ik ben zelf gewoon niet zo opgeruimd en schoon, dus de kinderen hoeven niet zo heel veel te doen. Dat bed van jouw zoon, Suzy, komt me bekend voor. Dochter verschoont haar bed ineens vaker, nu ze een vriendin heeft (waar het thuis echt supernetjes en schoon is) maar zoon... en áltijd als ik toch al heel veel was heb, ruimen ze hun kamers op en puilt de wasmand ineens uit. Of als ik denk, "hè hè, eindelijk de was klaar" komt er weer een berg.. pff..
En bij jou vallen er pannen gekookt water over je heen, als het even niet wilt. Of je wilt of niet, dan kán het dus niet. Dat kan een keer erger aflopen, toch? En dan? Wie doet het dán allemaal?
Ik ben zelf gewoon niet zo opgeruimd en schoon, dus de kinderen hoeven niet zo heel veel te doen. Dat bed van jouw zoon, Suzy, komt me bekend voor. Dochter verschoont haar bed ineens vaker, nu ze een vriendin heeft (waar het thuis echt supernetjes en schoon is) maar zoon... en áltijd als ik toch al heel veel was heb, ruimen ze hun kamers op en puilt de wasmand ineens uit. Of als ik denk, "hè hè, eindelijk de was klaar" komt er weer een berg.. pff..
Later is nu
woensdag 8 april 2015 om 09:11
Haha, dat met die was is ook herkenbaar Dreamer.
Zoon doet alles altijd netjes in de wasmand, dochter vind dat te ver lopen. (is nl wel een hele 2 meter, wij wonen erg klein)
Dus dan vraagt ze mam, waar is mijn paardrijbroek?
Eh, was hij vies? Jaha, natuurlijk, ik ben toch naar de manege geweest.
O, en zat hij in de wasmand of wasmachine?
Uh, nee, hij ligt op mijn kamer, ik ben het "vergeten "(lees: te lui geweest) om hem in de was te doen.
Nou jammer dan, dan trek je maar een vieze paardrijbroek aan.
Ik ben inmiddels op werkdagen al een tijdje zover dat ik makkelijke maaltijden heb. Vrijdag patatdag en op dinsdag, shoarma, soep met brood, pizza, broodjes worst of hamburger ofzo.
En soms, heel soms, kom ik thuis en kan ik zo aanschuiven.
Heel soms..... (ik heb dan al wel alles klaargezet)
Zoon doet alles altijd netjes in de wasmand, dochter vind dat te ver lopen. (is nl wel een hele 2 meter, wij wonen erg klein)
Dus dan vraagt ze mam, waar is mijn paardrijbroek?
Eh, was hij vies? Jaha, natuurlijk, ik ben toch naar de manege geweest.
O, en zat hij in de wasmand of wasmachine?
Uh, nee, hij ligt op mijn kamer, ik ben het "vergeten "(lees: te lui geweest) om hem in de was te doen.
Nou jammer dan, dan trek je maar een vieze paardrijbroek aan.
Ik ben inmiddels op werkdagen al een tijdje zover dat ik makkelijke maaltijden heb. Vrijdag patatdag en op dinsdag, shoarma, soep met brood, pizza, broodjes worst of hamburger ofzo.
En soms, heel soms, kom ik thuis en kan ik zo aanschuiven.
Heel soms..... (ik heb dan al wel alles klaargezet)
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
woensdag 8 april 2015 om 09:16
En waarom is het potverdikkie alweer mistig?
Ik heb daar zo'n last van.
Ook weer zoiets. Zoon heeft krantenwijk. . Maar hij is vanmiddag laat thuis ( heeft gesprek met iemand waar ik laatst over schreef over de problemen ) Belangrijk dus.
Maar raad eens wie er dus vandaag een krantenwijk heeft?
Ik heb daar zo'n last van.
Ook weer zoiets. Zoon heeft krantenwijk. . Maar hij is vanmiddag laat thuis ( heeft gesprek met iemand waar ik laatst over schreef over de problemen ) Belangrijk dus.
Maar raad eens wie er dus vandaag een krantenwijk heeft?
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
woensdag 8 april 2015 om 09:54
Goedemorgen.....,
Ook hier alles potdicht. Zoon ligt nog te maffen. Is 3e jrs. ICT Student en heeft deze wk. bufferweek. Wat inhoud dat ze 1 schriftelijke toets hadden en voor de rest projecten, die hij dus allemaal al af heeft en dus weer eens "vakantie" kan vieren. Ach, hij gaat als een speer en is de beste van zijn leerjaar, dus hoef ik me daar niet druk om te maken....
@Lientje, lees dat je 2 dagen per week werkt. Petje af hoor, ik zou dat niet meer kunnen. Ben na 10 jaar thuis echt een "luie huisvrouw" geworden
Wat WAO/WIA betreft, nee, ik heb geen uitkering, ben namelijk maar voor 30% afgekeurd en dat moeten er minstens 35 zijn wil je in aanmerking komen voor een uitkering. Nou werkte ik maar 15 uur per week, dus het inkomensverlies was niet zo groot. Ik leef nu dus van het inkomen van mijn man. Gelukkig is dat toereikend om van te leven. Ben dan qua gezond een "stumperd". Financieel heb ik het goddank goed, al vergoed geld ook niet alles....
Hoe is het met je arm? Brandwond kan vreselijk zeer doen.... Beterschap voor je dochter en jij sterkte ermee...
Leuk is dat om te lezen hoe dat jullie met je huishouden omgaat. Ik was altijd een ontzettende poetsmiep. Niet overdreven, zoals smetvrees, maar wel alle dagen stoffen/stofzuigen, elke week ramen zemen.
Nou, kan jullie vertellen. Das verleden tijd, al heb ik wel moeten "leren" om wat "vuiler" te worden. Het is natuurlijk niet vuiler, want na 1 dag ligt er echt niet een dikke laag stof en na een week kun je ook nog best door de ramen kijken!
Ook ik nam mijn kinderen teveel uit handen. De laatste jaren laat ik ze zelf hun kamer doen en bed verschonen. Wat er in de wasmand zit, was ik en wat er niet in zit heeft pech. Koken doe ik doordeweeks, op zaterdag laat ik de mannen wat verzinnen en op zondag halen/bestellen we meestal wat of eten ergens een hapje....
Ook hier alles potdicht. Zoon ligt nog te maffen. Is 3e jrs. ICT Student en heeft deze wk. bufferweek. Wat inhoud dat ze 1 schriftelijke toets hadden en voor de rest projecten, die hij dus allemaal al af heeft en dus weer eens "vakantie" kan vieren. Ach, hij gaat als een speer en is de beste van zijn leerjaar, dus hoef ik me daar niet druk om te maken....
@Lientje, lees dat je 2 dagen per week werkt. Petje af hoor, ik zou dat niet meer kunnen. Ben na 10 jaar thuis echt een "luie huisvrouw" geworden
Wat WAO/WIA betreft, nee, ik heb geen uitkering, ben namelijk maar voor 30% afgekeurd en dat moeten er minstens 35 zijn wil je in aanmerking komen voor een uitkering. Nou werkte ik maar 15 uur per week, dus het inkomensverlies was niet zo groot. Ik leef nu dus van het inkomen van mijn man. Gelukkig is dat toereikend om van te leven. Ben dan qua gezond een "stumperd". Financieel heb ik het goddank goed, al vergoed geld ook niet alles....
Hoe is het met je arm? Brandwond kan vreselijk zeer doen.... Beterschap voor je dochter en jij sterkte ermee...
Leuk is dat om te lezen hoe dat jullie met je huishouden omgaat. Ik was altijd een ontzettende poetsmiep. Niet overdreven, zoals smetvrees, maar wel alle dagen stoffen/stofzuigen, elke week ramen zemen.
Nou, kan jullie vertellen. Das verleden tijd, al heb ik wel moeten "leren" om wat "vuiler" te worden. Het is natuurlijk niet vuiler, want na 1 dag ligt er echt niet een dikke laag stof en na een week kun je ook nog best door de ramen kijken!
Ook ik nam mijn kinderen teveel uit handen. De laatste jaren laat ik ze zelf hun kamer doen en bed verschonen. Wat er in de wasmand zit, was ik en wat er niet in zit heeft pech. Koken doe ik doordeweeks, op zaterdag laat ik de mannen wat verzinnen en op zondag halen/bestellen we meestal wat of eten ergens een hapje....
woensdag 8 april 2015 om 10:05
quote:Dreamer schreef op 08 april 2015 @ 08:32:
en áltijd als ik toch al heel veel was heb, ruimen ze hun kamers op en puilt de wasmand ineens uit. Of als ik denk, "hè hè, eindelijk de was klaar" komt er weer een berg.. pff..
Zou mijn dochter kunnen zijn. Die had er ook zo'n handje van. Ik alle was verzameld en dan nog roepen: Heeft er nog iemand was? Standaard antwoord Neeeee. Totdat ik de badkamer inkwam en idd de wasmand weer zag uitpuilen en altijd was het was van dochterlief. Dochterlief is inmiddels 23 en het huis uit. Pffft, jullie hebben geen idee wat dat (aan ergernis) scheelt. Geen abnormale hoeveelheden was meer, mevrouw verkleedde zich graag meerdere malen per dag, we kunnen ook weer normaal gebruiken van badkamer, dochter woonde er zo wat in. Stond uren voor de spiegel. Ook ons water- en stroomverbruik is stukken minder nu ze niet meer thuis woont.
Ah, zoon komt uit bed. Tijd voor een bakkie koffie.....
en áltijd als ik toch al heel veel was heb, ruimen ze hun kamers op en puilt de wasmand ineens uit. Of als ik denk, "hè hè, eindelijk de was klaar" komt er weer een berg.. pff..
Zou mijn dochter kunnen zijn. Die had er ook zo'n handje van. Ik alle was verzameld en dan nog roepen: Heeft er nog iemand was? Standaard antwoord Neeeee. Totdat ik de badkamer inkwam en idd de wasmand weer zag uitpuilen en altijd was het was van dochterlief. Dochterlief is inmiddels 23 en het huis uit. Pffft, jullie hebben geen idee wat dat (aan ergernis) scheelt. Geen abnormale hoeveelheden was meer, mevrouw verkleedde zich graag meerdere malen per dag, we kunnen ook weer normaal gebruiken van badkamer, dochter woonde er zo wat in. Stond uren voor de spiegel. Ook ons water- en stroomverbruik is stukken minder nu ze niet meer thuis woont.
Ah, zoon komt uit bed. Tijd voor een bakkie koffie.....
