
Leven met pijn gaat verder, met uitleg over de salamiworst.
donderdag 3 juli 2014 om 19:02
In dit topic praten we over ons leven met pijn, wat dat met ons doet en waar we in het dagelijks leven tegenaan lopen. Iedereen is welkom, om mee te lezen, mee te schrijven of af en toe binnen te vallen.
De klachten van de dames, die hier tot nu toe schreven, lopen uiteen. De oorzaken ook. Toch hebben we voor een deel te maken met dezelfde frustraties, valkuilen en zo zoeken we vangnetten. Vaak schrijven we ook gewoon onze frustraties van ons af en steunen we elkaar.
Zo kwam iemand met het voorbeeld: Leven met pijn en vooral gebrek aan energie, is als het eten van een salamiworst: eet je de worst in één keer op, dan word je naar alle waarschijnlijkheid misselijk. Maar eet je de worst plakje voor plakje over verschillende dagen, dan geniet je ervan.
Zo is het met ons leven ook. We delen onze activiteiten in in 'plakjes', niet teveel ineens, zodat we niet teveel teruggefloten worden door ons lichaam. Zodat we niet de ene dag genieten van een overheerlijke salamiworst, om de volgende dagen misselijk in bed of op de bank te liggen.
Hier een link naar het vorige topic
De klachten van de dames, die hier tot nu toe schreven, lopen uiteen. De oorzaken ook. Toch hebben we voor een deel te maken met dezelfde frustraties, valkuilen en zo zoeken we vangnetten. Vaak schrijven we ook gewoon onze frustraties van ons af en steunen we elkaar.
Zo kwam iemand met het voorbeeld: Leven met pijn en vooral gebrek aan energie, is als het eten van een salamiworst: eet je de worst in één keer op, dan word je naar alle waarschijnlijkheid misselijk. Maar eet je de worst plakje voor plakje over verschillende dagen, dan geniet je ervan.
Zo is het met ons leven ook. We delen onze activiteiten in in 'plakjes', niet teveel ineens, zodat we niet teveel teruggefloten worden door ons lichaam. Zodat we niet de ene dag genieten van een overheerlijke salamiworst, om de volgende dagen misselijk in bed of op de bank te liggen.
Hier een link naar het vorige topic
Later is nu
donderdag 9 april 2015 om 12:00
Goedemorgen, euhhh bijna middag,
Hier stralend weer en zit nu zalig buiten in het zonnetje met mijn tablet. Ben vanmorgen al zo actief als een bij geweest. Bedden afgehaald, was gedraaid, was hangt ook al lekker te wapperen in het zonnetje inmiddels, boodschappen gedaan, naar apotheek geweest, maar potverdikkie, ze waren nog met de medicatie bezig, moet ik vanmiddag/morgen weer terug. Nah ja, tis mooi weer en ik heb alle tijd....
@Suzy, proficiat met je contract.
@Dreamer, heel veel plezier met je vrouwenweekend. En mocht je dat maandag bezuren, dan heb je toch het plezier maar gehad en dat kan niemand je meer afnemen
Ik weet bijv. wanneer ik teveel doe, ik het de andere dag moet bezuren, maar soms ben je zo lekker bezig en dan neem je het maar op de koop toe.
@Lien, zo, de diagnose van je zoon is nogal wat. Nou is het wel iets wat met therapie en/of medicatie (meestal in de vorm van een lichte dosis AD) goed in de hand gehouden kan worden. De lichte dosis AD zorgt ervoor dat er meer gelukshormoon = dopamine aangemaakt word, maar dat kan ook bewerkt gesteld worden door sporten, voedsel (chocolade....) en acupunctuur. Zou, als het (nog) niet nodig is, medicatie zo lang mogelijk uitstellen. Overgaan doet het niet, maar er valt goed mee te leven hoor. Mensen met dit 'syndroom" zijn niet veel anders als de gemiddelde mens, maar zijn alleen wel vaker zwaar op de hand en negatiever. Dat je verdrietig bent kan ik me goed voorstellen. Niemand wil dat zijn/haar kind iets mankeert, we willen ze allemaal gezond en gelukkig de maatschappij insturen.
Helaas pakt het maar al te vaak anders uit en ik kan erover meepraten. Ben gezond geboren, maar kreeg op mijn 13e een dodelijke ziekte, heb die weliswaar overleefd, maar heb er lichamelijke beperkingen en chronisch ziekzijn voor teruggekregen. Bleef het dan maar daarbij, maar helaas. Mijn dochter is ook gezond ter wereld gekomen, maar is sinds haar 17e Diabetes patiënt. Ook zij is, net als ik, tot levenslang veroordeeld, haar alvleesklier doet helemaal niets meer , waardoor ze afhankelijk is van insulinespuiten en dieet houden, daarbij moet ze zich goed in acht houden, elke 3 maanden naar de internist. Wat veel mensen niet beseffen is dat hoe jonger je diabetes krijgt, hoe ernstiger de gevolgen op latere leeftijd kunnen zijn. Kinderen krijgen bijv. is niet meer vanzelfsprekend. Ik weet maar al te goed hoe moeilijk het leven soms is met een chronische ziekte, dus toen bleek dat mijn meisje ook chronisch ziek was, brak dat mijn hart.....
Hier stralend weer en zit nu zalig buiten in het zonnetje met mijn tablet. Ben vanmorgen al zo actief als een bij geweest. Bedden afgehaald, was gedraaid, was hangt ook al lekker te wapperen in het zonnetje inmiddels, boodschappen gedaan, naar apotheek geweest, maar potverdikkie, ze waren nog met de medicatie bezig, moet ik vanmiddag/morgen weer terug. Nah ja, tis mooi weer en ik heb alle tijd....
@Suzy, proficiat met je contract.
@Dreamer, heel veel plezier met je vrouwenweekend. En mocht je dat maandag bezuren, dan heb je toch het plezier maar gehad en dat kan niemand je meer afnemen
Ik weet bijv. wanneer ik teveel doe, ik het de andere dag moet bezuren, maar soms ben je zo lekker bezig en dan neem je het maar op de koop toe.
@Lien, zo, de diagnose van je zoon is nogal wat. Nou is het wel iets wat met therapie en/of medicatie (meestal in de vorm van een lichte dosis AD) goed in de hand gehouden kan worden. De lichte dosis AD zorgt ervoor dat er meer gelukshormoon = dopamine aangemaakt word, maar dat kan ook bewerkt gesteld worden door sporten, voedsel (chocolade....) en acupunctuur. Zou, als het (nog) niet nodig is, medicatie zo lang mogelijk uitstellen. Overgaan doet het niet, maar er valt goed mee te leven hoor. Mensen met dit 'syndroom" zijn niet veel anders als de gemiddelde mens, maar zijn alleen wel vaker zwaar op de hand en negatiever. Dat je verdrietig bent kan ik me goed voorstellen. Niemand wil dat zijn/haar kind iets mankeert, we willen ze allemaal gezond en gelukkig de maatschappij insturen.
Helaas pakt het maar al te vaak anders uit en ik kan erover meepraten. Ben gezond geboren, maar kreeg op mijn 13e een dodelijke ziekte, heb die weliswaar overleefd, maar heb er lichamelijke beperkingen en chronisch ziekzijn voor teruggekregen. Bleef het dan maar daarbij, maar helaas. Mijn dochter is ook gezond ter wereld gekomen, maar is sinds haar 17e Diabetes patiënt. Ook zij is, net als ik, tot levenslang veroordeeld, haar alvleesklier doet helemaal niets meer , waardoor ze afhankelijk is van insulinespuiten en dieet houden, daarbij moet ze zich goed in acht houden, elke 3 maanden naar de internist. Wat veel mensen niet beseffen is dat hoe jonger je diabetes krijgt, hoe ernstiger de gevolgen op latere leeftijd kunnen zijn. Kinderen krijgen bijv. is niet meer vanzelfsprekend. Ik weet maar al te goed hoe moeilijk het leven soms is met een chronische ziekte, dus toen bleek dat mijn meisje ook chronisch ziek was, brak dat mijn hart.....
donderdag 9 april 2015 om 12:04
Dat laatste herken ik, Caaf. Toen mijn dochter ook fibro bleek te hebben en nu daarnaast ook nog last van een conversiestoornis, werd ik daar veel verdrietiger van dan van mijn eigen fibro. En machteloos ook. Mijn dochter neigt ook naar het negatieve, maar heeft weer een ander probleem, volgens mij. Daarnaast blijf ik nu bang dat mijn zoon ook 'ineens' wat krijgt. Hij heeft al regelmatig hoofdpijn, als dat te lang duurt, denk ik gelijk het ergste
Verder vind ik mijzelf echt geen overbezorgde moeder, maar door toestanden met mijn dochter ben ik wel minder onbevangen geworden, helaas.
Verder vind ik mijzelf echt geen overbezorgde moeder, maar door toestanden met mijn dochter ben ik wel minder onbevangen geworden, helaas.
Later is nu
donderdag 9 april 2015 om 12:38
Het is hier nu heerlijk weer Dreamer, de mist is verdwenen en de was hangt lekker in het zonnetje.
De mist in mijn hoofd is ook nog steeds een rommeltje, het lukt me niet deze week om praktisch te denken en dat toe te passen.
Ik maak de ene boekhoudkundige fout na de andere en ben dan weer een half uur bezig om die fout op te sporen en recht te zetten.
Ik ben nu op de helft, en maar even gestopt voor vandaag. Gaat hem duidelijk niet worden deze week.
Thnx voor de knuffels iedereen!
De mist in mijn hoofd is ook nog steeds een rommeltje, het lukt me niet deze week om praktisch te denken en dat toe te passen.
Ik maak de ene boekhoudkundige fout na de andere en ben dan weer een half uur bezig om die fout op te sporen en recht te zetten.
Ik ben nu op de helft, en maar even gestopt voor vandaag. Gaat hem duidelijk niet worden deze week.
Thnx voor de knuffels iedereen!
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!

donderdag 9 april 2015 om 14:23
donderdag 9 april 2015 om 14:25
Caaf, als ik jou verhaal lees....heftig zeg!
Ja, dan valt wat zoon heeft erg mee. En hij heeft al problemen sinds zijn geboorte, is nog steeds dezelfde als gisteren, maar nu kunnen we eindelijk eens gericht aan het werk om te zorgen dat hij minder moeilijk leeft.
Kinderen krijgen voor diabetespatiënten kan overigens wél, maar dat weet je vast wel. Het is inderdaad alleen niet zo "simpel "als het bij gezonde mensen is.
Ken meerdere meiden uit één gezin (allemaal diabetes die gelukkig allemaal kinderen hebben kunnen krijgen, maar het instellen op de juiste hoeveelheid insuline en lange tijd gelijk blijven is tijdens en voor een zwangerschap erg lastig. Ook een voor jou en je dochter!
En nu is het zo'n lekker weer, en zou ik eigenlijk productief moeten zijn, maar ik kan mijn draai niet vinden. Nergens mee overigens, niet met boekhouden, huishouden, maar ook niet met lezen bijvoorbeeld.
Ik heb gewoon echt mijn week niet denk.
Maar goed dat ik morgen moet werken, doe ik tenminste nog iets.
Morgenavond een feestje (zal niet meevallen na het werk) en volgende week heb ik een vrije dag genomen, ik ga een lientje dag houden.
In de ochtend uitgebreid naar de kapper, en de middag twijfel ik nog, shoppen of dierentuin.
Ja, dan valt wat zoon heeft erg mee. En hij heeft al problemen sinds zijn geboorte, is nog steeds dezelfde als gisteren, maar nu kunnen we eindelijk eens gericht aan het werk om te zorgen dat hij minder moeilijk leeft.
Kinderen krijgen voor diabetespatiënten kan overigens wél, maar dat weet je vast wel. Het is inderdaad alleen niet zo "simpel "als het bij gezonde mensen is.
Ken meerdere meiden uit één gezin (allemaal diabetes die gelukkig allemaal kinderen hebben kunnen krijgen, maar het instellen op de juiste hoeveelheid insuline en lange tijd gelijk blijven is tijdens en voor een zwangerschap erg lastig. Ook een voor jou en je dochter!
En nu is het zo'n lekker weer, en zou ik eigenlijk productief moeten zijn, maar ik kan mijn draai niet vinden. Nergens mee overigens, niet met boekhouden, huishouden, maar ook niet met lezen bijvoorbeeld.
Ik heb gewoon echt mijn week niet denk.
Maar goed dat ik morgen moet werken, doe ik tenminste nog iets.
Morgenavond een feestje (zal niet meevallen na het werk) en volgende week heb ik een vrije dag genomen, ik ga een lientje dag houden.
In de ochtend uitgebreid naar de kapper, en de middag twijfel ik nog, shoppen of dierentuin.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
donderdag 9 april 2015 om 14:32
Ik heb zojuist besloten morgen vrij te nemen. Ga het weekend weg (had ik al gezegd, toch?) en heb besloten onderweg, op de heenweg, een museum te bezoeken, waar ik allang heen wil. Dan in die stad rustig een hapje eten en met anderen verder reizen. Klinkt me nu al goed in de oren, behalve dan dat betreffende museum beperkt toegankelijk blijkt te zijn, wegens inrichten nieuwe expositie .. heb ik weer Nouja.. dan kijk ik verder wat rond. Met dit weer kan ik ook altijd nog een terrasje gaan pakken en een boek lezen
Later is nu
donderdag 9 april 2015 om 16:59
Nou, de cup a soup die ik nam, was op alle fronten slecht, zeg maar.
Diëtiste en ik gaan ervan uit dat ik meer gevoelig ben voor fructanen. Die zitten oa in tarwe, rogge, ui, appels, knoflook, kool, prei, bonen, pistache- en cashewnoten. Op de laatste 2 na eigenlijk veel van mijn normale dagelijkse menu. Samen met haar heb ik besloten dat ik eerst wel het vervangende brood blijf eten en per dag ga kijken tot hoever ik kan gaan. Mocht ik erge buikpijn krijgen, dan schroef ik weer wat omlaag.. Ik neem dus van 't weekend mijn eigen brood mee en probeer er rekening mee te houden, maar neit teveel. Buikpijn wordt ook voor een groot deel door stress en nu mogelijk ook angst (voor bepaalde voedingsmiddelen) veroorzaakt, dus een ontspannen weekendje weg en rustig wat meer eten is alleen maar goed
Diëtiste en ik gaan ervan uit dat ik meer gevoelig ben voor fructanen. Die zitten oa in tarwe, rogge, ui, appels, knoflook, kool, prei, bonen, pistache- en cashewnoten. Op de laatste 2 na eigenlijk veel van mijn normale dagelijkse menu. Samen met haar heb ik besloten dat ik eerst wel het vervangende brood blijf eten en per dag ga kijken tot hoever ik kan gaan. Mocht ik erge buikpijn krijgen, dan schroef ik weer wat omlaag.. Ik neem dus van 't weekend mijn eigen brood mee en probeer er rekening mee te houden, maar neit teveel. Buikpijn wordt ook voor een groot deel door stress en nu mogelijk ook angst (voor bepaalde voedingsmiddelen) veroorzaakt, dus een ontspannen weekendje weg en rustig wat meer eten is alleen maar goed
Later is nu
donderdag 9 april 2015 om 19:27
arme jij dreamer want fructaan zit ook veel in cacao en dus in chocolade.
Kinderen met iets: zoon kreeg een heel rijtje diagnoses kort achter elkaar: hypermobiel, dcd (developmental coördination disorder), add, dyslectie en bovenbegaafd (al hoort zijn iq nu bij hoogbegaafd, schalen waren toen wat anders).
Al mijn kids zijn hypermobiel, maar hebben er (nog) niet veel last van. Komt bij mij vandaan
. Maar ik heb vermoedelijk ook add en ben ook hoogbegaafd. Geen nare dingen maar wel even slikken. De derde heeft ook add en een automatiseringsprobleem, de vierde is vermoedelijk iig meerbegaafd. Vandaar ook de versnelling op school.
Ik moet nog steeds mijn medische en psychische geschiedenis doorgeven aan duo (voorheen ibgroep) zodat een groot deel van mijn studieschuld wordt kwijtgescholden.
Ik was er al eens mee begonnen maar dan bleef het weer liggen... Toch maar doen, scheelt de helft...
Kinderen met iets: zoon kreeg een heel rijtje diagnoses kort achter elkaar: hypermobiel, dcd (developmental coördination disorder), add, dyslectie en bovenbegaafd (al hoort zijn iq nu bij hoogbegaafd, schalen waren toen wat anders).
Al mijn kids zijn hypermobiel, maar hebben er (nog) niet veel last van. Komt bij mij vandaan

Ik moet nog steeds mijn medische en psychische geschiedenis doorgeven aan duo (voorheen ibgroep) zodat een groot deel van mijn studieschuld wordt kwijtgescholden.
Ik was er al eens mee begonnen maar dan bleef het weer liggen... Toch maar doen, scheelt de helft...
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
donderdag 9 april 2015 om 19:29
Morgen geeft dochter 3 haar kinderfeestje en voel me toch een potje beroerd... Moet nog iets voor de lunch bedenken. Beginnen om half 1 tot drie. Meteen mee uit school, scheelt weer
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
donderdag 9 april 2015 om 20:22
chocolade staat wel in de top vijf producten waarin het het meeste zit
. Maar fijn dat je daar dan niet op reageert.
Ach, als je het opschrijft dan hebben veel kinderen iets
en ik heb er vijf dus tikt het aardig aan natuurlijk

Ach, als je het opschrijft dan hebben veel kinderen iets

De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
donderdag 9 april 2015 om 20:44
Nou, wat raar dan dat ik dat gewoon mocht. Alleen puur, want ik mocht natuurlijk geen melk.
Wat ook raar is: witlof staat in de ene lijst als hoog fodmap en in de andere lijst als laag fodmap. Zelfs de dietiste vond dat verwarrend
Als wij in een ziekenhuis moeten opnoemen wat er zoal in onze familie heerst, kijken we elkaar ook wel eens hopeloos aan.
Wat ook raar is: witlof staat in de ene lijst als hoog fodmap en in de andere lijst als laag fodmap. Zelfs de dietiste vond dat verwarrend
Als wij in een ziekenhuis moeten opnoemen wat er zoal in onze familie heerst, kijken we elkaar ook wel eens hopeloos aan.
Later is nu
donderdag 9 april 2015 om 21:04
donderdag 9 april 2015 om 21:17
Zo te lezen hebben we zo' n beetje allemaal onze kinderen een beetje slordig afgewerkt Ambra.
Zo zie je maar. Overal is wel wat.
Suzy ik hoop dat je je morgen beter voelt. Sterkte met het kinderfeestje!
Dreamer ik heb ook foto's van je gezien. En laat ik nou altijd gedacht hebben dat jullie een grote hond hadden. Formaat en type labrador of retriever.
Naar zo'n hond keek ik ook uit toen man zijn tukkie deed daar bij jullie.
Maar wat een schatje van een hond hebben jullie! Net zo'n een als familie van me.
Zo zie je maar. Overal is wel wat.
Suzy ik hoop dat je je morgen beter voelt. Sterkte met het kinderfeestje!
Dreamer ik heb ook foto's van je gezien. En laat ik nou altijd gedacht hebben dat jullie een grote hond hadden. Formaat en type labrador of retriever.
Naar zo'n hond keek ik ook uit toen man zijn tukkie deed daar bij jullie.
Maar wat een schatje van een hond hebben jullie! Net zo'n een als familie van me.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
donderdag 9 april 2015 om 21:24
Sja.. bij mijn rijtje problemen zit ook allergie, en dit is nou nog net een hondje, qua haar, waar ik tegen kan
Man en ik hebben het er serieus wel eens over gehad, of we niet beter kinderloos hadden kunnen blijven. Voor mijn lijf was het vast ook beter geweest. Maar hee.. dan hadden we elkaar hier niet leren kennen, want zonder kinderen had ik diegene niet leren kennen, die mij op het forum attent maakte
(voor wie haar gekend heeft, ik ken Zoyla van de zwangerschapsgym van onze oudsten )
Ik wilde 'mijn' kikker hier al posten, toen ik bedacht dat ik m'n naam erop heb staan. Is nu wel een extra foto van deze dag, ik had al een slak
Man en ik hebben het er serieus wel eens over gehad, of we niet beter kinderloos hadden kunnen blijven. Voor mijn lijf was het vast ook beter geweest. Maar hee.. dan hadden we elkaar hier niet leren kennen, want zonder kinderen had ik diegene niet leren kennen, die mij op het forum attent maakte
(voor wie haar gekend heeft, ik ken Zoyla van de zwangerschapsgym van onze oudsten )
Ik wilde 'mijn' kikker hier al posten, toen ik bedacht dat ik m'n naam erop heb staan. Is nu wel een extra foto van deze dag, ik had al een slak
Later is nu
donderdag 9 april 2015 om 21:38

donderdag 9 april 2015 om 21:52
donderdag 9 april 2015 om 21:56
quote:Dreamer schreef op 09 april 2015 @ 20:50:
Ik lag net op mijn buik in de tuin. Nee, niet gevallen, met opzet. Er zat namelijk een kikker, en die moest natuurlijk op de foto! En het is een mooie foto
Ik lag net op mijn buik in de tuin. Nee, niet gevallen, met opzet. Er zat namelijk een kikker, en die moest natuurlijk op de foto! En het is een mooie foto
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.