Gezondheid
alle pijlers
Mevrouw u heeft kanker
vrijdag 20 maart 2020 23:29
Op 16 februari ben ik voor de 2jaarlijkse MRI scans in het ziekenhuis geweest (Omdat ik het Men1 syndroom heb)
er worden dan scans van je hoofd ,hals en buik gemaakt en het gekke was dat ik nooit bang ben geweest en dit keer wel dacht: ze zullen toch niks vinden he.
Op 19 februari ging de telefoon en de specialist die je dan verteld dat er afwijkingen zijn gevonden in je alvleesklier en je lever .
Je spreekt af dat je een bloed prikbriefje en een briefje om je urine in te leveren krijgt ,maar dat duurt een week omdat het carnaval is en dan letterlijk alles hier plat ligt .
Vrijdag 28 februari bloed geprikt en urine ingeleverd, zaterdag 7maart een gerichte MRI van mijn lever en alvleesklier .
12 maart word er dan door de specialist gezegd : Mevrouw u heeft kanker en hij snapt er net zoveel van als ik , ik weet niet meer wat ik voel of denken moet ik ga van nul naar honderd van huilen naar lachen en ondertussen zit daar de specialist die een fitte gezonde vrouw voor zich heeft en er zelf ook van ondersteboven is.
Afgelopen dinsdag een punctie van de lever laten doen,daarna in alle rust op een kamer gelegen die ik door de Corona niet heb hoeven delen en weg kon doezelen.
Wanneer ik de uitslag krijg weten we nog niet het weefsel moet een week op kweek daarna maakt de specialist waar ik bij loop een afspraak met de juiste oncoloog ,als we die afspraak hebben zal ook de specialist er bij zijn .
Ik weet gewoon niet meer wat te doen ,ik probeer me te concentreren op de mooie dingen ,maar ik betrap mezelf erop dat ik niet aan de toekomst durf te denken dat de onbevangenheid weg is , ik heb het gevoel dat ik haast moet maken met alles dat er van alles geregeld moet worden ,maar ook dat ik sterk moet zijn voor mijn man ,mijn dochters en de omgeving .
Vandaag van de collega"s van mijn man een heel mooi boeket en een lief beertje ontvangen ,en voor het eerst gewoon gehuild ik zag de bezorger ons tuin pad oplopen en ik was vol ongeloof en zo emotioneel .
Ik ben dankbaar voor al het mooie wat op ons pad komt en opgelucht dat mijn man zo gesteund word op zijn werk,maar ik weet gewoon niet wat ik met mezelf aan moet ik wil nog niet weg ,ik wil nog blijven ik zou zo graag het gewoon willen uitgillen .
Ik schrijf het daarom maar van me af ,want ik weet het niet meer .
er worden dan scans van je hoofd ,hals en buik gemaakt en het gekke was dat ik nooit bang ben geweest en dit keer wel dacht: ze zullen toch niks vinden he.
Op 19 februari ging de telefoon en de specialist die je dan verteld dat er afwijkingen zijn gevonden in je alvleesklier en je lever .
Je spreekt af dat je een bloed prikbriefje en een briefje om je urine in te leveren krijgt ,maar dat duurt een week omdat het carnaval is en dan letterlijk alles hier plat ligt .
Vrijdag 28 februari bloed geprikt en urine ingeleverd, zaterdag 7maart een gerichte MRI van mijn lever en alvleesklier .
12 maart word er dan door de specialist gezegd : Mevrouw u heeft kanker en hij snapt er net zoveel van als ik , ik weet niet meer wat ik voel of denken moet ik ga van nul naar honderd van huilen naar lachen en ondertussen zit daar de specialist die een fitte gezonde vrouw voor zich heeft en er zelf ook van ondersteboven is.
Afgelopen dinsdag een punctie van de lever laten doen,daarna in alle rust op een kamer gelegen die ik door de Corona niet heb hoeven delen en weg kon doezelen.
Wanneer ik de uitslag krijg weten we nog niet het weefsel moet een week op kweek daarna maakt de specialist waar ik bij loop een afspraak met de juiste oncoloog ,als we die afspraak hebben zal ook de specialist er bij zijn .
Ik weet gewoon niet meer wat te doen ,ik probeer me te concentreren op de mooie dingen ,maar ik betrap mezelf erop dat ik niet aan de toekomst durf te denken dat de onbevangenheid weg is , ik heb het gevoel dat ik haast moet maken met alles dat er van alles geregeld moet worden ,maar ook dat ik sterk moet zijn voor mijn man ,mijn dochters en de omgeving .
Vandaag van de collega"s van mijn man een heel mooi boeket en een lief beertje ontvangen ,en voor het eerst gewoon gehuild ik zag de bezorger ons tuin pad oplopen en ik was vol ongeloof en zo emotioneel .
Ik ben dankbaar voor al het mooie wat op ons pad komt en opgelucht dat mijn man zo gesteund word op zijn werk,maar ik weet gewoon niet wat ik met mezelf aan moet ik wil nog niet weg ,ik wil nog blijven ik zou zo graag het gewoon willen uitgillen .
Ik schrijf het daarom maar van me af ,want ik weet het niet meer .
dinsdag 31 maart 2020 23:03
En naar dat het met deze aanleiding is, maar jou wilde ik toch graag zeggen dat ik het fijn vind om weer eens iets van jou te lezen. Ik hoop dat het goed met je gaat.MrsStanleyWalker schreef: ↑31-03-2020 11:20Ik ben hier sprakeloos van, Vlinder1963. Heel veel sterkte.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
woensdag 1 april 2020 11:56
Met chemo houd je meestal vrijwel geen weerstand over waardoor je veel vatbaarder bent om bijvoorbeeld een bacterie of virus op te pikken. Stel dat je nu het coronavirus oploopt door een verminderde weerstand, dan kun je er volgende week geweest zijn. Een ziekenhuis is normaal gezien al niet bepaald een schone plek waar je weinig risico loopt. Daarnaast zijn er soms ook nare bijwerkingen waar je kwaliteit van leven echt niet beter van wordt. Je kunt je afvragen wat je er dan mee wint door nog een kuur te ondergaan. Het is kiezen tussen twee kwaden.
Ik hoop dat je vandaag naar huis toe mag!
woensdag 1 april 2020 12:09
Erasmus MC vind ik ook een goede aanbeveling. Dé specialist/autoriteit op het gebied van alvleesklier is Casper van Eijck. Verbonden aan Erasmus.Nadal schreef: ↑01-04-2020 11:10
Ik zou toch iets over die chemo willen zeggen. De oncologisch zorg gaat zoveel als mogelijk overal gewoon door. In mijn naaste omgeving krijgen mensen 'gewoon' hun bestraling of chemo. Ik weet dus niet waardoor jij te horen krijgt dat het niet kan. Maar misschien kun je eens contact opnemen met het Erasmus MC. Ik snap dat dat buiten je omgeving valt, maar als daar wel opties zijn...het gaat tenslotte om jouw leven.
woensdag 1 april 2020 12:20
Mijn vader heeft dankzij de chemo echt nog een aantal maanden goede kwaliteit van leven gekregen. Ja er waren ook nadelen zoals neuropathie aan de handen, maar hij voelde zich fit en kon genieten van lange wandelingen, uitstapjes en lekker eten.huisduif schreef: ↑01-04-2020 11:56Met chemo houd je meestal vrijwel geen weerstand over waardoor je veel vatbaarder bent om bijvoorbeeld een bacterie of virus op te pikken. Stel dat je nu het coronavirus oploopt door een verminderde weerstand, dan kun je er volgende week geweest zijn. Een ziekenhuis is normaal gezien al niet bepaald een schone plek waar je weinig risico loopt. Daarnaast zijn er soms ook nare bijwerkingen waar je kwaliteit van leven echt niet beter van wordt. Je kunt je afvragen wat je er dan mee wint door nog een kuur te ondergaan. Het is kiezen tussen twee kwaden.
Ik hoop dat je vandaag naar huis toe mag!
Dus dat chemo alleen maar kommer en kwel is, is gelukkig ook niet waar.
woensdag 1 april 2020 19:53
Wat een naar bericht. Ik lan me goed voorstellen dat je er ondersteboven van bent en er vanalles door je heen gaat. Ik wens jou en je gezin vee sterkte de komende tijd ( helemaal nu met de corona) en veel beterschap! Hou je taai. Misschien vind je het wel fijn hier te schrijven over wat je meemaakt en voelt om van je af te schrijven of ervaringen te delen met lotgenoten.
Virtuele knuffel!
Virtuele knuffel!
woensdag 1 april 2020 19:56
Ik vind hier wel iets van. Dat kennissen van jou wél chemo krijgen zegt toch niks over de situatie van TO?Nadal schreef: ↑01-04-2020 12:27Er zijn gewoon haken en ogen aan elke chemo en nu een groot probleem met de coronamaatregelen.
Ik vond het belangrijk toch even te melden, omdat ik van mening ben, dat je zelf over zo'n keuze mag nadenken. Als het nergens kan, houdt het op. Maar het kan wel. En ik zou in de schoenen van Vlinder staand, zelf de afwegingen willen maken wel of niet nog chemo in de normale omstandigheden en die met de coronamaatregelen.
Casper van Eijk is inderdaad in het Erasmus MC een hele goede specialist op het gebied van alvleesklierkanker.
Maar goed, Vlinder, we praten nu over jou en jij moet hier mee dealen. Informatie opvragen, afwegingen, etc. het is aan jou. Nogmaals veel sterkte.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
