Gezondheid
alle pijlers
Mevrouw u heeft kanker
vrijdag 20 maart 2020 23:29
Op 16 februari ben ik voor de 2jaarlijkse MRI scans in het ziekenhuis geweest (Omdat ik het Men1 syndroom heb)
er worden dan scans van je hoofd ,hals en buik gemaakt en het gekke was dat ik nooit bang ben geweest en dit keer wel dacht: ze zullen toch niks vinden he.
Op 19 februari ging de telefoon en de specialist die je dan verteld dat er afwijkingen zijn gevonden in je alvleesklier en je lever .
Je spreekt af dat je een bloed prikbriefje en een briefje om je urine in te leveren krijgt ,maar dat duurt een week omdat het carnaval is en dan letterlijk alles hier plat ligt .
Vrijdag 28 februari bloed geprikt en urine ingeleverd, zaterdag 7maart een gerichte MRI van mijn lever en alvleesklier .
12 maart word er dan door de specialist gezegd : Mevrouw u heeft kanker en hij snapt er net zoveel van als ik , ik weet niet meer wat ik voel of denken moet ik ga van nul naar honderd van huilen naar lachen en ondertussen zit daar de specialist die een fitte gezonde vrouw voor zich heeft en er zelf ook van ondersteboven is.
Afgelopen dinsdag een punctie van de lever laten doen,daarna in alle rust op een kamer gelegen die ik door de Corona niet heb hoeven delen en weg kon doezelen.
Wanneer ik de uitslag krijg weten we nog niet het weefsel moet een week op kweek daarna maakt de specialist waar ik bij loop een afspraak met de juiste oncoloog ,als we die afspraak hebben zal ook de specialist er bij zijn .
Ik weet gewoon niet meer wat te doen ,ik probeer me te concentreren op de mooie dingen ,maar ik betrap mezelf erop dat ik niet aan de toekomst durf te denken dat de onbevangenheid weg is , ik heb het gevoel dat ik haast moet maken met alles dat er van alles geregeld moet worden ,maar ook dat ik sterk moet zijn voor mijn man ,mijn dochters en de omgeving .
Vandaag van de collega"s van mijn man een heel mooi boeket en een lief beertje ontvangen ,en voor het eerst gewoon gehuild ik zag de bezorger ons tuin pad oplopen en ik was vol ongeloof en zo emotioneel .
Ik ben dankbaar voor al het mooie wat op ons pad komt en opgelucht dat mijn man zo gesteund word op zijn werk,maar ik weet gewoon niet wat ik met mezelf aan moet ik wil nog niet weg ,ik wil nog blijven ik zou zo graag het gewoon willen uitgillen .
Ik schrijf het daarom maar van me af ,want ik weet het niet meer .
er worden dan scans van je hoofd ,hals en buik gemaakt en het gekke was dat ik nooit bang ben geweest en dit keer wel dacht: ze zullen toch niks vinden he.
Op 19 februari ging de telefoon en de specialist die je dan verteld dat er afwijkingen zijn gevonden in je alvleesklier en je lever .
Je spreekt af dat je een bloed prikbriefje en een briefje om je urine in te leveren krijgt ,maar dat duurt een week omdat het carnaval is en dan letterlijk alles hier plat ligt .
Vrijdag 28 februari bloed geprikt en urine ingeleverd, zaterdag 7maart een gerichte MRI van mijn lever en alvleesklier .
12 maart word er dan door de specialist gezegd : Mevrouw u heeft kanker en hij snapt er net zoveel van als ik , ik weet niet meer wat ik voel of denken moet ik ga van nul naar honderd van huilen naar lachen en ondertussen zit daar de specialist die een fitte gezonde vrouw voor zich heeft en er zelf ook van ondersteboven is.
Afgelopen dinsdag een punctie van de lever laten doen,daarna in alle rust op een kamer gelegen die ik door de Corona niet heb hoeven delen en weg kon doezelen.
Wanneer ik de uitslag krijg weten we nog niet het weefsel moet een week op kweek daarna maakt de specialist waar ik bij loop een afspraak met de juiste oncoloog ,als we die afspraak hebben zal ook de specialist er bij zijn .
Ik weet gewoon niet meer wat te doen ,ik probeer me te concentreren op de mooie dingen ,maar ik betrap mezelf erop dat ik niet aan de toekomst durf te denken dat de onbevangenheid weg is , ik heb het gevoel dat ik haast moet maken met alles dat er van alles geregeld moet worden ,maar ook dat ik sterk moet zijn voor mijn man ,mijn dochters en de omgeving .
Vandaag van de collega"s van mijn man een heel mooi boeket en een lief beertje ontvangen ,en voor het eerst gewoon gehuild ik zag de bezorger ons tuin pad oplopen en ik was vol ongeloof en zo emotioneel .
Ik ben dankbaar voor al het mooie wat op ons pad komt en opgelucht dat mijn man zo gesteund word op zijn werk,maar ik weet gewoon niet wat ik met mezelf aan moet ik wil nog niet weg ,ik wil nog blijven ik zou zo graag het gewoon willen uitgillen .
Ik schrijf het daarom maar van me af ,want ik weet het niet meer .
woensdag 1 april 2020 23:35
Ik lees nu pas je slechtnieuwsbericht. Wat onwijs heftig zeg dat je dit nu te horen krijgt...
Is het bij jou zo dat chemo alleen maar levensverlengend zou zijn of als je nu wel behandeld wordt Met chemo het ook kan ‘genezen’?
Is het bij jou zo dat chemo alleen maar levensverlengend zou zijn of als je nu wel behandeld wordt Met chemo het ook kan ‘genezen’?
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
woensdag 1 april 2020 23:43
Alleen levensverlengend voor een paar maanden met goede kwaliteit van leven.
Het is uitgezaaid naar de lever en in de lymphklieren van de buik.
woensdag 1 april 2020 23:48
Ik lees elke dag je topic, en denk aan je! Ik hoop dat je vanavond nog lekker kan slapen. DikkeVlinder1963 schreef: ↑01-04-2020 23:43Alleen levensverlengend voor een paar maanden met goede kwaliteit van leven.
Het is uitgezaaid naar de lever en in de lymphklieren van de buik.
'I don't need an inspirational quote. I Just need coffee.
woensdag 1 april 2020 23:51
Vandaag ondanks dat ik naar huis mocht mentaal een slechte dag gehad.
Afgelopen nacht nog erg gelachen met een vrouw waarmee ik op de zaal lag.
Gezellig bij haar op het bed zitten kletsen, maar slapen ging daarna slecht er gaat zoveel door me heen, ik voel me zo verdrietig en bang voor wat er komen gaat en de angst dat ik nog maar kort zou kunnen hebben.
Ik heb vaker in het ziekenhuis gelegen en in de afgelopen jaren kon ik me zo blij voelen als ik weer naar huis ging.
Dat gevoel van die blijheid is stuk, ik heb zo gehuild op de terugweg. Er kwam een nummer oo de radio die zo de start van de afgelopen twintig jaar zijn geweest. Twintig jaar van groei en ontwikkeling en nu de tijd er is om de vruchten ervan te plukken, om zorgeloos te mogen leven is het voorbij voor het begonnen is.
Ik hoop zo dat het verdriet slijt en ik het kan aanvaarden als het zo ver is.
Afgelopen nacht nog erg gelachen met een vrouw waarmee ik op de zaal lag.
Gezellig bij haar op het bed zitten kletsen, maar slapen ging daarna slecht er gaat zoveel door me heen, ik voel me zo verdrietig en bang voor wat er komen gaat en de angst dat ik nog maar kort zou kunnen hebben.
Ik heb vaker in het ziekenhuis gelegen en in de afgelopen jaren kon ik me zo blij voelen als ik weer naar huis ging.
Dat gevoel van die blijheid is stuk, ik heb zo gehuild op de terugweg. Er kwam een nummer oo de radio die zo de start van de afgelopen twintig jaar zijn geweest. Twintig jaar van groei en ontwikkeling en nu de tijd er is om de vruchten ervan te plukken, om zorgeloos te mogen leven is het voorbij voor het begonnen is.
Ik hoop zo dat het verdriet slijt en ik het kan aanvaarden als het zo ver is.
donderdag 2 april 2020 00:00
Wat is het toch een kl*te ziekte!Vlinder1963 schreef: ↑01-04-2020 23:51Vandaag ondanks dat ik naar huis mocht mentaal een slechte dag gehad.
Afgelopen nacht nog erg gelachen met een vrouw waarmee ik op de zaal lag.
Gezellig bij haar op het bed zitten kletsen, maar slapen ging daarna slecht er gaat zoveel door me heen, ik voel me zo verdrietig en bang voor wat er komen gaat en de angst dat ik nog maar kort zou kunnen hebben.
Ik heb vaker in het ziekenhuis gelegen en in de afgelopen jaren kon ik me zo blij voelen als ik weer naar huis ging.
Dat gevoel van die blijheid is stuk, ik heb zo gehuild op de terugweg. Er kwam een nummer oo de radio die zo de start van de afgelopen twintig jaar zijn geweest. Twintig jaar van groei en ontwikkeling en nu de tijd er is om de vruchten ervan te plukken, om zorgeloos te mogen leven is het voorbij voor het begonnen is.
Ik hoop zo dat het verdriet slijt en ik het kan aanvaarden als het zo ver is.
'I don't need an inspirational quote. I Just need coffee.
donderdag 2 april 2020 00:19
Dit. Ongelooflijk waar mensen doorheen moeten.
donderdag 2 april 2020 20:26
Afgelopen nacht met behulp van een inslaper goed geslapen, de hele nacht dicht tegen elkaar aan geslapen.
Vanmorgen gelijk na het opstaan op de weegschaal gestaan en er is een kilo bij gekomen
, voorheen kon ik er zo van balen en nu ben ik er blij mee.
Vandaag weer huilbuien gehad en er aan toegegeven ik draai veel muziek terwijl ik bezig ben met het huishouden. Vandaag het nummer Viva forever van de spicegirls keihard gedraaid een nummer die gisteren flink bij me binnenkwam en hoppa janken, maar zoals ze zeggen tranen reinigen de ziel en hoe meer muziek er voor bij kwam hoe beter ik me ging voelen. Vanavond na het eten lekker een schaaltje chocolade vla met slagroom gepakt echt genieten. Straks nog een lekker glas rode wijn en optijd naar bed morgen weer even naar Maastricht bloedprikken en dan even kijken of de mevrouw waarmee ik op de zaal gelegen heb er nog is.
Dank je wel voor het meeleven en meedenken en dat ik gewoon mezelf kan zijn
Vanmorgen gelijk na het opstaan op de weegschaal gestaan en er is een kilo bij gekomen
, voorheen kon ik er zo van balen en nu ben ik er blij mee.Vandaag weer huilbuien gehad en er aan toegegeven ik draai veel muziek terwijl ik bezig ben met het huishouden. Vandaag het nummer Viva forever van de spicegirls keihard gedraaid een nummer die gisteren flink bij me binnenkwam en hoppa janken, maar zoals ze zeggen tranen reinigen de ziel en hoe meer muziek er voor bij kwam hoe beter ik me ging voelen. Vanavond na het eten lekker een schaaltje chocolade vla met slagroom gepakt echt genieten. Straks nog een lekker glas rode wijn en optijd naar bed morgen weer even naar Maastricht bloedprikken en dan even kijken of de mevrouw waarmee ik op de zaal gelegen heb er nog is.
Dank je wel voor het meeleven en meedenken en dat ik gewoon mezelf kan zijn
donderdag 2 april 2020 21:41
Nee ik heb alleen last van de gevolgen van de leverpunctie, verder heb ik nog geen klachten.Gatekeeper* schreef: ↑02-04-2020 21:12Wat een verdrietige berichten Vlinder. Voel je je ziek/pijn of valt dat gelukkig mee?
Ik heb vaak bij vlagen stiekem de hoop dat het wel goed komt, om me dan te realiseren dat het niet meer goed komt. We zitten in de rouw en proberen er tegelijk iets moois van te maken.
De verpleging deed ook helemaal niet moeilijk dat afgelopen maandag zowel mijn man als mijn jongste dochter bij mij op bezoek waren.
Jongste woont in België en heeft van de specialist een brief gekregen voor aan de grens zodat ze naar mij toe kan komen en toen ik maandag haar apte opgenomen te zijn stond ze ineens in de zaal ik heb haar beetgepakt en getroost, mijn man was op dat moment thuis om spullen te halen voor onze beestjes (poezen van 17jaar en een labrador van 14maanden) toen hij kwam deed de verpleging totaal niet moeilijk dat er inplaats van 1 er 2mensen waren. Ze waren zo lief zoveel geduld en tijd voor ons genomen. Ook de collega van de specialist waar ik loop vanwege het men 1syndroom waardoor ik geen calcium aanmaak nam de tijd en nam mijn angst serieus waardoor ik dinsdagnacht nog in het ziekenhuis heb doorgebracht.
Ik hoop door spek op de botten ik straks genoeg reserves heb voor de chemo, ik moet alleen nog wel overleggen hoe we het met de calcium doen of ik daar een infuus voor kan krijgen als ik te ziek ben om te eten. Zonder brood is calcium erg moeilijk te verdragen voor mijn maag ik gebruik de maximale toegestane hoeveelheid.
Het veroorzaakt ook een enorme hoeveelheid maagzuur.
donderdag 2 april 2020 22:00
Ach vlinder ik lees het nu pas.Wat een verdriet voor jou en jouw dierbaren.
Natuurlijk mag je jezelf zijn.Ik zou zelfs willen zeggen dat je jezelf moet zijn.Doe wat voor jou goed voelt.Hier schrijven, hier niet schrijven, huilen, gillen, muziek luisteren of wat dan ook.Vlinder1963 schreef: ↑02-04-2020 20:26Dank je wel voor het meeleven en meedenken en dat ik gewoon mezelf kan zijn
donderdag 2 april 2020 22:46
Ik heb de lijst met muziek voor de crematie klaar, en tegen lief en dochters gezegd dat ze zelf na moeten denken over wat hun mooi vinden en er bij moet. Ik heb een kleine tekst geschreven die ik misschien opneem nu ik er nog goed uit zie en brieven zijn klaar voor lief en dochters. Morgen de zolder op en de foto albums em losse foto's uitzoeken em verdelen.
Volgende week naar de juwelier en een mooie ring kopen, ik heb een ring die ik van een deel van het geld van mijn ouders heb gekocht en die laat ik door dezelfde juwelier inpakken ik geef dan ongezien aan beide dochters dit sieraad als aandenken aan mij.
Volgende week naar de juwelier en een mooie ring kopen, ik heb een ring die ik van een deel van het geld van mijn ouders heb gekocht en die laat ik door dezelfde juwelier inpakken ik geef dan ongezien aan beide dochters dit sieraad als aandenken aan mij.
donderdag 2 april 2020 22:49
Vlinder1963 schreef: ↑02-04-2020 22:46
Volgende week naar de juwelier en een mooie ring kopen, ik heb een ring die ik van een deel van het geld van mijn ouders heb gekocht en die laat ik door dezelfde juwelier inpakken ik geef dan ongezien aan beide dochters dit sieraad als aandenken aan mij.
Wat een lief en mooi gebaar!
donderdag 2 april 2020 22:59
Wat heb je veel gedaan!Vlinder1963 schreef: ↑02-04-2020 22:46Ik heb de lijst met muziek voor de crematie klaar, en tegen lief en dochters gezegd dat ze zelf na moeten denken over wat hun mooi vinden en er bij moet. Ik heb een kleine tekst geschreven die ik misschien opneem nu ik er nog goed uit zie en brieven zijn klaar voor lief en dochters. Morgen de zolder op en de foto albums em losse foto's uitzoeken em verdelen.
Volgende week naar de juwelier en een mooie ring kopen, ik heb een ring die ik van een deel van het geld van mijn ouders heb gekocht en die laat ik door dezelfde juwelier inpakken ik geef dan ongezien aan beide dochters dit sieraad als aandenken aan mij.
Mooi dat beide dochters een ring krijgen.
donderdag 2 april 2020 23:37
‘Mooi’ om te lezen hoe je emoties zo heen en weer gaan. Je verdriet en geluk zitten vlak bij elkaar.
Ik lees je graag dus ik hoop dat zolang het goed gaat je hier blijft schrijven. Ik wens je veel mooie dagen en kracht toe.
Ik lees je graag dus ik hoop dat zolang het goed gaat je hier blijft schrijven. Ik wens je veel mooie dagen en kracht toe.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
