Gezondheid
alle pijlers
Misselijk door vitaminegebrek? Wat is dit nou?
zaterdag 9 augustus 2014 om 20:32
Ik weet niet meer waar ik last van heb. Ik zit niet te wachten op rotopmerkingen want ik typ dit met tranen in mijn ogen. De afgelopen anderhalf jaar zijn heftig geweest voor mij. Ik heb niet goed voor mijzelf gezorgd en erg ongezond gegeten. Ik heb ook veel minder gegeten dan ik zou moeten met weinig groente en fruit. Ik ben al jaren vegetariërs dus vlees en vis at ik sowieso al niet.
Eigenlijk had ik nergens last van, tot ik, vanwege lymfoedeem, een bloedonderzoek moest om hart en nierfalen uit te sluiten. Ik kan als ik stress heb geen hap door mijn keel krijgen. Dit ken ik van mezelf en ik keek ook niet raar op dat ik wederom op deze manier blokkeerde bij het horen van het woord bloedonderzoek. Ik heb een week (wachten tot het bloedonderzoek en daarna wachten op de uitslag) zo goed als niet gegeten. Alles was in orde maar de opluchting die ik normaalgesproken altijd had, bleef uit. Ik ben gelijk naar de bakker gerend om mijn lievelings kaasbroodjes te halen maar waar ik ze normaal naar binnen zou schrokken kreeg ik er nu met moeite 1 weg en ben daar de rest van de dag misselijk en vol van geweest. Ik begon te kokhalzen bij het idee aan eten, moest op straat echt oppassen bij het ruiken van etensgeuren. Dit viel samen met de 'hittegolf" en dus gooide ik het daar nog een beetje op. Niemand heeft immers echt trek bij die stikhitte redeneerde ik. Ik voelde me steeds slapper worden, als ik van de slaapkamer naar de woonkamer liep had ik hartkloppingen. Twee weken geleden stond ik onder de douche, vanuit het niets moest ik overgeven. Voor de duidelijkheid, ik geef eigenlijk nooit over. Precies een week later kwam ik thuis van het boodschappen doen en hetzelfde gebeurde. Gek genoeg voelde het als een opluchting. Dit bedoel ik niet als een eetprobleem achtige opluchting, het misselijke gevoel was even weg. Een vriendin van me opperde dat ik misschien zwanger was, dit is echter onmogelijk maar de klachten kwamen wel overeen.
Inmiddels gaat het eten weer iets beter, echter heb ik nog steeds een raar misselijk gevoel en ik ben de hele tijd bang om te moeten overgeven. Om die reden durf ik niet naar de huisarts en laat ik mijn man boodschappen doen. Ik voel me niet fijn. Moe en hangerig. Als ik lig gaat het wel, ik krijg dan ook honger en als ik me rustig hou word ik niet misselijk. Echter zodra ik een tijdje moet staan of lopen word ik weer misselijk en voel me slap.
Verder heb ik geen klachten, geen pijn ofzo. Ook geen verstopping of iets.
kan dit psychisch zijn? Een uitwerking van een rottijd? Is dit de rekening die ik gepresenteerd krijg door het slecht en vitamineloos eten van de laatste tijd (laatste anderhalf jaar)?
Ik weet dat jullie geen glazen bol hebben en ik weet dat ik gewoon naar de dokter moet gaan. Maar ik durf niet. Ben zo bang dat ik in de wachtkamer moet overgeven. Ik ben verdrietig, ik voel me alleen en ik wil me zo niet voelen.
Eigenlijk had ik nergens last van, tot ik, vanwege lymfoedeem, een bloedonderzoek moest om hart en nierfalen uit te sluiten. Ik kan als ik stress heb geen hap door mijn keel krijgen. Dit ken ik van mezelf en ik keek ook niet raar op dat ik wederom op deze manier blokkeerde bij het horen van het woord bloedonderzoek. Ik heb een week (wachten tot het bloedonderzoek en daarna wachten op de uitslag) zo goed als niet gegeten. Alles was in orde maar de opluchting die ik normaalgesproken altijd had, bleef uit. Ik ben gelijk naar de bakker gerend om mijn lievelings kaasbroodjes te halen maar waar ik ze normaal naar binnen zou schrokken kreeg ik er nu met moeite 1 weg en ben daar de rest van de dag misselijk en vol van geweest. Ik begon te kokhalzen bij het idee aan eten, moest op straat echt oppassen bij het ruiken van etensgeuren. Dit viel samen met de 'hittegolf" en dus gooide ik het daar nog een beetje op. Niemand heeft immers echt trek bij die stikhitte redeneerde ik. Ik voelde me steeds slapper worden, als ik van de slaapkamer naar de woonkamer liep had ik hartkloppingen. Twee weken geleden stond ik onder de douche, vanuit het niets moest ik overgeven. Voor de duidelijkheid, ik geef eigenlijk nooit over. Precies een week later kwam ik thuis van het boodschappen doen en hetzelfde gebeurde. Gek genoeg voelde het als een opluchting. Dit bedoel ik niet als een eetprobleem achtige opluchting, het misselijke gevoel was even weg. Een vriendin van me opperde dat ik misschien zwanger was, dit is echter onmogelijk maar de klachten kwamen wel overeen.
Inmiddels gaat het eten weer iets beter, echter heb ik nog steeds een raar misselijk gevoel en ik ben de hele tijd bang om te moeten overgeven. Om die reden durf ik niet naar de huisarts en laat ik mijn man boodschappen doen. Ik voel me niet fijn. Moe en hangerig. Als ik lig gaat het wel, ik krijg dan ook honger en als ik me rustig hou word ik niet misselijk. Echter zodra ik een tijdje moet staan of lopen word ik weer misselijk en voel me slap.
Verder heb ik geen klachten, geen pijn ofzo. Ook geen verstopping of iets.
kan dit psychisch zijn? Een uitwerking van een rottijd? Is dit de rekening die ik gepresenteerd krijg door het slecht en vitamineloos eten van de laatste tijd (laatste anderhalf jaar)?
Ik weet dat jullie geen glazen bol hebben en ik weet dat ik gewoon naar de dokter moet gaan. Maar ik durf niet. Ben zo bang dat ik in de wachtkamer moet overgeven. Ik ben verdrietig, ik voel me alleen en ik wil me zo niet voelen.
zaterdag 9 augustus 2014 om 20:41
omdat je je zo rot voelt.
Bel maandag de assistente dat het niet goed met je gaat en je niet durft te komen. Kijk wat ze zegt, 1 stap per keer.
Eet elke twee uur iets, met iets te drinken erbij. Ontbijt, thee met een lange vinger: elke twee uur. Niet's nachts natuurlijk.
Probeer te ontspannen, goed te slapen.
En echt maandag bellen. Ook als je niet durft te gaan.
Overweeg een simpele multivitaminetablet. Niet meer gebruiken dan aanbevolen.
Ga op tijd naar bed, overdag bewegen, lijf gebruiken, hoofd leegmaken. Als je dat niet kan: elk uur tijdje lopen door de kamer.
Maandag bellen had ik al gezegd geloof ik.
Bel maandag de assistente dat het niet goed met je gaat en je niet durft te komen. Kijk wat ze zegt, 1 stap per keer.
Eet elke twee uur iets, met iets te drinken erbij. Ontbijt, thee met een lange vinger: elke twee uur. Niet's nachts natuurlijk.
Probeer te ontspannen, goed te slapen.
En echt maandag bellen. Ook als je niet durft te gaan.
Overweeg een simpele multivitaminetablet. Niet meer gebruiken dan aanbevolen.
Ga op tijd naar bed, overdag bewegen, lijf gebruiken, hoofd leegmaken. Als je dat niet kan: elk uur tijdje lopen door de kamer.
Maandag bellen had ik al gezegd geloof ik.
zaterdag 9 augustus 2014 om 20:47
Van de vegetariërs bond:
http://www.vegetariers.nl/gezond/gezond ... tamine-b12
Gevolgen van tekorten
Een tekort aan vitamine B12 leidt tot een vorm van bloedarmoede: pernicieuze anemie. Ook kan het tekort neurologische gevolgen hebben, zoals tintelingen in de vingers (paraestesie) geheugenverlies, coördinatiestoornissen en spierzwakte in de benen.
Een tekort ontstaat als je geen dierlijke producten eet of een tekort hebt aan de stof intrinsieke factor (die maakt je lichaam zelf aan). Ook bij maagdarminfecties en bij aandoeningen waarbij de productie van maagzuur verminderd is, kan de opname van vitamine B12 door de darm zijn verlaagd. Als je een tekort aan intrinsieke factor hebt, heeft het niet zoveel zin om vitamine B12 te slikken, je neemt het dan namelijk niet op. Je moet dan dus een methode vinden om de maag te omzeilen. Dit kan middels vitamine B12-injecties of door een pil met een relatief hoge dosering (1 mg) onder de tong te laten smelten. We adviseren je als dit het geval is contact op te nemen met je huisarts en/of een dieetist.
Bij ouderen komt nog wel eens een tekort aan vitamine B12 voor. De oorzaak hiervan kan een gebrek aan intrinsieke factor zijn of een maagaandoening: atrofische gastritis.
Omdat het lichaam B12 opslaat en dus een voorraadje heeft, wordt een tekort pas na lange tijd merkbaar, vaak pas na enkele maanden, of zelfs een jaar. Je lichaam maakt eerst de voorraad op.
Meer informatie
Wil je meer informatie dan kun je de brochure Gezond Vegetarisch gratis downloaden of voor 50 cent bestellen in onze webshop. In deze brochure is ook de Vegetarische Schijf van Vijf opgenomen. Wil je weten hoe je gevarieerd vegetarisch kan eten? Kijk dan bij ons voorbeeld weekmenu.
http://www.vegetariers.nl/gezond/gezond ... tamine-b12
Gevolgen van tekorten
Een tekort aan vitamine B12 leidt tot een vorm van bloedarmoede: pernicieuze anemie. Ook kan het tekort neurologische gevolgen hebben, zoals tintelingen in de vingers (paraestesie) geheugenverlies, coördinatiestoornissen en spierzwakte in de benen.
Een tekort ontstaat als je geen dierlijke producten eet of een tekort hebt aan de stof intrinsieke factor (die maakt je lichaam zelf aan). Ook bij maagdarminfecties en bij aandoeningen waarbij de productie van maagzuur verminderd is, kan de opname van vitamine B12 door de darm zijn verlaagd. Als je een tekort aan intrinsieke factor hebt, heeft het niet zoveel zin om vitamine B12 te slikken, je neemt het dan namelijk niet op. Je moet dan dus een methode vinden om de maag te omzeilen. Dit kan middels vitamine B12-injecties of door een pil met een relatief hoge dosering (1 mg) onder de tong te laten smelten. We adviseren je als dit het geval is contact op te nemen met je huisarts en/of een dieetist.
Bij ouderen komt nog wel eens een tekort aan vitamine B12 voor. De oorzaak hiervan kan een gebrek aan intrinsieke factor zijn of een maagaandoening: atrofische gastritis.
Omdat het lichaam B12 opslaat en dus een voorraadje heeft, wordt een tekort pas na lange tijd merkbaar, vaak pas na enkele maanden, of zelfs een jaar. Je lichaam maakt eerst de voorraad op.
Meer informatie
Wil je meer informatie dan kun je de brochure Gezond Vegetarisch gratis downloaden of voor 50 cent bestellen in onze webshop. In deze brochure is ook de Vegetarische Schijf van Vijf opgenomen. Wil je weten hoe je gevarieerd vegetarisch kan eten? Kijk dan bij ons voorbeeld weekmenu.
zaterdag 9 augustus 2014 om 20:53
quote:mrssippie schreef op 09 augustus 2014 @ 20:32:
Eigenlijk had ik nergens last van, tot ik, vanwege lymfoedeem, een bloedonderzoek moest om hart en nierfalen uit te sluiten. Ik kan als ik stress heb geen hap door mijn keel krijgen. Dit ken ik van mezelf en ik keek ook niet raar op dat ik wederom op deze manier blokkeerde bij het horen van het woord bloedonderzoek. Ik heb een week (wachten tot het bloedonderzoek en daarna wachten op de uitslag) zo goed als niet gegeten. Alles was in orde maar de opluchting die ik normaalgesproken altijd had, bleef uit.Bij het bloedonderzoek is geen vitaminegebrek geconstateerd?
Eigenlijk had ik nergens last van, tot ik, vanwege lymfoedeem, een bloedonderzoek moest om hart en nierfalen uit te sluiten. Ik kan als ik stress heb geen hap door mijn keel krijgen. Dit ken ik van mezelf en ik keek ook niet raar op dat ik wederom op deze manier blokkeerde bij het horen van het woord bloedonderzoek. Ik heb een week (wachten tot het bloedonderzoek en daarna wachten op de uitslag) zo goed als niet gegeten. Alles was in orde maar de opluchting die ik normaalgesproken altijd had, bleef uit.Bij het bloedonderzoek is geen vitaminegebrek geconstateerd?
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
zaterdag 9 augustus 2014 om 20:55
@viva-amber, nee, daar ben ik niet op getest. Is ook nooit aanleiding voor geweest want ik heb nooit klachten gehad eerder.
@nina1966, dat eet ik nu ook. Tesamen met evergreen en kwark en griesmeelpudding.
@kikkeranna, dat weet ik eigenlijk niet. Ik had bij dat bloedonderzoek dat aan moeten geven om te testen, tesamen met ijzer. Maar omdat ik toen nog geen klachten had had ik er geen erg op geslagen. Nogmaalgesproken ben ik dol op kaas en eieren. eieren at ik te weinig maar kaas teveel. Verder wel de kant en klare vleesvervangers maar niet elke dag.
@madderijn, Ik probeer dit ook te doen. Ook het ontspannen maar dat lukt slecht. Ik ben zo verschrikkelijk verdrietig. Ik loop met allerlei doemscenario's in mijn hoofd en in mijn omgeving is het ook niet echt rustig (dramagedoe, mensen die raar doen etc). Ik ga maandag bellen. Ik wil dit zo ook niet. Ik weet dat huisbezoeken niet aan de orde zijn tegenwoordig maar misschien is er een tussenoplossing. Dankjewel voor de knuffel
@Frizz, Dat probeer ik nu ook te doen. Maar in de praktijk doe ik het nog steeds niet goed.
@nina1966, dat eet ik nu ook. Tesamen met evergreen en kwark en griesmeelpudding.
@kikkeranna, dat weet ik eigenlijk niet. Ik had bij dat bloedonderzoek dat aan moeten geven om te testen, tesamen met ijzer. Maar omdat ik toen nog geen klachten had had ik er geen erg op geslagen. Nogmaalgesproken ben ik dol op kaas en eieren. eieren at ik te weinig maar kaas teveel. Verder wel de kant en klare vleesvervangers maar niet elke dag.
@madderijn, Ik probeer dit ook te doen. Ook het ontspannen maar dat lukt slecht. Ik ben zo verschrikkelijk verdrietig. Ik loop met allerlei doemscenario's in mijn hoofd en in mijn omgeving is het ook niet echt rustig (dramagedoe, mensen die raar doen etc). Ik ga maandag bellen. Ik wil dit zo ook niet. Ik weet dat huisbezoeken niet aan de orde zijn tegenwoordig maar misschien is er een tussenoplossing. Dankjewel voor de knuffel
@Frizz, Dat probeer ik nu ook te doen. Maar in de praktijk doe ik het nog steeds niet goed.
zaterdag 9 augustus 2014 om 20:57
quote:Mylene_Valerie schreef op 09 augustus 2014 @ 20:53:
[...]
Bij het bloedonderzoek is geen vitaminegebrek geconstateerd?
Nee, maar daar is ook niet op gecontroleerd. Alleen hartfalen, nierfalen en cholestorol. Daarbij was mijn bloeddruk ook in orde.
@polydox, nee die slik ik niet. Helemaal niets qua pillen.
[...]
Bij het bloedonderzoek is geen vitaminegebrek geconstateerd?
Nee, maar daar is ook niet op gecontroleerd. Alleen hartfalen, nierfalen en cholestorol. Daarbij was mijn bloeddruk ook in orde.
@polydox, nee die slik ik niet. Helemaal niets qua pillen.
zaterdag 9 augustus 2014 om 20:58
Je komt op mij erg angstig over TO. Dit kan terecht zijn of onterecht, maar het is hoe dan ook heel naar voor je . Wat al gezegd is: maandag vroeg de huisarts bellen. Schamen is echt niet nodig, zij hebben alles al eens gezien en erger, moet je maar denken.
Verder zou ik ook aanraden veel kleine beetjes eten. Het kan te maken hebben met je bloedsuikerspiegel. Als deze erg schommelt kun je misselijk worden. Dan helpen op momenten dat ie laag zit wat eten. Verder kan het ook van stress komen. En er zijn vast nog veel meer mogelijke oorzaken.
Probeer toch wat te eten en kijk hoe dat valt. Soms wordt het beter juist als je wat in je maag hebt; Je kan misselijk worden van te weinig eten. En veel groenten en veel fruit vanaf nu. Ik zou niet meteen aan hele lading vitaminepillen gaan, maar eerder richten op inname van gezonde producten.
Verder zou ik ook aanraden veel kleine beetjes eten. Het kan te maken hebben met je bloedsuikerspiegel. Als deze erg schommelt kun je misselijk worden. Dan helpen op momenten dat ie laag zit wat eten. Verder kan het ook van stress komen. En er zijn vast nog veel meer mogelijke oorzaken.
Probeer toch wat te eten en kijk hoe dat valt. Soms wordt het beter juist als je wat in je maag hebt; Je kan misselijk worden van te weinig eten. En veel groenten en veel fruit vanaf nu. Ik zou niet meteen aan hele lading vitaminepillen gaan, maar eerder richten op inname van gezonde producten.
If we don't get lost, we'll never find a new route
zaterdag 9 augustus 2014 om 20:59
Hoe lang heb je dit nu al? Ben je thuis ook bang dat je moet spugen?
Ik denk dat je hier echt hulp bij moet zoeken. Bel de huisarts en leg de assistente de situatie uit. Je durft je huis niet meer uit dat is heftig!
Het slecht eten bij stress ken ik van mezelf ook wel. Dan heb ik vaak ook geen trek maar als ik niet eet word ik vaak misselijk en heb ik nog minder trek natuurlijk (vaak ook slap en duizelig en trillerig op den duur). Ik heb mezelf geleerd dan toch op vaste tijden te eten ook als ik geen trek heb of zelfs ondanks de misselijkheid als ik al te laat ben met eten. Als ik eenmaal iets gegeten heb voel ik me dan juist niet meer misselijk. Alleen dat beginnen met eten als ik misselijk ben is niet echt fijn.
Ik denk dat je hier echt hulp bij moet zoeken. Bel de huisarts en leg de assistente de situatie uit. Je durft je huis niet meer uit dat is heftig!
Het slecht eten bij stress ken ik van mezelf ook wel. Dan heb ik vaak ook geen trek maar als ik niet eet word ik vaak misselijk en heb ik nog minder trek natuurlijk (vaak ook slap en duizelig en trillerig op den duur). Ik heb mezelf geleerd dan toch op vaste tijden te eten ook als ik geen trek heb of zelfs ondanks de misselijkheid als ik al te laat ben met eten. Als ik eenmaal iets gegeten heb voel ik me dan juist niet meer misselijk. Alleen dat beginnen met eten als ik misselijk ben is niet echt fijn.
zaterdag 9 augustus 2014 om 21:08
quote:mrssippie schreef op 09 augustus 2014 @ 20:57:
[...]
Nee, maar daar is ook niet op gecontroleerd. Alleen hartfalen, nierfalen en cholestorol. Daarbij was mijn bloeddruk ook in orde.
@polydox, nee die slik ik niet. Helemaal niets qua pillen.En durf je nog een keer terug te gaan naar je HA om je bloed te laten controleren op vitaminetekort? Leg uit wat er is en misschien test je HA nog wel op meer dingen. Er zal toch iets moeten veranderen.
[...]
Nee, maar daar is ook niet op gecontroleerd. Alleen hartfalen, nierfalen en cholestorol. Daarbij was mijn bloeddruk ook in orde.
@polydox, nee die slik ik niet. Helemaal niets qua pillen.En durf je nog een keer terug te gaan naar je HA om je bloed te laten controleren op vitaminetekort? Leg uit wat er is en misschien test je HA nog wel op meer dingen. Er zal toch iets moeten veranderen.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
zaterdag 9 augustus 2014 om 21:09
Indien je fysieke maagklachten wilt uitsluiten vraag dan ff een test aan je huisarts voor deze bacterie. Ik had ook plotseling maagklachten, ik dacht ook aan stress.
Het kan ook stress zijn idd, hoeft niet.
Het kan ook stress zijn idd, hoeft niet.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 9 augustus 2014 om 21:20
meid, wat ontzettend naar voor je!
terug naar de huisarts en eerst het lichamelijke uitsluiten. Ik herken dit. Ik heb weken/maanden overgegeven......uiteindelijk de diagnose angststoornis gekregen en met therapie er weer helemaal bovenop.
het hoeft niet......maar je klinkt bang en verdrietig. Je gaat vermijden, niet meer boodschappen doen uit angst dat je gaat overgeven. je geest kan rare dingen met je lichaam doen.
Sterkte!
terug naar de huisarts en eerst het lichamelijke uitsluiten. Ik herken dit. Ik heb weken/maanden overgegeven......uiteindelijk de diagnose angststoornis gekregen en met therapie er weer helemaal bovenop.
het hoeft niet......maar je klinkt bang en verdrietig. Je gaat vermijden, niet meer boodschappen doen uit angst dat je gaat overgeven. je geest kan rare dingen met je lichaam doen.
Sterkte!
zaterdag 9 augustus 2014 om 21:21
Ik zou je toch adviseren niet te blijven vermijden waar je bang voor bent. Zo 'beloon' je je angst namelijk en dat is hét recept voor een serieuze fobie....
Als het zo slecht met je gaat, nu en zo te lezen de afgelopen anderhalf jaar ook, is het niet eens tijd om lief te zijn voor jezelf en aan de bel te trekken bij je huisarts? En bijvoorbeeld om psychologische ondersteuning/hulp te vragen?
Als het zo slecht met je gaat, nu en zo te lezen de afgelopen anderhalf jaar ook, is het niet eens tijd om lief te zijn voor jezelf en aan de bel te trekken bij je huisarts? En bijvoorbeeld om psychologische ondersteuning/hulp te vragen?
zaterdag 9 augustus 2014 om 21:32
Ik heb in mijn pubertijd al een etiket met angst en paniek stoornis gekregen. Het begon ooit met emetofobie (angst om te moeten overgeven). Daar ben ik helemaal overheen (al jaren) en ook mijn andere angsten had ik allemaal goed onder de duim. Ik heb therapie gehad, ik weet van de hoed en de rand, ik ken de valkuilen en ik weet dat ik er op dit moment wederom vol in aan het gaan ben. Echter ken ik ook het verschil tussen angst en echt. Ik durf niet naar de huisarts of supermarkt, dat is angst, maar wel voor iets dat dus echt gebeurd is en wat niet door angst veroorzaakt werd. Ik sta nog steeds in contact met mijn psycholoog van vroeger, momenteel is hij niet bereikbaar ivm een lange vakantie. Ik had na mijn lymfoedeem gebeuren alweer contact gezocht.
zaterdag 9 augustus 2014 om 21:47
Vette vis wil ik niet eten, ik ben vegetariër omdat ik geen dode dieren wil eten, niet omdat ik ik vlees en vis niet lekker vind. Ik zal me eens inlezen over visoliecapsules. Ik neem aan dat daar ook vissen voor gestorven zijn? Ik weet dat je mijn mening hierover niet deelt maar ik wil eigenlijk alleen iets dierlijks eten als het echt echt echt niet anders kan. En dan bedoel ik medicatie in leven of dood situaties.
@evelyn82, Ja ik eet inmiddels wel weer. Niet zoals het zou moeten nog maar wel wat. Fruit, evergreen, een boterham, kwark...
@evelyn82, Ja ik eet inmiddels wel weer. Niet zoals het zou moeten nog maar wel wat. Fruit, evergreen, een boterham, kwark...
zaterdag 9 augustus 2014 om 21:48
je schrijft 'Inmiddels gaat het eten weer iets beter, echter heb ik nog steeds een raar misselijk gevoel en ik ben de hele tijd bang om te moeten overgeven. Om die reden durf ik niet naar de huisarts en laat ik mijn man boodschappen doen.
om welke reden durf je niet naar de huisarts?
laat maar, ik lees nu dat je bang bent om over te geven in de wachtkamer.
om welke reden durf je niet naar de huisarts?
laat maar, ik lees nu dat je bang bent om over te geven in de wachtkamer.
zaterdag 9 augustus 2014 om 21:54
