Gezondheid
alle pijlers
Niet bij behandeling van dochter 4 mogen zijn
donderdag 29 november 2012 om 18:52
Wij lopen met onze dochter van bijna 4 bij de kindertandarts (ze heeft kaasmolarenkiezen) en op zich doen ze het fantastisch met kleine kindjes. Vandaag zijn we weer geweest en kregen we te horen dat we de volgende keer niet meer mee mogen de behandelkamer in omdat ze de grens vanaf 4 jaar hebben dat ouders mee mogen. Ze vertelde dat de behandeling dan vaak beter gaat omdat ze beter contact krijgen met de kinderen. Zal allemaal best maar elke vezel in mijn lijf schreeuwt : ze is veel te klein om alleen medische behandelingen te ondergaaan. Ik vind het zo naar en ook best raar. Bij huisarts, CB, en zelfs het ziekenhuis overal mag je bij zijn. Wordt in het ziekenhuis zelfs gevraagd bij bepaalde dingen zo van neem haar maar op schoot etc.
Ik heb al gegoogled en kom erop dat ik recht heb om bij de behandeling van mijn kind te zijn. Echter hebben we al aangegeven bij de kindertandarts dat wij erbij willen en toen zei ze "dat zijn onze regels en we willen geen uitzonderingen maken. Ik heb al gekeken of er andere kindertandartsen zijn maar bijna allemaal hebben ze dit op hun site staan. Ik heb onze eigen tandarts gebeld die ons heeft doorgestuurd naar de kindertandarts in de hoop dat we terug kunnen. Wie heeft er ervaring met een kindertandarts die deze regel niet heeft of juist wel en die ook van die kleine kindjes heeft en kan vertellen dat ik mij misschien we ontzettend aanstel
Ik heb al gegoogled en kom erop dat ik recht heb om bij de behandeling van mijn kind te zijn. Echter hebben we al aangegeven bij de kindertandarts dat wij erbij willen en toen zei ze "dat zijn onze regels en we willen geen uitzonderingen maken. Ik heb al gekeken of er andere kindertandartsen zijn maar bijna allemaal hebben ze dit op hun site staan. Ik heb onze eigen tandarts gebeld die ons heeft doorgestuurd naar de kindertandarts in de hoop dat we terug kunnen. Wie heeft er ervaring met een kindertandarts die deze regel niet heeft of juist wel en die ook van die kleine kindjes heeft en kan vertellen dat ik mij misschien we ontzettend aanstel
donderdag 29 november 2012 om 20:03
quote:knorretje28 schreef op 29 november 2012 @ 20:00:
@summerdance omdat onze tandarts zei dat ze niet wilde dat dochter angst voor de tandarts kreeg en we dus beter naar een kindertandarts konden gaan omdat er de nodige behandelingen nodig waren. We zijn door haar doorverwezen naar deze tandarts.
Wat een wonderlijke redenatie
In de ogen van een kind is een tandarts een tandarts
Sterker nog, in de ogen van een mens is een tandarts een tandarts
Een eenmaal opgebouwde angst krijg je er niet zomaar meer uit.
Wie dan ook de pijn heeft veroorzaakt.
@summerdance omdat onze tandarts zei dat ze niet wilde dat dochter angst voor de tandarts kreeg en we dus beter naar een kindertandarts konden gaan omdat er de nodige behandelingen nodig waren. We zijn door haar doorverwezen naar deze tandarts.
Wat een wonderlijke redenatie
In de ogen van een kind is een tandarts een tandarts
Sterker nog, in de ogen van een mens is een tandarts een tandarts
Een eenmaal opgebouwde angst krijg je er niet zomaar meer uit.
Wie dan ook de pijn heeft veroorzaakt.
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 29 november 2012 om 20:03
quote:Isabelle41 schreef op 29 november 2012 @ 19:58:
SeptemberGirl, dat is inderdaad vervelend en ik voel zeker met je mee. Mijn schoonzus heeft ook zulke toestanden. Niet werkende spuiten en veel pijn. Zij heeft hetzelfde probleem als to. Zoontje moet behandeld maar zij mag niet mee naar binnen. Ik ben benieuwd hoe dat gaat aflopen want ik hoorde van broer dat zij een andere tandarts wil.Ach gussie....hopelijk komt het goed. Dat is sowieso al belangrijk, dat je serieus wordt genomen door TA en assistentes etc.
SeptemberGirl, dat is inderdaad vervelend en ik voel zeker met je mee. Mijn schoonzus heeft ook zulke toestanden. Niet werkende spuiten en veel pijn. Zij heeft hetzelfde probleem als to. Zoontje moet behandeld maar zij mag niet mee naar binnen. Ik ben benieuwd hoe dat gaat aflopen want ik hoorde van broer dat zij een andere tandarts wil.Ach gussie....hopelijk komt het goed. Dat is sowieso al belangrijk, dat je serieus wordt genomen door TA en assistentes etc.
donderdag 29 november 2012 om 20:03
quote:blijftgewoondametje schreef op 29 november 2012 @ 19:56:
Oh en summer, mijn hele beeld van jou is ondersteboven ik vind je zo geen mantelpakforummer! En dat is een compliment.
IK ben dan alleen wel heel benieuwd wat jouw beeld dan wel is (was)
(sorry voor de off topic)
Oh en summer, mijn hele beeld van jou is ondersteboven ik vind je zo geen mantelpakforummer! En dat is een compliment.
IK ben dan alleen wel heel benieuwd wat jouw beeld dan wel is (was)
(sorry voor de off topic)
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 29 november 2012 om 20:04
donderdag 29 november 2012 om 20:06
quote:Designed schreef op 29 november 2012 @ 20:02:
En Summerdance, waar was jij 26 jaar geleden? Ik ben verschrikkelijk bang voor de tandarts, weet dat altijd aan 'de pijn' maar dat houdt geen steek. Die man heeft me inderdaad nooit echt pijn gedaan. Wel kan ik echt niet tegen dingen in m'n mond en kokhals ik altijd al bij het poetsen van m'n tanden. Ik denk dat dit ook best traumatiserend kan zijn voor kids..Echt wel.
En Summerdance, waar was jij 26 jaar geleden? Ik ben verschrikkelijk bang voor de tandarts, weet dat altijd aan 'de pijn' maar dat houdt geen steek. Die man heeft me inderdaad nooit echt pijn gedaan. Wel kan ik echt niet tegen dingen in m'n mond en kokhals ik altijd al bij het poetsen van m'n tanden. Ik denk dat dit ook best traumatiserend kan zijn voor kids..Echt wel.
donderdag 29 november 2012 om 20:06
quote:knorretje28 schreef op 29 november 2012 @ 20:04:
@summerdance was het nog maar in die fase, hier vallen de gaten er dus al in. Aanboren want man en opa hadden het dus ook. Opa heeft dubbel kunstgebid en man heeft 5 jaar geleden gebit laten opknappen bij de ACTA maar in de toekomst zal er iets kunstmatigst (klapper, implantaten etc) moeten komen.
Ach wat sneu voor je kleine meisje
Gelukkig komt het niet zo heel veel voor, maar daar heb jij natuurlijk niets aan.
Heeft de tandarts ook uitgelegd wat er allemaal gaat gebeuren
Dus inderdaad stap voor stap in J&J taal uitleggen?
@summerdance was het nog maar in die fase, hier vallen de gaten er dus al in. Aanboren want man en opa hadden het dus ook. Opa heeft dubbel kunstgebid en man heeft 5 jaar geleden gebit laten opknappen bij de ACTA maar in de toekomst zal er iets kunstmatigst (klapper, implantaten etc) moeten komen.
Ach wat sneu voor je kleine meisje
Gelukkig komt het niet zo heel veel voor, maar daar heb jij natuurlijk niets aan.
Heeft de tandarts ook uitgelegd wat er allemaal gaat gebeuren
Dus inderdaad stap voor stap in J&J taal uitleggen?
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 29 november 2012 om 20:07
quote:rosanna08 schreef op 29 november 2012 @ 20:02:
[...]
het lijkt me dat dat in het geval van speciale kindertandartsen niet zo zal zijn Ook bij speciale kindertandartsen zou ik er niet vanuit gaan dat alle regels alleen maar ingesteld zijn omdat ze het welzijn van het kind bevorderen. Zo'n regel dat je er als ouder niet bij mag zijn, druist bijvoorbeeld zoals Yvonne al terecht stelde lijnrecht in tegen de ontwikkelingen in het ziekenhuis, waarbij ouders juist bij alles aanwezig mogen zijn en gestimuleerd worden om ook delen van de verzorging zo veel mogelijk op zich te nemen, tot en met roaming in. Daarbij staat nadrukkelijk het kind centraal. Bij een tandarts die de moeder verbiedt aanwezig te zijn bij de behandeling van haar dochter, terwijl zowel moeder als dochter wel willen dat moeder erbij is, denk ik niet dat je kunt stellen dat het belang van het kind centraal staat. Toch in ieder geval niet het psychische belang.
[...]
het lijkt me dat dat in het geval van speciale kindertandartsen niet zo zal zijn Ook bij speciale kindertandartsen zou ik er niet vanuit gaan dat alle regels alleen maar ingesteld zijn omdat ze het welzijn van het kind bevorderen. Zo'n regel dat je er als ouder niet bij mag zijn, druist bijvoorbeeld zoals Yvonne al terecht stelde lijnrecht in tegen de ontwikkelingen in het ziekenhuis, waarbij ouders juist bij alles aanwezig mogen zijn en gestimuleerd worden om ook delen van de verzorging zo veel mogelijk op zich te nemen, tot en met roaming in. Daarbij staat nadrukkelijk het kind centraal. Bij een tandarts die de moeder verbiedt aanwezig te zijn bij de behandeling van haar dochter, terwijl zowel moeder als dochter wel willen dat moeder erbij is, denk ik niet dat je kunt stellen dat het belang van het kind centraal staat. Toch in ieder geval niet het psychische belang.
donderdag 29 november 2012 om 20:10
Ja hoor en wat ik zeg ze doen het heel leuk en lief. Tellen met boren tot 5 en dan stoppen zodat ze weet wanneer het stopt, zelf de kleur spiegel uit mogen kiezen waarmee ze gaan kijken etc.
Ik heb gelukkig nog 3 maanden om te wennen aan het idee, want dan moeten we weer. Maar ga het wel bespreken en van dochter af laten hangen. En alleen al blij dat ik dus de enige moederkloek ben die dit dus moeilijk vind en jouw uitleg heeft zeker geholpen. Al blijf ik lekker eigenwijs en wil ik het liefst erbij blijven
Ik heb gelukkig nog 3 maanden om te wennen aan het idee, want dan moeten we weer. Maar ga het wel bespreken en van dochter af laten hangen. En alleen al blij dat ik dus de enige moederkloek ben die dit dus moeilijk vind en jouw uitleg heeft zeker geholpen. Al blijf ik lekker eigenwijs en wil ik het liefst erbij blijven
donderdag 29 november 2012 om 20:10
quote:qwerttu schreef op 29 november 2012 @ 19:53:
[...]
De dochter van TO víndt het ook eng. Sinds er geboord is, wil ze niet meer. Dat is niet iets wat Septembergirl ervan maakt, dat is wat TO gewoon onder haar neus ziet gebeuren.
Als jouw kind opeens niet meer huppelend naar binnen is gegaan, het heeft over "de stok" die ze zo eng vindt en simpelweg weigert om nog te gaan, dan praat je toch niet over angst aanpraten? Het kan bij jouw kind ook opeens over zijn met de onbevangenheid, als ze wel een keer pijn heeft of als er iets anders gebeurt wat ze als bedreigend ervaart. Dat is toch gewoon hoe het werkt? En ga je in zo'n situatie ook zeggen dat ze maar alleen moet, omdat jij het de normaalste zaak van de wereld vindt? Of ga jij dan ook weer even met je kind mee naar binnen, omdat je ziet dat zij dat nu eenmaal nodig heeft? (Serieuze vragen)
Mijn dochter was voorheen als de dood voor witte jassen (ik denk door ziekenhuisopname en operatie). Werd volkomen hysterisch als ze de tandarts al zag (en ongemerkt werd ik denk ook wat onrustig van een schoppend en slaand kind wat volledig buiten zinnen was van angst). Controles waren een ramp (ik met haar op schoot in de stoel aan het vechten met een 3 jarige). Ik zag de bui dan ook al hangen toen ze ongelukkig viel en er tanden getrokken moesten worden.
Tandarts raadde mij toen aan om uit het zicht te gaan staan van dochter. En, ik was stom verbaasd, maar ze gaf geen kik (waarschijnlijk ook doordat de pijn na het trekken een stuk minder was). In ons geval werkte het dus verrassend goed (en sindsdien totaal geen angst meer en zelfs de vraag wanneer we weer eens naar die aardige tandarts gaan).
Waardoor die angst nu ineens weg was? Geen idee. Reageerde ze onbewust toch op mijn aanwezigheid? Ik durf het niet te zeggen.
Het enige dat ik weet is dat ik de fout maakte te veronderstellen dat een behandeling voor haar traumatisch en vervelend zou zijn, terwijl dat niet zo was.
Sindsdien denk ik er wel genuanceerder over en durf ik mijn kinderen prima behandelingen te laten ondergaan bij een behandelaar die ik ken en vertrouw (ik ben natuurlijk wel op de gang in de buurt).
[...]
De dochter van TO víndt het ook eng. Sinds er geboord is, wil ze niet meer. Dat is niet iets wat Septembergirl ervan maakt, dat is wat TO gewoon onder haar neus ziet gebeuren.
Als jouw kind opeens niet meer huppelend naar binnen is gegaan, het heeft over "de stok" die ze zo eng vindt en simpelweg weigert om nog te gaan, dan praat je toch niet over angst aanpraten? Het kan bij jouw kind ook opeens over zijn met de onbevangenheid, als ze wel een keer pijn heeft of als er iets anders gebeurt wat ze als bedreigend ervaart. Dat is toch gewoon hoe het werkt? En ga je in zo'n situatie ook zeggen dat ze maar alleen moet, omdat jij het de normaalste zaak van de wereld vindt? Of ga jij dan ook weer even met je kind mee naar binnen, omdat je ziet dat zij dat nu eenmaal nodig heeft? (Serieuze vragen)
Mijn dochter was voorheen als de dood voor witte jassen (ik denk door ziekenhuisopname en operatie). Werd volkomen hysterisch als ze de tandarts al zag (en ongemerkt werd ik denk ook wat onrustig van een schoppend en slaand kind wat volledig buiten zinnen was van angst). Controles waren een ramp (ik met haar op schoot in de stoel aan het vechten met een 3 jarige). Ik zag de bui dan ook al hangen toen ze ongelukkig viel en er tanden getrokken moesten worden.
Tandarts raadde mij toen aan om uit het zicht te gaan staan van dochter. En, ik was stom verbaasd, maar ze gaf geen kik (waarschijnlijk ook doordat de pijn na het trekken een stuk minder was). In ons geval werkte het dus verrassend goed (en sindsdien totaal geen angst meer en zelfs de vraag wanneer we weer eens naar die aardige tandarts gaan).
Waardoor die angst nu ineens weg was? Geen idee. Reageerde ze onbewust toch op mijn aanwezigheid? Ik durf het niet te zeggen.
Het enige dat ik weet is dat ik de fout maakte te veronderstellen dat een behandeling voor haar traumatisch en vervelend zou zijn, terwijl dat niet zo was.
Sindsdien denk ik er wel genuanceerder over en durf ik mijn kinderen prima behandelingen te laten ondergaan bij een behandelaar die ik ken en vertrouw (ik ben natuurlijk wel op de gang in de buurt).
donderdag 29 november 2012 om 20:14
quote:Designed schreef op 29 november 2012 @ 20:02:
En Summerdance, waar was jij 26 jaar geleden?
Toen zat ik zelf nog op school Ik ben verschrikkelijk bang voor de tandarts, weet dat altijd aan 'de pijn' maar dat houdt geen steek. Die man heeft me inderdaad nooit echt pijn gedaan. Wel kan ik echt niet tegen dingen in m'n mond en kokhals ik altijd al bij het poetsen van m'n tanden. Ik denk dat dit ook best traumatiserend kan zijn voor kids..
Klopt, dat is DE reden waarom de meeste mensen bang, of angstig zijn voor de tandarts
Het gevoel van hulpeloosheid
Je ligt daar maar met je mond open, je kan geen kant op
Daarom is vertrouwen zo belangrijk
En daarom kan je als behandelaar afspraken maken met een patient (kind of volwassen) ik doe dit en dit, en daarna mag je slikken, spugen, zuig ik het speeksel weg)
Wat mij altijd heel erg hielp toen ik zelf nog aan de stoel stond was humor (moet je wel een beetje de patient voor peilen natuurlijk)
Je kent het begrip "happen" waarbij de tandarts afdrukken moet maken
Voor iemand die bang is om te stikken is dat zo ongeveer de hel kan ik je zeggen
De stelling: Oh nee hoor, dat kan ik niet, dan stik ik
Werd door mij (indien mogelijk) ook beantwoord met een, dat klopt ik heb de traumahelicopter al in de tuin staan om u af te voeren naar de SCH
Mar we gaan het toch proberen
De afdruk moet 1,5 minuut in de mond zitten
U krijgt van mij de timer in uw hand zodat u precies kunt zien hoe lang hij nog moet
Als we heb er eerder uithalen mislukt de afdruk en moet het nog een keer, en dat moeten we niet hebben natuurlijk
Voor u niet leuk, kost mij mijn koffiepauze dus we gaan ervoor
Kunt u voor mij even uw neus ophalen
(dat doen ze dan)
U kunt dus door uw neus ademhalen, dus al zit er wat in uw mond, uw neus kunt u altijd gebruiken.
Deal?
Hup afdruk erin, en dan anderhalve minuut tegen de patient zeggen
Door uw neus ademhalen, ik hoor uw neus niet, en tikken op de neus
En echt..ik zit 17 jaar in het vak
Nog nooit een kotser in de stoel gehad
Ook geen kinderen
Ik blijf erbij, alles valt of staat met de manier van benaderen
Volwassen, of kind
En Summerdance, waar was jij 26 jaar geleden?
Toen zat ik zelf nog op school Ik ben verschrikkelijk bang voor de tandarts, weet dat altijd aan 'de pijn' maar dat houdt geen steek. Die man heeft me inderdaad nooit echt pijn gedaan. Wel kan ik echt niet tegen dingen in m'n mond en kokhals ik altijd al bij het poetsen van m'n tanden. Ik denk dat dit ook best traumatiserend kan zijn voor kids..
Klopt, dat is DE reden waarom de meeste mensen bang, of angstig zijn voor de tandarts
Het gevoel van hulpeloosheid
Je ligt daar maar met je mond open, je kan geen kant op
Daarom is vertrouwen zo belangrijk
En daarom kan je als behandelaar afspraken maken met een patient (kind of volwassen) ik doe dit en dit, en daarna mag je slikken, spugen, zuig ik het speeksel weg)
Wat mij altijd heel erg hielp toen ik zelf nog aan de stoel stond was humor (moet je wel een beetje de patient voor peilen natuurlijk)
Je kent het begrip "happen" waarbij de tandarts afdrukken moet maken
Voor iemand die bang is om te stikken is dat zo ongeveer de hel kan ik je zeggen
De stelling: Oh nee hoor, dat kan ik niet, dan stik ik
Werd door mij (indien mogelijk) ook beantwoord met een, dat klopt ik heb de traumahelicopter al in de tuin staan om u af te voeren naar de SCH
Mar we gaan het toch proberen
De afdruk moet 1,5 minuut in de mond zitten
U krijgt van mij de timer in uw hand zodat u precies kunt zien hoe lang hij nog moet
Als we heb er eerder uithalen mislukt de afdruk en moet het nog een keer, en dat moeten we niet hebben natuurlijk
Voor u niet leuk, kost mij mijn koffiepauze dus we gaan ervoor
Kunt u voor mij even uw neus ophalen
(dat doen ze dan)
U kunt dus door uw neus ademhalen, dus al zit er wat in uw mond, uw neus kunt u altijd gebruiken.
Deal?
Hup afdruk erin, en dan anderhalve minuut tegen de patient zeggen
Door uw neus ademhalen, ik hoor uw neus niet, en tikken op de neus
En echt..ik zit 17 jaar in het vak
Nog nooit een kotser in de stoel gehad
Ook geen kinderen
Ik blijf erbij, alles valt of staat met de manier van benaderen
Volwassen, of kind
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 29 november 2012 om 20:15
Beste knorretje28
Speciaal hiervoor een account aangemaakt km je te kunnen melden dat wij goede ervaringen hebben met TandinZicht in De Bilt. Ik weet natuurlijk niet of dat bij jou in de buurt is. Wij moeten er ook een half uur voor rijden en dat is daar niet ongebruikelijk. Vorig jaar zijn er bij dochter van 11 o.a. vier volwassen kiezen getrokken. Tot en met de narcose ben ik er bij geweest en toen ze klaar was ik er ook gelijk weer bij. Ook bij de controles etc ben ik er gewoon bij. Ook mijn dochter had kaaskiezen. Mocht deze locatie niet handig zijn, dan kunnen zij wellicht een ander adres geven voor julle. Veel succes!
Speciaal hiervoor een account aangemaakt km je te kunnen melden dat wij goede ervaringen hebben met TandinZicht in De Bilt. Ik weet natuurlijk niet of dat bij jou in de buurt is. Wij moeten er ook een half uur voor rijden en dat is daar niet ongebruikelijk. Vorig jaar zijn er bij dochter van 11 o.a. vier volwassen kiezen getrokken. Tot en met de narcose ben ik er bij geweest en toen ze klaar was ik er ook gelijk weer bij. Ook bij de controles etc ben ik er gewoon bij. Ook mijn dochter had kaaskiezen. Mocht deze locatie niet handig zijn, dan kunnen zij wellicht een ander adres geven voor julle. Veel succes!
donderdag 29 november 2012 om 20:17
Ik heb een deel gelezen...
Wat mij betreft stel je je aan . Je gaat naar een kinder-tandarts. Eentje met ervaring met kinderkiesjes, ervaring met kinderen. Een assistente erbij, misschien zelfs wel twee. Die ook ervaring hebben met die hummels.
Een vriendin van mij heeft een kind met een extreem slecht gebit, kwestie van pech. Er zijn al diverse kiezen getrokken en om te voorkomen dat de boel verschuift ... enfin, een hoop hak- en breekwerk. Toch gaat dat kind nog altijd zonder problemen naar de tandarts.
Je kunt een 4-jarige best uitleggen dat ze speciale tanden heeft, daarvoor naar een speciale tandarts speciaal voor kinderen gaat, en dat jij in de wachtkamer een boekje leest.
Er is echt wel het één en ander verandert sinds ik kind was. Tegenwoordig hebben ze een verdovingspasta waarbij je kind uit diverse smaken kan kiezen. Daardoor is een eventuele prik al een stuk minder pijnlijk. (Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat die pasta nou écht lekker is).
Als je kind een witte-jassen-fobie heeft, vorige week pijn heeft gehad in het ziekenhuis of net een spuit heeft gehad, moet je dat even melden, dan houden ze daar echt wel rekening mee. Het zijn geen beulen meer tegenwoordig.
Probeer het gewoon. En wees eerlijk tegen je kind. Zeg niet dat de tandarts nooit pijn doet. Je weet het namelijk helemaal niet. Zeg dus dat je het niet weet en dat ze dat de tandarts zelf moet vragen.
Wat mij betreft stel je je aan . Je gaat naar een kinder-tandarts. Eentje met ervaring met kinderkiesjes, ervaring met kinderen. Een assistente erbij, misschien zelfs wel twee. Die ook ervaring hebben met die hummels.
Een vriendin van mij heeft een kind met een extreem slecht gebit, kwestie van pech. Er zijn al diverse kiezen getrokken en om te voorkomen dat de boel verschuift ... enfin, een hoop hak- en breekwerk. Toch gaat dat kind nog altijd zonder problemen naar de tandarts.
Je kunt een 4-jarige best uitleggen dat ze speciale tanden heeft, daarvoor naar een speciale tandarts speciaal voor kinderen gaat, en dat jij in de wachtkamer een boekje leest.
Er is echt wel het één en ander verandert sinds ik kind was. Tegenwoordig hebben ze een verdovingspasta waarbij je kind uit diverse smaken kan kiezen. Daardoor is een eventuele prik al een stuk minder pijnlijk. (Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat die pasta nou écht lekker is).
Als je kind een witte-jassen-fobie heeft, vorige week pijn heeft gehad in het ziekenhuis of net een spuit heeft gehad, moet je dat even melden, dan houden ze daar echt wel rekening mee. Het zijn geen beulen meer tegenwoordig.
Probeer het gewoon. En wees eerlijk tegen je kind. Zeg niet dat de tandarts nooit pijn doet. Je weet het namelijk helemaal niet. Zeg dus dat je het niet weet en dat ze dat de tandarts zelf moet vragen.
donderdag 29 november 2012 om 20:18
Zit je bij mijn tandarts? Hier is dat ook zo. Dochter is ook vanwege kaasmolaar doorgestuurd naar kindertandarts. Ze was toen wel iets ouder dan jouw dochter, ik denk 5 of 6.
Dochter kreeg eerst een wenbehandeling. Alleen wennen ging ze dus, ze deden verder nog niks, maar legden haar van alles uit.
Vervolgens ging ze dus alleen en bleef ik in de wachtkamer.
Het idee is dat kinderen in aanwezigheid van de ouder, volledig op de ouder luisteren en niet luisteren naar de uitleg en het op het gemak stellen door de tandarts,. Als een ouder er bij is zal een kind gaan huilen als het iets pijn vindt doen. Maar de ouder zal, ondanks het huilen, vanzelfsprekend troosten, maar niet de behandeling stoppen. Dus heeft het huilen niet het gewenste effect en voelt het kind zich afgewezen door de ouder.
Ook kan een ouder zelf gespannen zijn en het kind voelt dit en neemt die angst over.
Na de behandeling wordt de ouder er altijd bij geroepen voor de controle. Zodat hij ook weet waarop te letten bij het kind.
Hier vond dochter het spannend maar ook interessant dat ze alleen mocht. En het is eigenlijk nooit een probleem geweest.
Overigens werken geloof ik veel (alle?) kindertandartsen zo (ik heb ervaring met twee en die deden het allebei zo).
Dus ze zullen er vast wel goede ervaringen mee hebben, anders zouden ze er wel mee stoppen lijkt me.
Dochter kreeg eerst een wenbehandeling. Alleen wennen ging ze dus, ze deden verder nog niks, maar legden haar van alles uit.
Vervolgens ging ze dus alleen en bleef ik in de wachtkamer.
Het idee is dat kinderen in aanwezigheid van de ouder, volledig op de ouder luisteren en niet luisteren naar de uitleg en het op het gemak stellen door de tandarts,. Als een ouder er bij is zal een kind gaan huilen als het iets pijn vindt doen. Maar de ouder zal, ondanks het huilen, vanzelfsprekend troosten, maar niet de behandeling stoppen. Dus heeft het huilen niet het gewenste effect en voelt het kind zich afgewezen door de ouder.
Ook kan een ouder zelf gespannen zijn en het kind voelt dit en neemt die angst over.
Na de behandeling wordt de ouder er altijd bij geroepen voor de controle. Zodat hij ook weet waarop te letten bij het kind.
Hier vond dochter het spannend maar ook interessant dat ze alleen mocht. En het is eigenlijk nooit een probleem geweest.
Overigens werken geloof ik veel (alle?) kindertandartsen zo (ik heb ervaring met twee en die deden het allebei zo).
Dus ze zullen er vast wel goede ervaringen mee hebben, anders zouden ze er wel mee stoppen lijkt me.
Ik ben hier al sinds 2003, maar dat schijnt Viva niet te kunnen weergeven
donderdag 29 november 2012 om 20:18
Hier een tandheelkundige ik zal zo de rest van het topic doorlezen.
Het is in de kindertandheelkunde heel normaal om de ouders buiten de behandelkamer te laten. Het kind werkt veel beter mee dan.
Over de praktijkregels: ja er is wel een optie: of de ouders blijven buiten en het kind wordt behandeld of geen behandeling. Simpel.
Kinderen hangen aan hun ouders. Zonder de ouder in de kamer werkt het kind veel beter mee. Ik laat ouders ook het liefst buiten. Ze zijn niet voor niks onbehandelbaar bij de gewone tandarts (dit klinkt heel onaardig maar is wel zo). Onbewust geef je toch signslen af. Of van die meegaande ouders: liefje als je je mondje open doet gaan we zo bij Bart Smid wat uitzoeken. Prima denkt dat kind! Wat krijg ik dan na behandeling? Menig kind weg zien gaan met een beloofd dagje efteling of playstation.
Ouders kunnen ook verkeerde dingen zeggen: het doet geen pijn hoor! Wtf wie had het over pijn, nu denkt dat kind dat het pijn gaat doen?!
je krijg zo een prikje en dan voel je niks meer! Prikje denkt dat kind, dat doet pijn!! Wij verdoven eerst met een zalfje en noemen verfoving slaapwater, enige wat ze meekrijgen is een vies smaakje..
En zo kan ik verder gaan. Echt als je 't beste voor je kind wilt, blijf je buiten de behandelkamer.
't zijn specialisten, geen tandartsen met als hobby kinderen.
@Summerdance. Op ACTA zit ook de SBT hè niet alleen studenten.
ik zal zo de rest van het topic doorlezen.Het is in de kindertandheelkunde heel normaal om de ouders buiten de behandelkamer te laten. Het kind werkt veel beter mee dan.
Over de praktijkregels: ja er is wel een optie: of de ouders blijven buiten en het kind wordt behandeld of geen behandeling. Simpel.
Kinderen hangen aan hun ouders. Zonder de ouder in de kamer werkt het kind veel beter mee. Ik laat ouders ook het liefst buiten. Ze zijn niet voor niks onbehandelbaar bij de gewone tandarts (dit klinkt heel onaardig maar is wel zo). Onbewust geef je toch signslen af. Of van die meegaande ouders: liefje als je je mondje open doet gaan we zo bij Bart Smid wat uitzoeken. Prima denkt dat kind! Wat krijg ik dan na behandeling? Menig kind weg zien gaan met een beloofd dagje efteling of playstation.
Ouders kunnen ook verkeerde dingen zeggen: het doet geen pijn hoor! Wtf wie had het over pijn, nu denkt dat kind dat het pijn gaat doen?!
je krijg zo een prikje en dan voel je niks meer! Prikje denkt dat kind, dat doet pijn!! Wij verdoven eerst met een zalfje en noemen verfoving slaapwater, enige wat ze meekrijgen is een vies smaakje..
En zo kan ik verder gaan. Echt als je 't beste voor je kind wilt, blijf je buiten de behandelkamer.
't zijn specialisten, geen tandartsen met als hobby kinderen.
@Summerdance. Op ACTA zit ook de SBT hè
niet alleen studenten.
donderdag 29 november 2012 om 20:19
Dank je wel boterhammethagelslag dat je speciaal een account aanmaakt.
Het is niet bij ons in de buurt maar ik zie dus door dit topic dat er ook kindertandartsen zijn die deze regel niet hebben. Als het niet bevalt bij mij of dochter dan ga ik op zoek naar een ander en als het moet dan rij ik dus 4x per jaar naar de bilt!
Het is niet bij ons in de buurt maar ik zie dus door dit topic dat er ook kindertandartsen zijn die deze regel niet hebben. Als het niet bevalt bij mij of dochter dan ga ik op zoek naar een ander en als het moet dan rij ik dus 4x per jaar naar de bilt!
donderdag 29 november 2012 om 20:20
Okay, dat verbaast me eerlijk gezegd, Anky, dat contrast. Kan me dan beter voorstellen hoe jij erin staat.
Mijn ervaring met mijn dochter is dat ze juist in eerste instantie gelaten onderging en gaandeweg steeds meer weerstand vertoonde. Bij haar is het juist belangrijk dat we er zijn om haar te ondersteunen en dat we haar van daaruit maar met hele kleine stapjes tegelijk loslaten. Ik ben bijvoorbeeld ook mee geweest bij het meten en wegen en de ogen- en orentest van de schoolarts, terwijl dat hier op school in principe zelfstandig gebeurt. Ook besproken met de deskundige die hier bij de opvoeding betrokken is vanwege de nasleep van de slechte start van onze dochter en voor haar leek het de deskundige ook juist het handigst als ik erbij was. Ik heb wel haar het woord laten doen, maar ik wás er wel voor haar (en dat was ook nodig, bleek).
Bij mij wordt met dit soort berichtjes dus echt de leeuwin in me opgeroepen die haar welpje beschermt.
Mijn ervaring met mijn dochter is dat ze juist in eerste instantie gelaten onderging en gaandeweg steeds meer weerstand vertoonde. Bij haar is het juist belangrijk dat we er zijn om haar te ondersteunen en dat we haar van daaruit maar met hele kleine stapjes tegelijk loslaten. Ik ben bijvoorbeeld ook mee geweest bij het meten en wegen en de ogen- en orentest van de schoolarts, terwijl dat hier op school in principe zelfstandig gebeurt. Ook besproken met de deskundige die hier bij de opvoeding betrokken is vanwege de nasleep van de slechte start van onze dochter en voor haar leek het de deskundige ook juist het handigst als ik erbij was. Ik heb wel haar het woord laten doen, maar ik wás er wel voor haar (en dat was ook nodig, bleek).
Bij mij wordt met dit soort berichtjes dus echt de leeuwin in me opgeroepen die haar welpje beschermt.
donderdag 29 november 2012 om 20:20
donderdag 29 november 2012 om 20:20
quote:beelicious schreef op 29 november 2012 @ 20:18:
Hier een tandheelkundige ik zal zo de rest van het topic doorlezen.
Het is in de kindertandheelkunde heel normaal om de ouders buiten de behandelkamer te laten. Het kind werkt veel beter mee dan.
Over de praktijkregels: ja er is wel een optie: of de ouders blijven buiten en het kind wordt behandeld of geen behandeling. Simpel.
Kinderen hangen aan hun ouders. Zonder de ouder in de kamer werkt het kind veel beter mee. Ik laat ouders ook het liefst buiten. Ze zijn niet voor niks onbehandelbaar bij de gewone tandarts (dit klinkt heel onaardig maar is wel zo). Onbewust geef je toch signslen af. Of van die meegaande ouders: liefje als je je mondje open doet gaan we zo bij Bart Smid wat uitzoeken. Prima denkt dat kind! Wat krijg ik dan na behandeling? Menig kind weg zien gaan met een beloofd dagje efteling of playstation.
Ouders kunnen ook verkeerde dingen zeggen: het doet geen pijn hoor! Wtf wie had het over pijn, nu denkt dat kind dat het pijn gaat doen?!
je krijg zo een prikje en dan voel je niks meer! Prikje denkt dat kind, dat doet pijn!! Wij verdoven eerst met een zalfje en noemen verfoving slaapwater, enige wat ze meekrijgen is een vies smaakje..
En zo kan ik verder gaan. Echt als je 't beste voor je kind wilt, blijf je buiten de behandelkamer.
't zijn specialisten, geen tandartsen met als hobby kinderen.Dat hoeft niet altijd de reden te zijn waarom een kind wordt door gestuurd naar een kindertandarts. Hier was dat het dus niet...
Hier een tandheelkundige
ik zal zo de rest van het topic doorlezen.Het is in de kindertandheelkunde heel normaal om de ouders buiten de behandelkamer te laten. Het kind werkt veel beter mee dan.
Over de praktijkregels: ja er is wel een optie: of de ouders blijven buiten en het kind wordt behandeld of geen behandeling. Simpel.
Kinderen hangen aan hun ouders. Zonder de ouder in de kamer werkt het kind veel beter mee. Ik laat ouders ook het liefst buiten. Ze zijn niet voor niks onbehandelbaar bij de gewone tandarts (dit klinkt heel onaardig maar is wel zo). Onbewust geef je toch signslen af. Of van die meegaande ouders: liefje als je je mondje open doet gaan we zo bij Bart Smid wat uitzoeken. Prima denkt dat kind! Wat krijg ik dan na behandeling? Menig kind weg zien gaan met een beloofd dagje efteling of playstation.
Ouders kunnen ook verkeerde dingen zeggen: het doet geen pijn hoor! Wtf wie had het over pijn, nu denkt dat kind dat het pijn gaat doen?!
je krijg zo een prikje en dan voel je niks meer! Prikje denkt dat kind, dat doet pijn!! Wij verdoven eerst met een zalfje en noemen verfoving slaapwater, enige wat ze meekrijgen is een vies smaakje..
En zo kan ik verder gaan. Echt als je 't beste voor je kind wilt, blijf je buiten de behandelkamer.
't zijn specialisten, geen tandartsen met als hobby kinderen.Dat hoeft niet altijd de reden te zijn waarom een kind wordt door gestuurd naar een kindertandarts. Hier was dat het dus niet...
Ik ben hier al sinds 2003, maar dat schijnt Viva niet te kunnen weergeven
donderdag 29 november 2012 om 20:23
quote:knorretje28 schreef op 29 november 2012 @ 20:22:
Ik heb dus nooit gezegd het doet geen pijn, ik leg geen woorden in de mond en beloof al helemaal geen cadeautjes. Dat is de stekking van dot topic helemaal niet.
Ho ho, dat zeggen we ook helemaal niet
We onderbouwen alleen het waarom de regel er in sommige praktijken is.
Ik heb dus nooit gezegd het doet geen pijn, ik leg geen woorden in de mond en beloof al helemaal geen cadeautjes. Dat is de stekking van dot topic helemaal niet.
Ho ho, dat zeggen we ook helemaal niet
We onderbouwen alleen het waarom de regel er in sommige praktijken is.
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 29 november 2012 om 20:23
Graag nog een toevoeging. Ook hier heeft dochter een enorme medische geschiedenis met een paniekstorrnis/pijnfobie etc tot gevolg. Vergis je svp niet in hoeveel pijn je dochtertje van haar kiezen kan hebben. Dus bang zijn dat het nog meer pijn doet is zeer begrijpelijk. En ik vind dat je een kind van 4 met dit soort zaken en achtergrond NIET alleen in de stoel laat tijdens een behandeling. Vooropgesteld dat jouw aanwezigheid goed voor haar is, niet iedere ouder heeft een positieve invloed in dit soort situaties.
