Gezondheid
alle pijlers
Nog steeds chronische pijnen
zaterdag 29 december 2018 om 22:05
woensdag 6 februari 2019 om 13:24
nee, dat is je ook moeilijk voor te stellen. Bij 'rustig aan doen' en 'ik kan bijna niets' denken mensen vaak nog steeds te positief.lise1985 schreef: ↑06-02-2019 12:14Het UWV weet niet van mijn vrijwilligerswerk af. Het is nooit ter sprake gekomen. Bij elkaar besteedt ik er hooguit twee uur per week aan, dus dat omzetten in betaald werk levert me dan iets van € 35 a € 40 per week op.
Het aantal uren op een dag dat ik werkelijk iets kan doen, zijn er hooguit vijf. Verder rust ik, vaak liggend. Die uren op zijn inclusief koken, eten etc. Dus zoveel blijft er per dag niet over.
Maar als ik dat hardop zeg, geloven mensen me vaak niet...
Later is nu
woensdag 6 februari 2019 om 13:26
Dit inderdaad. Bovendien kan ik ook weleens een dagje wat actiever zijn, maar dat moet ik daarna wel bezuren.
Het is niet op te lossen met een beetje afwisselen, zoals bedrijfsartsen wel denken.
woensdag 6 februari 2019 om 13:29
Nee, ik doe namelijk niets wat overeen zou komen met een betaalde baan. Ik heb dat wel nagekeken.Kwebbeltje91 schreef: ↑06-02-2019 13:27Lise kom je dan niet in de problemen als je dat (niet) meldt bij het UWV?
Nu is het natuurlijk niet zo heel veel vrijwilligerswerk maar dat kan misschien in de ogen van UWV wel problemen opleveren.
Het wordt pas onderwerp van gesprek als ik wel afgekeurd zou worden.
Ik heb in het bestuur trouwens wel aangegeven dat ik het rustiger aan wil gaan doen.
woensdag 6 februari 2019 om 13:31
Ah zo. Dat scheelt dan wel.
Goed dat je het in het bestuur hebt aangegeven.
woensdag 6 februari 2019 om 13:34
Soms kan ik wel verstandig zijnKwebbeltje91 schreef: ↑06-02-2019 13:31Ah zo. Dat scheelt dan wel.
Goed dat je het in het bestuur hebt aangegeven.
woensdag 6 februari 2019 om 14:56
Jammer dat omzetten in betaald werk dan niet echt een optie is.lise1985 schreef: ↑06-02-2019 12:11Wat ik doe, betaald gaan doen, is geen optie. Bovendien loop ik nu al tegen beperkingen aan en wordt dat met meer verantwoordelijkheid, alleen maar meer.
Ons absolute noodscenario is dat ik wat werk voor man ga doen, wat vrijblijvender is. Maar daar verdien ik hooguit wat zakgeld mee.
Als het bezwaar afgekeurd wordt, ben ik financieel volkomen afhankelijk van mijn man. Zeg maar dat, wat ik absoluut niet wilde en waarvoor ik keihard gewerkt en gestudeerd heb.
Als het goed is, komt er deze week een ontvangstbevestiging van het UWV en reageren ze even later daar inhoudelijk op. Dan moeten wij een definitief bezwaarschrift opstellen met de medische onderbouwing dus. En dan heeft het UWV nog eens vier weken. Bij elkaar zit je dus algauw in april voor er nieuws is.
Wel fijn dat je een (soort van) noodscenario hebt klaarliggen. Al maakt het je afhankelijk van je man.
Alle pijlen eerst maar op het bezwaar dan.
anoniem_64063706e0213 wijzigde dit bericht op 06-02-2019 18:22
1.03% gewijzigd
woensdag 6 februari 2019 om 18:28
Ik heb het coachingsgesprek bij uwv nu ook gehad. Ik heb wia 100%, geen iva want dan kom je 'achter de geraniums te zitten' hun woorden. Maar met dit krijg ik ook geen begeleiding. De eindconclusie was, uwv doet niks. Meld je maar weer als je beter bent. Ik kan dus wel gewoon 'achter de geraniums gaan zitten'. Voor een jaar in ieder geval.
Aan de ene kant fijn, geen druk tot werken. En zeker mag ik niet klagen, naast de situatie van lise bijvoorbeeld.
En de weg er naar toe was al een hel genoeg. (moeilijke werkgever)
Maar dit voelt voor mij ook wat gek. Geen begeleiding op de weg naar passende daginvulling, dagbesteding, vrijwilligerswerk of wat dan ook.
Beetje; zoek het zelf maar uit. Hoe je dan van ziek naar klaar voor vrijwilligerswerk komt, moet je zelf maar uitzoeken.
Ik moet het allemaal nog even verwerken.
Ik probeer het ook maar als positief te zien. En dat ik mij kan richten op wat ik leuk vind om te doen. En mijn leven weer wat op te bouwen. Zonder mij te hoeven verantwoorden of een stappenplan te volgen.
Maar het voelt ook alsof je in het diepe gegooid wordt.
Sowieso is het confronterend. Ze vinden mijn mogelijkheden zoooo weinig dat een traject zonde van het geld is. Geef me dan gewoon een iva, is het voor iedereen duidelijk.
Ik moest dit even kwijt. Zucht.
Aan de ene kant fijn, geen druk tot werken. En zeker mag ik niet klagen, naast de situatie van lise bijvoorbeeld.
En de weg er naar toe was al een hel genoeg. (moeilijke werkgever)
Maar dit voelt voor mij ook wat gek. Geen begeleiding op de weg naar passende daginvulling, dagbesteding, vrijwilligerswerk of wat dan ook.
Beetje; zoek het zelf maar uit. Hoe je dan van ziek naar klaar voor vrijwilligerswerk komt, moet je zelf maar uitzoeken.
Ik moet het allemaal nog even verwerken.
Ik probeer het ook maar als positief te zien. En dat ik mij kan richten op wat ik leuk vind om te doen. En mijn leven weer wat op te bouwen. Zonder mij te hoeven verantwoorden of een stappenplan te volgen.
Maar het voelt ook alsof je in het diepe gegooid wordt.
Sowieso is het confronterend. Ze vinden mijn mogelijkheden zoooo weinig dat een traject zonde van het geld is. Geef me dan gewoon een iva, is het voor iedereen duidelijk.
Ik moest dit even kwijt. Zucht.
woensdag 6 februari 2019 om 18:52
Klopt. Ik denk dat in alle situaties sowieso steeds de pijn van dat je echt ziek bent boven komt.
Ik heb er 3 jaar voor geknokt en nu eindelijk wia. En ik ben voor mijn doen al stukjes beter. Maar artsen zien dit als amper vooruitgang.
Terwijl sommige mensen mij juist erg overschatten, zijn er ook weer artsen die het niet meer goed zien komen.
Gewoon zo'n heen en weer gesleep van emoties.
Dat lees ik hier ook vaker. Vrienden of familie zien je op goede momenten. Of bij dagbesteding. Die denken, zij kan echt wel werken. Terwijl artsen in mijn geval mij weer alleen maar achter de geraniums willen, zo lijkt het.
Kun je wat afleiding vinden lise?
woensdag 6 februari 2019 om 18:52
GS, het is inderdaad wel erg confronterend en raar. Ik begrijp je gevoel.
Omdat ik nog een onderzoek krijg hoef ik nu niets. Ik heb net als jij 100% wia, wga. Uiteindelijk is het wel de bedoeling dat ik ga re-integreren en dan niet meteen werken. maar eerst kijken wat lukt. Dat kan dus ook vrijwilligerswerk zijn ofzo.
Ik dacht dat dit voor iedereen gold.
Omdat ik nog een onderzoek krijg hoef ik nu niets. Ik heb net als jij 100% wia, wga. Uiteindelijk is het wel de bedoeling dat ik ga re-integreren en dan niet meteen werken. maar eerst kijken wat lukt. Dat kan dus ook vrijwilligerswerk zijn ofzo.
Ik dacht dat dit voor iedereen gold.
woensdag 6 februari 2019 om 19:21
Dit dacht ik ook. Dat je dan een reïntegratie traject kreeg richting werk. Dus niet meteen werk maar eerst vrijwilligerswerk oa.Moyrrie- schreef: ↑06-02-2019 18:52GS, het is inderdaad wel erg confronterend en raar. Ik begrijp je gevoel.
Omdat ik nog een onderzoek krijg hoef ik nu niets. Ik heb net als jij 100% wia, wga. Uiteindelijk is het wel de bedoeling dat ik ga re-integreren en dan niet meteen werken. maar eerst kijken wat lukt. Dat kan dus ook vrijwilligerswerk zijn ofzo.
Ik dacht dat dit voor iedereen gold.
Maar dit krijg ik dus niet. Ga vanuit uwv geen begeleiding krijgen.
Wellicht omdat eigen wel duidelijk is, dat zelfs vrijwilligerswerk nog te hoog gegrepen is, kost te veel energie en te hoge druk, qua ergens op een afgesproken tijd zijn en kleine verantwoordelijkheden.
Word jij straks wel ondersteund vanuit het uwv naar vrijwilligerswerk? Kijken wat lukt zeg maar?
woensdag 6 februari 2019 om 19:27
De enige reden dat ik geen iva kreeg, was omdat ze vinden dat ik te jong ben. Ben rond de 35 jaar oud.
Hulp richting dagbesteding / vrijwilligerswerk vinden ze een verantwoordelijkheid van de gemeente.
De gemeente vind het verantwoordelijkheid van het UWV. Dus dat is weer lekker
Ik ga nog wel weer naar de gemeente met deze informatie. Kijken of ze mij toch kunnen helpen richting nieuwe dagbesteding
Regels, regels, regels
Hulp richting dagbesteding / vrijwilligerswerk vinden ze een verantwoordelijkheid van de gemeente.
De gemeente vind het verantwoordelijkheid van het UWV. Dus dat is weer lekker
Ik ga nog wel weer naar de gemeente met deze informatie. Kijken of ze mij toch kunnen helpen richting nieuwe dagbesteding
Regels, regels, regels
woensdag 6 februari 2019 om 19:56
Die indruk kreeg ik ook. Ik kon het gelukkig meteen vragen. Dat van de iva. Ik kreeg er geen antwoord op. Op leeftijd na.
Dus op papier wia, wga. Maar qua praktijk geen begeleiding en ontbreken benutbare mogelijkheden, dus eigenlijk iva.
Ik kan niet meer in bezwaar en had/heb daar eerlijk gezegd ook geen puf voor.
Ze gaan er nog wel vanuit dat op langere termijn dat ik misschien wel weer kan werken.
Ik denk dat ze het 5 jaar willen geven, daarna krijg je soms alsnog iva. Als er weinig tot geen verbetering is.
Dus dat ik zo de kans nog krijg te herstellen en niet meteen de stempel, iva.
Met herstellen bedoel ik, levenskwaliteit verbeteren. Mogelijkheden tot dingen ondernemen weer vergroten.
donderdag 7 februari 2019 om 07:33
https://www.destentor.nl/overig/uwv-zwa ... ~a1b79034/
Dit is dan een mooi begin Lise.
Maar ik zou je energie sparen als ik jou was.
Dit is dan een mooi begin Lise.
Maar ik zou je energie sparen als ik jou was.
