Gezondheid alle pijlers

orgaan donor, ja of nee??

26-11-2009 14:50 220 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik zie nu overal reclames over orgaandonatie, en vroeg me af wie er orgaandonor is, en wie niet.... ??

en waarom heb je voor deze keuze gekozen???



en zou je een orgaan afstaan (bijvoorbeeld stuk van je lever, of nier) aan iemand die dat op dat moment nodig heeft (familie, vrienden, kennissen, onbekenden) en zo ja/nee, waarom?
Alle reacties Link kopieren
oh en ik zou ook zeker overwegen om bij leven te doneren als het een voor mij belangrijk persoon betreft.
Alle reacties Link kopieren
@ Tyche:Ik vind het egoïstisch dat wanneer iemand zelf nooit een orgaan zou willen doneren hij wel een orgaan zou willen ontvangen. Ik weet dat wanneer ik eenmaal dood ben ik daar niet zo veel meer over te zeggen heb .

Niet kunnen doneren omdat je een ziekte hebt is natuurlijk wel weer wat anders.



Ik heb ook moeite met iemand die z'n longen verrot rookt, een nieuwe long krijgt en daarna vrolijk verder paft. Maar goed, da's een andere discussie en daar zijn al zat topics over geweest.
anoniem_8170 wijzigde dit bericht op 26-11-2009 15:19
Reden: Vergeten voor wie het bericht was
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Een levende donor kan een deel van zijn lever afstaan, zonder al te veel problemen. Je lever groeit namelijk weer aan, als een van de weinige onderdelen van het menselijk lichaam.



Ik ben sinds mijn 12e donor, liep vanaf toen altijd met een donorcodicil op zak.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
Alle reacties Link kopieren
Vanaf je 12e? Volgens mij mag dat toch pas vanaf je 18e?

Kan me nog goed herinneren dat ik toen zo'n brief thuis kreeg om te registreren. Heb ik ook meteen gedaan. Dat kaartje zit al 10 jaar in m'n portemonnee, kan dat ding ergens vervangen worden ofzo, want ik vraag me af of het nog te lezen is haha..
Alle reacties Link kopieren
Juniper je kan zo een nieuwe aanvragen
Alle reacties Link kopieren
Ik ben geen donor.



Ik ga goed om met iemand die een donor nier heeft, ik heb er tijdens haar ziekte goed over nagedacht, maar sowieso, of mijn nier wel of niet geschikt zou zijn geweest, ik zou 'm niet afgestaan hebben.



Ik vind het een naar idee, in iemand anders een 'levend' orgaan hebben, helemaal als ik er zelf niet meer ben

Ik denk dat ik zelf ook geen donororgaan zou willen.

(alhoewel ik me besef dat ik er vast heel anders over kan gaan denken als het zover is)



Het blijft een moeilijke keus.
Alle reacties Link kopieren
Oh, ga ik eens doen dan.



Heb het trouwens even opgezocht, het kan inderdaad vanaf je 12e. Dat wist ik echt niet.
Nou Juniper als het goed is staat dat gewoon geregistreerd hoor. Als jij dood bent/ aan het gaan bent, zoeken ze dat wel even uit voor je. Hoef je niet eens een pasje te hebben want je naam staat al in het register.
Alle reacties Link kopieren
quote:SweetNoelle schreef op 26 november 2009 @ 14:56:

Ik ben geen orgaandonor. En dit is puur omdat ik telkens vergeet om me te registreren. Heel dom en ego van me. Ik weet het. Maar ik wil dus wel orgaandonor worden. Idd omdat ik er zelf toch niks van merk en ik er anderen mee kan helpen.

Dan doe je dat nu even..kost je een paar minuutjes...
Alle reacties Link kopieren
quote:juniper8 schreef op 26 november 2009 @ 15:19:

@ Tyche:Ik vind het egoïstisch dat wanneer iemand zelf nooit een orgaan zou willen doneren hij wel een orgaan zou willen ontvangen. Ik weet dat wanneer ik eenmaal dood ben ik daar niet zo veel meer over te zeggen heb .

Niet kunnen doneren omdat je een ziekte hebt is natuurlijk wel weer wat anders.



Ik heb ook moeite met iemand die z'n longen verrot rookt, een nieuwe long krijgt en daarna vrolijk verder paft. Maar goed, da's een andere discussie en daar zijn al zat topics over geweest.Ik ben het gevoelsmatig helemaal met je eens, maar vind het terecht dat het beleid geen onderscheid maakt tussen mensen. Zodra ze dat zouden doen verliezen ze wat mij betreft het doel van orgaandonatie uit het oog en worden mensen langs een moreel meetlint gelegd om te beoordelen of ze wel geschikt genoeg zijn om verder te leven. Heel enge glijdende schaal krijg je dan.
This is an unacceptable timeline
Alle reacties Link kopieren
jee Moods, daar sta ik wel van te kijken eigenlijk...
Alle reacties Link kopieren
IK ben ook sinds m'n 12e donor. Mijn ouders moesten het codicil nog tekenen, in die tijd. Maar ik begrijp dat je je nu vanaf 12 jaar kunt registreren?



Ik heb op m'n 18e ook bloed gegeven. Ben toen, na een verblijf van een aantal uren bij het lab, naar huis gebracht. Sindsdien was ik er huiverig voor. Nu ben ik zo moeilijk te prikken, dat mij is afgeraden om bloeddonor te zijn.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
vanaf je twaalfde kan je geloof ik met toestemming van je ouders ook donor zijn. ik had toen iig zo'n handgeschreven rood kaartje bij mij, deze was ook ondertekend door mijn ouders. klinkt misschien heel suf maar ik vind het heel leuk om 'dingen' te doneren die ik niet meer nodig heb, die ik anders maar 'weggooi', het geeft mij een blij gevoel. zo ook urine tijdens de zwangerschap. (waar het dan ook maar voor gebruikt mag worden - andere discussie)
Alle reacties Link kopieren
quote:moods schreef op 26 november 2009 @ 15:24:

Ik ben geen donor.



Ik ga goed om met iemand die een donor nier heeft, ik heb er tijdens haar ziekte goed over nagedacht, maar sowieso, of mijn nier wel of niet geschikt zou zijn geweest, ik zou 'm niet afgestaan hebben.



Ik vind het een naar idee, in iemand anders een 'levend' orgaan hebben, helemaal als ik er zelf niet meer ben

Ik denk dat ik zelf ook geen donororgaan zou willen.

(alhoewel ik me besef dat ik er vast heel anders over kan gaan denken als het zover is)



Het blijft een moeilijke keus.



Ik heb juist het tegenovergestelde. Het lijkt mij zo mooi dat als ik dood ben er mensen gelukkig gemaakt kunnen worden met dingen die ik niet meer nodig heb.

Het is een manier van balans houden; mensen die ongelukkig zijn vanwege mijn dood en mensen die gelukkig worden van mijn dood.



Een liefdevolle manier van recyclen.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook donor. Verbaas me trouwens over dat er zo veel mensen donor zijn! Erg tof!



Sta na mijn dood alles behalve mijn huid af (het idee "ontvelt" te worden geeft mij kippenvel door een horrorfilm van vroeger, beetje jammer, maar waar). Ook heb ik mijn lichaam aan de wetenschap beschikbaar gesteld.



Over het algemeen sta ik erg achter het hele idee, maar vind ik het wel eng. Daarom probeer ik er gewoon niet mee bezig te zijn, maar het gewoon te doen.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook al donor vanaf mijn 12e. Van mij mogen ze alles hebben. Ik vind het een mooie gedachte als na mijn dood iemand anders nog een kans heeft langer te leven.



Een collega van mij is ook overleden nadat ze jaren tevergeefs op een nier wachtte. Ik vind dat heel erg.



Ik heb er ook wel moeite mee dat iemand doorrookt of doorzuipt na een long of levertransplantatie, maar volgens mij wordt in zo`n traject daar wel voor gewaakt. Ik geef mijn organen dan liever aan iemand die daar dan ook heel zuinig op is, en inderdaad een pedofiel of een verkrachter gun ik ook mijn organen niet. Maar daar moet je maar niet teveel over nadenken denk ik, in de meeste gevallen gaan de organen naar iemand die het ongelooflijk hard nodig heeft en maak je daar vaak hele gezinnen gelukkig mee.



Ik probeer het altijd maar om te draaien, als het mijn kind zou zijn, of als ik die nier oid nodig had, dan zou ik het ook graag willen.
Alle reacties Link kopieren
Ze hebben tegenwoordig een overschot aan lichamen die aan de wetenschap gedoneerd worden. Weet ik uit zeer betrouwbare bron. Diegene vertelde mij hoe een lichaam wordt 'klaargemaakt'' voordat het werkelijk gebruikt kan worden. Het is een proces van 1,5 tot 2 jaar. Ik zal niet in detail vertellen, tenzij iemand er specifiek naar vraagt, want het is redelijk schokkend.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben wel donor, alleen heb ik aangegeven dat ik niet wil dat mijn ogen worden gebruikt. Ik kan het niet uitleggen, maar dat is het enige punt waar ik me niet over heen kan zetten.



Doneren terwijl ik nog zou leven aan bijvoorbeeld een familielid heb ik gelukkig nog niet meegemaakt. voor mijn ouders/broer/zus/man en de kinderen zou ik het doen denk ik.
Alle reacties Link kopieren
JA!



voor mij geen vraag trouwens. of iig een vraag waarbij dit het enige geldende antwoord is. helaas geldt dat niet voor iedereen zo, en is er derhalve nog altijd een tekort.
Ben ook donor, inderdaad vanaf mijn 18e. Had toentertijd aangekruist dat ik mijn netvliezen (in het kader van daar heb ik de wereld mee gezien) en huid uitgezonderd moesten worden.



Kwam ik achter dat qua huid, ze alleen maar je rug en eventueel je benen schrapen. Oftewel bij het opbaren hoeft de familie niet geconfronteerd te worden met een ontveld lichaam en toen was ik om. Later had ik zoiets van, nou ja dan kunnen mijn netvliezen er ook bij. Alleen ik vergeet telkens de 2 uitzonderingen te laten verwijderen in het donorregister .



Wat betreft de optie iedereen donor tenzij je aangeeft, daar ben ik het niet mee eens. Zusje van mijn moeder is tijdens haar huwelijksreis overleden in het buitenland en daar gold die regel wel. Met als gevolg dat haar organen verwijderd zijn en daarna is haar lichaam 'gestript' richting Nld gestuurd (o.a.trauma voor de gelovige deel van de familie, maar met name omdat mijn tante het ook niet wilde).



Uit respect voor het geloof/overtuiging/misschien ook wel angst van iemand vind ik dat het donorschap een bewuste keuze vanuit de persoon moet blijven en dat deze niet opgelegd wordt. Wat er met je lichaam gebeurt na je overlijden is eigenlijk de enige keuze die een mens nog heeft en ook in zijn eigen tempo dient te maken. Sommigen weten op hun 18e al wat ze met hun lichaam willen na de dood, anderen zijn nog niet aan toe om daarover na te denken. Je kan hoogstens daarin voorlichten.
Alle reacties Link kopieren
Mijn man wil het ook niet. Heb het er wel eens met hem over gehad, maar hij wil het niet.



En dat respecteer ik, juist omdat donor zijn zo gevoelig ligt.
Alle reacties Link kopieren
quote:schuddebuikje schreef op 26 november 2009 @ 15:05:

hier was laatst al een topic over....





En ik mag geen donor zijn helaas, ik was het vroeger wel toen werd ik ziek.....en kreeg een nier van een donor!! En leef nu een heel gelukkig leven En dit is dus de reden dat ik donor ben.
Alle reacties Link kopieren
Ja, ik ben ook orgaandonor sinds mijn 18e. Behalve mijn botten, netvlies en huid. Dat is een bewuste keus geweest waar ik lang over heb nagedacht. Dat wil ik gewoon houden.



Uiteraard geef ik wel mijn nieren, lever, longen, hart etc.



Ik kan niet precies uitleggen waarom ik die 3 dingen wil behouden. Het voelde gewoon niet goed om die af te staan.
Alle reacties Link kopieren
Ben ook donor, ook vanaf mijn 12de, met handtekening van mijn moeder erbij destijds . In mijn familie komt een zeldzame aandoening aan het hoorvlies voor, waardoor je binnen niet al te lange tijd blijnd wordt. Meerdere familieleden zijn dolgelukkig met hun donor-hoornvlies.

Bij leven zou ik voor familie zeker doneren, bij geen-familie moet ik daar eerlijk gezegd wel heel diep over nadenken. Ligt denkelijk aan het soort ingreep.
Computer says nooooo
Alle reacties Link kopieren
quote:Elmira schreef op 26 november 2009 @ 14:51:

Ik ben orgaandonor, ik leef dan toch niet meer en je kan er veel mensen mee 'redden'. Toen ik 18 werd kreeg ik zo'n brief en die heb ik meteen ingevuld en opgestuurd. Ik weet niet of ik ook tijdens het leven iets zou doneren, hangt wss heel erg van de situatie af.Hier idem, zou mijn berichtje kunnen zijn. Ik ben naast orgaandonor ook nog bloeddonor. Hopelijk kan ik daarmee ook nog wat mensen helpen, kost mij weinig tijd en moeite...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven