Gezondheid
alle pijlers
orgaan donor, ja of nee??
donderdag 26 november 2009 om 14:50
Ik zie nu overal reclames over orgaandonatie, en vroeg me af wie er orgaandonor is, en wie niet.... ??
en waarom heb je voor deze keuze gekozen???
en zou je een orgaan afstaan (bijvoorbeeld stuk van je lever, of nier) aan iemand die dat op dat moment nodig heeft (familie, vrienden, kennissen, onbekenden) en zo ja/nee, waarom?
en waarom heb je voor deze keuze gekozen???
en zou je een orgaan afstaan (bijvoorbeeld stuk van je lever, of nier) aan iemand die dat op dat moment nodig heeft (familie, vrienden, kennissen, onbekenden) en zo ja/nee, waarom?
donderdag 26 november 2009 om 17:27
Ik ben geen donor
Ik heb het wl diverse malen van dichtbij meegemaakt. Heb de beslissing gnomen mijn overleden moeder donor te laten zijn omdat ik weet dat ze dat wilde.
Mijn nicht heeft een donornier van haar (levende) broer.
Ikzelf geef alleen een orgaan aan mijn kinderen of heel naaste familie.
Verder wil ik geen orgaandonor zijn want het staat me gevoelsmatig enorm tegen.
Ik hoef zelf niet te ontvangen.
Ik heb het wl diverse malen van dichtbij meegemaakt. Heb de beslissing gnomen mijn overleden moeder donor te laten zijn omdat ik weet dat ze dat wilde.
Mijn nicht heeft een donornier van haar (levende) broer.
Ikzelf geef alleen een orgaan aan mijn kinderen of heel naaste familie.
Verder wil ik geen orgaandonor zijn want het staat me gevoelsmatig enorm tegen.
Ik hoef zelf niet te ontvangen.
donderdag 26 november 2009 om 17:28
quote:meds schreef op 26 november 2009 @ 17:25:
[...]
dus de emotie (angst) is doorslaggevender dan de ratio? Hoe zou je je voelen als iemand waar jij van houdt sterft omdat er een tekort is aan donoren? Telt die emotie ook?Dat zou ik verschrikkelijk vinden maar er blijft wel begrip voor mensen die niet willen doneren. Het is ieders eigen lijf, en ieder moet het voor zich weten. Mensen die het wel doen verdienen absoluut een pluim. Toch blijft het voor mij een moeilijke keuze.
[...]
dus de emotie (angst) is doorslaggevender dan de ratio? Hoe zou je je voelen als iemand waar jij van houdt sterft omdat er een tekort is aan donoren? Telt die emotie ook?Dat zou ik verschrikkelijk vinden maar er blijft wel begrip voor mensen die niet willen doneren. Het is ieders eigen lijf, en ieder moet het voor zich weten. Mensen die het wel doen verdienen absoluut een pluim. Toch blijft het voor mij een moeilijke keuze.
donderdag 26 november 2009 om 17:29
quote:meds schreef op 26 november 2009 @ 17:25:
[...]
dus de emotie (angst) is doorslaggevender dan de ratio? Hoe zou je je voelen als iemand waar jij van houdt sterft omdat er een tekort is aan donoren? Telt die emotie ook?Mensen sterven niet OMDAT er een tekort aan donoren is, maar omdat ze zeer ernstig ziek zijn.
[...]
dus de emotie (angst) is doorslaggevender dan de ratio? Hoe zou je je voelen als iemand waar jij van houdt sterft omdat er een tekort is aan donoren? Telt die emotie ook?Mensen sterven niet OMDAT er een tekort aan donoren is, maar omdat ze zeer ernstig ziek zijn.
donderdag 26 november 2009 om 17:30
quote:Tessaa schreef op 26 november 2009 @ 17:27:
Hij voelde toen dat, mocht hij doodgaan, hij graag 'intact' begraven wil worden. Het leek hem op dat moment vreselijk als ze organen van zijn zusje zouden gebruiken voor een ander. Zo kun je dus ook denken. (Hoop wel dat ik met deze beschrijving recht doe aan zijn woorden - zo vaak hebben we het er nu ook weer niet over...)Dat gevoel heb ik nu ook bij mijn terminale vader. Zou het verschrikkelijk vinden als ze hem zouden moeten open snijden. Hij is donor dus als het zou gebeuren zou ik dat accepteren maar gevoelsmatig vind ik het een gruwelijk idee.
Hij voelde toen dat, mocht hij doodgaan, hij graag 'intact' begraven wil worden. Het leek hem op dat moment vreselijk als ze organen van zijn zusje zouden gebruiken voor een ander. Zo kun je dus ook denken. (Hoop wel dat ik met deze beschrijving recht doe aan zijn woorden - zo vaak hebben we het er nu ook weer niet over...)Dat gevoel heb ik nu ook bij mijn terminale vader. Zou het verschrikkelijk vinden als ze hem zouden moeten open snijden. Hij is donor dus als het zou gebeuren zou ik dat accepteren maar gevoelsmatig vind ik het een gruwelijk idee.
donderdag 26 november 2009 om 17:38
quote:isabon schreef op 26 november 2009 @ 17:27:
Ikzelf geef alleen een orgaan aan mijn kinderen of heel naaste familie.
Verder wil ik geen orgaandonor zijn want het staat me gevoelsmatig enorm tegen.
.Nou lekker dan, als iedereen zo zou denken. Sorry, maar dit vind ik dus egoisme. Iemand anders vader/broer/zoon/moeder/etc kan ook gered worden door een donororgaan, maar die mogen lekker doodvallen?
Ikzelf geef alleen een orgaan aan mijn kinderen of heel naaste familie.
Verder wil ik geen orgaandonor zijn want het staat me gevoelsmatig enorm tegen.
.Nou lekker dan, als iedereen zo zou denken. Sorry, maar dit vind ik dus egoisme. Iemand anders vader/broer/zoon/moeder/etc kan ook gered worden door een donororgaan, maar die mogen lekker doodvallen?
donderdag 26 november 2009 om 17:39
quote:meds schreef op 26 november 2009 @ 17:25:
[...]
dus de emotie (angst) is doorslaggevender dan de ratio? Hoe zou je je voelen als iemand waar jij van houdt sterft omdat er een tekort is aan donoren? Telt die emotie ook?
Dit vind ik een reden dat als een tang op een varken slaat. Je geeft jezelf op als donor omdat je dat zelf wilt en/of eraan toe bent. Niet omdat je de kans niet wil lopen dat wellicht een bekende/geliefde/jezelf overlijdt door een te kort aan donoren.
De dood is nog steeds een natuurlijk iets. Het is mooi dat de levensduur van sommigen gerekt kan worden, maar geen vanzelfsprekendheid. Het kan niet zo zijn dat dit als schuldgevoel bij niet-donoren opgelegd mag/kan worden. Donorschap is een vrije keuze. Er niet voor kiezen hoef je niet te begrijpen, maar je kan wel accepteren dat niet iedereen dezelfde keuzes maakt.
[...]
dus de emotie (angst) is doorslaggevender dan de ratio? Hoe zou je je voelen als iemand waar jij van houdt sterft omdat er een tekort is aan donoren? Telt die emotie ook?
Dit vind ik een reden dat als een tang op een varken slaat. Je geeft jezelf op als donor omdat je dat zelf wilt en/of eraan toe bent. Niet omdat je de kans niet wil lopen dat wellicht een bekende/geliefde/jezelf overlijdt door een te kort aan donoren.
De dood is nog steeds een natuurlijk iets. Het is mooi dat de levensduur van sommigen gerekt kan worden, maar geen vanzelfsprekendheid. Het kan niet zo zijn dat dit als schuldgevoel bij niet-donoren opgelegd mag/kan worden. Donorschap is een vrije keuze. Er niet voor kiezen hoef je niet te begrijpen, maar je kan wel accepteren dat niet iedereen dezelfde keuzes maakt.
donderdag 26 november 2009 om 17:39
quote:Tessaa schreef op 26 november 2009 @ 17:36:
[...]
Ten eerste: sterkte! Heftig...
Ten tweede: dat snap ik helemaal. Maar het is hopelijk een troost dat het zijn eigen wens is en dat wellicht een ander mens dankzij de goedheid van je vader nog even verder kan leven
1. Dank je wel
2. Het zal niet gebeuren. Mijn zit vol met kanker door zijn hele lijf. Beetje link om zijn organen te transplanteren. Dus voor mij een kleine geruststelling bij een verschrikkelijke gebeurtenis.
[...]
Ten eerste: sterkte! Heftig...
Ten tweede: dat snap ik helemaal. Maar het is hopelijk een troost dat het zijn eigen wens is en dat wellicht een ander mens dankzij de goedheid van je vader nog even verder kan leven
1. Dank je wel
2. Het zal niet gebeuren. Mijn zit vol met kanker door zijn hele lijf. Beetje link om zijn organen te transplanteren. Dus voor mij een kleine geruststelling bij een verschrikkelijke gebeurtenis.
donderdag 26 november 2009 om 17:41
quote:hompeltjepompeltje schreef op 26 november 2009 @ 17:34:
Inderdaad prachtig als iemand gered kan worden met een donor orgaan. Maar het moet niet zo zijn dat mensen zwaar gepusht worden omdat er een tekort aan organen is. Beetje scheef vind ik dat.er wordt helemaal niemand gepusht, ik vind het ook een enorm kul argument om te zeggen: ik heb het gevoel dat ik gepusht wordt en daarom doe ik het lekker niet
Inderdaad prachtig als iemand gered kan worden met een donor orgaan. Maar het moet niet zo zijn dat mensen zwaar gepusht worden omdat er een tekort aan organen is. Beetje scheef vind ik dat.er wordt helemaal niemand gepusht, ik vind het ook een enorm kul argument om te zeggen: ik heb het gevoel dat ik gepusht wordt en daarom doe ik het lekker niet
donderdag 26 november 2009 om 17:41
donderdag 26 november 2009 om 17:42
quote:meds schreef op 26 november 2009 @ 17:41:
[...]
er wordt helemaal niemand gepusht, ik vind het ook een enorm kul argument om te zeggen: ik heb het gevoel dat ik gepusht wordt en daarom doe ik het lekker niet
En dat hoor je mij ook niet zeggen.
En nu ga ik. Mijn zieke pappie een dikke knuffel brengen. Toedels!
[...]
er wordt helemaal niemand gepusht, ik vind het ook een enorm kul argument om te zeggen: ik heb het gevoel dat ik gepusht wordt en daarom doe ik het lekker niet
En dat hoor je mij ook niet zeggen.
En nu ga ik. Mijn zieke pappie een dikke knuffel brengen. Toedels!
donderdag 26 november 2009 om 17:44
donderdag 26 november 2009 om 17:44
quote:meds schreef op 26 november 2009 @ 17:41:
[...]
er wordt helemaal niemand gepusht, ik vind het ook een enorm kul argument om te zeggen: ik heb het gevoel dat ik gepusht wordt en daarom doe ik het lekker nietDe keuze om wel of geen donor te zijn moet/is een overtuigende keuze. Wel degelijk dat het gevoel er toe doet.
[...]
er wordt helemaal niemand gepusht, ik vind het ook een enorm kul argument om te zeggen: ik heb het gevoel dat ik gepusht wordt en daarom doe ik het lekker nietDe keuze om wel of geen donor te zijn moet/is een overtuigende keuze. Wel degelijk dat het gevoel er toe doet.
donderdag 26 november 2009 om 17:45
quote:hompeltjepompeltje schreef op 26 november 2009 @ 17:34:
Inderdaad prachtig als iemand gered kan worden met een donor orgaan. Maar het moet niet zo zijn dat mensen zwaar gepusht worden omdat er een tekort aan organen is. Beetje scheef vind ik dat.Het is inderdaad scheef dat mensen uberhaupt gepusht moeten worden. Maar ik bedoel dat op een andere manier dan jij denk ik.
Inderdaad prachtig als iemand gered kan worden met een donor orgaan. Maar het moet niet zo zijn dat mensen zwaar gepusht worden omdat er een tekort aan organen is. Beetje scheef vind ik dat.Het is inderdaad scheef dat mensen uberhaupt gepusht moeten worden. Maar ik bedoel dat op een andere manier dan jij denk ik.
donderdag 26 november 2009 om 17:45
quote:Pompiedoe schreef op 26 november 2009 @ 17:39:
[...]
Dit vind ik een reden dat als een tang op een varken slaat. Je geeft jezelf op als donor omdat je dat zelf wilt en/of eraan toe bent. Niet omdat je de kans niet wil lopen dat wellicht een bekende/geliefde/jezelf overlijdt door een te kort aan donoren.
Het 1 heeft natuurlijk met het ander te maken. als je vindt dat je "nog niet toe bent" om een keuze te maken voor orgaandonatie, dan is dat je eigen keus. Maar je moet je wel realiseren dat ook jij morgen buikpijn kan krijgen en dat ook bij jou een dodelijke leverziekte kan ontstaan waardoor je alleen nog maar een kans hebt dmv een transplantatie. Wedden dat je "daar helemaal niet aan toe bent? " Jammer je hebt geen keuze. En als jij je zo'n situatie indenkt en je wilt dan ook gaan voor je leven, dan moet je ook b zeggen en een ander diezelfde kans gunnen. Vul dat formuliertje in, je hebt er na de dood geen klap meer aan. Hopelijk wordt je 90, maar zeker weten doe je dat niet
De dood is nog steeds een natuurlijk iets. Het is mooi dat de levensduur van sommigen gerekt kunnen worden, maar geen vanzelfsprekendheid. Het kan niet zo zijn dat dit als schuldgevoel bij niet-donoren opgelegd mag/kan worden. Donorschap is een vrije keuze. Er niet voor kiezen hoef je niet te begrijpen, maar je kan wel accepteren dat niet iedereen dezelfde keuzes maakt.De dood natuurlijk? Dus jij vindt het niet vanzelfsprekend dat wanneer je iemand kan redden je dit ook doet? Onvoorstelbaar, echt onvoorstelbaar.
[...]
Dit vind ik een reden dat als een tang op een varken slaat. Je geeft jezelf op als donor omdat je dat zelf wilt en/of eraan toe bent. Niet omdat je de kans niet wil lopen dat wellicht een bekende/geliefde/jezelf overlijdt door een te kort aan donoren.
Het 1 heeft natuurlijk met het ander te maken. als je vindt dat je "nog niet toe bent" om een keuze te maken voor orgaandonatie, dan is dat je eigen keus. Maar je moet je wel realiseren dat ook jij morgen buikpijn kan krijgen en dat ook bij jou een dodelijke leverziekte kan ontstaan waardoor je alleen nog maar een kans hebt dmv een transplantatie. Wedden dat je "daar helemaal niet aan toe bent? " Jammer je hebt geen keuze. En als jij je zo'n situatie indenkt en je wilt dan ook gaan voor je leven, dan moet je ook b zeggen en een ander diezelfde kans gunnen. Vul dat formuliertje in, je hebt er na de dood geen klap meer aan. Hopelijk wordt je 90, maar zeker weten doe je dat niet
De dood is nog steeds een natuurlijk iets. Het is mooi dat de levensduur van sommigen gerekt kunnen worden, maar geen vanzelfsprekendheid. Het kan niet zo zijn dat dit als schuldgevoel bij niet-donoren opgelegd mag/kan worden. Donorschap is een vrije keuze. Er niet voor kiezen hoef je niet te begrijpen, maar je kan wel accepteren dat niet iedereen dezelfde keuzes maakt.De dood natuurlijk? Dus jij vindt het niet vanzelfsprekend dat wanneer je iemand kan redden je dit ook doet? Onvoorstelbaar, echt onvoorstelbaar.
