Gezondheid alle pijlers

orgaan donor, ja of nee??

26-11-2009 14:50 220 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik zie nu overal reclames over orgaandonatie, en vroeg me af wie er orgaandonor is, en wie niet.... ??

en waarom heb je voor deze keuze gekozen???



en zou je een orgaan afstaan (bijvoorbeeld stuk van je lever, of nier) aan iemand die dat op dat moment nodig heeft (familie, vrienden, kennissen, onbekenden) en zo ja/nee, waarom?
Alle reacties Link kopieren
Ja!



ze mogen alles hebben, als ik dood ben heb ik er niks meer aan!



zelfs huid (ze halen nl alleen weg wat niet zichtbaar is!)





"grappig" dat sommige onderscheid maken in wat wel en wat niet. zoals bijv livetti. je hebt toch niks meer aan je botten, netvlies en huid?



ik ben juist altijd benieuwd waarom mensen er geen goed gevoel bij hebben.

Als je een ander persoon er dolgelukkig mee maakt dan heb je er toch juist een goed gevoel bij?

waarom is bijv hart, lever of longen anders dan bot of huid?
Alle reacties Link kopieren
Hartstikke ja! Toen ik 18 werd ben ik meteen donor geworden. Een goede vriend van mij zou op zijn 12e zijn overleden als hij geen donororgaan had gehad. Als je dood bent heb je er toch niks meer aan, cliché maar waar. Ik zou ook wel willen dat iedereen automatisch donor zou zijn. Volgens mij is het nu vaak luiheid van mensen dat ze niet zo'n formulier invullen. Je zou maar zelf een orgaan nodig hebben en het niet krijgen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Bokser schreef op 26 november 2009 @ 16:41:

. Je zou maar zelf een orgaan nodig hebben en het niet krijgen.



idd!

wat ik me ook wel eens afvraag: de mensen die nu volmondig nee zeggen..en dus ook zeggen geen donor orgaan te willen ontvangen...of die nog zo volmondig nee dankje zeggen als ze 'ervoor' staan. dan is het dus kiezen uit bijv doodgaan of een donor orgaan.
Ik heb een codicil ingevuld en draag het pasje altijd bij me (zit in mijn portemonnee). Als ik dood ben mogen ze alles van mij hebben, ik heb er zelf immers niets meer aan.
Alle reacties Link kopieren
quote:Sanmi schreef op 26 november 2009 @ 16:18:

[...]





En dit is dus de reden dat ik donor ben.en hiervan springen de tranen mij in de ogen!
Alle reacties Link kopieren
buiten dat ik de mensen niet veroordeel die geen donor willen zijn vind ik het echt super, hartverwarmend geweldig dat de meesten van jullie donor zijn!! Dat doet me zooooo goed, super!!

Ik kan jullie niet uitleggen wat het verschil voor mij is van vóór en na de transplantatie....geweldig !
Alle reacties Link kopieren
Natuurlijk ben ik donor, het is voor mij net zo vanzelfsprekend als de boodschappen halen in de supermarkt.

Als ik dood ben dan is dat heel verdrietig voor mijn familie en vrienden maar zij zullen het fijn vinden dat door mijn organen minstens 12 mensen van de dood gered worden, danwel een aanzienlijke verbetering van kwaliteit van leven zullen ervaren.

Ik heb er zelf niks meer aan, het is zonde om het goede goed maar zo aan de wormen te voeren of in de fik te steken.



Als iemand waar ik van hou een orgaan nodig heeft en ik kan zonder al teveel risico's bij leven een nier afstaan, zou ik dat zeker overwegen. Bij naaste familie, zou ik daar niet eens over twijfelen
Alle reacties Link kopieren
quote:jolief schreef op 26 november 2009 @ 15:09:

een levertransplantie? maar die kan jij toch niet weggeven zo lang je nog leeft??



Je kan je linkerkwab doneren bij leven, dat is wel een hele heftige operatie. Dus niet iets wat je zomaar doet. Ik heb het wel eens gezien bij vader - kind. Ik zou het zelf wel doen voor mijn kind, maar de donor kan overlijden tijdens de procedure



ik durf hem niet in te vullen het formulier, puur bijgeloof.

ik denk dat ik dan de goden verzoek.

wel weet mijn familie dat ik mijn organen wil afstaan, mocht ik komen te overlijden.Dat is niet genoeg. Ik denk dat het de goden verzoeken is als je niks invult. Hoezo naastenliefde zullen die goden denken (tenminste ligt eraan in welke goden je gelooft)
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook donor. Eigenlijk om veel dezelfde redenen die hier al genoemd zijn. Ik heb ze toch niet meer nodig, ik kan er een ander mee helpen en zelf zou ik het ook willen als ikzelf of bijvoorbeeld mijn kind of vader of moeder ofzo iets nodig had.



Toch heb ik wel als uitzondering ogen en huid. Dat vind ik gewoon geen fijn idee. De binnenkant mogen ze hebben, maar de buitenkant moet heel blijven. Met huid en ogen kun je volgens mij ook geen levens redden. En daar doe ik het in de eerste plaats toch wel voor.
Alle reacties Link kopieren
Ik was geen donor, toen wel, toen weer niet. Ik blijf hangen tussen gevoel en verstand. Rationeel gezien zou ik zeggen 'ja waarom niet?' maar als ik dan denk aan mijn overlijden, het feit dat ze me na mijn dood openmaken en dingen uit me snijden, nee... dat blijft me tegen staan. Mijn vader heeft altijd als donor geregistreerd gestaan en ik vond het verschrikkelijk. Het gevoel, mijn vader is van mij, daar blijf je af. Ik ben wat dat betreft ook blij dat hij door de kanker die hij heeft straks bij zijn overlijden niet in aanmerking zal komen om te doneren. Moet er niet aan denken dat ze nog aan hem komen na zijn overlijden.
Alle reacties Link kopieren
quote:schuddebuikje schreef op 26 november 2009 @ 15:39:

jee Moods, daar sta ik wel van te kijken eigenlijk...



Dat snap ik,

Het is ook lastig om de juiste woorden te vinden om het ' waarom' uit te leggen.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben al donor sinds mijn twaalfde. Levend doneren ligt inderdaad aan de situatie. Ik geef wel bloed (nu tijdelijk niet, mag pas weer een half jaar na de bevalling), want dat maak ik toch steeds weer nieuw.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben donor en mijn man ook. Heb nog wel ergens een codicil liggen, maar zal het voor de zekerheid nog eens verversen.



En het spijt me heel erg, maar ik kan er dus niet bij dat mensen geen donor zijn omdat "ze het een eng idee vinden dat er in hen gesneden wordt". Of andere redenen. Alleen voor een medische reden kan ik respect opbrengen.
Alle reacties Link kopieren
quote:hompeltjepompeltje schreef op 26 november 2009 @ 17:02:

Ik was geen donor, toen wel, toen weer niet. Ik blijf hangen tussen gevoel en verstand. Rationeel gezien zou ik zeggen 'ja waarom niet?' maar als ik dan denk aan mijn overlijden, het feit dat ze me na mijn dood openmaken en dingen uit me snijden, nee... dat blijft me tegen staan. Mijn vader heeft altijd als donor geregistreerd gestaan en ik vond het verschrikkelijk. Het gevoel, mijn vader is van mij, daar blijf je af. Ik ben wat dat betreft ook blij dat hij door de kanker die hij heeft straks bij zijn overlijden niet in aanmerking zal komen om te doneren. Moet er niet aan denken dat ze nog aan hem komen na zijn overlijden.Dit begrijp ik niet. Als je dood bent dan voel je niks van de organen die ze eruit halen. Je zegt dat het schrikbeeld van je vader je weerhoudt, maar even later lees ik dat je vader gewoon nog leeft en toch niet mag doneren. Jouw nee is dus gebaseerd op angst en denkbeelden die niet realistisch zijn
Alle reacties Link kopieren
quote:nessemeisje schreef op 26 november 2009 @ 17:13:





En het spijt me heel erg, maar ik kan er dus niet bij dat mensen geen donor zijn omdat "ze het een eng idee vinden dat er in hen gesneden wordt". Of andere redenen.



idd vandaar ook mijn 2 vragen... waarop ik tot nu toe geen ander antw op heb gelezen dan: ja ik voel me er niet prettig bij...



ik ben juist altijd benieuwd waarom mensen er geen goed gevoel bij hebben.

Als je een ander persoon er dolgelukkig mee maakt dan heb je er toch juist een goed gevoel bij?

waarom is bijv hart, lever of longen anders dan bot of huid?



wat ik me ook wel eens afvraag: de mensen die nu volmondig nee zeggen..en dus ook zeggen geen donor orgaan te willen ontvangen...of die nog zo volmondig nee dankje zeggen als ze 'ervoor' staan. dan is het dus kiezen uit bijv doodgaan of een donor orgaan.
Ik droeg vanaf de basisschool al een donorcodicil bij me, later toen het registreren officieel werd heb ik dat gedaan. Ik zou ook een orgaan van een ander (overledene) accepteren, indien dit nodig zou zijn. Dan moet ik ook bereid zijn om te doneren vind ik.
Alle reacties Link kopieren
idd wolletje goede vragen. Maar de nee zeggers bevinden zich natuurlijk in een luxe positie. Zij kunnen nee zeggen omdat het niet in hun huis afspeelt.Het is voor hen geen kwestie van leven of dood. In de omgeving van mensen die een donororgaan nodig hebben is vrijwel iedereen donor, die zijn toch veel bewuster bezig met de keuze
Alle reacties Link kopieren
Idd Wolletje, verder dan : ik voel me er niet prettig bij, komt men niet.

Ik voel me ook wel eens ergens niet prettig bij. Zou me ook niet prettig voelen om nu de gracht in te springen om er een verdrinkend kind uit te halen. Maar ik zou het wel doen. Je redt namelijk wel een mensenleven.
Alle reacties Link kopieren
tis nooit prettig om na te denken over je eigen sterfelijkheid. Toch gaan we allemaal dood. Vroeg of laat
Alle reacties Link kopieren
mond op mond beademing als iemand gekotst heeft is ook niet fijn, toch doe je het
Alle reacties Link kopieren
Meds, ik ben een absolute JA, en dan ook alles wat ze kunnen gebruiken mogen ze hebben.

en ik ken in mn omgeving niemand die een orgaan nodig heeft. maar het idee dat ik er een ander blij mee maak is voor mij genoeg om volmondig ja te zeggen
Alle reacties Link kopieren
ik word altijd blij van jouw soort mensen wolletje
Alle reacties Link kopieren
quote:meds schreef op 26 november 2009 @ 17:15:

Dit begrijp ik niet. Als je dood bent dan voel je niks van de organen die ze eruit halen. Je zegt dat het schrikbeeld van je vader je weerhoudt, maar even later lees ik dat je vader gewoon nog leeft en toch niet mag doneren. Jouw nee is dus gebaseerd op angst en denkbeelden die niet realistisch zijnKlopt, daarom schreef ik ook dat als ik er rationeel over denk ik het wel wil. (daarom ook een poosje wel als donor geregistreerd geweest) maar heb het toch weer veranderd.
Alle reacties Link kopieren
@ nessemeisje en meds: 100% waar! zulke dingen doe je gewoon... tenminste ik (en gelukkig velen met mij) wel
Alle reacties Link kopieren
quote:hompeltjepompeltje schreef op 26 november 2009 @ 17:23:

[...]





Klopt, daarom schreef ik ook dat als ik er rationeel over denk ik het wel wil. (daarom ook een poosje wel als donor geregistreerd geweest) maar heb het toch weer veranderd.dus de emotie (angst) is doorslaggevender dan de ratio? Hoe zou je je voelen als iemand waar jij van houdt sterft omdat er een tekort is aan donoren? Telt die emotie ook?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven