Gezondheid
alle pijlers
Paniekaanval tijdens colposcopie
woensdag 20 november 2013 om 16:15
Hallo ladies,
Vanmiddag had ik een afspraak voor een colposcopie staan bij de gyneacoloog. Ik was van pap3a naar pap2 gegaan, dus na mijn laatste uitstrijkje was er wel verbetering opgetreden, maar nog net niet goed genoeg. Ik had me op voorhand laten informeren over de behandeling en geprobeerd om me geestelijk er op voor te bereiden.
Afijn, ik lig daar met mijn benen in de beugels met de speculum erin, ik denk so far so good, voel niets, azijnzuur wordt aangebracht, dat voel ik ook niet, maar dan ik merk aan mezelf dat ik begon te trillen als een rietje, ik hoor haar zeggen mag ik het instrument voor het nemen van het biopt. Er komt me toch een apparaat voorbij en ik flip hem in een keer compleet de pan uit. (In mijn jeugd heb ik ooit wat prikken in mijn baarmoeder gehad en mijn god wat deed dat zeer). In een keer werd ik overheerst door angst en de gedachte dit wil ik niet. Ze hebben me met zijn 3-en geprobeerd te kalmeren, maar ik was niet meer voor rede vatbaar, ik wilde weg en zo snel mogelijk ook. Conclusie: onverrichter zake weer naar huis.
Een nieuwe afspraak is nog wel ingepland, maar als ik daar nu aan denk draait mijn maag weer om. Ook omdat ik me kapot schaam voor mijn gedrag.
En nu thuis blijven de waterlanders maar komen, tranen om de angst, tranen van paniek, tranen van de schaamte. Zojuist nog een hyperventilatieaanval gekregen. Mijn vriend probeerde me te troosten, maar ik kan niet onder woorden brengen waarom ik bevangen werd door angst, ik weet t ook echt niet. Ik dacht dat doe ik even.
Heeft iemand handige tips om dit de volgende keer niet meer te laten gebeuren, want niet meer gaan is geen optie en hopen dat t verdwijnt is geen optie.
Vanmiddag had ik een afspraak voor een colposcopie staan bij de gyneacoloog. Ik was van pap3a naar pap2 gegaan, dus na mijn laatste uitstrijkje was er wel verbetering opgetreden, maar nog net niet goed genoeg. Ik had me op voorhand laten informeren over de behandeling en geprobeerd om me geestelijk er op voor te bereiden.
Afijn, ik lig daar met mijn benen in de beugels met de speculum erin, ik denk so far so good, voel niets, azijnzuur wordt aangebracht, dat voel ik ook niet, maar dan ik merk aan mezelf dat ik begon te trillen als een rietje, ik hoor haar zeggen mag ik het instrument voor het nemen van het biopt. Er komt me toch een apparaat voorbij en ik flip hem in een keer compleet de pan uit. (In mijn jeugd heb ik ooit wat prikken in mijn baarmoeder gehad en mijn god wat deed dat zeer). In een keer werd ik overheerst door angst en de gedachte dit wil ik niet. Ze hebben me met zijn 3-en geprobeerd te kalmeren, maar ik was niet meer voor rede vatbaar, ik wilde weg en zo snel mogelijk ook. Conclusie: onverrichter zake weer naar huis.
Een nieuwe afspraak is nog wel ingepland, maar als ik daar nu aan denk draait mijn maag weer om. Ook omdat ik me kapot schaam voor mijn gedrag.
En nu thuis blijven de waterlanders maar komen, tranen om de angst, tranen van paniek, tranen van de schaamte. Zojuist nog een hyperventilatieaanval gekregen. Mijn vriend probeerde me te troosten, maar ik kan niet onder woorden brengen waarom ik bevangen werd door angst, ik weet t ook echt niet. Ik dacht dat doe ik even.
Heeft iemand handige tips om dit de volgende keer niet meer te laten gebeuren, want niet meer gaan is geen optie en hopen dat t verdwijnt is geen optie.
woensdag 20 november 2013 om 17:26
quote:Exces schreef op 20 november 2013 @ 17:10:
Mijn gyneacoloog vertelt altijd precies wat hij doet. Ik ga je nu aanraken, ik ga het speculum pakken, ik ga het inbrengen, ik ga nu dit pakken, dat inbrengen, nu gebeurt er zus en nu ga ik dat doen. Ik weet dus precies wat er komt.
Dat zou voor jou al heel veel schelen. .
Het was ook een beetje rommelig, je mag op de monitor meekijken. Je ziet dan wat ze doet en of er iets oplicht of niet, maar de monitor werkte niet dus de assistente probeerde dat op te lossen op aanwijzingen van de gyneacoloog en ik lette daarop, de gyneacoloog ging ondertussen door met de behandeling, maar vertelde verder niets. En toen zag ik dat monster van een apparaat
Later zei ze wel van het ziet er enger uit dan dat het is omdat ze de diepte in moeten. Maar ja toen was t kwaad al geschied.
Mijn gyneacoloog vertelt altijd precies wat hij doet. Ik ga je nu aanraken, ik ga het speculum pakken, ik ga het inbrengen, ik ga nu dit pakken, dat inbrengen, nu gebeurt er zus en nu ga ik dat doen. Ik weet dus precies wat er komt.
Dat zou voor jou al heel veel schelen. .
Het was ook een beetje rommelig, je mag op de monitor meekijken. Je ziet dan wat ze doet en of er iets oplicht of niet, maar de monitor werkte niet dus de assistente probeerde dat op te lossen op aanwijzingen van de gyneacoloog en ik lette daarop, de gyneacoloog ging ondertussen door met de behandeling, maar vertelde verder niets. En toen zag ik dat monster van een apparaat
Later zei ze wel van het ziet er enger uit dan dat het is omdat ze de diepte in moeten. Maar ja toen was t kwaad al geschied.
woensdag 20 november 2013 om 17:57
quote:boerderijgeit028 schreef op 20 november 2013 @ 16:50:
@Borderwalk, ik ben ook van plan om mijn vriend de volgende x mee te nemen, maar toen ik haar belde over de doorverwijzing was ze ook onverwurmbaar. Ze moest en zou mee gaan. Geen speld tussen te krijgen. En ze bedoelt het lief want ze wil me steunen, maar ik denk op voorhand van ik hoop dat t geen pijn doet anders zit mijn moeder op de grond en nou was die gedachte ook niet bevordrelijk voor de situatie. Ach sorry hoor, maar ik zie dit voor me. Wat een verhaal, ik kan het me zooo voorstellen. Is deze ingreep echt nodig nu je pap al wat beter is? Kan het niet anders worden bekeken?
@Borderwalk, ik ben ook van plan om mijn vriend de volgende x mee te nemen, maar toen ik haar belde over de doorverwijzing was ze ook onverwurmbaar. Ze moest en zou mee gaan. Geen speld tussen te krijgen. En ze bedoelt het lief want ze wil me steunen, maar ik denk op voorhand van ik hoop dat t geen pijn doet anders zit mijn moeder op de grond en nou was die gedachte ook niet bevordrelijk voor de situatie. Ach sorry hoor, maar ik zie dit voor me. Wat een verhaal, ik kan het me zooo voorstellen. Is deze ingreep echt nodig nu je pap al wat beter is? Kan het niet anders worden bekeken?
woensdag 20 november 2013 om 18:55
quote:madamemicmac schreef op 20 november 2013 @ 17:57:
[...]
Ach sorry hoor, maar ik zie dit voor me. Wat een verhaal, ik kan het me zooo voorstellen. Is deze ingreep echt nodig nu je pap al wat beter is? Kan het niet anders worden bekeken?
Ze moeten weefsel afnemen om te controleren in welk stadium die afwijking verkeert. Ze zei wel van omdat er al verbetering is aangetoond dat er waarschijnlijk geen verdere behandeling nodig is, maar ze kon dat natuurlijk niet met zekerheid zeggen. Bij een uitstrijkje kijken ze alleen of er iets afwijkends zit of niet.
Anders zou ik om de 3 maanden een uitstrijkje moeten laten maken.
[...]
Ach sorry hoor, maar ik zie dit voor me. Wat een verhaal, ik kan het me zooo voorstellen. Is deze ingreep echt nodig nu je pap al wat beter is? Kan het niet anders worden bekeken?
Ze moeten weefsel afnemen om te controleren in welk stadium die afwijking verkeert. Ze zei wel van omdat er al verbetering is aangetoond dat er waarschijnlijk geen verdere behandeling nodig is, maar ze kon dat natuurlijk niet met zekerheid zeggen. Bij een uitstrijkje kijken ze alleen of er iets afwijkends zit of niet.
Anders zou ik om de 3 maanden een uitstrijkje moeten laten maken.
woensdag 20 november 2013 om 19:09
quote:boerderijgeit028 schreef op 20 november 2013 @ 16:37:
Ik schaam me eigenlijk nog t meest dat ik de gyneacoloog een grote mond heb gegeven. Ze wilde me natuurlijk alleen maar helpen door me te kalmeren. Ik heb uiteraard mijn excuus daarvoor aangeboden, en over een paar weken moet ik haar weer onder ogen komen. Ik voel me zo stom joh. Sta ik dan met mijn 30 jaar.
Bij de tandarts heb ik ook last van paniekaanvallen ja. Ik denk dat het komt omdat ik op dat moment geen controle heb over wat er gebeurt omdat ik het niet kan zien.
Is niet raar hoor, en komt vast veel vaker voor. Een paniekaanval.
Ik wilde bv. uit de MRI scanner, en wel NU METEEEN !!!!!
Ik moest mezelf echt ernstig tot de orde roepen, want in die scanner gebeurt dus niks engs. Het was gewoon angst voor controleverlies. En ik ben wel wat ouder dan jij.
Verloskundigen kunnen er trouwens ook van meepraten. Die worden ook regelmatig door de bevallende vrouw voor rotte vis uitgemaakt in the heat of the moment .
Ik schaam me eigenlijk nog t meest dat ik de gyneacoloog een grote mond heb gegeven. Ze wilde me natuurlijk alleen maar helpen door me te kalmeren. Ik heb uiteraard mijn excuus daarvoor aangeboden, en over een paar weken moet ik haar weer onder ogen komen. Ik voel me zo stom joh. Sta ik dan met mijn 30 jaar.
Bij de tandarts heb ik ook last van paniekaanvallen ja. Ik denk dat het komt omdat ik op dat moment geen controle heb over wat er gebeurt omdat ik het niet kan zien.
Is niet raar hoor, en komt vast veel vaker voor. Een paniekaanval.
Ik wilde bv. uit de MRI scanner, en wel NU METEEEN !!!!!
Ik moest mezelf echt ernstig tot de orde roepen, want in die scanner gebeurt dus niks engs. Het was gewoon angst voor controleverlies. En ik ben wel wat ouder dan jij.
Verloskundigen kunnen er trouwens ook van meepraten. Die worden ook regelmatig door de bevallende vrouw voor rotte vis uitgemaakt in the heat of the moment .
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
woensdag 20 november 2013 om 19:30
quote:merano schreef op 20 november 2013 @ 19:09:
[...]
Is niet raar hoor, en komt vast veel vaker voor. Een paniekaanval.
Ik wilde bv. uit de MRI scanner, en wel NU METEEEN !!!!!
Ik moest mezelf echt ernstig tot de orde roepen, want in die scanner gebeurt dus niks engs. Het was gewoon angst voor controleverlies. En ik ben wel wat ouder dan jij.
Verloskundigen kunnen er trouwens ook van meepraten. Die worden ook regelmatig door de bevallende vrouw voor rotte vis uitgemaakt in the heat of the moment .
Ik was rustig zo net, maar ik zit er net weer aan te denken en dat ik terug moet en ik barst gelijk weer in tranen uit. Ik wil niet terug.
het ging ook allemaal zo snel, ik had vragen en dat werd alleen beantwoord met ja en nee, ik werd ook niet op mijn gemak gesteld en t was echt tijdsgebonden bedenk ik me nu. Mijn gevoel zegt nu ik wil een andere gyneacoloog. Heel terughoudend, timide vrouwtje, ik heb iemand nodig die wat zelfverzekerder overkomt en me op mijn gemak stelt. Iemand die bij wijze van zegt zo mevrouwtje je hoeft je geen zorgen te maken, we gaan dit en dit doen en daar komt dat hapje hoor. Zo kijk is het is al gebeurd.
[...]
Is niet raar hoor, en komt vast veel vaker voor. Een paniekaanval.
Ik wilde bv. uit de MRI scanner, en wel NU METEEEN !!!!!
Ik moest mezelf echt ernstig tot de orde roepen, want in die scanner gebeurt dus niks engs. Het was gewoon angst voor controleverlies. En ik ben wel wat ouder dan jij.
Verloskundigen kunnen er trouwens ook van meepraten. Die worden ook regelmatig door de bevallende vrouw voor rotte vis uitgemaakt in the heat of the moment .
Ik was rustig zo net, maar ik zit er net weer aan te denken en dat ik terug moet en ik barst gelijk weer in tranen uit. Ik wil niet terug.
het ging ook allemaal zo snel, ik had vragen en dat werd alleen beantwoord met ja en nee, ik werd ook niet op mijn gemak gesteld en t was echt tijdsgebonden bedenk ik me nu. Mijn gevoel zegt nu ik wil een andere gyneacoloog. Heel terughoudend, timide vrouwtje, ik heb iemand nodig die wat zelfverzekerder overkomt en me op mijn gemak stelt. Iemand die bij wijze van zegt zo mevrouwtje je hoeft je geen zorgen te maken, we gaan dit en dit doen en daar komt dat hapje hoor. Zo kijk is het is al gebeurd.
woensdag 20 november 2013 om 19:39
Als je zo angstig bent, dan toch van te voren bij het maken van de afspraak al vragen om een roesje, of zo. Dat ze er normaal niet aan doen zegt niet dat ze voor jou geen uitzondering kunnen maken.
En neem zelf iig een paar valdispertjes in. Dat is onschuldig en daar word je ook rustiger van.
En neem zelf iig een paar valdispertjes in. Dat is onschuldig en daar word je ook rustiger van.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
donderdag 21 november 2013 om 08:10
quote:boerderijgeit028 schreef op 20 november 2013 @ 19:30:
[...]
Ik was rustig zo net, maar ik zit er net weer aan te denken en dat ik terug moet en ik barst gelijk weer in tranen uit. Ik wil niet terug.
het ging ook allemaal zo snel, ik had vragen en dat werd alleen beantwoord met ja en nee, ik werd ook niet op mijn gemak gesteld en t was echt tijdsgebonden bedenk ik me nu. Mijn gevoel zegt nu ik wil een andere gyneacoloog. Heel terughoudend, timide vrouwtje, ik heb iemand nodig die wat zelfverzekerder overkomt en me op mijn gemak stelt. Iemand die bij wijze van zegt zo mevrouwtje je hoeft je geen zorgen te maken, we gaan dit en dit doen en daar komt dat hapje hoor. Zo kijk is het is al gebeurd.
Dan doe je dat toch!!
Je mag echt zelf kiezen hoor. Je moet er dan alleen niet mee wachten, dus vandaag of morgen bellen, aan de telefoonmiep de situatie uitleggen, vertellen dat je een gyn wilt die wat steviger in zijn of haar schoenen staat en een nieuwe afspraak maken.
Kan dat niet? Dan de hele boel cancelen en naar een ander ziekenhuis gaan.
Mag allemaal hoor.
En ik vind een arts die niet in normale-mensen-taal kan praten geen goede arts. En juist de afdeling gyneacologie is zo intiem, daar zouden ze beter moeten weten. En kunnen.
Succes.
[...]
Ik was rustig zo net, maar ik zit er net weer aan te denken en dat ik terug moet en ik barst gelijk weer in tranen uit. Ik wil niet terug.
het ging ook allemaal zo snel, ik had vragen en dat werd alleen beantwoord met ja en nee, ik werd ook niet op mijn gemak gesteld en t was echt tijdsgebonden bedenk ik me nu. Mijn gevoel zegt nu ik wil een andere gyneacoloog. Heel terughoudend, timide vrouwtje, ik heb iemand nodig die wat zelfverzekerder overkomt en me op mijn gemak stelt. Iemand die bij wijze van zegt zo mevrouwtje je hoeft je geen zorgen te maken, we gaan dit en dit doen en daar komt dat hapje hoor. Zo kijk is het is al gebeurd.
Dan doe je dat toch!!
Je mag echt zelf kiezen hoor. Je moet er dan alleen niet mee wachten, dus vandaag of morgen bellen, aan de telefoonmiep de situatie uitleggen, vertellen dat je een gyn wilt die wat steviger in zijn of haar schoenen staat en een nieuwe afspraak maken.
Kan dat niet? Dan de hele boel cancelen en naar een ander ziekenhuis gaan.
Mag allemaal hoor.
En ik vind een arts die niet in normale-mensen-taal kan praten geen goede arts. En juist de afdeling gyneacologie is zo intiem, daar zouden ze beter moeten weten. En kunnen.
Succes.
donderdag 21 november 2013 om 09:31
Nou ben er nu nog ondersteboven van. Vannacht mega slecht geslapen. Ik heb vanmorgen de huisarts gebeld en ik krijg voor nu ook een kalmeringsmiddel voorgeschreven, kan ik straks ophalen bij de apotheek. Ik heb ook aangegeven dat ik liever een andere gyneacoloog wil, en dat was gelukkig geen probleem, ik zou straks terug gebeld worden over het vervolg. Maar man wat voel ik me nu ellendig zeg.
