Gezondheid
alle pijlers
Paniekaanval tijdens colposcopie
woensdag 20 november 2013 om 16:15
Hallo ladies,
Vanmiddag had ik een afspraak voor een colposcopie staan bij de gyneacoloog. Ik was van pap3a naar pap2 gegaan, dus na mijn laatste uitstrijkje was er wel verbetering opgetreden, maar nog net niet goed genoeg. Ik had me op voorhand laten informeren over de behandeling en geprobeerd om me geestelijk er op voor te bereiden.
Afijn, ik lig daar met mijn benen in de beugels met de speculum erin, ik denk so far so good, voel niets, azijnzuur wordt aangebracht, dat voel ik ook niet, maar dan ik merk aan mezelf dat ik begon te trillen als een rietje, ik hoor haar zeggen mag ik het instrument voor het nemen van het biopt. Er komt me toch een apparaat voorbij en ik flip hem in een keer compleet de pan uit. (In mijn jeugd heb ik ooit wat prikken in mijn baarmoeder gehad en mijn god wat deed dat zeer). In een keer werd ik overheerst door angst en de gedachte dit wil ik niet. Ze hebben me met zijn 3-en geprobeerd te kalmeren, maar ik was niet meer voor rede vatbaar, ik wilde weg en zo snel mogelijk ook. Conclusie: onverrichter zake weer naar huis.
Een nieuwe afspraak is nog wel ingepland, maar als ik daar nu aan denk draait mijn maag weer om. Ook omdat ik me kapot schaam voor mijn gedrag.
En nu thuis blijven de waterlanders maar komen, tranen om de angst, tranen van paniek, tranen van de schaamte. Zojuist nog een hyperventilatieaanval gekregen. Mijn vriend probeerde me te troosten, maar ik kan niet onder woorden brengen waarom ik bevangen werd door angst, ik weet t ook echt niet. Ik dacht dat doe ik even.
Heeft iemand handige tips om dit de volgende keer niet meer te laten gebeuren, want niet meer gaan is geen optie en hopen dat t verdwijnt is geen optie.
Vanmiddag had ik een afspraak voor een colposcopie staan bij de gyneacoloog. Ik was van pap3a naar pap2 gegaan, dus na mijn laatste uitstrijkje was er wel verbetering opgetreden, maar nog net niet goed genoeg. Ik had me op voorhand laten informeren over de behandeling en geprobeerd om me geestelijk er op voor te bereiden.
Afijn, ik lig daar met mijn benen in de beugels met de speculum erin, ik denk so far so good, voel niets, azijnzuur wordt aangebracht, dat voel ik ook niet, maar dan ik merk aan mezelf dat ik begon te trillen als een rietje, ik hoor haar zeggen mag ik het instrument voor het nemen van het biopt. Er komt me toch een apparaat voorbij en ik flip hem in een keer compleet de pan uit. (In mijn jeugd heb ik ooit wat prikken in mijn baarmoeder gehad en mijn god wat deed dat zeer). In een keer werd ik overheerst door angst en de gedachte dit wil ik niet. Ze hebben me met zijn 3-en geprobeerd te kalmeren, maar ik was niet meer voor rede vatbaar, ik wilde weg en zo snel mogelijk ook. Conclusie: onverrichter zake weer naar huis.
Een nieuwe afspraak is nog wel ingepland, maar als ik daar nu aan denk draait mijn maag weer om. Ook omdat ik me kapot schaam voor mijn gedrag.
En nu thuis blijven de waterlanders maar komen, tranen om de angst, tranen van paniek, tranen van de schaamte. Zojuist nog een hyperventilatieaanval gekregen. Mijn vriend probeerde me te troosten, maar ik kan niet onder woorden brengen waarom ik bevangen werd door angst, ik weet t ook echt niet. Ik dacht dat doe ik even.
Heeft iemand handige tips om dit de volgende keer niet meer te laten gebeuren, want niet meer gaan is geen optie en hopen dat t verdwijnt is geen optie.
woensdag 20 november 2013 om 16:19
Misschien ben je erg bang dat het heel veel pijn doet oid maar je had eigenlijk het"ergste" achter de rug. Het biopt nemen voel je niet, gebeurd vaak in een kuchje die je dan geeft. Volgende keer anders vragen of je vriend of iemand anders mee naar binnen mag? En op voorhand aangeven dat je angst hebt? Dan kunnen ze er rekening mee houden. Je hoeft je echt niet te schamen het is toch gewoon ook spannend en soms heb je dan je gevoel niet helemaal in de hand.
woensdag 20 november 2013 om 16:22
Oh wat naar zeg!
Zelf heb ik niet zoiets meegemaakt, maar een kennis was tijdens een mri scan in paniek geraakt en kreeg de keer erna een roesje, dan maak je het allemaal niet zo mee. Als je dat heftig vindt zou je ook een ander kalmeringsmiddel kunnen vragen aan je arts. Voor mijn paniekaanvallen gebruik ik weleens oxazepam bijvoorbeeld. En zeker niet alleen gaan! Neem volgende keer je vriend mee.
Zelf heb ik niet zoiets meegemaakt, maar een kennis was tijdens een mri scan in paniek geraakt en kreeg de keer erna een roesje, dan maak je het allemaal niet zo mee. Als je dat heftig vindt zou je ook een ander kalmeringsmiddel kunnen vragen aan je arts. Voor mijn paniekaanvallen gebruik ik weleens oxazepam bijvoorbeeld. En zeker niet alleen gaan! Neem volgende keer je vriend mee.
woensdag 20 november 2013 om 16:28
Dank voor jullie reactie. Mijn moeder was met me mee, ze stond erop om mee te gaan nadat ik doorverwezen werd, alleen mijn moeder ligt bij het minste of geringste op de grond als een van haar kinderen (ongeacht hoe oud we zijn) pijn gedaan wordt. Ze valt dan flauw. Dus hoe goed haar intenties ook zijn, het is wel iets waar ik rekening mee hield.
Een roesje doen ze niet aan omdat het daarvoor tekort is. En de gyneacoloog vertelde ook dat het in principe niet echt pijnlijk is, maar ik denk dat ik het associeer met de pijn van die prikken in t verleden en dat ik daarom in paniek schoot.
Een roesje doen ze niet aan omdat het daarvoor tekort is. En de gyneacoloog vertelde ook dat het in principe niet echt pijnlijk is, maar ik denk dat ik het associeer met de pijn van die prikken in t verleden en dat ik daarom in paniek schoot.
woensdag 20 november 2013 om 16:30
Je bent heel erg geschrokken, dus laat de tranen maar lopen. Je hoeft je echt niet te schamen en al helemaal niet voor die mensen in het ziekenhuis. Die zijn echt wel wat gewend hoor, want je bent echt niet de enige die paniek tijdens een onderzoek had.
Heb je trouwens vaker last van paniekaanvallen?
Heb je trouwens vaker last van paniekaanvallen?
woensdag 20 november 2013 om 16:34
Wat rot zeg
Waarschijnlijk werd je nu overvallen door je plotselinge paniek omdat je dit niet verwachtte. De volgende keer ben je daarop voorbereid en kun je je gerichter ontspannen.
Een roesje is misschien te, maar oxazepam of iets zou ik voor een keer wel nemen. En inderdaad iemand mee die je ook echt kan ondersteunen.
En nu niet meer zo boos op je zelf zijn! Kan gebeuren, volgende keer lukt het vast wel!
Waarschijnlijk werd je nu overvallen door je plotselinge paniek omdat je dit niet verwachtte. De volgende keer ben je daarop voorbereid en kun je je gerichter ontspannen.
Een roesje is misschien te, maar oxazepam of iets zou ik voor een keer wel nemen. En inderdaad iemand mee die je ook echt kan ondersteunen.
En nu niet meer zo boos op je zelf zijn! Kan gebeuren, volgende keer lukt het vast wel!
woensdag 20 november 2013 om 16:34
He bah wat naar
Kunnen ze geen uitzondering maken? Je hebt ook 'lichtere' roesjes dan krijg je watjes in je mond en wordt je ook wat rustiger van. Dan ben je nog wel bij maar gaat alles meer langs je heen.
Je mag dan alleen geen auto rijden, misschien kun je vragen of dat tot de mogelijkheden behoord?
Kunnen ze geen uitzondering maken? Je hebt ook 'lichtere' roesjes dan krijg je watjes in je mond en wordt je ook wat rustiger van. Dan ben je nog wel bij maar gaat alles meer langs je heen.
Je mag dan alleen geen auto rijden, misschien kun je vragen of dat tot de mogelijkheden behoord?
woensdag 20 november 2013 om 16:37
Ik schaam me eigenlijk nog t meest dat ik de gyneacoloog een grote mond heb gegeven. Ze wilde me natuurlijk alleen maar helpen door me te kalmeren. Ik heb uiteraard mijn excuus daarvoor aangeboden, en over een paar weken moet ik haar weer onder ogen komen. Ik voel me zo stom joh. Sta ik dan met mijn 30 jaar.
Bij de tandarts heb ik ook last van paniekaanvallen ja. Ik denk dat het komt omdat ik op dat moment geen controle heb over wat er gebeurt omdat ik het niet kan zien.
Bij de tandarts heb ik ook last van paniekaanvallen ja. Ik denk dat het komt omdat ik op dat moment geen controle heb over wat er gebeurt omdat ik het niet kan zien.
woensdag 20 november 2013 om 16:39
woensdag 20 november 2013 om 16:41
woensdag 20 november 2013 om 16:44
Een moeder waarvan je je zorgen maakt of ze flauwvalt lijkt mij niet de beste begeleiding. Dat is exit goedbedoelende moeder dus. Verder misschien even overleggen met de HA en tips om om te gaan met de paniek en/of een kalmerend tabletje vragen. De tandarts en de gyn zullen terugkomende dingen zijn.
woensdag 20 november 2013 om 16:45
Voor die gyneacoloog is het al goed hoor. Je hebt toch ook je excuses aangeboden.
Je zegt bij de tandarts ook last te hebben van paniekaanvallen.
Een paniekaanval heeft alles te maken met het gevoel geen controle te hebben.
Waar ben je precies bang voor? Is het dat je niet weet wat er precies gaat gebeuren? Dan kan het misschien helpen om vooraf en tijdens goed geïnformeerd te worden.
Je zegt bij de tandarts ook last te hebben van paniekaanvallen.
Een paniekaanval heeft alles te maken met het gevoel geen controle te hebben.
Waar ben je precies bang voor? Is het dat je niet weet wat er precies gaat gebeuren? Dan kan het misschien helpen om vooraf en tijdens goed geïnformeerd te worden.
woensdag 20 november 2013 om 16:45
Bij de tandarts mag je ook zo'n 'roesje' hoor boerderijgeit dat heeft bij erg goed geholpen toen. Was gewoon een beetje dromerig, had toen een wortelkanaal behandeling. En ondanks dat ik het een enge vent vond vertelde hij stap voor stap wat hij ging doen. Ik dacht dat het na 10 min gepiept was maar lag er toch 1,5 uur.
Ik zal eens opzoeken of ik kan vinden wat ik toen heb gekregen. Heb dat flesje toen opgehaald bij de apotheek.
En ach, wat maakt je leeftijd nou uit.
Ik zal eens opzoeken of ik kan vinden wat ik toen heb gekregen. Heb dat flesje toen opgehaald bij de apotheek.
En ach, wat maakt je leeftijd nou uit.
woensdag 20 november 2013 om 16:50
@Borderwalk, ik ben ook van plan om mijn vriend de volgende x mee te nemen, maar toen ik haar belde over de doorverwijzing was ze ook onverwurmbaar. Ze moest en zou mee gaan. Geen speld tussen te krijgen. En ze bedoelt het lief want ze wil me steunen, maar ik denk op voorhand van ik hoop dat t geen pijn doet anders zit mijn moeder op de grond en nou was die gedachte ook niet bevordrelijk voor de situatie.
woensdag 20 november 2013 om 16:52
quote:boerderijgeit028 schreef op 20 november 2013 @ 16:37:
Ik schaam me eigenlijk nog t meest dat ik de gyneacoloog een grote mond heb gegeven. Ze wilde me natuurlijk alleen maar helpen door me te kalmeren. Ik heb uiteraard mijn excuus daarvoor aangeboden, en over een paar weken moet ik haar weer onder ogen komen. Ik voel me zo stom joh. Sta ik dan met mijn 30 jaar.
Bij de tandarts heb ik ook last van paniekaanvallen ja. Ik denk dat het komt omdat ik op dat moment geen controle heb over wat er gebeurt omdat ik het niet kan zien.Je hoeft je echt niet te schamen! De arts maakt dat zo vaak mee en snapt ook wel dat je je emotie niet onder controle had. En dan nog heb je je excuses aangeboden, dat is toch juist heel sociaal van je? De volgende keer kun je best nog eens zeggen dat het je spijt en dat het kwam omdat je in paniek was, maar dat is dan meer om jezelf op je gemak te stellen want volgens mij zijn dit soort situaties heel normaal voor een arts.
Ik schaam me eigenlijk nog t meest dat ik de gyneacoloog een grote mond heb gegeven. Ze wilde me natuurlijk alleen maar helpen door me te kalmeren. Ik heb uiteraard mijn excuus daarvoor aangeboden, en over een paar weken moet ik haar weer onder ogen komen. Ik voel me zo stom joh. Sta ik dan met mijn 30 jaar.
Bij de tandarts heb ik ook last van paniekaanvallen ja. Ik denk dat het komt omdat ik op dat moment geen controle heb over wat er gebeurt omdat ik het niet kan zien.Je hoeft je echt niet te schamen! De arts maakt dat zo vaak mee en snapt ook wel dat je je emotie niet onder controle had. En dan nog heb je je excuses aangeboden, dat is toch juist heel sociaal van je? De volgende keer kun je best nog eens zeggen dat het je spijt en dat het kwam omdat je in paniek was, maar dat is dan meer om jezelf op je gemak te stellen want volgens mij zijn dit soort situaties heel normaal voor een arts.
woensdag 20 november 2013 om 16:54
quote:sarah00 schreef op 20 november 2013 @ 16:45:
Waar ben je precies bang voor? Is het dat je niet weet wat er precies gaat gebeuren? Dan kan het misschien helpen om vooraf en tijdens goed geïnformeerd te worden.Ik kan het niet zien, dus ik weet niet wanneer ik de pijn kan verwachten. Als ik bv een prik krijg ga ik naar de naald zitten kijken en dan zie ik wanneer die mijn huid ingaat, dan weet ik ok nu kan ik wat voelen, dat heb ik niet als ik bij de tandarts lig of bij die biopt van zojuist.
Waar ben je precies bang voor? Is het dat je niet weet wat er precies gaat gebeuren? Dan kan het misschien helpen om vooraf en tijdens goed geïnformeerd te worden.Ik kan het niet zien, dus ik weet niet wanneer ik de pijn kan verwachten. Als ik bv een prik krijg ga ik naar de naald zitten kijken en dan zie ik wanneer die mijn huid ingaat, dan weet ik ok nu kan ik wat voelen, dat heb ik niet als ik bij de tandarts lig of bij die biopt van zojuist.
woensdag 20 november 2013 om 16:59
quote:marianna82 schreef op 20 november 2013 @ 16:52:
[...]
Je hoeft je echt niet te schamen! De arts maakt dat zo vaak mee en snapt ook wel dat je je emotie niet onder controle had. En dan nog heb je je excuses aangeboden, dat is toch juist heel sociaal van je? De volgende keer kun je best nog eens zeggen dat het je spijt en dat het kwam omdat je in paniek was, maar dat is dan meer om jezelf op je gemak te stellen want volgens mij zijn dit soort situaties heel normaal voor een arts.Dank je voor je woorden. Ik vind t zo onredelijk van mezelf en ik weet ook dat het de emoties waren, normaliter reageer ik met verstand en niet met emoties. En nu denk ik alleen stom stom stom.
[...]
Je hoeft je echt niet te schamen! De arts maakt dat zo vaak mee en snapt ook wel dat je je emotie niet onder controle had. En dan nog heb je je excuses aangeboden, dat is toch juist heel sociaal van je? De volgende keer kun je best nog eens zeggen dat het je spijt en dat het kwam omdat je in paniek was, maar dat is dan meer om jezelf op je gemak te stellen want volgens mij zijn dit soort situaties heel normaal voor een arts.Dank je voor je woorden. Ik vind t zo onredelijk van mezelf en ik weet ook dat het de emoties waren, normaliter reageer ik met verstand en niet met emoties. En nu denk ik alleen stom stom stom.
woensdag 20 november 2013 om 17:04
quote:boerderijgeit028 schreef op 20 november 2013 @ 16:50:
@Borderwalk, ik ben ook van plan om mijn vriend de volgende x mee te nemen, maar toen ik haar belde over de doorverwijzing was ze ook onverwurmbaar. Ze moest en zou mee gaan. Geen speld tussen te krijgen. En ze bedoelt het lief want ze wil me steunen, maar ik denk op voorhand van ik hoop dat t geen pijn doet anders zit mijn moeder op de grond en nou was die gedachte ook niet bevordrelijk voor de situatie.
Je ben 30. Dat betekend niet dat je je moet schamen als je een paniekaanval krijgt bij gyn, maar wel dat je nee moet zeggen tegen je moeder, als je liever hebt dat je vriend mee gaat.
Zeg gewoon dat je het met vriend hebt besproken, dat hij meegaat en dat je maar 1 begeleider mee mag nemen
Over de onverwachte pijn: Misschien kun je afspreken dat de gyn. aankondigt wat ze doet en dan ook aftelt voordat ze iets doet, dus: drie, twee een, dat was alweer het biopt.
@Borderwalk, ik ben ook van plan om mijn vriend de volgende x mee te nemen, maar toen ik haar belde over de doorverwijzing was ze ook onverwurmbaar. Ze moest en zou mee gaan. Geen speld tussen te krijgen. En ze bedoelt het lief want ze wil me steunen, maar ik denk op voorhand van ik hoop dat t geen pijn doet anders zit mijn moeder op de grond en nou was die gedachte ook niet bevordrelijk voor de situatie.
Je ben 30. Dat betekend niet dat je je moet schamen als je een paniekaanval krijgt bij gyn, maar wel dat je nee moet zeggen tegen je moeder, als je liever hebt dat je vriend mee gaat.
Zeg gewoon dat je het met vriend hebt besproken, dat hij meegaat en dat je maar 1 begeleider mee mag nemen
Over de onverwachte pijn: Misschien kun je afspreken dat de gyn. aankondigt wat ze doet en dan ook aftelt voordat ze iets doet, dus: drie, twee een, dat was alweer het biopt.
woensdag 20 november 2013 om 17:07
woensdag 20 november 2013 om 17:10
Wat vervelend voor je. En ook voor die arts natuurlijk, ik zou er wel even met hem/haar over praten. Vertellen waardoor je in paniek raakte.
Mijn gyneacoloog vertelt altijd precies wat hij doet. Ik ga je nu aanraken, ik ga het speculum pakken, ik ga het inbrengen, ik ga nu dit pakken, dat inbrengen, nu gebeurt er zus en nu ga ik dat doen. Ik weet dus precies wat er komt.
Dat zou voor jou al heel veel schelen.
En anders de volgende keer je foon of tablet meenemen en forummen. Dat kletsen wij je er wel doorheen .
Mijn gyneacoloog vertelt altijd precies wat hij doet. Ik ga je nu aanraken, ik ga het speculum pakken, ik ga het inbrengen, ik ga nu dit pakken, dat inbrengen, nu gebeurt er zus en nu ga ik dat doen. Ik weet dus precies wat er komt.
Dat zou voor jou al heel veel schelen.
En anders de volgende keer je foon of tablet meenemen en forummen. Dat kletsen wij je er wel doorheen .
