
Pfffff wat zwaar dit!!!!!
donderdag 29 april 2010 om 15:32
Hallo,
Weet met mn gevoel geen raad. Heb net telefoon gekregen van mijn tante met de mededeling dat mijn moeder is opgenomen op de intensive care afdeling van een ziekenhuis in Benidorm. Ze zou vanochtend thuiskomen van vakantie. Ik heb gewerkt en was al superblij dat ze eindelijk thuis zou komen. 2 Jaar geleden heeft ze borstkanker gehad. 1 Borst afgezet, chemo, bestraling.... Daarna kankervrij. Tot 2 maanden geleden. Ze had uitvalsverschijnselen, kwam niet goed meer uit haar woorden. Na onderzoek bleek dat ze een grote hersentumor had. Direct de week erna is ze geopereerd in het Radboud Ziekenhuis. Ze konden helaas de tumor niet helemaal weghalen. Daarna kreeg ze bestralingen. Ze was heel moe en haar haren vielen weer uit. Voordat ze te horen kreeg dat ze die hersentumor had, had ze al een vakantie naar Benidorm geboekt samen met haar 2 zussen en nog andere mensen die ik niet ken. Ze is gegaan maar nu werd ik dus gebeld met dit bericht. Afgelopen dinsdag was ze jarig, ze werd 65. En nu ben ik zoooooooooo bang. Heb geen broers en zussen. Mn 2 kindjes komen zo thuis uit school. Weet niet wat ik nu moet doen. Pffffff voel me helemaal leeg. Wil naar mn moeder, maar dat kan niet. Buiten mooi weer.... ik kan alleen maar huilen...... En hopen dat ik mn moeder nog kan zien/spreken. Wat een rotziekte!!!!!!
Weet met mn gevoel geen raad. Heb net telefoon gekregen van mijn tante met de mededeling dat mijn moeder is opgenomen op de intensive care afdeling van een ziekenhuis in Benidorm. Ze zou vanochtend thuiskomen van vakantie. Ik heb gewerkt en was al superblij dat ze eindelijk thuis zou komen. 2 Jaar geleden heeft ze borstkanker gehad. 1 Borst afgezet, chemo, bestraling.... Daarna kankervrij. Tot 2 maanden geleden. Ze had uitvalsverschijnselen, kwam niet goed meer uit haar woorden. Na onderzoek bleek dat ze een grote hersentumor had. Direct de week erna is ze geopereerd in het Radboud Ziekenhuis. Ze konden helaas de tumor niet helemaal weghalen. Daarna kreeg ze bestralingen. Ze was heel moe en haar haren vielen weer uit. Voordat ze te horen kreeg dat ze die hersentumor had, had ze al een vakantie naar Benidorm geboekt samen met haar 2 zussen en nog andere mensen die ik niet ken. Ze is gegaan maar nu werd ik dus gebeld met dit bericht. Afgelopen dinsdag was ze jarig, ze werd 65. En nu ben ik zoooooooooo bang. Heb geen broers en zussen. Mn 2 kindjes komen zo thuis uit school. Weet niet wat ik nu moet doen. Pffffff voel me helemaal leeg. Wil naar mn moeder, maar dat kan niet. Buiten mooi weer.... ik kan alleen maar huilen...... En hopen dat ik mn moeder nog kan zien/spreken. Wat een rotziekte!!!!!!

donderdag 29 april 2010 om 15:56
donderdag 29 april 2010 om 16:33
donderdag 29 april 2010 om 16:48
donderdag 29 april 2010 om 16:51
donderdag 29 april 2010 om 17:30
Wat een lieve reacties allemaal!!! Bedankt! Hoewel ik hierdoor nog harder ging huilen, doet het mij wel heel goed! Ik wacht eerst het telefoontje van mijn tante (zus van mn moeder) vanavond af. Ze zaten vanmorgen al in de bus die hen naar het vliegveld zou brengen. Ineens kreeg mn moeder een aantal aanvallen achter elkaar. Ze denken nu aan vocht in de hersenen. Maar onderzoek zal dat uitwijzen. Ik kan niet nu stel op sprong weg hier. Heb de zorg voor mijn 2 kids (7 en 9 jaar). Ben alleenstaand en vader is niet in beeld. Heb ook geen broers of zussen, hetgeen voor mij nu ook moeilijk is. Heb wel een lat-relatie, maar mijn vriend woont ruim 110 km verderop. Hij heeft wel beloofd vanavond nog naar mij toe te komen. Hij heeft een zware baan en kan nu echt niet meteen naar me toe komen.

donderdag 29 april 2010 om 19:27
Net een telefoontje gehad vanuit Spanje. Gaat nog niet vooruit of achteruit. Kan alle kanten opgaan de komende uren. Ze is niet aanspreekbaar en heeft de hele middag insulten gehad. Zodra dat nodig mocht zijn, ga ik echt direct die kant op. Maar op dit moment is alles nog te onzeker hoe het verder zal gaan. Hè bah, ben best wel een controlefreak, maar kan nu niets doen....... Voelt heeeeel rot.

donderdag 29 april 2010 om 20:52
Lieve meid, ga naar je moeder! Al is het maar voor een dagje, dan heb je haar in ieder geval kunnen zien. Ik heb onlangs iets vergelijkbaars meegemaakt en ben zo ontzettend blij dat ik gegaan ben. Niet alleen voor je moeder en voor haar zussen is het fijn als je er bent, maar vooral ook voor jezelf! Heel veel sterkte!