Gezondheid
alle pijlers
Stoppen met blowen
vrijdag 19 oktober 2012 om 11:52
Hallo,
Mijn partner blowt al ongeveer 10 jaar dagelijks.
Overdag werkt hij wel, maar zodra hij thuiskomt draait hij al een joint voordat wij gaan eten.
En in het weekend rookt hij zijn eerste joint al kort na het opstaan (meestal rond 9 uur)
Negatieve gevolgen zijn:
Vergeetachtig
Passief gedrag / uitstellen
Veel chagrijnig, kan weinig hebben.
Hoesten
Hij wil er mee stoppen, maar zonder hulpverlening, omdat hij geen vrij kan nemen van zijn werk, hoge werkdruk!
Nu vroeg ik mij af of er mensen zijn die tips hebben?
En hoe zit dat nu met ontwenningsverschijnselen?
Mijn partner blowt al ongeveer 10 jaar dagelijks.
Overdag werkt hij wel, maar zodra hij thuiskomt draait hij al een joint voordat wij gaan eten.
En in het weekend rookt hij zijn eerste joint al kort na het opstaan (meestal rond 9 uur)
Negatieve gevolgen zijn:
Vergeetachtig
Passief gedrag / uitstellen
Veel chagrijnig, kan weinig hebben.
Hoesten
Hij wil er mee stoppen, maar zonder hulpverlening, omdat hij geen vrij kan nemen van zijn werk, hoge werkdruk!
Nu vroeg ik mij af of er mensen zijn die tips hebben?
En hoe zit dat nu met ontwenningsverschijnselen?
vrijdag 19 oktober 2012 om 12:01
Je hebt ook online hulpverlening. Schijnt goed te werken.
Ontwenningsverschijnselen kunnen heftig zijn, ik spreek uit eigen ervaring.
3 maanden lang niet kunnen slapen, erg onrustig gevoel, niet kunnen ontspannen, chagrijnig, weinig eetlust, er de hele dag aan denken.
Afleiding zoeken op de moeilijke momenten helpt. Wat mij ook hielp was wel dat ik jointjes bleef draaien maar dan alleen met tabak. Dit omdat de gewoonte van het steeds oppakken en terugleggen van een jointje hardnekkig was en zo hield ik mezelf voor de gek.
De grootste valkuil: na 3 maanden denken dat je best wel weer een keer een jointje kan roken op zijn tijd. Niet dus. Eens verslaafd, altijd verslaafd. Binnen no time rook je weer elke dag.
Ontwenningsverschijnselen kunnen heftig zijn, ik spreek uit eigen ervaring.
3 maanden lang niet kunnen slapen, erg onrustig gevoel, niet kunnen ontspannen, chagrijnig, weinig eetlust, er de hele dag aan denken.
Afleiding zoeken op de moeilijke momenten helpt. Wat mij ook hielp was wel dat ik jointjes bleef draaien maar dan alleen met tabak. Dit omdat de gewoonte van het steeds oppakken en terugleggen van een jointje hardnekkig was en zo hield ik mezelf voor de gek.
De grootste valkuil: na 3 maanden denken dat je best wel weer een keer een jointje kan roken op zijn tijd. Niet dus. Eens verslaafd, altijd verslaafd. Binnen no time rook je weer elke dag.
vrijdag 19 oktober 2012 om 12:19
Hoi Rary,
Bedankt voor je bericht.
Die online hulpverlening zou misschien wel iets kunnen zijn.
De drempel is ook erg laag dan, want naar een hulpverlener gaan of groep, daar ziet hij enorm tegenop.
Als hij zich er maar even toe zet dan...
Want dat is het probleem ook, hij is zo passief in dingen, denk dat t van het blowen komt, dus als iets moeite kost dan haakt hij af.
Erg moeilijk voor mij om hem dan te motiveren.
Hij is ook bang voor die ontwenningsverschijnselen.
En dan met namen het niet kunnen slapen.
Ik heb het idee dat dat de reden is waarom hij dus steeds geen begin maakt aan het stoppen.
Hij is bang dat hij zijn werk dan niet vol kan houden/goed uitvoeren.
Tijdje geleden heeft hij ook een poging ondernomen om te stoppen, en kan hij niet slapen, was erg chagrijnig en veel zweten.
Ik vind het moeilijk om hem hierbij te helpen ook omdat ik er zelf geen ervaring mee heb en ik wil wel dat onze relatie gelijkwaardig blijft. Dus niet dat ik de hulpverlener uit ga hangen..
Is het ook een idee om iets kalmerends aan de huisarts te vragen of zal deze dat niet doen?
Bedankt voor je bericht.
Die online hulpverlening zou misschien wel iets kunnen zijn.
De drempel is ook erg laag dan, want naar een hulpverlener gaan of groep, daar ziet hij enorm tegenop.
Als hij zich er maar even toe zet dan...
Want dat is het probleem ook, hij is zo passief in dingen, denk dat t van het blowen komt, dus als iets moeite kost dan haakt hij af.
Erg moeilijk voor mij om hem dan te motiveren.
Hij is ook bang voor die ontwenningsverschijnselen.
En dan met namen het niet kunnen slapen.
Ik heb het idee dat dat de reden is waarom hij dus steeds geen begin maakt aan het stoppen.
Hij is bang dat hij zijn werk dan niet vol kan houden/goed uitvoeren.
Tijdje geleden heeft hij ook een poging ondernomen om te stoppen, en kan hij niet slapen, was erg chagrijnig en veel zweten.
Ik vind het moeilijk om hem hierbij te helpen ook omdat ik er zelf geen ervaring mee heb en ik wil wel dat onze relatie gelijkwaardig blijft. Dus niet dat ik de hulpverlener uit ga hangen..
Is het ook een idee om iets kalmerends aan de huisarts te vragen of zal deze dat niet doen?
vrijdag 19 oktober 2012 om 12:30
Ja de gang naar de huisarts kan zeker helpen. Daar kan hij ook om Melatonine vragen, een inslaper. Maar dat helpt niet tegen het doorslapen. Uiteindelijk zal hij toch door de zure appel heen moeten bijten. Het zal stapje voor stapje beter worden, uiteindelijk ben je zo moe dat je wel doorslaapt.
En ik werd ook heel passief van het blowen. Maar de energie die ik kreeg toen ik gestopt was, wow! Helemaal waard!
Op de onrustige momenten als ik echt veel zin erin kreeg, ging ik ook wel eens een rondje hardlopen. Dat zorgt ervoor dat je echt even je gedachten verzet, lichamelijke activiteit. Dus je kan hem wel daarin helpen. Stel dan iets voor, een wandeling, een drankje doen in de stad...
In ieder geval van die bank af, want dan blijf je er maar aan denken.
En ik werd ook heel passief van het blowen. Maar de energie die ik kreeg toen ik gestopt was, wow! Helemaal waard!
Op de onrustige momenten als ik echt veel zin erin kreeg, ging ik ook wel eens een rondje hardlopen. Dat zorgt ervoor dat je echt even je gedachten verzet, lichamelijke activiteit. Dus je kan hem wel daarin helpen. Stel dan iets voor, een wandeling, een drankje doen in de stad...
In ieder geval van die bank af, want dan blijf je er maar aan denken.
vrijdag 19 oktober 2012 om 14:21
Die laatste lijkt mij ook een gouden tip, van die bank af!
Vind het heel knap om te lezen hoe jij dit hebt gedaan.
Wat die energie betreft, denk ik ook dat er voor hem een wereld open zal gaan..
Het is nu echt werken/ bank/ hangen slapen.
Ik denk dat er vanavond een knoop doorgehakt zal worden, want is misschien het beste om er voor het weekend mee te kappen zodat de eerste dagen er wat rust om hem heen is.
Of juist werk als afleiding, maarja dat slapen he, dat is killing.
Hij was er nog niet helemaal uit.
Maar net als jij zegt, door die zure appel heenbijten..
Vind het heel knap om te lezen hoe jij dit hebt gedaan.
Wat die energie betreft, denk ik ook dat er voor hem een wereld open zal gaan..
Het is nu echt werken/ bank/ hangen slapen.
Ik denk dat er vanavond een knoop doorgehakt zal worden, want is misschien het beste om er voor het weekend mee te kappen zodat de eerste dagen er wat rust om hem heen is.
Of juist werk als afleiding, maarja dat slapen he, dat is killing.
Hij was er nog niet helemaal uit.
Maar net als jij zegt, door die zure appel heenbijten..
vrijdag 19 oktober 2012 om 15:21
http://www.cannabisenik.nl/
Dit is bijvoorbeeld een site waar je partner wat aan kan hebben, maar waar jij ook wellicht wat nuttige info vandaan kan halen.
Huisarts zal vaak snel doorverwijzen naar een verslavingszorginstelling. Wellicht tref je het en is er een mogelijkheid voor een lage dosering Oxazepam om de onrust weg te krijgen voor de eerste 2-3 weken. Langer is niet aan te raden omdat dit ook weer verslavend is.
Je partner moet het ook echt wel willen, hij moet willen stoppen. Als hij nog twijfelt zal het veel moeilijker worden om vol te houden.
Dit is bijvoorbeeld een site waar je partner wat aan kan hebben, maar waar jij ook wellicht wat nuttige info vandaan kan halen.
Huisarts zal vaak snel doorverwijzen naar een verslavingszorginstelling. Wellicht tref je het en is er een mogelijkheid voor een lage dosering Oxazepam om de onrust weg te krijgen voor de eerste 2-3 weken. Langer is niet aan te raden omdat dit ook weer verslavend is.
Je partner moet het ook echt wel willen, hij moet willen stoppen. Als hij nog twijfelt zal het veel moeilijker worden om vol te houden.
vrijdag 19 oktober 2012 om 15:31
quote:dubiootje schreef op 19 oktober 2012 @ 15:24:
Als hij echt hulp wilde, zocht hij wel hulp. Als je na tien jaar verslaafd te zijn vanwege drukte op je werk niet kan afkicken, is dat gewoon een smoes.
Of cold feet.
Maar gezien het feit dat zijn vriendin een topic opent en niet hijzelf lijkt het erop dat zij het vooral wil, en niet hij.
Als hij echt hulp wilde, zocht hij wel hulp. Als je na tien jaar verslaafd te zijn vanwege drukte op je werk niet kan afkicken, is dat gewoon een smoes.
Of cold feet.
Maar gezien het feit dat zijn vriendin een topic opent en niet hijzelf lijkt het erop dat zij het vooral wil, en niet hij.
vrijdag 19 oktober 2012 om 16:05
quote:frizzy schreef op 19 oktober 2012 @ 14:53:
Hij zal het wel zélf moeten willen en zélf moeten doen. Het lijkt nu een beetje alsof jij het vooral wil.
Hoi, ik snap dat dat zo lijkt.
Mijn vriend is niet zo'n prater en ik ben dat wel.
En zoals ik al zei heb ik geen ervaring met wiet verslaving, dus is het voor mij ook wel prettig om wat ervaringen te lezen e eventuele tips.
Hij is toch echt degene die het moet doen.
Maar dat sluit niet uit dat ik mij mag laten informeren toch?
Hij zal het wel zélf moeten willen en zélf moeten doen. Het lijkt nu een beetje alsof jij het vooral wil.
Hoi, ik snap dat dat zo lijkt.
Mijn vriend is niet zo'n prater en ik ben dat wel.
En zoals ik al zei heb ik geen ervaring met wiet verslaving, dus is het voor mij ook wel prettig om wat ervaringen te lezen e eventuele tips.
Hij is toch echt degene die het moet doen.
Maar dat sluit niet uit dat ik mij mag laten informeren toch?
vrijdag 19 oktober 2012 om 16:16
quote:dubiootje schreef op 19 oktober 2012 @ 15:24:
Als hij echt hulp wilde, zocht hij wel hulp. Als je na tien jaar verslaafd te zijn vanwege drukte op je werk niet kan afkicken, is dat gewoon een smoes.
Ik ben ergens ook wel bang dat het een smoes is.
Is in ieder geval niet hoe ik met dingen omga.
Maar hij is projectleider en moet elke dag iemand meenemen in de auto zonder rijbewijs.
Vandaar die verantwoording voor zijn werk denk ik.
En met niet kunnen, qua werktijden denk ik niet dat ze aangepaste tijden hebben bij verslavingszorg ivm gesprekken.
Ik weet niet zeker of het een smoes is, sowieso de eigenwaarde die hij meet aan zijn werk lijkt mij niet erg gezond.
Het is niet zo dat ik hem dwing oid maar als hij er over begint dan stuur ik er uiteraard wel op aan.
Als hij echt hulp wilde, zocht hij wel hulp. Als je na tien jaar verslaafd te zijn vanwege drukte op je werk niet kan afkicken, is dat gewoon een smoes.
Ik ben ergens ook wel bang dat het een smoes is.
Is in ieder geval niet hoe ik met dingen omga.
Maar hij is projectleider en moet elke dag iemand meenemen in de auto zonder rijbewijs.
Vandaar die verantwoording voor zijn werk denk ik.
En met niet kunnen, qua werktijden denk ik niet dat ze aangepaste tijden hebben bij verslavingszorg ivm gesprekken.
Ik weet niet zeker of het een smoes is, sowieso de eigenwaarde die hij meet aan zijn werk lijkt mij niet erg gezond.
Het is niet zo dat ik hem dwing oid maar als hij er over begint dan stuur ik er uiteraard wel op aan.
vrijdag 19 oktober 2012 om 16:16
Ik raad zeker een of andere therapie aan. Want wat probeert hij van zich af te zetten door zo veel te roken?
Als hij niet de oorzaken van de verslaving aanpakt, dan heb je grote kans dat hij een andere verslaving zoekt. Ik heb het twee keer zien gebeuren bij blowers die stopten en vervolgens aan de alcohol gingen. Is toch ook niet de bedoeling.
Passief gedrag, luchtkastelen bouwen en volstrekt niet met geld kunnen omgaan, zijn voor mij de belangrijkste kenmerken van iemand die veel blowt.
Als hij niet de oorzaken van de verslaving aanpakt, dan heb je grote kans dat hij een andere verslaving zoekt. Ik heb het twee keer zien gebeuren bij blowers die stopten en vervolgens aan de alcohol gingen. Is toch ook niet de bedoeling.
Passief gedrag, luchtkastelen bouwen en volstrekt niet met geld kunnen omgaan, zijn voor mij de belangrijkste kenmerken van iemand die veel blowt.
vrijdag 19 oktober 2012 om 16:21
Cold turkey is inderdaad het best, heb zelf jaren lang geblowd en bij mij was de rede dat ik stopte omdat ik naar een land verhuisde waar het rete strafbaar is. Als ik in Nederland ben rook ik geen eens meer, heb et nog wel 1 of 2 keer gedaan maar was na twee trekjes helemaal naar de klote. ik heb trouwens helemaaaaal geen ontwenningsverschijnselen gehad dus ik denk dat het een klein beetje tussen je oren zit, sorry als dat absoluut niet zo is. En ik rookte echt wel stevig en puur zeg maar.
i'm on a seafood diet, i see food and i eat it
vrijdag 19 oktober 2012 om 16:24
quote:jannaj123 schreef op 19 oktober 2012 @ 16:16:
[...]
Maar hij is projectleider en moet elke dag iemand meenemen in de auto zonder rijbewijs. Smoes 1: OV en de fiets en taxi en andere collega's genoeg
Vandaar die verantwoording voor zijn werk denk ik.
En met niet kunnen, qua werktijden denk ik niet dat ze aangepaste tijden hebben bij verslavingszorg ivm gesprekken.
Smoes 2: Hij kan het probleem (vertrouwelijk) met de bedrijfsarts bespreken of als hij dat genant vindt, verlof opnemen. Of zeggen dat hij afspraken bij een vruchtbaarheidskliniek heeft, als dat minder genant voor hem is
Ik weet niet zeker of het een smoes is, sowieso de eigenwaarde die hij meet aan zijn werk lijkt mij niet erg gezond.Dus: verslaving is een uiting van een ander probleem. Dat moet hij tegelijkertijd aanpakken
Het is niet zo dat ik hem dwing oid maar als hij er over begint dan stuur ik er uiteraard wel op aan.
Mijn relatie is stukgelopen op het blowen: Ik kon niet meer tegen zijn egocentrisme, afwezigheid, ongericht zijn en geldverspilling (we woonden samen en hadden echt weinig geld. Ik moest krom liggen omdat hij zich niet kon inhouden). Wellicht was het sowieso fout gelopen tussen ons, maar ik zie ook bij andere blowers dit gedrag heel vaak terug. Ookal vinden ze zelf dat ze niet onder invloed zijn en dat het alleen 's avonds is en dus niet doorwerkt in het dagelijks leven.
Als jouw vriend de zaterdag begint met een biertje, frons je toch ook je wenkbrauwen?
[...]
Maar hij is projectleider en moet elke dag iemand meenemen in de auto zonder rijbewijs. Smoes 1: OV en de fiets en taxi en andere collega's genoeg
Vandaar die verantwoording voor zijn werk denk ik.
En met niet kunnen, qua werktijden denk ik niet dat ze aangepaste tijden hebben bij verslavingszorg ivm gesprekken.
Smoes 2: Hij kan het probleem (vertrouwelijk) met de bedrijfsarts bespreken of als hij dat genant vindt, verlof opnemen. Of zeggen dat hij afspraken bij een vruchtbaarheidskliniek heeft, als dat minder genant voor hem is
Ik weet niet zeker of het een smoes is, sowieso de eigenwaarde die hij meet aan zijn werk lijkt mij niet erg gezond.Dus: verslaving is een uiting van een ander probleem. Dat moet hij tegelijkertijd aanpakken
Het is niet zo dat ik hem dwing oid maar als hij er over begint dan stuur ik er uiteraard wel op aan.
Mijn relatie is stukgelopen op het blowen: Ik kon niet meer tegen zijn egocentrisme, afwezigheid, ongericht zijn en geldverspilling (we woonden samen en hadden echt weinig geld. Ik moest krom liggen omdat hij zich niet kon inhouden). Wellicht was het sowieso fout gelopen tussen ons, maar ik zie ook bij andere blowers dit gedrag heel vaak terug. Ookal vinden ze zelf dat ze niet onder invloed zijn en dat het alleen 's avonds is en dus niet doorwerkt in het dagelijks leven.
Als jouw vriend de zaterdag begint met een biertje, frons je toch ook je wenkbrauwen?
vrijdag 19 oktober 2012 om 16:25
quote:Bijenkoningin schreef op 19 oktober 2012 @ 15:21:
http://www.cannabisenik.nl/
Dit is bijvoorbeeld een site waar je partner wat aan kan hebben, maar waar jij ook wellicht wat nuttige info vandaan kan halen.
Huisarts zal vaak snel doorverwijzen naar een verslavingszorginstelling. Wellicht tref je het en is er een mogelijkheid voor een lage dosering Oxazepam om de onrust weg te krijgen voor de eerste 2-3 weken. Langer is niet aan te raden omdat dit ook weer verslavend is.
Je partner moet het ook echt wel willen, hij moet willen stoppen. Als hij nog twijfelt zal het veel moeilijker worden om vol te houden.
Bedankt voor de link!
Ik denk wel dat hij echt wil stoppen, anders begint hij er niet over.
Hij heeft ook al meerdere pogingen ondernomen, maar hield het niet langer dan 2 dagen oid vol.
Maar net als je zegt, oxazepam is wel weer verslavend..
Hij heeft wel al een cocaine verslaving overwonnen, blijft psychisch natuurlijk altijd, maar al 3 jaar clean.
Die oxazepam zou wel weer een trigger kunnen zijn misschien?
We zullen het zien, denk idd dat het cold turkey word, aangezien hij verder geen hulp wil aangrijpen, maar t lijkt me wel moeilijk!
http://www.cannabisenik.nl/
Dit is bijvoorbeeld een site waar je partner wat aan kan hebben, maar waar jij ook wellicht wat nuttige info vandaan kan halen.
Huisarts zal vaak snel doorverwijzen naar een verslavingszorginstelling. Wellicht tref je het en is er een mogelijkheid voor een lage dosering Oxazepam om de onrust weg te krijgen voor de eerste 2-3 weken. Langer is niet aan te raden omdat dit ook weer verslavend is.
Je partner moet het ook echt wel willen, hij moet willen stoppen. Als hij nog twijfelt zal het veel moeilijker worden om vol te houden.
Bedankt voor de link!
Ik denk wel dat hij echt wil stoppen, anders begint hij er niet over.
Hij heeft ook al meerdere pogingen ondernomen, maar hield het niet langer dan 2 dagen oid vol.
Maar net als je zegt, oxazepam is wel weer verslavend..
Hij heeft wel al een cocaine verslaving overwonnen, blijft psychisch natuurlijk altijd, maar al 3 jaar clean.
Die oxazepam zou wel weer een trigger kunnen zijn misschien?
We zullen het zien, denk idd dat het cold turkey word, aangezien hij verder geen hulp wil aangrijpen, maar t lijkt me wel moeilijk!
vrijdag 19 oktober 2012 om 16:38
quote:isadoro schreef op 19 oktober 2012 @ 16:24:
[...]
Mijn relatie is stukgelopen op het blowen: Ik kon niet meer tegen zijn egocentrisme, afwezigheid, ongericht zijn en geldverspilling (we woonden samen en hadden echt weinig geld. Ik moest krom liggen omdat hij zich niet kon inhouden). Wellicht was het sowieso fout gelopen tussen ons, maar ik zie ook bij andere blowers dit gedrag heel vaak terug. Ookal vinden ze zelf dat ze niet onder invloed zijn en dat het alleen 's avonds is en dus niet doorwerkt in het dagelijks leven.
Als jouw vriend de zaterdag begint met een biertje, frons je toch ook je wenkbrauwen?
Dat is inderdaad waar, van dat biertje.
Ik vind het zelf ook niet normaal nee, maar omdat ik die cocaine verslaving van hem ook heb meegemaakt, denk ik dat ik qua blowen zelf ook wat passiever ben geworden.
En bij de coke waren de verhoudingen erg scheef geworden, dat wil ik niet weer.
Alleen het idd op zijn beloop laten gaan, tjah dat vind ik ook niks.
Want dan voelt het voor mij alsof ik niet om hem zou geven en om wat hij doet.
Wij hebben het idd ook niet erg breed en ik moet eerlijk toegeven dat wat jij zegt, dat je werkt en de ander geeft het uit aan rommel, ja dat voel ik ook wel zo hoor.
Maar ik kan hem niet dwingen, dat heb ik bij de coke wel geprobeerd en hard op mijn bek gegaan.
Er zit zeker wel een onderliggend probleem.
Dat is onzekerheid, laag zelfbeeld, geen zelfvertrouwen.
Die waarden haalt hij idd uit zijn werk, omdat hij daar goed in is en veel waardering krijgt.
Trouwens per ov of taxi of fiets andere collega's, is geen optie.
Ze werken met zn 2en en moeten veel gereedschap meehebben wat opgeslagen is in een werkbus, reizen door het land.
De rest is inderdaad weglopen, maar wel een lastige situatie hoor.
[...]
Mijn relatie is stukgelopen op het blowen: Ik kon niet meer tegen zijn egocentrisme, afwezigheid, ongericht zijn en geldverspilling (we woonden samen en hadden echt weinig geld. Ik moest krom liggen omdat hij zich niet kon inhouden). Wellicht was het sowieso fout gelopen tussen ons, maar ik zie ook bij andere blowers dit gedrag heel vaak terug. Ookal vinden ze zelf dat ze niet onder invloed zijn en dat het alleen 's avonds is en dus niet doorwerkt in het dagelijks leven.
Als jouw vriend de zaterdag begint met een biertje, frons je toch ook je wenkbrauwen?
Dat is inderdaad waar, van dat biertje.
Ik vind het zelf ook niet normaal nee, maar omdat ik die cocaine verslaving van hem ook heb meegemaakt, denk ik dat ik qua blowen zelf ook wat passiever ben geworden.
En bij de coke waren de verhoudingen erg scheef geworden, dat wil ik niet weer.
Alleen het idd op zijn beloop laten gaan, tjah dat vind ik ook niks.
Want dan voelt het voor mij alsof ik niet om hem zou geven en om wat hij doet.
Wij hebben het idd ook niet erg breed en ik moet eerlijk toegeven dat wat jij zegt, dat je werkt en de ander geeft het uit aan rommel, ja dat voel ik ook wel zo hoor.
Maar ik kan hem niet dwingen, dat heb ik bij de coke wel geprobeerd en hard op mijn bek gegaan.
Er zit zeker wel een onderliggend probleem.
Dat is onzekerheid, laag zelfbeeld, geen zelfvertrouwen.
Die waarden haalt hij idd uit zijn werk, omdat hij daar goed in is en veel waardering krijgt.
Trouwens per ov of taxi of fiets andere collega's, is geen optie.
Ze werken met zn 2en en moeten veel gereedschap meehebben wat opgeslagen is in een werkbus, reizen door het land.
De rest is inderdaad weglopen, maar wel een lastige situatie hoor.
vrijdag 19 oktober 2012 om 16:44
Zo, da's wel even een ander verhaal dat hij al van de coke af is (of aan de coke is geweest).
Ik denk dat hij echt serieuze therapie moet overwegen om inzicht te krijgen in zijn eigen verslavingsgedrag.
Over het meerijden: Gek genoeg is er altijd een andere oplossing mogelijk als jij niet meer beschikbaar bent. Dat is iets wat ik zelf heb moeten leren ("Ik moet mee, want zonder mij kan .... niet." En dan kan ik echt een keer niet en is er zonder veel moeite een andere oplossing gevonden.) Daarbij is het niet zijn probleem dat zijn collega niet kan rijden. Maar ook dat moet hij leren door het leven of door therapie. En als je een laag zelfbeeld hebt, is het fijn om 'nodig' te zijn.
Ik wens jou en jullie veel sterkte. Je houdt vast heel veel van hem dat de ook een tweede verslaving met hem wil bestrijden.
Ik denk dat hij echt serieuze therapie moet overwegen om inzicht te krijgen in zijn eigen verslavingsgedrag.
Over het meerijden: Gek genoeg is er altijd een andere oplossing mogelijk als jij niet meer beschikbaar bent. Dat is iets wat ik zelf heb moeten leren ("Ik moet mee, want zonder mij kan .... niet." En dan kan ik echt een keer niet en is er zonder veel moeite een andere oplossing gevonden.) Daarbij is het niet zijn probleem dat zijn collega niet kan rijden. Maar ook dat moet hij leren door het leven of door therapie. En als je een laag zelfbeeld hebt, is het fijn om 'nodig' te zijn.
Ik wens jou en jullie veel sterkte. Je houdt vast heel veel van hem dat de ook een tweede verslaving met hem wil bestrijden.
vrijdag 19 oktober 2012 om 16:45
quote:frizzy schreef op 19 oktober 2012 @ 16:25:
Norma dat verschilt toch echt wel per persoon. De ontwenningsverschijnselen kunnen erg vervelend zijn (maar niet meer dan dat).
Tuurlijk mag jij je laten informeren TO! Maar hoe kan het dat hijzelf niet op zoek is gegaan naar info?
Ja dat vind ik een lastige om op te antwoorden.
Hij zou dat zelf ook kunnen doen idd, maar om 1 of andere reden zou dat nooit bij hem opkomen.
Dat is trouwens in alles zo, hij werkt met de handen en ik met mn hoofd en zo vullen we elkaar aan.
Ik moet ook eerlijk bekennen dat ik het starten van deze topic niet met hem heb overlegd ofzo.
Misschien heb je ook wel gelijk dat ik er inderdaad meer mee zit dan hijzelf.
Weet je het vliegt hem op momenten aan en dan hebben we het erover en vervolgens vergeet hij het ook weer, uitstelgedrag.
Hij is zelf inderdaad niet actief bezig met informatie oid, maar ik vraag mij af of dat nodig is?
Als hij in zijn hoofd maar weet dat hij wil stoppen en uiteindelijk ook zelf die stap zet, is misschien genoeg.
Maar voor mij is deze info wel belangrijk.
Norma dat verschilt toch echt wel per persoon. De ontwenningsverschijnselen kunnen erg vervelend zijn (maar niet meer dan dat).
Tuurlijk mag jij je laten informeren TO! Maar hoe kan het dat hijzelf niet op zoek is gegaan naar info?
Ja dat vind ik een lastige om op te antwoorden.
Hij zou dat zelf ook kunnen doen idd, maar om 1 of andere reden zou dat nooit bij hem opkomen.
Dat is trouwens in alles zo, hij werkt met de handen en ik met mn hoofd en zo vullen we elkaar aan.
Ik moet ook eerlijk bekennen dat ik het starten van deze topic niet met hem heb overlegd ofzo.
Misschien heb je ook wel gelijk dat ik er inderdaad meer mee zit dan hijzelf.
Weet je het vliegt hem op momenten aan en dan hebben we het erover en vervolgens vergeet hij het ook weer, uitstelgedrag.
Hij is zelf inderdaad niet actief bezig met informatie oid, maar ik vraag mij af of dat nodig is?
Als hij in zijn hoofd maar weet dat hij wil stoppen en uiteindelijk ook zelf die stap zet, is misschien genoeg.
Maar voor mij is deze info wel belangrijk.
vrijdag 19 oktober 2012 om 16:53
@Isadoro:
Ik ben het met je eens.
Heb ik ook al wel eens gezegd tegen hem, want als hij griep krijgt of iets dergelijks moet er ook voor vervanging gezorgd worden.
Maar ja zie dat er maar eens in te krijgen.
Ik weet zelf heel goed dat het niet helpt om een ander op zijn zwaktes te wijzen, dan ren ik zelf alleen maar de andere kant op.
Hij moet daar toch zelf achter komen.
En dat onderliggend probleem, ziet hij zelf nog niet.
Serieus, ik denk dat therapie zeer goed zou zijn voor hem, maar hij moet dat wel zelf zien en dan ook willen.
En eerlijk gezegd denk ik dat dat pas komt als hij op een moment met een burnout thuis komt te zitten...
Ik ben het met je eens.
Heb ik ook al wel eens gezegd tegen hem, want als hij griep krijgt of iets dergelijks moet er ook voor vervanging gezorgd worden.
Maar ja zie dat er maar eens in te krijgen.
Ik weet zelf heel goed dat het niet helpt om een ander op zijn zwaktes te wijzen, dan ren ik zelf alleen maar de andere kant op.
Hij moet daar toch zelf achter komen.
En dat onderliggend probleem, ziet hij zelf nog niet.
Serieus, ik denk dat therapie zeer goed zou zijn voor hem, maar hij moet dat wel zelf zien en dan ook willen.
En eerlijk gezegd denk ik dat dat pas komt als hij op een moment met een burnout thuis komt te zitten...
vrijdag 19 oktober 2012 om 16:55
Er is een boek genaamd 'stoppen met blowen' van Yoram Stein. Ik weet niet of het iets is, maar aangezien jouw partner geen hulpverlening wil, is het misschien een optie.
Bang zijn voor de ontwenningsverschijnselen is een heel slap excuus van iemand die niet (nog) niet wil stoppen met blowen. Ja, hij zal waarschijnlijk niet kunnen slapen de eerste dagen/weken, gaat mogelijk zweten of wat dan ook. Maar daar ga je niet dood van. Ik denk eerlijk gezegd dat hij er eerst écht klaar voor moet zijn mentaal. Misschien dat boek eerst een rustig gaan lezen? Of toch naar een praatgroep (geen heel dagprogramma maar wekelijks een uur of zo als dat bestaat)? Een psycholoog om te snappen waarom hij al 10 jaar lang blowt en cokeverslaafd was en juist de achterliggende problemen aanpakken?
Bang zijn voor de ontwenningsverschijnselen is een heel slap excuus van iemand die niet (nog) niet wil stoppen met blowen. Ja, hij zal waarschijnlijk niet kunnen slapen de eerste dagen/weken, gaat mogelijk zweten of wat dan ook. Maar daar ga je niet dood van. Ik denk eerlijk gezegd dat hij er eerst écht klaar voor moet zijn mentaal. Misschien dat boek eerst een rustig gaan lezen? Of toch naar een praatgroep (geen heel dagprogramma maar wekelijks een uur of zo als dat bestaat)? Een psycholoog om te snappen waarom hij al 10 jaar lang blowt en cokeverslaafd was en juist de achterliggende problemen aanpakken?
vrijdag 19 oktober 2012 om 17:01
quote:frizzy schreef op 19 oktober 2012 @ 16:48:
Oh. Ook een cokeverslaving achter de rug. Hoe is hij daar vanaf gekomen dan?
Ook cold turkey gestopt.
Geen hulp gehad omdat hij daar tegen op ziet, praten met onbekende mensen.
Is een aantal jaar verslaafd geweest, aan het einde trok ik het psychisch niet meer. En ben ik weggegaan.
Pauze gehad, zeg maar en toen we weer samen kwamen is hij per direct gestopt.
Hij verwoordde dit als, dat hij al heel lang wildde stoppen maar dat niet alleen kon.
Hij heeft gebroken met zijn vrienden en we zijn na een jaar ongeveer verhuisd naar andere kant van het land waar we voor ons gevoel opnieuw konden beginnen.
En niet met een stempel met verslaafde op het voorhoofd.
Nog nooit een terugval gehad. Dus hij heeft wel veel wilskracht.
Dit is trouwens wel erg verhelderend want zoals jij het formuleert, denk ik dat het inderdaad meer bij mij speelt.
Omdat hij na een dag weer verder gaat en ik er nog wel aan loop te denken.... pffffff oke nog meer tips???
Moet ik mij dan helemaal afzijdig houden??
Oh. Ook een cokeverslaving achter de rug. Hoe is hij daar vanaf gekomen dan?
Ook cold turkey gestopt.
Geen hulp gehad omdat hij daar tegen op ziet, praten met onbekende mensen.
Is een aantal jaar verslaafd geweest, aan het einde trok ik het psychisch niet meer. En ben ik weggegaan.
Pauze gehad, zeg maar en toen we weer samen kwamen is hij per direct gestopt.
Hij verwoordde dit als, dat hij al heel lang wildde stoppen maar dat niet alleen kon.
Hij heeft gebroken met zijn vrienden en we zijn na een jaar ongeveer verhuisd naar andere kant van het land waar we voor ons gevoel opnieuw konden beginnen.
En niet met een stempel met verslaafde op het voorhoofd.
Nog nooit een terugval gehad. Dus hij heeft wel veel wilskracht.
Dit is trouwens wel erg verhelderend want zoals jij het formuleert, denk ik dat het inderdaad meer bij mij speelt.
Omdat hij na een dag weer verder gaat en ik er nog wel aan loop te denken.... pffffff oke nog meer tips???
Moet ik mij dan helemaal afzijdig houden??
vrijdag 19 oktober 2012 om 17:07
Volgens mij is hulp hij stoppen niet perse een diepgaande therapie op de persoon maar kan het zich juist erg richten op het verslavingsgedrag.
Maar goed, ik praat niet vanuit ervaren oid, maar in jouw plaats zou ik me erop richten de lijdensdruk bij hem te vergroten, althans, hem proberen verder te laten inzien dat hij last heeft van zijn verslaving. En dan zou hij zelf op een moment misschien echt willen stoppen.
Tenzij jij niet langer wil samen zijn met een verslaafde. Dan moet je voor jezelf kiezen.
Maar goed, ik praat niet vanuit ervaren oid, maar in jouw plaats zou ik me erop richten de lijdensdruk bij hem te vergroten, althans, hem proberen verder te laten inzien dat hij last heeft van zijn verslaving. En dan zou hij zelf op een moment misschien echt willen stoppen.
Tenzij jij niet langer wil samen zijn met een verslaafde. Dan moet je voor jezelf kiezen.
