Gezondheid
alle pijlers
Vriend heeft longkanker
zaterdag 9 februari 2019 11:58
Eerste kerstdag werd mijn vriend verkouden met veel hoesten erbij. Verkoudheid ging over, hoesten niet en dat werd steeds pijnlijker. Halverwege januari voelde hij met een hoestbui een knak bij zijn ribben. Mijn vriend ging gelijk naar de huisarts, die stuurde hem door naar het ziekenhuis voor een foto.
Conclusie was een gebroken rib en ze zagen iets bij zijn longen wat ze niet vertrouwden.
Vriend kreeg een scan en vorige week hebben we echt het meest verschrikkelijke nieuws gekregen.
Longkanker met uitzaaiingen naar oa zijn rib, daarom is die ook gebroken, stukje lymfe, lever en er zit een plekje bij zijn heup. Arts zei gelijk dat hij dit niet kon genezen, alleen maar tijd rekken.
Onze wereld is ingestort, onze toekomst plannen die we samen hadden kunnen we niet meer uitvoeren. Het is allemaal zo onwerkelijk, we leven in een complete nachtmerrie.
Zonder behandeling geeft de arts hem een half jaar, met behandeling kan het met een paar maanden tot paar jaar gerekt worden, mits het aanslaat.
Dinsdag krijgt hij zijn eerste chemo en maandag krijgen we te horen of hij ook immunotherapie erbij krijgt.
Ik ben zo bang voor alles wat komen gaat, dat ik hem zie aftakelen en dat het moment gaat komen dat ik mijn grote liefde moet gaan missen Geen idee hoe ik dit allemaal moet gaan doen. We proberen nu nog zoveel mogelijk te genieten en leuke dingen te doen zolang het nog kan.
Conclusie was een gebroken rib en ze zagen iets bij zijn longen wat ze niet vertrouwden.
Vriend kreeg een scan en vorige week hebben we echt het meest verschrikkelijke nieuws gekregen.
Longkanker met uitzaaiingen naar oa zijn rib, daarom is die ook gebroken, stukje lymfe, lever en er zit een plekje bij zijn heup. Arts zei gelijk dat hij dit niet kon genezen, alleen maar tijd rekken.
Onze wereld is ingestort, onze toekomst plannen die we samen hadden kunnen we niet meer uitvoeren. Het is allemaal zo onwerkelijk, we leven in een complete nachtmerrie.
Zonder behandeling geeft de arts hem een half jaar, met behandeling kan het met een paar maanden tot paar jaar gerekt worden, mits het aanslaat.
Dinsdag krijgt hij zijn eerste chemo en maandag krijgen we te horen of hij ook immunotherapie erbij krijgt.
Ik ben zo bang voor alles wat komen gaat, dat ik hem zie aftakelen en dat het moment gaat komen dat ik mijn grote liefde moet gaan missen
Geen idee hoe ik dit allemaal moet gaan doen. We proberen nu nog zoveel mogelijk te genieten en leuke dingen te doen zolang het nog kan.
donderdag 13 juni 2019 01:35
Oh, dat is fijn inderdaad. Maar vergeet dus ook niet om om hulp te vragen bij het inpakken en uitpakken en het schoonmaken en eventuele klussen aan het huis (verven?). Echt, de meeste mensen zullen blij zijn dat ze iets kunnen doen.
En verder hoop ik natuurlijk dat jullie nog veel leuke dingen kunnen doen en relatief goede dagen hebben.
En verder hoop ik natuurlijk dat jullie nog veel leuke dingen kunnen doen en relatief goede dagen hebben.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 20 juni 2019 16:04
Even een update weer. Het gaat niet al te best. Sinds vorige week heeft hij weer minder kracht in zijn benen, hij loopt erg moeilijk en kan niet te lang staan.
Afgelopen maandag moest hij naar het ziekenhuis maar dat kon niet, hij kon de trap niet af. Hebben nu een tussenoplossing totdat we gaan verhuizen begin juli. We gaan zo naar mijn ouders, daar is net een bed gebracht, en de ambulance zou hier om 2 uur zijn om hem op te halen, echter zijn ze er nog niet. Dus nog even wachten maar.
Daarnaast is mijn man ook erg moe steeds, en ik heb geen idee hoe nu verder
ik snap niet hoe hij minder kracht in zijn benen kan hebben, hij loopt nu meer dan vlak na de operatie maar vlak na de operatie ging het beter dan nu.
Afgelopen maandag moest hij naar het ziekenhuis maar dat kon niet, hij kon de trap niet af. Hebben nu een tussenoplossing totdat we gaan verhuizen begin juli. We gaan zo naar mijn ouders, daar is net een bed gebracht, en de ambulance zou hier om 2 uur zijn om hem op te halen, echter zijn ze er nog niet. Dus nog even wachten maar.
Daarnaast is mijn man ook erg moe steeds, en ik heb geen idee hoe nu verder
ik snap niet hoe hij minder kracht in zijn benen kan hebben, hij loopt nu meer dan vlak na de operatie maar vlak na de operatie ging het beter dan nu.
donderdag 20 juni 2019 19:56
Ach nee, wat is dit toch moeilijk . Ik weet als geen ander dat dingen hele onverwachte wendingen kan krijgen. Zo gaat het goed en zo gaat het ineens minder goed, en dat kan ook weer veranderen.
Ik wens jullie veel goeds, ik ga duimen op verbetering en ik hoop dat jullie nog mooie momenten met elkaar mogen beleven.
Ik wens jullie veel goeds, ik ga duimen op verbetering en ik hoop dat jullie nog mooie momenten met elkaar mogen beleven.
donderdag 20 juni 2019 23:00
Dank jullie wel, het verhuizen naar mijn ouders is gelukt, we liggen nu in de huiskamer.
Als ik zie hoe mijn man zich nu voortbeweegt, zich zo krampachtig zich vastpakkend aan zijn rollator, met zo weinig kracht in zijn benen. Mijn hart breekt keer op keer.
We hebben net ook samen even zitten janken, om hoe kut alles is op dit moment.
Ik zou niet weten hoe ik zonder hem verder moet, die gedachte doet zo verschrikkelijk veel pijn. Ik ben afgelopen week naar mijn huisarts gegaan, en heb gevraagd voor een doorverwijzing naar een psycholoog. Ik kan dit gewoon allemaal niet
Als ik zie hoe mijn man zich nu voortbeweegt, zich zo krampachtig zich vastpakkend aan zijn rollator, met zo weinig kracht in zijn benen. Mijn hart breekt keer op keer.
We hebben net ook samen even zitten janken, om hoe kut alles is op dit moment.
Ik zou niet weten hoe ik zonder hem verder moet, die gedachte doet zo verschrikkelijk veel pijn. Ik ben afgelopen week naar mijn huisarts gegaan, en heb gevraagd voor een doorverwijzing naar een psycholoog. Ik kan dit gewoon allemaal niet
vrijdag 21 juni 2019 07:25
Het is zo hartverscheurend wat er allemaal gebeurt. Verstandig dat je psychologische hulp hebt gezocht, lieve PinkWombat! Dit is zo oneerlijk en zo ondraaglijk om te zien. De klappen vallen zo hard, voor jullie beiden. Ik hoop van harte dat jij je inmiddels ziek hebt gemeld op het werk, Pink, en alle tijd nu kunt steken in je man.
vrijdag 21 juni 2019 09:40
Wat een verschrikkelijke situatie zitten jullie toch in, echt een nachtmerrie gewoon. Heel slim om psychologische hulp in te schakelen, ik hoop dat je snel terecht kan. Heeft je vriend ook psychologische begeleiding vanuit het ziekenhuis? Het lijkt me vooral zo enorm lastig dat alles zo vreselijk snel lijkt te gaan sinds de diagnose. Je hebt amper tijd om te beseffen wat er aan de hand is of het gaat alweer slechter 
. Ik hoop zo voor jullie dat het toch nog bergopwaarts zal gaan en dat jullie kunnen gaan genieten van een mooie tijd samen! Wanneer staat de volgende afspraak in het ziekenhuis nu/wat gaat het vervolg zijn?
. Ik hoop zo voor jullie dat het toch nog bergopwaarts zal gaan en dat jullie kunnen gaan genieten van een mooie tijd samen! Wanneer staat de volgende afspraak in het ziekenhuis nu/wat gaat het vervolg zijn?
vrijdag 21 juni 2019 12:37
Ik werk gewoon nog, maar ik ga wel 2 uur eerder naar huis, en aankomende 2 weken ben ik vrij om alles te regelen voor de verhuizing.
Mijn man heeft geen psychologische hulp, daar heeft hij geen behoefte aan. Vervolgafspraak in het ziekenhuis is pas eind volgende maand geloof ik. Omdat hij eerst moet aansterken van de operatie, en dan kan er gekeken worden voor eventueel verdere behandeling.
Volgende week wordt zijn rug nog bestraald, de wond is heel mooi aan het genezen op zijn rug.
Maar ik vind dat hij ook iets van fysio moet krijgen om toch meer kracht te krijgen in zijn lichaam, helaas moeten we daar zelf achteraan gaan, ziekenhuis heeft daarin niets voor ons betekent.
Mijn man heeft geen psychologische hulp, daar heeft hij geen behoefte aan. Vervolgafspraak in het ziekenhuis is pas eind volgende maand geloof ik. Omdat hij eerst moet aansterken van de operatie, en dan kan er gekeken worden voor eventueel verdere behandeling.
Volgende week wordt zijn rug nog bestraald, de wond is heel mooi aan het genezen op zijn rug.
Maar ik vind dat hij ook iets van fysio moet krijgen om toch meer kracht te krijgen in zijn lichaam, helaas moeten we daar zelf achteraan gaan, ziekenhuis heeft daarin niets voor ons betekent.
vrijdag 21 juni 2019 13:35
PinkWombat .Zijn er geen mensen die jullie daarin kunnen begeleiden.b.v buurtzorg. of n zorg organisatie. Dat zijn mensen die de weg weten ,en in jullie geval dat soort zaken op zich nemen.je kunt niet alles alleen .er komt zo veel op je af. En heb je n huisarts die in kan grijpen in dit soort situaties .
n goeie huisarts kan ook veel voor jullie betekenen .
n goeie huisarts kan ook veel voor jullie betekenen .
Am ende wird alles gut.und wen es nicht gut ist .ist es nicht das ende .
vrijdag 21 juni 2019 15:17
Spreek inderdaad de huisarts hierover. Die kan een grote rol spelen hierbij. Ook kan er via de thuiszorg een oncologisch verpleegkundige thuis langs komen voor dit soort overzicht en regeldingen.
Er zijn speciale oncologisch fysiotherapeuten. De praktijk bij mij in het dorp heeft er 1 en die komt regelmatig bij mij thuis langs. Zij geeft ook tips over oefeningen die je kan doen om conditie te behouden / versterken. Kijk of er bij jullie ook één in de buurt zit (of laat dit iemand regelen).
Sterkte.
Er zijn speciale oncologisch fysiotherapeuten. De praktijk bij mij in het dorp heeft er 1 en die komt regelmatig bij mij thuis langs. Zij geeft ook tips over oefeningen die je kan doen om conditie te behouden / versterken. Kijk of er bij jullie ook één in de buurt zit (of laat dit iemand regelen).
Sterkte.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
