Gezondheid
alle pijlers
Wat als mijn schoonvader er niet meer is?
dinsdag 18 januari 2011 om 14:45
Klinkt banaal misschien...maar dat is het niet..
Waarschijnlijk kan ik het antwoord ook wel vinden bij de instanties maar het kwam nu net in mij op en ik denk,misschien zijn hier wel ervaringsdeskundigen (helaas).
Situatie:
Mijn schoonmoeder is zo goed als blind. Ze was al blind aan 1 oog ,maar deed eigenlijk alles nog. Als je niet zag dat ze een glazen oog had wist je het eigenlijk niet eens. Handwerken,fietsen,winkelen,kleren naaien, clubjes hier clubjes daar en alles doen voor de kleinkinderen.
Nu is daar vorig jaar februari een eind aan gekomen. Door stom ongeluk is zij na een avondje bingo gestruikeld..en jawel gevallen op haar gezicht...gevolg. Het Goede oog aan diggelen. 112 erbij..mee naar ziekenhuis en de oogarts had maar 1 conclusie: ik heb het oog "teruggepropt" en niet weggehaald puur uit psychologische overwegingen (omdat ze er 1 mist) en volledig blind.
O help er komt wat op je af dan. MIjn man is enig kind,mijn schoonvader is een schat maar ondanks dat hij sinds 60-er jaren in Nederland woont ,weet hij niet alles te begrijpen altijd. (turkse afkomst) en schoonmoeder (nederlands) regelde altijd alles.
Nudoen wij heel veel...hebben ook hulp geregeld (alfahulp) ed en mijn schoonvader waakt over mijn schoonmoeder als een leeuw en houdt haar continu in de gaten of ze niet teveel doet wat mis ikan gaan.
Maar wat als,,wat als mijn schoonvader wegvalt? Zij kan niet alleen leven. Wij zouden haar met alle liefde bij ons in huis nemen dan, maar nr 4 is op komst (als het goed gaat)...en wij hebben geen megavilla. (helemaal geen villa zelfs haha)...
moet je dat nu al regelen? een verzorgingstehuis,aanleunwoning,thuiszorg?
wij hopen nog lang niet dat het gebeurdt maar goed schoonvader is 66 en gezondheid is niet om naar huis over te schrijven zeg maar.
iemand ervaring met zoiets.? hoop het niet natuurlijk maar het is wel het leven natuurlijk.
lang verhaal..maar alvast bedankt.
Waarschijnlijk kan ik het antwoord ook wel vinden bij de instanties maar het kwam nu net in mij op en ik denk,misschien zijn hier wel ervaringsdeskundigen (helaas).
Situatie:
Mijn schoonmoeder is zo goed als blind. Ze was al blind aan 1 oog ,maar deed eigenlijk alles nog. Als je niet zag dat ze een glazen oog had wist je het eigenlijk niet eens. Handwerken,fietsen,winkelen,kleren naaien, clubjes hier clubjes daar en alles doen voor de kleinkinderen.
Nu is daar vorig jaar februari een eind aan gekomen. Door stom ongeluk is zij na een avondje bingo gestruikeld..en jawel gevallen op haar gezicht...gevolg. Het Goede oog aan diggelen. 112 erbij..mee naar ziekenhuis en de oogarts had maar 1 conclusie: ik heb het oog "teruggepropt" en niet weggehaald puur uit psychologische overwegingen (omdat ze er 1 mist) en volledig blind.
O help er komt wat op je af dan. MIjn man is enig kind,mijn schoonvader is een schat maar ondanks dat hij sinds 60-er jaren in Nederland woont ,weet hij niet alles te begrijpen altijd. (turkse afkomst) en schoonmoeder (nederlands) regelde altijd alles.
Nudoen wij heel veel...hebben ook hulp geregeld (alfahulp) ed en mijn schoonvader waakt over mijn schoonmoeder als een leeuw en houdt haar continu in de gaten of ze niet teveel doet wat mis ikan gaan.
Maar wat als,,wat als mijn schoonvader wegvalt? Zij kan niet alleen leven. Wij zouden haar met alle liefde bij ons in huis nemen dan, maar nr 4 is op komst (als het goed gaat)...en wij hebben geen megavilla. (helemaal geen villa zelfs haha)...
moet je dat nu al regelen? een verzorgingstehuis,aanleunwoning,thuiszorg?
wij hopen nog lang niet dat het gebeurdt maar goed schoonvader is 66 en gezondheid is niet om naar huis over te schrijven zeg maar.
iemand ervaring met zoiets.? hoop het niet natuurlijk maar het is wel het leven natuurlijk.
lang verhaal..maar alvast bedankt.
Puck
dinsdag 18 januari 2011 om 14:52
Tilalia, volgens mij is dat niet wat TO hier bedoelt. Moet er al een backup plan zijn voor het geval dat? Daarin kan schoonmoeder volgens mij best meedenken. Er wordt nu alleen gevraagd wat daar de voorbereidingen in zouden zijn.
Overigens heb ik verder geen idee...
Wel goed dat je er al over nadenkt.
Overigens heb ik verder geen idee...
Wel goed dat je er al over nadenkt.
dinsdag 18 januari 2011 om 14:55
quote:ingmagh schreef op 18 januari 2011 @ 14:52:
Daarin kan schoonmoeder volgens mij best meedenken.
Ehmmm. 'kàn meedenken'? Het is hààr leven, misschien heeft ze het al we zelf uitgedacht?
TO kan vragen aan schoonouders of ze al weten wat ze zouden willen mocht schoonpa ziek worden en niet meer kunnen zorgen. Of erger, maar dat kunnen ze zelf ook wel bedenken, toch? En dan kan TO meedenken.
Daarin kan schoonmoeder volgens mij best meedenken.
Ehmmm. 'kàn meedenken'? Het is hààr leven, misschien heeft ze het al we zelf uitgedacht?
TO kan vragen aan schoonouders of ze al weten wat ze zouden willen mocht schoonpa ziek worden en niet meer kunnen zorgen. Of erger, maar dat kunnen ze zelf ook wel bedenken, toch? En dan kan TO meedenken.
dinsdag 18 januari 2011 om 14:57
'Men lijdt het meest onder het lijden wat men vreest.'
Het is nog lang niet zo ver. En wat tilalia2 zegt.
Hier: een tante, ook op leeftijd, volledig blind, man 2 jaar geleden overleden. Ze woont nog steeds zelfstandig, maar dochter van haar komt wel elke dag bij haar over de vloer. En natuurlijk 's avonds om moeders eten te komen brengen, want eten koken dat is idd tricky.
Dus het is te doen. Maar wel erg bewerkelijk, daar moet je dus tijd voor hebben. Nicht heeft haar baan opgezegd en 'werkt' nu voor haar moeder. Haar moeder betaald nicht uit haar PGB.
Het is nog lang niet zo ver. En wat tilalia2 zegt.
Hier: een tante, ook op leeftijd, volledig blind, man 2 jaar geleden overleden. Ze woont nog steeds zelfstandig, maar dochter van haar komt wel elke dag bij haar over de vloer. En natuurlijk 's avonds om moeders eten te komen brengen, want eten koken dat is idd tricky.
Dus het is te doen. Maar wel erg bewerkelijk, daar moet je dus tijd voor hebben. Nicht heeft haar baan opgezegd en 'werkt' nu voor haar moeder. Haar moeder betaald nicht uit haar PGB.
Nope
dinsdag 18 januari 2011 om 14:58
quote:whopper schreef op 18 januari 2011 @ 14:56:
Ik weet niet of het goed is om daar nu al over na te denken eigenlijk.Mwah, dat vind ik op zich zo gek niet. Schoonmoeder is hulpbehoevend, schoonpa niet al te gezond... praten over wat er in de toekomst eventueel zou kunnen gebeuren is helemaal niet slecht. Ik zou zelf alleen vragen wat schoonmoeder zou willen, en niet wat TO denkt in haar huis te kunnen passen. Misschien wil schoonmoeder wel helemaal niet in huis bij TO.
Ik weet niet of het goed is om daar nu al over na te denken eigenlijk.Mwah, dat vind ik op zich zo gek niet. Schoonmoeder is hulpbehoevend, schoonpa niet al te gezond... praten over wat er in de toekomst eventueel zou kunnen gebeuren is helemaal niet slecht. Ik zou zelf alleen vragen wat schoonmoeder zou willen, en niet wat TO denkt in haar huis te kunnen passen. Misschien wil schoonmoeder wel helemaal niet in huis bij TO.
dinsdag 18 januari 2011 om 15:03
quote:whopper schreef op 18 januari 2011 @ 14:59:
[...]
Ja precies.
Ik vind het een negatieve gedachte, een beetje doemdenkerij. Vooruitlopen op andermans dood.
Het is jammer dat veel mensen het 'nadenken over later' direct koppelen aan 'nadenken over de dood'. Nu heeft TO het ook zo gebracht, maar het zou ook kunnen dat schoonvader nog wél 20 jaar leeft, maar gaat dementeren, slecht ter been wordt of om een andere reden niet meer kan doen wat hij nu doet (voor schoonmoeder geldt overigens hetzelfde, of ze nou wel of niet blind is).
Ik ben heel blij dat ik precies weet hoe mijn ouders hun oude dag voor zich zien en wat ze daar zelf al in geregeld hebben. Op die manier kun je er samen over praten vanuit een positieve inslag, zo van 'hoe gaan we dat doen?'. Je kunt elkaar zo ook ruim op tijd aangeven wat je zelf leuk zou vinden, van de ander verwacht en wat je grenzen zijn. Misschien willen (schoon)ouders bijvoorbeeld wel helemaal niet bij de kinderen intrekken, hoe lief bedoeld of aangeboden ook.
Volgens mij is het dus heel goed om hier met je schoonouders gewoon over te praten. En dan niet vanuit 'wat als hij er niet meer is', maar gewoon vanuit 'hoe zien jullie de komende 20 jaar voor je?'.
[...]
Ja precies.
Ik vind het een negatieve gedachte, een beetje doemdenkerij. Vooruitlopen op andermans dood.
Het is jammer dat veel mensen het 'nadenken over later' direct koppelen aan 'nadenken over de dood'. Nu heeft TO het ook zo gebracht, maar het zou ook kunnen dat schoonvader nog wél 20 jaar leeft, maar gaat dementeren, slecht ter been wordt of om een andere reden niet meer kan doen wat hij nu doet (voor schoonmoeder geldt overigens hetzelfde, of ze nou wel of niet blind is).
Ik ben heel blij dat ik precies weet hoe mijn ouders hun oude dag voor zich zien en wat ze daar zelf al in geregeld hebben. Op die manier kun je er samen over praten vanuit een positieve inslag, zo van 'hoe gaan we dat doen?'. Je kunt elkaar zo ook ruim op tijd aangeven wat je zelf leuk zou vinden, van de ander verwacht en wat je grenzen zijn. Misschien willen (schoon)ouders bijvoorbeeld wel helemaal niet bij de kinderen intrekken, hoe lief bedoeld of aangeboden ook.
Volgens mij is het dus heel goed om hier met je schoonouders gewoon over te praten. En dan niet vanuit 'wat als hij er niet meer is', maar gewoon vanuit 'hoe zien jullie de komende 20 jaar voor je?'.
dinsdag 18 januari 2011 om 15:04
En TO, het is niet banaal hoor, ik zou me er ook zorgen over maken en wil ook dat altijd alles goed is gergeld, zodat je 'achteraf' of du moment niet in de problemen komt.
Bespreek het idd gewoon met je schoonouders, hoe zij dit zien en of ze al een oplossing hebben. Want misschien hebben ze al 'iets' geregeld voor later!
Bespreek het idd gewoon met je schoonouders, hoe zij dit zien en of ze al een oplossing hebben. Want misschien hebben ze al 'iets' geregeld voor later!
Nope
dinsdag 18 januari 2011 om 15:22
Ik zou het probleem in zijn algemeenheid bespreken. Het is inderdaad best goed om te weten wat de ideeën van je schoonouders zijn binnen diverse scenario's. Ik zou daarbij trouwens niet alleen betrekken wat er eventueel kan gebeuren na de dood van schoonvader, maar ook wat er gebeurt als schoonvader onverhoopt ziek zou worden en zorg nodig heeft. Willen ze dan bijvoorbeeld samen in een aanleunwoning? Ik zou me best voor kunnen stellen dat je schoonmoeder zich ook wel eens afgevraagd heeft wat er moet gebeuren als haar man ziek zou worden. Zij kan de zorg niet geven.
Ik vind het trouwens ontzettend naar voor je schoonmoeder dat ze op deze manier blind is geworden. Wat een pech zeg!
Ik vind het trouwens ontzettend naar voor je schoonmoeder dat ze op deze manier blind is geworden. Wat een pech zeg!
dinsdag 18 januari 2011 om 15:37
dinsdag 18 januari 2011 om 15:39
quote:Kastanjez schreef op 18 januari 2011 @ 15:03:
[...]
Volgens mij is het dus heel goed om hier met je schoonouders gewoon over te praten. En dan niet vanuit 'wat als hij er niet meer is', maar gewoon vanuit 'hoe zien jullie de komende 20 jaar voor je?'.
Met jouw insteek klinkt het al heel anders. Natuurlijk hebben mijn an en ik alles geregeld voor als er iets met ons mocht gebeuren, en praten wij over zaken als euthenasie. Maar dat komt dan vanuit onszelf.
Ik heb het idee dat vooral TO ermee zit, en dat zij alles van te voren geregeld wil hebben omdat zij geen plaats heeft voor oma.
In dat geval is het voor mij heel duidelijk; komt tijd komt raad.
Ik weet nl uit ervaring dat het geen zin heeft je druk te maken over zaken die nog niet aan de orde zijn als het een ander dan jezelf betreft.
Er zal wel een reden zijn dat de schoonouders van TO zelf het onderwerp nog niet hebben aangesneden of er niet op in zijn gegaan denk ik dan.
[...]
Volgens mij is het dus heel goed om hier met je schoonouders gewoon over te praten. En dan niet vanuit 'wat als hij er niet meer is', maar gewoon vanuit 'hoe zien jullie de komende 20 jaar voor je?'.
Met jouw insteek klinkt het al heel anders. Natuurlijk hebben mijn an en ik alles geregeld voor als er iets met ons mocht gebeuren, en praten wij over zaken als euthenasie. Maar dat komt dan vanuit onszelf.
Ik heb het idee dat vooral TO ermee zit, en dat zij alles van te voren geregeld wil hebben omdat zij geen plaats heeft voor oma.
In dat geval is het voor mij heel duidelijk; komt tijd komt raad.
Ik weet nl uit ervaring dat het geen zin heeft je druk te maken over zaken die nog niet aan de orde zijn als het een ander dan jezelf betreft.
Er zal wel een reden zijn dat de schoonouders van TO zelf het onderwerp nog niet hebben aangesneden of er niet op in zijn gegaan denk ik dan.
dinsdag 18 januari 2011 om 21:19
quote:whopper schreef op 18 januari 2011 @ 15:39:
[...]
Met jouw insteek klinkt het al heel anders. Natuurlijk hebben mijn an en ik alles geregeld voor als er iets met ons mocht gebeuren, en praten wij over zaken als euthenasie. Maar dat komt dan vanuit onszelf.
Ik heb het idee dat vooral TO ermee zit, en dat zij alles van te voren geregeld wil hebben omdat zij geen plaats heeft voor oma.
In dat geval is het voor mij heel duidelijk; komt tijd komt raad.
Ik weet nl uit ervaring dat het geen zin heeft je druk te maken over zaken die nog niet aan de orde zijn als het een ander dan jezelf betreft.
Er zal wel een reden zijn dat de schoonouders van TO zelf het onderwerp nog niet hebben aangesneden of er niet op in zijn gegaan denk ik dan.En daarom zeg ik dus juist: nu praten (zeker als je je er nu zorgen over maakt)!! Misschien wíl oma helemaal niet bij je in huis, dus dan hoef je je ook geen zorgen te maken over plaats.
[...]
Met jouw insteek klinkt het al heel anders. Natuurlijk hebben mijn an en ik alles geregeld voor als er iets met ons mocht gebeuren, en praten wij over zaken als euthenasie. Maar dat komt dan vanuit onszelf.
Ik heb het idee dat vooral TO ermee zit, en dat zij alles van te voren geregeld wil hebben omdat zij geen plaats heeft voor oma.
In dat geval is het voor mij heel duidelijk; komt tijd komt raad.
Ik weet nl uit ervaring dat het geen zin heeft je druk te maken over zaken die nog niet aan de orde zijn als het een ander dan jezelf betreft.
Er zal wel een reden zijn dat de schoonouders van TO zelf het onderwerp nog niet hebben aangesneden of er niet op in zijn gegaan denk ik dan.En daarom zeg ik dus juist: nu praten (zeker als je je er nu zorgen over maakt)!! Misschien wíl oma helemaal niet bij je in huis, dus dan hoef je je ook geen zorgen te maken over plaats.
