3 maanden moeder, wie kletst er mee?

Mijn eerste werkdag gisteren is goed bevallen! Ook met dochterlief ging het op het KDV super!! Ze heeft er goed geslapen en gegeten, dus een hele geruststelling. Vandaag is manlief thuis, t/m 31 oktober was er nog geen plek op vrijdag. Dus zodoende deze oplossing. Ging goed.



Mijn bevalling... was 40 weken en 6 dagen, zou de volgende dag gestript gaan worden. 's Morgens om 10.30 begonnen de weeën, manlief gebeld, die kwam rond 13.00 thuis (had nog een afspraak en moet 1 uur rijden). Om 14.30 braken mijn vliezen spontaan en toen hebben we de VK gebeld. Had voortdurend rugweeën, een ramp.... VK kwam om 16.00, had toen al 8 cm! ontsluiting. Jammer genoeg waren de persweeën niet krachtig genoeg en zijn we om 18.30 naar het ziekenhuis gegaan, daar werd op de open verloskamer, met hulp van een vacuümpomp onze dochter geboren om 19.47. Al met al best netjes dus, ongeveer 9 uurtjes. Ik zou 't zo (ondanks dat het heftig was), nog een keer doen. Heb ook geen pijnstilling gehad en maar 2 kleine knipjes.



Over de spenen bij fv; ik gebruik AVENT, nr. 2, want anders drinkt ze veel te snel. Als ze 4 maanden is ga ik proberen met rijstebloem en dan rond de 5 maanden (inderdaad, gulden middenweg ) fruithapje. Hoewel ik denk dat ze er nu al aan toe is. Ach, misschien begin ik wel al rustig aan met oefenen.



Liefs

Hello,



Wat leuk dat hier zoveel geschreven wordt.



Wij gebruiken hier (bv-kindje) altijd speentje 1 van Avent. Het is mij verteld dat kindjes die bv krijgen gewend zijn om hard te moeten zuigen om de melk uit de borst te krijgen, dus dat je daarom, als je een flesje geeft, speentje 1 moet (blijven) gebruiken, dat benadert dan het meeste wat ze gewend zijn. Ik heb wel alles speentjes van Avent in huis (tot en met de 1-2-3 speen), omdat het een tijdje duurde voordat ik dat door had...



Bevalling: ik ben bij beide kinderen in 2,5 uur tijd bevallen. Bij mijn zoon vond ik dat uitermate heftig, omdat ik alles in heel korte tijd te verduren krijgt. Bij zoon braken de vliezen en na 5 minuten had ik de eerste wee, 2 minuten later de volgende, 2 minuten later de volgende, etc... omdat de weeen geen minuut duurden, maar 45 seconden, wisten we niet zo goed wat we moesten doen (want instructie was: om de vijf minuten wee van een minuut = vk bellen). Uiteindelijk na een uur gebeld en toen moesten we gelijk met spoed naar het ziekenhuis komen. Dat hebben we toen net gehaald... Bij Dochter wist ik meer wat ik kon verwachten en hebben we de verloskundige al gebeld toen de weeen nog niet begonnen waren... ik had toen krampjes (soort menstruatiekrampjes) die om de vijf minuten kwamen. Ik wilde zelf nog een uurtje of 2 wachten met het bellen van vk en schoonouders (om zoon op te halen) maar Man wilde wel perse vk en schoonouders bellen. Die heeft dat gelukkig toen al gedaan, want achteraf hebben we ook dit keer net het ziekenhuis gehaald. Wat wel bijzonder was, was dat er in de navelstreng van Dochter een knoop zat... die heeft ze er zelf ingezwommen toen ze nog maar een paar weken oud was, waarschijnlijk. Ze is ook al 'afgenaveld' toen alleen het hoofdje nog maar geboren was, omdat de navelstreng heel strak om haar nekje zat en ze die er niet vanaf konden halen. Daardoor had ze na de geboorte een enorm dik hoofd, ik vond haar eigenlijk best heel erg lelijk... gelukkig trok dat snel weg (en nu is ze de mooiste )

Het was een hele rare gewaarwording... om 7 uur reden we de straat uit naar het ziekenhuis en om half elf reden we de straat weer in, met kindje, gedouched, gegeten en de hele familie al gebeld...

Ik heb na mijn eerste bevalling echt een soort 'shock' ervaren. Ik begreep alleen maar niet waarom... supersnel bevallen, niets te klagen dus, maar waarom dan zo'n vervelend gevoel... door gesprekken hier op het forum ben ik er achter gekomen. Er wordt je van tevoren verteld dat je moet rekenen op gemiddeld 12 uur bevallen. Ik had achteraf aan het begin van mijn bevalling als de dingen die je normaal gesproken pas helemaal aan het eind hebt, vlak voordat je mag gaan persen. Ik wist dat natuurlijk niet, dus ik dacht "dit moet ik nog 12 uur doormaken, en ik trek het NU al niet meer, ik spring uit het raam...". Wist ik veel dat ik al helemaal aan het eind zat...

bij Dochter wist ik al door mijn eerdere ervaring dat het helemaal geen 12 uur hoefde te duren en toen kon ik ook veel rustiger blijven. Ben niet in paniek geraakt en had van tevoren al trucjes bedacht om door de weeen heen te komen, die werkten. Daardoor heb ik het bij Dochter echt als heel makkelijk ervaren. Ik moest vorige week een lezing houden in het Engels, en ik heb gezegd (en dat meende ik ook) "ik beval liever dan dat ik dit doe"...



Frustje, Eve en Elska, fijn dat de eerste werkdag(en) er op zit(ten). altijd toch spannend en gelukkig is het jullie bevallen!



Wolkewietje, de kledingbeurs die ik had bezocht was een initiatief van een plaatselijke organisatie hier, een kerk geloof ik. Er lag veel 'rotzooi' en maar een paar mooie dingen. Allemaal tweedehands. Ik ben verder eigenlijk nooit op een kledingbeurs geweest, ik heb het fenomeen kinderspeeldgoedrommelmarkt en kinderkledingbeurs eigenlijk pas net ontdekt. Ik kocht eerst gewoon nooit speelgoed (de eerste tijd kan je natuurlijk ook behoorlijk vooruit met het speelgoed dat je van de kraamvisite krijgt) en kleertjes kocht ik nieuw, voornamelijk bij de Hema, in de Hebbes-uitverkoop. De laatste tijd heb ik een soort van 'netwerkje' om me heen gebouwd van andere moeders-met-kinderen en dan merk je dat er ook heel veel wordt doorgegeven. De kleding circuleert hier nu dus een beetje. Het wordt toch bijna nooit gedragen als ze klein zijn, dus het slijt niet. Hele mooie dingetjes hou ik wel zelf, omdat ik niet weet of er nog een derde komt (hoop van wel). MP schijnt trouwens ook een enorme business te zijn, vooral voor merkkleertjes. Die heb ik bijna niet, het enige merk dat ik heb heb ik gekregen van kraamvisite. Maar ik ken wel mensen die op MP merk-dingen kopen en het dan voor ongeveer hetzelfde geld weer doorverkopen...



Grtz E.

Oh trouwens, ik heb bij mijn eerste bevalling geen persweeen gehad en moest persen zonder persweeen, omdat Zoon snel geboren moest worden (hartproblemen). Heb toen een enorme knip gekregen. Bij Dochter wel persweeen gehad... wat een verschil zeg. (Het ging ook twee keer zo snel, Zoon 13 minuten persen en Dochter 6 minuten...) Bij Dochter geen knip, alleen klein scheurtje, maar wel enorme aambeien... dat is nog veel vervelender. Heb medelijden met mensen die daar altijd last van hebben...

quote:zeef77 schreef op 26 september 2008 @ 09:44:

Oh trouwens, ik heb bij mijn eerste bevalling geen persweeen gehad en moest persen zonder persweeen, omdat Zoon snel geboren moest worden (hartproblemen). Heb toen een enorme knip gekregen. Bij Dochter wel persweeen gehad... wat een verschil zeg. (Het ging ook twee keer zo snel, Zoon 13 minuten persen en Dochter 6 minuten...) Bij Dochter geen knip, alleen klein scheurtje, maar wel enorme aambeien... dat is nog veel vervelender. Heb medelijden met mensen die daar altijd last van hebben...



Ik moest hier een beetje om lachen (Sorry Zeef) want ik vind 13 minuten persen namelijk al een soort wereldrecordtijd

Heb zelf een uur zonder persweeen geperst waarna alsnog een keizersnee. Ik weet wel, een volgende keer weiger ik echt te persen zonder persweeen, want daar is wat mij betreft geen beginnen aan!

Mijn bevalling was een echt drama, heb het niet cadeau gehad. Op donderdagnacht begonnen de weeen al vrij snel redelijk heftig. Tegen de tijd dat het vrijdagavond was trok ik het al bijna niet meer, maar had pas 2 cm. ontsluiting. Toen braken ook nog mijn vliezen.

Ben toen opgenomen in het zh om m.b.v. pedithine (hoe schrijf je dat?) een beetje te kunnen rusten. Ontsluiting wilde helaas niet vorderen. Tegen zondagochtend had ik pas 10 cm ontsluiting en toen bleek ik ook te weinig persweeen te hebben. Een infuus hiervoor gehad en toen ging het wat vlugger. Totaal een uur geperst, zoon is om 10.45u eindelijk geboren. Zoon lag als sterrekijker en dat zagen ze pas toen hij al in het kanaal zat. Hij zat toen verschrikkelijk klem. Een verpleegster heeft toen met alle macht op mijn buik liggen drukken en de arts-ass. die de bevalling deed heeft aan de onderkant staan trekken. Gevolg: zoon een toeter op zn hoofd van heb je me niet gezien en een hersenschudding en ik een totaalruptuur. Heeft dus in totaal bijna 60 uur geduurd. Omdat ik koorts had gekregen tijdens de bevalling hebben we nog 3 dagen in het zk moeten doorbrengen. Zoon kreeg uit voorzorg AB. Al met al geen leuk begin dus. Heeft ook 2 maanden geduurd voor ik weer normaal kon lopen, zitten en naar de toilet kon gaan. Maar nu 4 maanden verder gaat het uitstekend, zowel met mij als met ons ventje. Gelukkig hebben we er allebei geen blijvende schade aan overgehouden. Ik hoop dat het een eventueel volgende keer wat makkelijker en vlugger gaat, maar dat kan ook bijna niet anders

Hoi Dames,



@Wolkewietje: fijn dat de dag goed is verlopen want het is en blijft toch ook wel moeilijk. De tijd heelt alle wonden gelukkig maar er blijft toch wel een litteken zitten.



Over het flesje: Wijsneus krijgt vanaf vandaag 180cc want ze kwam wel erg snel na het fles van 150cc. Heb het dus nu maar opgehoogd! Wij gebruiken het speentje vanaf 2 maanden van Avent. Die heb ik bij de Prenatal gekocht want die hebben hierin veel meer keus dan bij Kruidvat/Etos/DA etc hier. Dat gaat erg goed maar af en toe drinkt ze veels te snel en dan stikt ze half dus heb haar met Nutriton geleerd om wat rustiger te drinken. Dat heeft wel geholpen want ze drinkt nu op een rustig tempo haar flesje leeg en geeft dan ook niet meer terug.



Mijn bevalling: ik had me met zwangerschapsyoga goed voorbereid op de bevalling en ik heb daar ook veel aan gehad hoor. Ik lag lekker tv te kijken om half 1 's nachts want slapen aan het einde van mijn zwangerschap was niet echt meer makkelijk. Ik had al gelijk heftige weeen om de 5 minuten die soms wel 2 minuten duurde. Mijn man heeft rond half 3 de vk gebeld en toen had ik nog maar krap 1 cm ontsluiting. Daarna begonnen de rug en buikweeen en dat is echt heftig geweest. Mijn ontsluiting kwam echter totaal niet op gang dus 's middags zijn we naar het zh gegaan voor pijnbestrijding. Alleen dat werkte niet echt ofzo... moest wel in het ziekenhuis blijven omdat ik na meer dan 24 uur weeen totaal uitgeput was. De volgende ochtend (toen was ik al 36 uur onderweg) hebben ze de vliezen gebroken en bleek ze in het vruchtwater te hebben gepoept. Meteen allerlei dingen op haar hoofd en een weeen meter. Ze hebben het vruchtwater gespoeld maar toen kreeg mijn wijsneusje het heel erg moeilijk en is er een spoedkeizersnede uitgevoerd. Dat was echt heftig en totaal niet zoals je het je hebt voorgesteld. Heb er ook wel moeite mee gehad dat het allemaal zo raar is gelopen hoor. Maar inmiddels heb ik het verwerkt. De tweede en derde komen er ook echt wel!~



De slaaptraining heeft trouwens goed gewerkt want ze gaat nu uit zichzelf slapen!!!! Dus mocht je een kindje hebben met slaapproblemen of iemand kennen die een kindje heeft met slaapproblemen: de slaaptraining op de website www.clubvanwakkereouders.nl (die zonder het gehuil) heeft hier wonderen verricht. Ik ben het inbakeren inmiddels ook aan het afbouwen. Ze slaapt nu met een slaapzak en een hydrofielluier om haar armpjes gebonden en dat gaat goed. De inbakerdoek wordt dus in de doos gedaan!



Groetjes

Tricelien

Vergat nog wat dingen



Kraamhulp was fantastisch. Ze heeft echt goed voor ons gezorgd en mijn man ook voor haar door lekkere lunches te maken. Ze heeft me echt goed opgevangen want ik was een wrak toen ik terugkwam uit het ziekenhuis met een huilende baby omdat ze zo'n honger had en mama niet genoeg voeding. In het zh wilde ze geen bijvoeding geven terwijl ze echt een knorrende maag had. Echt zooooooooo zielig was dat! Ik ga volgende keer weer om Vera vragen hoor! Was echt een supermens!!!!

Wolkenwietje, fijn dat jullie de dag gisteren zo goed zijn doorgekomen en nog fijner dat mensen in jullie omgeving het niet vergeten zijn, want dat lijkt me nog het ergste.



Wat betreft de speen, wij gebruiken nog steeds nr.2 van avent. Ons ventje drinkt zo vlug zijn fles leeg dat we maar bij deze blijven voorlopig. Een nog groter gaatje heeft hij helemaal zijn flesje in 7 min. leeg. En dan heeft hij nog wel zuigbehoefte, dus dat gaat dan niet goed.

Dank voor de speen-adviezen. Wij gebruikten eerst ook Avent, erg prettig omdat die een speen per maand hebben zeg maar. Maar bij het CB zeiden ze (nadat ze haar zagen tijdens een voeding) dat haar mondje niet goed om deze speen sluit, het heeft nl zo'n brede onderkant. Sinds we smalle speentjes zijn gaan gebruiken heeft zo veel minder vaak last van de hik (eerst zo'n 5 keer per dag, en dan ook eten omhoog hikken). Ik ga iig die prikker eens proberen.



Mijn bevalling. Het ging eigenlijk heel goed. Begon op dinsdagochtend rond 4 uur met heeeeeeeele lichte krampen. Tegen de middag kwamen die schattige krampjes om de 4 minuten, dus ik zei nog tegen m'n man: als dit het is, wordt het een eitje . Rond 1 uur hield het op en ben ik heel geirriteerd in m'n bed gaan liggen (was al 6 dagen na de uitgerekende datum en ik kon al weken m'n schoenen niet meer aandoen, dus ik was het lichtelijk zat) Rond 4 uur begon het weer heel licht en 's avonds rond 10 uur begon het echt pijn te doen. Ben onder de douche gaan zitten en daar gebleven. Rond half 1 de vk gebeld, maar toen ze vroeg of het nog ging zo stom geweest om ja te zeggen. Haar conclusie was toen dat het dan nog geen ontsluitingsweeen waren en dat we later maar weer eens moesten bellen. Uurtje later weer gebeld en toen kwam ze gelukkig wel. Ik zat op dat moment op 5 cm en toen heeft ze m'n vliezen gebroken. Meteen naar het ziekenhuis gegaan, op naar de pijnstilling! Daar aangekomen zat ik al op 7 cm en kreeg ik geen pijnstilling meer omdat de ontsluiting te snel ging. 21/2 uur later kreeg ik persweeen die ik eerst nog even weg moest puffen. Dat, en de autorit, vond ik het moeilijkst. Na 20 minuutjes persen was meiseltje er om 5.51 uur. Het 'echte' gedeelte heeft dus zo'n 8 uur geduurd, met schattige krampjes erbij 26.

O ja, had trouwens buik- en rugweeen. Vond vooral die rugweeen vreselijk, maar als je me nu vraagt hoe het voelde: geen idee, helemaal vergeten. Zwangerschapsdementie?

quote:elska schreef op 26 september 2008 @ 09:49:

[...]





Ik moest hier een beetje om lachen (Sorry Zeef) want ik vind 13 minuten persen namelijk al een soort wereldrecordtijd

Heb zelf een uur zonder persweeen geperst waarna alsnog een keizersnee. Ik weet wel, een volgende keer weiger ik echt te persen zonder persweeen, want daar is wat mij betreft geen beginnen aan!



Dat krijg je als je vergeet zo'n smiley achter hetgeen je getyped hebt te zetten Ik ben me er zeer van bewust dat 13 minuten zeer zeer kort is. Ze hebben Zoon er na 13 minuten onder vette stress letterlijk uitgeduwd, en de knip liep tot in mijn been. Wat dat betreft dus een groot verschil met de geboorte van Dochter, met persweeen.

Groot respect voor je, dat je een uur hebt geperst zonder persweeen. Vind het overigens bijzonder raar dat zo'n ziekenhuis je zo lang laat tobben... pffff...

Mmm Darceltje, dat vind ik wel heel lief geformuleerd, 'schattige krampjes'...



Draaimolen, ik werd wit om de neus bij het lezen van jouw bevallingsverhaal... pfff... Knap dat je zo optimistisch blijft over een tweede (en derde!)



Wolkewietje, inderdaad fijn dat er nog mensen aan hebben gedacht.

Wij hebben vrienden die bij 23 weken zwangerschap hun tweeling hebben verloren. Het was dit jaar 2 jaar geleden. Ik wilde een kaartje o.i.d sturen, maar Man hield me tegen. Hij zei dat hij het zelf vervelend zou vinden als mensen hem nog elk jaar gingen herinneren aan het overlijden van zijn broer... tsja en toen wist ik niet meer zo goed of ik het nu wel of niet zou moeten doen. Misschien moet ik het gewoon eens aan ze vragen, hoe ze daar over denken. Ze was tegelijk met mij zwanger en we hebben destijds ook gewoon open gevraagd of zij op mijn verjaardag wilde komen, of dat het voor haar nog te heftig was om met een zwangere geconfronteerd te worden. Ik geloof dat ze het toen wel gewaardeerd hebben dat we dat hadden gevraagd.



Net stond een een achterbuurmeisje in de tuin. Of Zoon mee kwam spelen... Aaaaah... Hij is pas 20 maanden, maar hij wordt ineens als zo grooooot...

Jee wat wordt hier veel geschreven zeg, het is bijna niet bij te benen!



Nog even voor het schema: ik ben Lilla, 31 jr, mijn dochter (zeg maar Lillameisje) is geboren op 29 juni, en ze is onze eerste.

(Ik had het al eerder getypt, maar ik kan me voorstellen dat het voor de schamamaakster niet meer bij te houden en terug te vinden is, vandaar dus nog een keertje).



Leuk, al die bevallingsverhalen! Hoewel, niet allemaal even leuk, pfff ik heb echt respect voor sommigen van jullie! Trouwens, voor iedereen: zwanger worden, zwangerschap, bevalling, kindje...... het is supermooi maar lang niet altijd makkelijk! Dat doen we toch maar mooi allemaal!!!



Mijn bevalling was prima, ik kijk er echt met plezier op terug. 's ochtends werd ik wakker met lichte weeen die in de loop van de dag steeds sneller kwamen en heftiger werden. (Mn beenweeen, daar kon ik me van te voren nou echt niks bij voorstellen!). Toen ze elke 5 min kwamen telefonisch met vk overlegd. Ze wilde wel komen maar ik kon het nog wel opvangen allemaal, dus afgesproken dat we weer zouden bellen als het heftiger werd. Ben een uurtje in bad geweest, en daarna werd het echt wel zwaar, dus belden we de vk weer. Ze kwam meteen zei ze. Toen werd het ineens nóg veel heftiger, mijn vliezen braken en ik kreeg enorme persdrang. "Ik ga persen, ze wordt NU geboren" riep ik tegen mijn arme vriend, die intussen doodsbang nog maar weer een keer de vk belde om te zeggen dat ze op moest schieten (ze stond in de file, lekker

Om 16:00 was de vk er, ik had inderdaad volledige ontsluiting en persweeen (dat wist ik al maar dochtertje had in het vruchtwater gepoept dus moesten we naar het ziekenhuis. Het was behoorlijk pittig om de persweeen weg te zuchten tot we in het ziekenhuis waren, maar toen mocht ik ook meteen meedoen en was Lillameisje na 4 keer persen (15 minuutjes) en een knip geboren. Prima bevalling, zo wil ik er nog wel een paar!



Zeef, wat herkenbaar, dat je kindje al zo groot wordt!!! Als ik Lillameisje aan de borst heb denk ik regelmatig "bleef je maar voor altijd zo klein en zo lekker dicht bij mij!!!" Natuurlijk wil ik dat ze groot wordt, maar dat hele kleine, kwetsbare en knuffelige waar ik zo van geniet, dat zal ik heel erg missen!

quote:zeef77 schreef op 26 september 2008 @ 12:39:

[...]





Groot respect voor je, dat je een uur hebt geperst zonder persweeen. Vind het overigens bijzonder raar dat zo'n ziekenhuis je zo lang laat tobben... pffff...Na het verhaal van Draaimolen vind ik juist dat ze snel hebben ingegrepen! Draaimolen, wat vind je er zelf van dat je bevallin 60 uur heeft geduurd en dat er niet eerder is ingegrepen om e.e.a te versnellen of eventueel een keizersnede te doen?

Zeef, ik moet zeggen dat ik de eerste weken na de bevalling ook echt dacht dat het nooit meer goed zou komen daar beneden. Ik heb nog nooit zo´n pijn gehad en die weeen..pfff, dat was ook geen pretje om dat zo lang te moeten volhouden. Maar weet je wat het is...fysieke pijn vergeet je redelijk snel en het gevoel van de heftige weeen kan ik nu al niet meer terughalen. Ik heb er heel veel over gepraat na de bevalling en dat heeft me heel goed gedaan, heb het echt een plekje kunnen geven.



Elske, tja als ik terugkijk denk ik wel dat ze iets eerder hadden kunnen ingrijpen. Ik heb niet eens een ruggeprik kunnen krijgen omdat er geen anesthesist in huis was. Tegen dat het zaterdagmiddag was dacht ik echt dat ik doodging en heb ik gesmeekt om een keizersnee. Maar dat doen ze niet zomaar, ze gaan niet zomaar in een gezond lichaam snijden werd mij verteld. Ik lag ook continu aan de CTG en zoons hartslag was prima, dus daarom geen nood. Maar tegen de tijd dat ik volledige ontsluiting had was ik volledig uitgeput. Had zo ongeveer al 2,5 nacht niet geslapen. Ik heb ook heel wat afgejankt de eerste dagen, maar gelukkig gaat het nu heel goed met ons, dus probeer ik het maar achter me te laten. Ik ga er gemakshalve vanuit dat de 2e makkelijker zal gaan. Ik moet wel, want anders durf ik nooit meer...

Draaimolen, ik vind dat toch echt apart hoe het bij jou gegaan is. In wat voor/welk ziekenhuis beviel je? Ik vind het zo'n groot verschil met hoe het bij mij ging!

Ik ben zelf bevallen in een ziekenhuis in Amsterdam, en werd op zaterdag ingeleid. Toen ik na enkele uren vroeg om een ruggeprik, kreeg ik 'm binnen een uur. (hij werkte overigens niet goed waardoor ik er weinig aan had, maar dat is een ander verhaal). Om middernacht is besloten tot een keizersnede toen ik "slechts" 14 uur bezig was. Binnen een half uur lag ik op de OK, ondanks dat mijn dochters CTG nog steeds prima was. Blijkbaar vond de gyn dat ik wel lang genoeg geploeterd had.

Als 2,5 nacht niet slapen en uitputting nog geen reden is voor pijnstilling/keizersnede, wat dan wel?

In de stad waar ik ben bevallen zijn 2 ziekenhuizen. Naderhand zeiden een aantal al mama s tegen mij dat je bevallingen altijd in het andere zh moet doen omdat je daar heel makkelijk pijnbestrijding krijgt. Wist ik veel...Ik weet niet, zal het protocol van het zh zijn. Ik bedoel verder ging het wel goed met mij, qua hartslag en bloeddruk, want dat is wel allemaal in de gaten gehouden. Ze wilden gewoon liever de natuur zijn gang laten gaan. Tis nu eenmaal zo gegaan en ik heb het gelukkig overleefd

P.s. ik was daar trouwens in het weekend en ik heb geen gyn gezien, alleen arts-ass. Pas toen ik al meer dan een uur aan t persen was en het fout dreigde te gaan is er een gynaecoloog opgeroepen. Toen zij de kamer binnenkwam was mijn zoon net geboren. Die werd ook gelijk meegenomen, dus heb hem niet eens op mijn buik gehad, ja 3 seconden misschien. Hij moest gelijk naar de kinderarts die ook al was opgetrommeld. Ik moest ook zoveel hechtingen hebben dat dat niet ging op de verloskamers. Ik ben dus na de bevalling naar de Ok gegaan en ben onder volledige narcose gehecht. Ik zag mijn mannetje dus pas weer uren later

Hoi!



Gisteren geen tijd gehad om te lezen op het forum en nu lekker veel om in te halen!



Wolkewietje: fijn dat gisteren zoveel mensen aan je gedacht hebben en dat hebben laten blijken. Vriendin van mij zegt ook altijd dat dat het fijnste is, dat anderen op zo'n dag laten weten dat ze jouw dierbaren ook nog niet zijn vergeten. Ik vroeg me namelijk ook af ze mijn kaartje op prijs stelde en heb het daarom maar gewoon gevraagd.



Mijn bevalling: Als ik hier zo lees, mag ik echt niet klagen. Korte samenvatting dan maar. Precies op 8 juni, de uitgerekende datum, braken om 8.30 uur de vliezen. Verloskundige kwam om te kijken of minisimb nou wel of niet ingedaald was, want hij schoot steeds los. Gelukkig was hij ingedaald en mocht ik de hele dag nog doen wat ik wilde. Met dat water wat eruitklotste had ik niet echt veel zin om iets buitenshuis te doen, dus heb maar een beetje aangerommeld. Ik vond mezelf heel wat, want die buikkrampjes kon ik prima verdragen, als dat weeën waren, wilde ik nog wel meer kinderen. Dit zei ik om 20.00u tegen de vk, maar die zei doodleuk, wacht maar, eigenlijk is er vandaag nog niks gebeurd. Ziekenhuis gebeld dat ik misschien 9 juni om 8.00u zou komen ivm infectiegevaar en vk zou om 0.00u terugkomen. Om 21.00u begonnen de weeën en wist ik wat vk bedoelde... Wist niet meer hoe ik nou moest gaan zitten, staan, hangen, loopen of wat dan ook om ze op te vangen. Toch om 0.00u nog maar 1cm ontsluiting. Vk legde uit dat het dan krap zou worden, maar dat ik wel in bad mocht om weeën op te vangen. Ze zou om 3.00u terugkomen, maar we mochten bellen bij paniek. Na een uur in bad hield ik het daar niet meer uit en werd het de douche. Hielp ook niks; ik kon niet eens zitten bij een wee, dacht echt dat ik open zouscheuren of doodging. Man belde vk om 2.00u (hij wilde al eerder bellen, maar dat mocht niet van mij, vond het genant als ze weer voor niks kwam;-) ) 2.45u was vk er en riep ze man om te komen kijken als hij het hoofdje wilde zien. Ze had het niet verwacht, maar ik had persweeën en 10cm ontsluiting. Vk moest alle spullen klaarzetten en ik wachten. Dat waren echt vervelende minuten. Maar na ongeveer 10 minuten persen, was minisimb eruit. Ik had gelukkig geen knippen of hechtingen alleen een kleine schaafwond.



Speentjes: Ik heb ook aventflesjes en spenen (idd ook alle maten voor de zekerheid maar gekocht en gebruik ook alleen nr 1). Minisimb drinkt er goed uit, al denk ik erover om de difrax kronkelfles aan te schaffen als ik nieuwe koop, schijnt makkelijker vast te houden te zijn.



Ik heb ook veel kleertjes van hema en h&m, merkkleding vind ik veel te duur voor iets wat hij maar even draagt. Wel wat gekregen van kraamvisite en dat was ook wel supermooi. Daarnaast ook van vriendin geleend en dat was ook goed.



Nu even wandelen met minisimb, het is zo'n mooi weer! Ik type straks wel verder.

Nou! Je zoon is gelukkig gezond en wel ter wereld gekomen, maar een volgende keer zou ik toch echt naar dat andere ziekenhuis gaan als ik jou was.



Een nieuw onderwerp voor discussie hier misschien: pijnbestrijding. Wie heeft dat bij haar bevalling gehad? Ik heb zelf een ruggeprik gehad en moet zeggen, dat viel vies tegen

Het zetten was een fluitje van een cent, en het eerste uur daarna dacht ik dat ik in de hemel op aarde was beland. Bevallen zonder pijn! Helaas werden de weeen toen heftiger en bleek dat de ruggeprik niet helemaal goed zat. Ik voelde de weeen dus weer net zo erg als daarvoor. Jammer... Een volgende keer moet ik sowieso in het ziekenhuis bevallen vanwege de keizersnede. Ondanks dat de ruggeprik nu niet zo goed hielp, ga ik dan zeker weer vragen of ik er weer een mag. Ik moet zeggen dat ik na dit pijnfestijn echt het nut van bevallen zonder pijnstilling niet meer zie. Waarom zou je in godsnaam al die pijn lijden als het ook minder kan? Zeker als ik toch al in het ziekenhuis ben... Ben benieuwd hoe jullie daar over denken?

Pff, wat hebben sommigen van jullie het zwaar gehad tijdens de bevalling zeg!!! En om maar even op Elska's vraag in te gaan, ik zie ook niet in waarom vrouwen zo veel pijn moeten lijden terwijl het niet nodig is!!! Alleen de barende vrouw kan toch beoordelen of het nog draaglijk is of niet? Als er medische bezwaren tegen pijnbestrijding zijn waardoor het gevaar voor moeder of kind oplevert, ok, dan vind ik het terecht dat een arts anders besluit, maar als de risico's aanvaardbaar zijn vind ik dat de vrouw degene is die het best weet wat ze aankan aan pijn.

Ik heb zelf geen pijnbestrijding gehad, was niet nodig, hoewel ik de weeen op het laatst echt wel heftig vond! Ik weet nog wel dat ik op dat moment bang was dat ik nog heel lang moest, dat had ik niet uitgehouden zonder pijnbestrijding. Maar ik bleek toen al bijna volledige ontsluiting te hebben, en voor ik het wist had ik persweeen.



Maargoed, ondanks dat het (gelukkig) voor mij niet nodig was ben ik het helemaal met Elska eens!

Hoi dames,



Er wordt idd veel geschreven maar wel erg gezellig zo. Zit nu steeds bij te lezen )



@Draaimolen: wel een heftige bevalling hoor! Ik vond die van mij al heftig maar 60 uur is toch echt wel te lang hoor. In Zwolle zijn ook 2 ziekenhuizen en gelukkig ben ik in de goede van de 2 bevallen.



Pijnbestrijding: Ik heb zeker gebruik gemaakt van de pijnbestrijding. Ik zie het nut ook niet zo in van mezelf zo pijnigen. Zeker niet als het uren en uren duurt. Ik heb eerst 2 keer een beenprik gehad. Die hielpen deels maar toch ook niet helemaal. Heb liggen soezen maar echt slapen daar is het niet van gekomen. Na 36 uur wilde ze een ruggenprik zetten om me vervolgens in te leiden. De ruggenprik zat na 3 keer prikken. En toen bleek dat ik met spoed naar de OK moest moest de ruggenprik opnieuw gezet worden omdat dit een andere prik was. Al met al is het me niet tegengevallen hoor dat ruggenprikken. Leuk is anders natuurlijk.



Ik had nog een vraag bedacht maar ben het nu even kwijt... dusssss beetje last van zwangerschapsdementie geloof ik



Groetjes

Tricelien

Hoi allemaal! Ik heb net even bij zitten lezen. Mijn bevallingsverhaal komt morgen (of overmorgen), ben nl. ziek en ga zo lekker mijn bed in. Hopelijk ben ik morgen weer beter, want dit vind ik echt nix zo.