Kinderen
alle pijlers
Achternaam kind
vrijdag 6 november 2020 om 16:11
![:-]](./../../../smilies/77_happy.gif "Happy"){kind=small}
vrijdag 6 november 2020 om 16:36
Moeder. Ik ben een bewust alleenstaande moeder. Dus tja dan is het makkelijk.
Was deze achtergrondsituatie anders geweest dan had ik gekozen voor de naam van vader. Aan mijn naam hangt voor mij (gelukkig niet voor kind) behoorlijk wat negativiteit (al is het geen rare of lelijke naam). Als ik getrouwd zou zijn geweest, zou ik ook de naam van man hebben aangenomen.
Was deze achtergrondsituatie anders geweest dan had ik gekozen voor de naam van vader. Aan mijn naam hangt voor mij (gelukkig niet voor kind) behoorlijk wat negativiteit (al is het geen rare of lelijke naam). Als ik getrouwd zou zijn geweest, zou ik ook de naam van man hebben aangenomen.
vrijdag 6 november 2020 om 16:36
Van mij.
Ik vind het fijn dat ik de achternaam van mijn overleden vader kan doorgeven.
Hij heeft mijn kinderen nooit gekend maar zo heeft hij toch nog iets voor ze betekend. Hoe gek het misschien ook klinkt. Zo voelt het voor mij.
Ik vind het fijn dat ik de achternaam van mijn overleden vader kan doorgeven.
Hij heeft mijn kinderen nooit gekend maar zo heeft hij toch nog iets voor ze betekend. Hoe gek het misschien ook klinkt. Zo voelt het voor mij.
apestaartje30 wijzigde dit bericht op 06-11-2020 16:37
45.45% gewijzigd
vrijdag 6 november 2020 om 16:37
Dit!
Nu bijna dertig jaar later zou ik zeker weten mijn eigen naam gehouden hebben maar zouden de kinderen wel vaders naam gekregen hebben.
vrijdag 6 november 2020 om 16:49
Mijn kinderen hebben de naam van hun vader omdat 24 jaar geleden nou eenmaal zo was. Destijds gebruikte ik de naam van hun vader, maar eenmaal gescheiden terug naar mijn eigen naam. Ben hertrouwd, maar ik blijf nu mijn eigen naam gebruiken, voortschrijdend inzicht, ik denk er nu anders over dan 30 jaar geleden, toen dacht ik er anders over, dacht ik dat het romantisch was om de naam van mijn partner te gebruiken. Als ik nu in deze tijd kinderen zou krijgen zou ik het helemaal niet vanzelfsprekend vinden dat ze de naam van de vader zouden krijgen. De kinderen van een vriendin van mij hebben haar naam, kinderen zijn geboren na 1998, dus toen kon dat.
vrijdag 6 november 2020 om 17:17
vrijdag 6 november 2020 om 17:34
van de vader. Die is namelijk veel mooier dan de mijne. Ik heb zelf ook de naam van mijn vader en ik heb eigenlijk vrij weinig met die man, dus wilde mijn eigen achternaam ook niet persé doorgeven ofzo. En mijn man vond het belangrijk, dat het zijn naam was. Geen discussie verder over gehad omdat ik dus niet persé de behoefte voelde mijn naam door te geven en die van mij verder ook nogal 13 in een dozijn is en die van mijn man behoorlijk uniek.
Nu ben ik officieel niet getrouwd, maar als ik dat wel was had ik nooit zijn naam aangenomen. Vind ik heel raar, dat je je eigen naam weggeeft.
Nu ben ik officieel niet getrouwd, maar als ik dat wel was had ik nooit zijn naam aangenomen. Vind ik heel raar, dat je je eigen naam weggeeft.
vrijdag 6 november 2020 om 17:38
Vader.
Een optie was inderdaad keuze op basis van het geslacht, maar voordat we het geslacht wisten had ik om twee andere reden al besloten dat mijn man zijn naam door mocht geven. Ten eerste vanwege een bedrijf dat al 150 in de familie was en waar toen (ruim tien jaar geleden) nog wel een kans was dat man dat over zou gaan nemen. Het leek me dan een beetje jammer als de achternaam niet werd doorgezet. Het tweede was, dat mans ouders en omgeving (en daarmee man zelf ook wel iets, al is dat tien jaar later sterk afgenomen
) het absoluut niet begrepen zouden hebben, daar zijn te conservatief voor. Ik gunde man de 'makkelijke weg'.
Als we overigens de keuze van de naam op het geslacht van onze eerste hadden gebaseerd, was het ook vaders naam geworden
Een optie was inderdaad keuze op basis van het geslacht, maar voordat we het geslacht wisten had ik om twee andere reden al besloten dat mijn man zijn naam door mocht geven. Ten eerste vanwege een bedrijf dat al 150 in de familie was en waar toen (ruim tien jaar geleden) nog wel een kans was dat man dat over zou gaan nemen. Het leek me dan een beetje jammer als de achternaam niet werd doorgezet. Het tweede was, dat mans ouders en omgeving (en daarmee man zelf ook wel iets, al is dat tien jaar later sterk afgenomen
) het absoluut niet begrepen zouden hebben, daar zijn te conservatief voor. Ik gunde man de 'makkelijke weg'. Als we overigens de keuze van de naam op het geslacht van onze eerste hadden gebaseerd, was het ook vaders naam geworden
