Kinderen
alle pijlers
Auto-ongeluk
vrijdag 20 maart 2015 om 00:07
Dat overkomt mij/mijn kind niet, denk je dan, als je leest over ernstige auto-ongelukken waar kinderen bij zijn betrokken. Nou, valt dat effe tegen. Zo sta ik nog lekker te werken in mijn wasserette, en zo staat mijn wereld op zijn kop. Telefoon: zoon heeft een ongeluk gehad, hij leeft nog. Even later: hij wordt nu afgevoerd met een traumahelikopter, geen idee naar welk ziekenhuis. En weer even later: de politie komt je ophalen om je naar Nijmegen te brengen. Nijmegen. Politie. Oeps. Affijn, wij met gillende sirenes en 160 km/h naar Nijmegen.
Het is nu 36 uur later en zoon doet het best goed. Zijn schedel ligt erbij als een gekraakt eitje, zijn oogkas is gebroken, zijn milt en lever zijn gescheurd en hij heeft een stuk of wat botbreuken. Hij wordt in slaap gehouden en hij ligt aan de beademing, kortom een grote puinhoop. Maar hij leeft, hij is stabiel, en in die 36 uur hebben ze al een paar medicaties kunnen terugdraaien. Zoon heeft ook al een paar keer geprobeerd om wakker te worden, das ook een goed teken. En zijn hersenen zien er wonder boven wonder prima uit, en zwellen ook niet op.
Maar wat een zootje zeg. We zijn nu even thuis, om een schone onderbroek op te halen en zo. En nu ligt ie daar, alleen. De verpleegsters m/v zijn echt hartstikke lief hoor, en voor ons wordt ook heel goed gezorgd. Maar ik wil hem gewoon weer thuis hebben verdomme. Al maakt hij nog zo veel herrie en al wil hij pas om drie uur gaan slapen, het maakt me niks uit. Klotenzooi.
Het is nu 36 uur later en zoon doet het best goed. Zijn schedel ligt erbij als een gekraakt eitje, zijn oogkas is gebroken, zijn milt en lever zijn gescheurd en hij heeft een stuk of wat botbreuken. Hij wordt in slaap gehouden en hij ligt aan de beademing, kortom een grote puinhoop. Maar hij leeft, hij is stabiel, en in die 36 uur hebben ze al een paar medicaties kunnen terugdraaien. Zoon heeft ook al een paar keer geprobeerd om wakker te worden, das ook een goed teken. En zijn hersenen zien er wonder boven wonder prima uit, en zwellen ook niet op.
Maar wat een zootje zeg. We zijn nu even thuis, om een schone onderbroek op te halen en zo. En nu ligt ie daar, alleen. De verpleegsters m/v zijn echt hartstikke lief hoor, en voor ons wordt ook heel goed gezorgd. Maar ik wil hem gewoon weer thuis hebben verdomme. Al maakt hij nog zo veel herrie en al wil hij pas om drie uur gaan slapen, het maakt me niks uit. Klotenzooi.
vrijdag 20 maart 2015 om 03:40
vrijdag 20 maart 2015 om 06:24
LV, wat een ellende!
Ik woon in Nijmegen, zal ik dit weekend een potje voor jullie koken? Dat jullie even een uurtje uit het ziekenhuis naar mij toe komen om een fatsoenlijke maaltijd te eten?
Of kan ik iets anders voor jullie betekenen? Zeg het maar, dan komt het in orde!
Ik heb je een pb gestuurd.
En heel, heel veel sterkte!
Ik woon in Nijmegen, zal ik dit weekend een potje voor jullie koken? Dat jullie even een uurtje uit het ziekenhuis naar mij toe komen om een fatsoenlijke maaltijd te eten?
Of kan ik iets anders voor jullie betekenen? Zeg het maar, dan komt het in orde!
Ik heb je een pb gestuurd.
En heel, heel veel sterkte!
vrijdag 20 maart 2015 om 06:42
Och lieverd, wat vreselijk!
Ik hoop dat hij snel uit de coma mag worden gehaald en dat het dan heel snel heel veel beter met hem gaat.
En schat, die angst voor het verkeer is heel normaal. Mijn broer is overleden door een verkeersongeluk, en ik heb daar ook een poos last van gehad. Heel af en toe overvalt het me nog wel eens. Blijf de straat opgaan, dat is de enige manier om er weer enigzins mee te leren omgaan.
Ik hoop dat hij snel uit de coma mag worden gehaald en dat het dan heel snel heel veel beter met hem gaat.
En schat, die angst voor het verkeer is heel normaal. Mijn broer is overleden door een verkeersongeluk, en ik heb daar ook een poos last van gehad. Heel af en toe overvalt het me nog wel eens. Blijf de straat opgaan, dat is de enige manier om er weer enigzins mee te leren omgaan.
vrijdag 20 maart 2015 om 06:45
Wat afschuwelijk LadyVoldemort, het lijkt me een van de ergste dingen om mee te maken. Heel veel sterkte, ik wou dat ik iets voor je kon doen maar ik woon heel ver weg dus dat schiet niet op. Ik hoop dat je zoon er weer helemaal bovenop komt en jij ook. Kunnen we anders kaartjes sturen zodat als je zoon wakker wordt, hij gezellig heel veel kaarten heeft?
