Kinderen
alle pijlers
Avond met pubers?
maandag 26 mei 2025 om 22:55
Ha, ik wil graag wat meedenkerij over een avond met mijn jonge pubers:
Ik ben alleenstaand ouder, geen co ouderschap. Nu mijn kinderen ouder worden merk ik, dat hun avonden langer worden. En mijn uurtje alleen, dat ik eigenlijk zo hard nodig heb, verdwijnt.
Ik heb een beroep waarbij ik volop praat de hele dag, in contact sta. Thuis dus altijd de kinderen om me heen (nee, nog geen baantjes of zelflstandige sport). Ik ben snel overprikkeld en door mijn energie heen, moet ik erbij zeggen. Om 20 uur is het eigenlijk gewoon helemaal op. Maar op is geen optie. Ik vind de dag samen afsluiten (we drinken even thee en lezen en kletsen wat beneden) heel belangrijk en waardevol. Maar het wordt dan dus te laat. Vooral mijn oudste zit volop in de weerstand bij om half 10 / 10 uur naar boven gaan (hij gaat dan nog douchen en lezen enzo).
Ik zit momenteel in een turbulente periode waarin veel gebeurt: thuis, op mijn werk, mij studie. Ik merk dat ik het eigenlijk niet meer trek ineens. Ik heb veel negatjeve gedachten en wil steeds huilen van moeheid en overprikkeldheid, nu al 2 weken, ik vind het zorgelijk worden. Denk, dat dit uurtje s avonds me op de been hield. Ik heb het al verplaatst naar de ochtend, wat fijn is, om 06 uur een lekker stil huis, maar het gaat uiteindelijk van mijn slaap af, wat door alle stress nu ook niet top lukt.
Wat zijn 'regels' bij jullie thuis? Hoe zorg je s avonds voor een balans tussen je eigen en je kinderen- behoeftes en waarden in het gezin? Hoe zorg ik ervoor, dat ik nu niet over mijn grenzen ga? Ik had een oneindige draagkracht,.leek het altijd. Maar voel me ineens heel kwetsbaar en alleen hierin...
Hoe doen anderen dit?
Ik ben alleenstaand ouder, geen co ouderschap. Nu mijn kinderen ouder worden merk ik, dat hun avonden langer worden. En mijn uurtje alleen, dat ik eigenlijk zo hard nodig heb, verdwijnt.
Ik heb een beroep waarbij ik volop praat de hele dag, in contact sta. Thuis dus altijd de kinderen om me heen (nee, nog geen baantjes of zelflstandige sport). Ik ben snel overprikkeld en door mijn energie heen, moet ik erbij zeggen. Om 20 uur is het eigenlijk gewoon helemaal op. Maar op is geen optie. Ik vind de dag samen afsluiten (we drinken even thee en lezen en kletsen wat beneden) heel belangrijk en waardevol. Maar het wordt dan dus te laat. Vooral mijn oudste zit volop in de weerstand bij om half 10 / 10 uur naar boven gaan (hij gaat dan nog douchen en lezen enzo).
Ik zit momenteel in een turbulente periode waarin veel gebeurt: thuis, op mijn werk, mij studie. Ik merk dat ik het eigenlijk niet meer trek ineens. Ik heb veel negatjeve gedachten en wil steeds huilen van moeheid en overprikkeldheid, nu al 2 weken, ik vind het zorgelijk worden. Denk, dat dit uurtje s avonds me op de been hield. Ik heb het al verplaatst naar de ochtend, wat fijn is, om 06 uur een lekker stil huis, maar het gaat uiteindelijk van mijn slaap af, wat door alle stress nu ook niet top lukt.
Wat zijn 'regels' bij jullie thuis? Hoe zorg je s avonds voor een balans tussen je eigen en je kinderen- behoeftes en waarden in het gezin? Hoe zorg ik ervoor, dat ik nu niet over mijn grenzen ga? Ik had een oneindige draagkracht,.leek het altijd. Maar voel me ineens heel kwetsbaar en alleen hierin...
Hoe doen anderen dit?
dinsdag 27 mei 2025 om 08:46
Even omdenken; vinden je kinderen het niet ook heerlijk om wat tijd zonder hun moeder te hebben in de avond? Ik zou het eens met ze bespreken. En dan kan je kijken of je met ze afspreekt dat zij op een bepaalde tijd naar boven gaan of dat jij jezelf even afsluit door op jouw kamer wat me-time te hebben. Dat kan je met pubers echt wel bespreken.
dinsdag 27 mei 2025 om 08:48
En idd je kinderen aanleren dat ze op tijd vragen of je hen die avond even kunt helpen met huiswerk ofzo. Heel veel andere dingen die niet kunnen wachten, kunnen ze toch nauwelijks te vragen hebben als ze al 12 en 14 zijn?
Ik snap trouwens ook echt niet wat er nou zo vreselijk anders is als de kinderen op hun kamer zijn of als iedereen bij elkaar in de woonkamer met oortjes in z'n eigen ding aan het doen is. Dat vind ik eigenlijk net zo min samen als dat iedereen in z'n eigen ruimte is. Maar goed, hier trekken ze zichzelf dus terug.
Ik snap trouwens ook echt niet wat er nou zo vreselijk anders is als de kinderen op hun kamer zijn of als iedereen bij elkaar in de woonkamer met oortjes in z'n eigen ding aan het doen is. Dat vind ik eigenlijk net zo min samen als dat iedereen in z'n eigen ruimte is. Maar goed, hier trekken ze zichzelf dus terug.
dinsdag 27 mei 2025 om 08:50
Het is echt helemaal niet gek om een ruimte voor jezelf te claimen, zo vindt je puber het waarschijnlijk heel gek als je uitgebreid op zijn of haar kamer gaat zitten, die is namelijk van je puber. En de woonkamer is van mij. Ze zijn daar welkom om te woonkameren maar ik ben daar wel heer en meester en naar boven is naar boven.
Ik heb namelijk geen slaapkamer met een zitplek en een tv enz. Voor de kinderen is dat anders.
Al die mensen die dit gek vinden, zijn jullie ook alleengaande moeder met een vader die bijna alle zorgtaken uit zijn handen heeft laten vallen?
Dat scheelt namelijk nogal.
Ik heb namelijk geen slaapkamer met een zitplek en een tv enz. Voor de kinderen is dat anders.
Al die mensen die dit gek vinden, zijn jullie ook alleengaande moeder met een vader die bijna alle zorgtaken uit zijn handen heeft laten vallen?
Dat scheelt namelijk nogal.
.
dinsdag 27 mei 2025 om 08:59
Ja, dat laatste lijken veel te vergeten. Alle vragen zijn altijd voor TO. Alles dat in huis moet gebeuren, geregeld moet worden, komt op TO aan. Enige aanspreekpunt. Dag en nacht. En dan zou je ook niet even je kinderen wat eerder naar boven mogen sturen om wat tijd alleen te hebben en dat wordt dan ook nog gezegd tegen iemand die duidelijk al over haar grenzen is gegaan en het überhaupt lastig vindt om in deze constructie tijd voor zichzelf te nemen.
dinsdag 27 mei 2025 om 09:01
Helpen met huiswerk, de keuken opruimen, studie, m'n dochter nog voorlezen (die hangt daar nu nog aan, groep 8), klassenmoedertaken (ook bijna klaar gelukkig maar piekt nu, qua organisatie dingen), kleine klusjes aan die verbouwing, regeldingen voor de scholen en gewone regeldingen rondom orthodontist ed. Niks speciaals, behalve mijn studie dan, dat is nu ook in de afrondende dús drukke fase.
Hmm, eigenlijk piekt alles op dit moment, het komt bij elkaar; studie, groep 8 dingen, toetsweek oudste, deadlines op het werk en de verbouwing. Niet zo'n goede combinatie met mijn korte nachten en het niet kunnen afschakelen s avonds.
Voordeel ervan is, dat alles over een paar weken dan ook klaar is.
dinsdag 27 mei 2025 om 09:04
Dit.xiongmao schreef: ↑27-05-2025 07:38
Ik denk dat je naar jezelf moet kijken. De onrust zit in jezelf want je hebt het ook als je zelf alleen boven gaat zitten.
Wat doen je kinderen nou helemaal als ze beneden zijn? Hebben ze je echt constant nodig? Als zij gewoon op hun telefoon zitten oid heb je toch geen last van ze?
Je mag ontspannen als je kinderen thuis zijn.
Ik denk dat regels alleen maar iets extra's worden om tegenaan te schoppen.
Jullie zijn een gezin, kinderen mogen ook leren dat ze ook voor jou moeten zorgen. Door bepaalde dingen zelfstandig te doen of andere dingen niet te doen. Of daadwerkelijk zonder gevecht hun huishoud-taakje te doen.
Je maakt van je kinderen een last en dat is zonde. Jij verdient het om te ontspannen thuis en zij verdienen het om geen last te zijn in hun eigen huis.
Bespreek met ze dat het niet goed met je gaat en dat je aan het zoeken bent naar manieren om beter op te laden thuis.
dinsdag 27 mei 2025 om 09:10
Oeh, dat is natuurlijk ook onrustig.
Maar de keuken opruimen, is natuurlijk makkelijk iets waarbij ze kunnen helpen. Voor dat huiswerk geef je ze een deadline: 'ik kan alleen helpen als je uiterlijk bij het avondeten aangeeft dat je hulp nodig hebt'. Leren ze ook gelijk van plannen. Daar kan je heus uitzonderingen op maken als dat ad hoc nodig is, maar het hoeft geen zoete inval aan huiswerkvragen te zijn. Op school werkt dat ook niet zo. Regeldingen voor school e.d. zou ik clusteren, want dat komt echt niet op een dag aan, dus die doe je - ik zeg maar wat - zondagochtend met een kop koffie in bed. Ortho zou de 14-jarige toch ook voor een groot deel zelf kunnen regelen?
dinsdag 27 mei 2025 om 09:12
Jubelien schreef: ↑26-05-2025 23:02Aanvulling: mijn ex heeft de kinderen van zaterdagmiddag tot zondagmiddag, eens in de 2 weken. Soms gaat zo'n weekend ook niet door. Hij wil /kan niet meer voor de kinderen zorgen, geeft hij aan. Ik heb dat inmiddels geaccepteerd.
In zo'n weekend prop ik alles: mijn studie, huishouden, vriendinnen eventueel, en soms mijn date-man of een acvtiviteit. Hoe leuk en nodig ook, ik laad er niet echt van op
Helaas ben ik ook iemand die juist gedurende een dag balans moet zoeken, ik kan na zo'n weekend gewoon op maandagavond net zo moe zijn als altijd... ik kan er niet op teren ofzo...
Mijn ouders willen wel eens oppassen maar wonen wel ver weg, mijn moeder werkt ook nog volop.
Waarom? Dat proppen is echt niet handig (meer), je moet juist een goed deel van die tijd gebruiken voor rust!
Waarom moet dat huishouden en die studie als je kinderen er niet zijn? Je hoeft niet elk uur dat ze thuis zijn bij ze in dezelfde ruimte te zijn of op ze gericht te zijn. In de huiskamer studeren met je koptelefoon op of boven, met de mededeling dat ze natuurlijk mogen storen als er echt iets heel belangrijks is maar verder even een uurtje niet.
Kun je meer hulp inhuren, zoals schoonmaker?
Verder lijkt het niet zo om de dag afsluiten te gaan als meer dat jij daarna pas rust kunt hebben omdat ze dan boven zijn. Dus dag afsluiten met avondeten zou op dat vlak niet werken voor jou. Ik zou het wel zo doen trouwens, maar dan ook nog kijken naar hoe je die alleen-tijd kunt creëren in het uur voordat je gaat slapen.
Zou je niet eens gewoon met je kinderen kunnen praten hierover? Als ik het goed begrijp zou dat meer in jouw opvoedstijl passen dan ineens regels op gaan leggen. Als je nou eens open bent over wat jij nodig hebt en waarom en hoe zij daar over denken? Misschien komen ze nog met briljante ideeën, of willen ze gewoon meewerken ipv in de contramine omdat jij ineens regels op gaat leggen?
dinsdag 27 mei 2025 om 09:18
Het klinkt of je heel veel tegelijk wil doen en moet doen.
Het klinkt of je alles moet plannen, wil plannen, wil gedaan hebben voor de rust? Waarom kan je bijvoorbeeld als ze boven zijn wel je moederrol loslaten en niet als ze beneden zijn, wat voor mij ook heel logisch klinkt hoor..!
Maar soms mogen wij echt wat meer los gaan laten en prioriteiten stellen. Bijvoorbeeld je kamer inrichten tot een rustkamer. Ik zit eigenlijk heel vaak op de slaapkamers. Daar kom ik echt heel goed tot rust. Ik kijk daar mijn serie, doe een dutje daar of mediteer, etc. Ik vind het fijner dan in de woonkamer, dan zie ik dus allerlei taken liggen.
Ook klinkt het alsof je veel doet, waar je geen behoefte aan hebt. Ik heb heel veel anti sociale dagen, ik ben zelf hooggevoelig en ben snel op in contact met de buitenwereld. Jaren van gebaald en ging altijd over mijn grenzen heen. Ik wilde echt van alles, want dat moest ik aankunnen net zoals ieder ander. Tot ik zo chronisch vermoeid werd en mijzelf moest oprapen.
Bovenstaande slaat uiteraard heel erg op mij, maar ben benieuwd of er situaties zijn waar je invloed op hebt, zodat jij jezelf niet voorbij loopt.
dinsdag 27 mei 2025 om 09:27
Jubelien schreef: ↑27-05-2025 09:01Helpen met huiswerk, de keuken opruimen, studie, m'n dochter nog voorlezen (die hangt daar nu nog aan, groep 8), klassenmoedertaken (ook bijna klaar gelukkig maar piekt nu, qua organisatie dingen), kleine klusjes aan die verbouwing, regeldingen voor de scholen en gewone regeldingen rondom orthodontist ed. Niks speciaals, behalve mijn studie dan, dat is nu ook in de afrondende dús drukke fase.
Hmm, eigenlijk piekt alles op dit moment, het komt bij elkaar; studie, groep 8 dingen, toetsweek oudste, deadlines op het werk en de verbouwing. Niet zo'n goede combinatie met mijn korte nachten en het niet kunnen afschakelen s avonds.
Voordeel ervan is, dat alles over een paar weken dan ook klaar is.
Dit alles icm je slaapkamer die vol staat en dus absoluut geen fijne ruimte is om je in terug te trekken, zou ik dan echt zien voor wat het is: tijdelijk. En daarnaar handelen want zoals het nu ingericht is is het echt teveel voor je. Dus vertel het je kinderen, ga met ze in gesprek. Vertel ze dat je de komende weken meer rust nodig hebt en dat jij denkt daar x en y voor nodig te hebben.
En daarna kijken jullie samen weer verder. Ik denk dat jouw pubers daar echt wel voor open zullen staan.
dinsdag 27 mei 2025 om 09:30
Ik ken het echt totaal niet dat kinderen naar boven gestuurd worden. ‘De woonkamer is van mij’, nou nee. De woonkamer is van óns. Hun kamer is hun plek, mijn slaapkamer is mijn plek. En als die niet gezellig is, dan doe ik daar iets aan als ik dat wel nodig heb.
Ik vind het echt heel wat anders om iemand uit de woonkamer te verbannen dan uit een eigen kamer.
Dat wil niet zeggen dat je als ouder niet je plek in kunt nemen in de woonkamer. Je kunt prima bepalen dat jíj nu kiest wat er op tv is, dat er even geen muziek gespeeld wordt (of juist wel).
Mijn ouders waren thuis niet alleenstaand, al deed mijn moeder door het werk van mijn vader wel 90% van de zorgtaken. Maar ook bij anderen werden kinderen niet op een bepaalde tijd weg gestuurd, behalve als het nodig was om naar bed te gaan ivm genoeg slaap. Ook mijn vrienden herkennen dit helemaal niet.
Ik ben wel alleenstaand, maar met een nog relatief jong kind. Dat heeft alleen wel het bioritme van een puber, dus sinds ze 4 is, heb ik al geen tijd meer alleen in de woonkamer. Als zij naar bed gaat, is het voor mij ook wel tijd.
Waar ik dan wel weer heel goed in ben, en wat zeker helpt, is ‘nu even niet’. Ik heb gewoon me-time met kind om me heen. Maar ik kan dan dus best zeggen dat ik nu even mijn koffie aan het drinken ben, en daarná wel kom kijken bij een bouwwerk/helpen zoeken naar een LEGO blokje/iets voor haar ga halen. Dan morrelt ze natuurlijk wel (want kind), maar uiteindelijk werkt het wel. Soms denk ik wel eens dat dat een positief overblijfsel uit de COVID tijd is, toen ik veel moest thuiswerken met kind er bij. Ik had toen echt regelmatig gewoon een vergadering oid (online) waarbij ik behalve voor bloedspoed niet zomaar weg kon lopen of haar aandacht kon geven. Dus al heel jong was ze gewend aan ‘nu even niet, maar ik kom straks wel aan de beurt’.
Ik vind het echt heel wat anders om iemand uit de woonkamer te verbannen dan uit een eigen kamer.
Dat wil niet zeggen dat je als ouder niet je plek in kunt nemen in de woonkamer. Je kunt prima bepalen dat jíj nu kiest wat er op tv is, dat er even geen muziek gespeeld wordt (of juist wel).
Mijn ouders waren thuis niet alleenstaand, al deed mijn moeder door het werk van mijn vader wel 90% van de zorgtaken. Maar ook bij anderen werden kinderen niet op een bepaalde tijd weg gestuurd, behalve als het nodig was om naar bed te gaan ivm genoeg slaap. Ook mijn vrienden herkennen dit helemaal niet.
Ik ben wel alleenstaand, maar met een nog relatief jong kind. Dat heeft alleen wel het bioritme van een puber, dus sinds ze 4 is, heb ik al geen tijd meer alleen in de woonkamer. Als zij naar bed gaat, is het voor mij ook wel tijd.
Waar ik dan wel weer heel goed in ben, en wat zeker helpt, is ‘nu even niet’. Ik heb gewoon me-time met kind om me heen. Maar ik kan dan dus best zeggen dat ik nu even mijn koffie aan het drinken ben, en daarná wel kom kijken bij een bouwwerk/helpen zoeken naar een LEGO blokje/iets voor haar ga halen. Dan morrelt ze natuurlijk wel (want kind), maar uiteindelijk werkt het wel. Soms denk ik wel eens dat dat een positief overblijfsel uit de COVID tijd is, toen ik veel moest thuiswerken met kind er bij. Ik had toen echt regelmatig gewoon een vergadering oid (online) waarbij ik behalve voor bloedspoed niet zomaar weg kon lopen of haar aandacht kon geven. Dus al heel jong was ze gewend aan ‘nu even niet, maar ik kom straks wel aan de beurt’.
dinsdag 27 mei 2025 om 09:33
Overigens klinkt TO alsof het nu allemaal gewoon even heel veel is. Eind schooljaar voor groep 8, beginnende puber, eind opleiding van jezelf, verbouwing. Dat ís gewoon veel, dat ligt niet per se aan dat je kinderen ineens zo veel beneden zijn. Daar heb je nu niks aan, maar het helpt misschien wel voorkomen dat je in een soort paniek schiet van ‘oh help, ik krijg vanaf nu nooit meer rust’. Ik zou proberen zo goed mogelijk deze periode door te komen, en als dat betekent even wat minder afspreken (vrienden of daten), huishouden op halfzeven laten hangen etc, dan zij dat zo. Dat komt dan allemaal wel weer.
dinsdag 27 mei 2025 om 09:36
Toch weet ik wel zeker dat de aanwezigheid van een jong kind een heel andere is dan die van een puber. Al was het maar omdat een puber in z'n eentje praktisch de hele bank in beslag kan nemen, een hele avond zit te zappen met z'n telefoon in de ene hand en een bak kwark in de andere, of zoiets. Dat is een totaal andere aanwezigheid dan een kind dat met lego zit te spelen.
Maar alsnog; TO trekt het nu even allemaal niet zo goed, dan zit er sowieso niks anders op dan het anders in te kleden dan tot nu toe is gebeurd. Hoe gek sommigen dat misschien van een afstand ook vinden.
dinsdag 27 mei 2025 om 09:40
Het lijkt wel alsof je de lat vrij hoog legt en alsof jíj alles moet doen. Ik herken dat en het heeft mij een burn-out bezorgd. Ik zou de lat zo laag mogelijk leggen voor jezelf. Wat is echt noodzakelijk en wat kun je laten vallen? Bijv zo’n klassenouderverhaal, welke andere ouders kunnen je daarbij helpen? En, ik noem maar een voorbeeld, moeten er met de hand veertig vlaggetjes worden genaaid of kun je een kant-en-klaar iets regelen? Als je kind wil dat je haar voorleest dan kan ze best even een taakje voor jou doen zodat je dat daarna niet meer hoeft te doen.
dinsdag 27 mei 2025 om 09:42
Hier ook 2 pubers van ongeveer die leeftijd. De oudste gaat om half 10 naar bed. Voordat ze echt slaapt is het wel later zegt ze, douchen, tas inpakken, lezen. Man en ik gaan rond 11 uur naar bed. Dus we hebben dan nog 1,5 uur voor onszelf. Dat vind ik prima. Lijkt me wel best 'vervelend' als ze straks nog later gaan, gelijk met ons bijv en we dus geen tijd meer voor onszelf hebben.
Verder vraag ik me wel een beetje af wat ze 's avonds van je nodig hebben. De oudste hier zit vaak tot 20.30/21.00 uur op haar kamer huiswerk maken of gewoon wat op haar mobiel/ipad. Daarna komt ze naar beneden voor thee en kijken we tv, vaak iets wat we samen leuk vinden en anders pak ik een boek/m'n telefoon. Jongste van 11 is 's avonds aan het sporten of speelt buiten tot 20.15 uur ofzo. Daarna kijkt ie tv. Heb daar eigenlijk geen 'last' van, hoef niks voor ze te doen. Ik kan gewoon iets voor mezelf doen. Vind het ook wel weer gezellig samen tv te kijken. Maar even samen met man een serie kijken zonder kinderen is ook fijn.
Verder kunnen ze hier op deze leeftijd prima even alleen zijn. Ik ga gerust sporten wanneer man ook al weg moet. Of man en ik gaan samen ergens heen. Ik houd daar eigenlijk weinig rekening meer mee.
tulpje22 wijzigde dit bericht op 27-05-2025 09:50
46.89% gewijzigd
dinsdag 27 mei 2025 om 09:46
Neehoor, als moeder mag je zéker alleentijd hebben. Op je eigen slaapkamer. Niet in de gemeenschappelijke woonkamer waar je anderen dan uit wegstuurt.Solomio schreef: ↑27-05-2025 08:14Er is helemaal niks mis mee dat kinderen leren dat anderen bijv rust nodig hebben.
De een kan dat nu eenmaal makkelijker met anderen om zich heen dan de ander.
Als een puber de hele dag op z'n kamer zit vinden we dat prima, maar als we dan zelf graag een poosje alleen zijn is dat ineens een probleem?
Het probleem is, en dat lees ik ook hier in een aantal reacties, dat het eigenlijk not done is om als moeder ruimte voor jezelf te willen.
Die kinderen krijgen er niks van hoor, als ze na een bepaalde tijd op hun kamer moeten blijven.
Maargoed, dat is natuurlijk ook maar een mening.
dinsdag 27 mei 2025 om 09:52
Het klinkt alsof je echt heel goed bezig bent TO! Je hebt veel ballen hoog te houden, bent je er bewust van dat het nu eigenlijk teveel ballen zijn. En je probeert nu naar oplossingen te zoeken. Ik kan me voorstellen dat op dit moment 'minder aan staan' ondanks dat er dingen 'moeten' ook gewoon lastig gaat zijn. Want je zit nu op een piek qua alles wat er van je gevraagd wordt, en dan is het lastig om nieuw gedrag/denkpatronen aan te leggen.
Maar, als de piek achter de rug is, hopelijk kun je dan wel wat minder 'aan staan' en meer ontspannen.
Maar, als de piek achter de rug is, hopelijk kun je dan wel wat minder 'aan staan' en meer ontspannen.
dinsdag 27 mei 2025 om 09:57
Ik herken wat je zegt, mijn bijna 15 jarige gaat ook maar eens in de 2 weken van zaterdagmiddag tot zondagmiddag naar haar vader. Meer zit er ook niet in.
DIt heeft ook wel bijgedragen aan het verbreken van mijn relatie na 2 jaar, kort geleden. We hadden te weinig tijd samen.
Afgelopen weekend was ik dus 24 uur alleen en wat was dit heerlijk, ik heb er zo van genoten.
Nu heb ik een schat van een dochter, ze gaat meestal 's avonds rond half 9 naar boven om te bellen met haar vriendinnen dus dan ben ik even een paar uur alleen. En in het weekend slaapt ze uit en pak ik even mijn uurtjes stilte.
Met fulltime baan wilde ik alle ballen in de lucht houden, maar ik kom er langzaam achter dat dat ten koste van mezelf gaat. Ik ben dus makkelijker aan het worden in het huishouden en probeer daar echt wat tijd voor mezelf vanaf te snoepen.
Met andere woorden, het hoeft niet allemaal perfect te zijn, denk ook aan jezelf af en toe
DIt heeft ook wel bijgedragen aan het verbreken van mijn relatie na 2 jaar, kort geleden. We hadden te weinig tijd samen.
Afgelopen weekend was ik dus 24 uur alleen en wat was dit heerlijk, ik heb er zo van genoten.
Nu heb ik een schat van een dochter, ze gaat meestal 's avonds rond half 9 naar boven om te bellen met haar vriendinnen dus dan ben ik even een paar uur alleen. En in het weekend slaapt ze uit en pak ik even mijn uurtjes stilte.
Met fulltime baan wilde ik alle ballen in de lucht houden, maar ik kom er langzaam achter dat dat ten koste van mezelf gaat. Ik ben dus makkelijker aan het worden in het huishouden en probeer daar echt wat tijd voor mezelf vanaf te snoepen.
Met andere woorden, het hoeft niet allemaal perfect te zijn, denk ook aan jezelf af en toe
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
dinsdag 27 mei 2025 om 10:00
Uiteindelijk denk ik dat kinderen een stuk minder last hebben van een moeder die wat ruimte voor zichzelf claimt dan een moeder die overspannen is geraakt omdat ze altijd maar aan stond.
dinsdag 27 mei 2025 om 10:03
Kun JIJ niet op een bepaalde tijd naar boven?Jubelien schreef: ↑27-05-2025 07:55Ik denk wel ook na over een geschikte regel, die ik binnenkort wil invoeren. Op een bepaald tijdstip naar boven, dan daar douchen, lezen en je kijkt maar, als het maar schermloos is. Zoiets. Dat zou me ontzettend veel rust geven. En dat uurtje om af te schakelen van de dag.
Ik sta nu dus extra vroeg op, om dat stille huis te ervaren, maar icm laat naar bed gaan, maak ik dan te weinig slaap uren. Mijn ideale tijd van slapen is trouwens 22 uur ongeveer. Ik ben dan ook echt op en af.
Kun je in je slaapkamer een fijne stoel neerzetten, een hoekje maken waar je kunt lezen, of televisie kijken, of handwerken, of gewoon een beetje hangen en niks doen? Je kinderen hebben hun eigen kamer, de woonkamer en de keuken zijn gezamenlijk, maar misschien heb jij ook een eigen plek nodig waar je je kunt terugtrekken.
Wat eten we vanavond?
dinsdag 27 mei 2025 om 10:06
Volgens mij is juist dat ene uurtje in de woonkamer zo lekker... zelf de regie over de afstandbediening, languit op de bank, tegen niemand wat hoeven zeggen, Ik praat nu wel even voor mezelfmakreel schreef: ↑27-05-2025 10:03Kun JIJ niet op een bepaalde tijd naar boven?
Kun je in je slaapkamer een fijne stoel neerzetten, een hoekje maken waar je kunt lezen, of televisie kijken, of handwerken, of gewoon een beetje hangen en niks doen? Je kinderen hebben hun eigen kamer, de woonkamer en de keuken zijn gezamenlijk, maar misschien heb jij ook een eigen plek nodig waar je je kunt terugtrekken.
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
dinsdag 27 mei 2025 om 10:19
Jullie eten samen neem ik aan dus je hebt tijd samen. Waarom dan ook per se kletsen van 20.00-22.00?
Hier kletsen we tijdens het eten, daarna is het maar hoe het loopt. Ik doe mijn ding en als de kinderen het fijn vinden dan kletsen ze of komen ze bij me/ons liggen als ik zin heb om te lezen of tv te kijken. Dat is ook quality time.
Hier kletsen we tijdens het eten, daarna is het maar hoe het loopt. Ik doe mijn ding en als de kinderen het fijn vinden dan kletsen ze of komen ze bij me/ons liggen als ik zin heb om te lezen of tv te kijken. Dat is ook quality time.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
