
Bewust kindvrij, deel 24.
donderdag 24 januari 2019 om 14:03
We kletsen hier weer verder, deel 24 al weer (voorheen ook wel bekend als Vanaf oktober 2010 kindvrij).
Voor iedereen die er voor kiest om geen kinderen te krijgen.
En zoals we in het vorige topic geleerd hebben, zijn we goed bezig voor het milieu:
Elk kind dat niet wordt geboren scheelt jaarlijks 58,6 ton in CO2 uitstoot.


Voor iedereen die er voor kiest om geen kinderen te krijgen.
En zoals we in het vorige topic geleerd hebben, zijn we goed bezig voor het milieu:
Elk kind dat niet wordt geboren scheelt jaarlijks 58,6 ton in CO2 uitstoot.



roxy21 wijzigde dit bericht op 24-01-2019 14:31
23.35% gewijzigd
Hope for the best, plan for the worst - Jack Reacher

zondag 27 januari 2019 om 21:16
Misschien zitten er meer mensen naar Weet ik Veel te kijken, maar deze kwam voorbij, te leuk om niet te delen:
https://youtu.be/zok-lMtUr18
https://youtu.be/zok-lMtUr18

zondag 27 januari 2019 om 21:30
Truusjemier schreef: ↑27-01-2019 20:12Wat een herkenning hier! Ook wij zijn bewust kindvrij. Wens is er niet, en zien tot nu toe alleen de nadelen (van hot naar her rennen, slaapgebrek enzovoorts). Ik heb echt helemaal niets met kinderen.
Wat hier telkens speelt: schoonmoeder en schoonzus die blijven zeggen (en elkaar opstoken) waarom wij nooit iets leuks met neefje/nichtje doen. Iemand die daar ook tegenaan loopt?
Jup. Man en ik schijnen te weinig interesse te tonen in neefje/nichtje. Waarschijnlijk komt dat omdat wij die interesse ook niet hebben

Daarnaast hebben we ook niets met de ouders van neefje/nichtje dus ja. Hebben het al een paar keer uitgelegd maar het gedram blijft.

zondag 27 januari 2019 om 21:33
Wat geeft ze als antwoord als je haar daarmee confronteert?Tamago schreef: ↑27-01-2019 20:41Ik vind het juist jammer, want ik heb geen moeder meer en schoonma was misschien ook daarom belangrijk voor me. Ze doet nu alles wat ze bij haar vriendinnen die eerder oma werden, verafschuwde. En dan in het kwadraat. Nee, ik ga niet babysitten. Nee, ik ga niet overdreven verwennen. Echt wel dus.
Man doet als ze er is niks anders dan op zijn telefoon staren. Merkt ze niet eens. (Hij is niet gaan rijden, overigens.)

zondag 27 januari 2019 om 21:36
Tamago schreef: ↑27-01-2019 20:41Ik vind het juist jammer, want ik heb geen moeder meer en schoonma was misschien ook daarom belangrijk voor me. Ze doet nu alles wat ze bij haar vriendinnen die eerder oma werden, verafschuwde. En dan in het kwadraat. Nee, ik ga niet babysitten. Nee, ik ga niet overdreven verwennen. Echt wel dus.
Man doet als ze er is niks anders dan op zijn telefoon staren. Merkt ze niet eens. (Hij is niet gaan rijden, overigens.)
Wat rot Tamago!

zondag 27 januari 2019 om 21:44
Tamago, herkenbaar helaas. Misschien handigst als jouw vriend/man hierover een keer het gesprek met zijn ouders aangaat? En anders misschien toch wat meer afstand nemen als het desondanks zo blijft. Anders kost het veel negatieve energie.
Hier zijn we eerlijk geweest. Bijv. voorheen zaten we jaarlijks een weekend samen in 1 huisje. Voor ons voelde dat echt als overleven. Schoonouders vonden het jammer, maar vonden uiteindelijk ook dat het voor iedereen leuk moet zijn dus dat doen we niet meer.
Hier zijn we eerlijk geweest. Bijv. voorheen zaten we jaarlijks een weekend samen in 1 huisje. Voor ons voelde dat echt als overleven. Schoonouders vonden het jammer, maar vonden uiteindelijk ook dat het voor iedereen leuk moet zijn dus dat doen we niet meer.

zondag 27 januari 2019 om 21:49
Truusjemier schreef: ↑27-01-2019 21:44Hier zijn we eerlijk geweest. Bijv. voorheen zaten we jaarlijks een weekend samen in 1 huisje. Voor ons voelde dat echt als overleven. Schoonouders vonden het jammer, maar vonden uiteindelijk ook dat het voor iedereen leuk moet zijn dus dat doen we niet meer.
Dat hebben wij ook bij schoonouders gedaan mbt de feestdagen maar helaas heeft dat geleid tot wat nare opmerkingen en tijdelijk geen contact...
zondag 27 januari 2019 om 22:03

zondag 27 januari 2019 om 22:19
Nu ze zelf een kleinkind heeft, voelt het toch compleet anders dan ze vooraf heeft ingeschat. En sommige dingen ontkent ze of zwakt ze ernstig af. Bijvoorbeeld de tijd die ze aan oppassen besteedt.

zondag 27 januari 2019 om 22:22
Truusjemier schreef: ↑27-01-2019 20:12Wat een herkenning hier! Ook wij zijn bewust kindvrij. Wens is er niet, en zien tot nu toe alleen de nadelen (van hot naar her rennen, slaapgebrek enzovoorts). Ik heb echt helemaal niets met kinderen.
Wat hier telkens speelt: schoonmoeder en schoonzus die blijven zeggen (en elkaar opstoken) waarom wij nooit iets leuks met neefje/nichtje doen. Iemand die daar ook tegenaan loopt?
Ik herken het gelukkig niet, maar het lijkt me erg vervelend. Je zult eens flink duidelijk moeten worden zodat ze het snappen. Kan op een vriendelijke manier. Hopelijk snappen ze het dan.
Hoe reageer jij als ze dit opperen?

zondag 27 januari 2019 om 22:26
Tamago schreef: ↑27-01-2019 20:28Misschien ben ik hier op de juiste plek! Mag ik hier mijn ei droppen?
Schoonma: ‘A&B zouden weer eens met zijn tweeën eruit moeten. Lekker uit eten! Dan pas ik wel op de kleine.’
Ik: ‘Goed idee, lijkt me een goed plan om met zijn tweeën nog dingen te ondernemen.’
Schoonma: ‘Nou ja, ze zijn nu wel een gezinnetje hè. Dan ben je toch met zijn drietjes. Maar dat snap jij niet, want jij hebt geen kinderen.’
Ik probeer het nog te redden: ‘Dan gaan ze toch met zijn drietjes een keer? Naar een wereldrestaurant of zo? Daar zie ik nog wel jongere kindjes. ’
Schoonma: ‘Nee, dan wordt ze heel vervelend. Je weet niet waarover je het hebt. Hoe kom je erbij dat ze uit eten moeten gaan? Het is de kleine voorop hoor. Maar dat snap jij niet.’
Als de kleine er is, is het nog erger. Gaat ze gewoon urenlang met haar spelen en dansen enzo. Geen oog meer voor de volwassenen. Een kennis van mijn schoonmoeder (zelf ook oma) heeft me zelfs een keer aangesproken omdat ze zich zorgen maakte om deze ‘obsessie’.
Van de week was voor mij een beetje de druppel. Ze had met het slechte weer vervoer nodig, maar wilde niet dat haar ene zoon reed. Want er zou hem iets overkomen met die ijzel, en wat dan met de kleine, blabla. Vervolgens vraagt ze wel haar andere zoon, mijn man, om te rijden. Zonder kind mag je je blijkbaar wel te barsten rijden?
Heeft iemand tips? Vroeger was het zo’n leuk mens. Ik ben echt bang dat ik een keer boos word. En ik merk ook dat ik me hierdoor begin te ergeren aan mijn nichtje, meiske kan er ook niks aan doen.
Die opmerkingen dat jij dat niet snapt vind ik behoorlijk bot en ongevoelig en om dit niet je hele leven aan te moeten horen wordt het tijd om dit in de kop te drukken.
Weet ze trouwens dat jullie bewust kindvrij zijn?
Ze klinkt als een enge freak. Vooral dat met de ijzel rijden. Wat een mens! Verstandig dat je vriend niet heeft gereden.
Als jullie zo behandeld worden zou ik er een stuk minder vaak heen gaan.
zondag 27 januari 2019 om 22:29
Ik zeg dat ik niet veel met kinderen heb. En ze niet voor niets zelf bewust niet heb. Vervolgens krijg je als reactie “je kunt wel iets voor een ander over hebben”. Klopt, heb ook echt wel eens geholpen met iets. Maar op kinderen passen, is iets wat ik niet voor een ander over heb. Echt het gevoel dat ik mij moet verantwoorden.

zondag 27 januari 2019 om 22:29
Ja wij gaan dat ook doen! De feestdagen in december waren voorheen altijd heel gezellig, nu was het één groot glitter kinderfestijn, tot op het hysterische af. Doen we niet meer.Vixxen schreef: ↑27-01-2019 21:36Wat rot Tamago!Helaas ook wel herkenbaar. Ik heb het zelf destijds aangekaart wat ik vervelend vond en helaas veranderde er niets. Toen zijn man en ik maar afstand gaan nemen en daardoor viel er wel een kwartje bij zowel ouders als schoonouders. Sindsdien tonen ze meer interesse in ons. We zijn er nog niet, de verstandhoudingen zijn nogal bekoeld maar het is inmiddels wel duidelijk dat man en ik ons onzichtbaar voelden.
Ze komt nog wel hier langs nu we zelf minder vaak die kant op gaan. Maar van de week had ik net koffie gezet, en toen hoorde ze dat schoonzus en kleinkind bij haar op de stoep stonden. Schoonpa was gewoon thuis en had ze binnengelaten. Toen was ze pardoes weg, stond ik daar met mijn koffie en koekjes. Ik voelde me echt compleet overbodig. Ze had kleinkind ‘s ochtends nog gezien ...

zondag 27 januari 2019 om 22:33
Mijn man is verl beter in afstand nemen dan ik. Die denkt dat het wel bijtrekt in de loop der jaren ... Dus die brengt het niet ter sprake en wacht af.Truusjemier schreef: ↑27-01-2019 21:44Tamago, herkenbaar helaas. Misschien handigst als jouw vriend/man hierover een keer het gesprek met zijn ouders aangaat? En anders misschien toch wat meer afstand nemen als het desondanks zo blijft. Anders kost het veel negatieve energie.
Hier zijn we eerlijk geweest. Bijv. voorheen zaten we jaarlijks een weekend samen in 1 huisje. Voor ons voelde dat echt als overleven. Schoonouders vonden het jammer, maar vonden uiteindelijk ook dat het voor iedereen leuk moet zijn dus dat doen we niet meer.

zondag 27 januari 2019 om 22:42
Nou, dat is dus het rare. Dat weet ze al jaren van ons, en dat vond ze ogenschijnlijk altijd prima. Maar nu besluipt me toch langzaam het gevoel dat ze dat wel heel erg jammer vindt. Concreet heeft ze daarover nog niets gezegd. Maar ik verwacht nog een keer iets als: Tamago-man zou ook een leuke papa zijn. Of dat ie met een andere vrouw misschien wel kinderen had gekregen. (Terwijl het een gezamenlijk besluit is.) Ze heeft het nog niet uitgesproken maarik ben er bang voor.Blijenvrij schreef: ↑27-01-2019 22:26Die opmerkingen dat jij dat niet snapt vind ik behoorlijk bot en ongevoelig en om dit niet je hele leven aan te moeten horen wordt het tijd om dit in de kop te drukken.
Weet ze trouwens dat jullie bewust kindvrij zijn?
Ze klinkt als een enge freak. Vooral dat met de ijzel rijden. Wat een mens! Verstandig dat je vriend niet heeft gereden.
Als jullie zo behandeld worden zou ik er een stuk minder vaak heen gaan.
Ik vind het zo jammer, ik kon het zo goed met haar vinden! Ze is compleet zichzelf niet meer. Het is net of je iemand kwijtraakt. Ben er oprecht verdrietig van.

zondag 27 januari 2019 om 22:50
Kan ik me voorstellen dat dit een enorme deceptie is.Tamago schreef: ↑27-01-2019 22:42Nou, dat is dus het rare. Dat weet ze al jaren van ons, en dat vond ze ogenschijnlijk altijd prima. Maar nu besluipt me toch langzaam het gevoel dat ze dat wel heel erg jammer vindt. Concreet heeft ze daarover nog niets gezegd. Maar ik verwacht nog een keer iets als: Tamago-man zou ook een leuke papa zijn. Of dat ie met een andere vrouw misschien wel kinderen had gekregen. (Terwijl het een gezamenlijk besluit is.) Ze heeft het nog niet uitgesproken maarik ben er bang voor.
Ik vind het zo jammer, ik kon het zo goed met haar vinden! Ze is compleet zichzelf niet meer. Het is net of je iemand kwijtraakt. Ben er oprecht verdrietig van.
Wederom een bevestiging dat je beter enig kind kunt zijn, want dan ben en blijf je de oogappel van je ouders en kun je niet opzij geschoven worden voor zo'n irritant kleinkind.
maandag 28 januari 2019 om 06:14
Wat een leuk topic, moet wel lachen om al die verhalen. Ik ook bewust kinderloos, nooit willen hebben. Vroeger niet, nu niet. Wat is het toch heerlijk om te doen en te laten wat je maar wilt, en wat scheelt het bakken met geld. We hebben wel een kat trouwens, maar die kan wel 2 dagen alleen thuis blijven.
maandag 28 januari 2019 om 06:23
Dat je enig kind bent wil natuurlijk ook niet zeggen dat je een fantastische band met je ouders hebt.redbulletje schreef: ↑27-01-2019 22:50Kan ik me voorstellen dat dit een enorme deceptie is.
Wederom een bevestiging dat je beter enig kind kunt zijn, want dan ben en blijf je de oogappel van je ouders en kun je niet opzij geschoven worden voor zo'n irritant kleinkind.
Dit is gewoon asociaal. Ik zou haar hier echt op aanspreken (als je partner dit niet doet). Van mij mag zo'n persoon de spreekwoordelijke boom in.Tamago schreef: ↑27-01-2019 22:29Ja wij gaan dat ook doen! De feestdagen in december waren voorheen altijd heel gezellig, nu was het één groot glitter kinderfestijn, tot op het hysterische af. Doen we niet meer.
Ze komt nog wel hier langs nu we zelf minder vaak die kant op gaan. Maar van de week had ik net koffie gezet, en toen hoorde ze dat schoonzus en kleinkind bij haar op de stoep stonden. Schoonpa was gewoon thuis en had ze binnengelaten. Toen was ze pardoes weg, stond ik daar met mijn koffie en koekjes. Ik voelde me echt compleet overbodig. Ze had kleinkind ‘s ochtends nog gezien ...
Valhalla! Where the brave may live Forever!

maandag 28 januari 2019 om 07:31
Truusjemier schreef: ↑27-01-2019 22:29Ik zeg dat ik niet veel met kinderen heb. En ze niet voor niets zelf bewust niet heb. Vervolgens krijg je als reactie “je kunt wel iets voor een ander over hebben”. Klopt, heb ook echt wel eens geholpen met iets. Maar op kinderen passen, is iets wat ik niet voor een ander over heb. Echt het gevoel dat ik mij moet verantwoorden.
Ik neem aan dat je familie het liefst een oppas heeft die goed is met kinderen en er iets mee heeft. Ik zou niet willen dat iemand oppast die er niets mee heeft. Ze hebben een duidelijk bord voor de kop.


maandag 28 januari 2019 om 07:35
Tamago schreef: ↑27-01-2019 22:29Ja wij gaan dat ook doen! De feestdagen in december waren voorheen altijd heel gezellig, nu was het één groot glitter kinderfestijn, tot op het hysterische af. Doen we niet meer.
Ze komt nog wel hier langs nu we zelf minder vaak die kant op gaan. Maar van de week had ik net koffie gezet, en toen hoorde ze dat schoonzus en kleinkind bij haar op de stoep stonden. Schoonpa was gewoon thuis en had ze binnengelaten. Toen was ze pardoes weg, stond ik daar met mijn koffie en koekjes. Ik voelde me echt compleet overbodig. Ze had kleinkind ‘s ochtends nog gezien ...

Ze is behoorlijk doorgeslagen, en dit is erg asociaal. Als praten niet meer helpt, helpt er niets. Al vind ik dit iets waar jij of je vriend best iets van kan zeggen, want dit is zo aso. En kom op, als ze hem 's morgens nog gezien heeft is ze behoorlijk van het padje af. Ik zit me hier gewoon boos te maken.
Kan je evt nog iets via je schoonvader bereiken? Snapt hij dit wel.

maandag 28 januari 2019 om 08:51
De volgende keer als ze iets direct tegen je zegt dat jou verdrietig maakt, zeg dan wat je hier zegt. Ga niet in op wat zij zegt. Maar zeg even niets, kijk haar aan om echt contact te maken en zeg "Ik mis jou. Ik mis mijn schoonmoeder waar ik zo fijn me kon [vul in].
Niet zomaar over beginnen of via je vriend spelen. Dit is gaat over jou en je schoonmoeder. Houd het ook bij jezelf, wat het met jou doet., ín het moment. Het zal haar gedrag niet meteen veranderen, maar zij gaat zich misschien realiseren wat ze doet en de volgende keer denken "shit, doe ik het weer"
Maar goed, ik ken je schoonmoeder niet. Misschien werkt dit helemaal niet en krijg je de grootste bonje. Dat is dit allemaal niet waard natuurlijk.
maandag 28 januari 2019 om 10:35
Zooo herkenbaar!!Tamago schreef: ↑27-01-2019 20:28Misschien ben ik hier op de juiste plek! Mag ik hier mijn ei droppen?
Mijn schoonouders zijn sinds enkele jaren opa & oma. En, je raadt het nooit, toevallig ook nog van het achtste wereldwonder. Zul je net zien.
Ik heb dus weinig met kinderen, maar sinds kleindochter er is, praat vooral mijn schoonmoeder nergens anders meer over. Zelfs als we het over een baksteen hebben, weet ze het gesprek die kant op te sturen. En het ergste is, wat ik ook zeg, het is altijd verkeerd. Voorbeeld van een gesprek, ingekort:
Schoonma: ‘A&B zouden weer eens met zijn tweeën eruit moeten. Lekker uit eten! Dan pas ik wel op de kleine.’
Ik: ‘Goed idee, lijkt me een goed plan om met zijn tweeën nog dingen te ondernemen.’
Schoonma: ‘Nou ja, ze zijn nu wel een gezinnetje hè. Dan ben je toch met zijn drietjes. Maar dat snap jij niet, want jij hebt geen kinderen.’
Ik probeer het nog te redden: ‘Dan gaan ze toch met zijn drietjes een keer? Naar een wereldrestaurant of zo? Daar zie ik nog wel jongere kindjes. ’
Schoonma: ‘Nee, dan wordt ze heel vervelend. Je weet niet waarover je het hebt. Hoe kom je erbij dat ze uit eten moeten gaan? Het is de kleine voorop hoor. Maar dat snap jij niet.’
Als de kleine er is, is het nog erger. Gaat ze gewoon urenlang met haar spelen en dansen enzo. Geen oog meer voor de volwassenen. Een kennis van mijn schoonmoeder (zelf ook oma) heeft me zelfs een keer aangesproken omdat ze zich zorgen maakte om deze ‘obsessie’.
Van de week was voor mij een beetje de druppel. Ze had met het slechte weer vervoer nodig, maar wilde niet dat haar ene zoon reed. Want er zou hem iets overkomen met die ijzel, en wat dan met de kleine, blabla. Vervolgens vraagt ze wel haar andere zoon, mijn man, om te rijden. Zonder kind mag je je blijkbaar wel te barsten rijden?
Heeft iemand tips? Vroeger was het zo’n leuk mens. Ik ben echt bang dat ik een keer boos word. En ik merk ook dat ik me hierdoor begin te ergeren aan mijn nichtje, meiske kan er ook niks aan doen.
Niks of niemand anders doet er meer toe. Alleen de (klein)koters. Verschrikkelijk!! Ik kan me daar zo kwaad om maken, net zoals dat stukje dat degene zonder ondankbare fokkerij zich wel te pletter mag rijden

Ik zou alleen niet weten wat je er aan doet. Ik maak weleens een opmerking hoor, en dan zeg ik inderdaad: waarom mag een ander wel verongelukken (bijvoorbeeld) en dan krijg je alleen maar rare blikken als antwoord.

maandag 28 januari 2019 om 10:57
Pff wat naar Tamago! Dat is inderdaad ronduit asosiaal van je schoonmoeder. Je kleine nichtje kan er niets aan dien, die heeft er ook niet om gevraagd. Ik vind wel dat je je schoonmoeder hierop aan kunt spreken, dit kan echt niet!
Mijn moeder is ook idilysch van haar kleinkinderen, maar functioneert gelukkig nog wel prima en er valt nog gewoon een gesprek mee te voeren en afspraken mee te maken. Als de kleinkinderen er zijn is ze wel helemaal op en top oma, maar ze slaat niet door zoals jouw schoonmoeder.
Mijn moeder is ook idilysch van haar kleinkinderen, maar functioneert gelukkig nog wel prima en er valt nog gewoon een gesprek mee te voeren en afspraken mee te maken. Als de kleinkinderen er zijn is ze wel helemaal op en top oma, maar ze slaat niet door zoals jouw schoonmoeder.

maandag 28 januari 2019 om 12:10
Deze kreeg ik dit weekend naar mijn hoofd geslingerd. Mijn man wil ook geen kinderen. Maar 't ligt allemaal aan mij.
Ach ja, ik probeer het maar van me af te laten glijden. Overigens is mijn band met schoonmoeder gewoon 'oké', niet bijster spectaculair.
Kan me heel goed voorstellen dat het als een klap komt als je voorheen een hele goede band hebt en dan 'opeens' niet meer.

maandag 28 januari 2019 om 13:12
Truusjemier schreef: ↑27-01-2019 22:03Oei, dat is minder Vixxen![]()
Dit aangeven is en blijft helaas lastig. Voor hun zijn het toch de oogappeltjes, hoe kun je die niet leuk vindenVind het vaak lastig om beleefd te blijven wanneer ik antwoord moet geven op de vraag waarom dan niet. En de teleurstelling in ons druipt ervan af
![]()
Ik voel me er wel schuldig over, maar de verstandhoudingen werden steeds slechter. Hopelijk zorgt de afstand voor wat bezinning.
Er is inderdaad ook veel onbegrip als ik zeg weinig te hebben met neefje/nichtje of niet wil oppassen. Dat wordt heel persoonlijk opgevat terwijl ik gewoon niet veel met kinderen in het algemeen heb, en dat weten ze al heel lang. Schijnbaar verwachten ze toch iets anders als het familie is (wat ik raar vind, want hoe vaak hoor je wel niet dat er in families geen contact is). Maar om eerlijk te zijn vind ik het karakter van ze ook niet zo leuk.

maandag 28 januari 2019 om 13:15
Tamago schreef: ↑27-01-2019 22:29Ja wij gaan dat ook doen! De feestdagen in december waren voorheen altijd heel gezellig, nu was het één groot glitter kinderfestijn, tot op het hysterische af. Doen we niet meer.
Ze komt nog wel hier langs nu we zelf minder vaak die kant op gaan. Maar van de week had ik net koffie gezet, en toen hoorde ze dat schoonzus en kleinkind bij haar op de stoep stonden. Schoonpa was gewoon thuis en had ze binnengelaten. Toen was ze pardoes weg, stond ik daar met mijn koffie en koekjes. Ik voelde me echt compleet overbodig. Ze had kleinkind ‘s ochtends nog gezien ...
Nee dat gedoe met de feestdagen wilden we ook niet meer.
