Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij, deel 24.
donderdag 24 januari 2019 om 14:03
We kletsen hier weer verder, deel 24 al weer (voorheen ook wel bekend als Vanaf oktober 2010 kindvrij).
Voor iedereen die er voor kiest om geen kinderen te krijgen.
En zoals we in het vorige topic geleerd hebben, zijn we goed bezig voor het milieu:
Elk kind dat niet wordt geboren scheelt jaarlijks 58,6 ton in CO2 uitstoot.
Voor iedereen die er voor kiest om geen kinderen te krijgen.
En zoals we in het vorige topic geleerd hebben, zijn we goed bezig voor het milieu:
Elk kind dat niet wordt geboren scheelt jaarlijks 58,6 ton in CO2 uitstoot.
roxy21 wijzigde dit bericht op 24-01-2019 14:31
23.35% gewijzigd
Hope for the best, plan for the worst - Jack Reacher
zondag 27 januari 2019 om 12:07
Hier sluit ik me helemaal bij aan, lijkt me ook echt helemaal niks.redbulletje schreef: ↑27-01-2019 10:00Sterker nog; telkens als ik als kind een bepaalde fase achter me liet vond ik het al echt niet leuk meer. Lijkt me dus echt helemaal niets om als volwassene jaren aan de zijlijn te moeten staan bij weer al die fases.
En heel herkenbaar Iets_Perzik, het lijkt me ook echt op geen één vlak leuk.
Maar ik heb wel regelmatig de laatste tijd dat ik me buiten de boot voel vallen. Maar dat komt omdat mijn omgeving zo veranderd is en vriendschappen over zijn gegaan... Dat mis ik wel, niet zozeer meer die vrienden, daar ben ik wel klaar mee, maar meer gelijkgestemden.
Maar gelukkig is er dit topic en voel ik me weer wat gesterkt
zondag 27 januari 2019 om 12:09
Helpen met surprises lijkt me ook vreselijk. Want ik was een ramp in handvaardigheid, had er een pesthekel aan. Zag er ook niet het doel van om zoveel moeite daarvoor te doen. Ik had het geluk dat mijn moeder het grootste deel deed. Maar zelf zou ik zo'n moeder niet zijn. Sowieso vind ik het heel moeilijk om iets voor een ander te doen wat ik zelf niet leuk vind/niet goed kan. Soms doe ik het, maar puur met mijn verstand.
zondag 27 januari 2019 om 12:14
Zit jij soms in je dertiger jaren? Want toen had ik ook een beetje dat gevoel. Maar dat is na mijn 40e weggegaan. Ook weer omdat omgeving en vriendschappen veranderen of vernieuwd zijn of nieuw. Mensen komen dan weer in een andere fase waardoor ze interessanter worden.yesss schreef: ↑27-01-2019 12:07Maar ik heb wel regelmatig de laatste tijd dat ik me buiten de boot voel vallen. Maar dat komt omdat mijn omgeving zo veranderd is en vriendschappen over zijn gegaan... Dat mis ik wel, niet zozeer meer die vrienden, daar ben ik wel klaar mee, maar meer gelijkgestemden.
Maar gelukkig is er dit topic en voel ik me weer wat gesterkt
zondag 27 januari 2019 om 12:19
Oh heerlijk dit toch! Ik kan daar ook zo van genieten, maar dan zonder man momenteelCarrieM schreef: ↑27-01-2019 09:13Ik vind ook al die dingen die kinderen zijn en doen, en waar je allemaal mee te maken krijgt niks aan. Hun belevingswereld is gewoon niet de mijne.
Thuiskomen in een stil en rustig huis na het werk, de krant lezen, bijpraten met man, en dan rustig samen koken, daarna nog een avond waarin we lekker kunnen doen wat we willen, dat is echt wat ik heel fijn vind.
Maar vrijheid zit ook vaak in kleine dingen.
Mijn toekomst beeld is wel een relatie uiteindelijk en dan lekker samen rondtrekken met een camper bijvoorbeeld. En inderdaad precies wat je schrijft, gewoon samen die vrijheid hebben om te doen wat je wil.
zondag 27 januari 2019 om 12:22
Ja erg is dat hè! Ik heb ook mensen in mijn omgeving die vanaf het begin al riepen dat ze dachten dat hun kind hoogbegaafd was. Het zijn stuk voor stuk hele doorsnee kinderen met volgens mij ook doorsnee schoolprestaties, dus waar die ouders dat idee vandaan halen is me een raadsel. Iets met liefde maakt blind of zo.
zondag 27 januari 2019 om 12:24
Ja klopt inderdaadiones schreef: ↑27-01-2019 12:14Zit jij soms in je dertiger jaren? Want toen had ik ook een beetje dat gevoel. Maar dat is na mijn 40e weggegaan. Ook weer omdat omgeving en vriendschappen veranderen of vernieuwd zijn of nieuw. Mensen komen dan weer in een andere fase waardoor ze interessanter worden.
Merk ook wel dat het een fase is wat ik eigenlijk met periodes best moeilijk vind... Ben eigenlijk opnieuw aan het beginnen.
Maar ik geloof ook wel dat het goed komt hoor, maar heb soms van die momenten.
yesss wijzigde dit bericht op 27-01-2019 12:27
6.81% gewijzigd
zondag 27 januari 2019 om 12:24
Hier ben ik ook wel bang voor. Ik heb nu nog geen vrienden met kinderen, maar het lijkt me verschrikkelijk als ze een voor een besluiten om kinderen te krijgen en dan in een compleet ander persoon veranderen waar je weinig meer mee gemeen hebt.yesss schreef: ↑27-01-2019 12:07Hier sluit ik me helemaal bij aan, lijkt me ook echt helemaal niks.
En heel herkenbaar Iets_Perzik, het lijkt me ook echt op geen één vlak leuk.
Maar ik heb wel regelmatig de laatste tijd dat ik me buiten de boot voel vallen. Maar dat komt omdat mijn omgeving zo veranderd is en vriendschappen over zijn gegaan... Dat mis ik wel, niet zozeer meer die vrienden, daar ben ik wel klaar mee, maar meer gelijkgestemden.
Maar gelukkig is er dit topic en voel ik me weer wat gesterkt
zondag 27 januari 2019 om 12:28
Ja dat heb ik ook. Veel mensen om me heen kan wel maar voor even. Inderdaad heel fijn om weer even alleen-tijd te hebben om weer op te laden.redbulletje schreef: ↑27-01-2019 12:01Lijkt me idd de hel om niet met rust gelaten te worden als je ziek bent.
Sowieso heb ik veel behoefte aan rust. Ben net 6 dagen met m'n moeder op vakantie geweest en hoe leuk/gezellig ik dat ook vond, nu moet ik echt 'n paar dagen als 'n kluizenaar bijtanken.
Ik zat op mn werk eerst ook in een zgn kantoortuin met 12 man. Vreselijk... op 3 plekken wordt er gepraat. Weer 2 anderen bellen en dan nog een radio op de achtergrond. Daar kan ik echt niet tegen. Nu zitten we met 2 of 3 en zonder radio.. heerlijk.
zondag 27 januari 2019 om 12:33
Ik ken een stel van eind dertig die dit al jaren doen. Zij nemen wel hun hondjes mee met de camper. Kinderen hebben ze niet.
zondag 27 januari 2019 om 15:22
Oh verschrikkelijk...koekie1980 schreef: ↑27-01-2019 12:28
Ik zat op mn werk eerst ook in een zgn kantoortuin met 12 man. Vreselijk... op 3 plekken wordt er gepraat. Weer 2 anderen bellen en dan nog een radio op de achtergrond. Daar kan ik echt niet tegen. Nu zitten we met 2 of 3 en zonder radio.. heerlijk.
Ik kan daar ook niet tegen. Ben heel snel overprikkeld.
Heb ook een baan gehad met een hele rommelige werk omgeving en had toen regelmatig migraine aanvallen. Ben sowieso heel gevoelig voor drukte/geluiden/sfeer.
Gelukkig werk ik nu in ook een rustigere werkomgeving.
zondag 27 januari 2019 om 16:46
Ik kwam zojuist deze reactie tegen op youtube, wat een heerlijk antwoord.
"And here's one that makes no sense to me "but... you were a child once?", what do people even mean with this comment? Yes, I was a child once and someday I will be a corpse but it doesn't mean that I want one in my living room."
"And here's one that makes no sense to me "but... you were a child once?", what do people even mean with this comment? Yes, I was a child once and someday I will be a corpse but it doesn't mean that I want one in my living room."
zondag 27 januari 2019 om 16:58
CobraYM schreef: ↑27-01-2019 16:46Ik kwam zojuist deze reactie tegen op youtube, wat een heerlijk antwoord.
"And here's one that makes no sense to me "but... you were a child once?", what do people even mean with this comment? Yes, I was a child once and someday I will be a corpse but it doesn't mean that I want one in my living room."
zondag 27 januari 2019 om 17:21
En ik dacht altijd dat het aan mij lag maar ik hoor steeds meer mensen die daar dus niet tegen kunnen.yesss schreef: ↑27-01-2019 15:22Oh verschrikkelijk...
Ik kan daar ook niet tegen. Ben heel snel overprikkeld.
Heb ook een baan gehad met een hele rommelige werk omgeving en had toen regelmatig migraine aanvallen. Ben sowieso heel gevoelig voor drukte/geluiden/sfeer.
Gelukkig werk ik nu in ook een rustigere werkomgeving.
zondag 27 januari 2019 om 19:14
CobraYM schreef: ↑27-01-2019 16:46Ik kwam zojuist deze reactie tegen op youtube, wat een heerlijk antwoord.
"And here's one that makes no sense to me "but... you were a child once?", what do people even mean with this comment? Yes, I was a child once and someday I will be a corpse but it doesn't mean that I want one in my living room."
zondag 27 januari 2019 om 19:46
Haha!! Dat is echt een hele goede! Zo zei iemand ooit tegen mij: ''je bent toch blij dat je leeft?'' Eh ja, natuurlijk, hoezo? ''Dan hebben je ouders er toch goed aan gedaan kinderen te krijgen en vind ik het egoïstisch dat je zegt dat je geen kinderen wilt.'' Vond het echt zó nergens op slaan
zondag 27 januari 2019 om 20:10
Blij zijn om te leven is helemaal niet vanzelfsprekend.JeMappelle schreef: ↑27-01-2019 19:46Haha!! Dat is echt een hele goede! Zo zei iemand ooit tegen mij: ''je bent toch blij dat je leeft?'' Eh ja, natuurlijk, hoezo? ''Dan hebben je ouders er toch goed aan gedaan kinderen te krijgen en vind ik het egoïstisch dat je zegt dat je geen kinderen wilt.'' Vond het echt zó nergens op slaan
zondag 27 januari 2019 om 20:12
Wat een herkenning hier! Ook wij zijn bewust kindvrij. Wens is er niet, en zien tot nu toe alleen de nadelen (van hot naar her rennen, slaapgebrek enzovoorts). Ik heb echt helemaal niets met kinderen.
Wat hier telkens speelt: schoonmoeder en schoonzus die blijven zeggen (en elkaar opstoken) waarom wij nooit iets leuks met neefje/nichtje doen. Iemand die daar ook tegenaan loopt?
Wat hier telkens speelt: schoonmoeder en schoonzus die blijven zeggen (en elkaar opstoken) waarom wij nooit iets leuks met neefje/nichtje doen. Iemand die daar ook tegenaan loopt?
zondag 27 januari 2019 om 20:18
Ik heb ze gelukkig niet maar ik ben tegen iedereen altijd heel duidelijk dat ik niets van kleine kinderen moet hebben dus ik denk niet dat iemand mij uberhaupt ooit die vraag had gesteld.Truusjemier schreef: ↑27-01-2019 20:12
Wat hier telkens speelt: schoonmoeder en schoonzus die blijven zeggen (en elkaar opstoken) waarom wij nooit iets leuks met neefje/nichtje doen. Iemand die daar ook tegenaan loopt?
Als je weet waar je schoonmoeder een pesthekel aan heeft stel je haar gewoon de vraag of ze zin heeft samen met jou 'lekker' dat te gaan doen. Kijken of ze dan jouw punt wel snapt.
zondag 27 januari 2019 om 20:28
Misschien ben ik hier op de juiste plek! Mag ik hier mijn ei droppen?
Mijn schoonouders zijn sinds enkele jaren opa & oma. En, je raadt het nooit, toevallig ook nog van het achtste wereldwonder. Zul je net zien.
Ik heb dus weinig met kinderen, maar sinds kleindochter er is, praat vooral mijn schoonmoeder nergens anders meer over. Zelfs als we het over een baksteen hebben, weet ze het gesprek die kant op te sturen. En het ergste is, wat ik ook zeg, het is altijd verkeerd. Voorbeeld van een gesprek, ingekort:
Schoonma: ‘A&B zouden weer eens met zijn tweeën eruit moeten. Lekker uit eten! Dan pas ik wel op de kleine.’
Ik: ‘Goed idee, lijkt me een goed plan om met zijn tweeën nog dingen te ondernemen.’
Schoonma: ‘Nou ja, ze zijn nu wel een gezinnetje hè. Dan ben je toch met zijn drietjes. Maar dat snap jij niet, want jij hebt geen kinderen.’
Ik probeer het nog te redden: ‘Dan gaan ze toch met zijn drietjes een keer? Naar een wereldrestaurant of zo? Daar zie ik nog wel jongere kindjes. ’
Schoonma: ‘Nee, dan wordt ze heel vervelend. Je weet niet waarover je het hebt. Hoe kom je erbij dat ze uit eten moeten gaan? Het is de kleine voorop hoor. Maar dat snap jij niet.’
Als de kleine er is, is het nog erger. Gaat ze gewoon urenlang met haar spelen en dansen enzo. Geen oog meer voor de volwassenen. Een kennis van mijn schoonmoeder (zelf ook oma) heeft me zelfs een keer aangesproken omdat ze zich zorgen maakte om deze ‘obsessie’.
Van de week was voor mij een beetje de druppel. Ze had met het slechte weer vervoer nodig, maar wilde niet dat haar ene zoon reed. Want er zou hem iets overkomen met die ijzel, en wat dan met de kleine, blabla. Vervolgens vraagt ze wel haar andere zoon, mijn man, om te rijden. Zonder kind mag je je blijkbaar wel te barsten rijden?
Heeft iemand tips? Vroeger was het zo’n leuk mens. Ik ben echt bang dat ik een keer boos word. En ik merk ook dat ik me hierdoor begin te ergeren aan mijn nichtje, meiske kan er ook niks aan doen.
Mijn schoonouders zijn sinds enkele jaren opa & oma. En, je raadt het nooit, toevallig ook nog van het achtste wereldwonder. Zul je net zien.
Ik heb dus weinig met kinderen, maar sinds kleindochter er is, praat vooral mijn schoonmoeder nergens anders meer over. Zelfs als we het over een baksteen hebben, weet ze het gesprek die kant op te sturen. En het ergste is, wat ik ook zeg, het is altijd verkeerd. Voorbeeld van een gesprek, ingekort:
Schoonma: ‘A&B zouden weer eens met zijn tweeën eruit moeten. Lekker uit eten! Dan pas ik wel op de kleine.’
Ik: ‘Goed idee, lijkt me een goed plan om met zijn tweeën nog dingen te ondernemen.’
Schoonma: ‘Nou ja, ze zijn nu wel een gezinnetje hè. Dan ben je toch met zijn drietjes. Maar dat snap jij niet, want jij hebt geen kinderen.’
Ik probeer het nog te redden: ‘Dan gaan ze toch met zijn drietjes een keer? Naar een wereldrestaurant of zo? Daar zie ik nog wel jongere kindjes. ’
Schoonma: ‘Nee, dan wordt ze heel vervelend. Je weet niet waarover je het hebt. Hoe kom je erbij dat ze uit eten moeten gaan? Het is de kleine voorop hoor. Maar dat snap jij niet.’
Als de kleine er is, is het nog erger. Gaat ze gewoon urenlang met haar spelen en dansen enzo. Geen oog meer voor de volwassenen. Een kennis van mijn schoonmoeder (zelf ook oma) heeft me zelfs een keer aangesproken omdat ze zich zorgen maakte om deze ‘obsessie’.
Van de week was voor mij een beetje de druppel. Ze had met het slechte weer vervoer nodig, maar wilde niet dat haar ene zoon reed. Want er zou hem iets overkomen met die ijzel, en wat dan met de kleine, blabla. Vervolgens vraagt ze wel haar andere zoon, mijn man, om te rijden. Zonder kind mag je je blijkbaar wel te barsten rijden?
Heeft iemand tips? Vroeger was het zo’n leuk mens. Ik ben echt bang dat ik een keer boos word. En ik merk ook dat ik me hierdoor begin te ergeren aan mijn nichtje, meiske kan er ook niks aan doen.
zondag 27 januari 2019 om 20:33
Tamago schreef: ↑27-01-2019 20:28Misschien ben ik hier op de juiste plek! Mag ik hier mijn ei droppen?
Mijn schoonouders zijn sinds enkele jaren opa & oma. En, je raadt het nooit, toevallig ook nog van het achtste wereldwonder. Zul je net zien.
Ik heb dus weinig met kinderen, maar sinds kleindochter er is, praat vooral mijn schoonmoeder nergens anders meer over. Zelfs als we het over een baksteen hebben, weet ze het gesprek die kant op te sturen. En het ergste is, wat ik ook zeg, het is altijd verkeerd. Voorbeeld van een gesprek, ingekort:
Schoonma: ‘A&B zouden weer eens met zijn tweeën eruit moeten. Lekker uit eten! Dan pas ik wel op de kleine.’
Ik: ‘Goed idee, lijkt me een goed plan om met zijn tweeën nog dingen te ondernemen.’
Schoonma: ‘Nou ja, ze zijn nu wel een gezinnetje hè. Dan ben je toch met zijn drietjes. Maar dat snap jij niet, want jij hebt geen kinderen.’
Ik probeer het nog te redden: ‘Dan gaan ze toch met zijn drietjes een keer? Naar een wereldrestaurant of zo? Daar zie ik nog wel jongere kindjes. ’
Schoonma: ‘Nee, dan wordt ze heel vervelend. Je weet niet waarover je het hebt. Hoe kom je erbij dat ze uit eten moeten gaan? Het is de kleine voorop hoor. Maar dat snap jij niet.’
Als de kleine er is, is het nog erger. Gaat ze gewoon urenlang met hem spelen en dansen enzo. Geen oog meer voor de volwassenen. Een kennis van mijn schoonmoeder (zelf ook oma) heeft me zelfs een keer aangesproken omdat ze zich zorgen maakte om deze ‘obsessie’.
Van de week was voor mij een beetje de druppel. Ze had met het slechte weer vervoer nodig, maar wilde niet dat haar ene zoon reed. Want er zou hem iets overkomen met die ijzel, en wat dan met de kleine, blabla. Vervolgens vraagt ze wel haar andere zoon, mijn man, om te rijden. Zonder kind mag je je blijkbaar wel te barsten rijden?
Heeft iemand tips? Vroeger was het zo’n leuk mens. Ik ben echt bang dat ik een keer boos word. En ik merk ook dat ik me hierdoor begin te ergeren aan mijn nichtje, meiske kan er ook niks aan doen.
Wees blij dat het slechts je schoonmoeder is en niet je moeder! Jij kunt hier in elk geval afstand van nemen. Voor je man is het wel zielig. Godzijdank ben ik enig kind dus nooit met dit soort problemen geconfronteerd.
zondag 27 januari 2019 om 20:33
Nee want ik heb geen neefjes en nichtjes. Maar daar was ik zó klaar mee: 'als ik het leuk had gevonden om met kinderen van alles te doen, had ik wel kinderen gehad." en dan snappen ze het wel.Truusjemier schreef: ↑27-01-2019 20:12Wat een herkenning hier! Ook wij zijn bewust kindvrij. Wens is er niet, en zien tot nu toe alleen de nadelen (van hot naar her rennen, slaapgebrek enzovoorts). Ik heb echt helemaal niets met kinderen.
Wat hier telkens speelt: schoonmoeder en schoonzus die blijven zeggen (en elkaar opstoken) waarom wij nooit iets leuks met neefje/nichtje doen. Iemand die daar ook tegenaan loopt?
zondag 27 januari 2019 om 20:35
Ik denk dat ik het zou zeggen tegen haar. Of ik zou wegbljiven. Een van de twee.Tamago schreef: ↑27-01-2019 20:28Misschien ben ik hier op de juiste plek! Mag ik hier mijn ei droppen?
Mijn schoonouders zijn sinds enkele jaren opa & oma. En, je raadt het nooit, toevallig ook nog van het achtste wereldwonder. Zul je net zien.
Ik heb dus weinig met kinderen, maar sinds kleindochter er is, praat vooral mijn schoonmoeder nergens anders meer over. Zelfs als we het over een baksteen hebben, weet ze het gesprek die kant op te sturen. En het ergste is, wat ik ook zeg, het is altijd verkeerd. Voorbeeld van een gesprek, ingekort:
Schoonma: ‘A&B zouden weer eens met zijn tweeën eruit moeten. Lekker uit eten! Dan pas ik wel op de kleine.’
Ik: ‘Goed idee, lijkt me een goed plan om met zijn tweeën nog dingen te ondernemen.’
Schoonma: ‘Nou ja, ze zijn nu wel een gezinnetje hè. Dan ben je toch met zijn drietjes. Maar dat snap jij niet, want jij hebt geen kinderen.’
Ik probeer het nog te redden: ‘Dan gaan ze toch met zijn drietjes een keer? Naar een wereldrestaurant of zo? Daar zie ik nog wel jongere kindjes. ’
Schoonma: ‘Nee, dan wordt ze heel vervelend. Je weet niet waarover je het hebt. Hoe kom je erbij dat ze uit eten moeten gaan? Het is de kleine voorop hoor. Maar dat snap jij niet.’
Als de kleine er is, is het nog erger. Gaat ze gewoon urenlang met haar spelen en dansen enzo. Geen oog meer voor de volwassenen. Een kennis van mijn schoonmoeder (zelf ook oma) heeft me zelfs een keer aangesproken omdat ze zich zorgen maakte om deze ‘obsessie’.
Van de week was voor mij een beetje de druppel. Ze had met het slechte weer vervoer nodig, maar wilde niet dat haar ene zoon reed. Want er zou hem iets overkomen met die ijzel, en wat dan met de kleine, blabla. Vervolgens vraagt ze wel haar andere zoon, mijn man, om te rijden. Zonder kind mag je je blijkbaar wel te barsten rijden?
Heeft iemand tips? Vroeger was het zo’n leuk mens. Ik ben echt bang dat ik een keer boos word. En ik merk ook dat ik me hierdoor begin te ergeren aan mijn nichtje, meiske kan er ook niks aan doen.
Ik zou me in ieder geval niet de hele tijd gaan zitten ergeren.
Of ik zou haar woorden tegen jou, omdraaien en tegen haar gebruiken "o ja, heb ik geen verstand van want ik heb geen kinderen". Ook als het niet om kinderen gaat.
zondag 27 januari 2019 om 20:41
Ik vind het juist jammer, want ik heb geen moeder meer en schoonma was misschien ook daarom belangrijk voor me. Ze doet nu alles wat ze bij haar vriendinnen die eerder oma werden, verafschuwde. En dan in het kwadraat. Nee, ik ga niet babysitten. Nee, ik ga niet overdreven verwennen. Echt wel dus.redbulletje schreef: ↑27-01-2019 20:33
Wees blij dat het slechts je schoonmoeder is en niet je moeder! Jij kunt hier in elk geval afstand van nemen. Voor je man is het wel zielig. Godzijdank ben ik enig kind dus nooit met dit soort problemen geconfronteerd.
Man doet als ze er is niks anders dan op zijn telefoon staren. Merkt ze niet eens. (Hij is niet gaan rijden, overigens.)
