Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010, deel 25
woensdag 28 augustus 2019 om 08:47
Ik reageer ook altijd super enthousiast op baby's. Ook op een nieuwe bank, nieuwe bril of voor mijn part de nieuwe cavia. Het is toch fijn om een positieve vibe te geven? Mensen zijn echt niet geïnteresseerd in mijn diep persoonlijke gevoelens over cavia's als ze mij enthousiast hun nieuwe huisgenoot laten zien.
woensdag 28 augustus 2019 om 09:19
Het is ook echt een accessoire.Puz_n_Boots schreef: ↑27-08-2019 16:14Ik moet de eerste baby nog tegenkomen waar ik geen fear voor heb. Ik vind baby's lelijk, eng en fragiel. Bij kraamvisites kan ik me al dagen van tevoren druk maken omdat "men verwacht" dat ik het pasgeboren schepseltje maar wat graag wil vasthouden (want ja Puz_n_Boots heeft zelf NOG geen kinderen). Als ik dan helemaal verstijfd met de baby vastgeklemd in beide armen stevig op de bank gekluisterd zit, hoor ik uit alle hoeken: OOOHHHH ja, staat je goed hoor!
Vergelijkbaar met zo'n hele dure gevoelige buitenlandse wagen. Kost je klauwenvol met geld (en is geen investering), om het minste en geringste doet ze niet wat je wilt, maar je kunt er eventueel wel de show mee stelen. 
Ik probeer met mijn reactie op baby's en andere kinderen een balans te vinden tussen 'ik ben blij dat jij er blij mee bent' en 'nee, verder hoef ik er zelf niets mee'. Deels sociaal wenselijk gedrag en deels omdat ik blij ben voor een ander.
Een baby vasthouden vind ik altijd zo ongemakkelijk. Net zoals wanneer een huisdier plompverloren bij je op schoot wordt gedumpt. Zo'n kind/beestje heeft daar zelf vaak niets aan en ik denk dan altijd 'en nu?'. Ik heb dan liever dat een kind/huisdier naar mij toe komt, contact zoekt en dan eventueel op schoot mag. Ik had er als kind namelijk een hekel aan als ik bij iemand op schoot moest en zo.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 28 augustus 2019 om 09:53
Absoluut! Ik zie zoveel ouders die kinderen nemen omdat het zo goed staat: gezinsopvulling. Zorgt immers ook voor leuke gezinsplaatjes op SM.Het is ook echt een accessoire.
En als we kinderen toch als accessoire zien; waarom dan niet gelijk met anderhalf jaar oorgaatjes schieten, want ja.... "ook dat staat leuk bij ons kleine prinsesje haar outfits."
Bij huisdieren doen mensen dit geregeld met honden/pups. Hier ben ik ook niet gecharmeerd van, ondanks mijn grote liefde voor dieren. Dieren moeten zelf naar je toe komen. Voor je het weet krijg je een hoop gedonder met gedragsproblemen, etc. Ik denk dat hetzelfde geldt voor kinderen: je kunt kinderen niet dwingen om een knuffel, schootmomentje of kusje te geven aan iemand. Lijkt me totaal niet goed voor de ontwikkeling.Een baby vasthouden vind ik altijd zo ongemakkelijk. Net zoals wanneer een huisdier plompverloren bij je op schoot wordt gedumpt. Zo'n kind/beestje heeft daar zelf vaak niets aan en ik denk dan altijd 'en nu?'. Ik heb dan liever dat een kind/huisdier naar mij toe komt, contact zoekt en dan eventueel op schoot mag. Ik had er als kind namelijk een hekel aan als ik bij iemand op schoot moest en zo.
woensdag 28 augustus 2019 om 09:56
Nou ja zeg!(Voor mij ging mam dan weer 3 jaar geleden een nieuwe sjaal breien, maar ik vermoed intussen dat die sjaal voor 2030 zal worden.
Maar oh wee als ik er 1 in de winkel durf kopen omdat ik het koud heb.)
Hopen dat er geen vierde kleinkind volgt dan, anders moet je nog langer dan 10 jaar kou lijden 
woensdag 28 augustus 2019 om 10:01
Zo had ik het nog nooit bekeken, Blijenvrij! Het klopt als een bus, vandaar dat ik ook maar altijd zo goed mogelijk mijn toneelstukje probeer op te voeren. Maar wat zou het leven makkelijker zijn, als dit toneelstukje niet nodig zou zijn en mensen coulanter waren naar bewust kindvrijersenBij mij is het sociaal gewenst gedrag, ik geef het toe, zoals ik in mijn vorige post beschreef.
Een deel van de mensen zal het echt geweldig vinden, en een deel doet omdat het van haar of hem verwacht wordt. Denk ik. Dus nee, ik geloof zeker niet dat iedereen gelijk lyrisch wordt van andermans baby. Ik denk wel dat als je een baby krijgt je dit de leukste reacties vind, omdat je het zelf (hopelijk) ook geweldig vind.
Net zoiets als je ziek bent, dat je dan ook graag meelevende reacties wilt en geen ongeinteresseerde reacties. Zoiets.
woensdag 28 augustus 2019 om 11:41
Puz_n_Boots schreef: ↑28-08-2019 10:01Zo had ik het nog nooit bekeken, Blijenvrij! Het klopt als een bus, vandaar dat ik ook maar altijd zo goed mogelijk mijn toneelstukje probeer op te voeren. Maar wat zou het leven makkelijker zijn, als dit toneelstukje niet nodig zou zijn en mensen coulanter waren naar bewust kindvrijersen
Eens hoor. Ik kijk vaak met iets van bewondering naar een mannelijk familielid, die doet precies wat hij zelf wil, heeft ie zin in visite en kletsen dan gaat hij erbij zitten (als we bij hen zijn), heeft ie geen zin dan verdwijnt hij uren achter de computer. Ieder vind het normaal, niemand die er iets over zegt. Bot kan hij zijn, toch mag iedereen hem wel, ondanks dat hij niet sociaal gedrag vertoont. Al denk ik dat dit van mannen veel eerder geaccepteerd wordt dan van vrouwen.
woensdag 28 augustus 2019 om 12:38
Ik vraag mij af, komt de visite dan speciaal voor hem of speciaal voor anderen of meer een algemeen bezoek aan het gezin.Blijenvrij schreef: ↑28-08-2019 11:41Eens hoor. Ik kijk vaak met iets van bewondering naar een mannelijk familielid, die doet precies wat hij zelf wil, heeft ie zin in visite en kletsen dan gaat hij erbij zitten (als we bij hen zijn), heeft ie geen zin dan verdwijnt hij uren achter de computer. Ieder vind het normaal, niemand die er iets over zegt. Bot kan hij zijn, toch mag iedereen hem wel, ondanks dat hij niet sociaal gedrag vertoont. Al denk ik dat dit van mannen veel eerder geaccepteerd wordt dan van vrouwen.
Mijn schoonouders logeren hier wel eens (voorheen ook samen, nu alleen nog maar apart), maar dan voel ik mij niet verplicht om er heel de tijd bij te blijven. Maar als ze op bezoek komen, kan het zijn dat ik er niet de hele tijd bij zit. Omdat ik nog moet werken, even iets moet regelen of na een lange werkdag en koken voor bezoek even tijd voor mijzelf nodig heb. Ja dan verdwijn ik ook rustig voor een uurtje naar zolder.
Ze komen in principe voor mijn vriend, dus hij entertaint ze maar.
Andersom, als mijn moeder lang komt, gaat hij ook rustig fietsen/computeren. Vind ik ook niet erg. Heb ik mijn moeder lekker voor mijzelf.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 28 augustus 2019 om 12:58
kindrebel schreef: ↑28-08-2019 08:47Ik reageer ook altijd super enthousiast op baby's. Ook op een nieuwe bank, nieuwe bril of voor mijn part de nieuwe cavia. Het is toch fijn om een positieve vibe te geven? Mensen zijn echt niet geïnteresseerd in mijn diep persoonlijke gevoelens over cavia's als ze mij enthousiast hun nieuwe huisgenoot laten zien.
Doe ik dus ook. Is toch leuk! Een vriendin heeft net een baby en toen ik kwam kijken straalde ze van oor tot oor en was apetrots. Dan ga ik niet de sfeer verzieken met 'tja, ik vind het niks'.
Dus ik ben dan gewoon enthousiast en zeg dat het een schatje is en dan is iedereen blij.
woensdag 28 augustus 2019 om 15:04
Ik reageer ook altijd enthousiast! Zelf kan ik al teleurstelling voelen als mensen niets over een nieuwe bril zeggen, wel zo netjes dan even iets positiefs over iets waar iemand 9 maanden over gedaan heeft te produceren.
Een baby vasthouden vind ik dood eng. Heb het al eens meegemaakt dat er een direct over mij heen kotste. De ouder reageerde erg koeltjes, ik baalde flink en voelde me de hele dag vies
. Ben ook nog eens behoorlijk onhandig en zie het al voor me dat ik de baby zo laat vallen...
Waar ik niet enthousiast van word zijn wildvreemde baby’s. Net even de stad in geweest en mensen om mij heen kijken in elke kinderwagen, kirren omdat ze het zo schattig vinden en laten weten zelf toch ook wel graag te willen. En ik sta er schaapachtig bij te lachen, vind het zo bijzonder
.
Een baby vasthouden vind ik dood eng. Heb het al eens meegemaakt dat er een direct over mij heen kotste. De ouder reageerde erg koeltjes, ik baalde flink en voelde me de hele dag vies
. Ben ook nog eens behoorlijk onhandig en zie het al voor me dat ik de baby zo laat vallen... Waar ik niet enthousiast van word zijn wildvreemde baby’s. Net even de stad in geweest en mensen om mij heen kijken in elke kinderwagen, kirren omdat ze het zo schattig vinden en laten weten zelf toch ook wel graag te willen. En ik sta er schaapachtig bij te lachen, vind het zo bijzonder
.
woensdag 28 augustus 2019 om 16:27
Laatst lieten collega's de foto's zien van de pasgeboren baby van een collega die met verlof was. Dan heb ik wel moeite om enthousiast te doen. De moeder is er niet bij en dan zie ik dus alleen een versgeperst propje mens.
Maar als ze straks er weer is, dan kan ik prima blij voor haar zijn. Maar dat is dan ook echt wat het is. Die baby an sich doet me nog steeds weinig, maar ik vind het leuk als mensen enthousiast zijn, waarover dan ook.
Gisteren nog een baby vastgehouden, omdat moeder de handen vol had. Dat kan prima bij mij, ik kan baby's best vermaken. Mensen gaan dan inderdaad meteen dreigen dat ze foto's gaan maken en in mijn familie-app gaan zetten. Sure, moet je maar doen. Wat een heissa om niks.
Kinderen moet je niet bij mij parkeren. Afgelopen zomervakantie kwamen er ook wel wat kinderen even mee naar binnen op kantoor om te kijken waar mama of papa werkt, ik weet dan echt niks te zeggen.
Maar als ze straks er weer is, dan kan ik prima blij voor haar zijn. Maar dat is dan ook echt wat het is. Die baby an sich doet me nog steeds weinig, maar ik vind het leuk als mensen enthousiast zijn, waarover dan ook.
Gisteren nog een baby vastgehouden, omdat moeder de handen vol had. Dat kan prima bij mij, ik kan baby's best vermaken. Mensen gaan dan inderdaad meteen dreigen dat ze foto's gaan maken en in mijn familie-app gaan zetten. Sure, moet je maar doen. Wat een heissa om niks.
Kinderen moet je niet bij mij parkeren. Afgelopen zomervakantie kwamen er ook wel wat kinderen even mee naar binnen op kantoor om te kijken waar mama of papa werkt, ik weet dan echt niks te zeggen.
woensdag 28 augustus 2019 om 16:59
woensdag 28 augustus 2019 om 21:45
Vandaag kreeg ik een compliment als niet-moeder.
Ik doe vrijwilligerswerk op de crisisopvang, om precies te zijn in de speelkamer. Kinderen die meestal met hun moeder, soms (ook) met vader tijdelijk geen woning hebben en op de crisisopvang wonen, komen daar in de middag spelen.
Goed, vandaag mooi weer dus lekker met ze naar de speeltuin. Een jochie is by far mijn favoriet (ik probeer het niet te laten merken) en hij hangt ook altijd wel een beetje aan me.
Toen het tijd was om te gaan, zei ik 'kom we gaan weer naar mama'. Meneer van de speeltuin hoorde dat en was verbaasd dat ik niet zijn moeder was: 'Wat jammer voor hem, anders had hij zo'n lieve moeder'. Vond ik toch wel lief
Het sneue is dat zijn moeder totaal niet naar hem omkijkt. Ze woont op de crisisopvang omdat vader losse handjes heeft en toch gaat ze ieder weekend met de kinderen daar heen. Dat jochie kwam na zo'n weekend een keer met een blauw oog terug, dan breek mijn hart echt.
Ik doe vrijwilligerswerk op de crisisopvang, om precies te zijn in de speelkamer. Kinderen die meestal met hun moeder, soms (ook) met vader tijdelijk geen woning hebben en op de crisisopvang wonen, komen daar in de middag spelen.
Goed, vandaag mooi weer dus lekker met ze naar de speeltuin. Een jochie is by far mijn favoriet (ik probeer het niet te laten merken) en hij hangt ook altijd wel een beetje aan me.
Toen het tijd was om te gaan, zei ik 'kom we gaan weer naar mama'. Meneer van de speeltuin hoorde dat en was verbaasd dat ik niet zijn moeder was: 'Wat jammer voor hem, anders had hij zo'n lieve moeder'. Vond ik toch wel lief
Het sneue is dat zijn moeder totaal niet naar hem omkijkt. Ze woont op de crisisopvang omdat vader losse handjes heeft en toch gaat ze ieder weekend met de kinderen daar heen. Dat jochie kwam na zo'n weekend een keer met een blauw oog terug, dan breek mijn hart echt.
woensdag 28 augustus 2019 om 22:20
dianaf schreef: ↑28-08-2019 12:38Ik vraag mij af, komt de visite dan speciaal voor hem of speciaal voor anderen of meer een algemeen bezoek aan het gezin.
Mijn schoonouders logeren hier wel eens (voorheen ook samen, nu alleen nog maar apart), maar dan voel ik mij niet verplicht om er heel de tijd bij te blijven. Maar als ze op bezoek komen, kan het zijn dat ik er niet de hele tijd bij zit. Omdat ik nog moet werken, even iets moet regelen of na een lange werkdag en koken voor bezoek even tijd voor mijzelf nodig heb. Ja dan verdwijn ik ook rustig voor een uurtje naar zolder.
Ze komen in principe voor mijn vriend, dus hij entertaint ze maar.
Andersom, als mijn moeder lang komt, gaat hij ook rustig fietsen/computeren. Vind ik ook niet erg. Heb ik mijn moeder lekker voor mijzelf.
De ene keer komen we voor haar verjaardag, de andere keer voor de zijne.
Het kan ook voorkomen dat hij nog op bed ligt als iedereen komt. Aan de ene kant vind ik het lekker stoer dat hij altijd zijn eigen gang gaat, maar de andere kant is hij best egoistisch, want zijn vrouw draait overal alleen voor op. Is niet leuk voor haar.
In jouw voorbeelden vind ik het een andere situatie en fijn ook dat het zo kan. Hoef je niet altijd 'aan' te staan. Veel minder vermoeiend.
woensdag 28 augustus 2019 om 22:21
Rookgordijn1 schreef: ↑28-08-2019 21:45Vandaag kreeg ik een compliment als niet-moeder.
Ik doe vrijwilligerswerk op de crisisopvang, om precies te zijn in de speelkamer. Kinderen die meestal met hun moeder, soms (ook) met vader tijdelijk geen woning hebben en op de crisisopvang wonen, komen daar in de middag spelen.
Goed, vandaag mooi weer dus lekker met ze naar de speeltuin. Een jochie is by far mijn favoriet (ik probeer het niet te laten merken) en hij hangt ook altijd wel een beetje aan me.
Toen het tijd was om te gaan, zei ik 'kom we gaan weer naar mama'. Meneer van de speeltuin hoorde dat en was verbaasd dat ik niet zijn moeder was: 'Wat jammer voor hem, anders had hij zo'n lieve moeder'. Vond ik toch wel lief
Het sneue is dat zijn moeder totaal niet naar hem omkijkt. Ze woont op de crisisopvang omdat vader losse handjes heeft en toch gaat ze ieder weekend met de kinderen daar heen. Dat jochie kwam na zo'n weekend een keer met een blauw oog terug, dan breek mijn hart echt.
Wat erg zeg.
donderdag 29 augustus 2019 om 08:38
Rookgordijn1, dat is wel sneu. Ik snap zo'n jochie wel, bij zijn moeder hoeft hij niet te zijn en jij bent wel lief voor hem. Hopelijk krijgt hij mee dat er genoeg mensen zijn die wel lief zijn én lief voor hem zijn.
Soms verbaasd het mij dat de meeste mensen nog redelijk normaal zijn als je soms hoort wat voor jeugd ze hebben gehad en/of wat voor behandeling ze van hun ouders hebben gekregen.
Blijenvrij, ik snap wel dat het heel irritant kan zijn. Mijn vriend heeft nogal eens de neiging om voor er visite komt (dus wel speciaal voor hem) nog te gaan fietsen/hardlopen en dat is dan altijd langer dan 'gepland'. Regelmatig staat hij dan nog onder de douche als ze aanbellen. Echt heel irritant.
Ik denk dat ik de volgende keer op zolder ga stofzuigen of zo. Moet hij onder de douche uitkomen om de deur open te doen.
Soms verbaasd het mij dat de meeste mensen nog redelijk normaal zijn als je soms hoort wat voor jeugd ze hebben gehad en/of wat voor behandeling ze van hun ouders hebben gekregen.
Blijenvrij, ik snap wel dat het heel irritant kan zijn. Mijn vriend heeft nogal eens de neiging om voor er visite komt (dus wel speciaal voor hem) nog te gaan fietsen/hardlopen en dat is dan altijd langer dan 'gepland'. Regelmatig staat hij dan nog onder de douche als ze aanbellen. Echt heel irritant.
Ik denk dat ik de volgende keer op zolder ga stofzuigen of zo. Moet hij onder de douche uitkomen om de deur open te doen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 29 augustus 2019 om 12:56
Het was de opzichter van de speeltuin die dat zei, niet het jochie
donderdag 29 augustus 2019 om 13:08
Ja, maar dat zal zo'n jochie ook wel vinden als hij toch een beetje aan je hangt.Rookgordijn1 schreef: ↑29-08-2019 12:56Het was de opzichter van de speeltuin die dat zei, niet het jochie
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 29 augustus 2019 om 14:19
Ik vraag me soms oprecht af hoe de wereld eruit zou hebben gezien (zowel kwantitatief als kwalitatief) als dit soort mensen allemaal geen kinderen hadden genomen.Het sneue is dat zijn moeder totaal niet naar hem omkijkt. Ze woont op de crisisopvang omdat vader losse handjes heeft en toch gaat ze ieder weekend met de kinderen daar heen. Dat jochie kwam na zo'n weekend een keer met een blauw oog terug, dan breek mijn hart echt.
donderdag 29 augustus 2019 om 23:31
Oh herkenbaar, tenminste...het ontvangen van kinderen in onze kindvrije zone. Ik ontwijk het als het kan. Wij gaan wel naar onze vrienden toe. Broer heeft en krijgt gelukkig geen kinderen. Vrienden weten dit wel want we hebben dit aangegeven. Bij ons hebben ze niks en mogen ze niks (lees; slopen, viesmaken en springen op de bank). Thuis kunnen ze zich uitleven. En áls het dan eens voorkomt dan bijt ik mijn wangvlees kapot van ergernis.Puz_n_Boots schreef: ↑26-08-2019 18:08Waardoor mij echt de stoppen doorsloegen is een situatie eerder deze zomer.
Mijn enige Sibling heeft 2 kids. Het draait in ons hele gezin om deze 2 kids, aangezien mijn partner geen siblings heeft en ik maar een sibling heb (met kids dus). Don't get me wrong: Ik houd zielsveel van deze twee monstertjes, maar ik zie ze liever vertrekken dan komen.
Zo ook eerder deze zomer: ze waren al maanden niet meer bij ons geweest, terwijl ze op loopafstand wonen. We zouden gezellig gaan barbecueën…. Gezellig… ja… Om te beginnen moest de barbecue al om 4 uur beginnen, want ja de kinderen moeten vroeg naar bed
Nadat de gehele bubs naar binnen is gestrompeld en alle attributen een plaats in mijn kindvrije interieur hebben genomen, begint het zeuren, drammen en huilen (onze katten schieten intussen alle kanten uit vanwege de stress
). De kids hadden het te warm. (tsja, zij wilden barbecueën op het heetst van de middag). Nadat iedereen zwetend en puffend zijn eten naar binnen had gewerkt (lees: vlees, stokbrood, sausen in het rond heeft gegooid) kwam het toetje: chocomousse. Mijn sibling is zwaar voorstander om een kind van nog geen 2 jaar zelfstandig te laten eten, ongeacht wat op het bord ligt. Je begrijpt dat het één groot plak en vlekfestijn werd. Als klap op de vuurpijl begon neefje ook vrolijk op verkenning te gaan in ons huis. Terwijl mijn sibling en ik wat napraatten, trok neefjelief alle ornamenten van een peperduur 3d schilderij dat hier in de woonkamer hangt. Sibling lachtte wat dom en praatte vrolijk verder.
Ik heb 48 uur nodig gehad om de boel aan kant te krijgen nadat ze weg waren en om mezelf weer een beetje terug te vinden. Wat een ellende is dat toch als je als kindvrije kinderen over de vloer krijgt!
vrijdag 30 augustus 2019 om 07:53
Roosh schreef: ↑29-08-2019 23:31Oh herkenbaar, tenminste...het ontvangen van kinderen in onze kindvrije zone. Ik ontwijk het als het kan. Wij gaan wel naar onze vrienden toe. Broer heeft en krijgt gelukkig geen kinderen. Vrienden weten dit wel want we hebben dit aangegeven. Bij ons hebben ze niks en mogen ze niks (lees; slopen, viesmaken en springen op de bank). Thuis kunnen ze zich uitleven. En áls het dan eens voorkomt dan bijt ik mijn wangvlees kapot van ergernis.
Hier mogen ze dat ook niet.
Wat ik vervelend vind, maar ik weet niet of ik dan zeur, is dat ze met z'n allen door huis gaan rennen. Ik wordt daar zó onrustig van. Zeur ik als ik daar iets van zeg? Mijn vriend vind het allemaal niet zo erg en is daar een stuk makkelijker in.
vrijdag 30 augustus 2019 om 07:54
dianaf schreef: ↑29-08-2019 08:38
Blijenvrij, ik snap wel dat het heel irritant kan zijn. Mijn vriend heeft nogal eens de neiging om voor er visite komt (dus wel speciaal voor hem) nog te gaan fietsen/hardlopen en dat is dan altijd langer dan 'gepland'. Regelmatig staat hij dan nog onder de douche als ze aanbellen. Echt heel irritant.
Ik denk dat ik de volgende keer op zolder ga stofzuigen of zo. Moet hij onder de douche uitkomen om de deur open te doen.
Haha, gewoon doen. Als hij tenminste de bel hoort.
vrijdag 30 augustus 2019 om 08:21
Ik zou tegen de ouders zeggen dat zolang hun kinderen niet stil achter hun schermpje kunnen blijven zitten, ze niet welkom zijn. En dat je zolang wel bij hen op visite komt of buiten de deur afspreekt als ze te beroerd zijn om oppas te regelen.Blijenvrij schreef: ↑30-08-2019 07:53Hier mogen ze dat ook niet.
Wat ik vervelend vind, maar ik weet niet of ik dan zeur, is dat ze met z'n allen door huis gaan rennen. Ik wordt daar zó onrustig van. Zeur ik als ik daar iets van zeg? Mijn vriend vind het allemaal niet zo erg en is daar een stuk makkelijker in.
En vraag ook altijd of ze een goede wettelijke aansprakelijkheidsverzekering hebben omdat je alles wat beschadigd raakt tijdens hun aanwezigheid zal verhalen op hen.
vrijdag 30 augustus 2019 om 08:41
Ik vind het allemaal reuze interessant om te lezen hoe jullie omgaan met kids van anderen (familie, vrienden, kennissen) die bij jullie over de vloer komen. Jullie lijken hier allemaal heel makkelijk mee om te gaan > als in: ze zijn hier niet welkom of ze zijn alleen welkom als ze zich fatsoenlijk gedragen.
Wat ik me afvraag is of niemand van jullie hier ooit serieuze weerstand, ruzie of ergernis aan heeft overgehouden (met de desbetreffende ouders dan)? Of zelfs vrienden hierdoor is kwijtgeraakt.
Ik heb nooit tegen iemand met kids durven zeggen dat ze hier alleen welkom zijn zonder kids, puur omdat ik er op voorhand van uitga dat dit verkeerd gaat vallen en wij als kindervrijen nog meer een stempel opgedrukt krijgen.
Wat ik me afvraag is of niemand van jullie hier ooit serieuze weerstand, ruzie of ergernis aan heeft overgehouden (met de desbetreffende ouders dan)? Of zelfs vrienden hierdoor is kwijtgeraakt.
Ik heb nooit tegen iemand met kids durven zeggen dat ze hier alleen welkom zijn zonder kids, puur omdat ik er op voorhand van uitga dat dit verkeerd gaat vallen en wij als kindervrijen nog meer een stempel opgedrukt krijgen.
vrijdag 30 augustus 2019 om 08:47
In zou ook nooit durven zeggen dat kinderen niet welkom zijn. Ik durf al niet tegen een vriendin te zeggen dat ze de hond niet meer mee moet nemen omdat de katten dan over de zeik raken.
Een keertje voorzichtig aangegeven, toen reageerde ze beledigd maar nam 'm niet mee. De keren daarna was het weer "ik neem hond mee is dat oké?".
Een keertje voorzichtig aangegeven, toen reageerde ze beledigd maar nam 'm niet mee. De keren daarna was het weer "ik neem hond mee is dat oké?".
