Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010, deel 26
maandag 7 september 2020 om 16:03
Welkom DG 
En Sjaantje ik heb geen kind en ik ben al chronisch moe van het leven.
Ben vandaag even in de stad geweest. Overal mensen overal dat gepraat. Gelukkig ben ik thuis. Eerst even op de bank liggen haha.. heb de middag lekker vrijgenomen. Moet bijkomen van die drie winkels.
En Sjaantje ik heb geen kind en ik ben al chronisch moe van het leven.
Ben vandaag even in de stad geweest. Overal mensen overal dat gepraat. Gelukkig ben ik thuis. Eerst even op de bank liggen haha.. heb de middag lekker vrijgenomen. Moet bijkomen van die drie winkels.
Emboldened by the flame of ambition
maandag 7 september 2020 om 20:47
Welkom 
Ik vraag me dat ook zo vaak af als ik na een zware werkdag op de bank plof. Maar ik denk dat daarin de mama's wel gelijk hebben: je past je aan. Mensen zijn over het algemeen vrij flexibel. En ik denk dat je standaarden in bijvoorbeeld inzet in werk, huishouden etc ook wel wat veranderen.
Ik vraag me dat ook zo vaak af als ik na een zware werkdag op de bank plof. Maar ik denk dat daarin de mama's wel gelijk hebben: je past je aan. Mensen zijn over het algemeen vrij flexibel. En ik denk dat je standaarden in bijvoorbeeld inzet in werk, huishouden etc ook wel wat veranderen.
Hier ben ik het trouwens zó mee eens. Ik ben hier neergezet omdat mijn ouders besloten voor kinderen te kiezen. Maar mijn weten heb ik geen doel meegekregen waar ik mijn leven aan moet wijden. Dat wordt dan maar gewoon genieten van mijn tijd hier op aarde, die niet teveel schaden en lief zijn voor de mensen om me heen.Skadí schreef: ↑06-09-2020 16:41Iemand zei trouwens wel iets in dat topic dat - als ik het mij goed herinner - ze soms weleens denkt 'waarom', maar dat als ze geen kind had ze waarschijnlijk nadacht over het doel in haar leven. Dat heb ik dus juist helemaal niet. Het leven is compleet doelloos. Je leeft en dan ga je dood. In de tussentijd probeer ik hier bewust mee om te gaan en mens en diervriendelijk te leven en vooral te genieten van wat het leven te bieden heeft. En een kind is vooral veel tijd en energie en niet zoveel genieten
dinsdag 8 september 2020 om 18:33
Oh wat naar zeg! Ben je toen gelijk naar huis gegaan of heb je de reünie nog verder bijgewoond?koekie1980 schreef: ↑05-09-2020 13:21Klopt... Ik heb een paar jaar geleden eens een reünie gehad van de basisschool. En de eerste vraag was steeds: Getrouwd? Nee.. kinderen? Nee
Reactie: Ow... (Sip gezicht... Stilte.. ) en geen interesse wat ik dan wel gedaan had. Ben daarna huilend naar huis gelopen, het voelde zo rot.
Ik heb 5 jaar geleden een reünie van de basisschool gehad. Toen was ik 30. Maar bij mij was het wel leuk. Al heb ik tot het laatste moment getwijfeld om te gaan. Angst om de enige single te zijn en kritiek te krijgen op het feit dat ik door mijn Autisme geen reguliere baan heb. In beide dingen was ik inderdaad de enige. Maar geen negatieve reacties gekregen. Over het geen vriend hebben: "Oh dat komt vast nog wel een keer." Over het werk en Autisme zei eentje dat ze het jammer vond dat het me zo belemmerd heeft. De anderen knikten. Het merendeel had toen nog geen kinderen. Nu wel.
dinsdag 8 september 2020 om 23:08
Vandaar dat de meeste dames 3 dagen werken. En er papadagen bestaan. Al hoor ik om mij heen vooral dat de moeders hun vrije werkdag vol huishoudelijke taken stoppen en een papadag gewoon een leuke dag met de kids betekent. Die berg was ligt er savonds nog steedsTimetraveler schreef: ↑07-09-2020 08:24
Ik maak werkdagen van 7.15-17.15 in het onderwijs en ben na koken/eten/een beetje opruimen/soms een uurtje sporten/wat voorbereiden voor de volgende dag echt afgedraaid. Ik zie gewoon niet voor me hoe ik daar bijvoorbeeld 's avonds nog; kinderen ophalen bij de opvang of bso/altijd een kindproof menu op tafel hebben staan/kinderen helpen met huiswerk/badderen/naar bed brengen etc. etc. En dat je gewoon nooit een totale off day kan hebben waarop je denkt; ik haal een pizza en trek een fles wijn open en bekijk het allemaal maar.
dinsdag 8 september 2020 om 23:13
Altijd welkom hierDerryGirl schreef: ↑07-09-2020 13:20Hoi allemaal, mag ik meeschrijven in dit topic? Ik, vrouw met partner geen kinderen. We hebben elkaar er mede op uitgezocht, direct bij de eerste date al. Wij zijn geen kinderhaters, wel vinden we het gedrag van sommige kinderen in de openbare ruimte soms zeer overheersend en dat is niet de schuld van de kinderen maar van hun telefoonloerende ouders.
Ik hoor graag of ik mee kan doen.
DG
Ben je op een leeftijd dat mensen nog zeggen dat je nog wel verandert?
Of op moet schieten want de 35 nadert?
Of word je al met rust gelaten?
dinsdag 8 september 2020 om 23:19
Heb er nog wel een uurtje rondgehangen en met de juiste mensen wel bijgekletst. Wel heel grappig om leraren na tig jaren weer te zien en bizar dat zij jou als 5-10 jarige nog herkennen.hondenmens schreef: ↑08-09-2020 18:33Oh wat naar zeg! Ben je toen gelijk naar huis gegaan of heb je de reünie nog verder bijgewoond?
Ik heb 5 jaar geleden een reünie van de basisschool gehad. Toen was ik 30. Maar bij mij was het wel leuk. Al heb ik tot het laatste moment getwijfeld om te gaan. Angst om de enige single te zijn en kritiek te krijgen op het feit dat ik door mijn Autisme geen reguliere baan heb. In beide dingen was ik inderdaad de enige. Maar geen negatieve reacties gekregen. Over het geen vriend hebben: "Oh dat komt vast nog wel een keer." Over het werk en Autisme zei eentje dat ze het jammer vond dat het me zo belemmerd heeft. De anderen knikten. Het merendeel had toen nog geen kinderen. Nu wel.
En vooral tof dat jij het wel gezellig gehad hebt
. Ik denk dat - in mijn geval - het ook geen wonder was dat de meningen zo waren. Dorp van 500 inwoners, lekker achteraf zonder grote steden in de buurt. Zat zelf met 10 pers. in 1 klas waarvan er 6 in het dorp wonen en de andere 3 binnen 10 km eromheen. Wellicht waren de meningen anders geweest als je uit een wat modernere omgeving komt
dinsdag 8 september 2020 om 23:25
Toen facebook op kwam heb ik nog wel 'ns wat namen van klasgenoten gegoogled maar als ik dan 'n overload aan babyfoto's tegenkwam dan klikte ik maar snel weg 
Enige die ik van mijn basisschooltijd op facebook heb was mijn beste vriendin van toen. Ze heeft 'n lesbische relatie en heeft geen kinderen.
Van mijn middelbare schooltijd heb ik maar één contact overgehouden, maar dat was meer omdat we de paardenhobby deelden.
Reunies zijn er nooit geweest, ofwel wist ik er niet van, maar geloof ook niet dat ik daar naartoe zou zijn gegaan.
Enige die ik van mijn basisschooltijd op facebook heb was mijn beste vriendin van toen. Ze heeft 'n lesbische relatie en heeft geen kinderen.
Van mijn middelbare schooltijd heb ik maar één contact overgehouden, maar dat was meer omdat we de paardenhobby deelden.
Reunies zijn er nooit geweest, ofwel wist ik er niet van, maar geloof ook niet dat ik daar naartoe zou zijn gegaan.
woensdag 9 september 2020 om 08:01
Timetraveler schreef: ↑07-09-2020 08:24Ik vraag me ook oprecht af waar mensen de energie vandaan halen om kinderen te verzorgen/op te voeden; en dat gewoon iedere dag. Daar heb ik wel echt respect voor.
Ik maak werkdagen van 7.15-17.15 in het onderwijs en ben na koken/eten/een beetje opruimen/soms een uurtje sporten/wat voorbereiden voor de volgende dag echt afgedraaid. Ik zie gewoon niet voor me hoe ik daar bijvoorbeeld 's avonds nog; kinderen ophalen bij de opvang of bso/altijd een kindproof menu op tafel hebben staan/kinderen helpen met huiswerk/badderen/naar bed brengen etc. etc. En dat je gewoon nooit een totale off day kan hebben waarop je denkt; ik haal een pizza en trek een fles wijn open en bekijk het allemaal maar.
Ik (thuis)werk 4 dagen, LAT en ben zo’n lui wijf dat ik zelfs een poetsvrouw heb voor mijn 3-kamer appartement. Ik moet er ook niet aan denken dat je op bepaalde tijden aan het schoolhek moet staan, of bij een sportclub. Alles van te voren regelen wie wat wanneer en met wie doet.
Ik kan mijn werktijden zelf indelen, dingen om te doen komen bij mij op als poepen en als ik pas om 8 uur ‘s avonds wil eten, doe ik dat. Ik zou zeker niet vrolijk worden van al dat geregel.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 9 september 2020 om 08:01
Timetraveler schreef: ↑07-09-2020 08:24Ik vraag me ook oprecht af waar mensen de energie vandaan halen om kinderen te verzorgen/op te voeden; en dat gewoon iedere dag. Daar heb ik wel echt respect voor.
Ik maak werkdagen van 7.15-17.15 in het onderwijs en ben na koken/eten/een beetje opruimen/soms een uurtje sporten/wat voorbereiden voor de volgende dag echt afgedraaid. Ik zie gewoon niet voor me hoe ik daar bijvoorbeeld 's avonds nog; kinderen ophalen bij de opvang of bso/altijd een kindproof menu op tafel hebben staan/kinderen helpen met huiswerk/badderen/naar bed brengen etc. etc. En dat je gewoon nooit een totale off day kan hebben waarop je denkt; ik haal een pizza en trek een fles wijn open en bekijk het allemaal maar.
Ik (thuis)werk 4 dagen, LAT en ben zo’n lui wijf dat ik zelfs een poetsvrouw heb voor mijn 3-kamer appartement. Ik moet er ook niet aan denken dat je op bepaalde tijden aan het schoolhek moet staan, of bij een sportclub. Alles van te voren regelen wie wat wanneer en met wie doet.
Ik kan mijn werktijden zelf indelen, dingen om te doen komen bij mij op als poepen en als ik pas om 8 uur ‘s avonds wil eten, doe ik dat. Ik zou zeker niet vrolijk worden van al dat geregel.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 9 september 2020 om 08:29
Ik werk vijf dagen en ik wil gewoon rust aan mijn hoofd en inderdaad dingen doen zoals ze opkomen. Thuiskomen en eten bestellen, kijken op tv wat ik wil en eigenlijk alles hoe dat ik het wil. Ik wil al niet samenwonen met iemand, laat staan een kind.
Ik wil naar mijn bed om 7 uur in de avond en films kijken of gewoon niet thuiskomen na het werk. Als ik moe wakker word heb ik ook altijd een geniet moment van het niet hebben van kinderen.
Het leven is zo fijn als je dingen kan doen hoe dat ze in je opkomen. Dingen niet hoeven (behalve mijn werk dan natuurlijk). Ik kijk ook altijd verbaasd hoeveel vrouwen nog steeds in slechte financiele posities komen na een kind. Als je man ervandoor gaat zit je dan. Die topics zie je wekelijks voorbij komen.
Ode aan doen wat je wil, wanneer je het wil en brak op de bank liggen met pizza.
Ik wil naar mijn bed om 7 uur in de avond en films kijken of gewoon niet thuiskomen na het werk. Als ik moe wakker word heb ik ook altijd een geniet moment van het niet hebben van kinderen.
Het leven is zo fijn als je dingen kan doen hoe dat ze in je opkomen. Dingen niet hoeven (behalve mijn werk dan natuurlijk). Ik kijk ook altijd verbaasd hoeveel vrouwen nog steeds in slechte financiele posities komen na een kind. Als je man ervandoor gaat zit je dan. Die topics zie je wekelijks voorbij komen.
Ode aan doen wat je wil, wanneer je het wil en brak op de bank liggen met pizza.
Emboldened by the flame of ambition
woensdag 9 september 2020 om 09:57
mooi verwoord! 100% mee eens!Skadí schreef: ↑09-09-2020 08:29Ik werk vijf dagen en ik wil gewoon rust aan mijn hoofd en inderdaad dingen doen zoals ze opkomen. Thuiskomen en eten bestellen, kijken op tv wat ik wil en eigenlijk alles hoe dat ik het wil. Ik wil al niet samenwonen met iemand, laat staan een kind.
Ik wil naar mijn bed om 7 uur in de avond en films kijken of gewoon niet thuiskomen na het werk. Als ik moe wakker word heb ik ook altijd een geniet moment van het niet hebben van kinderen.
Het leven is zo fijn als je dingen kan doen hoe dat ze in je opkomen. Dingen niet hoeven (behalve mijn werk dan natuurlijk). Ik kijk ook altijd verbaasd hoeveel vrouwen nog steeds in slechte financiele posities komen na een kind. Als je man ervandoor gaat zit je dan. Die topics zie je wekelijks voorbij komen.
Ode aan doen wat je wil, wanneer je het wil en brak op de bank liggen met pizza.
Ik vind de vrijheid gewoon geweldig...
woensdag 9 september 2020 om 11:27
Ik woonde ook in klein een dorp met wel wat meer inwoners. Ik schat rond de 2000 toen. Geen grote steden in de buurt. Onze klas bestond uit 22 leerlingen. Waarvan er 15 naar de reünie kwamen. Maar wij hadden gewoon een erg leuke klas, op een paar mensen na dan. Normaal gesproken had ik er niet in gezeten, zat eerst in een andere klas. Daar zat ik niet op mijn plek, was nog te speels en heb daarom groep 3 gedoubleerd. Een andere klasgenote had het andersom. Zij zat eerst in die leuke klas, maar doubleerde ook een keer en kwam in een veel minder leuke klas.koekie1980 schreef: ↑08-09-2020 23:19Heb er nog wel een uurtje rondgehangen en met de juiste mensen wel bijgekletst. Wel heel grappig om leraren na tig jaren weer te zien en bizar dat zij jou als 5-10 jarige nog herkennen.
En vooral tof dat jij het wel gezellig gehad hebt.
Ik denk dat - in mijn geval - het ook geen wonder was dat de meningen zo waren. Dorp van 500 inwoners, lekker achteraf zonder grote steden in de buurt. Zat zelf met 10 pers. in 1 klas waarvan er 6 in het dorp wonen en de andere 3 binnen 10 km eromheen. Wellicht waren de meningen anders geweest als je uit een wat modernere omgeving komt
Ik zag vorige week op Facebook dat mijn vroegere directeur nu 40 jaar in het onderwijs werkt. Wat ziet hij er nu oud uit vergeleken met onze klassenfoto
woensdag 9 september 2020 om 11:52
Skadí schreef: ↑09-09-2020 08:29Ik werk vijf dagen en ik wil gewoon rust aan mijn hoofd en inderdaad dingen doen zoals ze opkomen. Thuiskomen en eten bestellen, kijken op tv wat ik wil en eigenlijk alles hoe dat ik het wil. Ik wil al niet samenwonen met iemand, laat staan een kind.
Ik wil naar mijn bed om 7 uur in de avond en films kijken of gewoon niet thuiskomen na het werk. Als ik moe wakker word heb ik ook altijd een geniet moment van het niet hebben van kinderen.
Het leven is zo fijn als je dingen kan doen hoe dat ze in je opkomen. Dingen niet hoeven (behalve mijn werk dan natuurlijk). Ik kijk ook altijd verbaasd hoeveel vrouwen nog steeds in slechte financiele posities komen na een kind. Als je man ervandoor gaat zit je dan. Die topics zie je wekelijks voorbij komen.
Ode aan doen wat je wil, wanneer je het wil en brak op de bank liggen met pizza.
Ik ook. Een volwassene verdraag ik al niet langer dan een dag constant om me heen. Vond het samenwonen met mijn moeder na haar scheiding soms ook moeilijk. Ook al hebben we een goede band en kent ze mij het langst. Het feit dat er altijd iemand is waar je rekening mee moet houden. Dat leverde ook ergernissen van beide kanten op. Ieder heeft toch zijn/haar eigen manier van doen. Ik gedij beter als ik alleen woon. Met mijn honden. Zonder dieren zou ik het wel eenzaam vinden.
Ik ben dan weer een avond/nachtmens en kook graag voor mezelf. Maar werk ook maar halve dagen en houd meer tijd over. Zou ik hele dagen werken, dan ben ik daar misschien ook makkelijker in.
woensdag 9 september 2020 om 12:00
Ik heb het idee dat we op elkaar lijken hondenmens. Ik verdraag mensen ook niet lang om mij heen. Ik ga bijvoorbeeld ook nooit mee naar werkborrels. Een werkdag vind ik al lang zat met alle mensen.
Ik kook altijd voor twee a drie dagen Ik vind koken wel leuk, maar niet elke dag. Dit werkt voor mij goed.
Het is eigenlijk precies zoals jij zegt.. ik gedij ook beter als ik alleen woon. Ik merk ook dat ik super snel overprikkeld raak van wat andere mensen normaal vinden volgens mij. Dus als je in de ochtend wakker wordt naast iemand dat gepraat. En al die leefgeluiden erbij. Ik vond dat als kind al erg. Dat je in bed lag en je beneden dat gekletter van dat bestek hoorde dat uit de vaatwasser kwam. Het genies, gehoest, gekuch en al die andere leefgeluiden. Ik werd er gewoon overspannen van.
Ik woon al jaren alleen en ik vind het heeeeeeeeerlijk. Ik woon ook samen met huisdier en dat vind ik heel gezellig
Ik kook altijd voor twee a drie dagen
Ik vind koken wel leuk, maar niet elke dag. Dit werkt voor mij goed. Het is eigenlijk precies zoals jij zegt.. ik gedij ook beter als ik alleen woon. Ik merk ook dat ik super snel overprikkeld raak van wat andere mensen normaal vinden volgens mij. Dus als je in de ochtend wakker wordt naast iemand dat gepraat. En al die leefgeluiden erbij. Ik vond dat als kind al erg. Dat je in bed lag en je beneden dat gekletter van dat bestek hoorde dat uit de vaatwasser kwam. Het genies, gehoest, gekuch en al die andere leefgeluiden. Ik werd er gewoon overspannen van.
Ik woon al jaren alleen en ik vind het heeeeeeeeerlijk. Ik woon ook samen met huisdier en dat vind ik heel gezellig
Emboldened by the flame of ambition
woensdag 9 september 2020 om 12:05
Ik wil ook wel meeschrijven, al is mijn situatie misschien klein beetje anders want ik heb wel een kinderwens maar kies er bewust voor kindvrij te blijven.
Ik ben volledig en duurzaam afgekeurd en werk dus niet. Voorheen wel vrijwilligerswerk geprobeerd (ook als weer een opstapje naar arbeidsmarkt) maar lukte me niet. Dit jaar dan ook duurzaam afgekeurd en daarmee ben ik nog wat meer dingen aan het afsluiten.
Ik heb autisme en in zo'n mate dat ik dus dagelijks tegen beperkingen aanloop.
Ik ben wel getrouwd, we hebben een hond (volgende week 1 jaar oud) en voor mij is mijn leven druk genoeg zo in combinatie met sporten en de ballen van het huishouden in de lucht houden. Ik hardloop veel (ook bij een atletiekvereniging) als therapievorm maar ook omdat ik er helemaal verslaafd en verliefd op ben en het mijn passie is.
Ik kan niet tegen veel prikkels en vind een hond hebben soms al erg intens (niet het blaffen maar dat je met iemand rekening moet houden, verantwoordelijk bent) ookal ben ik gek op mijn neefjes/nichtjes ze overspoelen me gewoon.
Dus hier dit jaar de keus over wel/geen kind doorgehakt. Het geeft verdriet maar ook lucht en ruimte.
Ik voldoe toch al niet aan de standaard 30-jarige dus ach
Ik hoop dat ik hier welkom ben.
Ik ben volledig en duurzaam afgekeurd en werk dus niet. Voorheen wel vrijwilligerswerk geprobeerd (ook als weer een opstapje naar arbeidsmarkt) maar lukte me niet. Dit jaar dan ook duurzaam afgekeurd en daarmee ben ik nog wat meer dingen aan het afsluiten.
Ik heb autisme en in zo'n mate dat ik dus dagelijks tegen beperkingen aanloop.
Ik ben wel getrouwd, we hebben een hond (volgende week 1 jaar oud) en voor mij is mijn leven druk genoeg zo in combinatie met sporten en de ballen van het huishouden in de lucht houden. Ik hardloop veel (ook bij een atletiekvereniging) als therapievorm maar ook omdat ik er helemaal verslaafd en verliefd op ben en het mijn passie is.
Ik kan niet tegen veel prikkels en vind een hond hebben soms al erg intens (niet het blaffen maar dat je met iemand rekening moet houden, verantwoordelijk bent) ookal ben ik gek op mijn neefjes/nichtjes ze overspoelen me gewoon.
Dus hier dit jaar de keus over wel/geen kind doorgehakt. Het geeft verdriet maar ook lucht en ruimte.
Ik voldoe toch al niet aan de standaard 30-jarige dus ach
Ik hoop dat ik hier welkom ben.
woensdag 9 september 2020 om 12:08
Natuurlijk ben je welkom, hier geen groepjes die vol zitten.
Goed dat je, gezien je beperkingen, de keus hebt gemaakt voor geen kinderen. En natuurlijk was dat best wel een heftige beslissing, zeker omdat je een kinderwens had. Maar verstand is soms beter dan gevoel. Dat zouden meer mensen moeten doen.
Goed dat je, gezien je beperkingen, de keus hebt gemaakt voor geen kinderen. En natuurlijk was dat best wel een heftige beslissing, zeker omdat je een kinderwens had. Maar verstand is soms beter dan gevoel. Dat zouden meer mensen moeten doen.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 9 september 2020 om 12:22
Hey Thuis-in-eigen-huis welkom 
Natuurlijk mag je meeschrijven!
Nog gefeliciteerd met je hondenverjaardag
Ik snap je keuze. Je bent niet de enige met autisme hier trouwens
Ik snap dat de keuze om geen kinderen te krijgen verdriet geeft als je wel kinderen wil. Lijkt mij heel normaal.![:-]](./../../../../smilies/77_happy.gif "Happy")
Natuurlijk mag je meeschrijven! Nog gefeliciteerd met je hondenverjaardag
Ik snap je keuze. Je bent niet de enige met autisme hier trouwens
Ik snap dat de keuze om geen kinderen te krijgen verdriet geeft als je wel kinderen wil. Lijkt mij heel normaal.
Emboldened by the flame of ambition
woensdag 9 september 2020 om 12:26
Held(in)!himalaya schreef: ↑09-09-2020 08:01Ik (thuis)werk 4 dagen, LAT en ben zo’n lui wijf dat ik zelfs een poetsvrouw heb voor mijn 3-kamer appartement. Ik moet er ook niet aan denken dat je op bepaalde tijden aan het schoolhek moet staan, of bij een sportclub. Alles van te voren regelen wie wat wanneer en met wie doet.
Ik kan mijn werktijden zelf indelen, dingen om te doen komen bij mij op als poepen en als ik pas om 8 uur ‘s avonds wil eten, doe ik dat. Ik zou zeker niet vrolijk worden van al dat geregel.
woensdag 9 september 2020 om 12:32
Hier gisteravond nog een bizar verhaal gehoord van mijn vrouw op het werk.
collega van haar wilde zich ziekmelden voor het werk (onderwijs, basisschool) omdat er geen oppas was voor de kinderen (die snotterig waren en dus thuis moesten blijven) haar man echter werkte vanuit huis en de directeur van de school wist dat ook.
dus zij gaf aan "ik moet vandaag mij ziekmelden want mijn kinderen hebben geen oppas' waarop de directeur zei "ja en? je man zit toch thuis te werken die kan dat toch"
nou dat wilde die man dus niet dus die had tegen zijn vrouw gezegd "regel jij maar dat je vrij bent ik wil thuis blijven werken"
directeur had ook gezegd "fuck you, je komt maar op school"
wel bizar dat die man blijkbaar dacht 'mijn baan is belangrijker dan die van jou dus jij zegt het maar af' want dat is dus gezegd door die vrouw
collega van haar wilde zich ziekmelden voor het werk (onderwijs, basisschool) omdat er geen oppas was voor de kinderen (die snotterig waren en dus thuis moesten blijven) haar man echter werkte vanuit huis en de directeur van de school wist dat ook.
dus zij gaf aan "ik moet vandaag mij ziekmelden want mijn kinderen hebben geen oppas' waarop de directeur zei "ja en? je man zit toch thuis te werken die kan dat toch"
nou dat wilde die man dus niet dus die had tegen zijn vrouw gezegd "regel jij maar dat je vrij bent ik wil thuis blijven werken"
directeur had ook gezegd "fuck you, je komt maar op school"
wel bizar dat die man blijkbaar dacht 'mijn baan is belangrijker dan die van jou dus jij zegt het maar af' want dat is dus gezegd door die vrouw
woensdag 9 september 2020 om 12:35
ik ben blij met mijn vrouw maar die is dan ook van de vrijheid dus we laten elkaar ook lekker met rust als we daar zin in hebben.
zonder dat zou ik inderdaad gek zijn geworden
woensdag 9 september 2020 om 12:47
Zo, ik heb ook weer even tijd om te reageren. Wat een dagen, zo druk. En dan denk ik ook vaak: als ik kinderen had, kon ik dit dus allemaal niet doen. Terwijl ik mijn werk echt heel leuk vind en ik ook het gevoel heb dat ik heel belangrijk werk doe. Dat laatste zal in de praktijk vast meevallen, maar zo voelt het wel. In elk geval veel impactvoller dan één of twee mens(en) grootbrengen. Dat zou voor mij dus ook lastig zijn, om voor mij belangrijkere dingen niet te kunnen doen ten behoeve van het wegbrengen van de kinderen naar voetbal.
Ik woon op zich ook graag alleen, maar gelukkig hebben man en ik een groot huis en een onafhankelijk leven. Dat scheelt wel. En we kunnen, - en dat had ik nooit verwacht -, ook heel goed heel veel tijd samen doorbrengen. Ik vind de meeste mensen stom en de enkelen die ik leuk vind, kan ik ook maar een maximale tijdsduur mee doorbrengen. Maar hem word ik tot nu toe nog nooit zat. Dat was voor mij ook een eye-opener en een teken dat dit wel eens een hele goede match zou kunnen zijn (in tegenstelling tot zijn voorgangers).
Ik woon op zich ook graag alleen, maar gelukkig hebben man en ik een groot huis en een onafhankelijk leven. Dat scheelt wel. En we kunnen, - en dat had ik nooit verwacht -, ook heel goed heel veel tijd samen doorbrengen. Ik vind de meeste mensen stom en de enkelen die ik leuk vind, kan ik ook maar een maximale tijdsduur mee doorbrengen. Maar hem word ik tot nu toe nog nooit zat. Dat was voor mij ook een eye-opener en een teken dat dit wel eens een hele goede match zou kunnen zijn (in tegenstelling tot zijn voorgangers).
woensdag 9 september 2020 om 12:48
RickDalton schreef: ↑09-09-2020 12:32Hier gisteravond nog een bizar verhaal gehoord van mijn vrouw op het werk.
collega van haar wilde zich ziekmelden voor het werk (onderwijs, basisschool) omdat er geen oppas was voor de kinderen (die snotterig waren en dus thuis moesten blijven) haar man echter werkte vanuit huis en de directeur van de school wist dat ook.
dus zij gaf aan "ik moet vandaag mij ziekmelden want mijn kinderen hebben geen oppas' waarop de directeur zei "ja en? je man zit toch thuis te werken die kan dat toch"
nou dat wilde die man dus niet dus die had tegen zijn vrouw gezegd "regel jij maar dat je vrij bent ik wil thuis blijven werken"
directeur had ook gezegd "fuck you, je komt maar op school"
wel bizar dat die man blijkbaar dacht 'mijn baan is belangrijker dan die van jou dus jij zegt het maar af' want dat is dus gezegd door die vrouw
Ik vind het nog bizarder dat die vrouw in kwestie daar dan kennelijk ook nog in meegaat! Onvoorstelbaar zeg. Om met de woorden van een andere forummer te spreken (weet niet meer wie): "Heeft mijn oma daarvoor haar BH verbrand?"
woensdag 9 september 2020 om 13:00
@Skadi: Naar werkborrels ga ik ook niet, tenzij het binnen mijn werktijd is waarbij je verzocht wordt met z'n alleen naar de kantine te gaan. Maar de Kerstlunch sla ik altijd over. Al is dat ook omdat ik eten in gezelschap lastig vind. Word enorm zenuwachtig als mensen naar me kijken terwijl ik eet. Een tussendoortje gaat wel, maar echt een maaltijd? Liever niet. En geluiden van anderen. Terwijl ik zelf al heel mijn leven veel kuch en nies. Van een ander irriteert het me sneller.
Ik lag sowieso niet graag boven in bed terwijl mijn ouders nog beneden waren. Had regelmatig nachtmerries over enge mannen die in ons huis zaten en me grepen als ik alleen was. Dat kwam bovenop het feit dat ik al die leefgeluiden in real life ook hoorde. Of nog erger, als er visite was.
Ik lag sowieso niet graag boven in bed terwijl mijn ouders nog beneden waren. Had regelmatig nachtmerries over enge mannen die in ons huis zaten en me grepen als ik alleen was. Dat kwam bovenop het feit dat ik al die leefgeluiden in real life ook hoorde. Of nog erger, als er visite was.
woensdag 9 september 2020 om 13:56
Bedankt!Skadí schreef: ↑09-09-2020 12:22Hey Thuis-in-eigen-huis welkom
Nog gefeliciteerd met je hondenverjaardag
Ik snap je keuze. Je bent niet de enige met autisme hier trouwens
Ik snap dat de keuze om geen kinderen te krijgen verdriet geeft als je wel kinderen wil. Lijkt mij heel normaal.
Hondenkind is maandag officieel jarig
