Kinderen
alle pijlers
Bewust niet-werkende moeders?
donderdag 10 juli 2008 om 21:44
Hallo,
ik vraag me af of ze nog bestaan, kindjes die niet naar de creche gaan. En dus ook de moeders (en vaders) die ervoor kiezen om helemaal zelf voor hun kinderen te zorgen. Zelf heb ik een dochter van anderhalf, en op af en toe een dagje bij opa en oma na, zorgen haar vader en ik altijd zelf voor haar. Voor ons is dit een heel natuurlijke, logische en prettige gang van zaken.
Wij hebben een betaalbaar huis, het is voor mij dus niet nodig om te werken, waarschijnlijk heb ik daardoor makkelijk praten. Ik ben ook niet ambitieus op het werk-vlak, ben ook voor haar geboorte nooit een carrieremaakster geweest. In mijn omgeving ben ik praktisch de enige die het op deze manier doet, wie wil er hier zijn redenen kwijt om het ook zo (of juist totaal anders) aan te pakken?
ik vraag me af of ze nog bestaan, kindjes die niet naar de creche gaan. En dus ook de moeders (en vaders) die ervoor kiezen om helemaal zelf voor hun kinderen te zorgen. Zelf heb ik een dochter van anderhalf, en op af en toe een dagje bij opa en oma na, zorgen haar vader en ik altijd zelf voor haar. Voor ons is dit een heel natuurlijke, logische en prettige gang van zaken.
Wij hebben een betaalbaar huis, het is voor mij dus niet nodig om te werken, waarschijnlijk heb ik daardoor makkelijk praten. Ik ben ook niet ambitieus op het werk-vlak, ben ook voor haar geboorte nooit een carrieremaakster geweest. In mijn omgeving ben ik praktisch de enige die het op deze manier doet, wie wil er hier zijn redenen kwijt om het ook zo (of juist totaal anders) aan te pakken?
vrijdag 11 juli 2008 om 15:15
quote:athena schreef op 11 juli 2008 @ 12:51:
O en met een busje naar BSO lijkt me inderdaad helemáál erg. Het wordt hard duimen dat mijn oudste plek krijgt op 1 van de 2 BSO's naast school waarvoor we hem hebben aangemeld, anders moet hij ook met een busje naar een heel andere wijk. En ik geloof dat ik dan serieus met mijn baas ga praten.
Bovenstaande post is al van een paar pagina's terug, maar ik wil er toch nog op reageren.
Allereerst wil ik zeggen dat ik je gevoel me heel goed kan voorstellen, maar ken inmiddels ook de praktijk. We wonen in een kinderrijke buurt waar het moeilijk is om een plekje op het kdv/bso te krijgen. Toen oudste een paar maanden was moest hij naar het kdv in de wijk hiernaast en omdat het al die tijd zo goed bevallen is, zitten inmiddels mijn beide kinderen daar. Jongste nog op het kdv en oudste inmiddels op de bso. Oudste is in het voorjaar 4 geworden en toen was het tijd voor met het busje naar de bso. De eerste keer zat ik met mijn telefoon op mijn werk zo ongeveer in mijn hand, maar het ging vanaf het begin goed. We zijn er nu allemaal aan gewend en er tevreden mee. Er is altijd dezelfde persoon die de kinderen ophaald en naar de bso brengt.
In onze wijk is er inmiddels wel plaats gekomen voor hem, maar we hebben besloten daar geen gebruik van te maken. Het werd allemaal omslachtig ivm verschillende lokaties en maar 1 dag plek voor de jongste. Bij de lokatie waar ze nu allebei zitten is het allemaal erg ruim opgezet, er is erg veel buitenruimte en ze zitten aan de rand van de stad. Kunnen van daar uit naar de bossen of naar de dieren kijken. Er is een groot voetbalveld waar ze in de zomer op warme dagen onder de bomen gaan spelen. Van mij mogen ze daar nog even blijven, ook al is het verder weg en moet de oudste met de taxi.
Ik zie in dit topic ook reacties over BSO, dat moeders daar liever niet voor kiezen en onder schooltijden willen werken. Ook dat kan ik begrijpen, maar hoe doen jullie dat als er ook een jonger kind is. Breng je die dan extra vaak naar het kdv of is er opvang tot 15.00 mogelijk.
Onder schooltijd werken zou ik ook ideaal vinden, zou dan zelfs meer uren willen maken dan dat ik nu doe (22 uur), maar het is nog afwachten of ik dat bij mijn werkgever geregeld krijg. Tot de jongste naar school gaat wil ik dat igg nog niet doen.
O en met een busje naar BSO lijkt me inderdaad helemáál erg. Het wordt hard duimen dat mijn oudste plek krijgt op 1 van de 2 BSO's naast school waarvoor we hem hebben aangemeld, anders moet hij ook met een busje naar een heel andere wijk. En ik geloof dat ik dan serieus met mijn baas ga praten.
Bovenstaande post is al van een paar pagina's terug, maar ik wil er toch nog op reageren.
Allereerst wil ik zeggen dat ik je gevoel me heel goed kan voorstellen, maar ken inmiddels ook de praktijk. We wonen in een kinderrijke buurt waar het moeilijk is om een plekje op het kdv/bso te krijgen. Toen oudste een paar maanden was moest hij naar het kdv in de wijk hiernaast en omdat het al die tijd zo goed bevallen is, zitten inmiddels mijn beide kinderen daar. Jongste nog op het kdv en oudste inmiddels op de bso. Oudste is in het voorjaar 4 geworden en toen was het tijd voor met het busje naar de bso. De eerste keer zat ik met mijn telefoon op mijn werk zo ongeveer in mijn hand, maar het ging vanaf het begin goed. We zijn er nu allemaal aan gewend en er tevreden mee. Er is altijd dezelfde persoon die de kinderen ophaald en naar de bso brengt.
In onze wijk is er inmiddels wel plaats gekomen voor hem, maar we hebben besloten daar geen gebruik van te maken. Het werd allemaal omslachtig ivm verschillende lokaties en maar 1 dag plek voor de jongste. Bij de lokatie waar ze nu allebei zitten is het allemaal erg ruim opgezet, er is erg veel buitenruimte en ze zitten aan de rand van de stad. Kunnen van daar uit naar de bossen of naar de dieren kijken. Er is een groot voetbalveld waar ze in de zomer op warme dagen onder de bomen gaan spelen. Van mij mogen ze daar nog even blijven, ook al is het verder weg en moet de oudste met de taxi.
Ik zie in dit topic ook reacties over BSO, dat moeders daar liever niet voor kiezen en onder schooltijden willen werken. Ook dat kan ik begrijpen, maar hoe doen jullie dat als er ook een jonger kind is. Breng je die dan extra vaak naar het kdv of is er opvang tot 15.00 mogelijk.
Onder schooltijd werken zou ik ook ideaal vinden, zou dan zelfs meer uren willen maken dan dat ik nu doe (22 uur), maar het is nog afwachten of ik dat bij mijn werkgever geregeld krijg. Tot de jongste naar school gaat wil ik dat igg nog niet doen.
vrijdag 11 juli 2008 om 15:18
quote:La India schreef op 11 juli 2008 @ 15:13:
[...]
Je zou met dit soort antwoorden bijna gaan denken dat je verwacht dat je kind gewoon altijd het kleine meisje of jongetje blijft. Dat elke vorm van ontwikkeling en aanpassing als iets engs en wereldvreemd wordt gebracht. Heb je er ooit aan gedacht dat ze kind dat op die leeftijd prima kan hebben en er naar uitkijkt om dat soort dingen te gaan doen? Ze worden ook gewoon ouder en hebben dus andere uitdagingen. Dat half uurtje boekje lezen hoort daar dus gewoon bij.
Oke,..ik spreek jullie wel weer als ze naar school gaan. Fijne dag verder!
Goh. Ik had er een pesthekel aan om na schooltijd met andere kinderen te spelen en tóch ben ik groot geworden.
LEZEN, La India.
[...]
Je zou met dit soort antwoorden bijna gaan denken dat je verwacht dat je kind gewoon altijd het kleine meisje of jongetje blijft. Dat elke vorm van ontwikkeling en aanpassing als iets engs en wereldvreemd wordt gebracht. Heb je er ooit aan gedacht dat ze kind dat op die leeftijd prima kan hebben en er naar uitkijkt om dat soort dingen te gaan doen? Ze worden ook gewoon ouder en hebben dus andere uitdagingen. Dat half uurtje boekje lezen hoort daar dus gewoon bij.
Oke,..ik spreek jullie wel weer als ze naar school gaan. Fijne dag verder!
Goh. Ik had er een pesthekel aan om na schooltijd met andere kinderen te spelen en tóch ben ik groot geworden.
LEZEN, La India.
vrijdag 11 juli 2008 om 15:20
Dodelijk vermoeiend als mensen alleen maar lezen wat ze willen lezen. Of, erger nog: dingen lezen die er gewoonweg niet staan. Is het zó moeilijk te accepteren dat niet iedereen hetzelfde is? Is het zó moeilijk te accepteren dat iedereen andere ervaringen heeft? Is dat een reden om selectief (of: creatief) te lezen?
vrijdag 11 juli 2008 om 15:31
LI, zolang je niet leest én stellingen van mensen door elkaar blijft halen én (daardoor) onzinnige aannames gaat lopen doen, wordt het echt een kansloos gesprek.
Mocht je er gillend benieuwd naar zijn: Mijn kind gaat straks gewoon naar BSO en eigenlijk verwacht ik dat dat prima zal gaan. Zo niet, dan geldt wat ik eerder heb gezegd.
Bertje, wat jij zegt over dilemma met een jonger kind: dat is precies wat ik later ook aanhaalde en waarvan ik vroeg hoe anderen dat deden.
Mocht je er gillend benieuwd naar zijn: Mijn kind gaat straks gewoon naar BSO en eigenlijk verwacht ik dat dat prima zal gaan. Zo niet, dan geldt wat ik eerder heb gezegd.
Bertje, wat jij zegt over dilemma met een jonger kind: dat is precies wat ik later ook aanhaalde en waarvan ik vroeg hoe anderen dat deden.
vrijdag 11 juli 2008 om 15:33
Athena, dat had ik niet meer gelezen, ben op pagina 7 blijven steken. Bij mij zitten ze dus op dezelfde lokatie die een wijk verder ligt. Ze komen daar beiden al vanaf dat ze baby waren en zijn daar dus prima vertrouwd. Voorlopig blijven ze daar dus zitten tot jongste naar school gaan en dan ga ik samen met man en werkgever/collega's kijken hoe we het kunnen regelen.
vrijdag 11 juli 2008 om 15:34
Even een vraagje aand moeders die geen gebruik gaan maken van de BSO: Hoe gaan jullie dat op je werk aanpakken? Heb je flexibele uren, of zorg je voor oppas thuis? Ik wil nl ook niet gebruik maken van BSO, maar zal helaas wel moeten...ik heb er voor gekozen om NU minder te werken want kleine is nog zo klein...maar als hij 4 is, zal ik louter voor meer financiele ruimte meer moeten werken.
vrijdag 11 juli 2008 om 15:42
Bertje, in elk geval blijkt ook uit jouw verhaal maar weer dat je aan allerlei situaties kunt wennen, ook al denk je vooraf dat het een verschrikking moet zijn .
Als mijn jongste naar school zou gaan en ik zou reden hebben om niet (meer) voor BSO te kiezen, zou ik een dag meer gaan werken en dan tot 14:30. Zou het voor die tijd nodig zijn om een alternatief te verzinnen, dan zou ik, denk ik, als eerste oppas aan huis proberen te regelen en anders maar op de dagen dat ik werk verlofuren opnemen, afgestemd met de mogelijkheden die mijn vent in dat opzicht heeft.
Als mijn jongste naar school zou gaan en ik zou reden hebben om niet (meer) voor BSO te kiezen, zou ik een dag meer gaan werken en dan tot 14:30. Zou het voor die tijd nodig zijn om een alternatief te verzinnen, dan zou ik, denk ik, als eerste oppas aan huis proberen te regelen en anders maar op de dagen dat ik werk verlofuren opnemen, afgestemd met de mogelijkheden die mijn vent in dat opzicht heeft.
vrijdag 11 juli 2008 om 15:46
quote:Missdemeanor schreef op 11 juli 2008 @ 14:57:
[...]
Zoals ik al zei, Qwertu, hebben mijn man en ik voor alle mogelijkheden, dus ook beider overlijden of arbeidsongeschiktheid, verzekeringen afgesloten. Mocht dus iets dergelijks gebeuren, dan zijn wij (en dit geldt voor ons allebei) financieel volledig gedekt.
Wat het scheiden betreft hebben wij nou eenmaal bepaalde principes en nogmaals: Daarover heb ik net op de relatiepijler een uitgebreide discussie gevoerd. Ik zou met alle liefde met je in discussie gaan ,maar het is hier verder niet het topic voor, lijkt me. Of jij dat verder naief vindt of niet wil geloven, moet je helemaal zelf weten. Jij hebt jouw overtuigingen, ik heb de mijne.
Waarmee je suggereert dat ik andere overtuigingen heb. Je kent mijn overtuigingen helemaal niet. Ik stel alleen dat het naïef is om te denken dat het jou niet overkomt. Of denk je werkelijk dat al die mensen bij wie het misliep hun huwelijk aangegaan zijn met het idee om binnen toen en tien jaar weer weg te lopen?
Je kunt nog zo overtuigd zijn van dingen, realiteit is dat het in het leven soms anders loopt dan je principes of overtuigingen je voorschrijven. De discussie over overtuigingen wil ik dus ook helemaal niet aangaan. Mij gaat het om de realitycheck. "Mij overkomt dat niet" Nee, wat denk je dat al die andere vrouwen dachten? "Oh, ik trouw met zo'n hufter, die loopt vast ooit nog bij me weg"? Dacht het niet.
[...]
Zoals ik al zei, Qwertu, hebben mijn man en ik voor alle mogelijkheden, dus ook beider overlijden of arbeidsongeschiktheid, verzekeringen afgesloten. Mocht dus iets dergelijks gebeuren, dan zijn wij (en dit geldt voor ons allebei) financieel volledig gedekt.
Wat het scheiden betreft hebben wij nou eenmaal bepaalde principes en nogmaals: Daarover heb ik net op de relatiepijler een uitgebreide discussie gevoerd. Ik zou met alle liefde met je in discussie gaan ,maar het is hier verder niet het topic voor, lijkt me. Of jij dat verder naief vindt of niet wil geloven, moet je helemaal zelf weten. Jij hebt jouw overtuigingen, ik heb de mijne.
Waarmee je suggereert dat ik andere overtuigingen heb. Je kent mijn overtuigingen helemaal niet. Ik stel alleen dat het naïef is om te denken dat het jou niet overkomt. Of denk je werkelijk dat al die mensen bij wie het misliep hun huwelijk aangegaan zijn met het idee om binnen toen en tien jaar weer weg te lopen?
Je kunt nog zo overtuigd zijn van dingen, realiteit is dat het in het leven soms anders loopt dan je principes of overtuigingen je voorschrijven. De discussie over overtuigingen wil ik dus ook helemaal niet aangaan. Mij gaat het om de realitycheck. "Mij overkomt dat niet" Nee, wat denk je dat al die andere vrouwen dachten? "Oh, ik trouw met zo'n hufter, die loopt vast ooit nog bij me weg"? Dacht het niet.
vrijdag 11 juli 2008 om 15:49
quote:La India schreef op 11 juli 2008 @ 15:01:
[...]
Juist en omdat het per kind verschilt blijf ik het dus vreemd vinden dat het zelfde kind het prima doet op een kdv maar dat er supergrote vraagtekens naar boven komen of de bso wel leuk gevonden gaat worden. Indien het kind het kinderdagverblijf ook niet leuk vindt dan is het vanzelfspekend dat je andere opties gaat onderzoeken. Maar daar zit het 'm niet in.Je vergelijkt appels met peren. Geeft niet hoor. Maar ga dan niet lopen doen alsof wij gek zijn.
[...]
Juist en omdat het per kind verschilt blijf ik het dus vreemd vinden dat het zelfde kind het prima doet op een kdv maar dat er supergrote vraagtekens naar boven komen of de bso wel leuk gevonden gaat worden. Indien het kind het kinderdagverblijf ook niet leuk vindt dan is het vanzelfspekend dat je andere opties gaat onderzoeken. Maar daar zit het 'm niet in.Je vergelijkt appels met peren. Geeft niet hoor. Maar ga dan niet lopen doen alsof wij gek zijn.
vrijdag 11 juli 2008 om 16:38
quote:nippo schreef op 11 juli 2008 @ 14:19:
La India, BSO betekent hier dat mijn kind opgehaald moet worden om in een nabijgelegen stad naar een BSO te gaan. Met allemaal andere kinderen (geen vriendjes of klasgenootjes) en andere leidsters, en dat dus 3 dagen per week na school. Dat lijkt mij ook tamelijk veel.
Nu heb ik een gastouder waardoor hij dus na school gewoon kan doen waar hij zin in heeft, namelijk buitenspelen of bijvoorbeeld met een vriendje meegaan. Dat is toch een stuk rustiger.
LI, ik citeer mezelf maar even. Mijn kinderen hebben dus op een kdv gezeten (en wel tot een uur of 6 's avonds), en toch zie ik BSO in onze situatie niet zo zitten. Wat precies begrijp je niet?
Overigens hebben de kinderen hier op school helemaal niet zoveel verschillende docenten. En kleuters doen echt wel wat meer dan vrij spelen in mijn ervaring (en mijn kind is dus wel al schoolgaand), het vrij spelen is een minderheid van de tijd.
La India, BSO betekent hier dat mijn kind opgehaald moet worden om in een nabijgelegen stad naar een BSO te gaan. Met allemaal andere kinderen (geen vriendjes of klasgenootjes) en andere leidsters, en dat dus 3 dagen per week na school. Dat lijkt mij ook tamelijk veel.
Nu heb ik een gastouder waardoor hij dus na school gewoon kan doen waar hij zin in heeft, namelijk buitenspelen of bijvoorbeeld met een vriendje meegaan. Dat is toch een stuk rustiger.
LI, ik citeer mezelf maar even. Mijn kinderen hebben dus op een kdv gezeten (en wel tot een uur of 6 's avonds), en toch zie ik BSO in onze situatie niet zo zitten. Wat precies begrijp je niet?
Overigens hebben de kinderen hier op school helemaal niet zoveel verschillende docenten. En kleuters doen echt wel wat meer dan vrij spelen in mijn ervaring (en mijn kind is dus wel al schoolgaand), het vrij spelen is een minderheid van de tijd.
vrijdag 11 juli 2008 om 18:11
quote:qwertu schreef op 11 juli 2008 @ 15:46:
[...]
Waarmee je suggereert dat ik andere overtuigingen heb. Je kent mijn overtuigingen helemaal niet. Ik stel alleen dat het naïef is om te denken dat het jou niet overkomt. Of denk je werkelijk dat al die mensen bij wie het misliep hun huwelijk aangegaan zijn met het idee om binnen toen en tien jaar weer weg te lopen?
Je kunt nog zo overtuigd zijn van dingen, realiteit is dat het in het leven soms anders loopt dan je principes of overtuigingen je voorschrijven. De discussie over overtuigingen wil ik dus ook helemaal niet aangaan. Mij gaat het om de realitycheck. "Mij overkomt dat niet" Nee, wat denk je dat al die andere vrouwen dachten? "Oh, ik trouw met zo'n hufter, die loopt vast ooit nog bij me weg"? Dacht het niet.
Je hebt andere overtuigingen dan ik, want je geeft al aan dat een scheiding, zelfs al ga je er niet vanuit, een optie is.
Da's best, dat mag. Nogmaals: het lijkt me beter die discussie hier niet aan te gaan, want daar gaat het nu niet over. Ik kan het alleen niet laten even te reageren wanneer jij jouw overtuiging als waarheid op mij projecteert. Dat vind ik namelijk gewoon een beetje irritant.
[...]
Waarmee je suggereert dat ik andere overtuigingen heb. Je kent mijn overtuigingen helemaal niet. Ik stel alleen dat het naïef is om te denken dat het jou niet overkomt. Of denk je werkelijk dat al die mensen bij wie het misliep hun huwelijk aangegaan zijn met het idee om binnen toen en tien jaar weer weg te lopen?
Je kunt nog zo overtuigd zijn van dingen, realiteit is dat het in het leven soms anders loopt dan je principes of overtuigingen je voorschrijven. De discussie over overtuigingen wil ik dus ook helemaal niet aangaan. Mij gaat het om de realitycheck. "Mij overkomt dat niet" Nee, wat denk je dat al die andere vrouwen dachten? "Oh, ik trouw met zo'n hufter, die loopt vast ooit nog bij me weg"? Dacht het niet.
Je hebt andere overtuigingen dan ik, want je geeft al aan dat een scheiding, zelfs al ga je er niet vanuit, een optie is.
Da's best, dat mag. Nogmaals: het lijkt me beter die discussie hier niet aan te gaan, want daar gaat het nu niet over. Ik kan het alleen niet laten even te reageren wanneer jij jouw overtuiging als waarheid op mij projecteert. Dat vind ik namelijk gewoon een beetje irritant.
vrijdag 11 juli 2008 om 18:32
quote:Missdemeanor schreef op 11 juli 2008 @ 14:57:
[...]
Zoals ik al zei, Qwertu, hebben mijn man en ik voor alle mogelijkheden, dus ook beider overlijden of arbeidsongeschiktheid, verzekeringen afgesloten. Mocht dus iets dergelijks gebeuren, dan zijn wij (en dit geldt voor ons allebei) financieel volledig gedekt.
Wat het scheiden betreft hebben wij nou eenmaal bepaalde principes en nogmaals: Daarover heb ik net op de relatiepijler een uitgebreide discussie gevoerd. Ik zou met alle liefde met je in discussie gaan ,maar het is hier verder niet het topic voor, lijkt me. Of jij dat verder naief vindt of niet wil geloven, moet je helemaal zelf weten. Jij hebt jouw overtuigingen, ik heb de mijne.Ik vind dit zo ontzettend naïef. Dat jij de opvattingen hebt goed het zij zo, maar dat je denkt dat een scheiding jou niet kan overkomen???? Ik heb zelfs een vrijgemaakt gereformeerde gezien die ineens broei in de broek kreeg en zijn gereformeerde gezinnetje verliet om eens lekker los te gaan. Verzekeren tegen arbeidsongeschiktheid en overlijden is leuk, maar het is geen inkomen voor de komende dertig jaar. Je verzekert er hooguit een huis/hypotheek mee. Daarnaast zal je toch echt moeten werken.
[...]
Zoals ik al zei, Qwertu, hebben mijn man en ik voor alle mogelijkheden, dus ook beider overlijden of arbeidsongeschiktheid, verzekeringen afgesloten. Mocht dus iets dergelijks gebeuren, dan zijn wij (en dit geldt voor ons allebei) financieel volledig gedekt.
Wat het scheiden betreft hebben wij nou eenmaal bepaalde principes en nogmaals: Daarover heb ik net op de relatiepijler een uitgebreide discussie gevoerd. Ik zou met alle liefde met je in discussie gaan ,maar het is hier verder niet het topic voor, lijkt me. Of jij dat verder naief vindt of niet wil geloven, moet je helemaal zelf weten. Jij hebt jouw overtuigingen, ik heb de mijne.Ik vind dit zo ontzettend naïef. Dat jij de opvattingen hebt goed het zij zo, maar dat je denkt dat een scheiding jou niet kan overkomen???? Ik heb zelfs een vrijgemaakt gereformeerde gezien die ineens broei in de broek kreeg en zijn gereformeerde gezinnetje verliet om eens lekker los te gaan. Verzekeren tegen arbeidsongeschiktheid en overlijden is leuk, maar het is geen inkomen voor de komende dertig jaar. Je verzekert er hooguit een huis/hypotheek mee. Daarnaast zal je toch echt moeten werken.
vrijdag 11 juli 2008 om 18:35
quote:Missdemeanor schreef op 11 juli 2008 @ 18:11:
[...]
Je hebt andere overtuigingen dan ik, want je geeft al aan dat een scheiding, zelfs al ga je er niet vanuit, een optie is.
Da's best, dat mag. Nogmaals: het lijkt me beter die discussie hier niet aan te gaan, want daar gaat het nu niet over. Ik kan het alleen niet laten even te reageren wanneer jij jouw overtuiging als waarheid op mij projecteert. Dat vind ik namelijk gewoon een beetje irritant.Lijkt me wel hier thuis te horen, het gaat namelijk over redenen om thuis te blijven/ werken als je kinderen hebt. Ik stel dat financiele onafhankelijkheid de belangrijkste reden is. Principes of niet, ook meiden moeten hun broek zelf op kunnen houden, ik vind dit ook een hele belangrijke les voor dochters. Wat leer jij je kinderen door thuis te blijven? Precies, een vrouw hoeft geen ambities te hebben want mannetje zorgt wel voor haar. Ik dacht toch echt dat we die periode 40 jaar geleden al hadden afgeschaft.
[...]
Je hebt andere overtuigingen dan ik, want je geeft al aan dat een scheiding, zelfs al ga je er niet vanuit, een optie is.
Da's best, dat mag. Nogmaals: het lijkt me beter die discussie hier niet aan te gaan, want daar gaat het nu niet over. Ik kan het alleen niet laten even te reageren wanneer jij jouw overtuiging als waarheid op mij projecteert. Dat vind ik namelijk gewoon een beetje irritant.Lijkt me wel hier thuis te horen, het gaat namelijk over redenen om thuis te blijven/ werken als je kinderen hebt. Ik stel dat financiele onafhankelijkheid de belangrijkste reden is. Principes of niet, ook meiden moeten hun broek zelf op kunnen houden, ik vind dit ook een hele belangrijke les voor dochters. Wat leer jij je kinderen door thuis te blijven? Precies, een vrouw hoeft geen ambities te hebben want mannetje zorgt wel voor haar. Ik dacht toch echt dat we die periode 40 jaar geleden al hadden afgeschaft.
vrijdag 11 juli 2008 om 18:42
Zucht.
Ik had het niet moeten noemen, ik weet het. Het was niet mijn bedoeling deze discussie hier op te rakelen, want daar gaat het hier momenteel niet over. Als je me heel graag wil vertellen hoe dom en naief je me vindt, omdat ik een ander idee heb dan jij, dan ga je gang. Als je graag de discussie met me aan zou willen gaan, of (misschien ook wat naief, dit) vragen zou willen stellen, misschien vind je het dan goed als ik je verwijs naar het topic op de relatiepijler (over handen in vuur enzo) waar we er net tot in den treure over gesproken hebben?
Dan vervuil ik liever dit topic niet verder door steeds maar in herhaling te vallen.
Overigens: ik weet heel goed hoe onze financiele situatie is, en ook heel goed wat er wanneer in welke situatie vrijkomt aan financiele middelen en hoe we/ik ons/me dan zou(den) moeten redden. Dus maak je geen zorgen, komt helemaal goed, wat er ook gebeurt.
En inderdaad, mensen zouden daar heel goed bij stil moeten staan en dat soort dingen goed moeten regelen, als ze dat nog niet gedaan zouden hebben. Dat ben ik helemaal met je eens.
Ik had het niet moeten noemen, ik weet het. Het was niet mijn bedoeling deze discussie hier op te rakelen, want daar gaat het hier momenteel niet over. Als je me heel graag wil vertellen hoe dom en naief je me vindt, omdat ik een ander idee heb dan jij, dan ga je gang. Als je graag de discussie met me aan zou willen gaan, of (misschien ook wat naief, dit) vragen zou willen stellen, misschien vind je het dan goed als ik je verwijs naar het topic op de relatiepijler (over handen in vuur enzo) waar we er net tot in den treure over gesproken hebben?
Dan vervuil ik liever dit topic niet verder door steeds maar in herhaling te vallen.
Overigens: ik weet heel goed hoe onze financiele situatie is, en ook heel goed wat er wanneer in welke situatie vrijkomt aan financiele middelen en hoe we/ik ons/me dan zou(den) moeten redden. Dus maak je geen zorgen, komt helemaal goed, wat er ook gebeurt.
En inderdaad, mensen zouden daar heel goed bij stil moeten staan en dat soort dingen goed moeten regelen, als ze dat nog niet gedaan zouden hebben. Dat ben ik helemaal met je eens.
vrijdag 11 juli 2008 om 18:47
quote:meds schreef op 11 juli 2008 @ 18:35:
Lijkt me wel hier thuis te horen, het gaat namelijk over redenen om thuis te blijven/ werken als je kinderen hebt. Ik stel dat financiele onafhankelijkheid de belangrijkste reden is. Principes of niet, ook meiden moeten hun broek zelf op kunnen houden, ik vind dit ook een hele belangrijke les voor dochters. Wat leer jij je kinderen door thuis te blijven? Precies, een vrouw hoeft geen ambities te hebben want mannetje zorgt wel voor haar. Ik dacht toch echt dat we die periode 40 jaar geleden al hadden afgeschaft.
De discussie over hoe specifiek mijn man en ik aankijken tegen huwelijk en scheiding, lijkt me niet relevant hier.
Wat de rest betreft: ik gaf al aan het helemaal met je eens te zijn dat mensen hun financieen goed moeten regelen, ook voor de gevallen dat er dingen gebeuren waar niemand op hoopt.
En leuk dat je zo projecteert, dat mijn 'mannetje' wel voor me zou zorgen en dat ik dat overbreng aan mijn kinderen. Hoe weet jij wat ik al dan niet doe in mijn leven? Hoe weet jij wat ik mijn kinderen bijbreng? Hoe weet jij hoe onze rolverdeling, naast het feit dat wij graag een van beide ouders beschikbaar hebben voor de kinderen, in elkaar steekt? Is het wel eens in je opgekomen vragen te stellen aan mensen, voordat je conclusies over ze trekt? In dat geval zal ik graag met je in discussie gaan, maar deze manier van benaderen spreekt me een stuk minder aan.
Lijkt me wel hier thuis te horen, het gaat namelijk over redenen om thuis te blijven/ werken als je kinderen hebt. Ik stel dat financiele onafhankelijkheid de belangrijkste reden is. Principes of niet, ook meiden moeten hun broek zelf op kunnen houden, ik vind dit ook een hele belangrijke les voor dochters. Wat leer jij je kinderen door thuis te blijven? Precies, een vrouw hoeft geen ambities te hebben want mannetje zorgt wel voor haar. Ik dacht toch echt dat we die periode 40 jaar geleden al hadden afgeschaft.
De discussie over hoe specifiek mijn man en ik aankijken tegen huwelijk en scheiding, lijkt me niet relevant hier.
Wat de rest betreft: ik gaf al aan het helemaal met je eens te zijn dat mensen hun financieen goed moeten regelen, ook voor de gevallen dat er dingen gebeuren waar niemand op hoopt.
En leuk dat je zo projecteert, dat mijn 'mannetje' wel voor me zou zorgen en dat ik dat overbreng aan mijn kinderen. Hoe weet jij wat ik al dan niet doe in mijn leven? Hoe weet jij wat ik mijn kinderen bijbreng? Hoe weet jij hoe onze rolverdeling, naast het feit dat wij graag een van beide ouders beschikbaar hebben voor de kinderen, in elkaar steekt? Is het wel eens in je opgekomen vragen te stellen aan mensen, voordat je conclusies over ze trekt? In dat geval zal ik graag met je in discussie gaan, maar deze manier van benaderen spreekt me een stuk minder aan.
vrijdag 11 juli 2008 om 18:51
quote:meds schreef op 11 juli 2008 @ 18:35:
[...]
Lijkt me wel hier thuis te horen, het gaat namelijk over redenen om thuis te blijven/ werken als je kinderen hebt. Ik stel dat financiele onafhankelijkheid de belangrijkste reden is. Principes of niet, ook meiden moeten hun broek zelf op kunnen houden, ik vind dit ook een hele belangrijke les voor dochters. Wat leer jij je kinderen door thuis te blijven? Precies, een vrouw hoeft geen ambities te hebben want mannetje zorgt wel voor haar. Ik dacht toch echt dat we die periode 40 jaar geleden al hadden afgeschaft.En als je nou, zoals ik nog een dag minder gaat werken (van 3 naar 2 dagen) en naast die baan van 2 dagen nog gaat studeren (journalistiek) en er wilt zijn voor je kinderen ivm vriendjes regelmatige activiteiten op- en na school? Vind je dat dan wel acceptabel?
[...]
Lijkt me wel hier thuis te horen, het gaat namelijk over redenen om thuis te blijven/ werken als je kinderen hebt. Ik stel dat financiele onafhankelijkheid de belangrijkste reden is. Principes of niet, ook meiden moeten hun broek zelf op kunnen houden, ik vind dit ook een hele belangrijke les voor dochters. Wat leer jij je kinderen door thuis te blijven? Precies, een vrouw hoeft geen ambities te hebben want mannetje zorgt wel voor haar. Ik dacht toch echt dat we die periode 40 jaar geleden al hadden afgeschaft.En als je nou, zoals ik nog een dag minder gaat werken (van 3 naar 2 dagen) en naast die baan van 2 dagen nog gaat studeren (journalistiek) en er wilt zijn voor je kinderen ivm vriendjes regelmatige activiteiten op- en na school? Vind je dat dan wel acceptabel?
vrijdag 11 juli 2008 om 19:00
quote:Missdemeanor schreef op 11 juli 2008 @ 18:47:
[...]
De discussie over hoe specifiek mijn man en ik aankijken tegen huwelijk en scheiding, lijkt me niet relevant hier.
Wat de rest betreft: ik gaf al aan het helemaal met je eens te zijn dat mensen hun financieen goed moeten regelen, ook voor de gevallen dat er dingen gebeuren waar niemand op hoopt.
En leuk dat je zo projecteert, dat mijn 'mannetje' wel voor me zou zorgen en dat ik dat overbreng aan mijn kinderen. Hoe weet jij wat ik al dan niet doe in mijn leven? Hoe weet jij wat ik mijn kinderen bijbreng? Hoe weet jij hoe onze rolverdeling, naast het feit dat wij graag een van beide ouders beschikbaar hebben voor de kinderen, in elkaar steekt? Is het wel eens in je opgekomen vragen te stellen aan mensen, voordat je conclusies over ze trekt? In dat geval zal ik graag met je in discussie gaan, maar deze manier van benaderen spreekt me een stuk minder aan.Zucht, wat is die kast weer hoog vandaag. Ik heb niet gezegd dat jij naief of dom bent, ik heb gezegd dat ik het naïef vind. Het feit dat je man werkt en jij thuis blijft voor de kinderen zegt genoeg over de rolverdeling van zorg/ betaald werk.
[...]
De discussie over hoe specifiek mijn man en ik aankijken tegen huwelijk en scheiding, lijkt me niet relevant hier.
Wat de rest betreft: ik gaf al aan het helemaal met je eens te zijn dat mensen hun financieen goed moeten regelen, ook voor de gevallen dat er dingen gebeuren waar niemand op hoopt.
En leuk dat je zo projecteert, dat mijn 'mannetje' wel voor me zou zorgen en dat ik dat overbreng aan mijn kinderen. Hoe weet jij wat ik al dan niet doe in mijn leven? Hoe weet jij wat ik mijn kinderen bijbreng? Hoe weet jij hoe onze rolverdeling, naast het feit dat wij graag een van beide ouders beschikbaar hebben voor de kinderen, in elkaar steekt? Is het wel eens in je opgekomen vragen te stellen aan mensen, voordat je conclusies over ze trekt? In dat geval zal ik graag met je in discussie gaan, maar deze manier van benaderen spreekt me een stuk minder aan.Zucht, wat is die kast weer hoog vandaag. Ik heb niet gezegd dat jij naief of dom bent, ik heb gezegd dat ik het naïef vind. Het feit dat je man werkt en jij thuis blijft voor de kinderen zegt genoeg over de rolverdeling van zorg/ betaald werk.
vrijdag 11 juli 2008 om 19:01
quote:traincha2 schreef op 11 juli 2008 @ 18:51:
[...]
En als je nou, zoals ik nog een dag minder gaat werken (van 3 naar 2 dagen) en naast die baan van 2 dagen nog gaat studeren (journalistiek) en er wilt zijn voor je kinderen ivm vriendjes regelmatige activiteiten op- en na school? Vind je dat dan wel acceptabel?Traincha ik heb er geen enkel probleem mee als 1 of beide ouders minder gaan werken om er voor de kinderen te zijn. Mijn man en ik hebben de taken zorg/werk 50/50 verdeeld. Geen creche en BSO nodig en er is altijd iemand met thee, hetzij pa hetzij ma.
[...]
En als je nou, zoals ik nog een dag minder gaat werken (van 3 naar 2 dagen) en naast die baan van 2 dagen nog gaat studeren (journalistiek) en er wilt zijn voor je kinderen ivm vriendjes regelmatige activiteiten op- en na school? Vind je dat dan wel acceptabel?Traincha ik heb er geen enkel probleem mee als 1 of beide ouders minder gaan werken om er voor de kinderen te zijn. Mijn man en ik hebben de taken zorg/werk 50/50 verdeeld. Geen creche en BSO nodig en er is altijd iemand met thee, hetzij pa hetzij ma.
vrijdag 11 juli 2008 om 19:11
quote:meds schreef op 11 juli 2008 @ 19:00:
[...]
Zucht, wat is die kast weer hoog vandaag. Ik heb niet gezegd dat jij naief of dom bent, ik heb gezegd dat ik het naïef vind. Het feit dat je man werkt en jij thuis blijft voor de kinderen zegt genoeg over de rolverdeling van zorg/ betaald werk.
Je vulde wel in wat de boodschap is die ik aan mijn kinderen zou geven. Maar als ook dat puur een indruk was en niet zo'n stelligheid als ik het opvatte, dan mijn excuses voor mijn geirriteerde reactie.
De boodschap die wij trouwens aan onze kinderen meegeven is dat we het allemaal samen doen hier in huis en dat een ieder oppakt wat nodig is, wanneer dat nodig is. Zo gaat dat, in onze ogen, in een gezin. En dat betekent in sommige periodes dat mijn man meer weg is, zeker nu als zelfstandig ondernemer, zeker aangezien ik mijn taken daarin veelal thuis kan doen, en in andere periodes kan dit anders zijn. Wat ik vooral niet aan de kinderen wil overbrengen is dat er maar een enkele keuze goed is, en elke andere fout. Ik leer ze dat ze voor zichzelf en hun dierbaren zorgen en hoe ze dat later willen invullen mogen ze helemaal zelf weten.
[...]
Zucht, wat is die kast weer hoog vandaag. Ik heb niet gezegd dat jij naief of dom bent, ik heb gezegd dat ik het naïef vind. Het feit dat je man werkt en jij thuis blijft voor de kinderen zegt genoeg over de rolverdeling van zorg/ betaald werk.
Je vulde wel in wat de boodschap is die ik aan mijn kinderen zou geven. Maar als ook dat puur een indruk was en niet zo'n stelligheid als ik het opvatte, dan mijn excuses voor mijn geirriteerde reactie.
De boodschap die wij trouwens aan onze kinderen meegeven is dat we het allemaal samen doen hier in huis en dat een ieder oppakt wat nodig is, wanneer dat nodig is. Zo gaat dat, in onze ogen, in een gezin. En dat betekent in sommige periodes dat mijn man meer weg is, zeker nu als zelfstandig ondernemer, zeker aangezien ik mijn taken daarin veelal thuis kan doen, en in andere periodes kan dit anders zijn. Wat ik vooral niet aan de kinderen wil overbrengen is dat er maar een enkele keuze goed is, en elke andere fout. Ik leer ze dat ze voor zichzelf en hun dierbaren zorgen en hoe ze dat later willen invullen mogen ze helemaal zelf weten.
vrijdag 11 juli 2008 om 19:20
Mijn schoonouders zijn heel gelovig (niet van een zware kerk ofzo, maar ze geloven écht) en na 35 jaar huwelijk toch gescheiden, ondanks het geloof. Ik hoop dat mij het bespaard zal blijven en ik heb echt beloofd mijn man trouw te blijven tot de dood ons scheidt.... maar we hebben toch maar huwelijkse voorwaarden laten opmaken (in de hoop dat deze nooit nodig zijn) en ik ben dolblij dat mijn moeder bij mij erin gehamerd heeft dat het haar worst was wat ik ging studeren als ik er maar voor zorgde dat ik nooit afhankelijk zou worden van het inkomen van een man. En daar ben ik haar heel dankbaar voor. En ik blijf dus lekker werken.
Als een vrouw daar anders over denkt, dan vind ik dat ook prima, maar ik vind het ook vrij naief om stellig te zeggen dat je nooit, maar dan ook nooit zult scheiden. Ook al is dat je intentie. Dat is het mijne ook, maar niemand kan in de toekomst kijken.
Als een vrouw daar anders over denkt, dan vind ik dat ook prima, maar ik vind het ook vrij naief om stellig te zeggen dat je nooit, maar dan ook nooit zult scheiden. Ook al is dat je intentie. Dat is het mijne ook, maar niemand kan in de toekomst kijken.
vrijdag 11 juli 2008 om 19:51
Voor mij (en mijn man) is die belofte nou eenmaal bindend. Maar nogmaals, laten we daar hier maar niet teveel op ingaan, dat is een herhaling van zetten. Ik gaf al aan dat een dergelijke discussie net uitgebreid op de relatiepijler is geweest. (Ik kan het alleen elke keer niet laten te reageren als weer iemand zegt dat het een naieve instelling is. Da's misschien een beetje dom van me...)
Wat het afhankelijk zijn betreft: Daar heb ik minder moeite mee. Mijn man en ik zijn afhankelijk van elkaar. Op vele vlakken, en een daarvan is het financiele. Ik heb een tijd voor het inkomen gezorgd terwijl hij thuis was, nu is hij voornamelijk buitenshuis, al is het bedrijf ook gedeeltelijk een gezamelijke inspanning. En hoe de toekomst eruit ziet, op dat vlak, zullen we wel zien. We zitten niet vast aan een bepaalde verdeling, hebben alleen bepaalde ideeen over het thuis willen zijn voor de kinderen.
En alle taken die verricht worden, of het nu het geld verdienen is, het verzorgen van de kinderen, het verzorgen van de administratie, het bereiden van voedsel, het is voor ons allemaal belangrijk. En samen voeren we al die taken uit, soms de een wat meer op het ene gebied dan het andere, maar dat doet er niet toe. Zolang het maar in overleg gebeurt, met elkaar.
Wat het afhankelijk zijn betreft: Daar heb ik minder moeite mee. Mijn man en ik zijn afhankelijk van elkaar. Op vele vlakken, en een daarvan is het financiele. Ik heb een tijd voor het inkomen gezorgd terwijl hij thuis was, nu is hij voornamelijk buitenshuis, al is het bedrijf ook gedeeltelijk een gezamelijke inspanning. En hoe de toekomst eruit ziet, op dat vlak, zullen we wel zien. We zitten niet vast aan een bepaalde verdeling, hebben alleen bepaalde ideeen over het thuis willen zijn voor de kinderen.
En alle taken die verricht worden, of het nu het geld verdienen is, het verzorgen van de kinderen, het verzorgen van de administratie, het bereiden van voedsel, het is voor ons allemaal belangrijk. En samen voeren we al die taken uit, soms de een wat meer op het ene gebied dan het andere, maar dat doet er niet toe. Zolang het maar in overleg gebeurt, met elkaar.
