Kinderen
alle pijlers
Buisjes plaatsen, nog tips?
vrijdag 28 november 2008 om 20:07
Waterijsjes!!!! Ook al worden alleen buisjes geplaatst, omdat alles daar met elkaar in verbinding staat, kan ik me van vroeger herinneren dat ik erorme keelpijn had na de ingreep. Vandaar dus de ijsjes. Verder als de amandelen wel worden verwijderd, is het misschien een idee om potjes eten en potjes fruit voor 4 of 6 maanden te kopen, daar zitten geen stukjes in en met keelpijn krijgt ze dan wat makkelijker naar binnen. Koude appelmoes was hier vroeger ook favoriet trouwens!
Succes voor je dochter én voor jou, is niet niks als je kleintje geopereerd wordt. Maar vaak knappen ze er wel snel van op als het eenmaal achter de rug is.
Succes voor je dochter én voor jou, is niet niks als je kleintje geopereerd wordt. Maar vaak knappen ze er wel snel van op als het eenmaal achter de rug is.
vrijdag 28 november 2008 om 20:28
Mijn dochter is nu 6 en heeft vanaf dat ze 1.5 was al buisjes, dezelfde middag zijn ze al weer lekker aan het spelen. Heerlijk nu ze die heeft, geen oorpijn meer!!
Haar neusamandelen zijn er toen ook uitgehaald en had ook nergens last van, die groeien trouwens weer aan hoor, zijn nyu voor de tweede keer geknipt.
Toen haar Keelamandelen eruit moesten werd ik van alle kanten gewaarsschuwd dat de eerste nacht het ergste was. Ik de hele nacht niet geslapen, bang dat ik haar niet zou horen, mevrouw sliep gewoon door en de volgende dag ging ze alweer eten ha ha.
Een taaie hoor die van mij.
Haar neusamandelen zijn er toen ook uitgehaald en had ook nergens last van, die groeien trouwens weer aan hoor, zijn nyu voor de tweede keer geknipt.
Toen haar Keelamandelen eruit moesten werd ik van alle kanten gewaarsschuwd dat de eerste nacht het ergste was. Ik de hele nacht niet geslapen, bang dat ik haar niet zou horen, mevrouw sliep gewoon door en de volgende dag ging ze alweer eten ha ha.
Een taaie hoor die van mij.
vrijdag 28 november 2008 om 20:32
Mag ik jullie vragen waarom er buisjes worden geplaatst?
Sarahmeisje heeft nu in anderhalve maand tijd drie keer oorontsteking gehad, de derde keer kreeg ze geen AB kuur meer van de huisarts, omdat ze al de zwaarste had gehad (alledrie waren elkaar opvolgend). Zijdelings hebben we het ook gehad over buisjes, maar daar wilde de huisarts niet aan...
Sarahmeisje heeft nu in anderhalve maand tijd drie keer oorontsteking gehad, de derde keer kreeg ze geen AB kuur meer van de huisarts, omdat ze al de zwaarste had gehad (alledrie waren elkaar opvolgend). Zijdelings hebben we het ook gehad over buisjes, maar daar wilde de huisarts niet aan...
vrijdag 28 november 2008 om 20:34
Niet vanuit ouderperspectief.. maar ik heb zelf jarenlang (vanaf 1 jaar tot 12 jaar) buisjes gehad en daar ben ik ook bijna elk jaar aan geholpen, beide oren.
Wat ik me er van kan herinneren? Niks negatiefs eigenlijk. Ik kreeg altijd een klein cadeautje als ik weer thuis was, daar keek ik altijd erg naar uit weet ik nog wel En dan mocht ik iets lekkers eten. Ben vaak s'ochtends geholpen weet ik nog wel, ze hadden hier in het ziekenhuis een speciale poli voor kindjes die buisjes kregen. Een van m'n ouders mocht dan ook mee tot op de OK, dat vond ik altijd wel fijn en als ik wakker werd, waren m'n ouders er ook weer.
Ik was vaak alleen wat misselijk, maar dat ging na een paar uur weer over en dan was er, op wat moeheid, niks aan de hand. Ik had echt veel voordelen van die buisjes, zonder hoorde ik amper wat. M'n moeder vertelde ooit eens dat, toen ik net buisjes had, helemaal verbaast riep 'he! de bel gaat!' - wat ik daarvoor dus niet bleek te horen
Maar sowieso veel sterkte toegewenst. Ik heb er zelf geen nare ervaringen aan over gehouden, maar een operatie is natuurlijk wel altijd spannend, ook voor de ouders!
Wat ik me er van kan herinneren? Niks negatiefs eigenlijk. Ik kreeg altijd een klein cadeautje als ik weer thuis was, daar keek ik altijd erg naar uit weet ik nog wel En dan mocht ik iets lekkers eten. Ben vaak s'ochtends geholpen weet ik nog wel, ze hadden hier in het ziekenhuis een speciale poli voor kindjes die buisjes kregen. Een van m'n ouders mocht dan ook mee tot op de OK, dat vond ik altijd wel fijn en als ik wakker werd, waren m'n ouders er ook weer.
Ik was vaak alleen wat misselijk, maar dat ging na een paar uur weer over en dan was er, op wat moeheid, niks aan de hand. Ik had echt veel voordelen van die buisjes, zonder hoorde ik amper wat. M'n moeder vertelde ooit eens dat, toen ik net buisjes had, helemaal verbaast riep 'he! de bel gaat!' - wat ik daarvoor dus niet bleek te horen
Maar sowieso veel sterkte toegewenst. Ik heb er zelf geen nare ervaringen aan over gehouden, maar een operatie is natuurlijk wel altijd spannend, ook voor de ouders!
vrijdag 28 november 2008 om 20:54
Sarah; bij Floortje was het nodig na een oorontsteking van 3 weken waar geen ab kuur bij hielp. Dit was toen ze 7 maanden was. De nachten waren een DRAMA. Met hoofdletters. Als je meisje er ook zo veel last van heeft gehad weet je vast wel wat ik bedoel. De ha stuurde me toen door naar de kno. Ook met de mededeling dat ze met buisjes in elk geval liever wachten tot ze een jaar zijn. Maar de kno had zoiets van; waarom deze ellende (nachten, pijn, gillen) terwijl het een relatief kleine ingreep is. In elk geval zeker in verhouding met de kwaal.
De tweede keer waren we weer maanden aan het tobben en zijn we gelijk naar de kno gegaan. 1 buisje was er uit en 1 bijna. Ook deze arts (ander dan de eerste) was van mening dat we vooral niet langer moesten tobben. En na die buisjes ging Floortje ineens slapen en praten. In een week tijd 30 woordjes. Dus moet ze ook een minder gehoor hebben gehad, kan bijna niet anders.
Boven de 2 geven ze vaak idd geen ab kuur meer omdat het lichaam het dan wat beter zelf moet kunnen oplossen.
De tweede keer waren we weer maanden aan het tobben en zijn we gelijk naar de kno gegaan. 1 buisje was er uit en 1 bijna. Ook deze arts (ander dan de eerste) was van mening dat we vooral niet langer moesten tobben. En na die buisjes ging Floortje ineens slapen en praten. In een week tijd 30 woordjes. Dus moet ze ook een minder gehoor hebben gehad, kan bijna niet anders.
Boven de 2 geven ze vaak idd geen ab kuur meer omdat het lichaam het dan wat beter zelf moet kunnen oplossen.
vrijdag 28 november 2008 om 21:18
Sarah, wij hebben ook 3 keer een kuur gegeven en toen zelf om een verwijzing naar de KNO-arts gevraagd. Deze begon meteen zelf over buisjes, zonder enige discussie.
Als ik jullie zo hoor dan gaat het allemaal wel meevallen met die kleine. Het zieligst vind ik eigenlijk dat ze niet mag eten voor de operatie.
En bedankt voor de sterktewensen. Ik ben een redelijk nuchter type, maar hoe dichterbij, hoe spannender het toch wordt.
Als ik jullie zo hoor dan gaat het allemaal wel meevallen met die kleine. Het zieligst vind ik eigenlijk dat ze niet mag eten voor de operatie.
En bedankt voor de sterktewensen. Ik ben een redelijk nuchter type, maar hoe dichterbij, hoe spannender het toch wordt.
vrijdag 28 november 2008 om 21:30
Ja de nachten zijn 180 graden beter geworden !! Maaaaaaaaar daar moet ik bij zeggen dat dat ook wel door ons komt, dat er bij ons ook een knop om is gegaan.
Omdat ze vaak pijn had 's nachts deed ik tot de laatste keer buisjes (anderhalf jaar dus) niet moeilijk over de speen overdag, flesje 's nachts enz. Toen ik eenmaal wist dat ze na de buisjes geen pijn meer kon hebben hebben we een knop omgezet. Even heel radicaal maar wel heel effectief. Speen alleen in bed, geen melk meer 's nachts maar water en na 3 keer troosten p.n. door laten huilen.
Dus het zal er ook heus wel mee te maken hebben gehad. Als ik ook maar het idee heb dat 1 van mijn kids pijn heeft zou ik het nooit zo kunnen inzetten. Maar we hadden ook niet zo door kunnen gaan. Idd door het op je tandvlees lopen. En ondanks dat je er een hele goede verklaring voor hebt zit je zo in een cirkel, gewoonte. En daar wilden we uit. Nou dat is gelukt en ik heb mijn heerlijke meisje weer terug !!
Ik vond trouwens zelf het moment van achterlaten op die grote operatie tafel drama boehoe. En voelde me ook echt een softie toen ik liep te snotteren door de gang
.
Omdat ze vaak pijn had 's nachts deed ik tot de laatste keer buisjes (anderhalf jaar dus) niet moeilijk over de speen overdag, flesje 's nachts enz. Toen ik eenmaal wist dat ze na de buisjes geen pijn meer kon hebben hebben we een knop omgezet. Even heel radicaal maar wel heel effectief. Speen alleen in bed, geen melk meer 's nachts maar water en na 3 keer troosten p.n. door laten huilen.
Dus het zal er ook heus wel mee te maken hebben gehad. Als ik ook maar het idee heb dat 1 van mijn kids pijn heeft zou ik het nooit zo kunnen inzetten. Maar we hadden ook niet zo door kunnen gaan. Idd door het op je tandvlees lopen. En ondanks dat je er een hele goede verklaring voor hebt zit je zo in een cirkel, gewoonte. En daar wilden we uit. Nou dat is gelukt en ik heb mijn heerlijke meisje weer terug !!
Ik vond trouwens zelf het moment van achterlaten op die grote operatie tafel drama boehoe. En voelde me ook echt een softie toen ik liep te snotteren door de gang
.
vrijdag 28 november 2008 om 21:35
Ik ben bang dat ik mee ga naar de operatiekamer. Lief keek heel benauwd, die wil liever bij de verkoever zitten.
Bij ons gaat het al redelijk strak met de nachten en het lijkt er op alsof ze geen pijn heeft, maar gewoon moet huilen omdat ze zo aan het dromen is/de handstand aan het doen is/bang is of iets van alles. Ik ga de buisjes niet als redmiddel zien, maar die knop om is ook wel een goede.
Bij ons gaat het al redelijk strak met de nachten en het lijkt er op alsof ze geen pijn heeft, maar gewoon moet huilen omdat ze zo aan het dromen is/de handstand aan het doen is/bang is of iets van alles. Ik ga de buisjes niet als redmiddel zien, maar die knop om is ook wel een goede.
vrijdag 28 november 2008 om 21:43
Ja, die dromen zijn hier nu ook elke nacht aanwezig. De nachten gingen een aantal weken ook weer heel slecht terwijl ik wist dat het de oren niet waren. Maar we hebben nu een andere oplossing bedacht. Onze kleine meid ligt sinds 2 weken in een meegroeibed. Vond haar echt nog klein maar had het idee dat ze zichzelf al ziet als een grote meid. En dat is blijkbaar ook zo want ze sliep gelijk 2 nachten door !! En sindsdien wordt ze echt heel veel minder wakker en is ze beter te troosten. Heerlijk, wat een verschil. Kijken hoel ang dit weer werkt .
.
zaterdag 29 november 2008 om 16:15
Sarah: bij Zwiepje moest het omdat meer dan 20 keer oorontsteking, oogontsteking en talloze luchtweginfecties voor baby van nog geen een wel heel erg chronisch was. Nooit meer last van gehad daarna.
Zwiepje werd een week voor zijn 1e verjaardag geopereerd. Een iemand mocht mee de ok in, dat was mister Zwieber want ik heb echt geen stalen zenuwen op zo'n moment. Hij zei dat het heel raar was zwiepje van de ene op de andere seconden in zijn armen in slaap te zien vallen. Operatie zelf was een eitje, de dagen erna een drama. Arme ziel had continue koorts, wij naar het jkz, kreeg hij antibiotica,mochten we de dag daarna weer, want meneer was allergisch voor deze soort antibiotica. We zijn drie dagen achter elkaar op de eerste hulp geweest. Was zeker niet leuk. Maar goed, die week ellende heb ik er graag voor over gehad want hij is nu een van meest gezonde kinderen die ik ken en is bijna nooit ziek.
Zwiepje werd een week voor zijn 1e verjaardag geopereerd. Een iemand mocht mee de ok in, dat was mister Zwieber want ik heb echt geen stalen zenuwen op zo'n moment. Hij zei dat het heel raar was zwiepje van de ene op de andere seconden in zijn armen in slaap te zien vallen. Operatie zelf was een eitje, de dagen erna een drama. Arme ziel had continue koorts, wij naar het jkz, kreeg hij antibiotica,mochten we de dag daarna weer, want meneer was allergisch voor deze soort antibiotica. We zijn drie dagen achter elkaar op de eerste hulp geweest. Was zeker niet leuk. Maar goed, die week ellende heb ik er graag voor over gehad want hij is nu een van meest gezonde kinderen die ik ken en is bijna nooit ziek.
zaterdag 29 november 2008 om 22:20
Soep, heb niet alles gelezen, maar hier wel ervaring met buisjes geplaatst bij 14 maanden. Zoon had toen al twee keer een oorontsteking gehad die ondanks een kuur bleef doorkwakkelen, is beide keren een maand ziek geweest. Dat vond de KNO-arts reden genoeg om de buisjes erin te zetten. Ging verder zonder enig drama. Het 's morgens niet eten viel mee, gelukkig mochten we ons al om kwart voor acht melden in het ziekenhuis (overigens mogen ze tot, ik meen, vier uur vantevoren nog wel heldere dranken zoals appelsap - maar daarvoor heb ik hem 's nachts niet wakker gemaakt). Bij de narcose ben ik zelf gebleven, het is natuurlijk niet leuk om je kind zo te zien protesteren tegen dat kapje op de neus, maar het ging wel snel. En het wakker worden ging ook zonder problemen, ijsje wilde hij niet, wel appelsap, en we waren om twaalf uur alweer thuis - en daarmee was het avontuur voorbij, want verder heeft hij nergens last van gehad.
De buisjes zitten er nu bijna anderhalf jaar in en bij de laatste controle constateerde de KNO-arts dat eentje er al bijna uitgegroeid is. Maar hij heeft sindsdien nooit meer last gehad van zijn oren, dus het lijkt erop dat hij er overheen gegroeid is.
Maak je dus niet te druk, het kan probleemloos gaan!
(Met amandelen geen ervaring...)
Sterkte,
Caro
De buisjes zitten er nu bijna anderhalf jaar in en bij de laatste controle constateerde de KNO-arts dat eentje er al bijna uitgegroeid is. Maar hij heeft sindsdien nooit meer last gehad van zijn oren, dus het lijkt erop dat hij er overheen gegroeid is.
Maak je dus niet te druk, het kan probleemloos gaan!
(Met amandelen geen ervaring...)
Sterkte,
Caro
Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤
zondag 30 november 2008 om 11:01
Ha dames, bedankt voor jullie reacties. Nu het dichterbij komt, wordt het wel spannender. Knoop doorgehakt, ik ga mee bij de narcose. We zullen appelsap en appelmoes in huis halen.
Fijn om te horen dat veel kindjes zo snel opknappen (Zwieber, mooi balen voor jullie, dat hij zo allergisch was) en ook daarna zich veel beter voelen.
Fijn om te horen dat veel kindjes zo snel opknappen (Zwieber, mooi balen voor jullie, dat hij zo allergisch was) en ook daarna zich veel beter voelen.
zondag 30 november 2008 om 22:38
Zoon was 16 maanden toen zijn neusamandelen eruit werden gehaald en dat was geen feestje. Ik was alleen in het ziekenhuis dus mee naar de ok toen hij onder narcose ging (ging goed tot dat de verpleegster vroeg hoe het met mij ging ). Hij was razendsnel weer op de verkoever en was daar volkomen in paniek en ontzettend aan het bloeden. Hij was de enige die zo onder het bloed zat. Ik heb hem zelf naar zaal gedragen en daar ging het al snel beter met hem. Helaas hield hij de 2 dagen erna helemaal niets binnen en is hij uiteindelijk met uitdrogingsverschijnselen opgenomen. Lag hij nog 2 dagen in het ziekenhuis aan het infuus. Het ergste vond ik wel dat bloed, was ik helemaal niet op voorbereid en niemand had gezegd dat het kon. Blijkbaar komt het ook niet veel voor.
zondag 30 november 2008 om 22:43
Kadootjes.
En verder, haal van die simpele 4 of 6 maanden hapjes (of maak ze zelf) in huis. Eet lekker makkeljik weg. Muizelien heeft haar oren vol gehad met die buisjes. Ik had altijd een potje van dat puree van 4 maanden van Olvarit bij me in het ziekenhuis en thuis de hele collectie.
Enneh: vergeet de favo knuffel niet!
En verder, haal van die simpele 4 of 6 maanden hapjes (of maak ze zelf) in huis. Eet lekker makkeljik weg. Muizelien heeft haar oren vol gehad met die buisjes. Ik had altijd een potje van dat puree van 4 maanden van Olvarit bij me in het ziekenhuis en thuis de hele collectie.
Enneh: vergeet de favo knuffel niet!
zondag 30 november 2008 om 23:19
Oudste kreeg met 15 maanden buisjes en neusamandelen eruit. Die middag wilde hij weer gewoon eten (werd woedend toen hij geen normaal eten kreeg, maar gepureerd). Daarna heel snel in positieve zin opgeknapt.
Jongste heeft met 9 maanden buisjes gekregen, heeft hij helemaal geen last van gehad (als in echt niets van gemerkt). Een paar weken terug (met 1 jaar) ook de neusamandelen eruit. Hij is die dag iets suffig van de narcose geweest, maar verder ook nergens last van. Wel weer daarna aan het opknappen, de nachten gaan hier ook veel beter.
Sarah, combinatie van chronisch verkouden en regelmatig oorontsteking die niet meer overgaan met AB is echt een goede reden om een keer naar de KNO arts te gaan. Buisjes en neusamandelen zijn zo'n kleine ingreep, daar hebben ze echt geen last van. En het kan wel een groot verschil betekenen.
Wij zaten een keer met oudste bij de weekendarts (om iets heel anders) die in de oren keek en zei "buisjes, allemaal onzin. Dat doen ze alleen om hun tweede huis te kunnen bekostigen". Ik was verbijsterd. Als die man het verschil had kunnen zien bij ons. Oudste was elke maand een week ziek van oorontsteking, hoorde niet goed en sprak daardoor ook niet. Na de buisjes nooit meer last van zijn oren (af en toe loopoor na het zwemmen) en de oren van je kop kletsen.
@ soep: mijn tip (heb niet alle reacties gezien): niet schrikken van hoe je kind onder narcose gaat. Vaak krijsen ze flink en zijn ze opeens -floep- onder narcose. En als ze wakker worden krijsen ze nog harder en zijn ze nog de hele controle over hun lijfje kwijt (hoofdje dat ze niet rechtop kunnen houden). En niet schrikken als ze wat bloed overgeeft. Het kan er maar beter uit zijn, dat scheelt in de misselijkheid. Verder zeggen ze soms dat zuivel niet handig is ivm slijmvorming, dan kun je ook soyamelk nemen.
Jongste heeft met 9 maanden buisjes gekregen, heeft hij helemaal geen last van gehad (als in echt niets van gemerkt). Een paar weken terug (met 1 jaar) ook de neusamandelen eruit. Hij is die dag iets suffig van de narcose geweest, maar verder ook nergens last van. Wel weer daarna aan het opknappen, de nachten gaan hier ook veel beter.
Sarah, combinatie van chronisch verkouden en regelmatig oorontsteking die niet meer overgaan met AB is echt een goede reden om een keer naar de KNO arts te gaan. Buisjes en neusamandelen zijn zo'n kleine ingreep, daar hebben ze echt geen last van. En het kan wel een groot verschil betekenen.
Wij zaten een keer met oudste bij de weekendarts (om iets heel anders) die in de oren keek en zei "buisjes, allemaal onzin. Dat doen ze alleen om hun tweede huis te kunnen bekostigen". Ik was verbijsterd. Als die man het verschil had kunnen zien bij ons. Oudste was elke maand een week ziek van oorontsteking, hoorde niet goed en sprak daardoor ook niet. Na de buisjes nooit meer last van zijn oren (af en toe loopoor na het zwemmen) en de oren van je kop kletsen.
@ soep: mijn tip (heb niet alle reacties gezien): niet schrikken van hoe je kind onder narcose gaat. Vaak krijsen ze flink en zijn ze opeens -floep- onder narcose. En als ze wakker worden krijsen ze nog harder en zijn ze nog de hele controle over hun lijfje kwijt (hoofdje dat ze niet rechtop kunnen houden). En niet schrikken als ze wat bloed overgeeft. Het kan er maar beter uit zijn, dat scheelt in de misselijkheid. Verder zeggen ze soms dat zuivel niet handig is ivm slijmvorming, dan kun je ook soyamelk nemen.
maandag 1 december 2008 om 09:59
quote:MarijeMarije schreef op 30 november 2008 @ 23:19:
Wij zaten een keer met oudste bij de weekendarts (om iets heel anders) die in de oren keek en zei "buisjes, allemaal onzin. Dat doen ze alleen om hun tweede huis te kunnen bekostigen". Ik was verbijsterd. Als die man het verschil had kunnen zien bij ons.
Onze KNO-arts was helemaal niet meteen van de buisjes. Wij kwamen in juni, doorverwezen door de huisarts. De KNO-arts stelde voor om gewoon een half jaar af te wachten, het werd immers zomer dus minder infecties, en misschien was hij er dan wel overheen gegroeid. Helaas ging het in de zomer weer helemaal mis (oorontsteking met AB-kuur die niet goed aansloeg, maand ellende) en toen zijn we zelf gaan vragen of die buisjes er niet toch in mochten... En wat ik al schreef, daarna nooit meer last gehad van de oren!
Het zal dus wel van de arts afhangen, maar de onze was niet van plan er zijn tweede huis mee te betalen...
Caro
Wij zaten een keer met oudste bij de weekendarts (om iets heel anders) die in de oren keek en zei "buisjes, allemaal onzin. Dat doen ze alleen om hun tweede huis te kunnen bekostigen". Ik was verbijsterd. Als die man het verschil had kunnen zien bij ons.
Onze KNO-arts was helemaal niet meteen van de buisjes. Wij kwamen in juni, doorverwezen door de huisarts. De KNO-arts stelde voor om gewoon een half jaar af te wachten, het werd immers zomer dus minder infecties, en misschien was hij er dan wel overheen gegroeid. Helaas ging het in de zomer weer helemaal mis (oorontsteking met AB-kuur die niet goed aansloeg, maand ellende) en toen zijn we zelf gaan vragen of die buisjes er niet toch in mochten... En wat ik al schreef, daarna nooit meer last gehad van de oren!
Het zal dus wel van de arts afhangen, maar de onze was niet van plan er zijn tweede huis mee te betalen...
Caro
Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤
