Kinderen
alle pijlers
Corrigerende tik
woensdag 13 november 2019 om 11:41
Dat vind ik ook triest voor hem. Maar ook heel erg jammer voor jou. Wel fijn dat je dit hebt kunnen doorbreken. Vaak ga je toch een beetje op je ouders lijken in de opvoeding, dingen hetzelfde doen, al wil je dat misschien niet.Rooss4.0 schreef: ↑12-11-2019 21:54Ja, dat mag je zeker.
Het was moeizaam. Na de scheiding van mijn ouders ging hij in de slachtofferrol omdat mijn moeder hem verlaten had. Toen het weer wat beter met hem ging stortte hij zich los in allerlei sociale gebeurens en kreeg een nieuwe vriendin. Ik heb in die tijd wel eens met hem geprobeerd te praten over wat er vroeger gebeurde maar ik kreeg geen poot aan de grond. Vroeger was vroeger en daar stond een streep onder.
Toen ik 25 jaar oud was is hij overleden dus we hebben er nooit meer over kunnen praten. Het was wel goed zo, het was voor mij ook het einde van veel frustratie, ik wilde zo graag een goede relatie met hem!
Ik moet wel zeggen, voor zijn verdediging (een beetje), hij was een kampkind. Heeft als kleintje in een Jappenkamp gezeten. Nu ik groot en wijs(zer) ben weet ik dat hij niet anders kon, ik probeer hem te vergeven.
woensdag 13 november 2019 om 17:18
Veel slaag krijgen.... dan zou je toch wel spreken van mishandelen en dat is toch anders dan die corrigerende tik die je hooguit af en toe krijgt. Veel slaag leidt tot angst bij een kind lijkt me.lilalinda schreef: ↑12-11-2019 21:13nee joh, geen preken, dat slaat ook nergens op (pun intended) gewoon even uitleggen, dat als je naar de snelweg wandelt, je dus niet meer buiten mag spelen. Wat je kunt het niet aan.
en dat laatste is gewoon bewezen niet waar, uit onderzoek blijkt, dat kinderen die op school de boel terroriseren, de kinderen zijn die thuis te veel slaag krijgen. Dat zijn kleine vaatjes dynamiet, die frustratie moet eruit. Ze gaan dan naar klasgenoten doen, wat hun ouders doen.
Beetje wat een middelgrote hond doen naar een kleinere hond. Als hij een snauw van de top dog kreeg
Logisch dat kinderen daar dan raar op reageren door agressief te worden of juist in zichzelf te keren.
iones wijzigde dit bericht op 13-11-2019 17:22
0.21% gewijzigd
woensdag 13 november 2019 om 17:21
Je kind IS niet je gelijke. Ik vind het absurd om dat te denken.DeKenau schreef: ↑12-11-2019 23:26Tja, ik ben én niet streng en ook niet consequent. Je zult mij NOOIT 'omdat ik het zeg' horen zeggen tegen mijn kind. Of 'ik tel tot 3..' afschuwelijk vind ik dat.
Een kind is voor mij een gelijkwaardig mens, zoals mijn partner en ik, niets minder omdat het jonger is. Mijn kind wordt dus met respect behandeld. Ook bij driftbuien, die waren er als peuter doorlopend. Ja, er zijn regels, want ik ben een opvoeder, en een kind moet nog dingen leren. Maar kind mag daar álles over vragen en ik geef over alles uitleg. Er worden ook regels aangepast als ze er heel erg van baalt, er is altijd ruimte voor overleg. Ik schreeuw nooit, verhef nooit mijn stem. En ik ben héél temperamentvol, dus dit gaat gewoon op wilskracht. Ik communiceer wel heel duidelijk, en mijn eigen grenzen zijn ook heel duidelijk, ben niet bepaald type deurmat. Dit straal ik ook uit, dat hoef ik dus niet met allemaal machtsvertoon duidelijk te maken. Ik kan niet anders zeggen dan dat het er heel harmonieus aan toegaat hier thuis, ik vind opvoeden op dit moment echt niet zwaar.
Maar.
Ik ben het wel met Solomio eens dat niet elk kind hetzelfde nodig heeft. Ik heb weleens kinderen ontmoet die taalkundig veel minder ontwikkeld waren en veel meer fysiek georienteerd en die konden helemaal niets met mijn aanpak. Geen idee hoe ik daar mee om zou gaan als dat mijn kinderen waren.
Maar geweld en dreigen en onnodig autoritair gedrag keur ik altijd af. Ik zoe daar geen heil in, bij geen enkel kind.
Je kind heeft niet jouw inzicht in consequenties, relativeren etc. Jij wel omdat je volwassen bent en verstandelijk ontwikkeld. Je kunt niet altijd alles uitleggen aan kinderen.
Hoe kun je aan een kind, dat naief is bijvoorbeeld uitleggen dat het niet in een bepaald gebied mag komen waar het alleen is? Omdat er kwade demonen rondlopen in de wereld die het kunnen schaden, in de vorm van vriendelijk uitziende mensen?
Om maar een voorbeeld te noemen.
woensdag 13 november 2019 om 17:25
Omdat je als ouders je kind opvoed en begeleid
Als en kind iets niet aan kan, dan moet je het niet aanbieden.
Een te klein kind, kan niet alleen op straat spelen, dat begeleid je. En dan hoef je nog helemaal niet over demonen te praten, want papa of mama is gewoon in de buurt.
woensdag 13 november 2019 om 17:32
Je kind is gelijkwaardig aan jou, in de zin van evenveel waard.
Dat betekent niét dat je een kind niet als kind behandelt en een volwassene als volwassene. Daar zit het verschil. Ik lees niet dat deKenau haar kind als volwassene behandelt, wel als gelijk(e)(waardig).
Ik behandel mijn kinderen ook gelijkwaardig en tóch legde ik niet alles uit. In mijn optiek is het redelijk onnozel om te vertellen waarom een kind geen 2 minimarsjes mag maar wel 1. Dan volstaat voor mij "omdat dat de regel is" en dan is het klaar. Nu ze bijna volwassen zijn leg ik wél dingen uit omdat ik niet meer wegkom (en terecht) met "omdat ik het zeg". Dat gebruik ik nu alleen nog maar als grapje.
.
woensdag 13 november 2019 om 17:35
Dank je.
Gelukkig hebben wij alle drie deze zieke gezinstraditie doorbroken, ook mijn vader werd als kind heel veel geslagen. En het is onze mazzel geweest dat we een moeder hadden die het anders deed. Ik heb heel lang geen moeder willen worden uit angst dat ik mijn kinderen zou meppen maar het tegendeel is waar. Gelukkig maar.
.
woensdag 13 november 2019 om 17:55
Kijk en dat is dus naief om dat te denken als moeder of vader, dat je altijd in de buurt zult zijn om het te beschermen. Dat is natuurlijk je wens, maar het is niet altijd gezegd dat dat zal lukken. Wat als het kind zich elders bevindt dan dat jij denkt? Jij gaat er vanuit dat ze bij vriendinnetje is, moeder van vriendinnetje denkt omgekeerd, intussen zijn ze ergens een omgeving aan het verkennen waarvan het niet wenselijk is dat ze er rondlopen.lilalinda schreef: ↑13-11-2019 17:25Omdat je als ouders je kind opvoed en begeleid
Als en kind iets niet aan kan, dan moet je het niet aanbieden.
Een te klein kind, kan niet alleen op straat spelen, dat begeleid je. En dan hoef je nog helemaal niet over demonen te praten, want papa of mama is gewoon in de buurt.
Dit is dus de vraag vanuit iemand die vroeger als kind stik nieuwsgierig was, en graag op verkenning uit ging en geen gevaar zag.
woensdag 13 november 2019 om 18:00
Ja, dat kun je gewoon uitleggen.iones schreef: ↑13-11-2019 17:21Je kind IS niet je gelijke. Ik vind het absurd om dat te denken.
Je kind heeft niet jouw inzicht in consequenties, relativeren etc. Jij wel omdat je volwassen bent en verstandelijk ontwikkeld. Je kunt niet altijd alles uitleggen aan kinderen.
Hoe kun je aan een kind, dat naief is bijvoorbeeld uitleggen dat het niet in een bepaald gebied mag komen waar het alleen is? Omdat er kwade demonen rondlopen in de wereld die het kunnen schaden, in de vorm van vriendelijk uitziende mensen?
Om maar een voorbeeld te noemen.
Op het niveau van het kind uiteraard, maar met kinderen kun je gewoon praten hè.......
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
woensdag 13 november 2019 om 18:01
Maar los je dat op met een tik?iones schreef: ↑13-11-2019 17:55Kijk en dat is dus naief om dat te denken als moeder of vader, dat je altijd in de buurt zult zijn om het te beschermen. Dat is natuurlijk je wens, maar het is niet altijd gezegd dat dat zal lukken. Wat als het kind zich elders bevindt dan dat jij denkt? Jij gaat er vanuit dat ze bij vriendinnetje is, moeder van vriendinnetje denkt omgekeerd, intussen zijn ze ergens een omgeving aan het verkennen waarvan het niet wenselijk is dat ze er rondlopen.
Dit is dus de vraag vanuit iemand die vroeger als kind stik nieuwsgierig was, en graag op verkenning uit ging en geen gevaar zag.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
woensdag 13 november 2019 om 18:18
Ik ben vroeger met enige regelmaat geslagen. Van keel dichtknijpen tot meppen met de afstandsbediening. Denk dat hier nog wel het een en ander mee moet worden gedaan en verwerkt voor ik er geen last mee van heb.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
woensdag 13 november 2019 om 18:24
Wij niet. De consequenties waren overigens niet mals, maar dáár kregen we geen tik voor. Bij ons was de tik om je te beschermen tegen direct gevaar, bijvoorbeeld met je hand willen voelen of de kolenkachel écht warm is, dan kon je een tik voor je vingers krijgen. Honderd keer liever dan naar het brandwondencentrum moeten. Of zó donderstralen in de badkamer dat de vloer zo glad was geworden van het zeep dat jongste sibling keihard met haar hoofd op de vloer viel... Maar ergens komen waar je niet mocht zijn? Dat was wat ze tegenwoordig time-out noemen denk ik: ga maar op de kamer je zonden overdenken (en daarna uiteraard uitleg waarom je niet in de bouw mocht spelen of alleen naar de binnenstad wandelen...)
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
woensdag 13 november 2019 om 18:29
Wat naar voor je. Zit je daarvoor in therapie? Ik ben er nu veel over aan het nadenken, die tikken die ik kreeg waren de ene keer ook erger als de andere keer. Het dreigen ermee (wacht maar tot we thuis zijn!) zorgde ook voor veel angst. Ik herinner me nog hoe ik iets verkeerd had gedaan, ik had iets afgepakt van broertje. De straf was opgehangen worden aan je enkels en boven de trap gezwierd worden. God wat een angst. Je wil echt niet dat je kinderen bang voor je zijn, niet eens een beetje. Ze zullen je minder gauw in vertrouwen nemen uit angst voor straf. De grens tussen mishandeling en ‘slechts een tik’ mag je zelf niet bepalen, gelukkig heeft de wet dat gedaan en het gewoon verboden.
woensdag 13 november 2019 om 18:31
Sjulia schreef: ↑13-11-2019 18:29
Dat, en wat Kokahu overkwam noem ik geen 'corrigerende tik' meer hoor. Dat is gewoon mishandeling....
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
woensdag 13 november 2019 om 18:32
Dat is echt wel bijzonder en knap hoor. Ik zie het nog weleens mis gaan, kinderen die opgroeien tot ouders die zelf ook hun frustratie uiten in tikken. En ik geloof ook dat het voornamelijk frustratie is, niet een weloverwogen opvoedingsmethode.Rooss4.0 schreef: ↑13-11-2019 17:35Dank je.
Gelukkig hebben wij alle drie deze zieke gezinstraditie doorbroken, ook mijn vader werd als kind heel veel geslagen. En het is onze mazzel geweest dat we een moeder hadden die het anders deed. Ik heb heel lang geen moeder willen worden uit angst dat ik mijn kinderen zou meppen maar het tegendeel is waar. Gelukkig maar.
woensdag 13 november 2019 om 18:39
Demonen?iones schreef: ↑13-11-2019 17:21Je kind IS niet je gelijke. Ik vind het absurd om dat te denken.
Je kind heeft niet jouw inzicht in consequenties, relativeren etc. Jij wel omdat je volwassen bent en verstandelijk ontwikkeld. Je kunt niet altijd alles uitleggen aan kinderen.
Hoe kun je aan een kind, dat naief is bijvoorbeeld uitleggen dat het niet in een bepaald gebied mag komen waar het alleen is? Omdat er kwade demonen rondlopen in de wereld die het kunnen schaden, in de vorm van vriendelijk uitziende mensen?
Om maar een voorbeeld te noemen.
Ik heb ze geleerd dat ze niet wegmochten van het speelplein en onze straat zonder het altijd éérst even te komen zeggen. Ook als ze met de buurjongen meegingen, of iemand die zijn puppy kwijt was of zijn babykonijntjes wilde laten zien. Dan moesten ze dat even komen zeggen. Niks bangmakerij. En ja, ook als iemand zei politie te zijn moesten ze eerst naar huis komen.
Ik deed ook regelmatig een steekproef, ik werd dan al van verre gespot door andere kinderen en luidkeels aangekondigd: “jullie moe-hoe-derrrr” dus ongezien lukte niet altijd. Ze wisten echter dat ik controleerde en dat was voldoende.
Als ze toch ongezegd weg waren gegaan: dan maar binnenblijven, kennelijk heb ik je teveel verantwoordelijkheid gegeven. Dat snapten ze heel goed.
woensdag 13 november 2019 om 19:37
Dat is sowieso al geen corrigerende tik meer.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
woensdag 13 november 2019 om 19:43
dan heb je als ouder een tik verdiend, en niet goed op je kind gelet
een kind hoort zichzelf niet in gevaar te kunnen brengen, het heeft ouders om op hem te letten.
lilalinda wijzigde dit bericht op 13-11-2019 20:34
0.27% gewijzigd
woensdag 13 november 2019 om 19:49
woensdag 13 november 2019 om 19:51
Kokahu en Sjulia, vreselijk. Dat ging wel heel ver.
Bij mijn moeder ging 't ook ver. Zij heeft er heel veel last van gekregen.
Een volwassen leven vol psychische problemen. Misschien had ze die sowieso gehad, misschien ook niet. Één van haar broers heeft er ook last van.
Ik kreeg vroeger ook een tik of werd naar boven gejaagd met een pantoffel. Die tegen mijn billen, rug, aansloeg als ik de pech had dat ik niet snel genoeg was.
Ik weet niet of ik er echt last van heb. Ik kan nu, 40 jaar later, wel nog steeds die angst voelen die ik toen voelde.
Ik neem 't mijn ouders niet kwalijk, ik denk dat ze gewoon niet beter wisten. Ik weet wel dat ik nooit zou willen dat mijn kinderen zich zo zouden voelen.
Waarom zou je in vredesnaam je kinderen pijn doen, bang maken, angstig maken. Het is niet nodig.
Bij mijn moeder ging 't ook ver. Zij heeft er heel veel last van gekregen.
Een volwassen leven vol psychische problemen. Misschien had ze die sowieso gehad, misschien ook niet. Één van haar broers heeft er ook last van.
Ik kreeg vroeger ook een tik of werd naar boven gejaagd met een pantoffel. Die tegen mijn billen, rug, aansloeg als ik de pech had dat ik niet snel genoeg was.
Ik weet niet of ik er echt last van heb. Ik kan nu, 40 jaar later, wel nog steeds die angst voelen die ik toen voelde.
Ik neem 't mijn ouders niet kwalijk, ik denk dat ze gewoon niet beter wisten. Ik weet wel dat ik nooit zou willen dat mijn kinderen zich zo zouden voelen.
Waarom zou je in vredesnaam je kinderen pijn doen, bang maken, angstig maken. Het is niet nodig.
Misschien klopt het niet allemaal, maar het is wel waar
woensdag 13 november 2019 om 19:53
??????????????????????????
Walgelijk. Dat is misdadig!
Zo noem ik onmensen. Dat zijn wezens met een menselijk fysiek voorkomen maar niet menselijk handelen, in tegendeel: dieren en mensen vreselijke dingen aan doen.
woensdag 13 november 2019 om 20:31
Je kind vertellen over demonen of onmensen vind ik ook vallen onder bangmakerij. Als ze nog heel jong zijn en/of zelf de inschatting over medemensen niet kunnen maken, helpt het heus niet om dit soort dingen te vertellen. Het is niet nodig, net als slaan.
woensdag 13 november 2019 om 21:38
Naja ik heb ouders met psychische problemen en ikzelf zit er jammer genoeg vol mee. Dit is idd een dingetje wat nog moet worden behandeld, maar als iemand (behandelaren) Dit nooit als iets opvallends hadden gezien was dit nog steeds normaal geweest in mijn ogen. Als ik geen vergelijking heb is het bij iedereen zo, zeg maar. Ik heb dit ook nooit met mijn ouders besproken overigens, wel met mijn zus.Sjulia schreef: ↑13-11-2019 18:29
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
woensdag 13 november 2019 om 21:43
Dit deden mijn ouders ook wel ja.. zeggen dat ik vast een duivel in me had en maar met de dominee moest gaan praten. Was ik een jaar of 11, en blijkt na jaren aan autisme te hebben gelegen dat ik allemaal klachten had die ik niet kon verklaren.
Kan je ook wel vertellen dat godsdienst niet meer iets is waar ik me bezig wil houden. Ben door zulke uitspraken zo bang geworden dat ik serieus suïcidaal eerst op jonge leeftijd.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
