Kinderen
alle pijlers
Corrigerende tik
dinsdag 12 november 2019 om 18:16
Sinjoren schreef: ↑12-11-2019 17:15Ipv nog maar eens een topic vol te schrijven over hetzelfde topic waarin het toch niemand bedoeling is om ook maar iets van zijn of haar standpunt te wijken, is het wellicht boeiender om gewoon eens aan te geven hoe je dan concreet een strenge moeder bent en hoe je dan concreet jouw hekken stevig i de grond hebt gezet. Lijkt me boeiender dan de zoveelste versie van "het mag niet" of de zoveelste variante van "won't somebody please think of the children".
Stemverheffing? Time-outs? Naar de kamer? Klusjes? Straf schrijven? Verbaal aanpakken? Andere? En wat als de kleine in kwestie weigert en er een machtspel van maakt?
Je geeft zelf het antwoord; er zijn dus legio opties die meer verantwoord zijn dan een tik uitdelen. Hoe denk je dat leraren en leraressen met kleine kinderen om gaan? Die moeten gewoon diezelfde kinderen in het gareel houden en dan ook nog meerdere tegelijk.
dinsdag 12 november 2019 om 18:22
dinsdag 12 november 2019 om 18:24
Ken er helaas 1 die kinderen al schreeuwend de hoek in stuurt en dit heel normaal vind helaas. Ben ik ook geen voorstander van.
Such a beautiful place to be with Friends.
dinsdag 12 november 2019 om 18:25
Allemaal niet eigenlijk. Ik ben geen schreeuwer en straf schrijven vind ik belachelijk.
Ik ben heel duidelijk en consequent, mazzel voor mij, minder voor mijn kinderen. Ik maak regels en daar hou ik me zeer consequent aan, ik smoorde overtredingen in de kiem. Een machtsspel krijg je alleen als je kinderen daar ruimte voor geeft, ik doe dat niet. Ik legde toen ze klein waren weinig uit, het mag niet omdat ik zeg, punt. Nu ze groot zijn is het natuurlijk anders. Ze gedragen zich nog steeds heel fijn maar regels zijn er bijna niet meer, behalve de normale omgangsregels. Ook dat is allemaal heel smooth en geleidelijk gelopen. Ik vind opvoeden gewoon niet zo heel erg lastig denk ik.
Nu is het wel zo dat overbezorgdheid mij vreemd is en ik zit ook niet zo bovenop ze. Je mag mij gerust een beetje een ontaarde moeder noemen. Maar mijn kroost gedijt er heel fijn bij. Ze zijn nu bijna volwassen en heel blij met de manier waarop ze (op)gevoed zijn. Ik heb zelf trouwens ook een superfijne moeder dus een zeer goed voorbeeld gehad. Alleen mijn vader was een lul.
.
dinsdag 12 november 2019 om 18:27
Ik niet.
Omdat mijn vader het verschil niet snapte tussen een corrigerende tik en uithalen wegens onmacht. En om het zekere voor het onzekere te nemen gewoon maar lekker niet doen dan.
.
dinsdag 12 november 2019 om 18:31
Zoals ik al zei, de bedoeling is toch niet om elkaar te overtuigen, aangezien geen van beide kanten ook maar iets aan zijn of haar standpunt zal wijzigen. Ik zou dus vlotjes kunnen beginnen over het simpele gegeven dat ik met elk van die methodes, zolang je ze maar goed toepast, onnoemelijk veel meer psychische schade aan een kind kan berokkenen, maar ook dat brengt ons nergens. Het hele debat is wel net iets genuanceerder dan "oh kijk, een pedagogische tik, dat is zo iemand die zijn kind half de vernieling in slaat" weet je.
Dus jazeker, dat zijn allemaal opties die, als je ze goed toepast iets van effect kunnen hebben. Net zoals een corrigerende tik.
dinsdag 12 november 2019 om 18:35
Maar wat deed je dan bijvoorbeeld om een klap te krijgen?
Als ik terug denk, de klappen die ik kreeg waren echt niet nodig
Was wat jij deed erg dan? Kan me zo slecht voorstellen dat jij een rotkind was. Je bent een begane volwassene
dinsdag 12 november 2019 om 18:37
Wel de vraag is net hoe je dat afdwingt eh. Ik zeg het dus het is zo, is een leuke stelregel, maar dat is ook alleen maar omdat je dat afgedwongen hebt op de ene of de andere manier. Kinderen vanaf hun peutertijd tot aan hun pubertijd doen dingen niet zomaar omdat je het zegtRooss4.0 schreef: ↑12-11-2019 18:25Allemaal niet eigenlijk. Ik ben geen schreeuwer en straf schrijven vind ik belachelijk.
Ik ben heel duidelijk en consequent, mazzel voor mij, minder voor mijn kinderen. Ik maak regels en daar hou ik me zeer consequent aan, ik smoorde overtredingen in de kiem. Een machtsspel krijg je alleen als je kinderen daar ruimte voor geeft, ik doe dat niet. Ik legde toen ze klein waren weinig uit, het mag niet omdat ik zeg, punt. Nu ze groot zijn is het natuurlijk anders. Ze gedragen zich nog steeds heel fijn maar regels zijn er bijna niet meer, behalve de normale omgangsregels. Ook dat is allemaal heel smooth en geleidelijk gelopen. Ik vind opvoeden gewoon niet zo heel erg lastig denk ik.
dinsdag 12 november 2019 om 18:39
Het is nu natuurlijk ook weer niet zo dat alle kinderen volgzame schatjes zijn he.
Ik had een megadriftige kleuter in huis die af en toe het bloed vanonder mijn nagels haalde.
Opvoeden is niet makkelijk en vereist een heleboel zelfkennis die je soms als (jonge) moeder nog niet hebt.
Ik kan me de wanhoop best voorstellen. Soms ben je als opvoeder ook gewoon ten einde raad en uitgeput.
Ik ken genoeg jonge moeders die soms de deur uit gaan en het kind even dumpen of bij vader achterlaten omdat ze anders niet voor zichtzelf instaan. En dan zijn dat nog de verstandige.
dinsdag 12 november 2019 om 18:40
Nou dit dus. Waarom het risico lopen dat je je kind ermee beschadigd? Dan wil je wel erg graag tikken uitdelen.
dinsdag 12 november 2019 om 18:47
Behalve consequent en duidelijk ben ik ook rustig. Daarom maakt een tikje stemverheffing of een nóg iets duidelijkere uitleg indruk. Schreeuwen en straffen was gewoon niet nodig. Ik heb ook mazzel met mijn kroost hoor, ze waren supersimpele pubers. Heb ze wel eens naar buiten geschopt met een biertje en een pakje sigaretten maar ze keken me meewarig aan....Sinjoren schreef: ↑12-11-2019 18:37Wel de vraag is net hoe je dat afdwingt eh. Ik zeg het dus het is zo, is een leuke stelregel, maar dat is ook alleen maar omdat je dat afgedwongen hebt op de ene of de andere manier. Kinderen vanaf hun peutertijd tot aan hun pubertijd doen dingen niet zomaar omdat je het zegt
.
dinsdag 12 november 2019 om 18:48
Dat deed mijn moeder ook!herfstappeltaart schreef: ↑12-11-2019 18:36Mijn moeder sloeg mij ook niet. Ze kneep daarentegen wel af en toe heel hard in mijn bovenarm. Ik moet zeggen dat het wel hielp
dinsdag 12 november 2019 om 18:50
Ik was niet altijd voor rede vatbaar toen ik klein was. Ik weet nog dat ik niet aan een zilveren fotolijstje mocht komen, waarin een foto van mijzelf in zat. Ik zal iets van 5 zijn geweest of zo. Ma wilde dat ik er niet aan kwam omdat ze bang was dat ik het zou laten vallen of zo. Maar ik was stik nieuwsgierig en moest en zou het bekijken. En ….. KLEBENG! kapot! Nu denk ik, had ons ma het mij nu even laten bekijken in haar nabij zijn, in háár handen. Dan was dat lijstje nog heel geweest.
Ik begreep haar verboden ook niet altijd. Ze kon het wel uitleggen, maar ik nam het niet aan. Ik zou heus niet vallen/knoeien/kapot laten vallen/ enz. Wel dus.... Ik was eigenwijs.
Ook speelde ik vaak op plaatsen waar ik niet mocht komen. Omdat er bijvoorbeeld de andere kinderen speelden, omdat er meer ruimte was, omdat we ons er konden verstoppen. Ons ma wilde dat niet hebben, die vond dat gevaarlijk. En dan kon ik er een voor mijn oren krijgen. Of als ik een grote mond open trok. Dat kon ik als kind ook goed.
Weet je, hoe een kind is, dat zegt niets hoe hij als volwassene wordt. Mijn zus was zo'n braaf en gemakkelijk kind, maar die is nu als volwassene een stuk moeilijker dan ik.
Maar goed, wat ik wil zeggen is dat sommige kinderen zó super eigenwijs zijn, die kun je niet zover krijgen dat ze zich houden aan jouw regel als ze dat niet past. Ik was er zelf zo een..... Ons ma had haar handen vol aan mij.
dinsdag 12 november 2019 om 18:50
Rooss4.0 schreef: ↑12-11-2019 18:47Behalve consequent en duidelijk ben ik ook rustig. Daarom maakt een tikje stemverheffing of een nóg iets duidelijkere uitleg indruk. Schreeuwen en straffen was gewoon niet nodig. Ik heb ook mazzel met mijn kroost hoor, ze waren supersimpele pubers. Heb ze wel eens naar buiten geschopt met een biertje en een pakje sigaretten maar ze keken me meewarig aan....
Dat betekent ook dat jij een ijzeren zelfbeheersing hebt en niet tot wanhoop gedreven bent. Hartstikke fijn en goed, maar zo gaat het helaas niet altijd.
dinsdag 12 november 2019 om 18:51
Haha, dat deed mijn moeder ook, met de woorden "wat had ik nou gezegd???" of ze greep me bij mijn oor "kun jij niet luisteren?"'herfstappeltaart schreef: ↑12-11-2019 18:36Mijn moeder sloeg mij ook niet. Ze kneep daarentegen wel af en toe heel hard in mijn bovenarm. Ik moet zeggen dat het wel hielp
dinsdag 12 november 2019 om 18:55
En vooral mazzel dat jouw opvoedmethoden bij jouw kinderen passen.Rooss4.0 schreef: ↑12-11-2019 18:25Allemaal niet eigenlijk. Ik ben geen schreeuwer en straf schrijven vind ik belachelijk.
Ik ben heel duidelijk en consequent, mazzel voor mij, minder voor mijn kinderen. Ik maak regels en daar hou ik me zeer consequent aan, ik smoorde overtredingen in de kiem. Een machtsspel krijg je alleen als je kinderen daar ruimte voor geeft, ik doe dat niet. Ik legde toen ze klein waren weinig uit, het mag niet omdat ik zeg, punt. Nu ze groot zijn is het natuurlijk anders. Ze gedragen zich nog steeds heel fijn maar regels zijn er bijna niet meer, behalve de normale omgangsregels. Ook dat is allemaal heel smooth en geleidelijk gelopen. Ik vind opvoeden gewoon niet zo heel erg lastig denk ik.
Nu is het wel zo dat overbezorgdheid mij vreemd is en ik zit ook niet zo bovenop ze. Je mag mij gerust een beetje een ontaarde moeder noemen. Maar mijn kroost gedijt er heel fijn bij. Ze zijn nu bijna volwassen en heel blij met de manier waarop ze (op)gevoed zijn. Ik heb zelf trouwens ook een superfijne moeder dus een zeer goed voorbeeld gehad. Alleen mijn vader was een lul.
Bega alleen niet de vergissing te denken dat jouw kinderen het goed doen door jouw opvoeding.
In veruit de meeste gevallen is het andersom namelijk: je zoekt de opvoedmethode die bij je kind past.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
dinsdag 12 november 2019 om 18:56
Eens. En dat kan verdomd moeilijk zijn.
dinsdag 12 november 2019 om 19:01
Yep, zeker als je kinderen hebt die totaal verschillende aanpak nodig hebben.
Maar daardoor leer je wel wat bescheidenheid over je eigen opvoedkwaliteiten.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
dinsdag 12 november 2019 om 19:12
Dat je de flexibiliteit hebt om dat op hun af te stemmen is ook al heel wat; als je dat goed kan, dan draag je ongetwijfeld positief bij aan de start die je je kind mee geeft. Dan nog kan je prima grenzen hebben in wat je toe past zonder rigide te worden. Je kan prima als stelregel hebben dat je je kinderen niet corrigeert met tikken en toch flexibel zijn in wat je wel doet. En andersom; als mensen hier zeggen' ik tik wel want ik ben zelf ook prima gelukt met de tikken van mijn ouders' is dat dus ook een loze kreet en misschien wel rigide.
Je kan best zonder en je kan daar prima voor kiezen zonder je kinderen of je opvoeding tekort te doen. Het risico dat je ze wel tekort doet met tikken is daarentegen een stuk groter. En de kans dat je er iets mee bereikt wat je anders niet zou bereiken is nihil.
dinsdag 12 november 2019 om 19:25
Natuurlijk, ik ben een autimam to the max geworden. En ondanks alle complimenten die ik krijg en kreeg door de omgeving ben ik opvoedtechnisch echt niet naast mijn schoenen gaan lopen. Maar nogmaals, ik vind het gewoon niet zo lastig. Ik heb een oermoeder in me en die weet het gewoon altijd. De kunst is daarnaar te leren en durven luisteren.
.
dinsdag 12 november 2019 om 19:26
dinsdag 12 november 2019 om 19:30
Waarom zou je bescheiden moeten zijn over je opvoedkwaliteiten? Lekker hollands.
Een stijl aannemen en daar in volle overtuiging mee werken vind ik zelf een veel beter plan. Niemand krijgt een lintje voor bescheidenheid in opvoeding en terecht.
.
dinsdag 12 november 2019 om 19:31
