
Drama; kleding kopen met dochter, ze vindt niets mooi!
donderdag 23 december 2010 om 15:58
Drama in de stad! Ik was met een paar van mijn kinderen even naar de film en daarna shoppen. Hebben ze een hekel aan. Aan shoppen. Zeker nu. En ik kan ze geen ongelijk geven. Ik had even het gevoel de enige zwetende ouder in de stad te zijn, met veel te veel zware tassen om de armen. Zeurende en ontevreden kinderen in mijn kielzog. Ik was er even he-le-maal klaar mee. Ruzie in de stad. Op straat. Om kleding. Dochter lief vind mijn gekozen kleren voor haar lelijk. Ze vliegt altijd meteen op de fluor met glitter kleding af. Of de mini uitvoeringen van volwassen outfits. Alles wat zij in haar handen neemt, vind ik schreeuwend lelijk. Ze heeft een uitgesproken, nonsmaak, als je het mij vraagt. Ze valt voor echte aso-kleding, ordi-kleding. En ik wil best schipperen en haar een beetje meer haar gang laten gaan. Maar als ik haar zelf een outfit uit laat kiezen, dan is het echt zonder uitzondering altijd afschuwelijk. En daar wil ik mijn geld niet aan uitgeven. En zo wil ik mijn kinderen ook niet af leveren. Ze valt voor over de schouder truitjes met schreeuwerige opdrukken. Ze valt voor franjes, voor dingen als het huis anubis op een jurk, en kanten hemdjes. De C en A en de Bristol zijn favoriet, want iedereen uit haar school loopt daar in. Ik vind die 2 by far de meest afzichtelijke winkels die er maar zijn. Ik heb een hekel aan stripfiguren op een trui. Ik walg van kleding van de markt gemaakt van Lycra. Ik vind een meisje van 8 in een zwart nep leren legging met een zwart kanten opengewerkt jurkje en een hes van Anubis, met cowboy laarsjes en lakschoentjes met een hakje niet schattig. Die vind ik aso. Ik probeer haar uit te leggen dat kleding meer met je doet dan je alleen maar warm houden. Dat je jezelf er op een bepaalde manier mee profileert. Ik zeg niet dat het duur moet of van een of ander bekend merk. Ik hou niet van opdrukken, van vale kleurtjes, of pastels, ik hou niet van de kwaliteit van de C en A en de Skooter. Ik vind die kleding aso. Dat vind ík. Ik zeg niet dat de mensen die deze kleding dragen aso zíjn, maar ik hou er gewoon echt op geen enkele manier van. Als ik dan voor mezelf een zwart kanten jurkje voor de kerst pas is het van: jij mag wel en ik mag niet. Ik wil ook zulke kleding als jou. Ik draag altijd of iig vaak jurken en rokjes. Met hoge laarzen met hakken. Maar ik ben 35 en zij is 8. Ik ben die strijd zo zat. Nu heb ik accuut de helft van de gekochte kleding ter plekke geruild. Als madam het toch niet zou dragen, dan zou ik het wel eens eventjes terug brengen. Verwende snotneus. Drama natuurlijk. Bij de Didi uiteindelijk een compromis gesloten. Maar ik ben het ondertussen zo zat. De helft van de kleding die ik gekocht heb, kunnen linea recta marktplaats op. Of in de zak van Max. Ze is zo eigenzinnig. Ergens vind ik dat natuurlijk wel leuk, ik was en ben precies zo. Maar kom op: wij zijn echt geen types voor het soort kleding wat mijn dochter het liefste in haar kast zou zien. Ik ga voor kwaliteit en voor bepaalde kleuren. Ik koop vrijwel alles in de uitverkoop, dus heel veel geld ben ik er niet aan kwijt. Maar als ik kan kiezen tussen een Takko, Wibra of de Shooby bijvoorbeeld. Dan kies ik per direct voor die laatste. Misschien wel ietsjes duurder, maar dat kan ik missen en dat heb ik er graag voor over.
Wat overblijft is online shoppen. Maar ja, lang niet zo leuk. En bovendien evenzogoed drama's. Madam wil alleen online shoppen bij de H en M. Niets mis mee, op zich, je kan er zeker leuke dingen vinden. Denk aan de jongensspijkerbroeken. Maar zij kiest weer dat ene shirtje met die schreeuwerige opdruk. Met hello kitty bijvoorbeeld. En als ik ergens een hekel aan heb....juist!
Help wat moet ik doen??
Wat overblijft is online shoppen. Maar ja, lang niet zo leuk. En bovendien evenzogoed drama's. Madam wil alleen online shoppen bij de H en M. Niets mis mee, op zich, je kan er zeker leuke dingen vinden. Denk aan de jongensspijkerbroeken. Maar zij kiest weer dat ene shirtje met die schreeuwerige opdruk. Met hello kitty bijvoorbeeld. En als ik ergens een hekel aan heb....juist!
Help wat moet ik doen??

dinsdag 4 januari 2011 om 14:09
quote:Star schreef op 04 januari 2011 @ 14:06:
[...]
Heb je een bepaalde leeftijdsgroep in gedachten als je bovenstaande schrijft? Want hoe goed een kind van 4 ook is opgevoed, het blijft af en toe een ongeleid projectiel, juist omdat het nog maar een kind is.
Ik vind dat dat, als het niet alle perken te buiten gaat natuurlijk, ook bij kinderen hoort/moet kunnen.Dat bedoel ik, Star
[...]
Heb je een bepaalde leeftijdsgroep in gedachten als je bovenstaande schrijft? Want hoe goed een kind van 4 ook is opgevoed, het blijft af en toe een ongeleid projectiel, juist omdat het nog maar een kind is.
Ik vind dat dat, als het niet alle perken te buiten gaat natuurlijk, ook bij kinderen hoort/moet kunnen.Dat bedoel ik, Star
dinsdag 4 januari 2011 om 14:10
quote:Sytze_Vliegen schreef op 04 januari 2011 @ 14:08:
Geen enkel kind als alleen maar goed opgevoed of onopgevoed, Iris. Opgevoed worden is een proces, en gaat net zoals met alle processen gepaard met vallen en opstaan. En met successen en mindere momenten en foutjes. Het is maar net welk moment jij even ziet als buitenstaander. Trek niet direct conclusies nav wat je op een moment waarneemt,.Dat bedoel ik (maar jij verwoordt het beter )
Geen enkel kind als alleen maar goed opgevoed of onopgevoed, Iris. Opgevoed worden is een proces, en gaat net zoals met alle processen gepaard met vallen en opstaan. En met successen en mindere momenten en foutjes. Het is maar net welk moment jij even ziet als buitenstaander. Trek niet direct conclusies nav wat je op een moment waarneemt,.Dat bedoel ik (maar jij verwoordt het beter )

dinsdag 4 januari 2011 om 14:10
quote:Liv schreef op 04 januari 2011 @ 14:07:
[...]
Oh, dat wordt je van te voren verteld of zo? Als kinderen ADHD of autisme hebben? Dat weet je dus altijd?
Verder weet je dus nog steeds niet hoe die kinderen, die volgens jou goed zijn opgevoed, daadwerkelijk zijn opgevoed. Je bent er namelijk niet bij. Je ziet een kind 1 dag (per wat? maand, week?) en meent daar dus hoogdravende conclusies uit te kunnen trekken. Dat vind ik vrij aanmatigend.
Ja dat melden de ouders.
Ik zag ze 3 keer per week, dan krijg je een hele goede indruk van hun opvoeding.
[...]
Oh, dat wordt je van te voren verteld of zo? Als kinderen ADHD of autisme hebben? Dat weet je dus altijd?
Verder weet je dus nog steeds niet hoe die kinderen, die volgens jou goed zijn opgevoed, daadwerkelijk zijn opgevoed. Je bent er namelijk niet bij. Je ziet een kind 1 dag (per wat? maand, week?) en meent daar dus hoogdravende conclusies uit te kunnen trekken. Dat vind ik vrij aanmatigend.
Ja dat melden de ouders.
Ik zag ze 3 keer per week, dan krijg je een hele goede indruk van hun opvoeding.



dinsdag 4 januari 2011 om 14:11
quote:iris1969 schreef op 04 januari 2011 @ 14:10:
[...]
Ja dat melden de ouders.
Ik zag ze 3 keer per week, dan krijg je een hele goede indruk van hun opvoeding.
3 hele dagen per week? Want geen school of zo? Ja, sorry, maar het is wat vaag allemaal.
En dan nogmaals: je kunt níet weten hoe ouders opvoeden, zolang je niet zelf bij hun opvoeding aanwezig bent.
[...]
Ja dat melden de ouders.
Ik zag ze 3 keer per week, dan krijg je een hele goede indruk van hun opvoeding.
3 hele dagen per week? Want geen school of zo? Ja, sorry, maar het is wat vaag allemaal.
En dan nogmaals: je kunt níet weten hoe ouders opvoeden, zolang je niet zelf bij hun opvoeding aanwezig bent.

dinsdag 4 januari 2011 om 14:13



dinsdag 4 januari 2011 om 14:18
En ook eens met Star.
Kinderen hebben over het algemeen zelfs behoefte aan regels en grenzen. Maar ze hebben ook de natuurlijke drang om deze regels en grenzen te overtreden. Keer op keer, waarna de grenzen weer opnieuw moeten worden aangegeven of de regels nogmaals moeten worden besproken.
Tja, en dan kun je als kind wel eens onopgevoed overkomen.
Kinderen hebben over het algemeen zelfs behoefte aan regels en grenzen. Maar ze hebben ook de natuurlijke drang om deze regels en grenzen te overtreden. Keer op keer, waarna de grenzen weer opnieuw moeten worden aangegeven of de regels nogmaals moeten worden besproken.
Tja, en dan kun je als kind wel eens onopgevoed overkomen.
dinsdag 4 januari 2011 om 14:20
dinsdag 4 januari 2011 om 14:21
En heel simpel: het ene kind is nu eenmaal makkelijker, minder snel ontvlambaar en luistert beter dan het andere kind. Gewoon, van nature
Dat ontslaat je uiteraard als ouder niet van je opvoed verantwoordelijkheid, maar het kan wel betekenen dat het soms wat moeilijker is, wat langer duurt, voordat het grens-kwartje valt bij het kind.
Nog afgezien van stoornissen als pdd-nos of odd.
Dat ontslaat je uiteraard als ouder niet van je opvoed verantwoordelijkheid, maar het kan wel betekenen dat het soms wat moeilijker is, wat langer duurt, voordat het grens-kwartje valt bij het kind.
Nog afgezien van stoornissen als pdd-nos of odd.
dinsdag 4 januari 2011 om 14:22
Eens met Liv. Er zijn nu eenmaal kinderen bij die veel meer temperament hebben, en die daardoor ook veel moeilijker zijn om op te voeden. Die verschillen zie je binnen 1 gezin, terwijl ze dezelfde opvoeding krijgen. Dat heeft dan ook te maken met karakter.
Stressed is just desserts spelled backwards

dinsdag 4 januari 2011 om 14:25
Het ene kind reageert `beter` op je manier van opvoeden als de ander. Niet omdat het moeilijker is of niet wil worden opgevoed, maar gewoon omdat het anders in elkaar zit. Sommige kinderen hebben moeite met gezag en willen al heel vroeg hun eigen keuzes maken en een stempel op hun zijn drukken. Anderen zijn meegaander en lijken daarom `beter` opvoedbaar.
dinsdag 4 januari 2011 om 14:26
quote:Maleficent schreef op 04 januari 2011 @ 14:22:
Eens met Liv. Er zijn nu eenmaal kinderen bij die veel meer temperament hebben, en die daardoor ook veel moeilijker zijn om op te voeden. Die verschillen zie je binnen 1 gezin, terwijl ze dezelfde opvoeding krijgen. Dat heeft dan ook te maken met karakter.
Juist! Ik heb 4 kinderen en die zijn dus écht alle 4 anders.
Bij de 1 heeft straf heel snel effect bijvoorbeeld, bij de ander niet, daar moet ik heel anders mee omgaan.
Er is niet één juiste opvoedmethode, simpelweg omdat kinderen geen eenheidsworst zijn. (en ouders ook niet)
Eens met Liv. Er zijn nu eenmaal kinderen bij die veel meer temperament hebben, en die daardoor ook veel moeilijker zijn om op te voeden. Die verschillen zie je binnen 1 gezin, terwijl ze dezelfde opvoeding krijgen. Dat heeft dan ook te maken met karakter.
Juist! Ik heb 4 kinderen en die zijn dus écht alle 4 anders.
Bij de 1 heeft straf heel snel effect bijvoorbeeld, bij de ander niet, daar moet ik heel anders mee omgaan.
Er is niet één juiste opvoedmethode, simpelweg omdat kinderen geen eenheidsworst zijn. (en ouders ook niet)
dinsdag 4 januari 2011 om 14:28
ja en daarom is er denk geen vaste manier van opvoeden. Opvoeden verschilt van kind tot kind zelfs in een gezin. Waar mijn zusje uitgedaagd moest worden om grenzen op te zoeken kreeg ik dat prima zelf voor elkaar. Dus hebben mijn ouders onze allebei anders opgevoed
En daarbij moet je ook je kind opvoeden zoals je dat zelf wilt. Een methode aanhouden waar je niet achter staat werkt voor jezelf alleen averechts.
En daarbij moet je ook je kind opvoeden zoals je dat zelf wilt. Een methode aanhouden waar je niet achter staat werkt voor jezelf alleen averechts.
Je moet soms vallen om weer leren op te staan

dinsdag 4 januari 2011 om 14:29
quote:Liv schreef op 04 januari 2011 @ 14:26:
[...]
Juist! Ik heb 4 kinderen en die zijn dus écht alle 4 anders.
Bij de 1 heeft straf heel snel effect bijvoorbeeld, bij de ander niet, daar moet ik heel anders mee omgaan.
Er is niet één juiste opvoedmethode, simpelweg omdat kinderen geen eenheidsworst zijn. (en ouders ook niet)De een is ook veel gevoeliger als de ander, dat vind ik soms zo lastig. Ik ben nogal ontvlambaar als ik echt boos ben, maar moet me bij een van mijn kinderen echt inhouden omdat ik weet dat ik hem er echt mee raak als ik boos ben. Terwijl de ander met een fikse uitbrander pas begrijpt dat ik het nu echt zat ben, bijvoorbeeld.
[...]
Juist! Ik heb 4 kinderen en die zijn dus écht alle 4 anders.
Bij de 1 heeft straf heel snel effect bijvoorbeeld, bij de ander niet, daar moet ik heel anders mee omgaan.
Er is niet één juiste opvoedmethode, simpelweg omdat kinderen geen eenheidsworst zijn. (en ouders ook niet)De een is ook veel gevoeliger als de ander, dat vind ik soms zo lastig. Ik ben nogal ontvlambaar als ik echt boos ben, maar moet me bij een van mijn kinderen echt inhouden omdat ik weet dat ik hem er echt mee raak als ik boos ben. Terwijl de ander met een fikse uitbrander pas begrijpt dat ik het nu echt zat ben, bijvoorbeeld.
dinsdag 4 januari 2011 om 16:43
Ai ai, de tijd dat mijn bloedjes in deze kleding liepen is helaas echt voorbij, je zal je welhaast opnieuw laten bezwangeren door zoveel moois:
http://www.metzonderjas.n ... se&category_id=3&Itemid=3
http://www.kindleefsteil- ... g&view=category&cat_id=15
http://www.peekabootiek.nl/
http://www.metzonderjas.n ... se&category_id=3&Itemid=3
http://www.kindleefsteil- ... g&view=category&cat_id=15
http://www.peekabootiek.nl/