Kinderen
alle pijlers
Drama; kleding kopen met dochter, ze vindt niets mooi!
donderdag 23 december 2010 om 15:58
Drama in de stad! Ik was met een paar van mijn kinderen even naar de film en daarna shoppen. Hebben ze een hekel aan. Aan shoppen. Zeker nu. En ik kan ze geen ongelijk geven. Ik had even het gevoel de enige zwetende ouder in de stad te zijn, met veel te veel zware tassen om de armen. Zeurende en ontevreden kinderen in mijn kielzog. Ik was er even he-le-maal klaar mee. Ruzie in de stad. Op straat. Om kleding. Dochter lief vind mijn gekozen kleren voor haar lelijk. Ze vliegt altijd meteen op de fluor met glitter kleding af. Of de mini uitvoeringen van volwassen outfits. Alles wat zij in haar handen neemt, vind ik schreeuwend lelijk. Ze heeft een uitgesproken, nonsmaak, als je het mij vraagt. Ze valt voor echte aso-kleding, ordi-kleding. En ik wil best schipperen en haar een beetje meer haar gang laten gaan. Maar als ik haar zelf een outfit uit laat kiezen, dan is het echt zonder uitzondering altijd afschuwelijk. En daar wil ik mijn geld niet aan uitgeven. En zo wil ik mijn kinderen ook niet af leveren. Ze valt voor over de schouder truitjes met schreeuwerige opdrukken. Ze valt voor franjes, voor dingen als het huis anubis op een jurk, en kanten hemdjes. De C en A en de Bristol zijn favoriet, want iedereen uit haar school loopt daar in. Ik vind die 2 by far de meest afzichtelijke winkels die er maar zijn. Ik heb een hekel aan stripfiguren op een trui. Ik walg van kleding van de markt gemaakt van Lycra. Ik vind een meisje van 8 in een zwart nep leren legging met een zwart kanten opengewerkt jurkje en een hes van Anubis, met cowboy laarsjes en lakschoentjes met een hakje niet schattig. Die vind ik aso. Ik probeer haar uit te leggen dat kleding meer met je doet dan je alleen maar warm houden. Dat je jezelf er op een bepaalde manier mee profileert. Ik zeg niet dat het duur moet of van een of ander bekend merk. Ik hou niet van opdrukken, van vale kleurtjes, of pastels, ik hou niet van de kwaliteit van de C en A en de Skooter. Ik vind die kleding aso. Dat vind ík. Ik zeg niet dat de mensen die deze kleding dragen aso zíjn, maar ik hou er gewoon echt op geen enkele manier van. Als ik dan voor mezelf een zwart kanten jurkje voor de kerst pas is het van: jij mag wel en ik mag niet. Ik wil ook zulke kleding als jou. Ik draag altijd of iig vaak jurken en rokjes. Met hoge laarzen met hakken. Maar ik ben 35 en zij is 8. Ik ben die strijd zo zat. Nu heb ik accuut de helft van de gekochte kleding ter plekke geruild. Als madam het toch niet zou dragen, dan zou ik het wel eens eventjes terug brengen. Verwende snotneus. Drama natuurlijk. Bij de Didi uiteindelijk een compromis gesloten. Maar ik ben het ondertussen zo zat. De helft van de kleding die ik gekocht heb, kunnen linea recta marktplaats op. Of in de zak van Max. Ze is zo eigenzinnig. Ergens vind ik dat natuurlijk wel leuk, ik was en ben precies zo. Maar kom op: wij zijn echt geen types voor het soort kleding wat mijn dochter het liefste in haar kast zou zien. Ik ga voor kwaliteit en voor bepaalde kleuren. Ik koop vrijwel alles in de uitverkoop, dus heel veel geld ben ik er niet aan kwijt. Maar als ik kan kiezen tussen een Takko, Wibra of de Shooby bijvoorbeeld. Dan kies ik per direct voor die laatste. Misschien wel ietsjes duurder, maar dat kan ik missen en dat heb ik er graag voor over.
Wat overblijft is online shoppen. Maar ja, lang niet zo leuk. En bovendien evenzogoed drama's. Madam wil alleen online shoppen bij de H en M. Niets mis mee, op zich, je kan er zeker leuke dingen vinden. Denk aan de jongensspijkerbroeken. Maar zij kiest weer dat ene shirtje met die schreeuwerige opdruk. Met hello kitty bijvoorbeeld. En als ik ergens een hekel aan heb....juist!
Help wat moet ik doen??
Wat overblijft is online shoppen. Maar ja, lang niet zo leuk. En bovendien evenzogoed drama's. Madam wil alleen online shoppen bij de H en M. Niets mis mee, op zich, je kan er zeker leuke dingen vinden. Denk aan de jongensspijkerbroeken. Maar zij kiest weer dat ene shirtje met die schreeuwerige opdruk. Met hello kitty bijvoorbeeld. En als ik ergens een hekel aan heb....juist!
Help wat moet ik doen??
dinsdag 4 januari 2011 om 17:06
quote:calvijn1 schreef op 04 januari 2011 @ 12:56:
*een oude vos verliest wel zijn haren, maar niet zijn streken *
Vind ik in deze een heel mooi gezegde.
Zo waar ook.
Om het even door te trekken, heeft het betrekking op of je als mens verandert door de jaren heen of dat het niet mogelijk is. Of in elk geval voor bepaalde mensen niet. Of ze willen niet, kan ook nog.
Ik vind het altijd een dooddoener als mensen aangeven dat ze niet kunnen veranderen. 'Ik ben nu eenmaal zo'. 'Ik hoef niet te veranderen'. Nou, als je nare trekjes hebt, zou je er beter aan doen dat wel te doen. Dan vind ik het ergens vreemd dat je bv. zou zeggen 'ik hoef niet te veranderen'. Zeker als je juist met dat gedrag wat je niet wilt veranderen de mensen om je heen tegen de haren instrijkt ermee.
*een oude vos verliest wel zijn haren, maar niet zijn streken *
Vind ik in deze een heel mooi gezegde.
Zo waar ook.
Om het even door te trekken, heeft het betrekking op of je als mens verandert door de jaren heen of dat het niet mogelijk is. Of in elk geval voor bepaalde mensen niet. Of ze willen niet, kan ook nog.
Ik vind het altijd een dooddoener als mensen aangeven dat ze niet kunnen veranderen. 'Ik ben nu eenmaal zo'. 'Ik hoef niet te veranderen'. Nou, als je nare trekjes hebt, zou je er beter aan doen dat wel te doen. Dan vind ik het ergens vreemd dat je bv. zou zeggen 'ik hoef niet te veranderen'. Zeker als je juist met dat gedrag wat je niet wilt veranderen de mensen om je heen tegen de haren instrijkt ermee.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 4 januari 2011 om 17:22
Opvoeden is inderdaad meestal één van de moeilijkste taken die je als mens op je pad kunt krijgen.
Kinderen die geen grenzen kennen, hoeven helemaal niet perse onopgevoed te zijn. Het is maar net waarom het kind die grenzen niet kent. Kinderen met een psychiatrische aandoening hebben juist vaak moeite met grenzen omdat hun 'rem' slecht werkt.
Die moet je dus van buitenaf elke keer opnieuw afremmen als je al helemaal ziet aan komen dat het uit de bocht gaat vliegen.
Kinderen die geen grenzen kennen, hoeven helemaal niet perse onopgevoed te zijn. Het is maar net waarom het kind die grenzen niet kent. Kinderen met een psychiatrische aandoening hebben juist vaak moeite met grenzen omdat hun 'rem' slecht werkt.
Die moet je dus van buitenaf elke keer opnieuw afremmen als je al helemaal ziet aan komen dat het uit de bocht gaat vliegen.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 4 januari 2011 om 19:41
[quote]iris1969 schreef op 04 januari 2011 @ 10:49:
[...]
Eerst reageerde mijn collega's net als hier heel politiek correct met iedereen is uniek en alles moet kunnen, maar later - mede door de site met de hokjes - gingen we de diepte in en bleek alles gewoon precies zo te zijn zoals ik zei.
Nou, gelukkig maar. Anders was het een lange dag op het werk geworden....
M.
[...]
Eerst reageerde mijn collega's net als hier heel politiek correct met iedereen is uniek en alles moet kunnen, maar later - mede door de site met de hokjes - gingen we de diepte in en bleek alles gewoon precies zo te zijn zoals ik zei.
Nou, gelukkig maar. Anders was het een lange dag op het werk geworden....
M.
dinsdag 4 januari 2011 om 19:43
quote:Fibonacci schreef op 04 januari 2011 @ 11:14:
Is dat zo, heeft iedereen daar wel eens last van?
Praat voor jezelf graag. Want ik erger me niet zo snel hoor. Ik verbaas me hooguit, maar ergeren is een heel groot woord. Ik ken jullie niet eens. Waarom zou ik het me zo persoonlijk laten raken allemaal? Het ís nml helemaal niet persoonlijk.
Dus adem gerust in, en daarna weer gerust uit. En alles zal goed komen. Beloofd!
Waarom ga je dan midden in het centrum uit je plaat door je kind, omdat ze niet wil dragen wat jij wil dat ze draagt ????
M.
Is dat zo, heeft iedereen daar wel eens last van?
Praat voor jezelf graag. Want ik erger me niet zo snel hoor. Ik verbaas me hooguit, maar ergeren is een heel groot woord. Ik ken jullie niet eens. Waarom zou ik het me zo persoonlijk laten raken allemaal? Het ís nml helemaal niet persoonlijk.
Dus adem gerust in, en daarna weer gerust uit. En alles zal goed komen. Beloofd!
Waarom ga je dan midden in het centrum uit je plaat door je kind, omdat ze niet wil dragen wat jij wil dat ze draagt ????
M.
dinsdag 4 januari 2011 om 19:54
quote:Fibonacci schreef op 04 januari 2011 @ 16:43:
Ai ai, de tijd dat mijn bloedjes in deze kleding liepen is helaas echt voorbij, je zal je welhaast opnieuw laten bezwangeren door zoveel moois:
http://www.metzonderjas.n ... se&category_id=3&Itemid=3
http://www.kindleefsteil- ... g&view=category&cat_id=15
http://www.peekabootiek.nl/Sjongejonge, wat een prijzen. En dat voor een baby...
Ai ai, de tijd dat mijn bloedjes in deze kleding liepen is helaas echt voorbij, je zal je welhaast opnieuw laten bezwangeren door zoveel moois:
http://www.metzonderjas.n ... se&category_id=3&Itemid=3
http://www.kindleefsteil- ... g&view=category&cat_id=15
http://www.peekabootiek.nl/Sjongejonge, wat een prijzen. En dat voor een baby...
dinsdag 4 januari 2011 om 19:57
Soms, heel soms word ik een beetje moe ervan, van dat gezeur over onopgevoede kinderen. (beste stuurlui staan nog steeds op de wal)
De meeste mensen beseffen niet dat kinderen, kinderen zijn en zich niet gedragen als volwassenen, wat we ook niet zouden moeten willen.
Heerlijk vind ik het als we in de zuidelijke landen rond de middelandse zee zijn. Kinderen worden daar voor vol gezien, maar wel als kind, dus dan is er begrip als een kind niet een uur aan de tafel kan blijven zitten, even wil rennen, even uit het keurslijf. Het mag, het kan en er is begrip voor.
En voor ieder kind is er een glimlach en een aai over de bol.
Ach mag ik nog even verder dromen.
Verder trekken mijn kinderen, natuurlijk precies aan wat ik wil, tenminste tot hun 4e deden ze dat. Nu mogen ze suggesties doen en soms heel soms koop ik wat ze wel heel graag willen.
Iedereen tevreden.
De meeste mensen beseffen niet dat kinderen, kinderen zijn en zich niet gedragen als volwassenen, wat we ook niet zouden moeten willen.
Heerlijk vind ik het als we in de zuidelijke landen rond de middelandse zee zijn. Kinderen worden daar voor vol gezien, maar wel als kind, dus dan is er begrip als een kind niet een uur aan de tafel kan blijven zitten, even wil rennen, even uit het keurslijf. Het mag, het kan en er is begrip voor.
En voor ieder kind is er een glimlach en een aai over de bol.
Ach mag ik nog even verder dromen.
Verder trekken mijn kinderen, natuurlijk precies aan wat ik wil, tenminste tot hun 4e deden ze dat. Nu mogen ze suggesties doen en soms heel soms koop ik wat ze wel heel graag willen.
Iedereen tevreden.
dinsdag 4 januari 2011 om 20:03
quote:Fibonacci schreef op 04 januari 2011 @ 16:43:
Ai ai, de tijd dat mijn bloedjes in deze kleding liepen is helaas echt voorbij, je zal je welhaast opnieuw laten bezwangeren door zoveel moois:
http://www.metzonderjas.n ... se&category_id=3&Itemid=3
http://www.kindleefsteil- ... g&view=category&cat_id=15
http://www.peekabootiek.nl/
Ik ben gewoon bijna blij dat ik die kleding niet kan betalen. Wij gaan ook af en toe naar de kringloop winkel. En da's niet alleen voor thuis, maar ook voor buiten. En reken maar dat veel mensen zeggen dat ons zoontje er altijd zo leuk uit ziet. Kwestie van smaak, creativiteit en stijl Heeft niets met geld te maken.
M.
M.
Ai ai, de tijd dat mijn bloedjes in deze kleding liepen is helaas echt voorbij, je zal je welhaast opnieuw laten bezwangeren door zoveel moois:
http://www.metzonderjas.n ... se&category_id=3&Itemid=3
http://www.kindleefsteil- ... g&view=category&cat_id=15
http://www.peekabootiek.nl/
Ik ben gewoon bijna blij dat ik die kleding niet kan betalen. Wij gaan ook af en toe naar de kringloop winkel. En da's niet alleen voor thuis, maar ook voor buiten. En reken maar dat veel mensen zeggen dat ons zoontje er altijd zo leuk uit ziet. Kwestie van smaak, creativiteit en stijl Heeft niets met geld te maken.
M.
M.
dinsdag 4 januari 2011 om 20:11
quote:iris1969 schreef op 04 januari 2011 @ 14:11:
[...]
Ok laatste vraag voor ik iets anders ga doen: onopgevoed is geen grenzen kennen.
En wie bepaalt die grenzen? Ik kan me maar zo voorstellen dat de grens voor een bewust kinderloze veel eerder bereikt is dan voor iemand die kinderen wel leuk vindt en bereidt is zich enigszins in te leven in de belevingswereld van een kind?
Hangt die grens niet van ieders eigen tolerantiegrens af?
[...]
Ok laatste vraag voor ik iets anders ga doen: onopgevoed is geen grenzen kennen.
En wie bepaalt die grenzen? Ik kan me maar zo voorstellen dat de grens voor een bewust kinderloze veel eerder bereikt is dan voor iemand die kinderen wel leuk vindt en bereidt is zich enigszins in te leven in de belevingswereld van een kind?
Hangt die grens niet van ieders eigen tolerantiegrens af?
dinsdag 4 januari 2011 om 20:19
quote:dippy schreef op 04 januari 2011 @ 19:54:
[...]
Sjongejonge, wat een prijzen. En dat voor een baby...
Heb dan toch maar even twee van de links aangeklikt.
De middelste en de onderste. De middelste, echt te duur voor wat ze aanbieden. Vind het schreeuwend lelijk. Dit soort kleding kun je voor veel minder ook wel bij Wibra vinden als je het zo mooi vindt.
De onderste heeft kortingen waardoor de prijzen daar meevallen.
Toen was ik klaar met dat babyspul. Die tijd heb ik gehad.
[...]
Sjongejonge, wat een prijzen. En dat voor een baby...
Heb dan toch maar even twee van de links aangeklikt.
De middelste en de onderste. De middelste, echt te duur voor wat ze aanbieden. Vind het schreeuwend lelijk. Dit soort kleding kun je voor veel minder ook wel bij Wibra vinden als je het zo mooi vindt.
De onderste heeft kortingen waardoor de prijzen daar meevallen.
Toen was ik klaar met dat babyspul. Die tijd heb ik gehad.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 4 januari 2011 om 20:22
Galadriel, kan me je reactie wel voorstellen. Buitenstaanders zien vaak slechts een momentopname van je kind. En dan meteen een oordeel klaar als het toevallig zich dan net misdraagt.
'Houd je mond, dacht ik altijd, bemoei je er niet mee, je ziet toch zelf ook wel dat ik al bezig ben te corrigeren.'
Kids zijn nu van een dermate leeftijd dat we dat nooit meer treffen. Gelukkig.
'Houd je mond, dacht ik altijd, bemoei je er niet mee, je ziet toch zelf ook wel dat ik al bezig ben te corrigeren.'
Kids zijn nu van een dermate leeftijd dat we dat nooit meer treffen. Gelukkig.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 4 januari 2011 om 20:24
dinsdag 4 januari 2011 om 20:26
quote:Floks schreef op 04 januari 2011 @ 20:11:
Hangt die grens niet van ieders eigen tolerantiegrens af?
Dat speelt ook nog eens mee en je humeur niet te vergeten.
Wie vet chagrijnig is of doodmoe kan ook niks hebben en dan lijkt elke dreinende kleuter een bat from hell.
Hangt die grens niet van ieders eigen tolerantiegrens af?
Dat speelt ook nog eens mee en je humeur niet te vergeten.
Wie vet chagrijnig is of doodmoe kan ook niks hebben en dan lijkt elke dreinende kleuter een bat from hell.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 4 januari 2011 om 20:29
quote:Floks schreef op 04 januari 2011 @ 20:11:
[...]
En wie bepaalt die grenzen? Ik kan me maar zo voorstellen dat de grens voor een bewust kinderloze veel eerder bereikt is dan voor iemand die kinderen wel leuk vindt en bereidt is zich enigszins in te leven in de belevingswereld van een kind?
Hangt die grens niet van ieders eigen tolerantiegrens af?
Als ik kinderen niet leuk zou vinden had ik me nooit begeven op een werkterrein waar ze continue aanwezig zijn. Conclusie: ik vind ze dus leuk én ik kan me goed inleven in hun belevingswereld, want ik zie ze zo vaak dat ik aardig weet wat ze bezig houdt.
Uiteraard ligt de grens van wat je toelaatbaar vindt bij iedereen anders en inderdaad aan je eigen toleratiegrens. Mijn grens ligt redelijk hoog, dus ik kan veel van ze hebben, maar uiteraard niet alles. Niet willen luisteren, een grote mond geven, dieren of andere kinderen pesten enz. accepteer ik niet. (Uiteraard rekening houdend met eventuele stoornissen)
[...]
En wie bepaalt die grenzen? Ik kan me maar zo voorstellen dat de grens voor een bewust kinderloze veel eerder bereikt is dan voor iemand die kinderen wel leuk vindt en bereidt is zich enigszins in te leven in de belevingswereld van een kind?
Hangt die grens niet van ieders eigen tolerantiegrens af?
Als ik kinderen niet leuk zou vinden had ik me nooit begeven op een werkterrein waar ze continue aanwezig zijn. Conclusie: ik vind ze dus leuk én ik kan me goed inleven in hun belevingswereld, want ik zie ze zo vaak dat ik aardig weet wat ze bezig houdt.
Uiteraard ligt de grens van wat je toelaatbaar vindt bij iedereen anders en inderdaad aan je eigen toleratiegrens. Mijn grens ligt redelijk hoog, dus ik kan veel van ze hebben, maar uiteraard niet alles. Niet willen luisteren, een grote mond geven, dieren of andere kinderen pesten enz. accepteer ik niet. (Uiteraard rekening houdend met eventuele stoornissen)
dinsdag 4 januari 2011 om 20:31
dinsdag 4 januari 2011 om 20:33
quote:Fibonacci schreef op 04 januari 2011 @ 16:43:
Ai ai, de tijd dat mijn bloedjes in deze kleding liepen is helaas echt voorbij, je zal je welhaast opnieuw laten bezwangeren door zoveel moois:
http://www.metzonderjas.n ... se&category_id=3&Itemid=3
http://www.kindleefsteil- ... g&view=category&cat_id=15
http://www.peekabootiek.nl/Ik vond die retro-kleertjes van daarvoor schattiger.
Ai ai, de tijd dat mijn bloedjes in deze kleding liepen is helaas echt voorbij, je zal je welhaast opnieuw laten bezwangeren door zoveel moois:
http://www.metzonderjas.n ... se&category_id=3&Itemid=3
http://www.kindleefsteil- ... g&view=category&cat_id=15
http://www.peekabootiek.nl/Ik vond die retro-kleertjes van daarvoor schattiger.
