Kinderen
alle pijlers
Dreumes urenlang wakker in de nacht
maandag 13 januari 2020 om 11:16
Mijn dochter is 14 maanden oud. Ze sliep de eerste 10 maanden van haar leven echt prima. Ging in de kraamweek al een ruk maken van 5 uur en voor ik weer aan het werk ging sliep ze de meeste nachten door. In slapen vond ze wel lastig, vaak moesten we haar even helpen om in slaap te vallen.
Maar als het zo goed ging is er natuurlijk geen reden om hier te posten. Na een periode van tanden, oorontsteking, meer tanden, een dubbele oorontsteking, tanden, de zesde (vijfde?) ziekte en weer tanden is het ritme er een beetje uit. Ergens tussen deze zieke dagen waar ze 's nachts beroerd wakker werd hebben we met behulp van het boek slaap van Suzanne Wilkes geprobeerd haar weer zelf in te laten als ze midden in de nacht wakker wordt. Dat heeft ook echt geholpen, want na 3 nachten sliep ze een tijd gewoon helemaal door, tot ze de dubbele oorontsteking kreeg, toen was het weer bal.
Sommige nachten slaapt ze gewoon door. Maar vannacht was het bal. Ze werd om half 2 wakker en huilt dan af en toe kort (als in, 1 ademteug) en is dan weer even stil. Net als we bijna weer in slaap zijn is er weer een huiltje, en dan is ze weer stil en net als je denkt dat ze in slaap is huilt ze weer. En dan schiet mijn adrenaline aan en ben ik in de stress omdat het weer zo'n nacht wordt.
We hebben geprobeerd naast haar te liggen op een matrasje en te zeggen dat ze gewoon moet gaan slapen (hielp niet meer, ze bleef gerust 2 uur lang iedereen in huis wakker huilen, en dat niet 1 nacht, maar meerdere nachten na elkaar)
We hebben geprobeerd haar een fles te geven, maar meestal wil ze die niet
We hebben geprobeerd haar maar gewoon te laten huilen, maar dan liggen we dus allemaal wakker
Vannacht heb ik haar eruit gehaald en haar vast gehouden. Dan huilt ze aanzienlijk minder (en kon mijn man dus gewoon slapen, want die moet vanmiddag nog op sollicitatiegesprek), maar slapen doet ze ook niet, dus dan ligt ze een beetje op me en komt af en toe omhoog om even te kirren en gaat dan weer tegen me aan liggen en dan gaat ze weer aan mijn haar trekken om te kijken of ik reageer, enzovoort enzovoort.
Ik heb het idee dat we best al wel wat geprobeerd hebben om haar te laten slapen. Iemand nog tips?
Maar als het zo goed ging is er natuurlijk geen reden om hier te posten. Na een periode van tanden, oorontsteking, meer tanden, een dubbele oorontsteking, tanden, de zesde (vijfde?) ziekte en weer tanden is het ritme er een beetje uit. Ergens tussen deze zieke dagen waar ze 's nachts beroerd wakker werd hebben we met behulp van het boek slaap van Suzanne Wilkes geprobeerd haar weer zelf in te laten als ze midden in de nacht wakker wordt. Dat heeft ook echt geholpen, want na 3 nachten sliep ze een tijd gewoon helemaal door, tot ze de dubbele oorontsteking kreeg, toen was het weer bal.
Sommige nachten slaapt ze gewoon door. Maar vannacht was het bal. Ze werd om half 2 wakker en huilt dan af en toe kort (als in, 1 ademteug) en is dan weer even stil. Net als we bijna weer in slaap zijn is er weer een huiltje, en dan is ze weer stil en net als je denkt dat ze in slaap is huilt ze weer. En dan schiet mijn adrenaline aan en ben ik in de stress omdat het weer zo'n nacht wordt.
We hebben geprobeerd naast haar te liggen op een matrasje en te zeggen dat ze gewoon moet gaan slapen (hielp niet meer, ze bleef gerust 2 uur lang iedereen in huis wakker huilen, en dat niet 1 nacht, maar meerdere nachten na elkaar)
We hebben geprobeerd haar een fles te geven, maar meestal wil ze die niet
We hebben geprobeerd haar maar gewoon te laten huilen, maar dan liggen we dus allemaal wakker
Vannacht heb ik haar eruit gehaald en haar vast gehouden. Dan huilt ze aanzienlijk minder (en kon mijn man dus gewoon slapen, want die moet vanmiddag nog op sollicitatiegesprek), maar slapen doet ze ook niet, dus dan ligt ze een beetje op me en komt af en toe omhoog om even te kirren en gaat dan weer tegen me aan liggen en dan gaat ze weer aan mijn haar trekken om te kijken of ik reageer, enzovoort enzovoort.
Ik heb het idee dat we best al wel wat geprobeerd hebben om haar te laten slapen. Iemand nog tips?
maandag 13 januari 2020 om 11:21
Ze was vannacht tot kwart voor 5 op mijn wakker. Toen was ik er klaar mee en heb haar weer in bed gelegd, en een kwartiertje later sliep ze. Wel met af en toe wat huilen (wat ik echt rot vind, maar ik kan echt niet meer de hele nacht wakker zijn).
's avonds leggen we haar in bed en lopen we weg en valt ze gewoon zelf in slaap.
's avonds leggen we haar in bed en lopen we weg en valt ze gewoon zelf in slaap.
maandag 13 januari 2020 om 11:24
Owh sorry, dan leg ik het niet goed uit. 1 huiltje en ze is weer even stil, een paar minuten later weer een huiltje, dan is ze weer een paar minuten stil en dan weer een huiltje. En dat 2 uur lang.... En wel zo hard dat onze oudste dochter er ook wakker van wordt.Madeliefjees schreef: ↑13-01-2020 11:201 huiltje en ze slaapt weer, enz. Daar ging ik mn bed niet voor uit. Pas na 10 minuten aan een stuk huilen.
maandag 13 januari 2020 om 11:25
Dat vind ik dus het lastige. We hebben u al een aantal keer haar meegenomen naar het logeerbed, maar daar is het dus ook 2 uur keten en af en toe een huiltje (wel veel minder), dus dat slapen de bedoeling is krijg ik nog niet echt aan haar verstand gepeuterd
maandag 13 januari 2020 om 11:28
Dus ze heeft al heel veel voor de kiezen gehad. En dan komt december met alle apartigheden er nog even overheen aan ander ritme en vakantie en kerstbomen en eten en vuurwerk.
Start opnieuw. Hou het rustig, blijf in de nacht bij haar. En laat de adrenaline van 'het wordt weer zo'n nacht' in je eigen slaapkamer en als je in haar slaapkamer bent, ben je helemaal ontspannen en heb je je voorgenomen om haar te helpen inslapen. En ga je daar ontspannen in. Het is makkelijker gezegd dan gedaan hoor, maar let op je eigen lichaam die het ergste doet voorkomen, terwijl dit misschien niet zo is. Dat kun je proberen en hopelijk bied dat soelaas.
Start opnieuw. Hou het rustig, blijf in de nacht bij haar. En laat de adrenaline van 'het wordt weer zo'n nacht' in je eigen slaapkamer en als je in haar slaapkamer bent, ben je helemaal ontspannen en heb je je voorgenomen om haar te helpen inslapen. En ga je daar ontspannen in. Het is makkelijker gezegd dan gedaan hoor, maar let op je eigen lichaam die het ergste doet voorkomen, terwijl dit misschien niet zo is. Dat kun je proberen en hopelijk bied dat soelaas.
maandag 13 januari 2020 om 11:31
Kaaaaaaaatje schreef: ↑13-01-2020 11:24Owh sorry, dan leg ik het niet goed uit. 1 huiltje en ze is weer even stil, een paar minuten later weer een huiltje, dan is ze weer een paar minuten stil en dan weer een huiltje. En dat 2 uur lang.... En wel zo hard dat onze oudste dochter er ook wakker van wordt.
Oudste een paar dagen uit logeren doen en accepteren. Wel af en toe om het hoekje gluren en steeds weer hetzelfde zeggen (fluisteren); je hoort haar wel maar ze moet gaan slapen, welterusten. Andere tekst mag natuurlijk ook.
Wat je nu doet is haar na 2 uur alsnog de aandacht geven. Zo leert ze dat de aanhouder wint.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
maandag 13 januari 2020 om 11:32
Ze slaapt 1 keer. Op de opvang (3 dagen) meestal een dikke 2 uur. Thuis meestal 3 uur. we zien geen verband tussen de opvang en de nachten dat ze slecht slaapt.sneeuwwitje80 schreef: ↑13-01-2020 11:29Hoeveel slaapt ze overdag? Als ze bijvoorbeeld nog 2x slaapt kun je proberen om dit naar 1 middagslaapje te veranderen. Daar is ze dan wel al vroeg mee, maar sommige kinderen hebben minder slaap nodig dan anderen.
maandag 13 januari 2020 om 11:34
Ze gaat rond half 8 naar boven. Vertoond op dat moment meestal ook helemaal geen tekenen dat ze moe is, is vaak ook nog wel een half uur rustig wakker (maar gewoon in bed en zonder huilen). Ik ben gezegend met kinderen die weinig slapen, haar oudere zus was met 2,5 ook wel van de middagslaapjes af en die slaap meestal van 8 tot 7 en heeft daar ook echt genoeg aan.bettiepage_2 schreef: ↑13-01-2020 11:30Hoe laat gaat ze savonds naar bed. En hoeveel slaapt ze nog overdag?
Zou je daar misschien verandering in brengen om te kijken of dat de oorzaak is?
Sterkte, zulke gebroken nachten zijn pittig zat!
maandag 13 januari 2020 om 11:36
We gaan niet naar haar toe als ze al 2 uur wakker is. We kiezen dat we er of uit gaan en haar proberen te trootsen, of ze moet het echt de hele nacht zelf uitzoeken. Het lijkt allebei niet zoveel verschil te maken voor hoeveel ze slaapt. Het maakt alleen verschil uit hoeveel mensen ze wakker houdt.Ceylon schreef: ↑13-01-2020 11:31Oudste een paar dagen uit logeren doen en accepteren. Wel af en toe om het hoekje gluren en steeds weer hetzelfde zeggen (fluisteren); je hoort haar wel maar ze moet gaan slapen, welterusten. Andere tekst mag natuurlijk ook.
Wat je nu doet is haar na 2 uur alsnog de aandacht geven. Zo leert ze dat de aanhouder wint.
Dus we zijn op de avond wel behoorlijk consequent, maar de aanpak verschilt wel eens per avond omdat we het ook niet meer weten. Wat dat betreft is de oudste uit logeren en doorzetten wel een goede, maar ik vind het op dit moment lastig om op te brengen...
maandag 13 januari 2020 om 11:37
Die van mij had (en heeft) dat af en toe nog steeds. Met 14 maanden liet ik die van mij wat drinken aan de borst bij ons in bed en daarna weer terug zijn eigen bed in. Soms huilde hij dan nog even maar meestal ging hij dan gewoon slapen. Denk dat hij gewoon een knuffelmomentje nodig had na een nare droom. Ze gaan volgens mij op die leeftijd ook meer dromen.
maandag 13 januari 2020 om 11:39
Deze gemist, ze slaapt voor haar leeftijd niet heel veel.
's middags dus 2 of 3 uur en 's nachts van half 8 tot 7. Maar misschien heb je een punt. Beide kindernw waren tot ze een jaar waren ook vaak tot 10 uur 's avonds wakker. Dus misschien moet deze nog minder slapen...
maandag 13 januari 2020 om 11:41
Drinken wil ze niet. Als ik haar nu weg leg blijft ze dus af en toe huilen tot ze 2 a 3 uur wakker is geweest en dan gaat ze uiteindelijk toch weer slapen....Miek_ schreef: ↑13-01-2020 11:37Die van mij had (en heeft) dat af en toe nog steeds. Met 14 maanden liet ik die van mij wat drinken aan de borst bij ons in bed en daarna weer terug zijn eigen bed in. Soms huilde hij dan nog even maar meestal ging hij dan gewoon slapen. Denk dat hij gewoon een knuffelmomentje nodig had na een nare droom. Ze gaan volgens mij op die leeftijd ook meer dromen.
maandag 13 januari 2020 om 11:46
Kaaaaaaaatje schreef: ↑13-01-2020 11:36We gaan niet naar haar toe als ze al 2 uur wakker is. We kiezen dat we er of uit gaan en haar proberen te trootsen, of ze moet het echt de hele nacht zelf uitzoeken. Het lijkt allebei niet zoveel verschil te maken voor hoeveel ze slaapt. Het maakt alleen verschil uit hoeveel mensen ze wakker houdt.
Dus we zijn op de avond wel behoorlijk consequent, maar de aanpak verschilt wel eens per avond omdat we het ook niet meer weten. Wat dat betreft is de oudste uit logeren en doorzetten wel een goede, maar ik vind het op dit moment lastig om op te brengen...
Met andere woorden: jullie zijn niet consequent en juist het feit dat je haar de ene keer wel en de andere keer niet gaat troosten houdt het in stand. Dan lees ik nog logeerbed, bij je nemen, fles proberen. Maak een keuze en houd je daaraan.
En dan zou ik persoonlijk dus nooit kiezen voor ´zelf uitzoeken´, want voor hetzelfde is er wel eens iets en je wilt ook dat ze leert dat ze altijd bij je terecht kan.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
maandag 13 januari 2020 om 11:48
Wat je wel kunt doen, aangezien er ook nachten zijn dat ze doorslaapt, is controleren of er op andere dagen iets gebeurt. Komt er om drie uur ´s nachts een auto de straat in of gaat de buurman naar de wc? Kan ze het te warm of te koud hebben? Wordt ze misschien wakker van dromen? (Lastig na te gaan).
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
maandag 13 januari 2020 om 11:54
Het klopt inderdaad dat we niet consequent meer zijn. We pakten haar eruit om haar te troosten als ze echt overstuur was en legde haar terug als ze getroost was, ook als ze dan nog een beetje protesteerde. Maar na een paar maanden elke nacht eruit kan ik het niet meer zo goed opbrengen allemaal. Ik ben kapot, ik wil gewoon slapen. Ik zit hier nu ook met tranen in mijn ogen.
maandag 13 januari 2020 om 11:55
Ze wil in elk geval niets met de fles te maken hebben, terwijl die 's ochtends altijd zeer vrolijk begroet wordt.bettiepage_2 schreef: ↑13-01-2020 11:52Kan het ook zijn dat je dochtertje honger/dorst heeft?
Mijn dreumes gaat om 19:00 naar bed, wordt standaard om 05:00 wakker. Krijgt een boterham met melk en gaat daarna weer verder slapen tot 06:30.
We doen tegenwoordig om 11 uur een dreamfeed. Ze eet als een bootwerker (gisteren in totaal 4 boterhammen, 2 manderijnen, 3/4 appel, 2 grote opscheplepels avondeten, een bak yoghurt en 3 keer melk), dus honger lijkt me heel raar.
maandag 13 januari 2020 om 12:02
Kaaaaaaaatje schreef: ↑13-01-2020 11:54Het klopt inderdaad dat we niet consequent meer zijn. We pakten haar eruit om haar te troosten als ze echt overstuur was en legde haar terug als ze getroost was, ook als ze dan nog een beetje protesteerde. Maar na een paar maanden elke nacht eruit kan ik het niet meer zo goed opbrengen allemaal. Ik ben kapot, ik wil gewoon slapen. Ik zit hier nu ook met tranen in mijn ogen.
Misschien een beter idee: Jonste een paar nachtjes laten logeren en zelf bijtanken.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
maandag 13 januari 2020 om 12:02
Heb je al eens geprobeerd die weg te laten? Misschien heeft ze er last van.Kaaaaaaaatje schreef: ↑13-01-2020 11:55Ze wil in elk geval niets met de fles te maken hebben, terwijl die 's ochtends altijd zeer vrolijk begroet wordt.
We doen tegenwoordig om 11 uur een dreamfeed. Ze eet als een bootwerker (gisteren in totaal 4 boterhammen, 2 manderijnen, 3/4 appel, 2 grote opscheplepels avondeten, een bak yoghurt en 3 keer melk), dus honger lijkt me heel raar.
Je zegt dat ze weinig slaapt maar ik vind een goede middagdut en een nacht van 11 uur niet weinig maar prima.
Het is rot en vermoeiend maar weet je gewoon niet wat er is en of er iets is. Mijn kind sliep tot zijn tweede jaar slecht, wat we ook probeerden (wel/geen fles, extra dekentje, bij ons of ernaast liggen etc). Gelukkig is het goedgekomen, rond de tijd dat de middagdut eraf ging. Maar of het daardoor kwam weet je natuurlijk niet.
Sterkte.
