
Eetgedoe puber...
donderdag 3 december 2020 om 11:03
Vanmorgen met gemengde gevoelens puberdochter weer een keer de deur uit laten gaan zonder fatsoenlijk ontbijt en boterham voor de lunch.
Ik heb haar de hele avond na het avondeten en de ochtend niet gezien tot het moment dat ze de deur uitging en dat komt omdat we gisteren knallende ruzie over het avondeten hebben gehad.
Sinds dochterlief op de middelbare zit, is eten een dingetje geworden. Ik heb zelf niet zulke warme herinneringen aan het avondeten -mijn moeder kookte echt weerzinwekkend- waardoor ik vaak overleg aan het begin van de week of als ik boodschappen ga doen waar ze allebei (5 jarige en 12 jarige) zin in hebben. We eten vrij gevarieerd, vaak een verse pasta met saus en groenten, Japanse Noodles met groenten, keertje vis, tussendoor een keer crêpes, lekkere stamppot met uitbreidingen zoals kaasblokjes en stoffpeertjes, een salade, zelf pizza maken met voldoende groenten.
Ik luister naar wat ze graag willen en wat ook gezond is en zo bepalen we het weekmenu.
Sinds begin dit schooljaar kwam de lunchtrommel al gevuld terug, sinds een week of 3 wordt het ontbijt overgeslagen en roert 12-jarige elke avond tot mijn grote irritatie alleen nog maar wat eten over haar bord. Ongeacht of het iets is waar ze om gevraagd heeft of graag lust.
Haar houding is enorm onprettig en niet vergelijken met bijvoorbeeld een keertje Mac waarbij ze zonder stoppen een BigM binnen 4 minuten naar binnen schuift.
Ik ben alleenstaande moeder en door de crisis ook werkeloos, het is dus geen vetpot hier en ik moet echt wel nadenken en budgetteren. Eten weggooien voelt gewoon niet fijn. Zeg maar gewoon klote.
Als ze uit school komt begint ze standaard in alle kasten te zoeken naar chips of koek of maakt elke dag van die instant noodlestroep en eet geen avondeten, maar begint rond een uurtje of acht weer met alle kasten overhoop halen. Bij voorkeur stiekem als ik haar broertje naar bed breng.
Ik heb gisteren in de ruzie alle chips, snoep, koek en noodles in de vuilnisbak gegooid en geroepen dat het pas weer in huis komt als er normaal gegeten wordt. Onder normaal versta ik in ieder geval iets van ontbijt (dochter fietst naar school, enkele reis 14 km) en een boterham voor de lunch en avondeten. Fruit mogen ze hier naar hartelust pakken en ik doe ook niet moeilijk over een blikje cola op zijn tijd.
Op haar kamer vind ik wel regelmatig half opgedronken pakken drinken, minimaal een stuk of 3 en vaak lege verpakkingen van snoep.
Ik weet dat het waarschijnlijk allemaal helemaal normaal is, maar het stoort mij. Ik maak in de ochtend maar geen ontbijt meer voor haar en lunch geef ik niet meer mee omdat ik het elke dag moet weggooien. Over de sfeer aan tafel maar niet te spreken.
Gaat dit over? En hoe kan ik dit proces wat versnellen?
Het is ook een lastig voorbeeld voor haar jongere broertje.
Ik heb haar de hele avond na het avondeten en de ochtend niet gezien tot het moment dat ze de deur uitging en dat komt omdat we gisteren knallende ruzie over het avondeten hebben gehad.
Sinds dochterlief op de middelbare zit, is eten een dingetje geworden. Ik heb zelf niet zulke warme herinneringen aan het avondeten -mijn moeder kookte echt weerzinwekkend- waardoor ik vaak overleg aan het begin van de week of als ik boodschappen ga doen waar ze allebei (5 jarige en 12 jarige) zin in hebben. We eten vrij gevarieerd, vaak een verse pasta met saus en groenten, Japanse Noodles met groenten, keertje vis, tussendoor een keer crêpes, lekkere stamppot met uitbreidingen zoals kaasblokjes en stoffpeertjes, een salade, zelf pizza maken met voldoende groenten.
Ik luister naar wat ze graag willen en wat ook gezond is en zo bepalen we het weekmenu.
Sinds begin dit schooljaar kwam de lunchtrommel al gevuld terug, sinds een week of 3 wordt het ontbijt overgeslagen en roert 12-jarige elke avond tot mijn grote irritatie alleen nog maar wat eten over haar bord. Ongeacht of het iets is waar ze om gevraagd heeft of graag lust.
Haar houding is enorm onprettig en niet vergelijken met bijvoorbeeld een keertje Mac waarbij ze zonder stoppen een BigM binnen 4 minuten naar binnen schuift.
Ik ben alleenstaande moeder en door de crisis ook werkeloos, het is dus geen vetpot hier en ik moet echt wel nadenken en budgetteren. Eten weggooien voelt gewoon niet fijn. Zeg maar gewoon klote.
Als ze uit school komt begint ze standaard in alle kasten te zoeken naar chips of koek of maakt elke dag van die instant noodlestroep en eet geen avondeten, maar begint rond een uurtje of acht weer met alle kasten overhoop halen. Bij voorkeur stiekem als ik haar broertje naar bed breng.
Ik heb gisteren in de ruzie alle chips, snoep, koek en noodles in de vuilnisbak gegooid en geroepen dat het pas weer in huis komt als er normaal gegeten wordt. Onder normaal versta ik in ieder geval iets van ontbijt (dochter fietst naar school, enkele reis 14 km) en een boterham voor de lunch en avondeten. Fruit mogen ze hier naar hartelust pakken en ik doe ook niet moeilijk over een blikje cola op zijn tijd.
Op haar kamer vind ik wel regelmatig half opgedronken pakken drinken, minimaal een stuk of 3 en vaak lege verpakkingen van snoep.
Ik weet dat het waarschijnlijk allemaal helemaal normaal is, maar het stoort mij. Ik maak in de ochtend maar geen ontbijt meer voor haar en lunch geef ik niet meer mee omdat ik het elke dag moet weggooien. Over de sfeer aan tafel maar niet te spreken.
Gaat dit over? En hoe kan ik dit proces wat versnellen?


donderdag 3 december 2020 om 12:00
Mijn 14jarige puber is hetzelfde en ik weiger er strijd over te maken. Dat deed mijn moeder vroeger ook en ik wil gewoon niet zo zijn.
Ze ontbijt niet, maar gooit een mueslireep of zo in haar tas en waarschijnlijk ook nog wat snoep. 's Middags na school maakt ze noodles, rijst of pasta en 's avonds wordt er wat geklooid met haar eten.
Toevallig gisterenavond dat ze spontaan zei dat iets lekker was. Meestal komt er niet meer uit dan een pruillip of sneer, dus het was een goede dag.
Zolang ze niet superdun of superdik is en ze het verder goed blijft doen laten we het gewoon. Wij wonen niet in NL en een van haar vakken op school is home economics, dus ze leert veel over gezond eten en wat belangrijk is qua voeding, dus hopelijk blijft het een beetje hangen uiteindelijk.
Ze ontbijt niet, maar gooit een mueslireep of zo in haar tas en waarschijnlijk ook nog wat snoep. 's Middags na school maakt ze noodles, rijst of pasta en 's avonds wordt er wat geklooid met haar eten.
Toevallig gisterenavond dat ze spontaan zei dat iets lekker was. Meestal komt er niet meer uit dan een pruillip of sneer, dus het was een goede dag.
Zolang ze niet superdun of superdik is en ze het verder goed blijft doen laten we het gewoon. Wij wonen niet in NL en een van haar vakken op school is home economics, dus ze leert veel over gezond eten en wat belangrijk is qua voeding, dus hopelijk blijft het een beetje hangen uiteindelijk.

donderdag 3 december 2020 om 12:05
20 per maand? Is redelijk normaal hoor.Zola123 schreef: ↑03-12-2020 11:31Als puber heb je toch juist veel honger? Ik vind het wel een beetje raar dat je al het lekkers de prullenbak in hebt gegooid? Dat is toch zonde van het geld. Ik zou zelf gewoon een trommel/bak kopen die op slot kan. Daarnaast vind ik niet dat je zoon of jij gestraft hoeven te worden voor haar gedrag. Als jullie zin hebben in een koekje moet dat gewoon kunnen. Ik zou 20 euro zakgeld terugzetten naar 10 (vind dit sowieso wel veel voor 12, afhankelijk wat ze er van moet kopen wel). Helemaal als je het zelf niet breed hebt. Ze kan gewoon fatsoenlijk mee eten (in grote lijnen) en aangeven dat je hier niet van gediend bent. Dat je je best doet om lekkere en gevarieerde maaltijden met een klein budget op tafel te zetten. Zoon mag toetje na eten en dan van tafel. Jij blijft zitten met haar.
Het kan over gaan, het kan ook begin van eetprobleem of een verstoorde eetrelatie worden.
Ik kreeg destijds 50 gulden per maand dus omgerekend komt dat best overeen.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
donderdag 3 december 2020 om 12:07
donderdag 3 december 2020 om 12:08
Dat was bij ons thuis ook als ik na school wilde snaaien. Dan zei m'n moeder dat ik best een appel of boterham mocht pakken als ik zo'n honger had. De honger bleek dan toch niet zo groot te zijn.MarvelousMrsMaisel schreef: ↑03-12-2020 12:03Ik snap ook niet dat ze zomaar eigen eitjes mag gaan bakken en alle kasten leeg eten.
Wij mochten dat gewoon niet. Dus dan eet je wat de pot schaft. Beetje strenger worden, al is het misschien te laat.

donderdag 3 december 2020 om 12:09
Ik lees vooral veel boosheid bij jou. Ik zou er vooral niet teveel van je emotie in stoppen, daar worden maaltijden niet gezelliger van.
Dan kook je wat minder en als ze ‘s avonds nog trek heeft kan ze brood eten.
Maar hou die maaltijd gezellig. Dan schuift ze maar met haar eten op het bord.
Dan kook je wat minder en als ze ‘s avonds nog trek heeft kan ze brood eten.
Maar hou die maaltijd gezellig. Dan schuift ze maar met haar eten op het bord.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
donderdag 3 december 2020 om 12:19
Bij de huisarts informeren of haaruitval (hoe ernstig is het?) reden is om dochter langs te sturen.
Dochter kan 1x per week gaan koken, misschien is dat een stimulans om die avondmaaltijd dan op te eten?
Verder; zelf ontbijt/lunch laten maken, en als ouder dagelijks wat rauwkost/fruit meegeven.
Liever veel keuze in broodbeleg (ook ongezond naast gezond en eens ander brood/broodjes; liever aantrekkelijker broodmaaltijden dan snoep in huis.
Snoep alleen op (een) vaste avond(en) , bijv. vrijdag/zaterdag film/tv/spelletjesavond. Dus verder niet in huis halen.
Zakgeld vind ik ook aan de hoge kant; mijn oudste dochter is even oud.
Grote kans dat het in de schoolkantine wordt besteed.
Slaapt ze voldoende?
Wordt ze afgeleid door haar telefoon/games /sociale contacten? Zo ja; telefoon buiten zicht neerleggen tijdens het avondeten.
‘s Ochtends pas telefoon na ontbijttijd (schermtijd instellen).
Ze fietst veel, dus voldoende beweging. Ziet ze haar (school)vriendinnen ook buiten schooltijd? Heeft ze andere activiteiten?
Zit ze in een fijne klas of zijn er zaken op school die stress opleveren?
Dochter kan 1x per week gaan koken, misschien is dat een stimulans om die avondmaaltijd dan op te eten?
Verder; zelf ontbijt/lunch laten maken, en als ouder dagelijks wat rauwkost/fruit meegeven.
Liever veel keuze in broodbeleg (ook ongezond naast gezond en eens ander brood/broodjes; liever aantrekkelijker broodmaaltijden dan snoep in huis.
Snoep alleen op (een) vaste avond(en) , bijv. vrijdag/zaterdag film/tv/spelletjesavond. Dus verder niet in huis halen.
Zakgeld vind ik ook aan de hoge kant; mijn oudste dochter is even oud.
Grote kans dat het in de schoolkantine wordt besteed.
Slaapt ze voldoende?
Wordt ze afgeleid door haar telefoon/games /sociale contacten? Zo ja; telefoon buiten zicht neerleggen tijdens het avondeten.
‘s Ochtends pas telefoon na ontbijttijd (schermtijd instellen).
Ze fietst veel, dus voldoende beweging. Ziet ze haar (school)vriendinnen ook buiten schooltijd? Heeft ze andere activiteiten?
Zit ze in een fijne klas of zijn er zaken op school die stress opleveren?
De toekomst is niet meer wat het was

donderdag 3 december 2020 om 12:34
Ja hoor, dat heb ik als puber echt veelvuldig gedaanKataTonDemonaEaytoy schreef: ↑03-12-2020 11:22Ze eet echt bijna niks in de ochtend. Om 6.45 gaat de wekker en om 7.30 staat haar vriendin voor de deur om samen te fietsen. Ze komt rond 7.33 naar beneden en moet dan nog van alles doen, jas aan, schoenen en tas pakken. Fiets uit de schuur halen. Ik vraag mij af of dat vol te houden is, met een lege maag 14 km fietsen en dan gaan gymmen.


donderdag 3 december 2020 om 12:36
Herkenbaar, hoewel minder extreem want zoon maakt ‘s ochtends een shake voor zichzelf en bakt regelmatig een ei. Maar al die snoepverpakkingen en dat weinige avondeten, en dag brood niet opeten gebeurt hier ook. Zoon heeft ook nog eens een ziekte waarbij gezond eten net wat belangrijker is dan bij de gemiddelde mens.
Ik heb de geldkraan dichtgedraaid. Geen zakgeld meer of geld ‘voor een broodje’. Alles ging op aan troep. Ook heb ik tegen de grootouders gezegd geen geld meer aan hem te geven.
Ik wist het anders ook niet...
Ik heb de geldkraan dichtgedraaid. Geen zakgeld meer of geld ‘voor een broodje’. Alles ging op aan troep. Ook heb ik tegen de grootouders gezegd geen geld meer aan hem te geven.
Ik wist het anders ook niet...

donderdag 3 december 2020 om 12:39

donderdag 3 december 2020 om 12:52
Sommige kinderen kunnen niet eten bij stress. Pas als de druk van school weg is, voelen ze dat ze honger hebben en gaan ze snaaien.
Als ze 12 is, zit ze net in de brugklas? Dan komt er wel heel veel nieuws op haar af!
Ik zou eerder het gesprek aangaan over het eten, waarom het niet lukt en wat wel lukt. Samen dingen proberen en evalueren.
Thermosbak soep mee of samen pastasalade maken?
Warm en hartig wil wel meer prikkelen dan een droge boterham... Mag ze na school tosti's maken?
Als ze 12 is, zit ze net in de brugklas? Dan komt er wel heel veel nieuws op haar af!
Ik zou eerder het gesprek aangaan over het eten, waarom het niet lukt en wat wel lukt. Samen dingen proberen en evalueren.
Thermosbak soep mee of samen pastasalade maken?
Warm en hartig wil wel meer prikkelen dan een droge boterham... Mag ze na school tosti's maken?
donderdag 3 december 2020 om 12:56

donderdag 3 december 2020 om 12:57
Ohh dat is echt gewoon niet waar. Het merendeel, vast, maar zeker niet allemaal.ThomasWeek schreef: ↑03-12-2020 12:39Alle kinderen, zonder uitzondering, houden van fastfood en helemaal niet van gezond eten. Na verloop van tijd zal dit voorbijgaan, maar het is ongetwijfeld niet nodig om het te volgen.


donderdag 3 december 2020 om 13:06
In mijn pubertijd ontbeet en lunchte ik wel, maar dat avondeten was ook altijd een ramp. Ik had verschrikkelijke honger de hele dag door. Mensen dachten dat ik anorexia had, zo dun was ik. Ik at zo'n 2 pakken koek, 1 tot 2 zakken chips en allerlei crackers en snoep op een dag. Het avondeten ging er gewoon bijna niet in. Ik had altijd honger en at heel slecht, maar in die tijd werd dat maatschappelijk meer geaccepteerd, waardoor mijn ouders en omstanders er niet echt over waakten.
Wel ging ik naar de diëtiste, omdat ik al jarenlang ondergewicht had en lang was. Mijn haren vielen sinds mijn 15e tot nu uit. Het is bij mij chronische stress.
Maar voornamelijke oorzaken zijn:
Vitaminetekort
IJzertekort
Hormoondisbalans
Stress
Er zijn echt heel veel oorzaken voor haaruitval. Je kan bijvoorbeeld benoemen dat het eerst langzaam begint uit te vallen en daarna hele plukken. Ik verloor 2/3 van mijn haar in ongeveer 6 maanden. Ik was jaren depressief hierdoor. Kale plekjes had ik ook en altijd de stress als je je haren weer moest wassen. Ik verloor dan wel echt rond de 1000 haren per dag en liep standaard bij de dermatoloog.
Dus haar haren zal ze belangrijk vinden en dat is een motivatie om wat gezonder te eten of in ieder geval Vitaminepillen (voornamelijk vitamine b) te slikken. Magnesium kan zorgen voor een betere doorbloeding en betere opname van de vitamines.
Maar ik deed er echt alles aan om de haaruitval te verminderen, want dat was echt een hel.
Wel ging ik naar de diëtiste, omdat ik al jarenlang ondergewicht had en lang was. Mijn haren vielen sinds mijn 15e tot nu uit. Het is bij mij chronische stress.
Maar voornamelijke oorzaken zijn:
Vitaminetekort
IJzertekort
Hormoondisbalans
Stress
Er zijn echt heel veel oorzaken voor haaruitval. Je kan bijvoorbeeld benoemen dat het eerst langzaam begint uit te vallen en daarna hele plukken. Ik verloor 2/3 van mijn haar in ongeveer 6 maanden. Ik was jaren depressief hierdoor. Kale plekjes had ik ook en altijd de stress als je je haren weer moest wassen. Ik verloor dan wel echt rond de 1000 haren per dag en liep standaard bij de dermatoloog.
Dus haar haren zal ze belangrijk vinden en dat is een motivatie om wat gezonder te eten of in ieder geval Vitaminepillen (voornamelijk vitamine b) te slikken. Magnesium kan zorgen voor een betere doorbloeding en betere opname van de vitamines.
Maar ik deed er echt alles aan om de haaruitval te verminderen, want dat was echt een hel.
donderdag 3 december 2020 om 13:12
Het kan natuurlijk ook met de instabiele thuissituatie te maken hebben. Een nieuwe vriend die onbetrouwbaar is (en die jij al snel thuis geïntroduceerd hebt), jij die daar meermaals helemaal door van het padje geweest bent, knipperlichtgedoe, dan toch een grote break om uiteindelijk toch weer aan te pappen met meneer. Zeker op haar leeftijd kan dat er flink inhakken, een gevoel dat je moeder niet je stabiele factor is.
donderdag 3 december 2020 om 13:13
Ik zou me ook veel zorgen maken over dit gedrag. Vreemd dat mensen hier zeggen dat het normaal is en dat je je dochter gewoon haar gang kunt laten gaan en dat het dan vanzelf over gaat. Pubers schreeuwen juist om grenzen. Daar zijn ouders voor.
Het belangrijkste is denk ik: Wat er niet in huis is, kan niet gesnaaid worden.
Ik heb twee dochters van dezelfde leeftijd en ik prijs me gelukkig dat ik met hen kan praten over wat verstandige eet-keuzes zijn.
Ze weten dat ik zelf ook het liefst de hele dag chips, koek en chocola zou kiezen i.p.v. volkoren boterhammen en fruit. Maar dat ik dat niet doe, omdat mijn lichaam goed voedsel nodig heeft. Zo heeft hun lichaam in de groei ook goed voedsel nodig, en proberen ze door de dag heen verstandige keuzes te maken. Ze willen zelf ook goed groeien, een gezonde huid houden en niet te dik worden.
Ze krijgen dagelijks een koek mee naar school en bij de thee ook iets van chips/koek/chocola, maar alles wordt overlegd, niet zomaar zelf gepakt. En ze hebben geleerd dat al die lekkere, ongezonde dingen niet bedoeld zijn als vervanging, maar als extraatje naast het normaal eten van hun boterhammen, fruit en avondeten.
Ze ontdekken de laatste tijd dat ook gezonde(re) dingen een traktatie kunnen zijn. Dus dan kopen ze (in overleg) in de schoolkantine een bruin broodje met zalm in plaats van een chocolademuffin. Of ze bakken thuis een ei of roosteren een boterham met pindakaas in plaats van in een zak chips te duiken.
Hier heb jij natuurlijk helemaal niks aan, want dat zou jij ook allemaal wel willen voor je dochter.
Ik zou denk ik toch eens met haar naar de huisarts of een diëtiste gaan, of info inwinnen bij het cjg over wat normaal is.
En dus afgepaste hoeveelheden lekkers in huis halen, waar ze om moet vragen in plaats van zelf in de kast te duiken.
Met haar praten, overleggen en afspraken maken.
Bijvoorbeeld overleggen wat voor boterham ze wèl gaat opeten op school, bijvoorbeeld als er kipfilet met pesto op zit?
Veel sterkte en succes in ieder geval! Lijkt me echt moeilijk als je niet tot haar door kunt dringen.
Het belangrijkste is denk ik: Wat er niet in huis is, kan niet gesnaaid worden.
Ik heb twee dochters van dezelfde leeftijd en ik prijs me gelukkig dat ik met hen kan praten over wat verstandige eet-keuzes zijn.
Ze weten dat ik zelf ook het liefst de hele dag chips, koek en chocola zou kiezen i.p.v. volkoren boterhammen en fruit. Maar dat ik dat niet doe, omdat mijn lichaam goed voedsel nodig heeft. Zo heeft hun lichaam in de groei ook goed voedsel nodig, en proberen ze door de dag heen verstandige keuzes te maken. Ze willen zelf ook goed groeien, een gezonde huid houden en niet te dik worden.
Ze krijgen dagelijks een koek mee naar school en bij de thee ook iets van chips/koek/chocola, maar alles wordt overlegd, niet zomaar zelf gepakt. En ze hebben geleerd dat al die lekkere, ongezonde dingen niet bedoeld zijn als vervanging, maar als extraatje naast het normaal eten van hun boterhammen, fruit en avondeten.
Ze ontdekken de laatste tijd dat ook gezonde(re) dingen een traktatie kunnen zijn. Dus dan kopen ze (in overleg) in de schoolkantine een bruin broodje met zalm in plaats van een chocolademuffin. Of ze bakken thuis een ei of roosteren een boterham met pindakaas in plaats van in een zak chips te duiken.
Hier heb jij natuurlijk helemaal niks aan, want dat zou jij ook allemaal wel willen voor je dochter.
Ik zou denk ik toch eens met haar naar de huisarts of een diëtiste gaan, of info inwinnen bij het cjg over wat normaal is.
En dus afgepaste hoeveelheden lekkers in huis halen, waar ze om moet vragen in plaats van zelf in de kast te duiken.
Met haar praten, overleggen en afspraken maken.
Bijvoorbeeld overleggen wat voor boterham ze wèl gaat opeten op school, bijvoorbeeld als er kipfilet met pesto op zit?
Veel sterkte en succes in ieder geval! Lijkt me echt moeilijk als je niet tot haar door kunt dringen.
donderdag 3 december 2020 om 13:17
Ik herken het wel van mijn eigen puberteit. In de ochtend zo laat mogelijk uit bed en dan nog net tijd hebben om aan te kleden/ opmaken/ tanden poetsen. Geen tijd hebben om eten te maken of te ontbijten en hup naar school. Daar in de pauze ging zo’n 70% van de leerlingen naar de supermarkt (op 5 min afstand) en kochten we daar een broodje en een zak chips/ snoep. Na school thuis vaak noodles of een boterham met ei. Dan bij het avondeten had ik geen honger omdat ik om 16 nog die noodles naar binnen had gewerkt. Na het avondeten naar mijn kamer om met vriendinnen te chatten (msn destijds) en ondertussen een zak chips eten.
Oftewel: herkenbaar. Tegen het einde van de middelbare ontdekte ik dat het toch wel geldbesparend is om gewoon te eten wat er in huis is. Is helemaal goedgekomen met mijn eetpatroon.
Mijn ouders hadden overigens ook een chips/ koek/ snoep verbod, maar omdat een zak chips bij de aldi zo’n 80 cent kostte kocht ik het gewoon als het niet in huis was.
Zelf geen of minder ongezond eten komen kan je inderdaad prima doen. Dan kan ze het zelf kopen als ze per se iets ongezonds wil eten. Aan haar dan de keus om al haar zakgeld daaraan op te maken of te beseffen dat ze beter gewoon kan eten wat er in huis is.
Oftewel: herkenbaar. Tegen het einde van de middelbare ontdekte ik dat het toch wel geldbesparend is om gewoon te eten wat er in huis is. Is helemaal goedgekomen met mijn eetpatroon.
Mijn ouders hadden overigens ook een chips/ koek/ snoep verbod, maar omdat een zak chips bij de aldi zo’n 80 cent kostte kocht ik het gewoon als het niet in huis was.
Zelf geen of minder ongezond eten komen kan je inderdaad prima doen. Dan kan ze het zelf kopen als ze per se iets ongezonds wil eten. Aan haar dan de keus om al haar zakgeld daaraan op te maken of te beseffen dat ze beter gewoon kan eten wat er in huis is.
donderdag 3 december 2020 om 13:22
In plaats van strijd opzoeken over eten, kun je ook dichterbij gaan staan.
Niet veroordelend: Ja hallo, ík heb gekookt vanuit mijn gezonde perspectief en jíj eet dit niet.
Maar meer vanuit samenwerken: oké, blijkbaar heb jij meer behoefte aan snoep, snaai en snacks. Ik zie dat je gezondheid daar niet goed op gaat. Hoe vinden we samen een balans?
Ga voor de 80/20 of voor elke dag 1 lekkere snack naar keuze én avondeten wat de pot schaft.
Als je een stap daarin verder wil:
Zet je antipathie voor de zooi een beetje opzij, en breng eens om 16.00 uur wél die bak noodles bij haar op de kamer. En de dag erna ook. En daarna ook. Vraag op dag 4 of ze zou willen proeven van wat jij hebt gekookt. Verder geen boze woorden of verkapt commentaar.
Ipv dreigen en dwingen haar voorleven hoe fijn het is als dat wat je doet/lust gewaarderd wordt. Pubers leren van wat wij doen, maar vooral als ze zich gezien voelen (hoe hormonaal en onbegrijpelijk ook).
Niet veroordelend: Ja hallo, ík heb gekookt vanuit mijn gezonde perspectief en jíj eet dit niet.
Maar meer vanuit samenwerken: oké, blijkbaar heb jij meer behoefte aan snoep, snaai en snacks. Ik zie dat je gezondheid daar niet goed op gaat. Hoe vinden we samen een balans?
Ga voor de 80/20 of voor elke dag 1 lekkere snack naar keuze én avondeten wat de pot schaft.
Als je een stap daarin verder wil:
Zet je antipathie voor de zooi een beetje opzij, en breng eens om 16.00 uur wél die bak noodles bij haar op de kamer. En de dag erna ook. En daarna ook. Vraag op dag 4 of ze zou willen proeven van wat jij hebt gekookt. Verder geen boze woorden of verkapt commentaar.
Ipv dreigen en dwingen haar voorleven hoe fijn het is als dat wat je doet/lust gewaarderd wordt. Pubers leren van wat wij doen, maar vooral als ze zich gezien voelen (hoe hormonaal en onbegrijpelijk ook).
Hips, hopsakee en pierlala.
donderdag 3 december 2020 om 13:23
Alle kinderen, zonder uitzondering, houde van fastfood en helemaal niet van gezond eten.ThomasWeek schreef: ↑03-12-2020 12:39Alle kinderen, zonder uitzondering, houden van fastfood en helemaal niet van gezond eten. Na verloop van tijd zal dit voorbijgaan, maar het is ongetwijfeld niet nodig om het te volgen.

Echt wat een onzin. Genoeg kinderen die wel van gezond eten houden, of dat eigenlijk gewoon als normaal eten zien.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.

donderdag 3 december 2020 om 13:58
Ik heb 3 pubers en die snaaien echt de kasten niet leeg hoor! Die nemen (uit zichzelf) regelmatig fruit mee naar school en weten dat als we tegen gaan drinken we eerst fruit eten en daarna een koekje.
Als ze trek hebben smeren ze een broodje/tosti maar no wat dat de kasten leeggedronken worden.
Doe ff normaal zeg! Dat mochten wij vroeger ook echt niet en onze kinderen dus ook niet.
Ik vind het dus geen normaal pubergedrag.
Als ze trek hebben smeren ze een broodje/tosti maar no wat dat de kasten leeggedronken worden.
Doe ff normaal zeg! Dat mochten wij vroeger ook echt niet en onze kinderen dus ook niet.
Ik vind het dus geen normaal pubergedrag.
donderdag 3 december 2020 om 14:06
Kan me nog goed herinneren dat ik op de middelbare school niet ontbeet. Lunch maar 1 broodje, zoetigheid trok wel mijn aandacht en avondeten ene avond wel andere avond niet. Veel discussies over gehad met mn moeder, die in een soort zelfde schuitje zat als jij nu.
Hou haar wel in de gaten; eetstoornissen liggen op de loer rond deze leeftijd.
Geloof zelfs dat ik laatst las (heb zelf een peuter die niet eet) dat het peuter en puber gedrag erg op elkaar lijken als het om eten gaat. Ze hebben vrijwel niks nodig om te groeien/functioneren.
Hou haar wel in de gaten; eetstoornissen liggen op de loer rond deze leeftijd.
Geloof zelfs dat ik laatst las (heb zelf een peuter die niet eet) dat het peuter en puber gedrag erg op elkaar lijken als het om eten gaat. Ze hebben vrijwel niks nodig om te groeien/functioneren.