Kinderen
alle pijlers
Evil stepmother van een puber
donderdag 20 februari 2020 om 11:12
Weer een puber topic.
De dochter van mijn vriend is 11, we zijn 5 jaar samen.
Sinds haar 11de verjaardag is ze veranderd in een opstandige tiener. Daarvoor was het een superlief kind, deden we veel leuke dingen samen en nam ze mij vaak in vertrouwen als haar ouders weer eens mot hadden. Ik heb zelf geen kinderen, dus ik vind het heel moeilijk om te gaan met haar opstandige gedrag. Ondertussen haalt ze het bloed onder onze nagels vandaan en is ze constant bezig met grenzen opzoeken om dan daar vervolgens overheen te gaan.
Ze is maar om het weekend bij ons thuis, maar dan weet ze altijd de sfeer te verzieken. Het is gelukkig niet persoonlijk op mij gericht en ik hoor dat ze bij haar moeder thuis hetzelfde gedrag vertoont. Tot nu toe is mijn tactiek om het maar zoveel mogelijk te negeren, ik ben tenslotte niet haar moeder. Haar ouders hebben verschillende gesprekken met haar gehad maar dat zet geen zoden aan de dijk.
Hoe ga je om met opstandige pubers zonder meteen over te komen als de evil stepmother?
De dochter van mijn vriend is 11, we zijn 5 jaar samen.
Sinds haar 11de verjaardag is ze veranderd in een opstandige tiener. Daarvoor was het een superlief kind, deden we veel leuke dingen samen en nam ze mij vaak in vertrouwen als haar ouders weer eens mot hadden. Ik heb zelf geen kinderen, dus ik vind het heel moeilijk om te gaan met haar opstandige gedrag. Ondertussen haalt ze het bloed onder onze nagels vandaan en is ze constant bezig met grenzen opzoeken om dan daar vervolgens overheen te gaan.
Ze is maar om het weekend bij ons thuis, maar dan weet ze altijd de sfeer te verzieken. Het is gelukkig niet persoonlijk op mij gericht en ik hoor dat ze bij haar moeder thuis hetzelfde gedrag vertoont. Tot nu toe is mijn tactiek om het maar zoveel mogelijk te negeren, ik ben tenslotte niet haar moeder. Haar ouders hebben verschillende gesprekken met haar gehad maar dat zet geen zoden aan de dijk.
Hoe ga je om met opstandige pubers zonder meteen over te komen als de evil stepmother?
donderdag 20 februari 2020 om 11:54
Dus het probleem ligt eigenlijk ook wel voor een heel deel bij je vriend. Hij heeft geen zin om te straffen, want hij ziet haar al zo weinig, zij weet dat heel goed en weet dus ook dat ze kan flikken wat ze wil en als gevolg daarvan zijn de weekends compleet verziekt. Voor iedereen.Nutmeg schreef: ↑20-02-2020 11:50Haar vader vond het in het begin normaal tienergedrag en liet het maar gaan. Totdat ze zich onbeschoft ging gedragen naar andere mensen toe. Toen haar moeder ook aan de bel trok zijn er verschillende gesprekken geweest met haar maar ik merk geen verschil. Hij is lieve goedsul die confrontaties liever uit de weg gaat en wil geen straf opleggen omdat hij haar maar zo weinig ziet en dan liever de lieve vrede wil bewaren. Maar die aanpak werkt averechts. Ze zei laatst zelf tegen me: "ik kan alles doen wat ik wil want ik krijg toch nooit straf". Daar sta je dan.
En ja, ik mis het gezellig samen dingen doen heel erg, want toen ik haar leerde kennen wat het zo'n leuk kind en was ze altijd aan het lachen, dansjes doen in de woonkamer en samen koken enzo. Toen kon ik nog een 5 minuten naar de WC of ze stond al te roepen waar ik was en of ik een spelletje wilde doen bijvoorbeeld.
Ik vind dat ook helemaal niet het gedrag van een lieve goedsul, ik vind het meer egoïstisch. Omdat hij geen zin heeft om in te grijpen (want daar komt het toch op neer, ingrijpen is niet gezellig en dus doet hij het niet) escaleert de boel weekend na weekend na weekend en wil er straks geen mens meer bij jullie thuis komen als zij er is. Ik zou daar toch echt heel pissig om worden. Hij verwacht neem ik aan wel dat jij er dat hele weekend "gezellig" bij blijft zitten?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 20 februari 2020 om 11:54
Heb je dit naar haar benoemd? Is ze het hele weekend zo humeurig? Ik prijs mijn 11-jarige op de momenten dat hij weer zijn leuke, gezellige zelf is de hemel in. En op die momenten is het ook mogelijk om de buien te bespreken. Meestal vraag ik dan wat er aan de hand was.
donderdag 20 februari 2020 om 11:57
Dit gedrag maar laten gaan voor de “lieve vrede “ ?
Hoe verzin je het als ouder.
Bij mij kunnen de ( stief) kinderen heel wat potjes breken, maar brutaal zijn en mij voor dingen uitmaken?
Dan kunnen ze beter gaan rennen.
Respectvol met elkaar omgaan is bij ons 1 van de belangrijkste pijlers in huis.
Maar goed, als vader het allemaal maar prima vind, is het al een verloren strijd voor jou.
Hoe verzin je het als ouder.
Bij mij kunnen de ( stief) kinderen heel wat potjes breken, maar brutaal zijn en mij voor dingen uitmaken?
Dan kunnen ze beter gaan rennen.
Respectvol met elkaar omgaan is bij ons 1 van de belangrijkste pijlers in huis.
Maar goed, als vader het allemaal maar prima vind, is het al een verloren strijd voor jou.
donderdag 20 februari 2020 om 12:01
Is het pubergedrag echt zo erg of mis je gewoon de kinderlijke onschuld en gezelligheid? Als je het gedrag van een 8 jarige gaat vergelijken met het gedrag van een 11 jarige puber is de puber natuurlijk een stuk lastiger en misschien minder gezellig. Het voelt wel oneerlijk om het te vergelijken. Het gemis mag er zijn maar er breekt voor haar een nieuwe periode aan waar andere opvoedingsvaardigheden van (stief)ouders gevraagd wordt.
Het voorstel om eens met z'n tweeën te ondernemen (hoeft niet spectaculair) vind ik een goede. Probeer het opnieuw gezellig te hebben, ook al zal dat nu anders gezellig zijn dan vroeger. Een puber gaat niet meer dansen in de woonkamer en om de 5 minuten om je roepen, ze willen zelfstandiger worden en als volwassen gezien worden. Neem haar (kleine) probleempjes serieus, luister naar haar als ze er over wil vertellen.
Toch snap ik dat dit heel lastig voor je is hoor, zeker als stiefouder lijkt me dit ook moeilijk.
Het voorstel om eens met z'n tweeën te ondernemen (hoeft niet spectaculair) vind ik een goede. Probeer het opnieuw gezellig te hebben, ook al zal dat nu anders gezellig zijn dan vroeger. Een puber gaat niet meer dansen in de woonkamer en om de 5 minuten om je roepen, ze willen zelfstandiger worden en als volwassen gezien worden. Neem haar (kleine) probleempjes serieus, luister naar haar als ze er over wil vertellen.
Toch snap ik dat dit heel lastig voor je is hoor, zeker als stiefouder lijkt me dit ook moeilijk.
donderdag 20 februari 2020 om 12:04
Anyway.
Enkel aan een mening heb je niet veel.
Ik zou aansturen op een gesprek als ( stief)ouders met elkaar om af te spreken hoe jullie met zijn allen 1 lijn gaan uitvoeren.
Daarnaast zou ik wanneer ze in een toegankelijke bui is eens met haar praten en vragen waarom ze zo doet en haar zelf eens laten praten over haar gedrag, want ze zal het zelf ook heus niet gezellig vinden.
Enkel aan een mening heb je niet veel.
Ik zou aansturen op een gesprek als ( stief)ouders met elkaar om af te spreken hoe jullie met zijn allen 1 lijn gaan uitvoeren.
Daarnaast zou ik wanneer ze in een toegankelijke bui is eens met haar praten en vragen waarom ze zo doet en haar zelf eens laten praten over haar gedrag, want ze zal het zelf ook heus niet gezellig vinden.
donderdag 20 februari 2020 om 12:07
Mja, ik ben ook niet zo goed in straffen (gelukkig heb ik een partner die daar beter in is). Wat mij betreft is er een verschil tussen corrigeren (duidelijk uitspreken dat de grens bereikt is) en straffen. Wordt ze ook niet gecorrigeerd?
Na zo'n opmerking als ".. want ik krijg toch nooit straf" zou ik mijn 11-jarige vragen of hij echt denkt dat het daarmee leuker wordt in huis. En daar dan serieus even op doorzagen.
Na zo'n opmerking als ".. want ik krijg toch nooit straf" zou ik mijn 11-jarige vragen of hij echt denkt dat het daarmee leuker wordt in huis. En daar dan serieus even op doorzagen.
donderdag 20 februari 2020 om 12:07
Waarom nodig jij mensen uit in de sporadische weekenden dat ze qualitytime met haar vader kan hebben?Nutmeg schreef: ↑20-02-2020 11:25Ik laat het ook over aan de ouders, ik bemoei me zo weinig mogelijk met haar opvoeding maar ze zit wel om het weekend in mijn huis de sfeer te verzieken.
Ik begrijp dat het haar hormonen zijn en dat ze zelf ook niet weet wat waarom ze het doet, maar als ik van anderen hoor dat ze het maar een asociaal kind vinden dan vind ik dat jammer omdat ze ook heel lief kan zijn.
Je wil niet weten wat voor taalgebruik eruit komt en wat voor rotopmerkingen ik naar mijn hoofd krijg geslingerd. Laatst was ze zelfs enorm onbeschoft tegen mijn ouders die op visite waren en toen er een andere dag vrienden van mij wilden langskomen kreeg ik de mededeling dat ik dat maar moest afzeggen omdat zij er geen zin in had. Terwijl ze daarvoor altijd degene was die het leuk om vond als er mensen over de vloer kwamen, en als ze aandacht kreeg van die mensen.
Lijkt me een sein dat jij beter weg kan gaan die weekenden dat zij komt zodat jij je ouders/vrienden kunt opzoeken en zij een weekend met haar vader kan doorbrengen.
donderdag 20 februari 2020 om 12:08
Volgende vraag die bij me opkomt; wil ze eigenlijk nog wel naar jullie toe komen?
Ik kan me twee vriendinnen van Lon herinneren, waarvan de ouders gescheiden waren. Het ene stel woonde drie straten van elkaar vandaan en de kinderen konden in principe zelf bepalen wanneer ze waar waren. Dat werkte behoorlijk goed.
Bij het andere stel woonde de één in deze regio, de ander een uur rijden verderop. En dat werkte helemaal niet goed. Vooral niet omdat het vriendinnetje in kwestie vaak het gevoel had vanalles te missen, omdat ze op die leeftijd natuurlijk ook al eens met vriendinnetjes de stad in mogen, of naar de bios.
En hoe bokkiger ze werd, hoe kwaaier vader en stiefmoeder werden, en hoe kwader zij werden, hoe bokkiger dat kind. Het is uiteindelijk geescaleerd.
Nou is niks doen ook geen optie. Maar ik vermoed dat het tijd wordt voor nieuwe afspraken.
En probeer te achterhalen of er iets ernstigers is gebeurd. Want ik blijf bij mijn mening dat zo´n totale omslag van het ene op het andere moment niet helemaal normaal is. Hier loopt al een hele tijd een pubertopic. En ja, ze hebben allemaal zo hun nukken en grillen. Maar tegelijkertijd vertonen ze bijna allemaal hetzelfde gedrag en dat doen ze allemaal thuis, niet bij vrienden. Dat jouw stiefdochter dat wel doet vind ik geen goed teken.
https://forum.viva.nl/kinderen/schaamt ... 19891281
https://forum.viva.nl/kinderen/puber-e ... 26691669
Ik kan me twee vriendinnen van Lon herinneren, waarvan de ouders gescheiden waren. Het ene stel woonde drie straten van elkaar vandaan en de kinderen konden in principe zelf bepalen wanneer ze waar waren. Dat werkte behoorlijk goed.
Bij het andere stel woonde de één in deze regio, de ander een uur rijden verderop. En dat werkte helemaal niet goed. Vooral niet omdat het vriendinnetje in kwestie vaak het gevoel had vanalles te missen, omdat ze op die leeftijd natuurlijk ook al eens met vriendinnetjes de stad in mogen, of naar de bios.
En hoe bokkiger ze werd, hoe kwaaier vader en stiefmoeder werden, en hoe kwader zij werden, hoe bokkiger dat kind. Het is uiteindelijk geescaleerd.
Nou is niks doen ook geen optie. Maar ik vermoed dat het tijd wordt voor nieuwe afspraken.
En probeer te achterhalen of er iets ernstigers is gebeurd. Want ik blijf bij mijn mening dat zo´n totale omslag van het ene op het andere moment niet helemaal normaal is. Hier loopt al een hele tijd een pubertopic. En ja, ze hebben allemaal zo hun nukken en grillen. Maar tegelijkertijd vertonen ze bijna allemaal hetzelfde gedrag en dat doen ze allemaal thuis, niet bij vrienden. Dat jouw stiefdochter dat wel doet vind ik geen goed teken.
https://forum.viva.nl/kinderen/schaamt ... 19891281
https://forum.viva.nl/kinderen/puber-e ... 26691669
ceylon wijzigde dit bericht op 20-02-2020 12:11
9.69% gewijzigd
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
donderdag 20 februari 2020 om 12:10
Misschien omdat zij daar ook woont. Of nog mooier.. ik las net iets over haar huis.redbulletje schreef: ↑20-02-2020 12:07Waarom nodig jij mensen uit in de sporadische weekenden dat ze qualitytime met haar vader kan hebben?
Lijkt me een sein dat jij beter weg kan gaan die weekenden dat zij komt zodat jij je ouders/vrienden kunt opzoeken en zij een weekend met haar vader kan doorbrengen.
Pa kan gewoon dingen doen met kind en stiefma kan prima koffie drinken met haar ouders in dezelfde tijd.
donderdag 20 februari 2020 om 12:10
Dit lees ik zo vaak van gescheiden vaders en is ZO ontzetttend fout. Het is zijn dochter. Hij moet haar opvoeden. NIet alles laten gebeuren en de opvoeding aan haar moeder overlaten.Nutmeg schreef: ↑20-02-2020 11:50Haar vader vond het in het begin normaal tienergedrag en liet het maar gaan. Totdat ze zich onbeschoft ging gedragen naar andere mensen toe. Toen haar moeder ook aan de bel trok zijn er verschillende gesprekken geweest met haar maar ik merk geen verschil. Hij is lieve goedsul die confrontaties liever uit de weg gaat en wil geen straf opleggen omdat hij haar maar zo weinig ziet en dan liever de lieve vrede wil bewaren. Maar die aanpak werkt averechts. Ze zei laatst zelf tegen me: "ik kan alles doen wat ik wil want ik krijg toch nooit straf". Daar sta je dan.
En ja, ik mis het gezellig samen dingen doen heel erg, want toen ik haar leerde kennen wat het zo'n leuk kind en was ze altijd aan het lachen, dansjes doen in de woonkamer en samen koken enzo. Toen kon ik nog een 5 minuten naar de WC of ze stond al te roepen waar ik was en of ik een spelletje wilde doen bijvoorbeeld.
Dat ze onbeschoft is hoef je natuurlijk niet te pikken. Dat is geen puberteit maar gewoon heel naar gedrag. Als je dit nu niet aanpakt, kunnen jullie er van op aan dat het een onuitstaanbaar volwassen persoon wordt.
donderdag 20 februari 2020 om 12:10
Ik weet het niet zeker maar sinds haar moeder een nieuwe vriend heeft is er ook een en ander veranderd in haar gedrag. Deze man heeft een hele slinger kids van zichzelf en die is een stuk strenger dus ik denk dat ze stiekem daar van baalt en dat bij ons thuis afreageert.
Toen ik mijn vriend leerde kennen waardeerde ik het juist in hem dat hij zo'n lieve zachtaardige man was, maar nu werkt dat tegen hem. Het veroorzaakt ook wel een spanningen tussen ons thuis, omdat er een moment gaat komen dat ik liever niet meer in huis wil zijn als zij er ook is. Dan ga ik liever naar mijn ouders of vrienden toe dan dat ik ze nog bij ons in huis uitnodig als zij er is. Mijn moeder was laatst zo door haar beledigd dat die heeft besloten dat ze haar een tijdje niet meer wil zien, terwijl ze haar heel lang beschouwde als een eigen kleinkind. Ze heeft zelfs ooit gezegd dat ze mijn vader de leukste vond van al haar "opa's". Maar nu kan zelfs mijn vader geen spelletje meer met haar spelen zonder dat ze valsspeelt of halverwege het spel dreigt weg te lopen als ze dreigt te verliezen.
Samen weg en er rustig over praten is wel een goed idee, maar ik wil niet mijn geduld verliezen en kwaad worden als ik weer rotopmerkingen naar mijn hoofd geslingerd krijg. Ik weet ook niet wat opvoedkundig verantwoord is, maar ik ben er wel bang voor dat ik straks een keer ontplof en dan zijn we helemaal ver van huis.
Toen ik mijn vriend leerde kennen waardeerde ik het juist in hem dat hij zo'n lieve zachtaardige man was, maar nu werkt dat tegen hem. Het veroorzaakt ook wel een spanningen tussen ons thuis, omdat er een moment gaat komen dat ik liever niet meer in huis wil zijn als zij er ook is. Dan ga ik liever naar mijn ouders of vrienden toe dan dat ik ze nog bij ons in huis uitnodig als zij er is. Mijn moeder was laatst zo door haar beledigd dat die heeft besloten dat ze haar een tijdje niet meer wil zien, terwijl ze haar heel lang beschouwde als een eigen kleinkind. Ze heeft zelfs ooit gezegd dat ze mijn vader de leukste vond van al haar "opa's". Maar nu kan zelfs mijn vader geen spelletje meer met haar spelen zonder dat ze valsspeelt of halverwege het spel dreigt weg te lopen als ze dreigt te verliezen.
Samen weg en er rustig over praten is wel een goed idee, maar ik wil niet mijn geduld verliezen en kwaad worden als ik weer rotopmerkingen naar mijn hoofd geslingerd krijg. Ik weet ook niet wat opvoedkundig verantwoord is, maar ik ben er wel bang voor dat ik straks een keer ontplof en dan zijn we helemaal ver van huis.
donderdag 20 februari 2020 om 12:11
Ook dat.
Vader laat het flink afweten in deze situatie.
Een kind opvoeden die je maar twee keer in de maand een weekend ziet is onmogelijk.
donderdag 20 februari 2020 om 12:19
Een kind wil juist graag duidelijkheid.
Dus duidelijke grenzen geeft juist veiligheid.
Ga samen om de tafel zitten en maak duidelijke afspraken met haar, ook welke consequenties ze kan verwachten wanneer ze onwenselijk gedrag vertoont.
En nee, dat hoeft niet perse met harde straffen te zijn.
Aangeven dat wanneer ze naar doet, dat ze dan met haar bui naar haar kamer kan gaan omdat jullie het graag gezellig houden in de woonkamer kan een regel zijn.
En breng dit zelf ook in praktijk dat de woonkamer de ruimte is waar jullie allemaal de sfeer respectvol en gezellig houden.
Dan weet ze ook waar ze naar toe kan gaan als ze zelf behoefte heeft aan gezelligheid en positieve aandacht.
Verder is gezelligheid creëren belangrijk denk ik.
Wij maken in de weekenden het altijd extra gezellig en hebben volle aandacht wanneer alle kids er zijn.
Kaarsjes gaan aan, taart in de oven, leuke film kijken of iets dergelijks.
Dus duidelijke grenzen geeft juist veiligheid.
Ga samen om de tafel zitten en maak duidelijke afspraken met haar, ook welke consequenties ze kan verwachten wanneer ze onwenselijk gedrag vertoont.
En nee, dat hoeft niet perse met harde straffen te zijn.
Aangeven dat wanneer ze naar doet, dat ze dan met haar bui naar haar kamer kan gaan omdat jullie het graag gezellig houden in de woonkamer kan een regel zijn.
En breng dit zelf ook in praktijk dat de woonkamer de ruimte is waar jullie allemaal de sfeer respectvol en gezellig houden.
Dan weet ze ook waar ze naar toe kan gaan als ze zelf behoefte heeft aan gezelligheid en positieve aandacht.
Verder is gezelligheid creëren belangrijk denk ik.
Wij maken in de weekenden het altijd extra gezellig en hebben volle aandacht wanneer alle kids er zijn.
Kaarsjes gaan aan, taart in de oven, leuke film kijken of iets dergelijks.
donderdag 20 februari 2020 om 12:20
Overigens hou ik er meestal rekening mee als zij komt dat ik dan geen andere mensen uitnodig maar mijn ouders wonen ver weg dus als die zie ik niet vaak. Als er dan bv verjaardagen vallen in weekenden dat zij er is ga ik die niet uitstellen omdat zij er is. En mijn vrienden wilden spontaan even een bakkie komen doen omdat ze in de buurt waren en omdat wij toch verder geen plannen hadden die dag leek het me gezellig. Maar die dag wilde ze ook niet douchen (dat wil ze sowieso nooit) en ik zich aankleden. Dus zat ze in pyjama met haar haar door de war op de bank met haar ipad te spelen. Het gekke is dat ze er dan wel bij komt zitten uit zichzelf en niet in haar kamer blijft. Daarom snap ik ook niks van dit gedrag.
Ik heb overigens ook al vaker tegen mijn vriend gezegd dat ze ook samen dingen kunnen doen zonder mij. Ik ben zelfs afgelopen zomer eerder weggegaan van vakantie zodat zij ook nog een paar dagen samen leuke dingen konden doen, maar toen ze terug kwamen zei ze dat ze mij had gemist.
En ja het is mijn huis, ik woon daar al een hele tijd en mijn vriend is bij mij ingetrokken. Daarom zeg ik uit gewoonte nog vaak mijn huis, ook omdat mijn naam op de eigendomsakte staat en ik de hypotheek betaal.
Ik heb overigens ook al vaker tegen mijn vriend gezegd dat ze ook samen dingen kunnen doen zonder mij. Ik ben zelfs afgelopen zomer eerder weggegaan van vakantie zodat zij ook nog een paar dagen samen leuke dingen konden doen, maar toen ze terug kwamen zei ze dat ze mij had gemist.
En ja het is mijn huis, ik woon daar al een hele tijd en mijn vriend is bij mij ingetrokken. Daarom zeg ik uit gewoonte nog vaak mijn huis, ook omdat mijn naam op de eigendomsakte staat en ik de hypotheek betaal.
donderdag 20 februari 2020 om 12:34
Dus omdat het jou leuk leek moest zij zich op haar vrije dag douchen, aankleden en haartjes gekamd zodat ze netjes op de bank zat?Nutmeg schreef: ↑20-02-2020 12:20. En mijn vrienden wilden spontaan even een bakkie komen doen omdat ze in de buurt waren en omdat wij toch verder geen plannen hadden die dag leek het me gezellig. Maar die dag wilde ze ook niet douchen (dat wil ze sowieso nooit) en ik zich aankleden. Dus zat ze in pyjama met haar haar door de war op de bank met haar ipad te spelen.
donderdag 20 februari 2020 om 12:44
Ik denk dat dit meisje ook even niet weet wat ze met zichzelf aan moet. Blijf gewoon lief, maar stel wel paal en perk aan onbeleefd gedrag.Nutmeg schreef: ↑20-02-2020 12:20Overigens hou ik er meestal rekening mee als zij komt dat ik dan geen andere mensen uitnodig maar mijn ouders wonen ver weg dus als die zie ik niet vaak. Als er dan bv verjaardagen vallen in weekenden dat zij er is ga ik die niet uitstellen omdat zij er is. En mijn vrienden wilden spontaan even een bakkie komen doen omdat ze in de buurt waren en omdat wij toch verder geen plannen hadden die dag leek het me gezellig. Maar die dag wilde ze ook niet douchen (dat wil ze sowieso nooit) en ik zich aankleden. Dus zat ze in pyjama met haar haar door de war op de bank met haar ipad te spelen. Het gekke is dat ze er dan wel bij komt zitten uit zichzelf en niet in haar kamer blijft. Daarom snap ik ook niks van dit gedrag.
(...)
Maar het klinkt mij wel in de oren alsof er iets is voorgevallen.
donderdag 20 februari 2020 om 12:46
Dat zégt ze toch helemaal niet? En TO vraagt om advies, niet om een schuldvraag.
En daarnaast is het helemaal niet mal als je je 's middags aankleedt, dat vraag ik van mijn eigen kinderen ook.
donderdag 20 februari 2020 om 12:50
Dus de dochter heeft haar moeder niet meer voor zichzelf en moet de aandacht delen met een nieuwe man met slinger kinderen? Dat is nogal een verandering voor zo'n meisje. Daar wordt waarschijnlijk ook van alles van haar verwacht in de nieuwe situatie en bij haar vader ook. En dan moet ze behalve wennen aan de nieuwe situatie ook nog overal gezellig doen want nieuwe vriend van moeder die strenger is dan dat ze gewend is en bij vader want daar is ze maar zo weinig en onertussen geeft ze eigenlijk duidelijk aan met rust te willen gelaten. Maar dat gebeurt dan weer niet. Met alle respect hoor , maar de meeste mensen raken van minder van slag of uit hun humeur. Ik vraag me dan ook af in hoeverre er rekening wordt gehouden met haar gevoelens dat ze haar moeder met zoveel anderen moet delen, want ik vind dat nogal wat op die kwetsbare leeftijd als ik eerlijk ben.
donderdag 20 februari 2020 om 12:54
Zoals ik het lees, zou ik het eerst eens bij jezelf zoeken.
Het lezen van jouw stukjes komt op mij over dat jouw verwachting naar haar veel te hoog ligt. Je mist de tijd die geweest is, maar wanneer je daar telkens naar terug kijkt, en dat als referentiekader neemt, dan zulk je elke keer teleurgesteld in haar zijn. En dat voelt ze. Ook lees ik dat je eigenlijk al geladen aan een weekend begint, "als ze weer eens komt om de sfeer te verzieken" zo schrijf je. Dat is niet echt een goed vertrekpunt voor een goed begin. En ja, pubers ( al is ze erg vroeg) kunnen er erg van houden om zo min mogelijk te doen. Ze veranderen nu eenmaal, en waar ze eerst genoten van op pad gaan, kunnen ze eenmaal puber ook genieten van helemaal niks doen. En ja er zijn nog steeds pubers voor wie dat anders is, maar als je nu goed kijkt naar deze dame heeft ze blijkbaar behoefte aan even bijkomen.
Je schrijft namelijk ook dat haar moeder een relatie heeft gekregen met een man met een hele sliert kinderen. Ik kan me zo voorstellen dat dit een hele heftige gebeurtenis voor haar is. Haar leven staat dus op zijn kop op het moment, alles verandert, wat zal dit haar bezig houden. Heb hier begrip voor en hou hier rekening mee!
Wat je natuurlijk wel kunt verwachten is enigszins respectvol gedrag naar elkaar. Wat hier gewoon goed werkt zijn duidelijke kaders, met daarbinnen een heleboel bewegingsruimte. Deze kaders moeten jij en vooral je partner echter wel met haar bespreken op een rustig moment. Natuurlijk kun je haar erop aanspreken wanneer het zich voordoet, maar aangezien ze zo te lezen snel in jouw irritatiezone zit, en ze zelf ook snel hoog in haar emotie zit, zal dit verder geen enkele effect hebben, behalve dat het jullie verder van elkaar afdrijft. Dus kies hier het goede moment voor. En realiseer je dat dit bij jou en je partner ligt, en dat de situatie bij jullie thuis anders is dan die bij moeder. Dus verwacht geen effect van gesprekken die moeder met haar heeft, dat zullen jullie zelf met haar op moeten pakken.
En probeer ook vooral het mooie van haar te blijven zien. Tuurlijk is haar gedrag lastig, maar ze is een kind van 11, een kind van 11 wat al wat heeft meegemaakt, en wat zoekende is. Gooi vooral de handdoek niet in de ring met haar, maar kijk voorbij haar gedrag, zie wat ze nodig heeft en leg niet zoveel druk bij haar neer.
Het lezen van jouw stukjes komt op mij over dat jouw verwachting naar haar veel te hoog ligt. Je mist de tijd die geweest is, maar wanneer je daar telkens naar terug kijkt, en dat als referentiekader neemt, dan zulk je elke keer teleurgesteld in haar zijn. En dat voelt ze. Ook lees ik dat je eigenlijk al geladen aan een weekend begint, "als ze weer eens komt om de sfeer te verzieken" zo schrijf je. Dat is niet echt een goed vertrekpunt voor een goed begin. En ja, pubers ( al is ze erg vroeg) kunnen er erg van houden om zo min mogelijk te doen. Ze veranderen nu eenmaal, en waar ze eerst genoten van op pad gaan, kunnen ze eenmaal puber ook genieten van helemaal niks doen. En ja er zijn nog steeds pubers voor wie dat anders is, maar als je nu goed kijkt naar deze dame heeft ze blijkbaar behoefte aan even bijkomen.
Je schrijft namelijk ook dat haar moeder een relatie heeft gekregen met een man met een hele sliert kinderen. Ik kan me zo voorstellen dat dit een hele heftige gebeurtenis voor haar is. Haar leven staat dus op zijn kop op het moment, alles verandert, wat zal dit haar bezig houden. Heb hier begrip voor en hou hier rekening mee!
Wat je natuurlijk wel kunt verwachten is enigszins respectvol gedrag naar elkaar. Wat hier gewoon goed werkt zijn duidelijke kaders, met daarbinnen een heleboel bewegingsruimte. Deze kaders moeten jij en vooral je partner echter wel met haar bespreken op een rustig moment. Natuurlijk kun je haar erop aanspreken wanneer het zich voordoet, maar aangezien ze zo te lezen snel in jouw irritatiezone zit, en ze zelf ook snel hoog in haar emotie zit, zal dit verder geen enkele effect hebben, behalve dat het jullie verder van elkaar afdrijft. Dus kies hier het goede moment voor. En realiseer je dat dit bij jou en je partner ligt, en dat de situatie bij jullie thuis anders is dan die bij moeder. Dus verwacht geen effect van gesprekken die moeder met haar heeft, dat zullen jullie zelf met haar op moeten pakken.
En probeer ook vooral het mooie van haar te blijven zien. Tuurlijk is haar gedrag lastig, maar ze is een kind van 11, een kind van 11 wat al wat heeft meegemaakt, en wat zoekende is. Gooi vooral de handdoek niet in de ring met haar, maar kijk voorbij haar gedrag, zie wat ze nodig heeft en leg niet zoveel druk bij haar neer.
