Kinderen
alle pijlers
Evil stepmother van een puber
donderdag 20 februari 2020 om 11:12
Weer een puber topic.
De dochter van mijn vriend is 11, we zijn 5 jaar samen.
Sinds haar 11de verjaardag is ze veranderd in een opstandige tiener. Daarvoor was het een superlief kind, deden we veel leuke dingen samen en nam ze mij vaak in vertrouwen als haar ouders weer eens mot hadden. Ik heb zelf geen kinderen, dus ik vind het heel moeilijk om te gaan met haar opstandige gedrag. Ondertussen haalt ze het bloed onder onze nagels vandaan en is ze constant bezig met grenzen opzoeken om dan daar vervolgens overheen te gaan.
Ze is maar om het weekend bij ons thuis, maar dan weet ze altijd de sfeer te verzieken. Het is gelukkig niet persoonlijk op mij gericht en ik hoor dat ze bij haar moeder thuis hetzelfde gedrag vertoont. Tot nu toe is mijn tactiek om het maar zoveel mogelijk te negeren, ik ben tenslotte niet haar moeder. Haar ouders hebben verschillende gesprekken met haar gehad maar dat zet geen zoden aan de dijk.
Hoe ga je om met opstandige pubers zonder meteen over te komen als de evil stepmother?
De dochter van mijn vriend is 11, we zijn 5 jaar samen.
Sinds haar 11de verjaardag is ze veranderd in een opstandige tiener. Daarvoor was het een superlief kind, deden we veel leuke dingen samen en nam ze mij vaak in vertrouwen als haar ouders weer eens mot hadden. Ik heb zelf geen kinderen, dus ik vind het heel moeilijk om te gaan met haar opstandige gedrag. Ondertussen haalt ze het bloed onder onze nagels vandaan en is ze constant bezig met grenzen opzoeken om dan daar vervolgens overheen te gaan.
Ze is maar om het weekend bij ons thuis, maar dan weet ze altijd de sfeer te verzieken. Het is gelukkig niet persoonlijk op mij gericht en ik hoor dat ze bij haar moeder thuis hetzelfde gedrag vertoont. Tot nu toe is mijn tactiek om het maar zoveel mogelijk te negeren, ik ben tenslotte niet haar moeder. Haar ouders hebben verschillende gesprekken met haar gehad maar dat zet geen zoden aan de dijk.
Hoe ga je om met opstandige pubers zonder meteen over te komen als de evil stepmother?
donderdag 20 februari 2020 om 11:15
Niet door ze te negeren, maar door te laten zien hoe je zelf met je gevoelens en met anderen omgaat. Hoe ga jij om met onzekerheid, boosheid, irritatie, verwarring. Leef het voor, wees open in plaats van afstandelijk.
Haar hormonen liggen overhoop, tienermeiden voelen zich vaak onzeker en dan hebben haar ouders ook nog eens steeds mot.
Het is niet makkelijk, pubers. Maar je kunt het voor jezelf wel makkelijker maken door het te zien zoals het is.
Haar hormonen liggen overhoop, tienermeiden voelen zich vaak onzeker en dan hebben haar ouders ook nog eens steeds mot.
Het is niet makkelijk, pubers. Maar je kunt het voor jezelf wel makkelijker maken door het te zien zoals het is.
donderdag 20 februari 2020 om 11:22
Veel negeren, maar bij echt vervelend gedrag zou ik wel grenzen aangeven van hoe je behandeld wilt worden. Eindeloze discussies of gezeur over hetzelfde kap ik bijvoorbeeld wel af met mijn 11-jarige. Een chagrijnige kop of chagrijnige reactie probeer ik te negeren door mijn aandacht te richten op personen die wel normaal doen.
Bij mijn 11-jarige komt er overigens vaak na een paar uur chagrijnen of zinloos ruzie zoeken wel een aap uit de mouw. Als ik hem met rust laat, zoekt hij meestal vanzelf weer toenadering. En wordt hij weer het leuke kind dat hij altijd was.
Bij mijn 11-jarige komt er overigens vaak na een paar uur chagrijnen of zinloos ruzie zoeken wel een aap uit de mouw. Als ik hem met rust laat, zoekt hij meestal vanzelf weer toenadering. En wordt hij weer het leuke kind dat hij altijd was.
donderdag 20 februari 2020 om 11:23
Ik denk die buien gewoon een beetje negeren. Ik vind haar nog wel vrij jong, heeft ze ook al uiterlijke kenmerken van puberteit? Anders moet je een fysieke oorzaak niet uitsluiten. Ik ken een meisje dat precies zo was op die leeftijd, puberteit werd gezegd, tot ze doodziek in het ziekenhuis terecht kwam.
donderdag 20 februari 2020 om 11:23
Je mag best op moment zelf kenbaar maken dat haar gedrag niet gewenst is?
Je woont daar ook. Echte opvoedissues en straffen enz zou ik aan de ouders laten maar jij en je partner kunnen best overeenkomen wat wel en niet oke is en daar naar handelen?
Je hoeft toch niet een heel weekend maar alles laten welgevallen? Gewoon rustig aangeven en anders gaat ze maar elders in huis vervelend doen.
Je woont daar ook. Echte opvoedissues en straffen enz zou ik aan de ouders laten maar jij en je partner kunnen best overeenkomen wat wel en niet oke is en daar naar handelen?
Je hoeft toch niet een heel weekend maar alles laten welgevallen? Gewoon rustig aangeven en anders gaat ze maar elders in huis vervelend doen.
donderdag 20 februari 2020 om 11:25
Ik laat het ook over aan de ouders, ik bemoei me zo weinig mogelijk met haar opvoeding maar ze zit wel om het weekend in mijn huis de sfeer te verzieken.
Ik begrijp dat het haar hormonen zijn en dat ze zelf ook niet weet wat waarom ze het doet, maar als ik van anderen hoor dat ze het maar een asociaal kind vinden dan vind ik dat jammer omdat ze ook heel lief kan zijn.
Je wil niet weten wat voor taalgebruik eruit komt en wat voor rotopmerkingen ik naar mijn hoofd krijg geslingerd. Laatst was ze zelfs enorm onbeschoft tegen mijn ouders die op visite waren en toen er een andere dag vrienden van mij wilden langskomen kreeg ik de mededeling dat ik dat maar moest afzeggen omdat zij er geen zin in had. Terwijl ze daarvoor altijd degene was die het leuk om vond als er mensen over de vloer kwamen, en als ze aandacht kreeg van die mensen.
Ik begrijp dat het haar hormonen zijn en dat ze zelf ook niet weet wat waarom ze het doet, maar als ik van anderen hoor dat ze het maar een asociaal kind vinden dan vind ik dat jammer omdat ze ook heel lief kan zijn.
Je wil niet weten wat voor taalgebruik eruit komt en wat voor rotopmerkingen ik naar mijn hoofd krijg geslingerd. Laatst was ze zelfs enorm onbeschoft tegen mijn ouders die op visite waren en toen er een andere dag vrienden van mij wilden langskomen kreeg ik de mededeling dat ik dat maar moest afzeggen omdat zij er geen zin in had. Terwijl ze daarvoor altijd degene was die het leuk om vond als er mensen over de vloer kwamen, en als ze aandacht kreeg van die mensen.
donderdag 20 februari 2020 om 11:29
Je vroeg het niet aan mij, maar ik bedoel vooral de bui. Ik probeer me niet te laten belemmeren in waar ik mee bezig was en richt mijn aandacht dus minder op de bui (en daardoor ook automatisch op de persoon achter de bui, dat is bijna niet scheiden), anders laat ik mijn eigen humeur er teveel door beïnvloeden heb ik gemerkt. Uiteraard biedt ik nog wel drinken aan o.i.d, maar ik heb geleerd vooral niet te vissen naar wat er aan de hand is op het moment dat de bui zijn dieptepunt heeft. Dat komt meestal vanzelf als de emoties wat gezakt zijn.
donderdag 20 februari 2020 om 11:31
Raar dat ze zo ineens omgeslagen is. Normaal gesproken is die omslag niet zo definitief, de meeste pubers hebben, als het erop aankomt, hun mama nog heel hard nodig. Vrij vertaald; als ze wat van je moeten ben je ineens weer goed genoeg 
.
In plaats van negeren, wat blijkbaar toch niet werkt, kun je misschien beter eens een dagje samen plannen. Ik vermoed namelijk dat haar iets dwars zit. En dat kan iets heel simpels zijn hoor, van ruzie met haar beste vriendin tot zorgen over haar menstruatie en van een zieke opa-van-vriendin tot een opmerking van een jongen over haar borsten. Iets samen doen, zonder druk, kan er misschien voor zorgen dat ze je vragen gaat stellen of het gesprek ergens op aanstuurt. Je kunt ook zelf dingen terloops ter sprake brengen. Bij de drogist voor jezelf tampons of maandverband kopen bijvoorbeeld is vaak een goede methode om het eens over de voors en tegens te hebben.
.In plaats van negeren, wat blijkbaar toch niet werkt, kun je misschien beter eens een dagje samen plannen. Ik vermoed namelijk dat haar iets dwars zit. En dat kan iets heel simpels zijn hoor, van ruzie met haar beste vriendin tot zorgen over haar menstruatie en van een zieke opa-van-vriendin tot een opmerking van een jongen over haar borsten. Iets samen doen, zonder druk, kan er misschien voor zorgen dat ze je vragen gaat stellen of het gesprek ergens op aanstuurt. Je kunt ook zelf dingen terloops ter sprake brengen. Bij de drogist voor jezelf tampons of maandverband kopen bijvoorbeeld is vaak een goede methode om het eens over de voors en tegens te hebben.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
donderdag 20 februari 2020 om 11:33
Praten al geprobeerd? En dan niet als ze boos of opstandig is, maar op een rustig moment? Hier ook een beginnende puber van bijna 12.
Ik kan me zelf nog heel goed herinneren hoe gefrustreerd en onredelijk ik was op die leeftijd. Mijn ervaring is dat het benoemen van dit gevoel, waaruit dus blijkt dat hij/zij niet de enige is en dat deze gevoelens 'normaal' zijn, helpt.
Het opent voor hem de deur om te praten over hoe hij zich voelt, dat deze gevoelens hem overvallen en alles er dan rot/verkeerd uitkomt. Ook dat hij zich enorm kan ergeren aan de kleinste dingen. Ik probeer hem nu te laten inzien dat hij geen invloed heeft op die gevoelens, maar wel hoe hij ermee omgaat.
Door te accepteren dat hij die gevoelens heeft, door ze er gewoon te laten zijn in plaats van zich ertegen te verzetten, komt er ruimte omheen.
Ik kan me zelf nog heel goed herinneren hoe gefrustreerd en onredelijk ik was op die leeftijd. Mijn ervaring is dat het benoemen van dit gevoel, waaruit dus blijkt dat hij/zij niet de enige is en dat deze gevoelens 'normaal' zijn, helpt.
Het opent voor hem de deur om te praten over hoe hij zich voelt, dat deze gevoelens hem overvallen en alles er dan rot/verkeerd uitkomt. Ook dat hij zich enorm kan ergeren aan de kleinste dingen. Ik probeer hem nu te laten inzien dat hij geen invloed heeft op die gevoelens, maar wel hoe hij ermee omgaat.
Door te accepteren dat hij die gevoelens heeft, door ze er gewoon te laten zijn in plaats van zich ertegen te verzetten, komt er ruimte omheen.
The time is now
donderdag 20 februari 2020 om 11:36
Maar TO heeft geen lusten. Die heeft elke 2e weekend ineens een boos en lelijk meisje van 11 in huis.poeziewoezie schreef: ↑20-02-2020 11:35Lekker aan de ouders overlaten. Dat is het fijne van stiefmoeder zijn (vind ik). Wel de lusten en geen lasten.
Waarom zou ze daar helemaal niets van mogen zeggen?
donderdag 20 februari 2020 om 11:37
Nee ik negeer haar alleen als ze die buien heeft, maar dat komt steeds vaker voor. Soms komt ze al binnen zodra haar vader haar heeft opgehaald met een gezicht dat op onweer staat. Dan krijg ik geen knuffel en er kan niet eens een goedemorgen of een hoi vanaf, installeert zich met ipad op de bank en er komt niks meer uit, behalve dat ze nergens zin in heeft. Vroeger gingen we dan nog wel weg, lekker naar buiten of gaan zwemmen ofzo maar tegenwoordig is alles wat we voorstellen stom maar als ik haar dan vraag wat ze wil dan wil ze niks en met rust gelaten worden. Dan denk ik leuk, je ziet je vader maar zo weinig en als je hem ziet dan doe je zo.
De woorden sorry of het spijt me komen niet in haar vocabulaire voor. Laatst gingen we iets leuks doen met een vriendinnetje van haar, maar het kwam erop neer dat ze heel lelijk deed tegen dat vriendinnetje, dat ik maar met dat vriendinnetje weg ben gegaan omdat ik me rot voelde naar dat meisje toe. Nu wil dat meisje niet meer bij ons spelen en ik kreeg die moeder over me heen waarom mijn stiefdochter zo rot tegen haar deed. Toen ik voorstelde dat ze sorry zou kunnen zeggen tegen haar vriendin hield ze alleen maar haar schouders op. Wat doe je dan?
anoniem_6390b2a6a4d34 wijzigde dit bericht op 20-02-2020 11:38
0.28% gewijzigd
donderdag 20 februari 2020 om 11:37
Nutmeg schreef: ↑20-02-2020 11:25Ik laat het ook over aan de ouders, ik bemoei me zo weinig mogelijk met haar opvoeding maar ze zit wel om het weekend in mijn huis de sfeer te verzieken.
Ik begrijp dat het haar hormonen zijn en dat ze zelf ook niet weet wat waarom ze het doet, maar als ik van anderen hoor dat ze het maar een asociaal kind vinden dan vind ik dat jammer omdat ze ook heel lief kan zijn.
Je wil niet weten wat voor taalgebruik eruit komt en wat voor rotopmerkingen ik naar mijn hoofd krijg geslingerd. Laatst was ze zelfs enorm onbeschoft tegen mijn ouders die op visite waren en toen er een andere dag vrienden van mij wilden langskomen kreeg ik de mededeling dat ik dat maar moest afzeggen omdat zij er geen zin in had. Terwijl ze daarvoor altijd degene was die het leuk om vond als er mensen over de vloer kwamen, en als ze aandacht kreeg van die mensen.
Waar is haar vader bij dit soort dingen? Wat zegt en doet hij dan?
donderdag 20 februari 2020 om 11:38
strategie is voor jezelf een manier te zoeken om niet in de bui mee te gaan. Zij verziekt haar eigen sfeer maar, niet die van jou.
Begrijpelijk, maar je kunt haar niet socialer maken helaas.Ik begrijp dat het haar hormonen zijn en dat ze zelf ook niet weet wat waarom ze het doet, maar als ik van anderen hoor dat ze het maar een asociaal kind vinden dan vind ik dat jammer omdat ze ook heel lief kan zijn.
En dat vind ik nou iets dat je wel mag begrenzen. Zo'n rotopmerking krijgt bij mij altijd een duidelijk antwoord terug. Meestal met het woord respect erin (en vooral niet inhoudelijk op reageren) en/of de dooddoener: praat ik ook zo tegen jou?. Is het daarmee afgelopen? Nee, maar hij/zij mag wel weten waar de grens ligt.Je wil niet weten wat voor taalgebruik eruit komt en wat voor rotopmerkingen ik naar mijn hoofd krijg geslingerd. Laatst was ze zelfs enorm onbeschoft tegen mijn ouders die op visite waren...
Deze valt bij mij weer onder "negeer". Je weet dat ze het normaal wel leuk vindt en zij weet als het goed is ook dat ze niet kan bepalen wie er uitgenodigd wordt in jullie huis, dus jammer de bammer. Ik zou in dit geval iets zeggen als: "als je er geen zin in hebt, ga je maar op je maker zitten" oid....en toen er een andere dag vrienden van mij wilden langskomen kreeg ik de mededeling dat ik dat maar moest afzeggen omdat zij er geen zin in had. Terwijl ze daarvoor altijd degene was die het leuk om vond als er mensen over de vloer kwamen, en als ze aandacht kreeg van die mensen.
Wat ik een beetje uit je woorden proeft is dat je haar gezelligheid mist. Wat averechts helpt, is proberen dit te forceren of af te dwingen, dus accepteer dat ze niet altijd meer gezellig is, maar corrigeer (zou ik doen) zeker wel als ze grenzen van fatsoen overschrijft. Dus bij ongewenst bezoek: je terug trekken prima, bezoek afsnauwen niet prima.
donderdag 20 februari 2020 om 11:46
Nutmeg schreef: ↑20-02-2020 11:37De woorden sorry of het spijt me komen niet in haar vocabulaire voor. Laatst gingen we iets leuks doen met een vriendinnetje van haar, maar het kwam erop neer dat ze heel lelijk deed tegen dat vriendinnetje, dat ik maar met dat vriendinnetje weg ben gegaan omdat ik me rot voelde naar dat meisje toe. Nu wil dat meisje niet meer bij ons spelen en ik kreeg die moeder over me heen waarom mijn stiefdochter zo rot tegen haar deed. Toen ik voorstelde dat ze sorry zou kunnen zeggen tegen haar vriendin hield ze alleen maar haar schouders op. Wat doe je dan?
Dit klinkt wel ernstig(er). Dat ze lelijk tegen haar (stief-)ouders doet, vind ik nog normaal, lelijk tegen vriendinnen... Is er niets meer aan de hand? Hoe lang speelde dat lelijke gedrag voordat jij met vriendinnetje vertrok? Kwam het meisje helemaal niet voor zichzelf op? Waarom kreeg je die moeder over je heen? Ik kan me voorstellen dat ze er iets van zegt, maar was het ook een verwijt naar jou toe? En wat was dan het verwijt?
donderdag 20 februari 2020 om 11:50
Dat laten jullie toch hopelijk niet over je kant gaan? De voorbeelden die jij noemt zijn een kwestie van opvoeding, niet van puberteit! Zo laat je je gewoon niet behandelen en dat mag zij best weten. Mijn vraag is ook: Wat doet de vader eraan?
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
donderdag 20 februari 2020 om 11:50
Ik zou zeker hele duidelijke grenzen stellen.
Een 11 jarige snotaap die zo brutaal is kan maar beter nu flink teruggefloten worden, want over een paar jaar zit zij op de tafel en jullie eronder.
Ik vind dit overigens niet perse pubergedrag.
Puberteit staat niet gelijk aan mensen schofferen en rotopmerkingen naar mensen slingeren.
Een 11 jarige snotaap die zo brutaal is kan maar beter nu flink teruggefloten worden, want over een paar jaar zit zij op de tafel en jullie eronder.
Ik vind dit overigens niet perse pubergedrag.
Puberteit staat niet gelijk aan mensen schofferen en rotopmerkingen naar mensen slingeren.
donderdag 20 februari 2020 om 11:50
Haar vader vond het in het begin normaal tienergedrag en liet het maar gaan. Totdat ze zich onbeschoft ging gedragen naar andere mensen toe. Toen haar moeder ook aan de bel trok zijn er verschillende gesprekken geweest met haar maar ik merk geen verschil. Hij is lieve goedsul die confrontaties liever uit de weg gaat en wil geen straf opleggen omdat hij haar maar zo weinig ziet en dan liever de lieve vrede wil bewaren. Maar die aanpak werkt averechts. Ze zei laatst zelf tegen me: "ik kan alles doen wat ik wil want ik krijg toch nooit straf". Daar sta je dan.
En ja, ik mis het gezellig samen dingen doen heel erg, want toen ik haar leerde kennen wat het zo'n leuk kind en was ze altijd aan het lachen, dansjes doen in de woonkamer en samen koken enzo. Toen kon ik nog een 5 minuten naar de WC of ze stond al te roepen waar ik was en of ik een spelletje wilde doen bijvoorbeeld.
En ja, ik mis het gezellig samen dingen doen heel erg, want toen ik haar leerde kennen wat het zo'n leuk kind en was ze altijd aan het lachen, dansjes doen in de woonkamer en samen koken enzo. Toen kon ik nog een 5 minuten naar de WC of ze stond al te roepen waar ik was en of ik een spelletje wilde doen bijvoorbeeld.
donderdag 20 februari 2020 om 11:53
