Kinderen
alle pijlers
Ex verandert afgesproken plannen voor kerst
maandag 29 november 2021 20:09
Tja met het risico dat ik hier herkend wordt, open ik toch een topic. Want het zit me hoog. En het is helaas de zoveelste keer dat ex iets doet en daarmee ons kind in een gewetensconflict brengt.
De kwestie. Wij hebben ergens in september de planning samen in overleg met ons kind voor de rest van het jaar gemaakt. Daar zat ik, mijn ex, ons kind en vriendin van ex bij. Eerste kerstdag zou kind bij hen vieren en dan zou hij op tweede kerstdag in de loop van de ochtend naar mij komen, tot de dag voor oudjaar want kind wil graag daar oudjaar vieren. Dat laatste doet hij alweer een aantal jaren omdat er daar meestal meer leeftijdsgenoten zijn. Prima.
Mijn familie heeft dus heel lief rekening gehouden met het feit dat ik ons kind op tweede kerstdag bij me heb en iedereen heeft daar zijn planning op aangepast zodat we bij elkaar kunnen zijn (graag geen discussie over Corona, we doen voorzichtig). Gisteren werd ik gebeld door ex die mij vertelde dat hij niet wilde dat ik me overvallen voelde maar kind zou bij me komen om te overleggen over kerst. Wat blijkt: ze gaan op eerste kerstdag naar een buurland in een huis om daar kerst te vieren en komen de 29e weer terug. Ze moesten nog wel boeken. Ik was zo overvallen dat ik niet meteen heb gezegd wat ik daar van vind. Heb iets gezegd van nou ik hoor het wel van kind. Vervolgens ben ik gaan nadenken en heb hem geappt. Dat ik de plannen zoals we die hadden aan wil houden, dat ik het niet vind kunnen dat omdat zij ineens andere plannen hebben, ik, kind en mijn familie niet gezamenlijk kerst kunnen vieren en dat nota bene iedereen in hun planning er rekening mee heeft gehouden. Ik heb gezegd dat ik verwacht dat kind op tweede kerstdag bij mij is en dat als ze hun nieuwe plannen aanhouden, kind de hele kerst welkom is. Vervolgens belde hij terug. Ik ben in dat gesprek bij mijn standpunt gebleven. Vervolgens hoor ik vandaag van kind (die is weer hier) dat ze hem zondag het huis hebben laten zien, dat ze hem hadden gezegd dat hij meteen even naar mama kon fietsen om het te bespreken en dat ze zondag moesten boeken. Kind wordt dus weer onder druk gezet en gemanipuleerd. Gelukkig heeft kind niet toegegeven en heeft gezegd dat hij er over na wilde denken en dat hij het pas met mij ging bespreken als hij weer hier was. Ik heb kind meteen verteld dat het niet gaat gebeuren. En heb daardoor ook die bijna onmogelijke keuze bij hem weg gehaald. Er valt voor hem niks te kiezen. Het gaat niet gebeuren.
Maar mijn hart huilt…voor ons kind… de positie waarin ex hem weer brengt….dat conflict alleen al voor een 13-jarige…hij zit er weer tussen…ik vind het zo naar voor hem.
En ik ben bang dat dit nog niet klaar is. Waarschijnlijk gaat er de komende weken nog heel wat op ons kind ingepraat worden, gaan ze hem proberen over te halen, te beïnvloeden en te manipuleren. En ik zal ook nog wel het een en ander over me heen krijgen. Dit is namelijk niet de eerste keer dat zoiets gebeurt. Niet met kerst maar met andere dingen. En vaak geef ik ook toe. Omdat ik zie in wat voor innerlijke conflict ons kind dan zit, de druk die ze op hem uitoefenen…
Als ik dan zeg, toe maar is hij er dan vanaf en kiest hij voor wat zij willen…
Ik weet eigenlijk niet wat ik wil met dit topic, vooral even mijn hart luchten en mijn ei kwijt denk ik.
De kwestie. Wij hebben ergens in september de planning samen in overleg met ons kind voor de rest van het jaar gemaakt. Daar zat ik, mijn ex, ons kind en vriendin van ex bij. Eerste kerstdag zou kind bij hen vieren en dan zou hij op tweede kerstdag in de loop van de ochtend naar mij komen, tot de dag voor oudjaar want kind wil graag daar oudjaar vieren. Dat laatste doet hij alweer een aantal jaren omdat er daar meestal meer leeftijdsgenoten zijn. Prima.
Mijn familie heeft dus heel lief rekening gehouden met het feit dat ik ons kind op tweede kerstdag bij me heb en iedereen heeft daar zijn planning op aangepast zodat we bij elkaar kunnen zijn (graag geen discussie over Corona, we doen voorzichtig). Gisteren werd ik gebeld door ex die mij vertelde dat hij niet wilde dat ik me overvallen voelde maar kind zou bij me komen om te overleggen over kerst. Wat blijkt: ze gaan op eerste kerstdag naar een buurland in een huis om daar kerst te vieren en komen de 29e weer terug. Ze moesten nog wel boeken. Ik was zo overvallen dat ik niet meteen heb gezegd wat ik daar van vind. Heb iets gezegd van nou ik hoor het wel van kind. Vervolgens ben ik gaan nadenken en heb hem geappt. Dat ik de plannen zoals we die hadden aan wil houden, dat ik het niet vind kunnen dat omdat zij ineens andere plannen hebben, ik, kind en mijn familie niet gezamenlijk kerst kunnen vieren en dat nota bene iedereen in hun planning er rekening mee heeft gehouden. Ik heb gezegd dat ik verwacht dat kind op tweede kerstdag bij mij is en dat als ze hun nieuwe plannen aanhouden, kind de hele kerst welkom is. Vervolgens belde hij terug. Ik ben in dat gesprek bij mijn standpunt gebleven. Vervolgens hoor ik vandaag van kind (die is weer hier) dat ze hem zondag het huis hebben laten zien, dat ze hem hadden gezegd dat hij meteen even naar mama kon fietsen om het te bespreken en dat ze zondag moesten boeken. Kind wordt dus weer onder druk gezet en gemanipuleerd. Gelukkig heeft kind niet toegegeven en heeft gezegd dat hij er over na wilde denken en dat hij het pas met mij ging bespreken als hij weer hier was. Ik heb kind meteen verteld dat het niet gaat gebeuren. En heb daardoor ook die bijna onmogelijke keuze bij hem weg gehaald. Er valt voor hem niks te kiezen. Het gaat niet gebeuren.
Maar mijn hart huilt…voor ons kind… de positie waarin ex hem weer brengt….dat conflict alleen al voor een 13-jarige…hij zit er weer tussen…ik vind het zo naar voor hem.
En ik ben bang dat dit nog niet klaar is. Waarschijnlijk gaat er de komende weken nog heel wat op ons kind ingepraat worden, gaan ze hem proberen over te halen, te beïnvloeden en te manipuleren. En ik zal ook nog wel het een en ander over me heen krijgen. Dit is namelijk niet de eerste keer dat zoiets gebeurt. Niet met kerst maar met andere dingen. En vaak geef ik ook toe. Omdat ik zie in wat voor innerlijke conflict ons kind dan zit, de druk die ze op hem uitoefenen…
Als ik dan zeg, toe maar is hij er dan vanaf en kiest hij voor wat zij willen…
Ik weet eigenlijk niet wat ik wil met dit topic, vooral even mijn hart luchten en mijn ei kwijt denk ik.
dinsdag 30 november 2021 10:38
Ja dit doe je vanzelfsprekend de eerste 10 keer dat de plannen eenzijdig worden gewijzigd, want dat gun je je kind. De volgende 10 keer begint het je geleidelijk toch dwars te zitten dat je er NOOIT van uit kan gaan dat afspraken blijven zoals ze zijn waardoor je zelf nooit met zekerheid iets kan plannen. Vooral als de communicatie er om heen heel dwingend is, en er geen enkele ruimte is voor overleg. Maar dat slik je allemaal omdat je geen gedoe wil voor je kind. Maar op een gegeven moment moet dat gewoon ophouden. Het gaat er hier echt niet om dat TO haar kind niet een leuke vakantie gunt, en koste wat haar kost de gemaakte afspraken na wil komen. Ze heeft tot nu toe altijd al mee gebogen. Daarom ziet die ex haar niet als iemand om rekening mee te houden en blijft hij dit doen. Die ex kan toch ook een beetje meebewegen en zijn kind na tweede kerstdag halen?calvijn1 schreef: ↑30-11-2021 09:53Nou dit idd.
Ik denk dat zoon heel graag naar dat huisje wil, maar geen zin heeft in een verdrietige pruilende moeder.
Daarnaast vind ik het argument dat de familie rekening heeft gehouden met de eerste planning kul.
Echt, ik zou mijn zoon zelf laten kiezen en hem veel plezier wensen.
dinsdag 30 november 2021 10:39
Discobar schreef: ↑30-11-2021 10:38Ja dit doe je vanzelfsprekend de eerste 10 keer dat de plannen eenzijdig worden gewijzigd, want dat gun je je kind. De volgende 10 keer begint het je geleidelijk toch dwars te zitten dat je er NOOIT van uit kan gaan dat afspraken blijven zoals ze zijn waardoor je zelf nooit met zekerheid iets kan plannen. Vooral als de communicatie er om heen heel dwingend is, en er geen enkele ruimte is voor overleg. Maar dat slik je allemaal omdat je geen gedoe wil voor je kind. Maar op een gegeven moment moet dat gewoon ophouden. Het gaat er hier echt niet om dat TO haar kind niet een leuke vakantie gunt, en koste wat haar kost de gemaakte afspraken na wil komen. Ze heeft tot nu toe altijd al mee gebogen. Daarom ziet die ex haar niet als iemand om rekening mee te houden en blijft hij dit doen. Die ex kan toch ook een beetje meebewegen en zijn kind na tweede kerstdag halen? de vakantie boeken in de week dat hij kind heeft?
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
dinsdag 30 november 2021 10:52
Nee TO hoeft vader niet op te voeden maar vader hoeft niet moedwillig afspraken eenzijdig te veranderen.
Ik vind het nl tamelijk respectloos om bewust een vakantie te plannen met kerst waardoor zoon dan niet bij moeder kan zijn. Die week erna, die zoon dan bij moeder zou zijn vind ik een andere discussie maar het had al heel anders geweest als vader had gezegd we gaan de dag na kerst een week weg mag ik hem mee nemen of kunnen we onze weken omruilen?
Zou jij of de ex van TO ook zo reageren als TO zou zeggen. Joh we hebben afspraken gemaakt maarvik bedacht me dat het leuk is heel de kerst naar disneyland te gaan. Jammer dat je al plannen had maar het leek me zo leuk en zoon wil graag mee. Natuurlijk wil zoon mee.....die zet je alleen wel in een lastig pakket dor dit zelf, zonder overleg te plannen. Als ouders hier vooraf samen over hadde gecommuniceerd had kind er niks van geweten en er dus ook niet tussenin gezeten.
TO ik lees nu dat zoon het lastig vindt naar zijn vader te gaan. Zorg dat hij hier niet de dupe van wordt. Leg hem uit dat jij contact met zijn vader zal opnemen om het te bespreken. Leg je ex uit dat je bij je standpunt blijft en waarom en dat zoon door deze situatie het nu lastig vindt om naar hem toe te komen. Dus dat je hoop dat hij het hier richting zoon dan ook bij zal laten eventueel ga je samen met zoon en vader in gesprek.
dinsdag 30 november 2021 11:40
Ik snap de frustratie, ik snap dat het oneerlijk is, ik snap dat het niet klopt dat ex eenzijdig de afspraken verandert en ik snap ook dat TO hier he-le-maal klaar mee is.
Mijn vraag is alleen: hoe maak je het voor zoon zo gemakkelijk mogelijk.
Iemand anders kun je niet veranderen, ex laten inzien dat hij afspraken niet zo moet regelen lijkt me mission impossible.
Mijn vraag is alleen: hoe maak je het voor zoon zo gemakkelijk mogelijk.
Iemand anders kun je niet veranderen, ex laten inzien dat hij afspraken niet zo moet regelen lijkt me mission impossible.
Wat eten we vanavond?
dinsdag 30 november 2021 12:00
Ja dit dusmakreel schreef: ↑30-11-2021 11:40Ik snap de frustratie, ik snap dat het oneerlijk is, ik snap dat het niet klopt dat ex eenzijdig de afspraken verandert en ik snap ook dat TO hier he-le-maal klaar mee is.
Mijn vraag is alleen: hoe maak je het voor zoon zo gemakkelijk mogelijk.
Iemand anders kun je niet veranderen, ex laten inzien dat hij afspraken niet zo moet regelen lijkt me mission impossible.
Lijkt mij klote hoor, maar welzijn van zoon zou voor mijn eigen gekneusde ego gaan.
Frankly my dear, I don"t give a damn
dinsdag 30 november 2021 12:56
Dat argument is zeker niet kul. Het lijkt me dat je je kind bepaalde waardes wil meegeven en bepaalde omgangsvormen wil bijbrengen.calvijn1 schreef: ↑30-11-2021 09:53Nou dit idd.
Ik denk dat zoon heel graag naar dat huisje wil, maar geen zin heeft in een verdrietige pruilende moeder.
Daarnaast vind ik het argument dat de familie rekening heeft gehouden met de eerste planning kul.
Echt, ik zou mijn zoon zelf laten kiezen en hem veel plezier wensen.
Als je iets afgesproken hebt, en de hele familie heeft met jouw situatie rekening gehouden dan is het belangrijk dat je niet zomaar even je plannen wijzigt omdat er toevallig iets leukers op je pad komt. Opa en oma vinden het waarschijnlijk leuk om de hele familie bij elkaar te zien, tantes, ooms , neefjes en nichtjes vinden het waarschijnlijk ook leuk. Iedereen rekent op TO en haar zoon.
Als TO vasthoudt aan de oorspronkelijke afspraak met haar familie laat ze zien dat familiewaardes belangrijk zijn en dat je familie niet zomaar aan de kant kan schuiven. En het is aan haar zoon om later, als hij volwassen is, zelf zijn keuzes in dit soort situaties te maken.
De zin van het leven, die schrijf je zelf.
dinsdag 30 november 2021 13:13
Het is beter voor het welzijn van de zoon om paal en perk aan het gedrag van ex te stellen zodat hij in de toekomst niet vaker in een loyaliteitsconflict terecht komt. Zoon had al voordat dit speelde aangegeven dat hij zin had in kerst met zijn moeder, dus al zou TO hem zonder onvertogen woord mee laten gaan met zijn vader, ontneemt zijn vader hem dit alsnog.
dinsdag 30 november 2021 13:17
dinsdag 30 november 2021 14:09
Het heeft helemaal niks te maken met mijn gekneusde ego. Daar stap ik nl al jaren overheen, over mijn ego. Maar ik denk dus dat al die tijd meeveren en ex zijn gang laten gaan meer kwaad dan goed heeft gedaan inmiddels.
Ik zal mijn ex bellen om hem te vertellen dat kind er nu tegenop ziet. En ik zal hem vragen het er niet meer over te hebben met kind en dat ik bij mijn standpunt blijf.
Ik zal mijn ex bellen om hem te vertellen dat kind er nu tegenop ziet. En ik zal hem vragen het er niet meer over te hebben met kind en dat ik bij mijn standpunt blijf.
dinsdag 30 november 2021 14:19
Als het om 1 incident gaat is het een heel ander verhaal. Deze ex doet dit regelmatig. TO heeft altijd tie gegeven om kind niet in een loyaliteitsconflict te laten komen maar eens is het klaar en dat is nu.
De week ervoo en erna is zoon bij vader. Als hij graag weg wil kan hij dat prima doen in de tijd dat zoon bij hem is en luktvdat niet kan hij altijd vooraf eerst even met moeder overleggen voodat hij zoon lekker maakt.
dinsdag 30 november 2021 14:32
Moeilijk. Als kind van gescheiden ouders is dit helaas een herkenbare situatie.
Ondanks dat het een klote (last minute) streek is van ex, kan ik mij ook wel goed voorstellen dat zoon wél graag mee wil naar een huisje in het buitenland. Ik zou dus toch zoon zijn belangen centraal zetten en voor zijn voorkeur gaan. Zonder daarbij je eigen visie op kerst te gebruiken (gezelligheid, familie dag etc.).
Ondanks dat het een klote (last minute) streek is van ex, kan ik mij ook wel goed voorstellen dat zoon wél graag mee wil naar een huisje in het buitenland. Ik zou dus toch zoon zijn belangen centraal zetten en voor zijn voorkeur gaan. Zonder daarbij je eigen visie op kerst te gebruiken (gezelligheid, familie dag etc.).
dinsdag 30 november 2021 14:42
Wat ik hier niet heb neergezet omdat het dan lijkt alsof ik ex zwart maak en afschilder als slechte vader (omdat ik regelmatig lees hoe berichten op dit forum uit hun verband worden gerukt omdat sommigen lezen wat ze graag willen lezen) is het feit dat ik te maken heb met een kind dat al bijna tien jaar lang niet naar papa wil. Die elke twee weken de dag voordat hij daarheen gaat, al begint met zeggen dat het morgen een rotdag gaat worden, dat hij niet wil dat het morgen wordt, dat hij niet naar papa wil. Hij geeft bijna iedere keer aan dat hij bij mij wil wonen. Ex zit kind daar enorm op de huid, wordt regelmatig buitensporig boos en blijft lang boos. En ik probeer hier neutraal op te reageren, op wat kind me vertelt, ik probeer hem advies te geven. Ik ben er tenslotte niet bij. Hoor het van één kant. Daarnaast heb je als ouders de plicht om het contact met de andere ouder te stimuleren. En dus breng ik bijna iedere keer een tegenstribbelend kind daarheen. En ik heb kind al diverse keren voorgesteld om hierover het gesprek aan te gaan, met hem erbij of zonder hem erbij. Maar dat wil hij niet. En ik wil het niet zomaar achter zijn rug om vertellen want dan is hij zijn vertrouwen in mij denk ik kwijt. Ex heef al eens geroepen (toen kind hier een paar dagen langer wilde blijven) dat hij geen weekend vader wil zijn (snap ik) en dat als kind dan niet kwam, hij helemaal niet meer hoefde te komen. En daar zat ik dus wel bij want toen stond hij op de intercom. Dus kind weet eigenlijk al dat het geen zin heeft. En ik ook.
Waarom vertel ik dit? Om aan geven hoe de situatie zit. Kind weet dat ex wil dat hij voor een kerst daar kiest.
Waarom vertel ik dit? Om aan geven hoe de situatie zit. Kind weet dat ex wil dat hij voor een kerst daar kiest.
dinsdag 30 november 2021 14:58
TO ook zonder deze uitleg stond je volledig in je recht nu eens te zeggen tot hier en niet verder. Ik heb jaren zo geleefd als jij en in het velang van de kinderen geen probelemen gemaakt van zulke dingen. Maar eens is de maat vol en dat is voor jou nu.tascha schreef: ↑30-11-2021 14:42Wat ik hier niet heb neergezet omdat het dan lijkt alsof ik ex zwart maak en afschilder als slechte vader (omdat ik regelmatig lees hoe berichten op dit forum uit hun verband worden gerukt omdat sommigen lezen wat ze graag willen lezen) is het feit dat ik te maken heb met een kind dat al bijna tien jaar lang niet naar papa wil. Die elke twee weken de dag voordat hij daarheen gaat, al begint met zeggen dat het morgen een rotdag gaat worden, dat hij niet wil dat het morgen wordt, dat hij niet naar papa wil. Hij geeft bijna iedere keer aan dat hij bij mij wil wonen. Ex zit kind daar enorm op de huid, wordt regelmatig buitensporig boos en blijft lang boos. En ik probeer hier neutraal op te reageren, op wat kind me vertelt, ik probeer hem advies te geven. Ik ben er tenslotte niet bij. Hoor het van één kant. Daarnaast heb je als ouders de plicht om het contact met de andere ouder te stimuleren. En dus breng ik bijna iedere keer een tegenstribbelend kind daarheen. En ik heb kind al diverse keren voorgesteld om hierover het gesprek aan te gaan, met hem erbij of zonder hem erbij. Maar dat wil hij niet. En ik wil het niet zomaar achter zijn rug om vertellen want dan is hij zijn vertrouwen in mij denk ik kwijt. Ex heef al eens geroepen (toen kind hier een paar dagen langer wilde blijven) dat hij geen weekend vader wil zijn (snap ik) en dat als kind dan niet kwam, hij helemaal niet meer hoefde te komen. En daar zat ik dus wel bij want toen stond hij op de intercom. Dus kind weet eigenlijk al dat het geen zin heeft. En ik ook.
Waarom vertel ik dit? Om aan geven hoe de situatie zit. Kind weet dat ex wil dat hij voor een kerst daar kiest.
Ik kan alleen maar zeggen dat als je dit volhoudt er vanzelf rust komt voor jou en je zoon. Ex zal zich ip den duur wel gaan houden aan de afspraken waardoor de rust weer terug keert en zoon ook weer met plezier gaat omdat iederee weet waar hij aantoe is.
dinsdag 30 november 2021 15:07
Ik zou niet kind voor de bus gooien maar gewoon aangeven dat jij je aan de gemaakte afspraken wil houden en dat dit betekent dat of de vakantie moet worden verzet of kind niet meegaat.
En dat je kind op de afgesproken tijd ziet komen voorrijden.
Meer niet.
En dat je kind op de afgesproken tijd ziet komen voorrijden.
Meer niet.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
dinsdag 30 november 2021 15:13
Mee eens. Dit is belangrijk, niet voor je kind praten maar voor jezelf. Kind krijgt dat dan later toch weer voor zijn voeten gegooid.
dinsdag 30 november 2021 15:22
En dat is precies hoe het gaat…! Jullie begrijpen het, Doreia en discobar (en natuurlijk ook een aantal anderen hier w.o. Nanouk). Kind krijgt het dan voor zijn voeten gegooid. Ik kan dus ook niet vrijuit met ex praten over dingen want dat zijn dingen die kind vertelt hier en daarom wil kind niet dat ik erover praat met ex want hij weet dat hij dat te horen gaat krijgen. Kind heeft dat regelmatig gezegd. Het is te triest voor woorden.
Ok dan hou ik het bij mezelf. Jullie hebben gelijk.
Ok dan hou ik het bij mezelf. Jullie hebben gelijk.
dinsdag 30 november 2021 16:02
dinsdag 30 november 2021 16:06
Het probleem is mij wel duidelijk.
Je geeft je ex een vinger en hij neemt je hand en je arm erbij.
Terug naar de basis : afspraak is afspraak.
En alles wat je dan terug krijgt is niet anders dan een volwassene die zich als een kleuter gedraagt omdat hij zijn zinnetje niet krijgt. Die liggen ook zo dramatisch op de grond te gillen.
Je geeft je ex een vinger en hij neemt je hand en je arm erbij.
Terug naar de basis : afspraak is afspraak.
En alles wat je dan terug krijgt is niet anders dan een volwassene die zich als een kleuter gedraagt omdat hij zijn zinnetje niet krijgt. Die liggen ook zo dramatisch op de grond te gillen.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
