Geen hartje, voel me klote

Tot mijn grote verbazing en blijdschap bleek ik 2 weken geleden harstikke zwanger. Was al even over tijd en hoopte stiekem wel op een klein mensje, maar had het ook niet helemaal verwacht.



Nu heb ik vrijdag de eertse echo bij de verloskundige gehad en die had nogal moeite met het vinden van een hartje of hartslagje. Het vruchtje zag er verder goed uit en ik zou zo'n 7 weken onderweg zijn.



Voor de zekerheid ben ik doorgestuurd naar een echoscopist van de gyn. afdeling in het ziekenhuis.



Tot mijn grote teleurstelling en verdriet kon deze ook geen hartje vinden. Waarschijnlijk is het vruchtje al dood en is het nu wachten op de oplossing van Moeder Natuur zelf. En anders moet het een handje geholpen worden.



Ondanks de goedbedoelde woorden "het was nog maar zo kort", "je hebt nog kansen genoeg..." voel ik me flink, tja...klote. Verdrietig. In mijn enhtousiasme heb ik al van de daken geschreeuwd dat er weer een mini op komst is.



Zit nu maar een beetje te wachten op wat komen gaat en anders moet ik vrijdag a.s. naar het ziekenhuis voor een curretage. Dit lijkt me echt helemaal niks en ik zie er als een berg tegenop.



Kan iemand mij eerlijk vertellen hoe dat in zijn werk gaat? Ik zie er echt vreselijk tegenop en hoop maar dat mijn lijf dit zelf gaat oplossen.



Gewoon helemaal klote dit.