Kinderen
alle pijlers
Hartoperatie wel/niet/wel/niet word er gek van!
zondag 19 juli 2015 om 07:50
We weten al 3 jaar dat deze operatie komt. Zoon (3) heeft de eerste 3 maanden 3 openhartoperaties gehad en toen onder andere een kunstklep gekregen die niet meegroeit. Vlak na plaatsing had hij al vernauwingen en uiteindelijk hebben ze dat 3 jaar kunnen rekken.
En in mei na de tweede mislukte hartkatheterisatie was het moment dat ze zeiden dat ze de openhartoperatie gingen plannen.. We mochten eerst nog 3,5 week op onze geplande vakantie en gelijk de dag erna hadden we een gesprek met de kinderhartchirurg, een paar dagen later de CT scan en weer een paar dagen later stond de operatie gepland. Die moest toen gecanceld worden omdat zoon te verkouden was.
Donderdag hoorden we dat de operatie opnieuw ingepland was voor maandag en vrijdag zijn we de hele dag in het ziekenhuis geweest voor vooronderzoeken en gesprekken. Einde dag kregen we groen licht en vanavond zouden we dan terug moeten komen. Gisteravond werden we afgebeld. Er is een kindje dat meer spoed heeft.
Logisch natuurlijk. Maar nu weten we weer niks. We zien natuurlijk erg tegen de operatie en hadden ons opgeladen. Alles geregeld want een van ons gaat naast zoon slapen - dat mag tegenwoordig ook op de IC gelukkig - en de ander in het Ronald McDonaldhuis. Beide met werk geregeld enzo.
En nu dus weer onzekerheid. En hopen dat zoon niet weer ziek/verkouden wordt want er heerst van alles. Zoon is deze week thuis van de crèche dus dat scheelt hopelijk en dan maar niet teveel kleine kinderen opzoeken denk ik dan maar.
Wel lekker om het even van me af te schrijven!
En in mei na de tweede mislukte hartkatheterisatie was het moment dat ze zeiden dat ze de openhartoperatie gingen plannen.. We mochten eerst nog 3,5 week op onze geplande vakantie en gelijk de dag erna hadden we een gesprek met de kinderhartchirurg, een paar dagen later de CT scan en weer een paar dagen later stond de operatie gepland. Die moest toen gecanceld worden omdat zoon te verkouden was.
Donderdag hoorden we dat de operatie opnieuw ingepland was voor maandag en vrijdag zijn we de hele dag in het ziekenhuis geweest voor vooronderzoeken en gesprekken. Einde dag kregen we groen licht en vanavond zouden we dan terug moeten komen. Gisteravond werden we afgebeld. Er is een kindje dat meer spoed heeft.
Logisch natuurlijk. Maar nu weten we weer niks. We zien natuurlijk erg tegen de operatie en hadden ons opgeladen. Alles geregeld want een van ons gaat naast zoon slapen - dat mag tegenwoordig ook op de IC gelukkig - en de ander in het Ronald McDonaldhuis. Beide met werk geregeld enzo.
En nu dus weer onzekerheid. En hopen dat zoon niet weer ziek/verkouden wordt want er heerst van alles. Zoon is deze week thuis van de crèche dus dat scheelt hopelijk en dan maar niet teveel kleine kinderen opzoeken denk ik dan maar.
Wel lekker om het even van me af te schrijven!
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
vrijdag 7 augustus 2015 om 11:37
Neeeee!
Door omstandigheden kon ik een paar dagen niet op internet, dus het eerste wat ik vandaag deed toen het weer kon was naar dit topic gaan om te kijken hoe het met jullie gaat...
Wat een vreselijk nieuws! Ik weet gewoon niet wat ik nog extra toe moet voegen aan alle woorden die al beschreven zijn hier. Ik sluit me er volledig bij aan... Pffff wat een nachtmerrie.
Ik hoop heel erg dat jullie hier samen uit komen en de kracht vinden om elkaar hier doorheen te trekken.
Heel eg veel sterkte!
Door omstandigheden kon ik een paar dagen niet op internet, dus het eerste wat ik vandaag deed toen het weer kon was naar dit topic gaan om te kijken hoe het met jullie gaat...
Wat een vreselijk nieuws! Ik weet gewoon niet wat ik nog extra toe moet voegen aan alle woorden die al beschreven zijn hier. Ik sluit me er volledig bij aan... Pffff wat een nachtmerrie.
Ik hoop heel erg dat jullie hier samen uit komen en de kracht vinden om elkaar hier doorheen te trekken.
Heel eg veel sterkte!
vrijdag 7 augustus 2015 om 12:44
quote:boannan schreef op 07 augustus 2015 @ 06:52:
Ik weet gewoon niet meer wat ik moet hopen. Behalve dan dat het nu klaar is met de ellende voor hem. En ik moet proberen om erop te vertrouwen dat als het klaar is hij dat zelf wel aangeeft.
Wat is dat toch ontzettend ongelofelijk moeilijk. We kunnen helaas nooit in de toekomst kijken hoe bepaalde beslissingen uitpakken.
Heel veel sterkte. Kan me er iets maar aan de andere kant niets bij voorstellen.
Ik weet gewoon niet meer wat ik moet hopen. Behalve dan dat het nu klaar is met de ellende voor hem. En ik moet proberen om erop te vertrouwen dat als het klaar is hij dat zelf wel aangeeft.
Wat is dat toch ontzettend ongelofelijk moeilijk. We kunnen helaas nooit in de toekomst kijken hoe bepaalde beslissingen uitpakken.
Heel veel sterkte. Kan me er iets maar aan de andere kant niets bij voorstellen.
vrijdag 7 augustus 2015 om 12:47
Lieve Boannan,
Lees je al jaren op het vivaforum en zag dit topic over de hartoperatie...Net het hele topic ademloos gelezen en de foto van je prachtige mannetje bekeken....leef zo met je mee
Ook ik wilde dat ik iets voor je kon doen, een berichtje achterlaten is wel het minste...
Ik denk aan je en wil je ontzettend veel sterkte wensen
Lees je al jaren op het vivaforum en zag dit topic over de hartoperatie...Net het hele topic ademloos gelezen en de foto van je prachtige mannetje bekeken....leef zo met je mee
Ook ik wilde dat ik iets voor je kon doen, een berichtje achterlaten is wel het minste...
Ik denk aan je en wil je ontzettend veel sterkte wensen
vrijdag 7 augustus 2015 om 13:25
Ach, wat een verdriet... Zoals iedereen hier zou ik willen dat ik iets kon zeggen of doen om je te troosten, te steunen, te helpen. Ik wens jou en je partner heel veel sterkte en ik hoop dat jullie steun en troost bij elkaar vinden, hoe dit ook verdergaat.
Ik begin steeds iets te typen, in de hoop dat ik je toch iets kan geven, maar ik wis het ook elke keer weer. Mijn ervaringen met mijn oudste zoon vallen hier bij in het niet. Weet in elk geval dat er aan je gedacht wordt.
Ik begin steeds iets te typen, in de hoop dat ik je toch iets kan geven, maar ik wis het ook elke keer weer. Mijn ervaringen met mijn oudste zoon vallen hier bij in het niet. Weet in elk geval dat er aan je gedacht wordt.
zaterdag 8 augustus 2015 om 01:03
Pfff hier nog een stille volger. Weet niet wat ik moet zeggen... wat een nachtmerrie. Kan me zo voorstellen dat je vooraf verschillende scenario's in je hoofd had, maar dat deze er niet bij zat.
Maak jezelf geen verwijten, je komt over als iemand die echt alles overheeft voor haar kind en altijd zoekt naar de beste oplossing. Als je echt had gevoeld dat er iets mis was of zou gaan, had je vast wel ingegrepen. Sommige dingen zijn gewoon niet te voorkomen, maar ik kan me voorstellen dat het behoorlijk kl*te voelt. Heel veel sterkte, niet in de laatste plaats aan de kleine man zelf!
Maak jezelf geen verwijten, je komt over als iemand die echt alles overheeft voor haar kind en altijd zoekt naar de beste oplossing. Als je echt had gevoeld dat er iets mis was of zou gaan, had je vast wel ingegrepen. Sommige dingen zijn gewoon niet te voorkomen, maar ik kan me voorstellen dat het behoorlijk kl*te voelt. Heel veel sterkte, niet in de laatste plaats aan de kleine man zelf!
